Lögberg - 23.11.1892, Blaðsíða 2

LÖGBERO MIÐYIKTDAOINN 23. NÓVEMBEU 1892
3
Sögberj.
ClcAe ixt »6 573 .Uain Slr. lViiiniiieii.
77*i J.ögberg Prinlmg ér J’ublishmg Coy.
(lncurporatcd 27. May 18y0).
Kitstjoki vLditoK):
JljAAJx JiJUkI.í.JJSSOA
KUSiN KSS MAN AGKR: AJA uA US J’A ULSOA
AVjoLÝSlíiiijAK: bmá-auglysmgar í en
ikipti 26 cts. iyrir 30 oro eða 1 Jmm
dáiksiengdar; I doll. um nianuðmn. A staau
kugiysingum eða augl. um lengn tima a.
sláttur eptir samningr
KÚSI AD A-hKU'Tl kaupenda verður að t.
kyi a shn/ltgu og geta um fyrverandi b<
stað jarntramt.
tlAAAaAKIJ'1 til AFGKElÐSLUSTOFl
blaösms er:
7i(L L0CBEf{C PfjiNTiNC & PUBLiS^. CC
P. ö. Öox 368, Winnipeg, Man
UTANASKKIFI til KlIblJOKANS er.
CbiTWK LOGIÍI.KG.
P. O. BOA 3b». WlKAIPKG MAN.
MlÐViKL' llAlilNN 23. KÓV. 1892. -
ar bamkvæmt landsJögum er uppsögi
kaiipauua á Liiaði ógiltl, nema Jtauu st
ikuJdlaus, begar liauu segit' upp. — K
kaupandi, sem er í skuld vtð bia<
ft flytr vistíerlum, án þess að tilkyum
ueimilaskrttiii, pá er |>a0 fyrir iloiustól
.iiium áiitin sýnileg söuuun iyrii prett
muiri tiigangí.
ídf fcutirieiðis verðr á Jrverri viku preut
uo i oiaömu viðiiíeui.ing fyrir móttöKi
.'.iiia peuinga, sem þvi iiaia bon/.t iyru
aiaudi viku í posti eða með bruiuu.
ku t./iS,. iyrir pemngum, sem rneuu ai
<euaa sjuitir a aigreiösJustofu bJaðsius
»vi að i>eir ineun ta samstundls sKrmegi.
x.Crkeuuiug. — Baudankjapeuiuga tea
Olaölð iuíiu verði (at UaudaUKjaniönu
i irj, ug trá Isiaudi eru ísieukkir pe.
ttigaséölar teknir gildir fuliu verðl seu
tu.gun fyrir blaöió. — Sendið burguu
C. U. Aiuncy Utdvre, eða peuluga í it
jtstcrcd Ltuer. öeiidið oss etclci bauka
rlsauil', sem borgast eiga auuarstaðar ei
i \V íuuipeg, uerna 2öcts auKaburgun fyit
Jyrir íuukoHju.
S V A II
til „Kiikjublaðsins.“
Október núiner “Kirkjublaðsins'
flytirr grem, tneð j'firskriutinni “Utn
burðarlyudi on trú,“ sein rituð er út
af nokkrum uraitiælum, sem stóðu i
Lúgbergi í sumar á ritdóininum uu
sögurnar “Ofan úr sveitum.“ öi
pessi grein “Kirkjublaðsins“ hefm
Jiegar verið prentuð í Lögbergi í pvi
akyni, að iesendum vorum gæfistkost-
ur á að átta sig til fulls peim atriðum,
sern á ritstjóra‘•Kirkjublaðsins“ hefui
]>ótt Óviðurkvæmilegu sögð af ínjer.
Lað er sjerstakle_a tvennt i
grein minni, sem ritstjóri Kirkjublaðs
ins mótmælirskorinort mjög. Anna?
er J>að, að það sjeu “tiltiilulega svo
sirfáir menn á landinu, sem liafa þá
trú, er kirkjan kennir.“
t>egar jeg las mótmæl “Kirkju-
blaðsins11 gegn pessum ‘ ábiirði“, sem
blaðið kallar svo, J>á datt mjer í hug
grein, sem annar mjög merkur prestur
og maður hafði áður ritað í J>að blað.
Ilann mótmælti því þar, að íslenzk
ungmenni innan tvítugsaldurs hyrfu
frá barnatrú sinni. Jeg er hræddur
um að yms'um heiztu kirkjumönnun-
um íslenzku sje ekki til fuilskunnuvt
um trúarástand þjóðarinnar.
Jeg veit, að það er mjög örðugi,
eð» rjettara sagt ómi'igulegt, að sanna
slíka staðhæfing sem J>:i er jeg hef
gert viðvíkjandi þessu atriði, En life-
indi má óneitanlega finna með o<<- inóti.
og þau líkindi, sem styrkia minn mál-
stað, oru svosterk, að þau nægja mjer,
jafnvel þótt þau fráleitt uægi ritstjóra
Kirkj ublaðsins.
Hvernig skyldi stand t á því, h e
fáir menn, nýkomnir heiman af ís-
landi, gangi hjer í kri.itmn siii'nuð?
.Má ekki búa t við því,að efallur fjöld-
inn hefði kirkjunnar trú, J>á mundi
limn <)g sv.i sora áf •'jálfsögðu hallast
að þ jim fjolagsskap, sem heldur þeirri
trú frain? Hvernig skyldi standa á
því, að af 5 frjettablöðiim landsiuseru
3 n ikkuru veginn eiudregið móti
kenniugum kirkjunnar? Skyldi það
okki standa í einhverju sambandi við
trúarskoðanir þjóðarinnar? Og skyldi
ekki slíkt liafa einhver áhrif ineðal
[>jóðarinnar? Er J>að ekki alkunn-
ugt, að námsmenn þjóðarinnar hafa
vfir liöfuð á hiiluui síðari ár.ituírum j
orðið Itirkjmiiii íráhverfir? Skyldi j
siíkt ekki liafa hait uein áhrii ? llof- j
r ekki niegiuið af J>eim skáldskaji,;
sem þjóðmm liefur verið boðmii á ^
hinum síðari árum, verið ail ókirkju-
egur? ISkyldi þ.ið vera alvegsaman- ;
íengislaust við trúaiástaud Jrjóðar- ;
iunar? Slíkar spuruingar gætu orðið '
æði margar, ef meriii iitu vel í kiing-
um sig. Og jeg get ekki að J>ví gert -
eptir peirri J>ekkingu, sein jeg hef af
löudum tníuum, sem ekki er svo sjer-
lega lítii, J>ó að liún ná, fretnur tii
Vestiu- en Austur-íslendinga, [>á
liggur mjer við að hatda, að jveir ís-
ieiidiiigar liljóti að tala við sárfáa
landa sína um trúarbrögð, sem eru
ianrifærðir um að allur J>orri þeirra
trúi því sama út í æsar, sem kirkjan
aennir.
Svm er hitt atriðið, sem ritstj.
Kirkjublaðsins“ mótmælir. Jeg hafði
•íigt, að það tíðkaðist ekki á íslandi,
ið prestar segðu af sjer, þótt þeir
ijeldu að það væri mestallt misskiln-
iugur og vitleysa, sem þeir ættu að
.eiina og kenndu, og að því sje ein-
iiiiti haldið fram af þeim sem |>ykjast
a'lra „frjálslyndaatirS * * * * * 11 i trúarefnum, að
þ.ð sje cinst.ik óiiæfa að láta sjer
koma ann.ið ei.i> til hugar. „Kirkju-
blaðið“ mótmæiir því, að „nokkur
vilji halda“ siíkuin „prestum í em-
bætti.“
Jeg veit að lesendur mínir muni
veita því atliygli, að “Kirkjublaðið“
nótmælir því ekki, að þaunig sje því
varið með prestana, þeir sitji í em-
>ættunum, jafnvel þött þeir hafi ekki
kirkjunriar trú. £>að væri líka
■ijálfsagt nokkuð örðugt að neita því,
eptir pað sem sjezt hefur frá sumum
íslenzkum [irestum á hinum síðari ár-
im. Blaðið mótmælir {>ví að eins, að
lokkur viiji hafa slíka prestá í em-
bættum.
Til skýringar-auka fyrir ritst.
„Kirkjublaðsins“ og aðra lesendur
Lögbergs skal jeg taka það fram, að
því setn jeg sagði um þá er þættust
,.vera allra frjálslyndastir í trúarefn-
am“ datt mjer ekki í hug að beina að
• Kirkjublaðinu“. Jegget þessvegna
>ess, að mjer virðist ritstjórinn liafa
•ekið það að sjer og sett það í sam-
Sand við framkomu sína í “Matthfas-
ir-málinu“. Mjer kom ekkert slikt
til hugar. Þegar “Kirkjublaðið-
'yrst skildi sjera Mattliías svo sem
lann vildi hafa allar ákveðnar trúar
setningar burt úr kirkjunni, og hann
neitaði með liörðum orðum einu sky-
Husil trúaratriði hennar, þá fórust því
orð eitthvað á þá leið, að auðvitað
/æti slikt ekki gengið orðalaust af.
Þöð liefur aldrei gefið í skyn með
einu einasta orði, að það sje óhæfa að
láta sjer koma það til lmgar, að sjera
.Mattliías slepjii embætti fyrir sakir
trúarskoðana sinna. Og það tók ekki
sjera Matthías aptur í sátt fyrr en
liann hafði gert sína afsökun. I>.ið
getur verið, our er vitanlega, nokkur
ineiningamunur um, hve mikilsverð
sú afsökun hafi erið. En jeg hef
aldrei haft minnstu tilhneig'.ng til að
gera neinar athugasemdir ]>ví viðvíkj-
andi. t>að var frá þeirri iilið hjer
vestra, sem þykist vera „allra frjál.s-
iyndust í trúarefnum“, að tekið hafði
verið í „Matthíasar-málið“, sem
„Kirkjublaðið“ kallar svo, á þinn
hátt, seni þ.tð væ i óhæfa að minnast
á J>að, að sjcra M. ttliías ætti aðsleppa
embætti. Við [>ær undirtektir var
átt í Löghergi, en ekki við neitt, [>að,
er sagt hefur verið eða gert á íslandi.
Annað mál er það, hvort ekki hefði
vcrið óhætt að gatiga að því vísu, að
iiið sama mundi mega segja jafnvel
um kirkjumenn á íslandi eins og jeg
hef sagt um þá „sem þykjast vera allra
frjálslyndastir i trúarefnum.“ Það er
varlega í það farandi fyrir „Kirkjubl.“
að neita því afdráttariaust.
I>að er óneitanlega einkenniiegt,
að einmitt með sama póstinum, sem
flutti þessi mótmæli „Kirkjublaðsins“
koin og ,,Norðurljósið“ með frjettir af
hjeraðsfundi Eyfirðinga, sem lialdinn
var á Akureyri 8. sept. síðastliðinn.
Þessi fundur tekur sig til og lysir „i
einu hljóði óánægju sinni með árásir
þær er sjera Jlatthías“ hefur „orðið
fyrir í blöðunum út af kenningu sinni.“ I
Hveijar árásir cru þ.ið nú, sem
lijeraðsfuuduriun á Akureyri er svo
óánæirður með? Je<r ireri injer í hu<r-
arlund, að það muni vera einkum um.
mæli ‘■Kirkjublaðsins“ sjálfs, og svo
erindi biskups ‘-um hreina kristindóir.s-
kenning“, sem útdráttur er prentaður
af i ‘-ísafold'*, því að þetta tveuut er ;
einna harðast í sjera Matthíasar gnrð
af því sctn jeg iief sjeð standa um liann
í blöðunum á íslandi. Kirkjublaðið
segir, að ef hann lmldi uppteknum
hætti fram, þá liljóti að draga til skiln-
aðar með honuin og kirkjumii. Og
frá erindi biskups er skyrt á þá leið í
ísafold, að hann liafi vikið “sjerstak-
lega að greinum sjera Matth. Jochums-
sonar gegn sumum lærdómuin kirk j-
unnar og nokkrum öðrum svæsnmn
blaðagreinum og óvinveittum kirkj-
unni, sem könndar eru við presta.
Slík framkoma presta í J>jóðkirkjuuni,
sem hjer væri um að ræða, hefði mjög
hryggt sig, og væri öldungis ótil-
hlyðilegog þjómitn kirkjunnar ósain-
boðin.Hann vildi lysa því yfirá þessari
samkoinu að slíkt mundi eigi eptir-
leiðis verða látið vítalaust, J>óttlilífzt
j iitífði verið við í þotta sinn af ymsum
ástæðum, að beita straugleik“.
Ef hjeraðsfundurinn hefur okki
verið að lysa óá iægju sinni ineð þoss-
ar„árásir“ „Kirkjublaðsins“ og b:sk-
upsins, þá veit jeg ekki liverjar árásir
hann hefur getað átt við.
A hjeraðsfundum eiga sæti, eins
og kunnugt er, allir prestar prófasts-
dæmisins, og svo kjörnir fulltrúar
safnaðanna. Þegar slíkir menn lysa
yfir óánægju sinni tneð vandlætingar-
orð síns eigin biskups, ekki hirðari
en þau hafa verið, þá finnst mjer
„Kirkjublaðið“ ætti ekki að taka hart
á mjer, þó að jeg gæfi í skyn, að ís-
lendingar [>oli divel presta, sem hafa
aðrar trúarskoðanir en þær sem Kirkj-
an kennir.
Niðurl. næst.
Einar Hjörleifssox.
K YRRAÍl AFSSTRAN DAR-FERÐ.
Eptir A. Freeman.
F ramli.
Xðu r en jeg lield lengra, dettur
mjer í hug að minnast stuttlega á of-
uriítið skrítið atvik, semhjer kom fyr-
ír. og iiafði þau áhrif, að allt ferðafólk-
ið í vagninum lirökk upp af fasta
svefni og rauk á fætur, eins oa va<rn-
inn hefði allt í einu oltið utn koll.
Jafnskjótt sem lestinliafði nuin ð stað-
ar, heyrðist inn um apturdyrnar á
vagninuin liá og skeraudi rödd; J>vS
uær sem hún færðist, því meira líktist
hún því sem einhver væri að leika á
hárgreiðu af alefli. Reyndiu varð nú
sauit sem áður sú, að þetta var kveun-
inanns-iödd; konan var að lialda fyrir-
lestur yfir tnanni sínum og þramrnaði
hann þegjandi á undan síuiim betra
helmingi, hlaðinn þungri byrði, bæði
líkamlega ogandlegi, beld jeg mjer
sje óliætt að fullyrða, ef nokkuð hefur
verið að marka sorgarsvipinn á and
litinu á honurn. Ejitir að þau hjónin
höfðu komið sjer fyrir í vagninum,
veittu menn þeiin, eða öllu lieldur
lieuni, atliygli öllu öðru fremur, J>ví
að það var svo að sjá, sem fyrirlestur
hennar væri alveg nýbyrjaður, og incð
J>ví að álieyrendur liennar höfðu nú
fjölgað til inikilla inuna, þá hal'ði rödd
uenuar hækkað tiltölulega. Jeg
geiði mjer, eins og inargir aðrir, J>að
til eriridis að f;ira út, til [>ess :;ð geta
gengið fram hjá sætinu hennar, og
feno-ið að siá hsna alminnilega. Hún
var hjer um bil mnðalkona á hæð, en
grönn og beinamjkil; liárið var dökkt,
kinnbeinin liá, nefið þunnt, munnur-
irin stór og augun afarhvöss, og hlífðu
þeim gleraugu. Hún var yfir höfuð
að tala í meira lagi snerpuleg konp,.
t>ar á móti heí jeg aldrei sjeð auð-
sveipnislegri nje góðlegri manneskju
heldur en manninn hennar..
Eptir að jeg liefði um stund
hlustað á málsnilld frúar þessarar, fór
i'ho að hugsa um, hvílíkur snillingur
liún mundi hafa reynzt í kappræðum
á þingi, ef henni hefði hlotnazt tæki-
færi til að sýna liæfileika sína þar, og
það vaknaði þá hjá mjer efi ura, livort
það mundi rjett gert af stjórnmála-
I inönnum 19. aldarinnar, að synj
kvcnnfóikinu um pólitisk rjettindi.
Hugsið ykkor konu, sem getui
hverja klúkkn-stuiidina cjitir aðra
haldið ó<iitna ræðu af svó mikilli
mælsku yfir stcinþegjandi manni sín-
um um alvegómerkileg atriði! Mundi
henni ekki guta tekizt að lála nokkuð
að sjer kveð.i á löggjafarþinguui
[>jÓð.irinnar? Mælska Gladstones,
Ingersolls og L iuri :rs muiidi glcym-
a-t innan skamrns til fulls og al
Jeg tnáekki gleyrna að taka |>að fi am
að húu v.ir ekki siður þolin en mælsk.
t>i hálf i tf'ind i kí ikkustund, sein hún
var rneð okkur í lestinni, gekk tung
an á liftnni allt af eins ört eins og lijó.-
in undir vögnunum. Þegar til Ruv-
elst«>ke kom, losaði forsjónin okkur
til allrar liamingju við þessa kvenn-
legu talmaskfnu.
Jeg verð að biðja velvirðiingar á
því, að jeg skuli hafa látið leiðast sv<
mjög frá málefninu og farið að tala
um konu þeasa. Nú er hún farin, og
þó að mjer finnist eiukennileua rödd-
in í henrri bergmála enn fyrir eyrum
míuum, þi lofa jeg því, að jeg skal
aldrc-i framar á liana minnast.
iuii með fjöldamörgnm snæ}><>ktum
indum. Ef menn líta hjer til baka
má greiuilega sjá hinn hiininháa Pilot-
tind, eius og hallandi pyrainida, mæna
uitt yfir fjelaga sína, og nær því
ragnvart er Mt. Oastle. Lftið eitt
til vinstri sjest í opið á Vermillion
s'sarði og koma |>á í ljós inargir snjó-
paktir timlir. Hefur Vermillou áin
iijijitök sin á einuin af jökultindum
þessmn og reunur til vesturs í Koo
eiiay ána. *
Þegar lítið eitt er komið inn í
Verm 1 on skarð, sjest Ml Lefroy, sem
er liæðrt og "tórkoitiegast í J>essari
fjali ‘syniug. Iljer er farið framhjá
lirilli járubrautarstöð, og heitir hún
nafui, sem vjer könuuirist aliir við:
ifildoii, en ekki er jeg viss uin að hún
sje kennd við okkar eigin Eldon —
lef allsttírkan grun utn, að J>ví muni
e’gi “era svo varið. Svo er Laggon
u.esta járnbrautarstöðin og steudur
nún á liökkum Bowárinnar, 4930 fet-
itn fyrir ofan sjávarinál og 950 mílum
vestur af VVinnipeg.
Meira.
Lysing sú sem jeg er fær um að
gefa af hinurn nafrifræga Baníf-garði,
verður mjög ófullkomin, með [>ví að
'kkert af [>v! sem jég veit um J>ennar
stað er byggt á eigin sjón; járnbraut
arstöðin er sem sje hjer um bil2mflur
frá eiginlega garðinum, og jeg hafði
ekki tima til að bíða næstu lestar.
't>essi garður er af Canada-stjórn und-
anskilinn landnámi, er 26 mílur á
lengd od 10 mílur á breidd, og liggur
frá norðvestri til suðausturs. í garð
inurn eru partar af döiunum að Bow,
Spray cg Cascade ánum, Devils Lakc
og ýrnsar háar fjalla-raðir. Hvergi í
Klettafjöllunum er sagt að sje jafn
fjölbreytt og dyrðlegt útsyni, og
hvergi er eins auðvelt að komast að
góðutn útsynis-stöðum eins og þar,
því að svo mikið hefur verið lagt af
góðum brautum og smá stígum út utn
garðinn.
ÍSLENZKUR LÆKNIR
Dip. lá2C. Z2£«,XTLc3.c»3L9SSiOXX.
Park Jliver,-------N. ÐaJc.
rJ^IIE IUPAN • L’jLKS í'egulate tho stomaclr, “
liver uiid bowid, ouriiy tuo bxood, aie pleas-’
ant to talce, sal e and clvvays eltectual. A1 eiia Llo
jr remedy for Biliousness, Biotolies on the Face,
® Bright’s Disease, Catarrh, Coiic, Constination,
T Chronic DiíUThœar. Chiomc Liver lio'ibic, Dia-
2 botes, Disordercd Stomach, Dizzinecs, DjseuteiT,
S Dyspepsift, Eczema, íiatulence. Femnle Com-
jMa.inta, Foul BreathjIIeadache, He ' ’
%
o
Appei
Netfcle Ivvsn,
tion, rimpies,
to the Hcad,
plex on, Sal t
Head, Scrof-
ftche, Skin Dis-
Stomoch.Tired
Liver, Ulccrs,
and evcry oth-
or diseasp that
Kushof Llood
S a 11 o w Com-
l.b^um, Seald
ula,Síck Head-
cases.Rour
Fceling.Torpid
Wattí r Brash
er symptom
Jresult.*- from
iinpure blood or a faiiure In the proper nerform-
anoc of tholr 'unotions by the stomaoh. tíver and
, —eartbura, Hives,
Jaitndice, KJdney Comrlamts, Liver Troubles,
Lo«s of Appetite, Mentui Dopression, Nausea.
1 ainful Digeí-
'unetions bythe stomaoh, tíver and
infestine3. Persons giv’en to over-eatingaro bcn-
ef)tod by takingcAe tabuie after each meal. A
cont’.nueduso or the RipansTnbulea isthesurest
cui'e for olvstinate constipation. They contain
nothingtliat ean be injurious to the most deli- «.
v cate. 1 gross Í2, 1-2 gross #1.86. 1-4 gross 7f>c., #»
O 1-24 gross R> cents. Scnt bv mail postage paid. •
O Addr «3 THE KIPANS CIiEílICAL COMPANY, •
© I’. O Box672, Ncw York. %
BanfE-[>orp stendur á suðurbökkum
Bow-árinnar, í íögruin dal, er luktui
i-r Íiúmi» fjíillum og «r citt þrirTrr
Mount Sulpliur. í austur hHð J>ess
eru hiuar nafnfrægu heitu laugar, sem
hafa reynzt svo aðdáanlega heiUusam-
legar, einkum fyrir þá, er þjást al
giktveiki. Vegurinn til lauga þess-
ara liggur um fagra skóga og hefur
stjórnin eigi alls fyrir löngu látiðgeia
við liiiiar lielztu af langum J>e3sum og
rcist |>ar fögur baðhús til J>æginda fyr-
ir ferðamenn. Er ein af laugnm þesi--
um utau í fjalUhlíðinni um 70U fei-
um liærra en Bow-áin. Koma liVert
Paul Hagen
Verzlíir með
ÁFENGA DUYIvKI og 8IGARA.
Aðalagest fyrii'
Pabst's Mihoaukee JJeer,
East Grand Forks, Alinn.
« r
Odjrasta Lilsabyrgd!
T-EHE]
Mntnal Reserve Fund Life
Association of New York.
sumartilþessa heilsusamlega skemmti-
staðar mörg liundruð mai.ns allsstaðar
að af meginlandi J>essu.
t>egar farið er frá Banff, liggui
brautin aptur meðfram Bow-ánni oji
uj>þ dalinn, sem nú er vaxinn þjett-
um skógi.
Ef iitið er til baka, þá er komið
er kippkorn upp daliiin, er útsym
mjög fagurt og sjást Vermillion vötn-
iu mjög greinilega. Fram undau
manni er Mount Massive, auk margra
annara lægri fjallatinda, og er þaðan
örstutt að Simpson’s skaiði. Beygir
brautin nú skyndilega til vinstri hand-
ar og verða þá fyrir manni afar miklir
snjóþnktir hamrar, er nefnast Pilot
Mountain, en lítið eitt til liægri liand-
ar mænir ujip liið tignarlega C.iStle
Mountuin, J>verhnyi klettabolti Ö00U
feta hátt.
Pcssi risavaxui klettur er eiui
O
ósvipaður að lögun „Borgarvirki“ í
Húnavatnssyslu á íslandi, J>ar sem
mælt er að Finnbogi ranimi hafi svo
liraustlega varizt gegn eflduin óvin-
um.
í þeim mikla kastala, sem náttúr-
an hefur þar reist, mundi og vera hið
ágætasta vígi fyrir íáa menn til að
verjast mörgum. Castle Mountain
járnbrautarstöð, er nefnd er eptir liin-
um mikla fjallstindi er við rætur
fjallsins og er nú braucin um 4570 fet
yílr sjávarmál.
Degar þaðan er farið, verða
fjöllin á báðar hliðar afar stórkostleg
og atkvæðamikil. Fjöllin liægra meg-
in er partur af Sawbock fjaliaröðinni
Tryiigir lif karla og kvenna fyrir
illt aö lii-.iiiiiigi lægr i verð og uieð
lietri skíI iiiulum en uukkurt nnuiið Jat'u
areiftiuiltígt Ijeh g i liei.. inuin.
Þeii' stíin tiyggja lí sitt 1 fjtílaginu,
eru eigentliir J)tís>, ráða tví að öllii leyti
ig njóta ulls ágúða, bví hlutalirjefa hof-
'iðstóil er eiigiuu. Fjfliiuið getur j>ví
•kki komizt i hendur tarra iiuintia, er
iiafu það Ijrir fjejiulu friir sjáífa sig og
ef til vill eyftiltíggi |>að.
F'je.ugið er iunbyrðis (niutu.al) lífsá-
hyrgðurljtílag, og hið laugstærsta og öfl-
ugiiíta ul þeirri tegund I veruldiiioi.
Ekkert fjelag í heiminum hefur
fengið jalnmikinn viðgang á jafnstutt
um tíma. Það var stofnað 1881, en hef-
ur nú yfir
Sexlíu þvxund meðlimi
*>r hafa til samans lífsábyrnðir úpp á
uieir en tvö hundruð vy tuttuyu mittjónir
dvllara.
Fjelagið lipfur síðun Jiað hyrjaði borg-
að ekkjtim og eifingjuui dáinna iiitíðliiua
yfir 12 mittjonir dullara
Arið Ht'm leið (1891) tók fjelagið
nyjar lifsáliyrgðir ujip a liðuyar 60milIj-
<>«*/• dvllura en borgaði út suma ar erf-
iiigjum dúiniia meftiimu $2jJi)0,108j80.
Vii rasjóður fjelagsins, sem nú er
Oiðinii iial. 'iy2 milljón dullara, skiplist
milli meðlima á vissum tímabilum.
í fjelagið liat'a gengið ytir 210 ís-
lendingar er hala t.il samans tekið líís-
ábyrgðir upp á mrír cn $100,000.
Upplýsingar um fjelagið eru nú til
preutaðar á islenzku.
Sigtr. JÓllíisson, Geueral agcnt fyr-
ir Mut>, N. W. Terr., Í5. Col. etc.
582, 5tn Ave. N. Wiunipeg, Man.
A. II. McNICHOL, Slolntyre Block,
innippg. MHnager í Manitoba, Norð-
W vesturlandinu og Bntish ColumOia.
Ilver sein t>arf að £á upplýsingar
viðvíkjandi auglýsingum gerði vel í að
kaupa “Book for advertisers“, 368 blað-
síður, og kostar $1.00 send með pósti
frítt. Bókin inniheldur vandaðan lista
yfir öll beztu blöð og tímarit í “ Ameri-
can newspaper directory"; gefur úskrif-
anda fjölda hvers eins og ýmsar upplýs-
ngar um prís á augl. og annað er það
snertir.
Skrifið til
oa Slate Mountains. Vinstra megin
Rowell‘s Adverttsing Buiíkau
mæna Bow-fjöllin hátt upp yfir dal-
10 Spruce St. Newhh ox