Lögberg - 05.01.1895, Qupperneq 3

LÖQBER(ji| LAUGARDAGINN 29. DESEMBER 1894.
5
Brú P. O., 24. íles. 1894.
Herra ritstjóri.
Allt pokkalejrt að frjetta hjeðan
úr byggð, eins og fyrri, engin hryðju-
verk og j>á heldur engin stórvirki
frásagna verð, eða sem gætu geíið
okkur neinn sögulegan heiður í frum-
bylingsskapnum, nema ef vera skyldi
J>að, að f>rátt fyrir undanfarna harða
tima hjá bændum, standa þó allir
landar hjer vestra enn á fótunum,
enginn neyðst til að skipta um gang-
lin.i og nota höfuðið, eins og J>ó svo
opt heyrist, að sá og sá „sje kominn
á höfuðið“. — Yfir höfuð að tala er
fólkið ekki nema blessuð hægðin og
heiðrikjan eins og tíðin. Fjelagslíf-
ið hvorki heitt nje kalt og f>á heidur
engin andviðri til f>ess að ónáða still-
ingu okkar og rósemi. Allt sjfnist
ganga með lipurð og kærleika, enda
gjörir „batri helmingurinn“ sitt ýtr-
asta til f>ess að fjörga okkur með
skemmtisamkomum, og töltum við
fúslega á f>ær og gefum umyrðalaust
25 cent fyrir hverja ferð. Slíkum
samkomum hefur kvennfjelag byggð-
arinnar komið á fót. Var ritið „Eben-
eser og annríkið“ leikið 4 kvöld sam-
fleytt (2 í skólahúsinu á Brú og 2 í
stóru kornhlöðulopti hjá Jóni Good-
man) og komu ínn samtals í báðum
stöðum rúmir $60.00. Leikurinn. er
pyddur af íslenzkum bóndamanni fyr-
ir mörgum árum, og víða breyttur í
f>ví skyni að kornast sem næst íslenzku
sniði, og hefur hann, eins og við er að
búast, tapað miklu við £>að, en eigi að
síður koma víða fram í f>yðingunni
ljós merki pess andans fjörs og
snilldtr, sem gerði höfundinn, Hol-
berg, stórfrægan sem leikritaskáld.
Leikendurnir fengu hrós fyrir
hve lieppilega peim hafði tekizt að
stæla persónur ritsins.
County rjettur var haldinn í
Glenboroll. og 12. f>. m. Eitt af
málum f>eim, sem par voru til með-
ferðar, var höfðað af B. Sigvaldasyni
gegn „Ogilvie Milling Co“ til borg-
unaar á hveiti pví, (900 bushel) sem
hveitikaupmaður fjelagsins, Mr. Riley
í Cypress hafði tekið á móti frá hon-
um, án borgunar út í hönd, inn í ele-
vator sinn, pann sem brann á næst-
liðnu háusti.
Áður en brennuna bar að hönd-
um Ijet Mr. Riley í ljósi, að hann
hefði leigt Ogilvie fjelaginu elevat-
orinn og hefði par af leiðandi sjálfur
engin afnota-umráð yfir honum, hann
ynni aðeins sem pjónn fjelagsins við
liveitikaupin. En nú, pegar kemur
fyrir rjett, fylgir lögmaður fjelagsins
pví fram, að málið sje ranglega höfðað
gegn fjalaginu. Eins og Mr. Riley
hafi átt kornhlöðuna, eins hafi hann
einn haft full umráð yfir henni og hafi
veriðæinvaldur að gera hverjahelzt,
samninga, sem honum bezt líkaði, við
hveitibændur án nokkurrar minnstu
ábyrgðar fjelagsins; að eins hefði
liann bundnar hendur sem kaupmaður
fjelagsins að pví leyti að borga ekki
hærra verð fyrir bveitið en pað sem
fjelagið sæi sjer fært að kaupa pað
fyrir, með tilliti til aðal markaðsverðs,
og að afgreiða pá borgun útí hönd.—
Væri Mr. Riley pess vegnahinn rjetti
sakaraðili í pessu máli, að minnsta
kosti jnfnhliða Ogilvie fjelaginu. Eu
f pessari málshöfðun B. Sigv. kæmi
Riley fram aðeins sem vitni fjelags-
insog væri pví engin últök að B. S.
fengi að leiða nokkur vitni fram móti
aðal vitni pess, enda bannaði dóraar-
inn bæði málafærslumanni]og vitnum
B. S. málfrelsi strax sem pcir fóru að
bera eitthvað pað fram sem gat verið
B. S. til styrktar í kröfu sinni gegn
Ogilvie fjel.
Dómarinn kvaðst purfa nokkurn
undirbúning til pess að fella dómsat-
kvæði f málinu, og frestaði hann pví
til óákveðins tíma.
Engar getur parf að leiða að pví,
að dómur falli Ogilvie fjelaginu í vil,
og er pað illa farið, og syuist hörmu-
lega ranglátt. Björn lofaði Riley
hveiti f 2 járnbrautarvagnhlöss (1200
bush.) með óákveðnu verði, en með
pví satnkomulagi við hann að Riley
borgaði hæsta verð, sem gæfist á
næstu mörkuðum hjer vestra um pað
bil, sem B. væri búÍDn að fylla vagn-
hlössin, og til pess að fá B. til pess
að ganga að pessum samningum lof-
aði R. að gefa liouum úr sínum vasa
$12 í vilnun í gömlum skuldaskipt-
um.
Allt petta samkomulag peirra
var óvottfast,^ en seinna gaf R. pví
fullkomið sönnunargildi með pvl að
láta tveimur mönnum í ljósi að hveiti
B. S. væri keypt af sjer, en ekki
geymt fyrir hann í kornhlöðunni, og
hefði hann par af leiðandi sent pað
burt jafnóðum og pað kom inn, á-
samt öðru hveiti.
Degar B. S. var búinn að draga
900 bushel, lofaði R. að borga honum
41 cts. fyrir búshelið, sem pá var
hæsta markaðsverð, en ef hann lijeldi
áfram að flytja til sfn pau 300 búshel,
sem vantaði á til pess að fullnægja
samningunum, skyldi hann borga
mt-Jra fyrir allt hveitið, óákveðið hvað
mikið. B. sagði nábúum sínum tvcim-
ur frá samningum pessurn og bauð
öðrum peirra að leggja til pessi 300
búsh sem til vantaði upp á petta borg-
unarloforð frá R., en svo kom voða
frjettin um brunann næsta dag eptir.
Áður en málið kom fyrir rjett.
gerði lögmaður fjelagsins sjer mikið
far um að fá málafærslumann Björns
Sigv. til pes3 að útkljá pað heimulega,
en hleypa pvf ekki fyrir rjett, en
málafærslumaður B. vildi fyrir engan
mun sleppasvo góðu tangarhaldi, sem
hánn póttist bafa á fjelaginu, og pví
síður peim beiðri, sem hann fengi
fyrir sína frammistöðu við mála-
færsluna.
Dað er blóðugt, pegar auðvaldið
á aðra hlið, en fljótfærni og pekking-
arleysi á hina, takast í hendur til pess
að eyðileggja rjettlátar kröfur lítil-
magnans.
Mr. Hernit Christopherson, sem,
eins og getið var um í Lögbergi, skar
sig yfir pveran lófann inn að beini, er
sagður úr lífshættu og vonir um að
hann muni ekki missa höndina.
Landar hafa nú fyrirfarandi daga
skotið saman peningum nálægt $I1<),
og par sem peningar ekki voru við
hendina, f loforðum rúmleJÖa $30, Mr.
Hernit til styrktar. Eiubeittur vilji
er jafnan sigur sæll, enda var mönn-
um ljúft að leggja petta fram sem
dálítinn pakklætisvott fj'rir hans stöku
ósjerhlífni að vitja sjúkra og líkna
peim eptir föngutn setn „homeopatt“,
opt fyrir litla borgun.
Jón Ólafsson.
Skór sem passa,
Skór sem endast,
Skór sem eru eins og menn vilja hafa.
Johnston’s $1.25 skór, Kvenn-
tnanna Kid, Oxford Alfred Dolges
og Moscow flókaskór.
C. H. Meade’s 35c og 50c barna
Moccasins.
Til sölu hjá
A. G. MORGAN
412 Main St.
MANITOBA
SKATING
♦ RINK
A horninu á McWilliam r>' Isabe’. Strætum
lt.VXD SPIL.IR ♦ ♦ ♦
Driðjuoögum, Fimmtudögum
Laugabdögum.
Optnn frá kl. 2.30 til 5 e. m.
og 7,30 til 10 á kveldin.
CAPTAIN BERGMAN Keskir.
UM VERZLAN YKKAR
ÞAD S K U L U E N GI R, 11 V O R T II E L D U R Þ E I R
E R U H J E R E Ð A A N N A Ií S S T A I) A R.
G E T A S E L T V ö R U R M E I) LÆGUA
VEllDI EN VID.
Við retlum að selja okkar vörur með eins Ifltu Vl’rdi og þií getið feng-
ið Mer Iiokkiii s stmlnr itnuitrs Sfadíir. Við ætlum að verða hjer
til frambúðar og óskum því eptir verzhtn ykkar ekki síður í haust en að
siiinri þegar peningar ykkar eru ftirnir — ]>ad er >,d scsíjii svo fram-
arlega, sem við getum gert ei’.is vel og aðrir hvað verð sueit r, sem við
áhyrgjumst að gera.
Við gefum 17 pd. af molasykri fyrir $1,00
' “ 2J “ “ púðursykri “ $1,00
“ “ 20 “ “ möl. sykri “ $1,00
„ „ 32 „ af haframjöli fyrir J.00
„ „ 25 „ af kúrínum fj-rir.. 1.00
Kveunmanns alullar Jersey..............o,40
Alullar rauðar fiannels Jersey........o,2o
Karlmauna fjaðra eða hnepptir skór.....1,25
Kvennmanna hnepptir skór...............l,oo
Barnaskór á 35c. og upp.
Spearhead og Climax tóbak, pd.........o,4o
Sýrópsfati............................0,75
Jelly fata...............'.............o,75
L L Sheeting, pr. yd..................o,o5
Svuntu Gingliam.......................o,o7
5 gall. af beztu Steinolíu fyrir......o,75
og allar aðrar vörur eptir þessu.
Fatnaður, álnavara, skótaji og allar uðrar vörur eru scttar niður
í það lægsta verð, sem orði3 getur.
Og liatið það a»tíd Imgfast, að hvaða verðlag, sem aðrir kunna
að auglýsa, þá getið þið ætíð fengið siinni viirur fyrir luinna v
eða bctri vörur fyrir sniua vcrd hjá
THOMPSON & Wi
Crystal, - - - N. Dakota
AD SEL.IA UTI
Prisar lægri en nokkru sinni fyrr.
Allur fatnaðu, yfirhafnir, kvennmanna og stúlku yfirhafnir seldar 20 per
cent lægra en pað, sem pxð kostar. Kvennmanna og stúlkna nærfatnaður
10 per cent lægra on hann kostar; allar tegundir af ullar-flannels fyrir 10 per
cent minna en pað sem pað kostar.
Overalls 40 cents parið
Jean buxur 75 cents parið
Steinolfa 15 cents gallonið
Bezta W W Edik 20 cent gallonið.
Eitt pund pipar 20 cents.
Eitt pund kanel 20 cents
Eitt pund Mustard 20 cents
Eitt pund ginger 20 cent3.
All-The Rag sápu 30 stykki fyrir $1.00
25c. virði af eldspftum fyiir 15c.
Einn Lax baukur 15 cents.
25 hvít umslög 5 cents
32 pund haframjöl $1.00
3 pund Soda Cruckers 15 cents.
1 pund Spearhead tóbak 38 cents
1 pund Climax tóbak 38 cents.
Goodyear yfirskór, peir beztu f verzlaninni, með heilum hælum fyrir
$1.50 parið; Arctic yfirskór $1.15 parið; Snow Excluders yfirskór $1.25 parið;
Hub Aretic beztu tegund fyrir $1.50 parið.
Allir vita að okkar skór eru peir bez'u sem hægt er að fá fyrir sömu
peninga.
Ko.nið og fáið ykkur pá.
Virðingarfyllst
G-eorge
CRYSTAL,
H. Ofc-fco.
KDAKOTA
B87
XXXVIII. KAPÍTULI.
Siguu Nams.
„Hvaða leið eigum við nú að fara?“ sagði Jú-
anna. „Eigum við að klifra ofan í petta mikla gil?;<
„Nei, Hjarðkona'*, svaraði Otur, „sko, fram
undan okkur er brú,“ og hann benti á íss- og hamra-
spöngina, sem lá yfir breiða gilið.
„Brú?“ sagði Júanna og stóð á öndinni; „petta
sem er glerhált og bratt eins og húsveggur. I>að
gæti ekki einu sinni neinn fugl fótað sig á pessu“.
„Ileyrðu, Otur“, tók Leonard fram í, „annað-
hvort ertu að gera að gamni pínu, eða pú ert orðin
brjálaður. Hvernigættum við aðgetakomizt parna
yfir um? Við moluðumst sundur f smástykki áður
en við kæmumst fimm faðma?“
„Jeg skal segja pjer, Baas, hvernig við verðum
að gera pað. Við verðum, hvort um sig, að setjast
á eina af pessum hellura, sem liggja hjer alltí kring.
Jeg voit pað, pví að jeg hef reynt pað“.
$94
nokkru móti sje mögulegt fyrir okkur að komast
ofan í gilið“.
Dvergurinn hlyddi, kom pegar aptur og hrissti
höfuðið. „I>að er ómögulegt, Baas“, sagði hani.;
„hamrarnir eru eins pverhnyptir eins og peir hefðu
verið skornir raeð hnff; og auk pess er vatn niðri í
gilinu, eins og kallfjandinn sagði, pví að jeg heyri
nið pess. Ó! Baas, Baas, hvers vegna drapstu hann
ekki f fyrstu, eða lofaðir mjer að drepa hann seinna?
Jeg sagði pjer áreiðanloga, að hann mundi verða
okkur til ógæfu. Jæja, gimsteinarnir eru farnir, og
við getum aldroi fundið pá aptur, svc pað er bezt
fyrir okkur að bjarga lífi okkar, ef við getum, pví
að pegar allt kemur til alls, er pað okkur d/rmætara
en fallegir steinar. Koindu nú og hjálpaðu mjer,
Baas, pvf að jeg hef fundið tvær hellur, sem við get-
um bjargazt við, stóra hellu handa pjer og Hjarð-
konunni, pví að hún verður sjálfsagt hrædd við að
fara pessa ferð ein, og minni hellu lianda mjer“.
Loonard fór á eptir honum án pess að segja eit*
einasta orð; liann var of niðurbeygður til að tala, en
Júanna stóð upp og gekk pangað sem hún hafði set-
ið, pegar Nam rændi hana. Svo leit hún upp með
augun full af tárum, og sá pá Leonard og dverginn
vera að bisa við að ýta tveim pungum steinum eptir
snjónum til hennar.
„Heyrðu, vertu ekki að gráta, Júanna“, sagði
Leonard, hætti að strita við steininn og lagði hönd-
ina góðlátlega á öxl hennar, „peir eru farnir, og svo
583
sjer trje pau er peir ætluðu sjer að brjóta garðinn
með, og við erviðið, sem pvf var samfara að draga
pau upp eptir bröttu brekkunni í göngunum, og
voru nú komnir, og pað mannmargir. Fáum mfn-
útum sfðar heyrðu pau hvert liöggið eptir annað
bylja á fsgarðinum binum megitin, og vissu af pví,
að óvinir peirra voru teknir til starfa.
„Nú er óðum að birta, Bjargari“, sagði Olfan
stillilega. „Jeg held, -að nú sje ykkur óhætt að
fara að halda upp fjallið-1.
„Hvað eigum við að gera við pennan mann?“
spurði Leonard og benti á Nam.
„Dreptu bann“, sagði Otur.
„Nei, bíðið pið með pað dllitla stund“, svaraði
Olfan. „Taktu petta“, og bann rjetti Leonard spjót
priðja liðsforingjans; bann bafði skilið pað eptir,
pegar liann lagði af stað ofan fjallið, með pvi að
hann var hræddur utn, að pað kynni að verða sjer
til trafala; „og rektu hann á undan pjer með pví.
Ef við skyldum byða ósigur, getið pið keypt líf
ykkar með hans lífi. En ef við skyldum geta varizt
peim og pið sleppið, pá gerið pið við hann hvað sein
pið viljið-*.
„Jeg veit vel, livað jeg mundi gera við haun“,
tautaði Otur og gaf prestinum hornauga.
„Og verið pið nú sæl“, hjelt Olfan áfram með
ssma stillingarrómnum. „Komið pið með raeiri ís,
piltar, eða steina, ef pið sjáið pá nokkra; garðurinn
er að springa“.
Lecnard og Otur tóku pegjandi og f<rt í höncl