Lögberg - 03.10.1895, Side 6

(i
LÖGEERG, FíMMTUDAGINN 3. OKTOBElt 1895
Þingið 1895. Ahyrgðarmanni
Sunnanfara iitar gamall maður við
SkerjafjOrð meðal annars á f>essa leið
með sfðasta skipi: „Ekki ætla jeg
mjer að segja yður J>ing nje aðrar
frjettir, en að eins f>að, að jeg man
ekki annað eins vor og sumar, — að
míau áliti mikils til of gott handa
pessari J>jóð og pessu pingi“. Sumir
kváðu vera farnir að kalla pingið í
su nar pingið heimska.
Pai’I’Ík fóru menn fyrst að búa
til í byrjun 15. aldar. Það hefur
lengi verið geipað um pað, hvað menn
hafi verið aptur úr í öllu á íslandi á
15. öld, en 1 J>ví að nota pappír hafa
J>eir pó ekki verið J>að, pví pað vita
menn með rökum, að pappírbefur
varið hafður par til brjefagerða 1423,
og mun pað ekki hafa verið orðið al-
mennt öllu fyr í öðrum löndum. En
hið elzta brjef, sem nú er til og ritað
er & íslenzku, er gert 1437, og alla
15. öld hafa menn án efa að öðrum
praeðí haft pappír til ritgerða og úr
pví. Þ6 hættu menn ekki alveg að
rita á skinn fyrri en á 17. öld.
Eptir „Sunnanfara“.
Islands frj ettir.
Seyðisfirði 10. ágúst, 1895.
.Hósbkuni. 30. júní s. 1. biann
stór hjallur á Eydölum í BreidðaJ
mrð töluverðu af óhreinsuðum æðar-
dún, vorull, reipum, o. fl., og er sá
skaði allmikiil.
Það hafði kviknað I bjallinum af
neistaflugi úr eldhúsi, er kveikti í
torfpakinn yfir hjallinum, sem brann
til kaldra kola á svipstundu og varð
öðrum húsura með naumindum forðað
frá bruna.
Bkóin á Jökusá. Páll vegfræð-
ingur Jónsson hefir skýrt oss frá pví
að kamparnir undir brúnni sjeu að
bila og purfi bráðrar aðgjörðar við,
og er pað miðlnngi traustur frágang-
ur af steinhöggvara Bald, er gjörði
við pá fyrir fám árum.
Síi.d er nú loks farinn að aflast
iijer í net á fjörðunum, en sú er enn
fæst í pau er flest mögur og eigi hæf
til útflutnings, en allgóð til beitu, og
fylla útvegs'oændur nú íshúsið á Brim-
nesi með síldarforða. En hingað til
hefir O. Wathne reynzt sjómönnum
mikill bjargvættur í sumar með að
útvega peim beituna, sem er hreint
og beint skilyrði fyrir aflanum.
Fiskiafli hefir nú mátt heita
góður síðustu vikurnar.
Fyrir nokkrum dögum dró gufu-
bitur O. W. fiskibát frá honum út af
Breiðuvík, er fiskaði nálægt 5 skp. á
e tt “kast,“ í 3 tíma.
Tíðarfar hefir verið fremur ó-
stillt og vætusemt að undanförnu, svo
bændur bafa fengið fremur illan pur
á töðu og sjávarbændur ekki getað
purkað fisk sinn.
Tiiyra kom hingað 7. p. m. og
fór h jeðan samdæguis.
Með skipinu voru peir læknir
Sigurður Björleifsson, cand. theol.
Magnús Jónsson frá Chicago, og cand.
theol. Siguiður Sivertsen fiá Kaupmh.
háskóla, nýútskrifaður með 1. eink-
unn ; 7 kvennmenn frá Ameríku par
á meðal alkona ísaks Jónssonar með
syni peirra.
Seyðisfirði 27. ágúst, 1895.
Tíðarfar hefir verið allgott síð-
ustu viku og hafa flestir náð saman
töðum sínum, er hröktust í rigning-
unum um daginn.
Seyðisfirði 20. ágúst 1895.
Tíðakfak hefur allt til pessá
verið mjög votviðrasamt, svo töður
hafa víða stórum skemmzt, og lítið
sem ekkertenn pá náðst inn af útheyi
Fiskiafi.i hefur verið ágætur nú
í iangan ríma á öllum Austfjörðum og
sumstaðar mátt heita landburður og
fiskurinn gengið alveg inni fjarðai-
botna. Þannig hafa menn dregið væn-
an fisk hjer á höfninni og tvíblaðið.
S1i.darafi.inn nú aptur minni.
UPPAHALDS FOKSKKIFT
HVERNIG MRS. SOMKRVILLE FRÁ
BRANTFORD I.æKNAÐIST.
Sjúkdómur hennar liefir varað
í tíu ár, prátt fyrir allar
tilraunir. Byrjaði upp úr
taugaveiki. Hefir nú góða
heilsu.
Tekið eptir Brantford Nationalist.
Að Dr. Williams I’ink Pills eru
í afhaldi hjá fólki í Brantford og
grendinni sjest bezt á pví sem lifsal-
arnir seoja, og pað að pæc hafi gefist
vel meðal fólksins er auðsætt af hin-
um mörgu og rækilegu vitnisburðum,
sem almenningur hefir gefið Pink
Pills í pessu hjeraði. Og samt sem
áðnr eru fregirnar, sem opinberaðar
hafa verið í blöðunum, fáar, í saman-
burði við alla pásjúkdóma sem lækn-
aðir hafa verið með Pink Pills. Það
er satt að Pink Pills eru opt brúkaðar
til að örfa og styrkja líffæri ííkamans
og bæta blóðið, án pess nokkur alvar-
legur sjúkdómur eigi sjcr stað, en
pað er líka áreiðanlegt, að pær hafa
læknað sjúkdóma sem enginn önnur
meðöl hafa getað læknað, og pað sem
Pink Pills hafa stundum komið tii
leiðar, hefir sannarlega mátt skoðast
sem furðuverk. Ritstjóri blaðsins
Canadian Nationalist hitti einmitt á
eitt peis konar tilfellr nýlega. Sjúkl-
inguiiun sem í hlut átti, var Mrs. S.
Somerville, vel pekt og virt kona í
bænum. Mrs. Somerville kærir sig
ekki um að vera höfð að umtalscf íi,
en hún er viljug til að segja frá peim
miklu og gÓðu ábrifum, sem Pink
Pills hafa haft á hana, öðrum til eptir-
dæmis.
“ Veikindi mín,“ sagði Mrs. Som-
erville, “byrjuðu með taugaveiki,
pá var jeg ekki laus við afleiðingar
hennar í mörg ár á eftir. Læknarnir
sögðu, að blóðið í mjer hefði eitrast,
og að pað pyrfti iangan tíma til að
útrýma pví. Afal tilkennirgin var í
útlimunum, og vfiru peir opt mjög
sárir. I hjer um bil tíu ár gerði jeg
ýmsar lækningatilraunir, ekki stöðugt
svona við og við, og reyndi jeg á
peim tíma ýms meðöl, sem pó ekki
gerðu neinn viðvarandi bata. Þessu
fór fram pangað til ’93, að mjer
versnaði svo mjög, að jeg missti alla
von um bata. Jeg hafði lesið mikið
nm hin miklu og gÓðu áhrif, sem Dr.
Williams Pink Pills höfðu haft á
marga, og fjekk jeg löngun til að
reyna pær. Einu sinni spurði jeg
læknirinn sem stundaði mig, hvort
jeg mætti reyt a pær, og gaf hann
leyfi til pess, og byrjaði jeg pegar.
Þegar jeg vsr búin með prjár öskjur,
var rnjer mikið farið að batna og í
sannleika \o u prautirnar í líkama
mínum alveg farnar, og jeg var búin
að fá miklu betra útlit en áður. Jeg
hjelt áfram pangað til jeg var búin
úr sex öskjum til, og var jeg pá alveg
albata. Jeg er sannfærð um, að jeg
á Dr. Williams Pink Pills að pakka
bata minn, og jeg hefi sterka trú á
peim sem meðali, og jeg skal hjer
eptir ráðleggja peim, sem veikir eru,
að brúka pær.“
Dr. Williams Piuk Pills for Pale
People eru ekki “ patent meðal,“
lieldur margreyndur meðalasamsetn-
ingur, sem verkar á blóðið og taug-
arnar. Þær eru injög góðar sem
hressingarmeðal fyrir pá, sem legið
hafa í pungum sjúkdómum ; svo sem
hitasótt, o. fl. Þær bæta blóðið og
styrka líkamann, og koma í veg fyrir
að sjúkðómar taki sig upp aptur.
Þær eru seldar hjá öllum lyfsölum og
sendar með póstifyiir 50c. askjan eða
sex öskjur fyrir |>2.50, frá Dr. Wil-
liains Medicine Co., Brockville, Ont.
Takið ekki eftirstælingar.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦
♦♦ ♦♦
_ J
♦ Hvergi í bæn-
♦
♦ um er mögulegt að fá fall-
J egri og betri úr og klukkur
J en í búð
t G. THOMAS,
♦ N. W. Cor. Main & PortageAve.
CAN I ORTAIN A PATENT? For a
prompt answer and an honcst opinion, write to
MUNN «fc VO.* who havo had nearly tifty years’
experience in the patent businese. Communica-
tiOTis strictly confldential. A llnnilbook of In-
formation concerninK I'ntentf* and how to ob-
tain them sent free. Also a catalogue of mechan-
ical and scientiflc books sent free.
Patents taken through Munn & Oo. receive
epecial noticeinthe Seíenfific Anierirnn, and
thus are brought widely before the public with-
oiit cost to the inventor. This splendid paper,
issued weekly, elegantly illust.rated, has by rar the
larpest circulation of any scientiflc work in the
worid. a year. Sample copies sent free.
Building Kdition, monthly, $2..rj0 a year. Singlo
copies, *ZS cents. Every number contains beau-
tiful platos, in colors, and photograplis of new
houses. with pians, enabling builders to show the
latest desipns and secure contracts. Address
MUNN & CO^ new Yokk, Buoadway.
Tannlæknar.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
CIARKE <& BHSH
527 Main St.
í RAKARABÚÐ
M. A. Nicastros
áið pið ykkur betur rakaða fyrir lOc
en annarsstaðar í bænum. Hárskurður
25c. fyrir fullorðna, 15c. fyrir ung
linga. Tóbak og vindlar til sölu.
337 Hlaiii Street,
næstu dyr við O’Connors Hotel.
MANITOBA.
fjekk Fyrstu Vkrðlaun (gullmeda-
líu) fyrir hveiti á malarasýningunni,
sem haldin var í Lundúnaborg 1892
og var hveiti úr öllum heiminum sýnl
par. En Manitoba er ekki að eins
hið bezta hveitiland í hsimi, heldur er
par einnig pað bezta kvikfjárræktar-
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasts
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, pví bæði er par enn mikið af ótekn
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, par sem gott
fyrir karla og konur að fá atvinnu.
í Manitoba eru bin miklu og
fiskisælu veiðivötn, sem aldrei bregð-
ast.
í Manitoba eru járnbrautir mikl-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir frískólar
bvervetna fyrir æskulyðinn.
í bæjunum Wiunipeg, Brandon
og Selkirk og fleiri bæjum munu
vera samtals um 4000 íslendingar.
— í nylendunum: Argyle, Pipestone,
Nýja íslandi, Álptavatns, Shoal Lake,
Narrows og vesturströnd Manitoba
vatns, munu vera samtals um 4000
rslendingar. í öðrum stöðuin t fylk-
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar.
í Manitoba eiga pví beima um 8600
íslendingar, sem eigi munu iðrasl
pess að vera pangað komuir. í Mani-
toba er rúm fyrir mörgum sinnuro
annað eins. Auk pess eru í Norð-
vestur Tetritoriunuin og British Co
lumbia að miunsta kosti um 1400 ís-
lendingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu-
búinn að leiðbeina ísl. innflytjendum.
Skrifið eptir nýjustu upplýsing-
um, bókum, kortum, (allt ólceypis) tu
Hon. THOS. GREENWAV.
Minister ®f Agriculture & Immigration
WlNNIPEG, MANITOBA.
NORTHERN PACIFIC
RAILROAD.
TIME C.VRD. —Taking effect Sunday,
Dec. 16, 1894.
MAIN LINE.
North B’nd.
® Ó s
% fc Q
5 úi
o ~
6 a
£ 55 >» 2 s
1.20p
I.°SP
i2.43p
12.22p
i i.Ö4a
n.3ia
li.Oya
lo.31a
lo.oía
9-23a
8.0o a
7.00 a
ii. 5p
i.3op
3-S°P
3-03 p
2.5o,
2.3«p
2.22p
2.l3p
2.02p
I.4°p
I.22p
12.59p
i2-30p
l2.2oa
8.35a
4.55p
3 45P
8.3op
8.00p
10.3OP1
o
.3
.5-1
2».
27-4
32-S
40.4
46.8
6.0
65.0
68.1
168
223
433
470
481
883
STATIONS.
Winnipeg
Lortageju’
St. Norber
’ Caitier
*St. Agathe
Morris .
,.St. Jean
. Le ellier
. Emerson ..
Pembina..
GrandForkí
Wpg Junct
. .Duluth...
Minnea polis
St. Paul.
.Chicago.
South Boun

S 2$
llÁ

æ m 0 ■*. á a
I2.15p 5.3
I2.27P
1 l2.40p 6.4
l2.ð2p 6.1
i.lop 6.2
I.17P 7.0
i.28p 7.0
1.4ÖP 7.i
1.58p 8.1
2.I7P 9.
2.35p 10 4
2.50p 11.o
6.30p 8,2s
IO.IO 1, 5
7.25 a
6.30a
7.10a
9-35P
MORi-1 . t t
Eaast Boutd
SS i I § É
S þ p

1-23P
7,5op
6,33p
5.49p
5,?3p
1.39P
3.Ö7P
3.Iop
3 5ip
2 *5P
2 47P
1 19p
1 57p
2 27p
2 57a
8,l2a
l,37a
I.i7a
lo.a8«
8 294
7.5oa
3.15p
I. 3op
l-30p
l.o7 a
I2 07 a
11.50
II. 38 a
11.24 a
11.02 a
io,5oa
io.33a
lo. 18 a
10.04 a
9-53 a
9.38 a
9-24 a
9.07 a
8.45 a
8-29 a
8-58a
8.22 a
8.00a
e-c
D O
STATIONS
W. Bound
% ,í
ó
Á
o
10
21.2
25.9
33.5
39.6
49.
54.1
62.1
68.4
7 .6
79.4
8 .1
92 ,
02. ó
109 7
117.1
120.0
137.2
M5.1
Winnipeg
. Morris
Lowe F’m
Myrtle
Rolaná
Rosebank
Miami
D’erwood
A tamont
Sohaer set
Swan L’ke
lnd. Spr’s
Marieapol
G reenway
Bal dur
Belm ont
Hil ton
Ashdown
Wawanes
M artinw
Bi andon
■ Þ*
g «.
a ?
&
I2.5ca
i.5ip
2.15p
2.4ip
2.33P
2.58p
3. i3p
3-36p
3-49
4,08
4,23p
4,38P
4.50p
5-°7P
5,22 p
5.45p
6,34
6,42 p
6,53p
7-Ö5p
7-25p
7-45p
rs
bt—
1 ó
b fc
s-30p
8.oop
8.44p
93lp
9 50p
10.23P
10.54a
ll.44a
l2.l0p
12.5I p
J.22p
I, 18p
2,52p
2,250
•13P
4,53P
4,23P
5,47p
J. o4p
6,37p
7.18p
S.oop
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH.
W. Bound. Read down. Mixed No. 143. Every day Except Sunday STATIONS E, Bound Read up Mixed No. 143 Every day Exept Sunday.
5 45 p m •.. Winnipeg ... . 1i.15» m
5.58 p m . .l’or’ejunct’n.. 11.OUa m
6.14 p m .. . St. Charles.. . lo.35a m
6 19 p m •. • Headingly . . lo.28a m
6.42 p m *. W híte P lains.. lo.Oja m
7,35 p m *. .. Eustace ... 9 22a m
7-47 p m *.. .Oakville ... . O.ooa m
8.30 p m Port’e la Prairie 8.30a m
Stations marked—*— have no agent.
Freight must be prepaid.
Numbers 1O7 and 1O8 have through Pull-
man Vestibuled Drawing Room Sleeping Cars
between Winnipeg and St. Paul and Minne-
apolis. Also Palace ning Cars. Close conn-
rom the Pacific coast
For rates and full information concem íng
connectionswith other lines, etc., apply to any
agent of the company, or,
CHAS. S. FEE, II. SWINFORD,
G P.iStT.A.,St Paul. Gen.Agt.,Winnípeg.
CITV OFFICE.
486 Main Stpaat Winnipeg.
62
atium á staufnuin, Og tók hann eptir pví, að bann
sökk miklu hægra niður í vatnið fyrir bragðið. En
svo áttaði liann sig, og sleppti staurnum og synti
upp á yfirborð vatnsins aptur, og svo að klettasnös-
inni og klifraði upp á hana.
„Ó“, hrópaði Ralph, sem hafði otðið svo brædd-
ur pegar hann sá kapteininn sökkva svo snögglega,
að bann var nærri oltinn af snösinni, sem hann sat á,
„jeg hjelt að eitíbvað befði dregið yður í kaf“.
Kapteinninn skýrði petta atvik ekki neitt fyrir
Ralph, pví fyrst og freinst var hann að skirpa út
vatninu, sem hafði farið upp í vit bans við pessa ó-
væntu dyfu, og svo vildi hann komast til baka liið
braðasta, svo bann eyddi eDgum orðum um það. Að
fáum mfnútuin liðnum fannst bonum að hann vera
fær um að leggja aptur til sunds, og synti því þar
að scm Ralph var. Drengurinn fór svo ofan í vatnið
eptir því sem kapteinninn sagði bonum fyrir, studdi
báðum böndum á lendar hans og hjelt sjer fast í
belti liars. Eptir að bafa áminnt drenginn um, að
halda sjer alltaf í sömu stellingum og jiassa að taka
hvergi annarsstaðar í sig, synti kapteinninn yfir urn
vatnið og dió drenginn ljettilega á eptir sjer.
Þegar þeir voru komnir upp á bergsylluna hinu-
megin, og drengurinn hafði þurkað sig og núið með
treyju kapteinsins og klætt sig í föt sfn, spurði
kapteinninn hann mjög alvarlegur hvers vegna hann
befði farið að finna upp á þeirri beimsku, að stofna
Jífi sínu í bættu meðþví að syndayfir vatnið, og það
67
steini lostnir og glápandi, en þeir sáu við birtuna,
sem kom í gegnum rifuna, stóra og djújia skál í
bergið, þar sem vacnið hafði verið. Þeir sáu glöggt
niður í botninn á skálinni, sem var 15 til 20 fet á
dýpt, og var bann enn blautur og gljáandi og pollar
hjer og bvar; en þetta sáu þeir að eins fram undan
rifunni, því svarta myrkur var annarsstaðar. Eu það
var samt full ástæða til að álíta, að allt stöðuvatnið
væri horfið. Þeim datt ekki i hug að leiða neinar
getur að því, },vernig þetta hefði atvikast. Þeir
stóðu þarna að eins og gláptu.
Fáum mínútum seinna kom Edna til þeirra, því
bún undraðist hvað þeir voru lengi buTtu og að þeir
gáfu ekkert hljóð af sjer, og klifraði bún þess vegna
yfir skilvegginn og kom hlaujiandi til þeirra. Þegar
bún kom til þeirra, var orðið talsvert dimmra en
[>egar þeir komu, en samtgat bún sjeð að vatnið var
horfið; það var nóg.
„Hvernig lialdið þið að standi á þessu?“ sagði
hún eptir dálitla þögn. „Erum við uppi yfir ein-
hverjum stórum helli, sem hlutirnir hverfa niður í
þegar minnst vonuro varir?“
„Þetta er alveg 6skiljan’egt“, sagði kapteinn-
inn, „en við verðum að fara aptur til Mrs. Cliff, því
jeg heyri að hún er að kalla; og ef Maka er kominn
til sjálfs sín aptur, þá má vera að hann geti upplýst
þennan atburð að einhverju leyti“.
Eu Maka hafði lítið að segja. Þegar kaptei.hn-
inn spurði hann um pe.tta, gat liann ekki upplýst
66
bissuna, snúa sjer við og tala til liinha, þegar Nlaka
greip 1 treyjulaf hans. Svertinginn virtist vera í
f jarskalegri geðshræringu, og þess vegna ekki geta
talað enn. En það var auðsjeð, að hann vildi fá
kapteininn til að fara með sjer fram eptir göngun-
um. Það var ekki til neins að spyrja liann neinna
spurninga, svo kapteinninn fylgdi lionum þegjandi
eptir, en Ralph, Edna og Mrs. Cliff fóru á eptir þeim.
Maka var í þann veginn að klifrayfir steinvegg-
inn í ganginum inn í hellirinn, sem vatnið var 1,
þegar kapteinninn stanzaði hann og sagði: „Bíddu
lijer, og vertu á vcrði í ganginum. Jeg ætla að sjá
hvað gengur að þarna hinumegin“. Að svo mæltu
fór han yfir vegginn og Ralph á eptir lionum, að
vatninu. Þegar þeir komu út á bergsylluna, se.n
nóga birtu lagði enn á í gegnum rifuna hinumegin
til þoss að hægt væri að sjá livað þar var, þó farið
væri að rökkva, sáu þeir Mok sitjandi þar á fótum
síuum, með augun galopin eins og vant var.
Kapteinninn varð forviða. Afiíkumaðurinn var
þá ekki farinn! Það var þá ekki liann sem var
farinn?
Þá fann kapteinninn að einhver þreif fast í hand-
legg hans, og Ralph — því það var hann — togaði
í hann svo hann sneri sjer við. Ilonum varð þá litið
fram undan sjer, og þá sá liann að það var vatmð
sem vac farið.
Þeir, kapteinninn og Ralph, stóðu þarna eins og