Lögberg - 13.05.1893, Page 4
4
LOGKKKU LAUGARDAGiNN 13. MAI 1893
MERKI: BLA 8 T J A R N A.
TIL ALMENNINGS.
Vjer höfum nylega keypt svo mikið af vor oir smnarfatnaði, að vjer sjáuni
oss neydda til að selja hyrgðir vorar við undursamlega lágu verði.
Ljómandi “FrenchTweed“ alfatnaður fyrir.... 103.75
Agætur “Scotch Tweed“ ,, M • • . . 13.75
Bezti enskur “White Cord“ „ 11 .... 13.50
Ágæt Canadisk ullarföt „ 11 .... 7.50
i< n 11 M .... 6.00
11 11 11 11 .... V11 ö 0
“Union Tweed“ alfatnaður 99 «... 4.50
Oprjótandi byrgðir af buxum fyrir $] .00 og yfi r.
UR BÆNUM
oo
GRENDINNI.
Niðurlagið af sögunni, sem byrj-
aði í síðasta blaði, korost ekki í þetta
b'.að vegna íslands-frjettanna.
Dið fáið ósvikin roeðöl, með
mjög sanngjörnu verði í Pulford’s
Lifjabúð.
Á laugardaginn var gaf sjera
Friðrik J. Bergmann saman í hjóna-
band Sigurjón J. Snœdal og Sigrlói
Björnsdóttur hjer í bænum.
G. E. Dalmann (agt. fyrir Singer
Mf. Co.) hefur nýlega tekið að sjer að
verða agent fyrir jarðyrkjuverkfæri
peirra H. S. Wesbrook & Co.
Verkanefnd bæjarstjórnarinnar
hefur mælt með því að skurður verði
grafinn eptir Young-stræti. A fjölda
mörgum götum á að fara að ieggja
ny jar gangstjettir.
í fyrrakveld ljezt hjer í bænum
Egjólfur Guðmundsson, aldraður mað-
ur, ættaður af austurlandi. Hann
lætur eptir sig konu og tvær dætur
uppkomnar. Önnur peirra er kona
Mr. Eiríks Gísla3onar, ráðsmanns
Heiraskringlu, en hin er ógipt.
Trjáplöntunardagur fylksins var
í gær, en mun hafa verið lítið notaður
því að húðarigning var allan sólar-
liringinn á undan. Er hætt við, að
bleytan, sem af henni stafar, tefji
nokkuð fyrir sáningunni.
Ef til vill purfið f>jer að kaupa
ágætt porskaiysi frá Noregi. Lifjasal-
inn Pulford 560 Main st (beint á
móti Brunswick Hotelinu) hefur fram-
úrskarondi gott norskt porskalysi.
Látið ekki bregðass að fá ygur
dálftið af pví.
Sjera Friðrik J. Bergmann legg-
ur af stað í dag heim til sín. Sjera
Jón Bjarnason ætlaði að verða hon-
um samferða, til pess að leita sjer
iækninga hjá Dr. Halldórsson í Park
River, en er ekki ferðafær sem stend-
ur, og hlftur pví ferð hans að dragast
pangað til honum Ijettir aptur.
10 ára gamalt barn á Logan Str.
náði í könnu tneð púðri nú í vikunni,
og var að leika sjer að henni rjett hjá
nmtreiðslustónni. Eldur hljóp í púðr-
ið, og skaðbrenndi okki að cins petta
barn, heldur og tvö önnur börn og
barnfóstra. Svo kviknaði og í piljum
I eldhúsinu, en nábúunum tókst að
slökkva, áður en slökkviliðið kom.
Meiðyrðamál pað sem sjer Frið-
rik J. Bergmann hefur höfðað gegn
Jóni ritst. Ólafssyni var loksins tekið
fyrir f lögreglurjettinum á fimmtu-
dagÍTin. Eptir að vitrii höfðu verið
yfirheyrð, og 'Mr. Hagel hafði irert
allav pær tilraunir, sem honutn er svo
vel lagið, til að þvæla pau, úr-
skurðaði dómarinn, að málinu skyldi
fram haldið, og kemur pað fvrir kvið-
dóm í haust. Eptir ósk kæranda var
ekki heimtað, að verjandi setti annað
veð fyrir návist sinni við rjettarhald-
ið í haust en sina eigin skuldbinding
fyrir 1500.
Vjer gefum liverri lítilli st.úlku, sem
sendir oss öOObrúkviö canadisk frímerki;
fallegan hlut, búinn til úr Florida Orange
við.
Address
W. A. Johnson
Box 362
Ocola Fla.
CO.
Búa til Ttjöld, Mattressur, Skuggatjöld
fyrir glugga og Vírbotna í rúm (Springs).
A horninu á Princess og Alexander Str
Wlnuipeg'.
K O M I Ð O G S K O Ð 1 Ð
E P T I R
V Ö R U R N A R O G MUNIi)
STpNUM.
Jtirkjublabib
ritstjóri Þ irhallur Bjarnarson, prestaskólakennari í Reykjavík.
3. árg., 15 nr., auk 5 nr. af Stttáritum, 60 cts.
Kristilegt alþýöu blað, uppbyggjandi og fræSandi. I'rágangur hinn vandaSasti.
Fjóríi hver islenxkur prestur og fjöldi leikmanaa hafa ritað í það.
Andleg ljóSm;eli t hverju bleði.
Grímur Thomsen, Mattías Jochumson, Páll Olafsson, Steingrímur Thorsteinsson, V.ddi-
mar Briem og margir fleiri, lifaadi og látnir, eiga ljóSmæli í blaðinu.
Ný kristileg Slllúrit, gefin út að tilhlutun biskupsins yfir íslandi, verða framvegis
Ókeypis fylgisrisrit með Kbl., 5 nr. ! ár, það er kristilegt sögusafn, ágætur barnalestur.
I. árg., 189I, (uppprentaður), 7 arkir, 25 cts.
II. nrg., 1892, 15 arkir, 60 cts.
III. árg., 1893, 15 arkir, auk Smárita, 60 cts. — fást hjá
W. n. 1‘aiilson. Winnipeg*
Sigfiis Rergniann, Carilar, X. D.
G. S. Signrdsson, Minneota, Hlinn.
Ennfremur haf? G. M. Thompson, Gimli og Rev. Runólfur Runólfsson í Utah fengið
sýnisblöð.
peir sem vilja fá blaðið beint frá átgefanda, verða að senda borgunina ti! Iians fyrirfram.
Sýnisblöð verða send ókeypis löndum vestra, sem þess beiðast hjá útg., að því er upp-
iagið leyfir.
"\r
p\,
slenát Geaera
Við höfum lóðir til sölu í öllunt pörtum Winnipeg-bæjar. Við útveg-
um hverjum sem vill lóðir hvar sem ;;r í hænum (ef J>ær eru fáanlegar), f>ó
við höfum pær ekki til sölu sjálfir, Fyrir þessháttar greiðvikni setjum við
enga borgun.
Við komum húsum í eldsábyrgð.
Við komum rnönnum í Lífsábyrgð.
Við seljum giftinga-leyfisbref.
Við útvegutn peningalán.
Við komum peningum á vöxtu.
Við seljum íslenzkar bækur og blöð.
Við hjálpum íslendinguni til þess að ná út vinnulaununt, við skrifum
brjef fyrir menn, á ensku og ísle zku og svo frv., og svo frv.
M. Paulson, W. H. Paulson.
Room 12, Harris Block. WINNIPEG, MAN.
E F Þ ./ K H <K S Jf / Ð J, A JV G II A L I V 1) ,1 G . I,
Þ Á H A F / Ð H U G F A S T
að allar beztu tegundir af góðu heilnæmu kjöti getið f>jer fcngið hjá
JOHN ANDERSON & 00.
279 PORTACE AVE,
WINNIPEG.
(skammt frá Clarcndon Hotel, nær Main str.)
og pað fyrir satna verð og pjer þurfið að borga annarsstaðarfyrir ljelegt kjöt.
]>«ir kaupa einnig nautgripi, kálfa, svín og hænsni.
Telepbone 169.
“THE BLUE ST0RE“
MERKI: BLA STJARNA.
434 Main Str., - - - Winnipeg.
Geo. Clements
- :S K RADDARlNHDr
480 MAIN STR., - - - WINNIPEG.
Vjer höfum meiri og margbreyttari bvrgðir af fataefnttm en nokkur
annar í pesstt fylki.
Einungis nyjar vorur og verklegur fragang-
ur hinn bezti.
Vjer böfutn Amcríkanskan sntðara mjög leikinn í iðn sinni.
(íeo. Clements, 480
138
sá að axlirnar á henni skulfu, og að stórt tárfjell
eins og regndropi niður á stjettina, svo að small við;
og par sem hann var og hafði um nokkurn tíma verið
mjög ástfanginn af pessari ungu konu, pá stóðst
hann þetta ekki. Á einu augabragði ljet hann leið-
ast af ofboðslega sterkri hvöt, sem ekki var ástríð-
unni óskyld, og fjekk eitt af pessum áformum, sem
svo opt breyta lifsstefnu og högum mannanna fyrir
fullt og allt.
„Miss de la Molle,“ sagði hann og bar ört á,
,.f>að er ekki ómögulegt að vegur sje til þess að
komast út úr J>eSsu.“
Hún leit á hann spurnaraugum, og merki tun
tár voru á andlitinu á henni.
„Dað gæti skeð, að einhver vildi taka að sjer
veðskuldina og borga bankanum.“
„Getið f>jer' bent mjer á nokkurn, sem rnuni
vilja gera pað?“ spurði liún með ákefð.
„Nei ekki í gróðaskyni. Mjer skilst, að pað
muni purfa að halda á prjátíu púsund pundum; og
jeg segi yður pað hreinskilnislega, að eins og tírn-
arnir eru nú, f>á dettur mjer ekki í hug, að staðm-
inn muni vera svo mikils virði. Faðir yðar talar nr»t,
að landið muni ná sjer aptur í verði, en sem stendur,
að minnsta kosti, eru ekki hin minnsta líkindi til að
neitt slíkt komi fyrir. Dar á móti eru öll líkindi til
f>ess, að jafnframt pv( sem samkeppnin frá Ameríku
eykst, muni landiðsmátt og smáttfalla í verði, pang-
139
að til álika lítið verður fyrir pað gefandi eins og
sljettnrnar í Ameríku.“
„Hvernig eiga peningarnir pá að geta fcngizt,
ef enginn vill leggja pá fram?“
„Jeg sagði ekki, að enginn mundi vilja leggja
pá fram; jeg sagði, að enginn mundi vilja leggja pá
fram í gróðaskyni — einhver vinur yðar kynni að
vilja leggja pá fram.“
„Og hvar á jeg að finna slíkan vin? Dað mætti
vera mjög óeigingjarn vinur, sem vildi leggja fram
prjátíu púsund pund.“
„Enginn maður i veröldinni er alveg óeigin-
gjarn, Miss de la Molle; að minnsta kosti eru pað
mjög fáir. Hverju munduð pjer vilja laumt slíkunr
vini?“
„Jeg mundi vilja launa honum með öllu pvi
sem jeg á nokkur ráð á, ef hann vildi frelsa föður
minn frá pví, að Honham-kastali yrði tekinn af hon-
um og seldur,“ svaraði hún blátt áfrarn.
Edward Cosseybrosti við. „Dað ermiklu lofað,“
sagði hann. „Miss de la Molle, mig langar til að
reyna að útvega pessa peninga og taka að mjer veð-
skuldina. .Jeg hef pá ekki, og jeg verð að taka pá
til láns, og meira að segja, jeg verð að leyna föður
minn pví, að jeg liafi tekið pá til láns.“
„Dað er mjög vel hoðið af yður,“ sagði ída í
veikum róm; „jeg veit ekki, hvað jeg á að segja.“
142
nærri pví glevmt pví. En nú sá hún, að eitthvað
var hæft i pví.
„Svo petta eru örðugleikarnir, setn Itann er að
tala um,“ sagði hún við sjálfa sig; „hanti vill <ranga
að eiga mig svo fljótt. sem hann gétur losazt við
Mrs. Quest. Og jeg lief jrefið sarnpykki mitt til
pess, auðvitað með pví skilyrði, að lionum takist að
losna við Mrs. Qucst, fyrir prjátíu pústtnd pttiid. ()g
ekki lízt mjer á manninn. Dað er ekki fallegt af
honum, að gera pennan samning, pó að jeg ætti
upptökin. M;er pætti gaman að vita, ltvort faðir
minn fær nokkurn tíma vitneskju um pað, hvað jeg
hef lagt í sölurnar Jyrir hann, og livorl hann metur
pað pá nokkuTs. Jæja. verðið er ekki svo lágt —
prjátíu púsuml pund pað er hátt verð fyrir hvaða
konu sem er, eins og markaðurinn stendui nú.“ Og
hún hló við harðneskjttlega og gremjulega, og fyrir-
boði komandi sorgar lagðist að hjarfa hennar. Svo
fleygði hún niður leifunum af rauða t.vrkneska hlóm
inu og lagði af staðpaðan.