Lögberg - 10.10.1894, Blaðsíða 1

Lögberg - 10.10.1894, Blaðsíða 1
L'itilttRG cr gefið út hvern miövikudag og laugardag af ThE LÖGBERG PRINTING & PUBLISHING CO. Skrifstota: Algreiðsl jstoia: rrcí.;craiðj« 143 Princess Str., Winnipeg Man. Kostar $2,oo um árið (á Islandi 6 kr. borgist fyrirfram.—Einstök númer ð cent. Lögbekg is published every Wednesday anl Saturday by ThE LÖGBERG PRINTING & PUBLISHING CO at 148 Princess Str., Wínnipeg Man. S ubscription price: $2,00 a year payable n advance. Single copies 5 c. Winnipegj Manitoba, mi@vikudagrinn ÍO. októbér 18í)4 i Nr. 79. FRJETTIR GANAIíA. TJmhverfis Whitewood. Assa, var 18 f>uml. f>ykkur snjór á jafnsljettu nm síðustu helgi. BANDARIKIN. ])r. Oliver Wendell Holmes, eitt af beztu skáldum Bandaríkjanna, and- aðist í Beverly, Mass. á suunudaginn. Hann var faeddur í Cambridge, Mass., 1809, stundaði læknisfræði, varð á- gætur læknir, varð prófessor (læknis- fræði við Harvard háskólann og hjelt pví embætti með ágætum orðstjfr. pangað til hann sagði pvíafsjer 1882. En f>að er pó auðvitað sem skáld, að hann er almenningi mestkunnur, ekki að eins í Vesturheimi, heldur og aust- an Atlantshafsins, f>ví að hann var lieimsfrægur maður. ÉTLftSD. 1 síðustu viku var í allmiklu skyndi stefnt til stjórnarfundar í I.undönum. Menn urðu upp til handa og fóta, hjeldu sjálfsagt, að Bretar ætluðuaðfara að leggja út I ófrið annaðhvoit við Frakka í Suðurálfunni eð Rússa út af Iandamærum Indlands, eða einliverja aðra f>jóð. Kn svo kom f>að upp úr kafinu, að fundurinn hafði að eins verið haldinn í f>ví skyni, að fá önnur stórveldi Norðurálfunnar tfl að taka pátt í samtökum ura að vernda trúboða og aðra Norðurálfumenn I Ktna. Frakkar, Þjóðverjar og Kússar ætla að taka f>átt í pcim samtökutn, en ófrið peirra Kínverja og Japans- manna ætla stjórnir Norðurálfunnar að láta með öllu hlutlausan. í |>ingi Ungverja standa yfir um þessar mundir harðar umræður um að veita öllum trúarbragðadokkum guðs- þjónustufrelsi. í efri málstofu þings- ins var felld urn síðustu helgi ^ein í trúarbragðafrelsis frumvarpi pví sem fyrir pinginu liggur pess efnis, að menn skyldu geta gengið úr ríkis- kirkju nni án f>oss að játa nokkra aðra trú, og talið er víst, að frumvarpið í heild sinni verði fellt, og að stjórnin segi af sjer í tilefni af pví. Ekki eru nú Ungverjar komnir lengra en petta. Notkim rafmagnsins nú á (löguin. Sex milljónir farpega voru fluttir á rafmagnsjárnbrautá Chicagosyning- unni án þess hið minnsta slys vildi til. t>egar aðgætt er, hversu afarmikil umferð er á járnbrautunum, sjest meðal annars, hversu hættulítið er að ferðast með járnbraut í samanburði við að ferðast á annan hátt. lteynsl- an synir. að miklu hættuminna er að ferðast með járnbraut en f kerru, hvað f>á á liestbaki. Járnbrautar- vagnarnir ronna mjög sjaldan út af brautinni, og beri slíkt til, berast frjettirnar um fað land úr landi með frjettaprúðum og dagblöðum. Það mundi hartnær vera óhugsandi, að sex milljónir manna ferðuðnst svo ríðandi, að engum einasta hefði viljað neitt slys til. — Auk f>ess er f>ess að gæta, að peir geta ferðast með járn- braut, sem heilsunnar vegna eiga ó- mögulegt með að ferðast á annan hátt. Þar sem margar járnbrautarlestir ganga eptir sömu biautinni hefur pað roynzt, ai) umsjónarmennirnir eru ekki svo áreiðanlegir sem skyldi. Þeir geta gleymt að sjá um að lestin fari af stað á ákvcðnu augnabliki, cða bíði á öðrum stað meðan önnur lest fer fram hjá, og f>ar að auki getur viljað til, að peir geri einmitt hið gagnstæða pví, er peir ætluðu sjer. Rafmagnið ræður bót á ]>essu. Það gefur til kynna hvenær lestin fer og kemur. Sn^r brautinni með lest- inni á, á járnbrautastöðvununi, ná- kvæmlega á rjettu augnsbliki, og framkvæmir starf sitt svo áreiðanlega, að árekstur járnbrautalesta getur ekki átt sjer stað. Nú er tekið að afla rafmagns úr Niagarafossinum. Yjelar f>ær er fyrst eiga að reynast hafa 15000 hesta afl. Rafurmagnsljós er orðið eitt um hituna á járnbrautarvögnum. Á einni af aðalbrautunum f Englandi er farið að nota pað eingöngu, og reynist pað miklu ódjfrara en gasið áður, hvað f>á steinolía. Leður er tekið til að súta með rafmagni. Gömlum sútaraverksmiðj- um er breytt svo,að hægt sje að nota í þeiin rafmagn.—Þannig á að breyta stærstu súiaraverksmiðjunni í Sviss. N/tt verfæri er fundið upp til að auka hljóðið í telefóninum. iíður hafa margar tilraunir verið gerðar í pá átt, en nú lítur út fyrir, að f>að hafi heppnazt. Sje petta nyja tól sett á telefóninn, heyrist til hans greinilega nokkur fet frá honum. Verkfæri petta kvað vcra mjög einfalt og óbrotið. Naumast er svo lítið skrifstofa í Ameríku, að ritvjelin sje ekki notuð par. Mörg blöð og tlmarit neita að taka á móti handriti nema pað sje rit- að I ritvjel.— Nú eru pær einnig reknar með rafmagni. Þaðeraðsegja að margar ritvjelar sln á hverjum stað eru tengdar saman með rafmagni pannig, að eptirrit af sama brjefinu eða ritgerðinni framleiðist jafnsnemma I peim öllum. í Banilaríkjunurn einum eru 300 námur reknar með rafmagni. Það hreifir jafnframt allar vjelarnar og 1/sir upp alla gangana og alla nám- ana yfir höfuð. Þriðjungur alls eirs er unninn með rafmagni. Á 30 sekúndum eða hálfri mln- útu berast nú fregnir milli Netv York og Glasgow á Skotlandi. í Sviss er pappírsmylna rekin með rafmagni, sern flutt er pangað úr foss, sem er 25 rastir burtu (eða um 3 rnílur danskar). Þaðan er flutt 350 hesta afl með eirpráðum, sem eru -J puml. að pvermáli. í Berlín eru allar almennings- klukkur stilltar með rafmacfni frá sama stað. Eru pær settar rjett á hverjum degi og geta pví ekk) annað en synt allar nákvæmlega sama tíina. Iíafmagnið er einnig haft til pess að draga eirhúð á járnskip. Þá má einnig auka grasvöxt og allan gróður með pví, að veita raf- magnsstraumum á grasreitina og sáð- reitina. Eykur pað hitann I jarðveg- inum og leysir sundur gróðrarefnin I honum. Rótarávextir, t. d. rófur, geta vaxið jafnvel ferfalt betur, og eru pó engu ryrari að gæðum en ella.— En hvenær verður farið að nota rafmagn á íslandi. Ekki fyr en járn- braut er komin á. ísafold. í sanivinnu. Ensk saga, A borðinu fyrir framsn mig er bók. Nafnið utan á kápunni lieyrði almenningur manna I fyrsta og síðasta sinn fyrir hjer uin bil 12 árum. Við Charley Bedell skrifuðum pá bók saman. Uppi á hæsta lopti præluð- um við við hana á nóttunum. Opt voru sólargeislarnir komnir á borðið hjá okkur, áður en við hættum við starf okkar. Við áttum endalausar samræður um mennina I bókinni, gang sögunnar og samtölin, og að lokum höfðum við lagft síðustu hönd á hana. Þetta sameiginlega barn okkar var í heiminn borið, en hver átti að vera faðir pess? Charley hjelt pví fram, að viE'- værum ekki eins mikið að skrifa okkur til frægðar, eins og okkur til matar, og pess vegna gerði pað ekki lifandi vitund til, hvors nafn stæði á titilblaðinu; e n pegar jeg svo lagði pað til að mitt nafn yrði par, pá var eins og hann heyrOi pað ekki, og við drógum hlut um pað. Charley varð hlu tskarpari, og bókin fór til út- gefendanna með hans nafni. Ilún kom aptur fimm eða sex siunum, og að lokum fjekk hún inni hjáframt.aks- sömu fjelagi einu, sem keypti hana fyrir 30 pd. sterl. út I hönd. Þeir fje lagar höfðu meiri trú á króanutn en við sjálfir höfðum, og sú varð reyndin á að vonir peirra brugðust ekki. Þegar frá byrjun var bókinni tekið framúrskarandi vel, og viðChar- ley fórum að gera okkur grein fyrir pví, að fátækt okkar mundi vera á enda. Tilboð fóru að streyma til okkar frá vinsælum blöðum, ou við hröðuðum okkur að njóta fyrsta gróð- ans af pe.ssari gulluppskeru. Allt pangað til hafði jarðvegurrnn verið vanpakklátur. Nóg af illgresi hafði komið I stað peirrar rlkulegu upp- skeru, sein við höfðum stritað fyrir árla og síð. Okkur pótti pað undra- vert og óskiljanlegt, að kornið skyldi að lokum hafa potið upp. Hagsæld- araldan varð ekki langvinn að pví er mig snerti. Hún var alveg nykomin, pegar jeg fótbrctnaði. Sex vikur lá jeg á spítalanum. Charley Bedell kom tvisvar tíl að vitjaum mig. Hann var alveg önnum kafinn, sagði hann, og gat engum tíma eytt í pað að sitja við hlið manns moð brotinn fót. Þeg- ar jeg kom út úr spítalanuin, fór jeg beint til okkar gamla bústaðar. Það var einn bjartan sumardagsmorgun, og pegar jeg stóð á riðinu framan við húáið, fór jeg að hugsa um, hve opt jeg liefði prammað eptir pessu sama stræti peningalaus og vonlaus. Húsmóðirin kom til dyranna. Mr. Bedell átti ekki heima par leng- ur. Hann var farinn burt til pess að kvænast. Henni skildist sem hann hefði leigt hús við Bedford Park, og græddi fyrni af peningum. Gamla herbergið uppi á loptinu var óleigt, ef jeg kærði mig nokkuð um pað, og, Ó, já! pað var par brjef til mín. Jeg stóð og horfði fram og aptur eptir strætinu, meðan húa var að sækja brjefið. Stúlka I hvítum kjól kom út á veggsvalirnar hinum meg- Inn I götunni og fór að raða einhverj- um blómum I kassa. Jeg tók eptir pví, að hún hafði bláar bandlykkjur á herðunum og rós milli tveggja grænna blaða hafði hún við hálsinn. Jecr man, að jeg fór að hugsa um, hvort stúlkan, sem Charley Bedell hefði átt, mundi vera nokkuð lík pessari stúlku, og hvort — Ilúsmóðirin kom aptur með brjef- ið. Jeg tók við umslaginu af henni og leit I skyndi á pær fáu línur, sem par stóðu. „Kæri Harry. — Þú munt verða hissa á að heyra, að jeg ætla að fara að kvænast. Jeg hef leigt hús við Bedford Park, og jeg er önnum kafinn við að fá I pað húsbúuað. Margskon- ar ábyrgð leggst nú á mig sem kvænt- an mann, svo pað verðurNbezt, sem stendur að minnsta kosti, að við sllt- um fjclagsskapnum. Mjcr pj'kir j vænt um að hejra, livernig pjer líður hvenær sam vera skal. „Með beztu óskum „pinn einlægur „Charles Bedell“ Brjefið var dagsett fyrir viku. Jeg leit upp frá blaðinu. Stúlkan í hvíta kjólnum var að ljúka við að ganga frá blómunum á veggsvölun- urn. Fyrir neðan var vinnukona að rabba við verzlunarmann við bakhliðið. Já, jeg skildi pað allt saman. Freistandi tilboðin frá ritstjórum og útgefendum voru til Charles Bedells, höfundar bókarinnar, sem allri Lund- únaborg hafði fundizt svo mikið til- um, en ekki til samverkamanns lians, sem enginn. pekkti. Enginn vissi pað betur en hann. Ilvers vegna átti hann að skipta ágóðanum par sem hann gat búið að honum öllum einn? Jeg kramdi brjefið saman I hendi minni og stakk pvi I vása minn. Næstu nótt var jeg aptur I mín- um gömlu híbylum og átti annríkt með pennann. Jeg hafði staðráðið að rísa upp eins ncr oinhver Fðnix úr ösku míns fyista óoigurs. Jeg byrj- aði aptur á sama prældó.nnum, skrif- aði stundum alla nóttina og mjög opt allan daoinn, hlustaði með öndina I hálsinn, hvort pósturinn berði ekki að dyrum, og pegar hann barði paut jeg ofan stigann og fann á gólfpurkunni — pað var enginu brjefakassi I nr. 9 — ekki ávísan frá ritstjóranum, held- ur afsökun ritstjórans á koparstungnu blaði með Ijómandi fallegri mynd af hinum dyrðlegu skrifstofum hans, og handritið mitt, sem frá hafði verið vísað. Um petta leyti lifði jeg af pvl sem að hendi barst. Suma daga lá jeg I rúmin j til að halda á m jer hita. Þvl að veturinn var nú kominn, og pegar jeg leit út á hvít strætin og blaðalaus br jen, pá fór hrollur um mig og jeg fór að liugsa um, hvar og hvernig pessi sorgarleikur mundi enda. Aldrei leitaði jeg t:l B>dells. Jeg heyrði,að hann væri að verða rík- ur, að hann væri að starfa að njfrri skáldsögu, og jeg —jeg leið hungur! Jeg hafði hætt við baráttuna, gefizt upp, jeg var hugsjúkur og preyttur, og óttaðist ekki lengur dauðann, heldur vonaði, að hann kæmi skyndi- lega og gerði enda á pjáningum mínum. Einn napran vetrarmorgun, peg- ar pykkur sn jór lá á jhrðunni, vakn- aði jeg hastarlega. Jeg gerði mjer grein fyrir pví, að dagar væri enn kominn, og að einhvern veginn yrði jeg að lifa liann. Mjer varð illt af að stara á grænan veggjapappírinn, sneri mjer við ogsá eitthvað hvítt á gólfinu — og pað var brjef! Ilúsmóðirin hafði augsýnilega komið upp meðpað og /tt pví inn undir hu’rðina. Jeg stökk upp úrrúminu, preif brjefið, og reif pað upp með skjáifandi fingrum. Rauðgul brjefræma fjell niður á gólf- ið. Það var ávisun upp á 5 pund frá tímariti, sem var n/farið að koma út, ásamt brjefi frá ritstjóranum, sem bauð mjer að skrifa I rit sitt stöðugt, ef jeg vildi. Jeg skammast mín ekki fyrir að segja, að jeg grjet bástöfum, að jeg fjell á knje til pess að pakka fyrir pá hjálp, sem loksins var komin. Meira. Carsley & Co. Sjerstíik kjörkaup fyrir október. 100 ka=sa af d'Jmu og stúlku ullar bolum [Vests), 0 boiir I hverjam á $3.00 kassinn, eða skulam selja einstaka bol til reynslu á 50c hvei-n. Verið vissir um að fá ykk- ur einn. 50 pakkar af Flannelett á.5c yard 50 „ „ gráu ljerepti á..4c „ WJottlar og Ja^ar. 4 kassar af d'imn og stúlku jökkum og Uápum.sMii voru keyptar með miklum afslælti fyrir peninga út I hönd, vrrður skipt þannig: Lot 1. Þykkar, svartar og bláar serge káp- ur, allar fóðraöar og stoppaðar, mjög þykkar á $5 00, Lot 2. Þykkir Eeaver cloth Jakkar með loðnum kraga $8.00. Lot 3. Stakir Jakk ar $1,75, $2.75, $3.75, Lot 4, Síðar ylirkápur úr Beaver cleth með Beaver kraga ($20.00 virfi) Úrval fyrir $10.00. Barna l^apur. 50 stúlku kápui á $2.75, 3 50,3.75 og 5.C0. Rússneskar stúlku kápur, Nay og Cardinal á lit $5.00 til $3.0) virði, verða seld rr á $3.75 hver. Ódýrust álnavara í bænum er hj i CarslBB & Co. Stórsalar og smásalar. 344 ... . jnalii Street. Suiinan við Portage Ave. Land til sölu í AliGYLE-NÝLENDUNNI. 100 ekrur, par af UX) brotnar, af vel yrktu akurlendi. Dágóðar bygg- ingar, ágætur brunnur. Nokkrar slægjur, 25 ekrur inngirtar fyrir „pasture“. Nálægt n^arkaði, skóla, o. s. frv. Fæst keypt mjög Ódyrt, góðir skilmálar. Lysthafendur snúi sjer, innan lo daga frá dagsctningu pessarar auglýsingar til annarshvors af undirrituðum. Ýins verkfæri geta fylgt með í kaupunum fyrir „slikk-verð“. Belmont P. O. aept. 17. "94. Magnós Taxt. Val. A. Cooke. A. I3. B tjl c li ein ein AKURYRKJUVERKFŒRA-SAU CÍJYSTAL, - N. DAK, Við höfum fengið nýja, endurbætta “New Deal” hjölplór/rt, bæði einfalda og tvö falda, sem eru töluvert ljettari en |>eir eldri, og setn við ntælum fastlega með fyrir hvaða land sem er. Einnig seljum við hina nafnfrægu “LaBelle” vagna, og öll önn- ur verkfæri tilheyrandi landbúnaði, sem við ábyrgjumst að vera af bezta tagi. Þegar tið turflð að kaupa eitthvað af ofangreindum verkfærum gerðuð þið vel í ]>ví, að heimsækja okkur. Við munnum ætíð reyna að vera sanngjarnir og prettlausir í viðskiptum við ykkur. Með þakklæti fyrir liðinn tíma ykkar skuldbundinn JOHN GAFFNEY, Managkb.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.