Lögberg - 27.08.1892, Blaðsíða 1

Lögberg - 27.08.1892, Blaðsíða 1
Lögberg er gefið út hvern miðvikudng og laugardng af l'ur. BERG PRINTIKU & PUBLISIIINO CO. ..... Afgreiðsl 3stofa: l’rentsmiðja 573 Main Str., Winnipeg Man. Ktr 5í',co um rrið (á is’r.iili (i l>r Borgist fyrirfram.—Einstök númer 5 c. LöGBERG is published every Wednesday and Saturday by THE LoGIIERG PRINTING & PUBLISH ING CO at 573 Main Str., Winnipeg Man. S ubscription price: $2,00 a year payable in edvance. Single copies 5 c. 5. Ar WINNIPEG, MAN., LAUGARDAGINN V7. ÁGÚST1892 Nr, 60. FRJETTIR kólekan. Nú er kóleran komiti til Ham- borgar. Raðan er telegraferað f>. 23. p. m.: Pestin er í öllum pörtum bæj- arins, í undirborgunum og fram með allri höfninni. Ymsuin strætum liefur verið lokað vegna fress að sýkin er þar ríkjandi. Síðara bluta þessa dags hef- ur verið skýrt frá, að 340 liafi sýkzt og 130 dáið. í Altona hefur verið skyrt frá 29, er sýkzt liafi. Pestin liefur vafalaust útbreiðzt fljótara fyrir það hve hitinn hefur verið megn. í dag voru 97 gr. ískugganum. f rómversk- kafiólskum kirkjutn hafa bænir verið frani fluttar móti hitanum og sykinni. Hraðskeyti, sem sent var næsta dag frá Hamborg, dró heldur úr fregn- inni, en þó stendur í ]>ví, að víst sje um 210 manns, sem sýkzt hafi af asía- tiskri kóleru þar í bænum; par af hafi 70 dáið. En svo sjeu um 200 manns, sem kallað sje að lagzt hafi í kólerínu, en almennt sjeu menn sannfærðir um, að ]>að sje regluleg asíatisk kólera; af þeim mönnum hafi liier um bil 65 dáið. Sömuleiðis er kóleran komin til Havre á Frakklandi. E>ar virðist liafa verið reynt að leyna sýkinni, en á mið- vikudaginn könnuðust yfirvöldin þar við, að 46 liefðu sýkzt af kóleru og 13 dáið. Með [>ví að [>að er einmitt frá þessum tveimur bæjum, Hamborg og Havre, að meiri skipagöngur og fólks- flutningar eru til Ameríku, heldur en frá nokkrum öðruin borgum á megin- landi Norðurálfunnar, pá er ekki furða, pó að menn óttist, að [>að kunni að fá hina voðalegustu þýðingu fyrir þessa heimsálfu, að sýkin er komin til |>ess- ara borga. Sjerílagi eru menn einkar hræddir í New York og Montreal. New Yorkmenn hafa gert strangar varnarráðgtafanir og frá Montreal lief- ur verið send áskorun til sambands- stjórnarinnar um að gera tafarlaust ráðstafanir til að vernda bæinn og landið í lieild sinni. Frjettir [>ær sem borizt hafa sunnan úr Bandaríkjum um að kðler- an mundi vera pangað komin virðast munu hafa verið ósannar, [>vi að ekkert hefur verið frckara á pað atriði minnzt í blöðunum. í Rússlandi virðist kóleran heldur hafa farið sljákandi hina síðustu daga, pó að menn deyi par enn daglega púsundum saman úr henni. CANADA. Fyrir skömmu var skýrt frá pvi hjer í blaðinu, að nokkur hluti af sálu- hjálparhernum i Toronto liefði gert uppreisn. Deilan liefur stafað af pví, að Root/i, sonur generalsins, sem ný- lega er kominn tii l’oronto, og liefur yfirstjórn hersins hjer í landi, hefur sett af nokkra af liðsforingjum sínum, án pess.jafnvel að gefa peim mönnum, sem fyrir pessari hegning liafa orðið, vitneskju urn, hverjar sakir sjeu’á pá' bornar. Enginn vafi virðist leika á pví, að Booth liafi liaft rjett til að beita valdi sínu á pennan hátt, og pað er pví ekki undarletg,að allmiklar um- ræður hafi spunnizt út úr pessu atviki um stjórnarfyrirkomulag pessarar ein- kennilegu kirkjudeildar, sem annars óneitanlega leitast við að láta svo mikið gott af sjer leiða á pann háttað draga út úr ólifnaði og spilling pá sem dýpst hafa hrasað fttvega atvinnu- lausum mönnum vinnu og annast aumingja. í>etta Toronto-mál hefur leitt athygli manna að pvf, að stjórn- arfyrirkonnilag hersins er blátt áfram harðstjórn, og annars mjög lík stjórn- arfyrkomulagi Jesúíta-fjelagsins. I>að er pví eigi undarlegt, pó að hin frjáls- lyndari blöð landsins bendi honum á pað að fyrirkomulag hans sje í raun og veru í mótsögn við pann frelsisanda, sem ríkjandi er á öllu pessu megin- landi. Um pessar deilur sem nú eiga sjer stað í Toronto, kemst Toronto- blaðið Globe meðal annars pannig að orði: ,,Eitt virðist áreiðanlegt, og pað er pað, að hvernig sem pessari deilu verður til lykta ráðið, pá verður hún svo mikill hnekkir fyrir herinn, að hann bíður pess eklu bætur um nokk- ur ár.“ Stjórn Norðvestur Terrítóríanna varð að segja af sjer nú í vikunni, með pví að hún varð í minni hluta í pinginu, hafði með sjer 12 atkv. móti 13. Það sem reið af baggamuninn voru fulltrúarnir frá Saskatchewan. Þeim pótti sinn landshluti liafa verið vanræktar af stjórninni, enda hafði enginn peirra komizt inn f ráðaneytið, og svo snerust peir gegn henni. Ann- ars er svo að sjá, sem ekki muni verfa auðvelt að lialda uppi flokksstjórn í terrítóriunum fyrst um sinn, pvf að forseti pingsins liótar að segja af sjer, og með pví að hann er úr flokki kínn- ar fráfarandi stjórnar, pá græðir hún með pví eitt atkvæði, ef hann lætur verða af peirri hótun sinni, og með pví verða atkvæði flokkanna jöfn—al- veg eins og atkvæði pjóðkjörinna og konungkjörinna efrideildar-manna á íslandi. BANDARÍKIIV. í Grand Forks, N. D., á að halda fund mikinn 1. og 2. september næst- komandi til pess að ræða um viskipti Canada og Bandarfkjanna. Á fund- inum eru væntanlegir yfir 600 full- trúar frá ýmsum viðskiptafjelögum í bæjum norðvesturlandsins iieggja- megin landamæranna. Það sem eink- um verður umræðuefnið er að skora á stjórnir beggja landanna að hlynna sem mest að viðskiptunum rneð toll- afnámi á landamærunum og frjálsum siglingum eptir stórvötnunum, skipa- skurðunum og St. Lawrencefljótinu jafnt fyrir skip Canada sem Banda- ríkjamanna. Þessum hefur sjerstak- lega verið falið á hendi að lialda ræð- ur á fundinum: Josepd Nimmo frá Washington, Erastus Wiman frá New York, Thomas Greenwav stjórnarfor- manni Manitoba, S. A. Thompson frá Duluth, William R. Merriam governor Minnesota, A. W. Burke governor Norður Dakota, og Wm. D. Wasli- burn senator frá Minnesota. Verkamanna-óeirðirnar í Tenn- essee, sem getið var um í sfðasta blaði, liafa stafað af pví, að síðustu árin hafa fangelsisyfirvöldin leigt betrunarhússlimi til vinnu í kolanám- unum. Þessu fyrirkomulagi hafa hin- ir aðrir verkamenn í námunum mót- mælt. Þeir skirrast við að vinna sam- an með betrunarhússlimunum, eins og eðlilegt er, og auk pess telja peir petta fyrirkomulag mjög mikið tjón fyrir sig, með pví að ríkið leigir fang- ana fyrir mjög lág lauh. í fyrra urðu alliniklar óeirðir út úr pessu fyrir- koinulagi i Briceville og grendinni við pann bæ. Ríkisliðinu var boðið út gogn nimamönnum, og nokkrar blóðugar orustur voru háðar. Nú gerist sama sagan upp aptur. Náma- mennirnir neyddu í síðastliðinni viku betrunarhússlimina til að hætta vinnu á ýmsum stöðum, fluttu pá burt í gæzlu, brenndu liúsin, sem peir liöfðu hafzt við í, náðu yfirráðum yfir járn- brautarlestum, hjuggu sundur tele- grafpræði, o. s. frv. En námafjelag- ið fjekk rfkisstjórnina til að senda hersveitir gegn verkamönnunum. Ýmsar orustur hafa orðið, og margir hafa verið skotnir, bæði af verka- rnöiimmi og hermönnum. Verka- menti liafa samt borið iægri hlut, og hundruðum saman liafa peir verið teknir fastir, hvað sem svo við pá verður gert á eptir. Samt sem áður búast menn heldur en hitt, við pvf, að verkamennirnir muni sigra í aðalatrið- inu, yfirvöldin isuni ekki framar pora að leigja út vinnu betrunarhússlima, pegar núverandi samningar eru út runnir. SLUNGINN NOR ÐMAÐUR. Ameríkumaður einn, sem fyrir nokkru ferðaðist um Norður Dakota, til pess að kalla inn skuldir fyrir fje- lag eitt, sem býr til preskivjelar, seg- ir frá pví, hvernig augun á sjer liafi opnazt fyrir pví, hve slungnir Norð- menn sjeu. Ilann var að leita að manni, sem lijet Ole Peterson, og átti heima hjá manni, sem hjet Lambert. Ole liafði gefið fjelaginuskuldarviður- kenning, og nú var tíminu kominn, er skuldin skyldi borgast. I>að voru 25 gr. fyrir neðan zero. Skuldheimtu- maðurinn mætir Norðmanni, sem keyr- ir uxapar. „Hello!“ sagði skuldheimtumað- urinn. „Ja—hvú—öpp!“ svaraði Norð- maðurinn, tók undir kveðjuna og tal- nði við uxa sína jafnframt. „Jeg parf að fara til Lamberts. Geturðu sagt mjer hvar hann á heima?“ spurði skuldheimtumaður- inn. „Þú parft að fara til Lamberts?“ sönglaði Norðmaðurinn í sínum háa tón, eins og hatin væri að berjast við að koma fyrir sig, livað meint væri með psseu á pessu útlenda máli. (E>eir töluðu auðvitað ensku.) „Já,“ svaraði skuldheiintumaður- inn. „Yeiztu, hvar hann á heima?“ „Svo! Já, pú parft að fara til Lainberts? Ilvað heitirðu?“ Norðmaðurinn var svo sakleysis- legur, að skulgheimtumaðurinn gat ekki fengið af sjer annað en svala for- vitni lians, svo að hann sagðist heita Smith. Norðmaðurinn liugsaði sig um eitt augnablik, og svo sagði hann. „Svo pú heitir Smith, og [>ft parft að finna Lambert. Hvaða atvinnu hef- ur pú, Mr. Smith?“ Smith sagðist vera skuldheimtu- maður. „Svo pú er skuldheimtumaður. E>ú heitir Smith. E>ú parft að koma við hjá Lambert. Hvaða skuldir kallar pú inn, Mr. Smith?“ „Jeg kalla inn skuldir fyrir „North- western Manufacturing Company“, sagði skuldheimtumaðurinn ofurlftið ópolinmæðislega; en Norðmaðurinn tók ekki grand eptirpeirri ópolinmæði, og allt af var hann jafn-alvarlegur. Svo sagði hann hægt og skýrt, eins og liann væri að reyna að berjast við að koma pessum upplýsingum inn í höf- uðið á sjer. „Svo pú heitir Smith. E>ú ert skuldheimtumaður. Kallar inn skuldir fyrir Northwest Manufacturing Com- pany. E>ú parft að finna Lambert. Ilvaða vörur bgr pitt fi'elag til, Mr. Smith?“ Ur pvf að svona langt var nú komið, pá vonaðist skuldheimtumaður- inn eptir, að pessum spurningum mundi nú bráðnm lokið, og svaraði pvf að fjelag sitt byggi til preskingavjel- ar pær sem kallaðar væru ,Minnesota Chief4. „Einmitt pað“, tók Norðmaður- inn aptur til máls í sínum leiðinlega sönglandi rómi, og með pessari næst- um pví ópolandi viðleitni til að skilja. „Þú heitir Smith. E>ú kallar inn skuld- ir fyrir Northwsst Manufacturing Com- pany, sem býr til Minnesota Cliief. E>að erufjandans góðar maskínur, [>að. E>ú parft að finna Lambert. Hvaða erindi áttu við Lambert?“ Nú hjelt skuldheimtumaðurinn að pað væri ómögulegt, að pessi samræða færi ekki loksins að taka enda, svo að hann sagði manninum, að hann pyrfti að finna Ola nokkurn Petersson viðvíkjandi nótu, sem ætti að borgast, og að hann vonaðist eptir að finna pennan mann á lieimili Lam- bert. „Einmitt pað,“ sagði Norðmað- urinn án pess honum brygði hið allra minnsta, lieldur skein út úr andlitinu sama löngunin eptir að skilja petta rjett, sem nú var verið að sogja hon- nm. „E>ú ert skuldheimtumaður. E>ú heitir Sroith. E>ú kallar inti skuldir fyrir Northwest Manufacturing Com- pany, sem býr til Minnesota Chicf. E>ú parft að koma við hjá Lambert upp á nótu Ola Peterssonar. Einmitt pað, jeg veit ekki hvar Lambert á lieima. Ja—hvú—öpp.“ E>að var sá svipur á Norðmannin- um, sem nú liefði hann gert allt, sem af sjer yrði heimtað, og svo iagði liann af stað einstaklega stillilega, og skuldheimtumaðurinn liorfði á eptir lionum og nuddaði á sjer nefið til að koma í pað velgju. Nokkrum stund- um síðar um daginn, eptir að hann hafði keyrt margar míiur yfir sljett- urnar, komst hann að pví, að skiln- ingssljói Norðmaðurinn, sem liann liafði hitt á leið sinni um daginn, var enginn annar en Ole l’etersson, mað- urinn, sem skrifað liafði undir skuld- arviðurkenninguna. Ý M I S L E G T. —- I^æknir einn á E>ýzkalandi pykist hafa fundið upp meðal til að lækna krabbamein. Méðalið á að stöðva meinið, eyða krabbaknútunum smámsaman, og lækna pað til fulls að lokum. — í Berlín er um pessar mundir sýnd 21 árs gömul stúika frá Ameríku meb fax, er vex á miðju bakinu ofan- verðu. E>að er Ijósrautt á lit, mjúkt viðkomu og meira en fet á lengd. — £>að er enn ekki heil öld síðan að farið var að nota vasaklftta almennt og opinberlega. Jósefína drottning Napoleons fyrsta kom peim sið á að nota pá. Fyrir hennar tíð dirfðist enginn siðaður maður að snýta sjer svo nokkur sæi. Drottningin liafði, að sögn, ljótar tennur, og pví reyndi hún að leyna með pví að halda sem ojitast knipluðum vasaklútum fyrir munninum. Hirðfrúrnar tóku petta eptir, og á pennan liátt varð almennt að nota vasaklúta. BÆJAR;LÓDIR ROSS OG JEMIMA STRÆTUM Núna rjett sem stendur lief jeg á boðstólum ágætar lóðir á ofan- nefndum strætum fyrir lægra verð og með lengri gjaldfresti en nokk- urstaðar par í grennd. Næsta sum- ar á að leggja Electric sporvegi eptir Nena stræti, og pá auðvitað stíga allar eignir, par nálægt, í verði. ICaupið pessvegna lóðir nú á meðan pær eru ódýrar. Jeg hef ennfremur til sölu lóð- ir og hús í öllum pörtum bæjar- ins. Menn snúi sjer til S. J. Jóhanncsson 710 Ross Str. eða á officið 357 Main Str. til C. H. ENDERTON, DSINESS er dauft í Ágúst mán- uði vanalega; en með dugnaði og forsjalfni er hægt að hafa busin- ess með lífi og fjöri allt árið um kring. Stóreílis kassar og pakkar afhaust vörum þegar komnir, og ann- að eins á leiðinni lík- lega núna á Atlants- haiinu og kemur því innan fárra daga til Craig & Co. hinar geyTsi miklu búðir borgarinnar þrjár búð- ir undir einu og sama þaki. pað er hreinn óþarfi að fara að telja upp hvað þessir kass- ar og pakkar inn- haldi, þar, eð veðrið enn sem komið er út- heimtir heldur þunn föt. En þær konur sein kynnu að vilja búa sig undir haustið í tíma geta hjá Craigs fengið að sjá 150 teg- undir af kjóladúkum með allra nýjustu munstrum og ágætis efni, á 10—15 og 25 c. Einnig mjög billegir. CEO.CRAIC 522,524,526 MAIN STR TANNLÆKNAR. Tennur fylltar og dregnar út ná sárs- auka. Fyrir að draga út tönn 0,50. Fyrir að fylla tönn $1,00. CLAEKE & BITSH. 527 Main Str.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.