Lögberg - 21.01.1893, Blaðsíða 3

LÖGrBERG LAUGARDAGINN 21. .TANÖAR 1893.
3
liafs! Sannar Jjctta ekki eittlivað, og
annað en rœðumaðurinn líkast til lief-
ur ætlazt til?
Eins ojy vant er ineðal. „fr jálstrfi-
armanna11, þejrar minn/.t cr á trú á
annað borð (|>ótt liávaði J>eirra náttúr-
lega viti ekkert um manninn nema að
eins nafn lians, nje trúi neinu ákveðnu
í sambandi við liann), J>á verður Mr.
lngersoll að korna til sbgunnar líka
lijá ræðum., J>ótt ]>að Sje vitaskuld
ekki gott að sjá, livernig á J>vi stendur,
að J>es> i ræða }>urfti að flytja ágri)> af
sðgu lians (I.), J>ar scm hún átti að
fjalla um íslen/.kar hugsanir vestan
liafs iingOugu. En J>etra auðvitað
sakar ekki hið minnsta. Ræðumaður-
inn „hafði“ náttúrlega „rjett á J>ví“, að
lirinda jiiltinum fr»m á ræðuvöllian
ef honum leizt svo> |,að jafnvel í
{>ví sambandi, sein þaðer gert. liæðu-
manni segist svo: „En cf nokkur is-
lenzkur prestur liefur betur jirjedikað
kserleika og fegurðartilfinningu inn í
j,jöðina, en Tngersoll hefur gert við
sína J>jóð, J>á J>ekki jeg J>á ekki“.
Jeg veit nú reyndar ekki, hversu langt
Mr. Ingersoll hefur jirjedikað kærleik-
anum inn í f>jóð sína (Bandaríkja-
menn), en dagleg framkoma J>eirrar
J>jÓðar virðist ekki benda mjög sk/rt
á, að hún sje nákvæmlega öll gagn_
drepa af kærleiks- eða siðgæðis-bleki
hans; og ]>að leyfi jeg mjer að láta í
Ijósi, að jeg efist stórlega um að Mr.
Ingersoll hafi nokkru smni prjedikað
]>j<5ð sinni meiri kærleika en pann,
sem hver einn og einasti Sslen/.kur
lúterskur prestur árlega margprjedik-
ar tilheyrendum sínum, og sem er að
linna t, a. m. hjá Mark. 12. k. 31. v.
og Matth. 5. k. 44. v. og viðar;ogJ>að
hefur, enn sem komið er, ekki sfnztsvo
sem Austur- nje Vestur-fslendinga
hafi „hungrað eptir“ meiri kærleika
hvers til annars, ]>ótt sumir peirra (sem
og annara pjóða menn)gætu vcl J>cgið
meira af pví tagi hver Jrá öðrum. En
]>essir tilvísuðu staðir eru nú sjálfsagt
liður af pví, sem ræðum. felur í J>ess-
um orðum sínum: Þeir (o: frjálstrú-
endur) eru orðnir preyttir á að hlusta
á pessa presta og jirjedikara, sem allt
af stagast á sömu setningunum“. Hvað
margar útgáfur af mannkærleikaskyldi
Mr. Ingersoll hafa til tilbreytinga!
Ætli J>að yrðu margir af peim sem eru
lians vinir og ]>#kkja til hans, sem
geagju fúslega inn á pað, að liann hag-
aði kærleiksboði sínu „eptir veðri og
og vind“, og pví, livað hverjum væri
Ijettast um að auðsýna í svipinn?
Það, sem jeg hefi minnzt á hjer
að framan, er aðalmergurinn í ræð-
unni, og pað, sem hægt erpví að draga
út úr henni, sem lærdómsgrein, er
pað liáfleyga álit höf. um okkar Vest-
ur-íslend. að pað „sjáist í opinberri
framkomu (okkar), fjelagsskap og rit-
um og í opinberum blöðnm“ að peir
hugsi helzt um kvennfjelög og lúth-
erskt kirkjufjelag!! J>*tta kann nú að
sýnHst hálf-klaufalegt. en um j>að er
við aunan en mig deiia (nl. ræðum.)
pvi mín meining er að tleira sje liugs-
að hjer, én ]>etta tvent, og að jafnvel
sumar pær hugrentiingar mættu missa
sig! Þó yrði J>essi staðhæfieg enn }>á
bjálfalegri, ef tekið væri orðrjett tillit
til spurningar J>eirrar er hr. J. E. ræð-
ir, nl. „Um hvað eru menn að hugsa
lijer vestan liafs “. Allir sjá að hjer
eru ekki nefndir ísl., fremur en aðrar
J>jóð:r, pví fleiri J>jóðir eiga lijer liugs-
andi menn, sem alt eins mikið ber a í
heiminum, eins og okkur.—En jeg
hefi gjört lietur en flestir aðrir sem
„linjáta" í blaðagreinir nú á tímum
pví' jeg hefi tekið pessa spurningu
eins og jeg }>óttist- skilja að höf. hefði
œtlað að orða hana, eu ekki eius og
hún hefir lekið úr pennanum.—Eins
ocr Mr. Ingersoll myndi óefað hafa
gjört í minum sporum, vildi jeg gefa
hinum heiðraða ræðum. pað kær-
leiksríka heilræði að pegar hann held-
ur gamlárs-yfirlitsræður framvegis, J>á
skuli hann enda pær með óflóknara
niðurl.heldur en erápessari ofannefndu
ræðu. Jeg liefi reynt að finna í henni
einhverja meiningu, illa eða góða, en
pó mjer finnist ein línan gjöra J>að
roöglegt,, pá drepur næsta lína pað á
augabragði, svo jeg sleppi að minnast
pessa frekar.
Winnijieg 1.7. jan.
Jón Einarsson.
Herra ritstjóri Lögbergs!
Með pv! að grein J>essari hefur
verið svnjað upptöku i Hnr., leyfi jsg
mjer að biðja yður að taka hafia ! yð-
ar blað.
J. E.
VIÐ SELJUM
CEDRUS
(HBDINCA-STOLPá
sjerotaklega ódýrt.
Einnig allskonar
TIMBUR.
SJERSTOK SALA
Á
Ameríkanskri, þurri
Westren Irnnber Co.
Iiimited.
á horninu á
Princess °g Logan strætum,
WlNNIPKö
ÍSLENZKUR LÆKNIR
r
Dx-. m. HalldorHHOH.
Park Ttirer,-— N. Dak-
Cl

SKEADDAHI
M DERMOT STR.
Ar.dsjiænis jiósthúsinu.
Býr til ejúir niáli yfirfrakka og
föt úr fallegasta „Wrorsteds“, skotsku
vaðmáli og „Serges".
Hann selur billegar eii llestir
skraddarar í borginni.
Hann ábyrgist að fötiu fari
• ins vel og unnt er.
HAUSTID 1892.
Haust o<r vetrar klæða byroðir vorar
eru petta haust fullkotnnar og pær
lanobettu oíí falleoustu i boroinni.
Vjar skulum ineð inægju leggja
til ldiðar fataefni er menn o”j sje
áður en fallegustu
uppgengar.
teufundirnar eru
Næstu Tvser Vikur
skulum vjer selja yður 'ÖLL FÖT
SKYRTUlí, KRAGA, NÆRFÖTo.s.
frv. Einnig DRY GOODS fyrir 40 c
já, fjörutiu cents af dollarnum, fyrir
minna en pú getur keypt. í nokkurri
annari búð í borginni:
Karlni. vaðmáls föt á $2.00
„ buxur á 1.25
Karlm. vaðmáls West of Engl. 2.50
Haust yfirfrakkar á 3.50
Verðir 7.60
Karlmanna klæðis hiurá 0.25
Allt jafnbillegt.
S. A. RIPSTEIN.
122 'IAIV Str Brownlows búðirnar
510 fl.ll.V Ntr., „Big Boston“.
(Jwi. OlmiÉ.
480 MAIN ST.
•MfiíVí'JÍ. ••••••••••••#••#••••••*
• rPHE RIPANS TABULES repulate tho stomach, •
• ■- liver and bowels, purify the blood, are nleas- 46
• ant to take, safe and alwayseffectual. Areliable •
remedy for Biliousness, Blotches on the Face, •
2 Bright’s Disease, Catarrh, Colic, Constipation, •
T Chronic Diarrhœa. Chronic Liver Trouble, Dia- •
2 betes, Disordered Stomach, Dizzineos, Dysentery, 9
Z Dyspepsia, Eczcma, Flatulence. Female Com- X
• plaints.Foul Breath,Headache, lieartbnrn.nives, 2"
O Jaundice, Kidney Complaints, Liver Troubles, Z
• Losa of Appetite, Mental Depression, Nausea, Z
• N ett ie Risn,| " 1 l’ainful Diger.- •
• tion, Pimples, Kush of Blood •
• to the Head, . ..
Z plexion, S a 11
THOS. ANDERSON
Cav*lier
Dyx*a X. oo lx xx i x.-.
Útskrifaður af Veterinary háskó lauum
Chicago. — Tekur að sjer að lsckna alla j
sjúkdótna í hestnm og uautgripum. Menuj j
snúi sjer til A. F. 'VIC'. BEAN l.yfjasala j
a ['ivA.un, . - * i
Z Head, Scrof
^ ache, Skin Dis-
:Stomach,Tired
Liver, L Lers,
• and every oth-
• or disease that
S a 11 o w Com-
ltheum, Scald
ula,Sick Head-
eases.Sour
Feeling.Torpid
Water Brash
er symptom
rosults from
srform-
,ver and
• impure blood or a fniluro in the proporpor
Z (vnce of their functions by the stomach, íivt.
• intestmes. Persons given to over-eating are ben- _
• ented by takingcue tabule after each meal. A S
• continued use of tho Ripans Tabules is the surest Z
• cure for obstin&te constipation. They contain Z
• nothing that can be injurlous to the most deli- X
• cote. 1 grosa |2, 1-2 groas #1.25. 1-4 gross 7kc., #
• 1-34 gross 15 cents. Sent by mail postage naid. •
• Address THE RIPANS CHEMICAL TOMPInY, •
• P. O Box672.New York. ’ •
Maniíoba Musie ÍSouse.
hefur fallegustu byrgðir af Orgeluui
forte-Pianóum, Saumavjelum, Söng-
bókum og music á blöðum; fíólínum,
banjos og harmonikum.
R. H. Nunn&Co.
482 Main Str.
I’. O. Box 407.
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIME CAkD. —Taking effcct ©n Sunday,
November 20 th.
iSouth Bound.
North B*nd. [
C s & 1 * « S H 43 « W H ' 1 0 a> £ e. — 2 I 0» 'a . = “ * .£ , 2 y, s: ** ^ 1
£ .2 sta i ions.
= £ •
* I*
• H «
£ w c
255P; 4-10P1 Oi Winnipeg 1145*1.0»
2.45P; 4-oapj 3-ojP»rtageJun'tj11-54» 1.1 o
2'3°P 3-4SP 9-3jSt. Norbert Í12.09 1.24])
’2-a, i-3 71’
2.17p 3. 3.Í PI15.3Í Caitier
'•59P| S.tSpjzS.s St. Agathe 12.41 p|,.55/
I.jopl 3 °4p;27.4;Ui>ion Pointj12.49pU .2p
i-39l>i ^-S^pjsa.SjSilverPlaini! i.oiplj i>,
Morris
i.2op 2.33pj4o.4
2.l8p 46.8 . .St. Jean .
t.5< pj 56.0!. Letellier . .
1.25 PÍ65.0 . EmersoB .
1.15 p !68.1 Pembina . .
9-3°a 168 GrandForksj
5-35a 223 jWpg Jun«t j
8.35 p 47o !Minneapolis
8. jo p 481 . St. Paul..
9-00 a 883 i. .Chic»go. .
L2®p 2.30|>
‘•35 P
1 - 5711
2-15 P|
2.2Ö p j
6.»9p
9- 5 5 P j
6.30»;
7.05»
9-35P;
MORRIS-BRANOON BRANCll.
ast lSound. J
4 1 « á : £.2
. I .« ö i p
' » * í:
; o « I J2 £
° ^
1 H 2 ; 55
VV. Bounn.
STATIONS. c 1
r 5 ac v.
* *5r 'C : d a
BILLEGUR
K J Ö T - M A R K A Ð U R
á horninu
MAIN OG JAMES STR.
Billegasti staður í borginni að kaujia I
allar tegundir af kjöti.
BELMONT, MAN.
VÖRUR AXFORD& CO’S.
j Við seljum *!lar vörur naeð 40 pro crnt
j afslætti. Ilvert dollurs rirði fyrir 10 c
Þessi k*l* byrjaði þan* 20. október '92.
Ivomið og n*tið yður kjörkaupin.
Við höfum einnig fengið vörur frá
j llamilton, Ont., sem við seljum »ð sama
J akapi ódýrt,
FINKELSTEIN&CO.
Belmont,.....Man.
jEa jcq bibja um orbtb!
Nú get jeg tilkynnt tnínuin ka>ru skiptavinu.n, aS
jeg rjett nýlegu hef fengið óvanalega miklar byrgðir
af skófatnaði af öllum mögulegum teguudum, sem jeg
sel með óheyrilega vægn verM. þess skal og getið um
leið, að jeg á nú hægra með en nokkru sinni áður að
afgreiða yður fljótt með aðgerðir ágömlutu skóm, *ömu-
leiðis nýjuin skófatnaði eptir máli. Allt mjög billegt.
M. 0. SMITH.
Cor. Ross & Ellen str.
WINNIPEG - - - - MANITOBA.
n.40p; 2.55P
7.30pj 1.15 p
6.40p 12.5 3p
5.46p 12.27 a
5.24pj 12.48 a
4 .46p' 11.57 a
4>10p 11.43 a
10
21.2
25.9
33.5
39.6
Winnipeg
Morris
*>°9Pj 3,0ía
2'3°P jll.joa
Lowe F’ml 3,03^/ gj,5
3>3 1P, 9,051
3.23p u.2oa 49.0
2.58p|u.o8a! 54.1
2,18p io.49a: 62.1
Myrtle
Rolanó
Rasebank
Miami
3-43P I 9.25 a
4>°2P 9,58 a
4,15 P; 10.25 a
Deerwoodj 4-38P;ll,15p
Altamoat
Somerset
4>5°P|11.48 p
5- iop 12.28 p
i.43p 10,33a 68.4;SwanL-ke 5>24pi ,'ó0
l.Gp io.iga lnd. Spr’s 5.39P 1,30p
'-X!! “arieaP°' 5-5°P l.55p
2.22pj 9.503
9-35 a
o. 12 a
8-5 5 a
8.40 a
8-30 a
8.06 a
7-48a
7-3°a
1.51 a
1.04 a
o.26a
19.49 a
19.35a
18.4 8 a
18.10a
17.30a
86.1 j( iraenway 6,06 pj 2,28 p
92.31 Balder ! 6,2lp 3 00«
102.0; Ilelmont ó^Sp1 3.50 n
lo9.7 ■ Ililton
D7.I Ashdown ,
120.0 Wawanes’ 7.47 p
T*>Q r I>__ í, 7 J
129.5
137.2
145.1
Rount\
Martinv.
8.I4P
8-35P
4.29 p
5,03 p
8,16 p
6.09 p
6.4* p
Brandon j 8.55 p 7.30p
West bound passenger ttains stop at Belmont
for meals.
PORTAC.E LA PRAIRIE BRANCIL
East Bound.
l ® * ‘
H
~ a !
«* s
Q «« !
i2.ioa
11.SO a
11. i8a
11.08 a
10.4Ö a
9-45 a’
£ W)
o ®
£ .&•
m a
j* a
§ 5
0
West BM.
>TATIONS ijgj ^5 Z
I4.7
21.0
35*2
9,i8a 42.1
Winnipej. . 3.oop
30 jPor’eJunction 3.15P
II.5 1. .St.Charles. 4.2öp
Ilcadingly 4.35P
|Wbite Plains: 5-oop
5-49P
6.131’
Eustage
Oakvi lle
i 8.25 a; 55.5 IPort’e laPrairj 7.0OP
Passengers will be carried on all regular
fre ght trains.
Pullman I’aiace Sleeping Cars and Dining
Cars on St. Paul and M inneapolis Express
daily,
Connection at Winnipeg Junction with
trains for all points in Montana, Washington
Oregon, British Columbia and California; »lso
close eonnection at Chicago with eastern lines.
For further information apply to
CHAS. S. FEE, II, SWINFO RD,
G. P. & T.A., St. Paul fien.Agt.. Winniper.
H. J. BELCH, Ticket Agent.
486 Main St., Wi*n>pag
201
af hatrinu, en svo natn hann allt í einu staðar, J>egar
hann var að fara út úr liúsinu.
Hann lieyrði eitthvert hljóð, veikt en raunalegt,
líkast stunum. Hann hlustaði svo vel sem hann gat.
Það barst ofan ojiinn stiga, og liann færði sig liægt
að stiganum, og stóð J>ar lireyfinrarlaus.
Hann beyrði hljóðið aj>tur. Gat J>að verið, að
lutnn J>ekkti röddina, J>ar sem ekki var að ræða urn
nema svo veik rauna andvörp, eða minntist hann að
eins J>ess sem Blanehe Vansant hafði sagt honum?
„Myrtle Blake!“ sagði liann ofboðslega með
öndina í liálsinuvn. „Kvenndjöfullinn sagði nijer,
að hún væri f höndum J>eirra og í fangelsi. Ó! ef
J>ví skyldi vera svo varið — ef jeg gæti fundið hana,
bjargað henni, fengið hana til að trúa mjer fyrir
sínum leyndarmálum, og svo unnið liana til að verða
konan mín. Þá skyldi jeg merja hin hjúin sundur —
}>ei! J>arna lieyrist hljóðið p,ptur. Jeg ætla að liætta
að fara uj>p stigann.11
Af stiganum tók við gangur, og við endann á
lionuin varð fyrir Williard sterk járnbent hurð.
Innau við hurðina lieyrði hann greinilega korr-
undi stumir, líkt og manneskja væri að kafna.
Ilann henti sjor á nurðina af öllu sínu afli. E11
hún hrisstist okki einu sinni hið minnsta við tilraunir
lians.
„Þá er að rejna lásinn,“ tautaði liaun og clró
um leið nokkra litla stálmuni upj> úr vasa sínum.'
200
aði 11 pp í honum. Það var eins og ]>að yrði likams
kvölinui og magnleysinu vfirsterkara. Hann greiji í
bjálka, sem stóð riiður úr gólfinu, til pess að sökkva
ekki aptur niður í petta slejijulega vatn, og þreifaði
fyrir sjer, livort engin ráð væru til að sleppa.
Fáeinum mínúturn síðar tókst manngarminum
að bjarga. sjer, ]>ó með nautnindum væri, skríða út
undan húsinu ejitir trjerennu einni. Hann var J>á
dæstur mjög, óhreinn og nær dauða en lifi.
Hann gat ekki skjökt burt: í hverju einasta
spori, sem liann reyndi til að dragast áfrarn, bneig
hann niður.
„Jeg verð að bíða; jeg verð að livíla mig,“ sagði
liann með von/.kusvip og nísti tönnum. „Jæja, frú
tnín góð, svik J>ín í kveld skulu verða J>jer nokkuð
dýr.“
Honum tókst að skríða inn í sama stóra herberg-
ið, sein Blanehe liafði leitt hann inn í. Þar lá hann
meira en eina klukkustund, og var mók nokkurt á
honuin.
En jafnvel J>ótt illa stæði á, J>á liresstist liann
ajitur. Hann l>ar ávallt á sjer flösku með einhverju
sterku hressingar-lyfi í, til |>ess að vera viðsem flestu
húinn, og liann tænidi liana svo að segja; svo brölti
hann á fætur og tautaði í hásuni róm.
ffitla að láta binda sár tnín; jeg ætla að ná
ajitur kröptunum. Og svo-------“
Jafnvel í myrkrinu skók hann krejæta linefana
107
hættulegri leið, Blanehe. Nú íinnst nijer aldret,
mjer vera óbætt, fyrr en við höfum náð í auðæfin, og
getum flúið eitthvað til annara landa.“
„Til ]>ess við fáum J>ví frarogengt, megum við
ekki horfa í neinn glæj>,“ svaraði hafgúan. „Þau
tvö, sem hafa fundið okkur í kveld, eru einu óvin-
irnir, sem við liöfum við að stríða.“
„Nema ef [>au liafa sagt einhverjum öðrum frá,
livernig högum peirra er varið.“
„Það er ekki lfklegt.“
„Ilvað er Jjetta?-
To.wnsend hrökk saman, því að dyrahjöllíinni
var liringt hátt og liastarlega.
Glæjiirnir höfðu haft þau áhrif á liann, að felmt-
ur fór um haii3 seku sál, hvað lítið sem fvrir kom, oir-
fölvinn óx nú ajitur á andliti hans.
„Það er einhver að koma,u sagði Blanche, eins
og ekkert væri um að vera.
Vinnukona koni til dyranna. Hún átti stutt tal
við aðkonnimann, og inn í bókhlöðuna hevrðist ekki
netna lágt nöldur; svo var framdyrunum lokað, og
gengið liratt inn ganginu.
Vinnukonan barði hægt á bókhlöðuliurðina,
og Blancho lauk upp.
„Sendimaðurinn biður eptir svari,“ sagði hún, og
rjetii um leið brjef að búsmóður sinni.
Blanche leit á utanáskriptina á umslaginu. ]>«r
stóð „Mr. Percy Grey,“ en hún reif það vu>j> eogu
&ð sSður.