Lögberg - 21.02.1894, Blaðsíða 4

4
L0GEERO, MlÐVIKUDAGlNy 21. FEBRIJAR 18!'4.
UR BÆNUM
-OQ-
GRENDINNI.
Miinið eptir að borga
Ijögberg.
\V. II. PaulsoD, 018 Elgin Ave.
gefur út giptinga leyfisbrjef.
Mr. Sig. J. Jóhannesson leggur
af stað annað kveld í íslandsferð sína.
Búi Jónsson ocr Áscreir Jónsson
n “
frá Nyja íslandi heilsuðu upp á oss á
laugardaginn var.
Fimmtudagskveldið 1. mars næst-
komandi verður skemmtisamkoma
haldin í ísl. lút. kirkjunni hjer í bæn-
uin til arðs fyrir söfnuðinu.
Frá Rat Portage liöfum vjer feng-
ið samskot til sona Kristófers heitins
Jóhannssonai, og verða þau auglyst i
næsta blaði.
Nú er sagan „Quaritch ofursti“
prentnð og innhept. Hún verður
send í dag út um landið til peirra sem
eiga tilkall til hennar samkvæmt
koítaboði Lögbergs. Ef einhverjir
J>eirra fá ekki bókina, eru peir vin-
samlegast beðnir, að láta oss vita.
Bjejarmenn eru beðnir, að vitjalienn-
ar á skrifstofu blaðsins.
Síðasta IIkr- skjtrir frá pví, að Mr.
Eiríkur Gíslason sje farinn frá blaðinu
sem ráðsmaður pess, og að Mr. J. W.
Finney sje tekinn við af honum. Rit-
stjóri tekur pað fram, að fyrir slæma
skilvisi kaupendanna hafi Mr. E. G.
og allir verkamenn blaðsins haft smán-
arlítið kaup, og gefur í skyn, að Mr.
Finney voni að allt -gangi eins vel
hji sjer eins og pað hafi áður geugið.
Sjálfur lætur ritstjórinn engar vonir í
ljós í ]>á átt.
Islandspóstur
kom í gær, en með pví að blað vort
var pá að rr.estu sett, gátum vjer
ekki komið inn íslands-frjettum.
Einna helztu frjettirnar í potta sinn af
ættjörð vorri eru lát tveggja merkis-
m mna, sjera llehja HáIfdánartsonar
forstöðumanns prestaskólans,og 7'ó/n-
asar llallyrinirsonar, kennara við
læknaskólann. Tómas Hallgrímsson
andaðist aðfangadag jól úr sullaveiki
í lifrinni, cn sjera Helgi 2. d. janúar-
minaðar. Nák.væmari frjettir koma í
næsta blaði.
Petersboro-kraptaverkið.
Hkifin úií dauðaxs kvkkku.u.
Frábært æfi atriði ungrar stúlku.—
Veikluleg Trá pví hún var fjögra
mánaða—Foreldrarhannar hugðu
henni ekki lífvænt mánuði leng-
ur — Nú er liún alheil og blóm-
leg — Undraverður atburður.
Tekið eptir „Peterboro“ Examiner.
Að færast nær gröfinn, þjáður af
ólæknandi sjúkdómi, kemur fyrir alla
fyrr eða síðar, en að vera viðbúinn að
fara í gröfina og verða að moldu, að
hafa, jafnvel í blóma lífsins, kvatt
lífið með allri sinni nautn, og svo að
veri hrifin úr dauðans kverkum, kom-
ast til heilsu og geta notið lífsins
hraustur og ánægður er hlutskipti
fárra. Vjer lieyrum og sjáum svo
margar vottfastar sögur um pesskonar
tilfelli, að efasemdirnar hafa lítið að
styðjast við, en hingað til hefur ekk-
ert ]>að komið fyrir hjer í Peterboro,
sem taki af öil tvímæli í pví efni, fyr
en nú. í>að á sjer pó stað.
Margir hafa eflaust heyrt getið
um veikindi Miss Amalie Ranger,
sem á heima hjá foreldrum sínum, nr.
19 Parnell Str. Hún var komin í
opin dauðann, en varð pó bj irgað og
komzt til heilsu, pegar öll mannleg
hjálp leit út fyrir að vera á protum.
Ut af pessum apturbata hennar varð
svo mikið umtal, að fregnriti blaðsins
Examiner var valinn til að komast
eptir öilu par að lútandi, og árangur-
inn af rannsókn hans var sú, að stað-
festa söguna um apturbata stúlkunnar
I>egar fregnritinn barði að dyruin hjá
Mr. Ranger, kom til dyranna ung
stúlka, glaðleg og hraustleg, sem
undir eins var reiðubúin til að skyra
frá veikindum sínum og apturbata.
Ilún sagði, að móður sín væri á
kynnisferð til Montreal, og var hún
mjög drjúg yfir pví, að á meðan ynni
hún öll húsverkin sjálf, en pað hefði
hún ekki purft að hugsa til að gera
fyrir ári síðan végna veikinda sinna,
par eð hún pá var svö illa á sig kom-
in, að í staðin fyrir að geta sinnt
nokkru sjálf, varð hún allt af að vera
undir umsjón annara.
„Jeg hef verið veikluleg síðan
jeg var fjögra mánaða gömul,“ sagði
hún, „og með aldrinum ágerðist sjúk-
dómurinn og jeg varð æ veikari af
mjer. Blóðið í mjer varð glætulegt
og jeg var óstyrk, föl og niðurdregin
og pjáðist óendanlega. Allt sem
iæknarnir reyndu við mig, varð á-
rangurslaust, og mjer versnaði æ
meira og meira. Faðir minn eyddi
jarðarverði í lækningatilraunir við
mig, en allt varð áraDgurslaust, og
foreldrar mínir voru alveg orðnir von-
lausir um afturbata. Sjálf hafði jeg
enga lífsvon. Jeg var orðin blóðlaus
og föl eins og nár og gat naumast
gengið ein. Jeg var búin að fá svo
megna ’njartveiki. að ef jeg rjetti upp
handleggina, fjekk jeg svo tíðan
hjartslátt, að mjer fannst hver stund-
in ætla að verða hin síðasta. Fyrir
hjer um bil tveimur árum heyrðum
við fyrst getið um William’s Pink
Pills, og feDgum okkur eina öskju,
en af pví pær virtust ekki bæta mjer
neitt, hætti jeg við að brúkapær í pað
skiptið, en par eð mjer versnaði og
læknarnir gátu ekki hjálpað mjer,
MANITOBA.
fjekk Fykstu Verdi.aun (gullmeda-
líu) fyrir liveiti á malarasj'ningunni,
sein lialdin var í Lundúnaborg 1892
og var bveiti úr öllum heiminum s/nt
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í hflmi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjáriæktar-
land, sem auðið er að fá.
MaxiI’Oha er hið hentugasta
svæði fyrir útílytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn-
um löndum, som fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
er fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru hin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Maxitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoiia eru ágætir frískólar
hvervetna fyrir æskul/ðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandón
og Selkirk munu vera samtals um
4000 íslendingar. — í n/lendunum:
Argyle, Pipestone, Nyja íslandi,
Álptavatns, Shoal Lake, Narrows og
vesturströnd Manitobavatns, munu
vera samtals um 4000 íslendingar. í
Manitoba eiga pví heima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrast
pess að vera pangað komnir. í Maní-
toba er rúm fyrir mörgum sinnum
annað eins.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nyjustu upplysing-
um, bókum, kortum, (allt ókeypis) til
Hox. THOS. GREENWAY.
Minister ef Agriculture & Immigration.
WlNNIPEG, MaNITOBA.
varð jeg staðráðin í að reyna Pink
Pills ytarlega. Jeg fjekk mjer átta
öskjur, og áður en jeg var búin að
brúka úr premur, var ieg búin að fá
góða matarlyst og orðin hress. Jeg
hjelt samt áfram að brúka pillurnar
pangað til j®g var búin með pessar
átta öskjur, og varð jeg við pað allt
af styrkari og styrkari. Jeg fjekk
aptur minn náttúrlega litarhátt, hjart-
veikin batnaði og matarlystin varð
betri, en hún hafði verið nokkru sinni
áður. Nú get jeg unnið öll húsverk,
sem fyrir koma og kenni mjer einskis
meins. I>að er mikil breyting síðan í
júli síðastl., pegar jeg gat naumast
dregist um húsið. Jeg er sannfærð
um, að Dr. Williams Pink Pills björg-
uðu mjer frá gröf og dauða, og pað
gleður mig að jeg skyldi reyna pær.“
t>að var enginn efi á pví, að hún
var sannfærð am að Pink Pills hefðu
bjarjrað lífi stnu. Yngri systir hennar
staðfesti sögusögnina, segjandi: ,,t>eg-
ar Annie var lasin í fyrra, var hún föl
eins og nár, og mamma sagði að hún
dæi. Það var farið til tveggja ná-
granna Miss Ranger, til að fá frekari
upplysingar um hinn kættulega sjúk-
dóin hennar. Mrs. Somblay sagði, að
stúlkan hefði verið mjög hætt komin,
og að henni hefði ekki verið ætlað lif;
en fremur sagði hún, að Pink Pills
hefðu læknað hana. Aðrir nágranuar
hennar báru hið satna.
Hinar frábæru afieiðingar af brúk-
un Dr. Williams Pjnk Pills á sjúk-
dómi Miss Ranger, sjfna, að pær eiga
ekki sinn líka sem blóðbætandi og
styrkjandi meðal. Stúlkur, sem eru
fölar og blóðlitlar, fjörlitlar, hjart-
veikar og prótt litlar til vinnu, ættu
undir eins að fara að brúka Dr. Will-
iams Pink Pills. t>ær bæta blóðið á
stuttum tíma og gera útlitið blóm-
legt og hraustlegt.
t>essar pillur eru óyggjandi með-
al við öllum sjúkdómum, sem stafa af
skemdu blóði og veikluðu taugakerfi,
svo sem limafallssyki, St. Vitus dans,
mjaðmagigt, taugagigt, gigt, höfuð-
verk og influenza, deyfð, sem er af-
leiðing af taugaveiklun, og öllum
sjúkdómum, er orsakast af óheilnæmu
blóði, svo sem kirtlaveiki, langvarandi
heimakomu o. s. frv. t>ær éru einnig
óbrigðular við öllum sjúkdómum,
sem eru einkennilegir fyrir kveun-
fólk, svo sem óreglulegar tíðir o. s.
frv. Sömuleiðis eru pær ágætar við
öllum sjúkdómum, sem orsakast af of
mikilli áreynslu andlegri og líkam-
legri og óhófi af hvaða tagi sem er.
Dr. Williams Pink Pills eru bún-
ar til af Dr. Williams Medical Co.,
Brookville. Ont., og I.chenestady, N.
Y., og eru seldar I öskjum, aldrei í
tylfta-tali cða hundraðatali,) fyrir 50
cts. askjan, eða 6 öskjur fyrir $2,50,
og má fá pær hjá öllum lyfsölum, eða
með pósti, frá Dr. Williams Medical
Company frá hvorum staðnum sem
menn vilja heldur.
Ið væga verð á pessum pillum
gerir lækninga tilraunir mjög ód/rar
I samanburði við brúkun annara með-
ala og læknisdóma.
Rafurmagns lækninga stofuun
Professor W. E. Bergman læknar með
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn-
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu /ms I/ti á andliti
hálsi, handleggjum, og öðrum lík-
ámspörtum, svo sem móðurmerki, hár
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætti
að leita til hans.
Telephone 557.
VIDA ER P0TTUR BR0TINN
117,000 atvinnulausir menn í Chicago
100,000 „ ,, I Boston
95,000 „ „ í Cincinaty
og Einn á EYFORD
Komið pví allir: karlar sem konur, ungir sem gamlir, ríkir sem fátækir,
og gefið honum vinnu við að vikta ykkur:
28 pund af bezta haframjel fyrir.....................$1.00
14 „ „ mola-sykri........„ ...................... 1.00
16 „ „ röspuðum sykri... ........................ 1.00
Hrísgrjón, Bankabygg, sápu og svo margt og margt fleira. Þið sjáið
hvað jeg bef pegar piff komið. Þið purfið hvorki til Crystal
nje Milton til að sækja nauðsynjar ykkar
MAGNUS STEFANSSON, ' Eyford.
20 cenis al dollarnum.
t>angað til pann 20. október seljum við karlmanna og drengja fatnað
20 pr. c. afslætti fyrir peninga út í liönd.
Komið sem fyrst meðan úr nógu er að velja.
Við leyfum oss einnig að minna alla sem skulda okkur, á, að vera búni
að borga okkur fyrir fyrsta nóv. 1893, pví eptii pann dag gefum við allar
skuldir til lögmanna til innköllunar.
GUDMUNDSON BROS. & HANSON,
CANTON, N. DAKOTA.
e. ff.
Fire & Marine Insurance, stofnsett 1879.
Guardian of England höfuðstóll.............$37,000,000
City of London, London, England, höfuðstóll 10,000,000
Aðal-umboð fyrir Manitoba, North West Terretory og British Columbia
Northwest Fire Iusurance Co., höfuðstóll.. .. $500,000
Insurance Co. of N. America, Philadelphia U. S. 8,700,000
Skrifstofur 375 og 377 Main Steet, - Winnipeg,
44
vaknað til lífs — til hræðilegs lífs. t>ei! hvað vind-
urinn orgaði úti fyrir, pessir hörðu byljir sögðu frá
kvölum, og regnið íjell sem tárdropar. En ef hann
bróðir lians skyldi nú hann porði ekki að hugsa
pessa lmgsan til enda.
t>ei! livað vindurinn orgaði — Kofinn peirra
hrisstist allur og skókst, rjett eins ogpað væru hundr-
að ólmir villimenn utanum hann að drawa hann til.
O
Ilvilík heimsins undur! IJann lyptist upp. Hann
var farinn — farinn. Með síðustu óveðurs-strok-
unni veltist hsnn fram af hömrunum með ógurlegu
braki. l>arna voru peir bræðurnir undir berum
himni. Nóttin var enn pá dimm, og á loptinu voru
skyhnoðrar á strjálingi. En sjá, parna fyrir framan
pá, í austrinu, rjett á milli fjallanna, Ijómar fyrsti
morguuroðinn.
I>að hafði eittlivað slegið Leonard á höfuðið, svo
að blóðið rann niður eptir andlitinu; en hann sinnti
pví ekkert, hann satt að segja fann pað varla. Hann
greip að eins bróðir sinn í fang sjer, og kyssti hann
á ennið, — í fyrsta sinni um n örg ár — og litaði
pað með slnu eigin blóði frá sárinu á höfðinu.
Deyjandi maðurinn lauk upp augunum, og sá
d/ið morgunroðans I austrinu. Glampinn leið upp
eptir fjallahlíðunum, svo upp á fjallatindana, sem
ljómuðu eins og eldstólpar, hver með sinni einkenni-
legu d/rð; og svo var eins og eldmyndirnar hyrfu
frá jörðinni upp til himins.og fylltu loptið með lif-
andi verur, . Dimmu sk/in gripu Ijómann, en gátu
45
ekki haldið honum ölluro, svo hann hvarf til jarðar-
innar aptur; skógarnir lyptu upp örmum sínum til
að fagna honum og hann breiddi sig yfir vötnin.
Tómas Outram sá petta — og um leið og hann
reis upp og komst á knjen breiddi hann faðminn á
móti sólunni upprennandi, og bærði varirnar eins
og hann væri að segja eitthvað.
Svo linje hann niður aptur, og hans saga var
á endá.
IV. KAPÍTULI.
SÍÐASTA VAKAN.
Nokkka stund sat Leonard parna yfir líki hróð-
ur síns. Dagsbirtan ók óðum kring um hann, og
sólin gægðist upp fyrir fjöllin.
Óveðrið var á enda. ()g engin merki voru
pess, að pað liafði nokkurn tíma komið, nema nokkr-
ar brotnar leifar, er s/ndu, hvar kofinn peirra hafði
verið. Skorkvikindi fóru að láta til sín heyra, cðl-
ur skriðu út úr klettaskorunum, og parna rjett f/rir
framan hann sá hann greinilega, hvar ein fjallaliljan
var að opna blöð sin. Og enn pá sat Leonard parna,
pangað til allt I einu að einhvern skugga bar yfir
hann. Honum varð litið upp og sá hann pá að
gammur stefndi að líkinu. Hann greip bissu slna
og stökk á fætur með blótsyrði á vörunúm. Fugl-
inn kom allt af nær og nær, sveiinandi I loptinu fyrir
48
Leonard færði sig nær bonum og kveikti á eld-
sp/tu. Við ljósið frá henni sá hann Otur liggjandi
á hryggnum; fætur hans og handleggir voru fast
bundnir með ólum, og andlitið var allt marið, og
eins búkurinn. Leonard dró veiðihníf sinn úr skeið-
inni, skar sundur ólarnar og fór með manninn út úr
hellinum, bar hann fremur en leiddi.
Otur var Kaffi með uppbrettu nefi, að hálfu leyti
af Zúlú-ættum. Bræðurnir höfðu fundið hann á
llækingi um landið, og lá við að hann sylti, og hafði
hann pjónað peim af trú og dyggð um nokkur ár,
Þeir liöfðu gefið honum nafnið Otur, vegna pess, að
ómögulegt var að bera fram hans rjetta nafn,og vegna
pess að hann var svo frámunalega góður sundmaður,
sð liann synti nærri pvl eins vel og oturinn sjálfur,
Ilann var afarljótur I framan, en pó ekki viðbjóðs-
legur, pví að hann var ljótastur fyrir pað, hve nefið
var stórt, eins og venja er til hjá kynpætti hans, og
svo var búkur hans svo vanskapaður, að pað lá við,
að hann væri afskræmislegur. Sannleikurinn var sá,
að Otur var dvergur, og var lítið meira en fjögur fet
á hæð. En pað sem vantaði á hæðina vann hann
upp með breiddinni; pað var næstum pvl svo að sjá,
sein náttúran hefði ætlazt til að hann yrði hár mað-
ur, en að svo hefði honum verið pjappað saman af
mannahöndum. Brjóstkassinn var stór og eins út-
limirnir, og bentu á næstum pví yfirnáttúrlegan
krajit, og sömu hugmynd fengu menu af járnhörðu
handlcggjunum og stórvaxua liöfðiuu. En j>að vai