Lögberg - 14.01.1893, Qupperneq 2

2
LOGBERG LAUGARDAGINN 14. JANUAR 1893.
A'ögbcrg.
'■f'"' »i aí jís Mntn Str. Wlunipeg
■■ i 'i n r J.b^i.ery Printins; &* Publishins; Coy.
ilncorporated 27. May 1890).
isli STJóRl (ElUiOR):
£IAAÁ J//ÖALEJPSSON
HOSINKSS MAMAGER: AJACAÚS J’A UJ.SON.
AlMiI.VSÍNGAR: 'iniá-auglýsingar í eitt
nkipu Ib cts. fyrir 30 orS eða 1 þuml.
dálkslengdar; 1 doll. um mánuSinn. A stærri
auglýsingum eða augl. um lengri tima aj-
slátíur eptir saraningi.
1UJSTAU A-SKIPTI kaupenda verð'ur að tii
i. > nnr. tk.rt/lega og geta um fyrverandi bú
staC jafnframt.
VTANASKRIPT tii \HiREIf)SUJSTOFU
blaðsm r
Itf LöðBERC PHIHTJHG & PUbLlóH. CÖ.
b. U. öox 368. Winnipeg, Man.
ITANÁSKRIFT tií RlTSrj' 'RANS er:
EUITOB MMiKfiKC.
P. O. BOX 368. WINNIFEG MAN.
— Í.AUGAKDAGIIÍN 14. JAN. 1893. -
Xfgj- Samkvífimt iandslögum er uppsögn
i..itii|'Hinl» a tilaði ógild, nema hann sé
sRuidlaus, t>egar liaun segir upp. — Ef
f-Hupandi, sem er í skuid við blað-
:ö flytr vistíerlui:i, an þe.-ss að tilkynna
Iieimilaskiftin, þá er i-að fyrir (lómstól-
iiuuui alitin sýnileg sönuun fyrir prett-
t isiiii, tilgaugí.
Ettirleiðis v«rði á hverri viku prent-
»,ð í blaðtnu viðrkent-ing fyrir móttöku
allra peninga, sem því hafa borizt fyrir-
í.u-andi „viku S pósti eða með bréfum,
eu ehk.i fyrir peningum, sem menn af-
iieuda sjálflr á af greiðslustofu blaðsins'
fcví að )>eir menn fá samstundis skriflega
viðrkenniug. — Uandaríkjapen.nga tekr
blaðið fuliu verði (af Bandaríkjamönn-
im), og frá íslandi eru íslenzkir pen
iugaseðlar teknir gildir fuliu verði sem
limgun fyrir blaðið. — Sendið borgun í
i’. U. itoney Orderts, eða peninga í Re
tj trrr.i Jjetter. Sendið oss ekki bankaá
vi-iuir, sem borgast eiga annarstaðar en
í iVirruipeg, nema 25cts aukaborgun fylg
lyrir innköllun.
MNGROF í VÆNDUM.
l>að leikar fráleitt neinn vafi á
Jrví, að Thompson-stjórnin sjer fram á
mikia örðugleika, að pví er tollmálið
snc-rtir. t>að leynir sjer ekki, að sú
sannfæring er loksins að komast inn í
almenninm og fe3ta rætur í huga hans,
að toilvernclarstefnan sje <5j>olandi fyr-
ir allan þorra landsmanna, og að hún
standi liag landsins stórkostlega fyrir
f>rifum, að minnsta kosti í [>ví gífur-
loga formi, sem nú er um að ræða.
J£n á liina liiiðina standa verksmiðju-
eigendurnir með kröfur sínar, menn-
irnir. sem lagt liafa fram fjeð til að
inúta almenningi, og pannig lialdið
ajiturhaldsflokknum við völdin.
Svo sem eðlilegt er, leikur mönn-
um allrnikill hugur á að vita, hvernig
Sir .Tohn Thompson fari nú að sigla
inilli skers eg báru. Engum virðist
detta í hug, að hann muni láta að vilja
almennings með tolllækkun, sem
nokkra verulega pyðingu hefur til
pess er hann allt of mikið bnndinn
verksmiðjueigendunum. En að liinu
Joytinu er auðvitað ófæra í pjóðstjórn-
iirlandi eins og Canada að ganga með
iillu fram lijá óskum almennings.
Eptir ýmsum iíkum að vlæma,
tekur stjórnin [>að ráð, að gefa almenn-
ingi góðar vonir, og láta sem hún sje
að híða eptir að fá að sjá, hvað demó-
kraiiska stjórnin sunnan landamær-
anna taki til bragðs. Á næsta pingi
verður að öllurn líkindum tollurinn
færður niður dálítið á einstöku vöru-
teguuduin, til J>ess að almenningur
skuli hugsa gott til glóðarinnar, og fá
vonir um J>yðingarmeiri umbætur síð-
ar. Og J>egar næsta ping er af staðið,
er alinennt búizt við, að efnt verði til
nVrra kominga.
Astæðan til pes3, að menn búast
fastlega við nýjum kosninguin, áður
en fjórða pingið af yfirstandandi k jör;
tímabili er utn garð gengið, er sú, að
annars munilu dcmókratarnir fá tæki-
færi tii að sýna, kvernig peir standa
við kosningaloforð sín frá í sumar.
(ieri peir pað, svo nokkur mynd sjtí !i.
p j liggur í aiiguin uppi, að Canada |
stjórn yrði neydd til að fara að dæmi
|>eirra, ef hún ætti kosningarnar yfir
höfði sjer, og með pví brjóta af sjor
vináttu verksmið^'ueigendanna, eða pá
kaujia vináttu vérksmiðjueigendanna,
og eiga vísa von á að almenningur
snerist móti sjer.
Eií ef kosningarnar eru ný-af-
staðnar hjer nyrðra, pegar Bandaríkja-
metin fara að færa niður tollinn lijá
sjer, og ef apturhaldsstjórnin vinnur
sigur í peim kosningum, pá getur hún
að minnsta kosti setið fimm ár við
völdin,án pess að neyðast til aðóving-
ast við vini sína, verksmiðjueigend-
urna, og á peim tíma hefur almenn-
ingur manna ekkert færi á að fá fram-
gengt aðalvelferðarmáli sínu, umbót-
u'num á tclllöefunum.
Jafnvel pau blöð, sein eru vin-
gji.rn'eg i stjórnarinnar garð, búast
\ ið, að stjórnin muni fara að á penn-
an hátt, og sýuir J>að alljóslega, hvern-
ig jiólitíska siðgæðið er peim megin.
I>ví að vitaniega er petta ekkert ann-
að en að draga almenning á tálar, og
treysta á skammsýni hans og fávizku.
En livernig sem spár manna
kunna að rætast, í pessu efni,
pá eru sem stenclur allar horf-
ur á, að ekki muni langt að bíða
nvrra kosnino-a. Ráðherrarnir fara
liver af öðrum um austurfylkin og
halda ræður yfir almenningi, og liið
sama gera leiðtogar frjálslynda flokks-
ins, eins og hvorirtveggju líti svo á,
sem nú ríði- óvenjulega mikið á að
hafa lýðinn á sínu bandi. Og eptir-
tekta vert er pað, að líberölu höfðingj-
arnir virðast leggja sjerstaka áherzlu
á J>að um pessar mundir, að koma pví
inn í alroenning, að peirra flokkur sje
í fyllsta máta andstæður hreyfingunni
í áttina til innlimunar Canada í Banda-
ríkin. Við síðustu kosningar beið
frjálslyndi flokkurinn n>jög mikinn
hnekki af pví, að bornar voru á liann
pær sakir, að hann vildi pólitiska saro.
eining Bandaríkjanna og Canada, og
að sumir af leiðtogum lians væru í
leynilegu bandalagi við stjórnmála-
inenn sunnan landamæranna. Helztu
menn ílokksins eru augsýnilega stací-
ráðnir í pví að sjá svo um, að slíkum
vopnum verði ekki beitt af andstreð-
ingum peirra við næstu kosningar.
SÖGUSÖGN GÍSLA JÓNSSONAR.
HkERA RITST.JÓEI LöGUEKGS.
Viljið pjer gera svo vei, og Ijá
eptirfylgjandi línum rúm í blaði yðar?
í 358. tðlublaði Heimskringlu er
talsvert löng saga um Þingvallaný-
lenduna eptir Gísla Jónsson snikkara,
sem um undanfarin ár hefur baft að-
setur sitt par vestur frá. Jegefa ekki,
að hann lýsi Pingvallanýlendunni ej>t-
ir beztu pekking og sannfæring, og
jeg finn mjer ekki skylt að gera nein-
ar athugasemdir við pann partinn af
sögusögn hans, enda stendur öðrum
nær en mjer að gera [>að, ef pess
pyrfti.
En svo fer sögumaðurinn af stað
vestur fyrir Þingvallanýlendu—pó að
eins með sínum trúaraugum—og J>ang-
að sem íslendingar eru seztir að vestar,
eða hver veit livert. £>að T'terður ekki
sjeð með fullri vissu, hvað hann á við,
en jeg geng pó að pví sjálfsögðu, að
hann liafi átt við íslendinga-svæðið,
pví að eptir pví sem á stendur er ekki
útlit fyrir, að íslendingar setjist frem-
ur annars staðar að í Territóríunum
fyrir vestan I>ingvallanýlendu en ein-
mitt á pessu svæði. Bæði hygg jeg,
að svæði petta hafi pá kosti við
sig, sem eru vel aðgengilegir fyrir ís-
lendinga, og svo er pess að gæta, að
íslendingar eru pangað komnir og pað
virðist ævinnlega vera pýðingarmikið
fyrir pá serii á eptir koma.
Fyrir nokkrum tíma skrifaði jeg
lýsingu af iandi pví sem hjjer er um að
ræða, og póttist segja eins rjett og
samvizkusamlega frá eins og mjer var
frekust unnt. I>eir menn, sem ferðuð
ust með mjer, og skoðuðu landið á-
samt mjer, gáfu fúslega nöfn sín und-
ir lýsinguna, og styrkti pað mig í
peirri sannfæring, að jeg hefði sagt
rjett frá, og enn held jeg, að svo hafi
vissulega verið. Meðal annars sagði
jeg í pcssari lýsingu, að menn pyrftu
varla að óttast vatnsleysið, [>ví pláss
J>etta lægi miili vatns pess, som Devils
Lake heitir, og ár peirrar er heitir
White Sand River. Vatnið erSmílur
á lengd og 3 á breidd og mjög djúpt;
áin er álíka vatnsmikil og Assiniboine
og á tnilli árinnar og vatnsins eru 6
mílur. Auk pess eru margar smátjarn-
ir og eitt allstórt vatn hjer um bil l^
ndla á lengd og -l úr mílu á breidd og
heitir Horse Shoe Lake. Vötn pessi
eru að líkindum orðin nokkuð gömul
og hafa aldrei pornað. Eins er áin
orðin mörg hundruð ára, að líkindum,
og er til enn, og að minnsta kosti í
pessi 17 ár, sem jeg veit til að byggð
hefur verið par vestur frá, hefur hún
allt af haldið sjer.
Uin brunna-gröpt ætla jeg lítið
að segja, pví pegar við vorum par fyr-
ir rúmu ári síðan, var mjög Htið búið
að reyna í pá átt. I>eir menn, sem
voru pangað komnir, höfðu flestir
byggt meðfram ánni ellegar við vatn-
ið; en síðan veit jeg til að á tveimur
stöðum hefur verið grafið, og í öðruin
staðnum náðist vatn á 1(> fetum en á
hinuin á 9. Enn fremur má og geta
pess, að á section 10 township 28
Range (5 á norðvestur fjórðungnum er
upjisjiretta og lækur, sem rennur frá
peirri uppsprettu ogniður í ána. Út-
lit er líkafyrirað lækur]>essi hafi ver-
ið til nokkuð lengi, pví hann er búin
að mynda sjer allstóran farveg.
Hvaða ástæðu hefur nú Gísli
Jónson til pess að halda, að vatns-
magn J>etta, sem hjer að frammi hefur
verið sýnt fram á, og búið er að vera
til í mörg hundruð ár, liætti nú að
vera til? Ekki prýtur J>að pó fyrir
pað, að íslendingar eru pangað komú-
ir. Nei, hitt liefur sjálfsagt vakað fyr-
ir GísIh, að geta rntt srnn nllrn mestu
úr sjer af frjettum, án tillits til pess,
hvort pær væru nú í rauninni eins rjett-
ar og pær ættu að vera, pví að sann-
leikurinn er, að sögumaðurim liefur
ekkert fyrii; sjer um pláss petta, nema
að eins iiugboð sitt eða margsagðar
sögur liingað og pangað að, frá hin-
u m og pessum.
Hvort sögumaðurinn hefur sagt
J>etta til J>ess að menn skyldu fá óbeit
á landinu ellegai- ýmugust á mönnum
I>cim sein opinberlega hafa um plássið
talað með pví að peir hafi verið að fara
meb slúður, sem ekkert væri byggj-
andi á, skal jeg láta ósagt; en jeg vona
hvort svo sem liann liefur meint, að
hann nái að engu leyti sínum til-
gangi.
Að síðustu vil jeg minna Mr.
Gísla Jónson á, að næst pegar hann
fer að segja sögu, sje hann vandari
að grundvelli hennar en hann að sumu
leyti hefur verið í [>etta sinn.
J. J. Bíldfell.
HVERNIG MENN KUNNA VIÐ
SIG í ORUSTNVí.
Ctdráttur úr greiu ejitir
J. H. Browne.
í borgarastríðinu átti jeg að rita
frjettir um ófriðinn til blaðsins Tri-
bune í New Vorf. Jeg komst pá að
pví til fulls, hvað pað cr að vera inn
an uin kúlur á öllum stærðum.
Fyrstu átta eða níu mánuði stríðs-
ins heyrði jeg í ýmsam njósnarferðum
og smáorustum í Missouri og Ken-
tucky og á Missisippi-fijótinu töluvert
Eina hreinaCream Tartar Powder. -Engin amónía; ekkert álún.
Brúkað á millíónum heimila. Fjörutíu ára á markaðnum-
The Blue Store.
-*-MHRKI: BLÁ STJARNA-*-
$10.000 v< I I $10.000
Af tilbúnum fatnaði og karlbúnngsvöru, keypt fyrir
53 CENT HVERT DOLLARS VIRDI-
I>ar eð allar vörurnar eru keyptar fyrir 53 cts. dollars virði
hjá CHABOT & CO. Ottawa, get jeg boðið yður
pennan varning fyrir hálfvirði.
KOMID! KOMID! KOMID!
Og pjer munuð sannfærast um pað.
200 buxur $1.75 virði, fyrir $1.00.
200 $3.50 ,, " „ $2.00.
200 $7.00 „ ' „ $4.50.
100 svartir fatnaðir $13.50 virði, fyrir $8.50.
100 — — $18.50 — — $12.50.
100 — — $25.50 — — $14.00.
100 fatnaðir af ýmsum litum $13,50 virði, fyrir $8.60.
250 barnaföt $4,50 virði, fyrir $2.75.
250 barna og drengja yfirhafnir $8.50 virði með iiúfum fyrir $5.00.
500 karlmannayfirhafnir ýmislaga litar fyrir liálfvirði.
Nærskyrtur, nærbuxur og sokkar með ámóta niðursettu verði.
K O M IÐogSKOÐIÐ!
THE BLUE STORE.
Merki: BLÁ STJAENA.
434 MAIN STREET.
Clievrier.
af J>eim hernaðar hljóðfæraslætti, sem
framleiddur er með kúlubissum og
fallbissum, og jeg liafði jafnvel lært
að aðgreina hljóm kúlnanna eptir
stærð peirra, um leið og pær putu
fram hjá mjer. En jeg vissi ekki,
livað J>að er, að vera í reglulegri or-
ustu fvrr en við vorum komnir að
Donelson kastalanum (í febrúar 1802);
[>ar skírðist jeg eidskírninni, ef jeg
má svo að orði kveða.
Að morgni annars dags umsát-
innar varð mjer reikað fótgangandi
gegnum skóg einn, og ætlaði jeg að
reyna að sjá, hvernig orustan gcngi.
Vinstra naegin við okkur var stöðugt
verið að skjóta, og kúlurnar }>utu yfir
liöfðum okkar. Allt í einu fóru sunn-
anmenn að skjóta á okkur frá skot-
garði rjett hjá. Skotin glömruðu allt
í kring um okkur, skáru berar grein-
arnar af trjánum yíir höfðum okkar,
og rótuðu upp jörðinui rjett hjá okk-
ur. Þctta varð með svo skjótri svip-
an, og ckkert sást, hvaðan skotliríðin
kom, að mjer varð liverft við í fyrstu;
en mjer pötti líka væntum pað. £>etta
líktist veruiegu stríði. Orsökin til pess,
að mjer pótti J>etta ekki óviðfeldið,
var ef til viil sú, að jeg sá engan verða
fvrir kúlunum.
Tilfinningar nmnna verða mjög
ólíkar í orustum, pegar menn liorfa
á menn hrynja niður rjett í kringum
sig. Hættu-tilíinningin eyksttilmik-
illa muna, eins og líka líkindin fyrir
J>ví, að maður muni sjálfur missa lífið,
pegar menn eru að falla í kringum
raann — pegar einhver rjett við hlið-
ina á nianni fær hroðalegt sár, eða
hnígur niður dauður. Sárin og dauð-
inn eru, pegar tnenu sjá slíkt frammi
fyrir sjer, allólíkt pvísem menn hugsa
sjer ]>au. £>að f>arf langan tíma og
inikinn vana, til ]>ess að láta ekki hin-
ar óhjákvæmilegu ógnir stríðsins fá
á sig stórkostlega. Vaninn lierðir
nokkuð iiuga mauns, og [>á hætta
menn að komast eins við af [>ví, pó að
mann sjái hörmungasjónir umliverfis
sig.
í stríði er hver hermaður skyld-
ugur til að vera kjarkmikill, hlýða pví
sem honum er skipað, og reynast trúr
síun málefni. Ef hann missir huginn
eða flýr, pá verður liann fyrir svívirð-
ing og liegning, og á aldrei uppreisu-
ar von. Að hinu leytinu er hann
virtur og heiðraður, cf hann gerir pað
sem liann á að gera. Er pað pá ekki
undarlegt, að nokkur hermaður skuli
nokkurn tíma láta bugast? £>að er
svo augsýnilega í lians bag að standa
Stöðugur.
í fyrsta bardaganum, sem her-
maðurinn er í, hættir Jionum vlð hug-
boði um, að nú niuni hann niissa lífið,
og iiann er opt forviða, J>egar orust-
unni er iekið, og ’nann verður J>essvar
að liann er enn á lífi. í 20. eða jafn-
vel 10. orustunni er J>etta hugboðhans
horfið ásamt taugaóstyrknum, og liann
er rólegur, J>ó að liættan sje umhverfi8
hann.
I>að sem kallað er hugjirýði er
lijá 99 af hverjum 100 mönnum ekkert
annað en vani. Maður er hræddur
við liættuna i byrjuninni, ekki af pví,
að maður sje heigull, heldur afpví, að
hættan er manni ný. Sá sem cr lieig-
ull í dag getur verið orðinn hetja á
inorgun. Taugarnar, sein skjálfa í
byrjuninni, geta að lokum verið orðn-
ar liarðar eins og stál. Allt fæst með
upjieldinu, og J>ar á meðal liugrekkið.
£>að er ávalt varasamt, að treysta nýj-
um liersveituin, beinlínis af {>ví að pær
eru nýjar. Sömu hersveitirnar bera
ekki við að depla augunum framnii
fyrir dauðanum, J>egar pær eru orðnar
gamlar og æfðar.
I>að kann að vera varasamt, að
reiða sig á liugrekki inaima, en pað er
óðs manns æði, að reiða síg á hugleysi
peirra. Hjá svo að segja liverri *in-
ustu irlannlegri veru hverfurhræðslan,
pegar maðurinn er nógu inikið eggj-
aður, og [>egar sumar hvatir lians
eru í hreylingu. Mjög mikið er undir
málefninu komið, og pví, hve annt
maður lætur sjer um pað. Tilfinning-
ar manfla í orustutn eru mjög ólíkar i