Lögberg - 22.10.1892, Blaðsíða 3

LÖUBERG LAUGARDAGINN 2A OKTÓBER 1892
3
The London & Canadian
Loan & Agency Co. Ld.
Manitoba OFI-ICE:
l95 Lombard Str., WINNIPEG-
«co .1 Maulson. I.OCAL manager.
t>ar e!) fjelagsins agent, Mr. S.
Cliristopheríon, Grund P. O. Man., er
heima á íslaudi, pá snái menn sjer til
þess manns á Grund, er hann
hefur fengið til að líta eptir pví í fjær-
veru sinni. Allir peir sem vilja fá
upplysingar eða fá peningalán, snúi
sjer til pes’s manns á Grund.
má
KJÖRKAUP
-í—
GHEAPSIDE
Vjer seljum nú alla vora
dömu jakka með 25 pr.
cent afslætti.
For lnformatton and free Ilandbook write to
MUNN & CO.xm Broadway, New York.
Oldest burenu ior decurinK patents in America.
Kve-y patent taken out by us is brought beforo
th6 publio by a notice giveu free of charge in tbe
Ameticau
Lareest circulation of any scientiflc paper in tbe
world. Splendidly illustrated. No intelligent
inan should be wltbout it. Weekly, 193.00 a
ycar; $1.50 six rnontbs. Address MáJNN & CO*
Publishers. 861 Broadway, New YtJrk.
5 jakkar á Í4.00
0 „ „ 4.80
7 „ „ 5.00
Kjörkaup fyrir livern sem vill.
KOMID I DAG.
Lang and McKieclian,
580 Main Street, WINNIPEG
HQUGH & GAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclutyre Bloek Main St
Winuipeo, Man .
WM BELL,
2 MAIN STREET
BEINT Á MÓTI MANITOBA HOTELLINU.
\’jer liöfum ná á boðstólum miklar byrgðir af
OG FLANNELDUKUM.
MEÐ KANTABÖNDUM, SEM VTÐ EIGA ÚR SVÖRTU SII.KI
OG GULL OG SILFUR BÓND.
Komið og skoðið vor n/ju skraut “Cart“ kantabönd fyrir Jakka og Kjóla.
“SEALETTE11 og efni í Möttla með tilheyrandi skrauthnöppum.
SKIRTUR fyrir karlmenn SOKKAK, KRAG-
AR, AXLABÖND, etc., etc.
A L L T V I D I. Æ GSTA V E R D.
WZMZ. BELL,
Stofnsett 1879.
JSgL' Bætið fjárkynið með pvl að
skipta um hrúta.
Fáeinir hrútar eru tii sölu billegir bjá
1). W. Buciiaxan.
Commercial Printing Co., Wiunipeg.
Leiðbeiningar geta meiin fengið
á skriLtofu Lögb.
Steam Dye Works.
FÖT LITUÐ,
HREINSUÐ
OG ÞVEGIN.
285 PORTAGE AVE,
WINNIPEG, MAN.
L J O SMV\ DAKAK.
Eptirmenn Best & Co.
Þeir hafa nú gert ljósmynda stofur
sínar enn stærri og skrautlegri en
áður og eru reiðubúnir að taka á-
gætustu myndir bæði fljótt og bil-
lega.
Baldwin & Blondal
207 Sixth Ave., N., Winnipeg.
%
312 MAIN STR.
Andspænis N. P. Hotelinu.
B/r til eptir máli yfirfrnkka og
föt úr fallegasta „Worsteds“, skotsku
vaðmáli og „Serges“.
Hann selur billegar en flestir
skraddarar í borginni.
Hann ábyrgist að fötin fari
eins vel og unnt er.
-> w ....
HAUSTID 1892.
Haust og vetrar kl»ða byrgðir vorar
eru petta haust fullkomnar og pær
langbetta og fallegustu í borginni.
Vjar skulum með ánægju leggja
til hliðar fataefni er menn velja sjei
áður en fallegustu tegundirnar eru
uppg.ngar.
(íe«. fliiiK'iils.
480 MAIN ST.
VIÐ SELJUM
CEDRU-S
GIBUIMSÁ-STOliPA
sjerstaklega ódjtrt.
Einnig allskonar
TIMBUR.
sjerstök sala
Á
Amerílranskri, þurri
Limlted.
á horninu á
Princess og Logan strætum,
WlNNIPEIS
TANNLÆKN'AR.
'J'ennur fylltar og dregnar út ná sárs-
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
&; btjsh.
527 Main Str.
Næstu Tvær Vikup
skulum vjer selja yður ÖLL FÖT,
SKYRTUR, KRAGA, NÆRFÖT o.s.
frv. Einnig DRY GOODS fyrir 40 c
já, fjörutíu cents af dollarnum, fyrir
minna «n pú getur keypt í nokkurri
annari búð í borginni:
Karlm. vaðmáls föt á $2.90
— „ buxur á 1.25
Karlm. vaðmáls West of Engl. 2.50
Haust yfirfrakkar á 3.50
Verðir 7.60
Karlmanna klæðis húur á 0.25
Allt jafnbillegt.
S. A. RIPSTEIN.
422 NAIJi Str, Brownlows búðirnar
51« MA1.\ Str., „Big Boston“.
A. G. MORGAN,
Ætlast svo til að pjer fáið hjá lionum
góðan og sterkan skófatnað, á mjög
lvo vægum prís. Spyrjið cptir gömu-
skóm á $1.75 úr ameríkönsku „Kid“
með mjög mjúkum sólum. Einnig
dömuskóm á $1.00 úr „Lid“ búnir til
Canada.
412 Njain St., - W[clntyre Block.
Maniíoba JHiisic Ifouso.
hefur fallegustu byruðir af Orgelum
i foite-Pianóum, Saumavjelum, Söng-
| bókum og music á blöðum; fíólínum,
banjos og liarmonikum.
R. H. Nunn & Co.
482 Main Str.
P. O. Box 407.
HOTEL X 10 U 8
á Main Str. gegnt City Hall.
Sjerstök lierbergi. afbragðs vöru,
hlylegt viðmót. Resturant uppi á
loptinu.
JOPLING & ROMANSON
eigendr.
Northern
PAGIFIC R. R.
HIN VINSÆLA BRAUT
ST. PAUL
MINNEAPOLIS
og allra staða í BANDARÍKJUN
UM og CANADA.
PULI.MAN PALACE VeSTIBULEL
SvEFNVAGNAE OG BoEÐSTOFUVAGN
AR
með farþegjalesturn daglega til
T0R0NT0, MONTREAL
og allra staða í AUSTUR CANADA
i gegnum St. Paul og Chicago.
Tækifæri að fara í gegnuin hin orð-
lögðu St. Claie Göng. Far-
angur farpegja fluttur án
pess nokkur tollrann-
sókn eigi sjer stað.
FARBRJEF YFIR BAFID
og káetupláz útveguð til og frá
Norðurálfunni. Samband við allar
helztu gufuskipalínur.
ESin inikla ósumliir slilna br; u
yrraliaísii s.
Ef pjer viljið fá upplysingar viðvíkj-
andi fargjald o. s. frv., pá snúið
yður til næsta farbrjefa agents *ða
II. J. BELCH, farbrjefa ag«nt»
486 Main Str. Wianiptg.
CÍÍAS. S.FEE. H. SWINFOIJD,
Gen. Pass. &Tiek. Agt. Aftal agenr,
Rt. Paul. Winnipeg.
45
um yðar. Viljið pjer trúa mjer til pess að jeg sje
vinur yðar?“
Hún svaraði engu. Hún átti bágt með að ná
andanum fyrir ekka, og hugur liennar truflaðist svo
að liún fann, að hún var alsendis ófær um, að greina
vini frá óvinuni.
„Þjer balilið, að Percy Gíey sje dánuinenskan
sjálf,“ lijelt hrekkjalymurinn áfram. „Ef mjer
skjátlast ekki, pá er konan, sem við skildum við rjet.t
áðan, vinkona hans; yður er jafnvel ekki óhætt á yðar
eigin heimili. Ef pjer viljið treys+a mjer aðfarameð
yður til staðar par sem yður skal vera óhætt, og pjer
getið hvílt yður pangað til pjer ráðið af, livað pjer
takið til bragðs. J«g bið að eins um pelta traust til
pess að bæta fyrir allar pær raunir og alla pá eymd,
sem jeg liof í vonzku minni komið yður í.“
Honum tókst vel að gera sjer upp skjálpta í rödd-
inni, eins og hann talaði af svo hreinni einlægni, og
kvalirnar í huga stúlkunnar út af brögðum peim er
hún liafði beitt verið, og var ny-sloppin út úr, köst-
uðu skugga á illmennsku pá er liann hafði áður í
frammi liaft, og pað pví fremur sem allar líkur voru
til að pað væri Percy Grey, sem liefði beitt liana
pessum brögðum. Williard liafði vakandi auga á
lienni, en lofaði henni að gefa sig sorg sinni á vald.
Vagninn nam staðar við dyr, sem Ijós logaði í, og
syndist pað vera lítið hótell. Williard tók eptir pví
með ánægju, að liún liikaði ekki við að lofa lionum
að leiða sig inn í húsið.
41
kom pangað sem hún stóð og yrti á lögrcglumanninn
á pessa leið:
„Jeg lief fengið frúna til að láta undan. Þjer
færið henni hringinn og sleppið pessari ungu stúlku.
Þetta liefur allt verið misskilningur.“
Hann laumaði bankaseðli í lófann á lögreglu-
maiminum um leið og hann gekk upp riðið með
hringinn. Dálítill hópur manna hafði safnazt saman
umhverfis riðið.
„Jeg ætla að koma yður út úr pessari leiðinlegu
pyrpingu, Miss Blake,“ sagði hann með uppgerðar
kurteisi. „Ó, parna kemur kerra. Það er eini veg-
urinn að fara upp í liana til að losna við pennan
glápandi, forvitna hóp.“
Myrtle hrökk saman, pegar fylgdarmaður henn-
ar dró hana að vagni par á liorr.inu. Nú, pegar hand-
töku-hættan var afstaðin, minntist hún allrar peirrar
mannvonzku, sem pessi maður hafði í frammi liaft;
en lienni fannst hún vera honurn skuldbundin fyrir
pau heppilegu afskipti, sem hann hefði í petta sinn
af henni liaft, og pví pagði hún.
Hann syndi henni frámunalega kurteisi I lát-
bragði, og sagði ökumanni, hvert halda skyldi.
„Miss BIake,“ sagði hann, „jeg á ekkert skylið
af yður, nema óvild og óbeit, pví að jeg bef s/nt
yður mjög mikla mannvonzku. Jeg hef iðrazt at-
ferlis míns og bið yður fyrirgefningar. Hjarta mitt
liefur komizt við af sárustu meðaumkvun með raun-
41
preif fastlega í Myrtle með feitu hendinni, sem var
alsett gimsteinum.
„Einstakt flón eruð pjer“, sagði hún hvæsandi;
„ætlið pjer að gera að engu velgengnis-möguleika
yðar fyrir allt lífið? Hver er að segja, að pjer eigið
að aðhafast nokkuð rangt; ekki ssgir hann pað, og
ekki segi jeg pað. Er ekki petta hús fullsnoturt vig
pægilegt fyrir yður?“
„Sleppið pjer mjer kona; hvernig dirtízt pjer
að lialda mjer í pessu húsi?“
Hún sleit sig af konunni með æðislegu skelfing-
hrópi, og paut út í ganginn. t>að kom lymskusvip-
ur í augun á konunni, um leið og hún ligði af stað á
eptir lienni. Ilún liafði í laumi tekið demantshring
af fingri sjer. Hún komst fast að Myrtle, án pess
stúlkan yrði pess vör, og laumaði hringnnm ofan í
kjólvasa liemiar.
Myrtle reif upp dyrnar og koinst út i forstofuna.
A pví augnabliki preif konan í handlegg liennar.
„Þjer ættuð lieldur að koma aptur,“ hvlslaði
hún I eyra stúlkunnar með hásum róm. „Hjer eru
pægindi, munaður, auðugur elskhugi; úti fvrir er fá-
tækt, barátta og sífelldar freistingar. Gætið pjer
að, livað pjer gerið.
„Sleppið pjer mjer. Ó, guð minn góður! Er
pá allur lieimnrinn svikull og illur?“
„Myrtle Blake paut ofan marmara-tröppurnar og
gat varla staðið; geðshræringin var svo mikil, að