Lögberg - 12.04.1893, Blaðsíða 2

2
LÖGBERG MIÐVIKUDAGINN 12. APRÍL 1893.
'£ ö g b c r g.
Ge.(ii 1»513 Hlaíii Str. Winnlpe;
■\! The l.öiýierg Printin% & Fublishinq Coy
í Ircorporaled 27. May 1890).
Ritstjóri (Editor):
F.1NAK HJÖRLEIFSSON
businfss manager: JOHN A. BLÖNDAL.
AUGLÝSINGAR: Smá-auglýsin^ar 1 eii
kipti 25 cts. fyrir 30 orð e va 1 buni
dálksiengdar; 1 doll. um mánuöinn. A stærr
augiýsingum eöa augl. um lengri tíma ai
sláttur eptir samningi
ríl'STAD A-SKIPTI kaupenda veröur a» ti
Wynna tkrsjlcja o,> geta um fyrverandi bi
staS jáfnframt.
LTANASKRIPT til AFGREIÐSLUSTOFl
blaösins er:
TfjE LGCBERC PI\INTINC & PUBUSK- CO.
P. O. Box 368, Winnipeg, Man
UT NÁSKRIFT til RITSTJÓRANS er:
KIilTOIt lö<;berg.
p. O. BOX 3ti8. WINNIPEG MAN.
--JIIÐVIK.UDAGINN 12. APR 1898. —
Samkvæmt, landslögum er uppsöun
kaupanda á blaði ógild, nema hann sé
'kuldlaus, (egar hann segir upp. — E
kaupandi, sem er í skuld við blað
,~i flytr vistferlum, án (ress að tilkynnn
heimilaskiftin, þá er það fyrir ilómstól-
iinuin álitin sýnileg sönuun fyrir prett
vísum tiJgang’.
Ef' Eptirleiðis verður hverjum þeim sem
sendir oss peniaga fyrir blaðið sent viðui-
kenning fyrir borguuinni á brjelaspjaldi,
hvort sem borganirnar hafa til vor kuinið
frá Umboðsmönnuin vorum eða áanuau
hátt. Ef menn fá ekki slíkar viðtirkenn-
ingar eptir hætilega lángan tíma, óskum
vjer, að þeir geri oss aðvait um það.
— Bandaríkjapeuinga tekr blað ð
fulln verði (af Bandaríkjamönnum)
og frá tslandi eru íslenzsir pen-
ingaseðlar teknir gildir fullu verði sem
borgun fyrir blaðið. — Sendið borgun í
1‘. u. Money Orders, eða peainga í lit
/i.it&red Letier. Sendið oss ekki bankaá
vísanir, sem borgast eiga annarstaðar en
i Winnipeg, nema 25cts aukaborgun fylg
fynr in-nköllun.
T Æ R I N G.
t>að er ekki að undra, p<5 að síð-
asta Hkr. væri heldur úrill og í önugu
skapi. t>að verður triargur daufur í
í dálkinn út af minna tilefni en J>vl, að
fá allt í eiuu svo maguaða uppdráttar-
sýki, að maður ljettist um heltning.
Menn lankar víst við f>ví, að pað
var euginn smáræðis giauragangur í
Heimskr. í fyira, pegar hún fór að
koma út tvisvar f viku og vaið „stærsta
íslenzka blaðiðí heimi“. Jafnvel pótt
Lögberg tæki íyrr upp pá tilbreytni
en Heimskr. að koma út tvisvar í viku,
pá átti Lögberg par að vera að herma
eptir Hkr., og pað var gefið í skyn
heldur en ekki drýgindalega, að Hkr.-
sterðina mundi Lögberg ef til vill
síður herma eptir; £>að varð líka orð
og að sönnu, Lögberg hermdi ekki
stærðina eptir, eins og pað yfir höfuð
að tala vonar, að hamingjan forði pví
frá að herma nokkuru tíma nokkurn
skapaðan hlut eptir keppinaut sfnum
á Princess stræti, meðan sá keppi-
nautur er undir peirri stjórn, sem nú
er um að ræða. Með allav Hkr.-ófar
irnar fyrir augunmn munu flestir verða
oss sammála um pað, að liennar 1 iðir
sjeu ekkert sjerlega vænlegar brautir
til velfarnanar. Og vist er um pað,
að naumast hermum vjer pað eptir
Ilkr. að sinni, að láta blað vort
minnka um helming.
En af pví að vjer Ijetum ekki
teygjast f fyrra til að bleypa oss út í
heimskulegan kostnað, hefur Hkr.
stöðugt um undanfarna 12—18 mán-
uði verið að ögra oss með pví, hve
blað vort væri lítið, og hve illa hagur
pess stæði. Jafnvel pegar pað bars*
út fyrir hjer um bil 1-J mánuði, að llr.
Macrnús Paulson ætlaði að fara frá
blaðinu, pá gaf Hkr. í skyn að pað
mundi stafa af pvf að „skipið væri fúið.“
Eptir ailan pann, dæmafáa gaura-
gang og vindbelging, sem í blaðinu
hefur verið út af stærð sinni, vinsæld-
um, kaupendafji lda og blómlegum
hag yfir höfuð, er ekki furða, pó pví
pyki súrt í broti að sýna nú Læring-
una, sem allir vita að hverju stefnir.
En sjálfsagt hefði pó verið hyggilegra
af blaðinu, að láta gremjuna ekki
(Oira fram svo átakanlega, ef pað gat!
neð nokkru móti stillt sio- láta hana
n’ |
j,ð minnsta kosti ekki koma fram í |
ivo ljótri myud.
Hað er sem sje Ijótt, skammar-
egt, hcernig blaðið ekki að eins á
augardagmn var, iieldur og prás’iinis
i hinum síðustu mátiuðum, síðan hlut-
aðeigendur áttuðu sig til fulls á pví.
í hvaða niðurlæging komið er, hvernig
blaðið, segjum vjer, hefur verið að
eyna að skjóta skuldinni á lslenz/can
almenniu'j lijer vestra fyrir alla pá
botnleysu, setn núverandi stjórnandi
pess hefur vitanlega komið pví út i.
Dessar stöðugu sakargiptir um óskil-
vísi matina, sem allt af á að fara vax-
andi, ctins og tekið er frani með ský-
lausum orðum f síðasta blaði, eru í
uiesta máta hneykslaulegar, af pvf að
pær eru vitanlega ósannar. í>að por-
um vjer að fullyrða, jafnvel pótt vjer
höfum ekki yfirfarið Hkr.-bækurnar.
Og vjer ráðum pað af vorum eigin
viðskiptum, sem eru alveg samskonar
eins og pau viðskipti, sem Hkr. á við
menn. Vitanlega me?a blöðin búast
við að verðaað bíða eptir nokkruaf á-
-kriptarskuldum sínum, meðan pau
standa ekki við pað, að heimta ávallt
borgun fyrir fram. En síðan blað
vort komst svo á legg, að pað hefði
efni á að verja nokkru fje og tíma lil
að panga eptir sínu, með öðrum orð-
um, síðan nokkurt lag komst á fjár-
hag pess, pá hafa borganir gengið æ
irreiðara og greiðara, og sú skuldaupp-
hæð tná heita alveg nverfandi, sem
vjer ekki höfum íulla ástæðu til að
ætla að borguð muni verða til fulls og
alls. Vjer höfum yfir höfuð reynt
landa vora hjer að skilvfsi, og pað er
ekkert annað en reynsla allra annara
manna hjer á löndurn vorum. t>vf
að hvar sem minnzt er á atferli íslend-
inga í pessu landi, pá er sama við-
kvæðið, að peir sjeu einhver skilvís-
asti pjóðfiokkurinn hjer í Jandinu.
Um pað ber öli.um saman — neina
Heimskringlu. Hún ein reynir að
stimpli íslenzkan alinenning hjer sem
sams f i af prettvísum svikurum.
Hitt er eðlilegra og nær sanni, að
blaðið kenni samkeppni Lögbergs um
ófarir sínar. Vjer ætlum að gangast
við peirri sök, og jafnvel trúd Hkr.
fyrir peirri örug*gu von vorri, að liún
eigi eptir að hafa margar óánæg*ju-
stundir af peirri samkeppni, ef lífið
treinist lengi í henni bjeðan af, sem
reyndar er ekki talið líklegt af peim
mönnum, sem fara nærri um heilsufar
hennar. En jafuvel pótt vjer játum
pessa sök á hendur 03S, pá liggur oss
við að halda, að sú umkvörtun muni
vera á heldur litlum rökuin byggð, að
auglýsinga-verð vort sje svo miklu
lægra en auglýsinga-verð Hkr. Vjer
vitum að sönnu ekki, hvað liún fær
fyrir sumar auglýsingar sínar, en pað
vitum vjer, að hún hefur hvað eptir
annað undirboðið oss, pegar tilboð
vor hafa verið sem allra-meat auglys-
endum f vil, og eins, að hún hefur
prásinnis tekið auglýsingar, sem oss
hafa staðið til boða, en vjer höfum
ekki viljað nýta, vegna pess, Jiva lítil
borgun var boðin fyrir pær.
Ekki tökum vjer pað oss heldur
nærri, pó að Hkr. sjái ofsjónum yfir
viðskíptum vorum við fylkisstjóruina.
Vjer höfum prentað kjörskrár fyrir
stjórnina 4 síðastliðnu ári; pað purfti
einhver að gera, og vjer fengum ekki
einu centi meira fyrir vort verk en aðr-
ir, sem tókust á hendur prentun á kjör-
skrám síðasta sumar. Vjer jirentuðum
10 púsund eintök af sænskit innflutn-
ingsriti og vjer pýddum pað ádönsku
og prentuðum jafnmikinn eintaka-
fjölda A pvf máli; vjer fengum pað
ei k borgað, hvorki betur rije veTr en
vjer fáum slík verk borguð, pegar
vjer innum pau af hendi fyrir aðra en
fylkistjórnina. Sú borgun er ii.nifal-
in f peirri upphæð, sem Ilkr. talar um
að vjer höfum fengið hjá fylkisstjórn-
inni síðasta ár, en Hkr. minnist ekki á
pað verk, vegna pess að pess er ekki
getið í prentuðu fylkisreikningunum,
líklegast fyrir vangá prófarkalesarans.
Vjer höfðum í blaðinu auglýsing frá
fylkisstjórninni, samskonar auglysing
eins og staðið hefur i fjölda blaða, og
vjer fengum ekki meira fyrir hana en
önnur blöð fengu. Og stjórnin keypti
dálítið af blaði voru til að senda pað |
lieim til íslands, af pví að húti hafði |
hugmynd um, að blað vort mundi
skýra satt og rjett frá ástandinu í
pessu unga fylki, og pað. er auðvitað
eitt af pví sem' fyrst og fremst er ætl-
azt til af stjórninni, að hún útbreiði
um heiminn pekkingu á pessu fylki,
«niia fengið mjög eindregið lof fyrir
viðleitni sína í pá átt. I>að er cngin
n/jung, að blöð sjeu á pennan hátt
send til Norðurálfunnar af stjórnun-
um í 'Canada. Til dæmis roá taka, að
sænskt blað, sem kemur út hjer í bæn-
um, er sent af Canadastjórn og fylk-
isstjórninni í mörg 1000 eintökum til
Svfpjóðar. Og pað var jafnvel sú
tíð, að Heimskringlá sjálf var send
til íslat.ds af Canadastjórn — og
miklu betur borgað fyrir hana en nú
fyrír Lögberg — pó að hún pyki nú
ekki lerigur nýt til peirra hluta frem-
ur en annara. Fýrir 500 Hkr.-eintök,
sem eitt árið voru send til fslands
borgaði Canadastjórn $1.500 — eitt
púsund og fimm hundruð dollara.
Fylkið hefur frá oss fengið virði
hvers einasta dollars, sem pað hefur
lálið af liendi til vor. Enda sjest pað
bezt á pví, að viðskiptareikningar
Lögbergs og stjórnarinn xr hafa legið
fyrir fylkispinginu hvert árið eptir
annað, og stjórnaraiidstæðingarnir
hafa ekki sjeð ðstæðu til að gera við
pá eina einustu athugasemd. Heimskr.
segir reyndar, að Mr. Roblin hafi mót-
mælt peim í fyrra, en pað er gersam-
lega tilhæfulaust; að minnsta kosti
höfðu ekki blöðin eptir honum eitt
einasta orð f pá átt.
En, sem sagt, vjer misvirðum
pað ekki við tæringarsjúkt blað, pó
að pað öfundist yfir blaði, sem ei- við
góða heilsu.
Annað mál er pað, hvort tæring-
ar-gremjau er ekki farin að ganga
nokkuð langt, pegar blaðið getur alls
alls ekki polað pað, að íslendingum
sjeyfir höfuð nokkur gaumurgefinn af
stjórn pessa fylkis, nje að peir fái
hjá henni atvinnu í noklcurri tiltölu
við annara pjóða menn. Lubbasaap-
urinn fer óneitanlega að verða nokkuð
argvítugur, pegar blaðið fer að vonzk-
ast út af pví, eins og pað gerir 4 laug-
ardaginn, að meiri viðleitni skuli vera
viðhöfð til að fá Islendínga til pessa
fylkis, heldur en t. d. Þjóðverja. t>að
virðist svo, sem öðrum stæði nær að
kvarta út af pví atriði en íslending-
um, ef hjer væri um nokkurt umkvört-
unar-efni að ræða. Og naumast mun
pað pykja mikið laglegra af Ilkr. að
hún skuli ekki hafa ró í sínu útsognu
beinum út af pví, að tveir íslendingar
hafa um tíma verið settir af fylkis-
stjóminni til að vinna verlc, »em
að sjálfsögðu purfti að vinna, og ann-
ara pjóða rnenn hefðu fengið, ef ekki
hefði verið íslendingum til að dreifa
— verk, sem loksins var ekki betur
borgað en svo, að annar pessara ís-
lendinga sagði pví upp, vegna pess,
Jivo kaupið var lágt.
Mikil er pjóðrækni Heimskringlu,
og ekki er furða, pó að hún sje vin-
sælt blað! AUur porri íslendinga
er, eptir hennar sögusögn, prettvísir
óskilamenn; pað er svivirðilegt af
fylkisstjórninni að vera að reyna að
koma slíkum svikurum inn í landið;
og liver íslendingur, sem tekurað sjer
eitthvert starf fyrir fylkið, liann er
„fylkisómagi“. Þetta er vitnisburð-
urinn, sem Hkr. gefur löndum vorum.
Þó að hún standi ekki við pað, pegar
á pað er bent, og reyni að breiða yfir
svívirðinguna með sínum venjulega
vöflum og vífilengjum, pá erpað ekki
til neins. Hver einasti maður, sem
Hkr. les, getur lesið petta út úr blað-
inu, og gæti lesið pað, pó að pað væri
ekki nærri pví eins skilmerkilegt eins
og pað er.
Það má mikið fyrirgefa tæringar-
sjúkum aumingja. En væri pó ekki
rjett fyrir pann vesaling, að „hugsa
heldur eittlivað gott“ fyrir andlátið og
skilja við heiminn tiltölulega friðsam-
lega?
HEIMILID.
[Aðsendar greinar, frumsamdar og þvdd
> r, sem ceta beyrt uudir „Heimilið“,
verða teknar með þökkum, sjerstaklega
ef þær eru um bvskap, en ekki mega
þær vera mjög langar. Ritið að eins
öðrumegin á tilaðið, og sendið nafn yöar
og heimili; vitaskuld verður nafni yf.ar
haldið leyndu, ef þjer óskið þess. Ut-
anáskript utan á þess konar greinum;
Editor „Heimilið", Lögberg, Box 368
Winnipeg, Man.]
An FÓnttA NjuTGiuri.
Maður nokkur sem ritað hefur í
„The Nor’ West Farmer“ um hvernig
eigi að velja og ala uxa til slátrunar
— og fengið verðlann fyrir pá ritgerð
hjá blaðinu — segir par ineðal annnrs:
„Mjer finnst að vjer lijer í Manitoba
höfum enn margt ólært í pví er lýtur
að, hvernig megi féðra nautpening-
inn sem bezt o<r kostnaðarminnst.
O
Það verður ætíð töluverðum erviðleik-
um bundið, að rækta og geyma mikið
af rófum til gripafóðurs; og pó jeg
álíti pær hvergi nærri eins ómissandi
hjer eins og í átthögum mínum á
Skotlandi, pá vil jeg samt benda
mönnum á að pað hjálpar mjög til að
fita skepnuna, gæti maður gefið lienni
svo sem hundrað pund vikulega af
næpum, betum eða pess háttar. Jafn-
vel peim, sem lítil eða engin föng
hafa á að geyma slíkt til vetrarforða,
vildi jeg samt ráða til að sá úr huefa
fáeinum pundum af næpnafræi í svo
sem eina ekru af lireinum og góðtim
jarðvegi einhvern vætudag í júní-
mánuði.
Þegar fer að verða frostvart seint
í októbermánuði, mundi jeg taka upp
pað bezta af rófum pessum og búa
um í fjósinu, til pess að hafa við hend-
ina til að gefa, eins og jeg áður sagði.
Afganginn gæfi jeg gripunum öllum
yfir höfuð, pegar grasið fer að sölna
og lofaði peim að ganga í blettinum
og leita sjálfum að næpunum. Þeir
mundu gera pað svikalaust, eins lengi
eins og peir fá að ganga úti. Auk
næpnanna mundi jeg hafa aðra ekru
undir maiskorni, ou* láta pað proskast
eins vel og uúnt er, áður en pað er
slegið. Það er ágætt grijiafóður.
Sama má segja um hafra eða hafra og
baunir, sem skal slegið pegar vökvinn
er sem mestur f pví. Það er auðvelt
að geyma pað og er gott til fóðurs á
öllum tímum ársins. Gras, vilt eða
ræktað, sem slegið er á rjettum tíma
meðan pað er grænt, og fær alla með-
ferð góða, má líka feiknast með aðal-
fóðrinu. Þriflegan uxa má íita á pessu
eingöngu, ef hyggilega er að farið.
En ljelegt hveiti, bygg, liafrar og
jafnvel skemmt útsæði, er mjög inikil
hjálp til að fita skepnur, einkum sein-
asta tímann. Oss liættir svo opt við
að gefa ofmikið af pessari pungu fæðu,
ásatnt með vondu og ónýtu !;eyi, en
gætum pess ekki, að öll fæðan á að
vera bragðgóð og nærandi fyrir
skepnuna, en pað er heyið ekki, peg-
ar pað er slegið of seint. Konihyði
(bran) getur að vissu leyti lfka verið
allgott fóður og „linseed“-kökur má
líka gefa við og við. Aðalatriðið er
að blanda vel og breyta liæfilega til
með fóður petta, svo livorki sje brúk-
að ofinikið eða oílítið af aðalfóðrinu,
og korngjöfin ekki stærri en skepn-
unni er holt. Það er al.nennt viður-
kennt, að hraustur uxi kunni sjer ekki
roagamál, og jeti meira af tnegnu fæð-
unni en honum verði gott af, ogafleið-
ingin verður eðlilega sú, að fóðrið fer
til spillis, og skepr.an jetur yfir sig.
Það má byrja með 6 jiundum af korn-
matnum á deg, en stækka svo gjöfma
pangað til hún er komin upp í 12 til
14 pund. Allnr skepnur prífast bezt
fyrst eptir að farið er að gefa peim
kraptfæðu, og ættu pví að safna meiri
holdum á mánuði á haustin, áður en
fer að kólria að mun, heidur en peir
gera nokkurn tíma ejitir pað. Meðan
gripirnir ganga úti, skal gefa peim
góða gjöf á kveldin fy.rir utan pað
sem pær fá í haganum og úr næpna-
ekrunni, og má óhætt auka gjöf
peirra, eptir pví sem menn sjá peir
hafa gott af. Þegar kólnar fyrir al-
vöru, skal hýsa pá algerlcga, brynna
peim eins opt og pörf gorist og gefa
peim salt við og við. Og mikið er
undir pví komið, að peim sje gefið
I reglulega meðan varið að ala pá til
vorin, pá sel pá, pví pað er ekki síður
árlðandi að selja vel en að fóðra vel.“
PJestar eins og hverjar aðrar
skepnur, hafa gott af að fá við og við
máltíð af rófum í ofan á lag viðpurra-
gjöf peirra. Gulrófur (carrots) eru
sjerstaklega góðar fyrir pá, og ættu
menn pví að hafa nokkurn forða af
peim á stað pai sem auðvelt yrði að
grípa til peirra. Far skynsamlega
með hestana, bæði úti og inni. Þeg-
ar hesturinn er brúkunarlaus, pá lát
hann ekki jeta nema tvo tíma f einu.
Hestum sem eru síjetandi, hættir við
að sýkjhst, og peir verða líka prótt-
lausir af pví.
isienzkar bækur
til sölu hjá
W. H. Paulson
Room 12 Harris Block, cor. Main &
Market St. East (Albert Hall Blociv).
Almanak Þjóðv.fjel. 1893 (1) 0.25
„ „ 1892 (1)0,25
„ „ 1880—1891 á (10) 0.10
Einstök Almanök (gömul) (1) 0.20
Andvari 1891. (2) 0,40
Aldamót (2) 0.50
Andvari og Stjórnarskrárm.’90(4)$0,75
Bragfræði. H. Sigurðss. (5) 2,00
Barnalærdómsbók II. H. í b. 0.30
Dýravinurinn 1885,’87,’89 allir (4) 0.75
Edda S. Sturlusonar (5) 1.80
Fornaldars. Norðurl. 1. 2. 3.
bindi f bandi (12) 4,50
Fyrirl. „Mestur í heimi“ (H.
Drummond) í b. (21 0,25
,, Eg'gert Ólafsson. B. Jón.ss(l) 0,25
,, fsl. að blása upp (J. B.) (2) 0,10
„ Mennt.ást.á ísl.I.Il.(G.P.)(2) 0,20
„ Olnbogaharnið. Ó.Ólafsson (1) 0,15
„ Sveitalífið (Bj. J.) (1)0,10
„ Trúar og Kirkjulíf á ísl.
Ó. Ólafsson (1) 0,20
„ Um hagf og rjett.kv.(Briet)(l) 0,15
„ Verði Ijós. Óiafur Ólafsson (1) 0,15
4 fyrirlestrar frá kirkjup. ’89 (3) 0,50
Heljarsl.orusta (B. G.) 2. útg. (2) 0,40
Hjálp í viðlögum f b. (2) 0,40
Huld pjóðsagnasafn 1. (1) 0,25
Hversvegna? Þessvegna L (2)0.50
Hvers vegna vegna pess 2. (2) 0,55
Herra Sólskjöld ga manleikur í prem-
ur páttura. lí! Briem (1) 20 c.
Iðunn frá byrj. 7 bæk. í g. b.(18) 8,00
fsl. saga Þ. Bjarnas. í b. (2) 0,60
ísl. bók og Landnámal.—II. (3) 0,40
J. Þorkelss. Supplement t.il
Isl. Ordböger (2) 0,75
Kóngurinn í Gullá (1) 15
Ljóðm. H, Pjeturs. II.í bandi(4) 1,30
,, Gísla Thorarensen í b (2) 0,75
,, Ilann. Blöndal með mynd
af höf. í g. b. (2) 0,45
„ Kr. Jónss. f bandi [3) 1,25
Lækningarit L. homöop. í b. (2) 0,40
Mannkynss. P. M. 2. útg. f b. (3) 1,25
Missirask. ogbátíðahugv.St.MJ(2)0,20
P.Pjeturss. smásögur II. í b. (2) 0,30
P. P. smásögur III. í b. (2)0.30
Ritregl. V. Asm.son. 3.útg í b.(2) 0,30
Sálmab. í b andi 3. úíg. (3) 1,00
Saga Þórðar Geirmundssonar
eptir B. Gröndal (1) 0,20
„ Ilöfrungshlaup (2) 0,20
,, Göngulirólfs 2. útg. (1) 0,10
„ Jörundar Hundadaga-
kóngs
„ Klarusar Keisarasonar
,, Hálfdánar Barkarsouar
,, Villifers frækna
„ Kára Kárasonar
„ Hardar og Hólmverja
Sýnisbók Melsteds í bandi
Ólafs saga Tryggvasonar og
fyrirrennara hans. Snorri
Sturluson: Heimskringla 1.4)
Sögusafn ísafoldar 1.
)) „ 2.
„ ”
„ „ 4.
(4) 1.20
(1) 0,10
(1) 0,10
(2) 0,25
(2) 0,20
(2) 0,20
(5) 1.90
0,80
2) 0,40
2) 0,35
2) 0,35
2) 0,40
Öllsögus. (6) 1,35
Sundreglur í batidi (2) 0,20
Víkingarnir á Hálogalandi (2) 0,40
Sendibrief frá Gyðingi í Forn-
öld (1) 0,10
Saga Fastus og Ermena (1) 0,10
Útsýn pýðingar í bundnu og
óbundnu máli. (2) 0,20
Úr heimi bænarinnar (áður á
$100, nú á (3) 0.50
Úrvalsljóð eptir J.Halllgríinss.(2) 0,25
V esturfara túlkur (.1. Ö.) í b.(2) 0,50
Vonir (E. Hjörl.) (2) 0,25
Mynd af sjera II. Iíálfdánarsyni...0,30
Ofannefndar bækur verða sendar
kaupendum út um land að eins er
full borgun fylgir pöntuninni, og
póstgjaldið, sem markað er aptan
við bókanöfnin með tölunum mill
sviga.
Til pess að vcraviss um að öllum
brjefum viðvíkjandi bólcum verðistrax
svarað, parf utanáskriptin að vera
svona:
Magnús & W. H. Paulson
Room 12 Ilarris Biock
Winnipeg, Man.