Lögberg - 28.02.1895, Síða 7

LÖGRERG, FIMMTUDAGINN 28. FEBRUAfí 1835.
7
Ólík heimili.
Eptir August Blanche.
Einu sinni f>egar illa áraði fyrir
verzlunarmönnum, hittust tveir kaup-
menn að kvöldi dags. Fóru J>eir að
ræða um peningaskortinn, lánstraust3-
leysiðog tortryggnina, sem kvervetna
bryddi á í verzlunarefnum, og annað
pess háttar. Báðir voru þeir vandað-
ir menn og áreiðanlegir og liöfðu
ekkert að ásaka sig fyrir. Eu þegar
hrunið kemur í verzlunina yfir höfuð,
fer eins o<r í eldsvoða: eldurinn hlífir
n
ekki fremur stóru og sterkbyggðu
húsunum heldur en litlu og ljelegu
kofunum. Eptir að báðir kaupmenn-
irnir höfðu sagt hvor öðrum, hvað illa
liti út fyrir sjer framvegis, skildust
f>eir og fóru hvor heim til sín.
Þegar annar f>eirra kom inn
heima hjá sjer, mætirhann konu sinni,
sem ávarpar hann f>annig:
„t>að er ósköp að sjá f>ig, hvað
f>ú ert ólundarlegur í kvöld! Hvað
kefur f>jer nú viljað til í dag?-‘
Maðurinn svaraði engu, en
slengdi sj’er niður á stól.
„Hann Axel liefur verið f>okka-
legur í dag“, segir hún „hann hefur
verið flengdur í skólanum og f>að
kemur hver kæran um hann á fætur
annari. ...; en f>ú segir ekkert. t*jer
finnst allt vera gott, sem hann gerir“.
Kaupmaðurinn stundi við, og leit
upp í loptið. Dóttir f>eirra, fimmtán
ára gömul, kom inn í stofuna með
seðil I hendinni, f>ar sem á voru ritað-
ar bækur, landabrjef og söngkepti, er
hún tjáðist purfa að eignast og hafa
með sjer daginn eptir í skólann.
„Það verður að bíða pangað til
síðar“, mælti faðir kennar og lagði
frá sjer seðilinn.
„E>á verð jeg sú eina í skólanum,
sem hef f>að akki“, mælti dótturin og
settist út 1 horn með ólundarsvip.
„Aumingja Lína!-‘ mælti ' móðir
hennar og gekk pangað sem hún sat
til f>ess að hugga hana, og klappaði
henni á kinnina. „En pað er undar-
legt, pað verð jeg að segja“, bætti
hún við, og sneri sjer að manni sín-
um aptur; „annan daginn viltu að
börnin læri hamingjan veit hvað, en
hinn daginn lætur pú pau ekki fá
allra nauðsynlegustu áhöld til f>ess...
Aumingja litla telpan mín!“
Kaupmaður leit örvæntingaraug-
um á konu sína. Lfklega hefur vak-
að fyrir honum, að f>að væri pó raun-
ar hann sjálfur, sem pyrfti huggunar
°g hughreystingar við, en f>á hug-
raynd höfðu pví miður ekki aðrir á
teimilinu en hann.
„Pú fórst svo snemma að heiman
í dag“, tók kona bans aptur til máls
eptir litla pögn, „að jeg gat ekki sagt
þjer, að mjölið er búið“.
„Núna undir eins?“ spurði kaup-
öiaður.
„Núna undir eins!“ át konan
eptir honum og hnykkti á. „Hef jeg
kanske jetið pað?— Eldiviðurinn er
líka búinn“, bættihún við jafn-óhlífin.
„t>að voru pó fullir tuttugu
^aðmar af brenni, sem jeg keypti í
kaust“, mælti kaupmaðurinn, „og
faðmurinn kostaði ekki minna en
Þrjátfu og tvær krónur; pað man jeg“.
„Jæja, og pó hann hefði kostað
Ijindrað krónur, pá er hann búinn
e,ns fyrir pví, pað veit jeg“, svaraði
^ösmóðirin.
Kaupmaður stóð upp og gekk
K’ðurlútur inn f svefnherbergi sitt.
„Nú, ætlarðu ekkert að jeta áður
en pú ferð að sofa?“ var kallað á ept-
,r konum með sama pjósti og áður.
»Maturinn hefur staðið að minnsta
k°sti heila stund á borðinu og beðið
eptir þjer“.
Kaupmaður ljet aptur hurðina.
^tann var búinn að fá nægju sfna, og
^tam yfir það. Hann lagðist út af, en
'ar órótt f svefni, dreyindi um mjöl
°K landabrjef, eldivið og nótnahepti,
°K sijafnvel konusfna f draumi; hon-
Utn sýndist liún fljúga, en ekki með
engilvængjum samt. Snemma morg-
Uqs lagði hann af stað heiman frá sjer
e,'n þá daprari f huga og mæddari en
kVek,ið fyrir. Oskemmtilegt var aó
n,a i kaupmannasamkunduna, cn þó
var enn ó,keinmtilegra heima hjá
honum. Hann átti ómögulegt með
að láta sjer detta nokkuit bjargráð f
hug; engin hugsun urn gleðilegt heim-
ilislíf gat fjörgað hann og honutn
fannst yfir höfuð, að hann hefði ekk
e-t að berjast og deyja fyrir, og sökkti
sjer pvf dypra og dtfpra niður í hug-
leysi og punglyndi, pangað til hann
var orðiun algerlega fjeprota.
V'iðtökurnar, sem hinn kaup-
maðurinn fjekk, voru allt öðruvísi, er
hann kom inn fyrir prepskjöldinn
heima hjá sjer, pó að hann væri alveg
eins hnugginn og örvæutingarfullur
eins og fjelagi ltans. Kona hans kont
þegar f móti honum. Sá hún þegar,
hvað f efni var; en í stað þess að láta
hann skilja, að hún hefði orðið pess
áskynja, kallaði hún með glaðværum
róm og leit inn í herbergið fyrir inn-
an sig:
„Pabbi kemur“.
„Pabbi kemur, pabbi kemur!“
kváðu tvær raddir við innar frá í
nokkuð veikari róm, og kom brátt í
ljós, að hljóðið kom frá tveim dálitl-
um, fríðum telpurn, sem komu klaup-
andi með köllum og háreysti á rnóti
föður sfnum.
„Nú skulið þið vera stilltar og
hjálpa honum pabba að komast úr
kápunni1’-, kallaði móðirin til telpn-
anna, „og síðan kemur pú, Stína litla,
með morgúnskóna hans pabba píns,
en pú Emma, sæktu stóru pípuna
hans pabba þíns. Svona nú!“
E>annig stjönuðu pær al!ar prjár
við húsföðurinn Og hættu ekki fyr en
hann var seztur í hægindastól sinn.
„Nú verðurðu að sitja parna kyrr,
góði minn, þangað til jeg er búinn
að breiða á borðið“, mælti húsmóðir-
in; „jeg hef látið elda pjer nokkuð,
sem jeg veit pjer líkar; en færð ekki
að vita, hvað pað er, fyr en þú farð
að borða. Svona nú, telpur mínar,
setjizt pið sitt á hvort hnjeð á honum
pabba, og sleppið þið honum ekki
fyr en jeg kem aptur“.
Ekki leið á löngu áður en hún
kæmi aptur, og var þá þunglyndis-
svipuriun alveg horfinn af enni manns
hennar. Eða hvernig hefði hann átt
að geta verið að biuda hugann við
hvað hinar ytri ástæðurnar voru bág-
bornar — verið að hugsa um hina
voðalegu skuld í höfuðbókinni, er
hann sá, hvað mikið harm átti inni af
hamingju ogránægju hjá konu sinni
og í hinum ljómandi augum barna
sinna. Hann fór raeð þeim fram í
borðstofuna; maturinn var ágætur og
matarlystin eins, og dagurinn endaði
með gleði og ánægju.
„Á jeg að segja pjer nokkuð,
góði minn?“ sagði konan við mann
sinn, er pau voru orðin ein. „Jeg hef
opt verið að hugsa um, að við ættum
að fara úr pessu stóta skrautlega húsi
f annað, sem væri minna og notalegra,
einkanlega ef það væri á dálítið af-
viknum stað, par sem við gætum náð
í svolítinn garð, pví það væri svo
hollt fyrir börnin, að ljetta sjer par
upp, og enda okkurlíka. Við gætum
pa ef til vill jafnvel hætt við að ferð-
ast á sumrin, sem á að vera til
skemmtunar, en er ekki nema til
preytu og kostnaðar. E>að má liver
lofa hefðarmanualífið sem vill, en ekki
fylgja pví meiri pægindi, friður nje
ánægja heldur en hinu“.
KaupmaÖur faðmaði konu sína
að sjer, hrærður í huga. E>au höfðu
skiliðlivort annað, án pess að pau
hefðu minnzt einu orði á aðalorsökina
til pess, að pau yrðu að spara við sig;
pau vissu, að á meðan pau hefðu
hvort annað, inundi pau ekkert skorta,
og ekkert skyldi skyggja á ánægju
þeirra. Kaupmaður fór glaðari og
hughraustari heiman að morguninn
eptir. Honum var f fersku minni,hve
blítt og innilega konan lrans hafði
tekið í hönd hans, er hann kvaddi
bana. Sá, sem hefur slíka hönd að
taka í, er ekki tómhentur í lffinu.
Hann átti það, sem var ómaks vert að
berjast og preyja fyrir, og hann vissi,
að pað endurgalt fyrirhöfnina, og pað
með margföldum vöxtum.
Hann tók til að starfa hughraust-
ur og ókvfðinn. I>cgar hjartað cr í
samvinnu við höfuðið, líður sjaldan á
löngu, að eitthvað rætist úr, og skýin
verða aldrei svo pungbúin, að geislar
sólarinnar fái pau eigi rofið. Hann
komst úr öllutn kröggum. Ilonum
hugkvæmdust ny úrræði og heppn-
uðust pau. Vandræðin, sem út le.it
fyrir að mundu kollvarpa öllu fyrir
honum, kenndu honum að meta betur
kjörgripina, er hann átti heima hjá
sjer. Og pó hann sæi f járeign sfna
ganga nokkuð saman, taldi hann sig
ssmt sem áður auðugri en liann liaff i
verið nokkurn tíma áður.
E>að eru ekki ætfð hinar ytri á-
stæður, sem kotna oss á kaldau klaka
eða láta oss rjetta við aptur. Lán og
ólán er optast komið undir sjálfum 033
eða þeim, sem oss eru nánastir.
Konan komst af
EPTIRTEKTAVERÐ SAGA FRÁ
PARÍS VAGNSTÖÐVUNUM.
Djáðist í sex ár af höfuðverk, svima
og allskonar óhreysti. Læknar
og læknisdómai- höfðu enga þ/ð-
ingu. Bvernig heiini bataa’i
aptur.
Tekið eptir París (Ont.) R íview.
Dað eru svo nntrgar sögur á lopti
um pað, hvernig deyjandi fólki hifi
verið komið til heilsu og pað er nærri
pví vorkunn pó ýmsir etí+t utn áreið-
anlegleika peirra. Samt setn áður,
eftir pví setn fram hefur komið hing
að til, virðist engin ástæða til að efast
um að pað sem sagt hefur verið um
Pink Pilís sje fyllilega áreiðaulegt.
Sögurnar eru sagðar og vaudlega
rannsakaðar af blöðum, er sjálf tnundu
láta almenning vita, ef pær væru að
einhverju leyti ósannar, par eð sjer-
hverjutn af lesendum þeirra væri inn-
anhandar að komast eptir sannleikan-
um. Enn fremur eru pað uú orðnir
mjög fáir staðir í Canada, setn peita
mikla tneðal mannlegra meina erekki
pekkt á, og alþýða hefur pví sannau-
irnar aliar við hendina og par af leiöir
að flestir taka umsvifalaust lieldur
pær sögur sem í blöðunum eru utn
Pink Pills og brúkun peirra.
Blaðið Re\ iew hefur opt heyrt
sögur utn pað hvað miklu góðu hafi
verið til leiðar komið með að brúka
Pink Pills, en nú nýverið hefur pví
borizt saga sem pví finnst fremur öðr-
um pess að geta um. Saga pessi er
af Mrs. Skiuner, sern er aJþekt og á
marga kunningja í grend vtð sig hjá
Paris Station. Hún sagði íregnrita
blaðsins að hún hefði þjáðzt mjög
lengi. Blóðið var orðið fátækt af
næringarefnum svo líkaminn veslað-
ist upp og varð magnlaus. Dað komu
fram mörg slæm sjúkdómseinkenni
svo sem svimi, höfuðverkur, hjartslátt
ur o. s. frv. „Jeg hef verið veik“,
sagði Mrs. Skinner, „hjer um bil sex
ár og pjer getið gizkað á hvað jeg hef
tekið út allan þann tíma. Jeg fjekk
aáðleggiogu og hjálp hjá mörgum
ágætum læknum, en pað reyndist
pýðingarlaust. Jeg get sagt að á
þessum sex árum sem jeg var veik,
leitaði jeg til fjögra lækna, en pegar
jeg sá fram á að læknarnir gátu ekk-
ert að gert, fór jeg að reyna patent
meðöl, sem auglýst voru í blöðunum,
en pað varð árangurslaust. Eius og
pjer getið skilið kostaði petta allt
rnikla peninga og þar eð mjerskánaði
ekkert er ekki að furða pó jeg upp-
gæfist. Mjer var allt af að versna,
og jeg var varla fær að hreyfa tnig og
rjett að segja orðin vonlaus um bata.
Samt sem áður er eins og vonin gæti
aldrei horfið algjörlega, því pegarjeg
sá hve mikil meðmæli Dr. Williams
Pink Pills fengu í blöðunutn rjeð jeg
af að reyna pær, og þjergetið nú sjeð
á útliti mínu hvort jeg hef ekki ástæðu
til að fagna yfir að jeg gerði pað. Eg
var ekki búin að brúka Pink P1II3
lengi pegar jeg í fyrsta skiþti á sex
árum var vör við bata. Smámsaman
ljettist byrðin, setn hafði svo lengi
pjáð mig og blóðið fór að renna tneð
eðlilegum hraða í æðum mtnum, svo
nú er jeg hraust og heilbrygð og jeg
dreg engar dulur á að jeg hef pá trú,
að Dr. Williams Pink Pills hafa bjarg-
að lífi mínu og heilsu“. Mrs. Skinner
sagði einnig, að maðurinn sinn hefði
verið orðinn mjög lasinn af ofpreytu,
en eptir að hafa brúkað Pink Pills um
tíma, hafi hann verið eins og nýr mað-
ur. Saga Mrs. Skinner sannar hinn
óviðjafnanlega krapt sem Dr. Wiliiams
Pink Pills hafa, og þar eð pað eru til
þúsundir kvenna víðsvegar utn land,
sem eru í líkum kringumstæðum ætti
saga hennar að vera peim næg bend-
ing um pað hvað gera skyldi.
Dr. Williams Pink Pills eru
sjnrlega góðar fyrir kvennfólk. Dær
byggja upj> likamannKieðj>vIaðl>æta
blóðið, st.yrkja taugakerfið og útryina
pessum sjúkdómutn sem eru svo pjá-
andi fyrir tnargt kvennfólk, bæði
ungt og gatn-t!t. Svimi, hjartveiki.
höfuðvet k og tangaveiklun láta fljót
lega undan pessu tneðali. Der hafa
pað í sj.-r rem læknar pá sjúk
dóina sem kotn 1 af skemntdu bióði
eða af taugaveiklun, svo sem liðagigt
Huggigt, nflleysi, höfuðverkur, og uið-
urdráttur, afleiðingar af La-grippe.
o. s. frv. A karlmönnum lækna pær
þreytu sem orsakast af ofinikilli aud-
íegri áreyns’u eða óhófi af hvaða tagi
sem cr.
Dr. Williams Piuk Pills eru bún-
ar til af Dr. Williatns Medical Co.
Brcckvillc, Out., og Schenectady, N
Y., og eru seldar í öskjum, (aldrei í
tylfta-tali eða hundraðatali), fyrir 5(k-
askjan, eða G öskjur fyrir $‘Í,50, og
má fá pær hjá öílum lyfsölutn, eða
með pósti frá Dr. Williains Medical
Co ; frá hvorum staðnum sem menn
vilja heldur.
but don't try to patch up a lingering
cough or cold by trying experiinentat
remedies. Taka
PYNY-PECTORAL
and relief is certain to follow. Curea
tbe mo9t obstinate coughe, colds, eors
throats, in fact every form of throat,
lung or bronchial inflammation in*
duced by cold.
Large Bottte, 25 Centa,
°g
IiHt ax*id xxxxi g-
fást allskonar tegundir af bezta
tóbaki, sígörum og píputn í
Army & Navy Tobaksbud
fyrir verð, scm á við tímann. Deir
hafa ágætt revktóbakí luktum ílátum
og pfpur af ölium mögulegum sortum
fyrir eins lágt verð og hægt er að
fiuna nokkurs staðar í bænum.
Komið og fáið ykkur rr k.
W. BROWN & GO.
Stórsalar og Smdsa r.
537 Main Stk.
Rafurniagnsstofuq.
Rafurmagns lækninga stofnui
Professor W. E. Bergman læknar mef
rafurmagni og nuddi gigt, líkamsvisn
un og hárlos á höfðum. Hann nem-
ur einnig burtu yms lyti á andlit
hálsi, handleggjum, og öðrum lík
amspörtum, svo sem inóðurmerki, há
hrukkur, freknur ofl. Kvennfólk ætt
að leita til hans.
Room D, Rva x Bi.ock, Main St.
Telephoue 557.
f RAKARABÚÐ
M. A. Nicastros
áið pið ykkur betur rakaða fyrir lOc.
eu annarsstaðar í bænum. Hárskurður
25c. fyrir fullorðna, 15c. fyrir ung
linga. Tóbak og vindlar til sölu.
3»7 Main Strcet,
næstu dyr við O’Connors Hotel.
Arinbjorn S. Bardal
Selur. Ifkkistur og anr.ast um út-
farir. Allur útbúnaður sá bezti.
Opið dag og nótt.
629 tlgin f\ve.
Kenuara vantar
við Dingvallaskóla fyrir G mánuði.
Kennslan bvrjar 1. apríl næstkora-
andi. Umsækjandi verður að hafa
staðizt próf, sem verði tekið gilt af
kennslumálastjórninni í Regina. Til-
boð verða að ■ vera komin fyrir 28.
febrúar. Frekari upplysingar gefnar,
ef óskað er eptir.
G. Narfason.
Churchbridgc P. (J., Assa,
ÍSLENZKUR LÆKNIR
BI. HuUciÓfssou.
er,---W. l>ak.
T. H. Loagheed, ffl. D.
(Jtskrit'aður af Man.'Medical University.
Dr. boueheed hefur lyfjabtíð í sam-
bandi við lækui-stort' sín og tekur þvl til
'ill s;n rneðöl sjálfur. Selur skólabickur,
ritföug og fleira þesshátt ir.
Beint á móti County Court s’ r 'stofunni
GLENSORO, MAN.
I. M. Cleghorn, M, B.
LÆKNlIi, og YFIRSETUMADUK, Etc.
Uts'-rif&ður af Manitoba iæknaskó'.anum,
L. C. P. og S. Manít.oba.
Sknfstofa gæstu dyr við Uarrower &
Johnson.
EEIZABETII ST.
BALDUR, - - MAN.
P. S. Islenzkur tnlkur við hendina hve
nær sem þörf gerist.
Tannlæknap.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
ar^A-IRIKZIE] <Sc BUSH.
527 Main St.
NOHTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIME C \RD.—Taking effect Sun iay,
Dec. 16, lhí’4.
MAIN LINE.
w>íoi th B’nd. Milesfrom Winnipeg. STATIONS. South Boun
£ c'a \ fc fi N O fu fc £ K « «3 W Q S S í h £ fc = • w cí a w 0 Z Sf Jí * > t.of
1. 20p 3 5op O Winnipeg 12.1ðp 5-3°
1.05 p 3 °J .3 *PortageJu’i 12.274 5.4
i2.43p 2.5op 3 *St. Norbert 12.404 6.0
i2.22p 2.38p 15-3 * Gaitier 12. Ó24 6.2
t 1.043 2.22p 28.5 *St. Agathe I.lop 6.5
t l.3i a 2.l3i> 27-4 *Lnion Poit 1.171 7.0
li.Oya 2.02p 32-S *Silver Plaii, i.2Sp 7.1
lo.3l a t.4°p 40.4 • Moriis .. I.4SP 7.4
lo.oia I.22p 46.8 .. St. Jean . I.58P 8.2
9.28 a 12.59P 6.0 .Le'ellier . •2.I7P 9.1
8.O0 a t2-30p 65.0 . Emerson.. 2.35p 10,1
7.ooa l2.20a 68.1 Pembina.. 2.50p //. f
II.O )p 8 35a 168 GrandForks 6.30p 8,2
i.3n 4.5öp 223 Wpe Junct io.icp 1,25
3 45P 4£3 .. Duluth... 7.25a
8.3op 470 Minneapolis
8.000 4811 . .St. Paul.. 7.25a
10.30? 8831 . Chicago.. 9-3 51 T T--r-jF
MORRIS-BRYNDON BRANCH.
Eaast Bound. S W. Bound
• V 50^ £ t! 1 s c S A« É-1 Miles fro Morris. STATIONS. - -S 2 § 2? ^ 5- >r 3 * Ss! Éíl
1,204. 7.50p 3. i5p l-30p 0 Winnipeg . Morns I2.5ca l.fiip 5,30p 8,oop
6.53P l.o7 a 10 Lowe l-’m 2. lop 8,44p
5.49p 2.07 a 21,2 Myrtle 2.4IP Q.3lp
S-Z3P 1.5oa 25.9 Roland 2-331 9.5o'p
• 30P 1.38 a 33.5 Rosebank 2.58 r io,2Sp
3-58 P 1.24a 39.6 Miami 3.131 10,54,, ‘l,44p 12.10
3,t4p il.02a 49.0 D eerwooO 3-36,
2.51p o,5oa 54.1 Altamont 3-49
2.15p 0.33 a ^o. 18 a 62.1 S>mer st t 4,08p 12,51
1-47P b8.4 Swan L’le 4,231 1.22
!.19p l0.04a 7 ,( lnd. Spr’; 4,38 P 1.54
12.57P 9-53 a 79.4 Marieapol 4 50p 2.18
12.27P 9*38 a 8 .1 Greenwaj S-c71 2,52
11.57a 9 ‘24 a 92. r Bal dur 5,22) ,25
11. t2n 9.07 a 1(12.0 Belm ont 5.45) 4, ið
10.37» 8.453 109.7 Hilton 6.34 4,53
lo.1 ;a 8-29a 117 ,1 Ashdown 6,42V 5,23
9.49 a 8.228 120.0 Wawanes’ 6 53) S; 47
9.o5a S.OOa 1 29.5 Bountw. 7-0sp 6.37
8.28a 7-43a 137.2 Martinv. 7-25) 7,18
7^-oa 7.25 a I45,r Brandon 7-4-5p 8,03
N imber I 27 stops at Baldur for meals.
PO TAGE LA PRAIRIE BRANCH.
W. Bound. Read down. Mixed No. >43 Every day Exept Sunday. STATIONS E. Bound. Read up Mixed No. 144. Every Day Excej t Sunday.
4.00p,m, •.. Winnipeg .... 12.1onoon
4. i5p.m. .. l’or’ejunct’n.. l2.ifip. ns.
4.40)>.m. .. .St.Charles. . . 11,56a.m.
4,4Óp.m. .. • Headingly . . ll.47a.rn.
5. tOp.m. *• 'V hite l’lair.s.. Il.l9a. m.
5,55p.m. *. .. Eustace ... . ro.25a.rn.
6.25a.m. *. . .Oakville .. . . to.Ooa.m.
7,30a.m. Port’e la Prairie 9,o5a.m
Stations marked—*— have no agent.
Freight must be prepaid.
Numbers 1O7 and 1O8 have through Pull-
man Vestibuled Dravving Room Sleeping CarS
between Winnipeg and St. Paul and Minn«
apolis. Also Palace ning Cars. Close conn-
ection at Winnipeg J nction with trains to and
from the Pacific coa,-1.
For rates and full informalion conccrning
connections with other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. S. FEE, H, SWINFO RD,
G. P. & T. A., St. Paul Gen. Agt., Winnipeg.
H. J. BELCII, Ticket Ágent,
486 Ma'n St., Winnipag.