Lögberg - 17.10.1894, Blaðsíða 4

4
LÖGBERG, MIÐTIKUDAGINN 17. OKTÓBEIl 1894
UR BÆNUM
GRENDINNI.
íleil.-a Mr. Arna Friðrikssonar
fer óðuin batnandi.
Mr. Sigtr. .lóuasson kom hingað
til bæjarins úr Norðurálxu-ferð sinni
6 laugardaginn var.
Mrs. María Tborgrímsen hefur
legið sjúk um alllangan tíma, og er
enn pungt haldin.
Chr. Jakobsen bókbindari og Mrs
Margrjet Helgadóttir voru 14. f>. m,
geíin saman í hjónaband af sjera Jóni
lijarnasyni.
Þair, sem senda oss póstávísani
frá íslandi eða öðrum Norðurálfu-
lönduui eru beðnir að stíla pær ekki
til fjelagsins, heldur persónulega
til ráðsmanns (Business manager)
blaðsins.
Vjer leyfum oss að minna á sam-
komu Verkamannafjelagsins, sem pað
hsldur á föstudagskveldið kemur í
húsi sínu. Rar verður tombóla, ræðu-
höld og dans, og vafalaust fjölmennt
mjög, eins og vant er að vera á sam-
komum pess fjelags.
22 pd. af púðursykri fyrir $1.00,
20 pd. af möluðum sykri fyrir $1.00
og 17 pd. af molasykri fyrir $1 00,
geta menn hvergi fengið nema hjá
Thompson & Wing, Crystal, N. D.
Gætið áð auglysing peirra í næsta bl.
Verkfræðingur Winnipegbæjar,
Mr. Ruttan, hefur hafið skaðabóta-
mil gogn eigendum blaðsins Tribune
fyrir meiðyrði. Blaðið hefur gefið í
skyn, að hann hafi staðið slælega í
pví embætti, sem bærinn hefur hon
u.n á hendur falið. Einkum er undan
pví kvartað, að illt eptirlit hafi verið
með eina af brúm bæjarins og skurð-
inn á Selkirk stræti.
Jeg hef til sölu bæjarlóðir 1
Fort Rouge með betra verði og rneð
pægilegri skilmálum en vanalega á
sjer stað. Mjög lítið parf að borga
pegar kaupin eru gerð, og að eins G
prct renta tekin af pví sem óborgað er.
Ef einhverjir hafa hug á að sæta
pessum kjörum geta peir sjeð hjá
mjer kort af landinu og fengið ná-
kvæmari upplýsingar.
W. H, Faulsoií.
Mikill eldur kom upp I Selkirk
ú sunnudagskveldið var Frystihús
llobinsons-fjelagsins brann ásamt öll-
uin fiskinum, sem í pví var, slátrara-
búð Pearsons og skóbóð Stovels. Svo,
gekk illa að slökkva eldinn, að beðið
var um hjálp slökkviliðsins í Winni-
peg, en beiðnin pó tekin.aptur innan
skamms. All| nam tjónið um $50,000,
par af yfir $40,000 hjá Robinsonsfje-
iagiriu, enda var mjög mikill fiskur
í frystihúsinu. Eldsábyrgð var
uokkur á húsinu og fiskinum. Grun-
ur leikur á pví, að einhverjij fantar
hafi kveikt eldinn viljandi, og á málið
að rannsakast.
H. LINDAL,
FASTEIGNASALI.
Vátryggir hús, láuar peninga og inn-
heimtir skuldir.
SK,rifstofa: 372^ Main Street
hjá Wm. Fkank.
Mr. Laurier og samfylgdarmenn
hans komu hingað til bæjarins á mán-
udagskveldið úr feið sinni um vestur-
landið, en með pví að peir ætluðu til
Suður-Manitoba pegar morguninn
eptir,ljetu peir fyrirberast i járnbraut-
arvagni sínum um nóttina. Um 23.
p. m. er ætlazt til að ferðalagi Mr.
Lauriers um Manitoba verði lokið.
Hann lætur afdráttarlaust í ljós, að
hann sje blátt áfram steinhissa á á-
gæti iVxanitobafylkis og Territoríanna,
og eins og fleiri bjfst liann við pví að
Vestur-Canada verði nelzti partur
landsins, pegar tímar líða.
Sjálfsrgt er talið, að nýr bæjar-
ráðsoddviti verði kosinn hjer i bænum
í haust, pví að nú hefur Mr. Taylor
verið pað í tvö ár, og lengur er ekki
venja að neinn sje í pví sæti. Líklegt
er talið, að um pað embætti sæki ein-
hver úr bæjarráðinu og synist pað
eðlilegt. Einkum er talað um tvo
menn til pess starfa, og er annar
peirra lögmaður Jamieson fulltrúi
fyrir 4. kjördeild, og hinn lífsábyrgð-
ar agent Gilroy, fulltrúi fyrir 2. kjör-
deild. Flestir mundu fremur aðhyll-
ast Jamieson af pessum tveimur, en
aptur er talið mjög vafasamt að hann
fáist til að sækja um embættið, en
Gilroy er sagt að sje sjálfsagður að
reyna pað, cf hann sjernokkurt færi.
Nýja verksmiðjan.
Framh. frá 3. bls.
Að vera klausturmey, með keltu-
rakka og prjónaskjóðu, langleit og
punnleit, með tilbúnar hárlykkjur, tif-
andi hús úr húsi meðal skyldfóíksins
og berandi sveitapvaður milli höfð-
íngjasetranna! X>að er skemmtileg
tilhugsun, eða hitt pó licldur, sagði
Hertha við sjálfasig; hana óaði við pví.
Hún hafði hugsað sjer forlög sín
mjög á annan veg. Hún hafði hugs-
að sjer að giptast, eins og eldri systur
hennar, sem nú voru yfirliðafrúr í höf-
uðstaðnuro. t>ó líkaði henni ekki líf-
ið í höfuðstaðuum. Hún ætlaðist til,
að maðurinn sinn tilvonandi væri að-
alsmaður í sveit, eins og faðir hennar,
ungur, fríður og göfugur stóreigna-
inaður. Eins og hún væri ekki sjálf
ung og fríð! Iiún hafði fengið inarga
gullhamra að heyra, pótt ung væri.
Og hún vissi jafnvel pá pegar,
hverjum hún ætlaði pað hnoss að
hljóta, að eiga hana fyrir konu. A
næsta höfðingjasetri, Poggelau, átti
hann heima, hann Gustav Schlaren-
dorff,ungur maður og fríður,sem henni
hafði ætíð litizt svo vel á. Hún vissi
pað, að pegar gamli barúninn dæi, pá
hlyti Gustav að eignasthið fagra höfð-
ingjasetur eptir hann.
t>eir hjeldu síg harla ríkmanu-
lega, höfðingjarnir í Poggelau. Höll-
in var mikil og vegleg, sem konungi
sæmdi, og pjónustuliðið svo fjölskip-
að sem hirð væri. t>að barðist í henni
hjartað af fögnuði, er hún hugsaði til
pess, ef fyrir henni ætti að liggja að
drottna yfir allri peirri dyrð og
auðlegð.
Hertha greifadóttir heyrði stag-
azt á pví meira en tíu sinnum, að pær
ættu 3 milljónir í peningum hvor, og
var pað sagt með hinni mestu lotningu.
Ungu mennirnir pyrptust utau um
pessar systur og gerðu sjer allt far
um að láta peim lítast á sig. Eink-
um var Gustav Schlarendorff öllum
stundum par sem önnur peirra var,
en skipti sjer eigi rncira af Herthu
greifadóttur en minnst mátti liann fyr-
ir kuiteisis sakir.
Hertha hafði sem skemmsta dvöl
* Poggelau. Hún sneri heimleiðis
bæði hrygg og reið. Hún átti svo
bágt með að skilja í pví, að pað væri
minna í sig varið eptir að úti var um
auðlegðina fyrir henni.
Hún einsetti sjer að halda kyrru
fyrir heima á Welgenstein og vera
ekki að troða öðrum um tær. Úr pví
að hún varekki annað í augum „pessa
fó!ks“ en jafngildi hennar í pening-
um, hugsaði hún sjer að hafa ekkert
með pað að sýsla. Ef I harðbakka
slægi, svo að ekki byðist henni neirin
sæmilcgur ráðahagur, var ekki annað
en að sætta sig við vistina í meyja-
klaustrinu í Mönchsbrunn.
Hún sat eiribeitt við sinn keip,
onf faðir hennar tók einxlreu'ið í sarna
O O
streng. Hann hafði sneitt sig hjá
nágrönnum sínum eptir að hann fór
að komast í kröggur; pað var sú
mannluud í honum. t>eir gerðu pá
o<r sömu skil í móti.
O
En pó að Ilertha greifadóttir
hjeldi sig pannig nokkuð einmana,
var hún samt ekkert dauf eða fálát.
Hún söng eins og næturgali, er hún
gekk sjer til skemmtunar í skóginum
nærri hr.llargarðinum, eða hún ljek
sjer við Ilektor, hundinn sinn stóra,
eða gaf hænsnunum og dúfunum.
3Uomib mn finðt
Inn til Stefáns Jónssonar á norðaustur horni Ross og Isabell
stræta, og sjáið pau ógrynni af haust og vetrar varningi sem
hann hefur nú fengið inn. I>ið konur og stúlkur, komið og
sjáið ullardúkana, sem Si. Jónsson selur nú á 15 og 20 cent,
og gleyinið pá heldnr ekki öllum ISeim fallegu tvíbreiðu 25
centa kjóladúkum. m-ui núna eru seldir á Jiessu verði. Sömu-
leiðis uOð og vönduð vetrar Jackets frá $4.00 og upp. t>ið
íminnð tæplega j'á betra annars staðar. Ennfremur hefur St.
Jónsson fengið inn mikið af vönduðum karlmanna og drengja-
fötum ásamt vetrar-yfirhöfnum, nærfötum, húum, vetlingiun
og sokkum og margt fleira. Allar pessar vörur selur St. Jóris-
son mjög ódyrt fyrir peninga. — Komið pví inn og sannfærið
sjálfa yður um pað sem auglýst er; íneð pví græðið pjer en
tapið engu.
Nordausturhorn Ross og Isabell stræta
Burns & Co.
Pr. St. Jonsson.
KAUPID „LÓGBERG".
Til þess að fjölga kaupendum LÖGBERGS sem mest að orðið
getur fyrir næsta ár, gerum vjer nýjum áskrifendum eptirfar-
aridi fyrirtaks kostaboð:
1. það scm eptir er af þessnm árgangi.
Allan næsta árgang Lögbergs.
Sögurnar „Quaritch Ofursti" og
þoku-lýðurinn (þegar hán kernur út)
fyrir eina $ 2.00.
2. það sem eptir er af þessuui árgang.
Allan næsta árgang og URIÐ sem
vjer lxöfum auglýst að undanförnu
fyrir eina $ 3.5o.
Ennfremur geta þeir kaupendur Lögbergs, sem borgað hafa
upp að næstu áramótum fengið úrið eins og áður fyrir 1.75.
Lögberg- Ptg Publ, Co.
R S. Til þess að fá þessi kjörkaup verða menn undiröúlum
kringumstæðum að senda peningana med pöntuninni.
Stundum bar og við, að pað datt í
hana að hugsa um búskapinn, og var
hún pá með stúlkunum 1 eldhúsinu
eða mjólkurskálanum.
En hún hafði vanizt öðru lífi, og
pví komu leiðindin yfir hana.
Ilún hafði til pessa sneitt alger-
lega bjá að leggja leið slna peim meg-
inn um hallargaiðinn, er að mylnu-
læknum vissi, pví par stóð rjett hin-
um megin við lækinn pessi andstyggi-
lega verksmiðja, er ætlaði Jxar að auki
að fara alveg með eyrun á henni með
sífelldum klið og skarkala. En einn
góðan veðurdag, er hún var í stand-
andi vandræðum um, hvernitr hún ætti
að láta tímann liða, flaug henni í hug,
að fara með Iíektor út að læknum og
láta liann sycda par til Jxess að lauga
sig.
Hún tök einn stafinn lians föðurs
síns, fór út að læknum rjett fyrir neð-
an fossinn, sem sneri mylnunni, fleygði
stafnum par út í og ljet Hektor sækja
hann. t>au höfðu jafngaman af peim
leik bæði tvö, Hektor og hin unga
húsmóðir hans.
I>á sýndist lienni allt i einu eiris
og skugga bæri fyrir hinum megin á
bakkanum. Hún var blóðrjóð í kinn-
um af áreynslunni af leiknum, augun
tindruðu;en er húu leit yfir um, lá
við að hún yrði skelkuð.
M' ira.
452
Og dó sVö. Jeg varð fóstra dótturinnar; liún er kon-
an, sem situr frammi fyrir ykkur og nafn hennar er
Itjarðkoua. Erin liðu 20 ár, og mig langaði til að
hverfa aptur til ættjarðar ininnar, svo að jeg gæti
fengið að deyja meðal pjóðar minnar. Jeg sagði
líjarðkonunni og manui hennar Bjargaranum fiá
liudi mínu og auðæfum pess, pvi að jeg porði ekki
að fara ein. t>ess vegna sýndi jeg peitn í vonzku
minni, hvernig pau gætu látizt veraguðirt>oku-lýðs-
ina, komið aptur samkvæmt helgisögunni, pví að jeg
si, að dvergurinn, pjóun Bjargarans var skapaður
líkt og Jal, sem situr uppi yfir ykkur. Með pví að
pau voru ágjörn, gengu pau að minni fyrirætlau, pví
að umfrain allt langað J>au til að ná í dýrmætu stein-
ana. En pegar við komum hingað, fjekk jeg satn-
vizkubit af synd peirri sem jeg hafði drýgt, og í gær
slapp jeg og komst til Nams, og sagði honum alla
söguna, sem pið hafið heyrt. t>etta er sagan, t>oku-
lýður, og nú bið jeg ykkur miskunnar og fyrir-
g ;fningar“.
Sóa pagnaði, og Leonard, sem gefið hafði ná-
kvæmar gætur að mannfjöldanum, hvíslaði að
Júönnu.
„Takið pjer fljótt til máls, ef yður getur nokkuð
dottið í hug að segja. Fólkið pegir nú vegna pess,
hvað pað er forviða, en eptir svo sem mínútu byrja
ólætin, og pá verður ómögulegt fyrir okkur að
komast að“.
„t>oku-lyðiu“, hrópaði Júanna og tók bending-
45á
unni, „pið hafið heyrt orð Naras og orð konunnar,
sem einu sinni var í pjónustu minni. t>au dirfast að
segja yður að við sjeum ekki guðir. Látum svo
vera; viðvíkjandi pví atriði ætlum við engar rök-
semdir fram að færa, pví að hvernig geta guðirnir
gert svo lítið úr sjer að fara að sanna guðdóm sinn?
Við ætlum ekki að færa fram röksemdir fyrir pví, en
.{>essa aðvörun ætla jeg ykkur að gefa: útskúfið okk-
ur, ef pið viljið, og pað getur vel verið, að við lofum
ykkur að útskúfa okkur, pví að guðirnir kæra sig
ekki um að ráða yfir peim sem hafna Jieim, en kjósa
heldur að snúa aptur til sinna eigin heimkynna. En
fyrir ykkur skal pað verða illur óhamingjudagur,
pegar J>ið risið ttpp gegn okkar liátign, J>ví að pcgar
við förum, inununi við skilja pað eptir, sem gerir
komu okkar ykkur minnisstæða. Já við skulum arf-
leiða ykkur að prennu, hallæri, drepsótt og borgar-
stríði, sem geisa skal meðal ykkar, og tortíma ykkur,
pangað til pið verðið ekki framar nein pjóð. t>ið
hafið lofað að myrða J>jóna okkar og óhlýðnazt skip-
unum okkar, og pað er af peirri áatæðu, eins og jeg
hef sagt ykkur, að sólin skín ekki lengur og sumarið
kemur ekki. Fyllið nú mæli synda ykkar, ef pið
viljið, og látið guðina halda sömu leiðina, sem pjón-
ar peirra hafa farið. Og svo munuð pið, t>oku-lýður,
uppskera eins og pið hafið sáð, og dauða og eyði-
legging skuluð pið úr býtum bera. Og svo ætla
jeg að minnast á hina illu ambátt, sem borið hefur
Ijúgvitni gegn okkur. Meðal pegs marga, sem húu
450
eiu ekki dauðleg getum við ekki líllátið {>au.
Og petta skal vera merkið, sem pau verða að
gefa; ef pokan verður horfin á morgun í birtingu, og
sólin skín rauðleit og björt á snjónum parna yfir á
f jöllunum, pá er allt gott cg við skulum veita J>eim
tilbeiðslu; en ef morguninn verður kaldur og dimm-
ur, pá skulum við fieygja peim, hvort sem pau eru
sannir guðir eða falsguðir, ofan af höfði líkneskjunn-
ar niður í tjörn Ormsins, svo að Ormurinn fari með
pau, eða pau fari með Orminn, eins og auðið kann að
verða. t>etta er okkar dómur, Þoku lýður, og Nam
skal framfylgja honum, ef pörf gerist, pví að hann
skal halda valdi sínu og embætti, J>angað til öll pessi
undur eru orðin skiljanleg, og J>á skal hann sjálfur
verða dæmdur sanikvæmt iriálavöxtum.
Meiri hluti fólksins hrópaði nú hátt, að petta
væri viturlega og rjettlátlega mælt. en aðrir J>ögðu,
pví að pótt peir væru ekki á sama rnáli og dómararn-
ir, porðu peir samt ekki að liafa neitt á móti dómn-
utn. I>á stóð Júanna upp og sagði:
„Við höfuin heyrt orð ykkar, og förum nú hjeð-
an til pess að hugleiða J>au, og í birtingu á morgun
skuluð pið sjá okkur sitja parna uppi á svarta goð-
inu. En við vitum ekki, hvort við látum sólina
skina, eða hvort við kjósum heldur að halda til okk-
ar eigin heimkynna eptir leið hins vellanda vatns,
J>ótt mjer virðist betra að fara en að vera, pví að við
erum orðin preytt á samvistum við ykkur, I>oku-lýð-
ur, og pað á ckki við, að við blessuui ykkur lengur