Lögberg - 02.07.1896, Qupperneq 3

3
KirkjiiJ»ingi®*
Framh. frá 2. bls.
Forsetinn gat f>ess, að sðkum
þess hve mjöfr sðfnuðir kirkjufjelags-
ins vanræktu að senda inn til skrifara
skyrslur um fólkstal og sunnudags-
skóla einíj og venja væri til í Oðrum
kirkjufjelöguin, gæti hann enga
skýrslu lagt fratn að svo stöddu.
í nefnd til að íhuga ársskýrslu
forseta og semja dagsskrá Jjingsins
voru kjörnir:
Sjera N. S. Þorláksson,
J. A. Blóndal,
P. S. Bardal.
Fundarreglum var ]>á útbýtt
meðal pingmanna; sampykkt var að
lesa J>ær ekki upp, nema fram kæmi
sjersök beiðni um pað.
Kosning embættismanna var pá
tekin fyrir:
Sjera B"r. J. Bergmann tilnefndi
sjera Jón Bjarnasontil forseta; sagði
að engan annan ætti hjer að nefna
meðan hans væri kostur. Heilsugjöf
drottins til forsetans benti til, að pað
Væri guðs vilji að einmitt hann hefði
enn á hendi hið vandasaina og örðuga
verk formennskunnar, sam hann hefði
öú stöðugt unnið í pau 11. ár, sem
kirkjufjelagið hefði verið til. llann
pakkaði sjera Jóni hans ómotanlega
starf í parfir kirkjufjelagsins.
Jón Sigfússon studdi pá tillögu.
Sjera Jón var pá endurkosinn til
lorseta í einu hljóði.
Sjera Jón Bjarnason pakkaði
þÍDginu kosninguna. Kvaðst enn
fúslega taka upp hið erfiða starf for-
mennskunnar, prátt fyrir veikleika
sinn, f trausti til drottins hjálpar cg
handleiðslu.
Varaforseti var kosinn sjera Fr.
J. Bergmann.
Skrifari var kosinn sjcra Jónas
A. Sigurðsson.
Varaskrifari var kosinn sjera
fijörn B. Jónsson.
Fjehirðir var kos. vírni Friðriks
Son, og varafjeh. Dr. M. Halldórsson.
AUir pessir embættismenn og
Varamenn voru kosnir í einu hljóði.
Áður en Sjera Jón Bjarnason
flytti fyrirlestur sinu, sem auglýstur
kafði verið kl. 4, tóku menn sjer
Bokkurt fundar lilje.
Kl. 4 e. m. hóf sjera Jón Bjarna-
son fyrirlestur sinn: „JSldur off Eld-
fi(54vt“, og lauk honum kl. 0.15 e. m.
Var pá fundi frestað til kl. 8. um
kveldið.
3. FUNDUR
Var settur kl. 8 e. m. 25 júní. Þessir
þingmenn voru fjarverandi: Fr.
Friðriksson, S. Th. Westdal og Ólaf-
ur Þorsteinsson.
Bókun pingtíðindanna var p&
fekin fyrir.
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 2. JTTLf 1896.
Nokkrar tillögur komu fram við-
víkjandi bókun kirkjupings gjörðanna
Síðar var pessi uppástunga frá sjera
B. B. Jónssyni sampykkt:
,.£>ÍDgið felur skrifara sínuin að
sjá um bókun pihgtíðindanna á pann
hátt sem hann sj«r bezt við eiga“.
Bending kom fram um pað, að
pingi pessu ætii mest, sökum lesta-
gangs á járnbrautum hjeðan úr byggð-
inni, að vera slitið á mánudagskveld.
Uppástunga í pá átt frá sjera F.
J. Bergmaun var felld, en sampykkt
tillaga frá Gunnl. E. Gunnlögssyai
um, að fresta málinu til óákveðins
tlma.
Nefndin, sem kosin var til að
íhuga ársskýrslu forseto og undirbúa
dagsskrá pingsins, lagði frain svo-
hljóðandi álit sitt og fylgiskjöl:
Hr. forseti.
Nefndin, sem kösinn var til pess
að yfirvega ársskýrslu forseta, leggur
fram fyrir pingið eptirfylgjandi álit:
I.
a) Vjer pökkuin drottni vorum fyrir
náðina, sein hann hefur anðsýnt oss
með pví, að gefa forseta vorum and-
lega og líkamlega styrk til pess að
gegna hinum pýðingarmikla starfa
sínum, og biðjnm drottinn að styrkja
liann og blessa framvegis, svo honum
auðnist að leiða kirkjufjel. vort áfram
til vaxandi trúar og trausts á drottni
vorum og kærleiks-áhuga fyrir mál-
efni hans.
b) í tilefui af brjefinu frá sjera
II. P., sem minnt er á í ársskýrslu
forseta, ráðum vjer pingingu til að
pað biðji nefndina, sem síðasta kirkju-
ping sendi á fund sjera 11. P., um, að
gera pessu pingi frekari grein fyrir
starfi sínu.
II.
Dagsskrá.
1. Hvað á að gerafyrrir ungmennin?
2. Missíónsmál.
3. Barnablað.
4. Sambandsmálið.
5. Skólamálið.
6. Löggildingarmálið.
8. Sameiningiu.
Grund P. O. 25. júní 1890.
N. S. Thorláksson.
P. S. Bardal.
J. A. Blöndal.
Sjera N.Steingr. Dorláksson, for-
maður nefndarinnar, las upp og lagði
fram, ásatnt nefndarálitinu, brjef
nefndarinnar er send var af síðasta
pingi til sjera Hafsieins Pjetarssonar,
í peim tilgangi að leiðrjetta mis-
skilning hans á afstöðusinni gagnvart
kirkjufjelaginu. Sömuleiðis lagði
hann frarn brjef frá sjera Hafst. Pjet
urssyni til forseta kirkjufjelagsins út
af aðgjörðum peirrar nefndar. Brjef
pessi hljóða scin fylgir:
Til sjera Jóns Bjarnasonar, forseta
liins ev. lút. kirkjufjel, ísl. í Vestur
heiini.
Iláttvirti herra!
Vjer, sem kosnir vorum í nefnd á
kirkju|>ingi í Peml>iua í síðustu viku til
(>ess að tinna sjera llafstein Pjetursson að
niáli, leyfum oss að tilkynna yður, að vjer
höfum nú átt tal við hann. Ilann virtist
vera mjög ófús á að ræða mál paö, er vjer
höfðum meðferðis. Vjer reyndum á all-
an liátt, er oss var unnt, að leiðrjetta mis-
skilning hans á afstöðu sinni við kirkju-
fjelagið og atf sanufæra hann um, að
óánægja hans við I>að væri ástæðulaus, en
þetta hafði ekki neinn sjáanlegan árangur*
Því miður varð [>etta samtal ekki eins
langt og vjer hefðum óskað,vegna þess að
sjera H. P, var J>á kallaður burt til þess að
vinna embættis-verk. Hann lofaði oss þó
að skilnaði að senda oss skriflegt svar
uppá erindi vort,þegar hann væri búinn að
sjá þingtíðindi kirkjufjelagsins á prenti,
og munum vjer þá tilkynna yður hvernig
það svar verður.
Winnipeg, 2. júlí 1895.
P. S. Bardal,
S. Arason,
Árni Sveinsson.
Wiunipeg 15. júní 1896.
Til forseta „llius ev. lút. kirkjufjelágs
Islendinga í Vesturheimi".
Rev, Jón Bjarnason,
Winnipeg.
Háttvirti forseti.
Kirkjuþingið 1895 sendi 8 menn (P.
S. Bardal, S. Arason og A. Sveinsson) á
minn fund til þess meðal annars að benda
mjer á, að jeg þyrfti formlega a'5 segja
mig úr kirkjufjelaginu, þar seni kirkju-
þingið hefði eigi álitið brjef mitt til for-
setans, dags. 24. júní 1895, nægilegt í þessu
tilliti. Jeg vil verða við þessari bending
kirkjuþingsins og kirkjufjelagsins.
Jeg segí mig lijer með úr „IIinu,ev.
lút. kirkjufjelagi Islendinga í Vestur-
heimi“ og bið yður, herra forseti, að láta
draga nafn mitt út af nafnaskrá fjelagsius.
Virðingarfyllst
Ilafsteinn Pjetursson.
Sjera N. Steingrímur Dorláksson
mæltist einnig til að pessi sendinefnd
(P. S. Bardal S. Arason, Árni Sveins-
son), skýrði frekar frá tilraunum slnum
og viðtali við sjera Hafstein.
Sjera Fr. J. Bergmann Itrekaði
hið sama, að æskilegt væri að uefndin
gerði frekari grein fyrir Etirfi sínu í
fyrra sumar.
P. S. Bardal kvað nefndina al-
búna að skýra síðar á pinginu pað
atriði sem sjera Hafst. Pjetursson ber
á nefndina í brjefi sinu til forsetans.
Nú pegar gæti hún paðekki, par sem
einn nefndarmanna væri utanpings
og fjarverandi.
Dá var nefndarálitið sampykkt.
Sjera Björn B. Jónsson og sjera
Jónas A. Sigurðsson gerðu pá uppá-
stungu, að priggja manna nefnd sje
sett, er íhugi málið, taki á móti skila-
grein standandi nefndar og semji
frumvarp til pingsályktunar.
Jón Sigfússon lagði til, að málinu
sje frestað til óákveðins tíma og var
sú tillaga sampykkt.
Þá var dagsskrá pingsins tekin
fyrir. [Framh. á 6. bls.
Stranahan & Haiure,
PARK RIVER, - N. DAK.
SELJA ALLSKONAR MEDÖL, BŒKUR
SKRIFFÆRI, SKRAUTM UNI, o. s. frv.
Mr. Lárur Árnason vinnur í bú'ðinnf, og er
j því hægt að skrifa honum eða eigendunum á ísl,
! )>egar menn vilja fá mcir af einhverju meðali, sem
| þeir hafa áður fengið. En œtíð skal muna eptir að
senda númerið, sem er á miðanum á meðala-
glösunnum eða pökkum.
LAMONTE’S
300 pör af hnepptum kvennskóm, peim beztu sem seldir hafa
verið í bænuin fyrir f 1.00
Ymsar tegundir verða seldar pessa viku til að rýma til í
búðinni fyrir 50 til 75c. dollars virdid.
Ffnir Oxford kvenuskór fyrir 75c., 85c. og 1 00.
Ef ykkur vantar fallega spari-skó handa drengjunum ykk-
af, ættuð pið að koma og skoða kjörkaupin í kössunum við
dyrnar.
GOODMAN & TÆRGESEN,
hafa til sölu hiuar ágætu og billegu
CRAND JEWEL MATREIDSLU-STOR.
Ennframur allar tegundir af
EIR, BLIK OC CRANIT VORUM, VAT NS-
PUMPUR, BVOTTAVINDUR og fleira.
Setja inn kjallaraofna (Furnaces).
Corn. Young & Notre Darrie Ave.
ÍIL! - ULL! - ÍILL!
Komið með ull ykkar til
* -L. R. KELLY, MILTON, N.IJ.
par fáið pið hæðsta markaðsverð fyrir hana.
Látið ekki narrast af peim, sem bjóða ykkur meira en
markaðsverð fyrir ullina, pvl peir ætla sjer að ná sjer niðri á
ykkur með pví að setja ykkur liærra verð fyrir vörurnar
heldur en ef pið hefðuð peninga.
Við seljum ykkur vörurnar með lægsta verði, sem nokkurs
staðar fæst fyrir peninga út í hönd, og gefum ykkur hæðsta
markaðsverð fyrir ullina.
Við fáum daglega mikið af nýjum vörum. Gleymið pví
ekki að koma til okkar, pað borgar sig fyrir ykkur.
L. R. KELLY,
sá sem setti fyrst niður vörurnar...................
..........................Itliltoii, l IIAKOTA ■ •
Md Reservo FiiiiíI
ASSESSMEfiT SYSTEM. OAUTUAL PRINCIPLE.
Hefur fyrra helmiqgi ylirstandandi árs tekið lífaábyrgð upp á nærri ÞRJÁTlU OG
ÁTTA MIIiLIÓNIR. ^Nærri NÍU MILLJONUM meira en á sama tímabili i fyrra,
Viðlagasjóður fjelagsius er nú meira en lisilf Tjórda lllillión dollnrs.
Aldrei liefur |>að fjelag gert eius mikið og nú. Ilagur þess aldrei staði ð eins vel
Ekkert lífsábyrgðarfjelag er nú í eins miklu áliti. Ekkcrt slíkt fjelag hefur
omið sjer eins vel á meðal hinna skarpskygnustu íslendinga. Yfir þii nnd af
þeim hefur nú tekið ábyrgð í því, Hlarjíar J>úsundir kefur það nú allareiðu greitt
Íslcilding m, Allar rjettar dánarkröfur greiðir það fljótt og skilvíslega.
Upplýsingar um þetta fjelag geta meuu fengið hjá
W. U. IMULSON Winnipeg, P. Sj ItAKOAL, Akra,
Gen. Agent Man, & N. W. T. Gen. Agent N.& 8. Dak. & Minn,
A. K. McNICHOL,
McIntybk Iíl’k, Winnipkg,
Gbn. Manageh fyrir Manitoba. N. W. Terr., B. C., &c.
507
fiiáliverði ráðið til lykta á pann hátt, að allir verði
ánægðir. Ilið fyrsta, sem varð að gera, var náttúr-
fega að koma honuin f land og senda hann á aðal-
peningamarkaðiun hjer til geymslu, Satt að segja
^efur allmikið af gullinu verið sent til Philadelphia
91 að láta mynta pað. Bankarar mfnir sjá náttúr-
l°ga um allt pað. I>að, að jeg sigldi í fyrstu af stað
lfá California hjálpaði nijer mikið. Aðalaugnamið
fifitt með ferð minni til London var, að fá lögfræð-
lnga álit utn, hvaða rjett jeg hefði til gullsins.
^Vraxton og jeg lögðum inálið fyrir prjá hina helztu
Ibgfræðinga, sem fást við sllk inál, og pó álit peirra
Vft>ri dálítið mismunandi, og pó við liöfum onu ekki
k°rnizt að endilogri niðurstöðu viðvíkjandi pvf, hvað
gera skuli, pá er málið nú samt komið í býsna gott
liorf hvað okkur snertir. Auðvitað gerir pað málið
^niklu einfaldara, að paðer enginn á hinahliðina, sem
gerir kröfu til fjársjóðsins, on við skoðum tnálið nú
Samt frá pcirri hlið, að pað sjeu einu eða tveir máls-
P^rtar til, sem geri kröfu til lians. Deir, sein slíka
kröfu geta gert, eru engir aðrir en hin núvorandi
sljórn f Perú og afkoinendur hinua upprunalegu íbúa
l^ndsins, og oss grunar, að liinir síðar nefndu sjeu
lúfiir rjettu erfingjar fjársjóðsins, sem jeg fann. En
livað lögin í Peru segja umsvona efni, og liver af-
sLaða stjórnarinnar par er gagnvart afkomendum
^lfina upprunalega fbúa, liöfum við ekki enn getað
fe'igið að vita. En við erum vissir um einn lilut, og
er, að jog á heimtingu á ríllegum fundarlaunum
514
svertingjans. Mrs. Cliff tók að sjer, að útskýra allt
málið fyrir honum nokkrum dögum eptir að allt var
um garð gengið, og segja honum, að pað, sem hann
liafði gert, hefði haft sína pyðingu, og að pað liefði
bundið kapteininn og Ednu saman með sterku
tryggðabandi, sem vitni hefðu verið að, og sem á
sumum stöðum og undir vissum kringumstæðum
gæti verið eins gilt hjónaband og unnt væri, en að
pessi síðari vfgsla hefði farið fram til pess, að hjóna-
band peirra væri gilt allsstaðar og undir öllum
kringumstæðum.
Kapteinninn hafði vonað, að sjá Shirley og
Burke áður en hann færi frá París, en pað gat ekki
látið sig gera, og pess vegna telegraferaði hann peim
strax eptir morgunverð, sem hann hafði á Ilotel
Grenade, að finna sig í London. Hann var rjett ný-
búinn að senda telegraf-skeytið pegar hann íann, að
komið var við handlegg sinu, og pegar hann leit við
til að sjá, hver hefði snert sig, pá sá liann tvo lög-
reglupjóna standa hjá sjer. Þeir voru mjög kurt-
eisir, en annar peirra sagði lionum tafarlaust á all-
góðri ensku, að hann yrði að fara með peim til lög-
regludómarans.
Kapteinninn varð forviða. Lögreglupjónarnir
gátu engar upplýsingar gefið honum um, hvað hann
væri ákærður fyrir, eða livort hann hefði verið
ákærður fyrir nokkuð. Deir sögðu lionum að eins>
að hann yrði að fara með peim, og að hann fengi
allar upplýsingar um petta pegar hanu kæmi á
503
En pegar Ralph sat nú parna og liorfði á unn-
usta systur sinnar og heyrði hann tala, og pegar
hann sneri sjer frá honum og horfði f hin uppljómuðu
augu systur siunar, pá kannaðist hann ósjálfrátt við
ummyndunar-afl pessara tveggja miklu töfravalda—■
gullsins og ástarinnar — og var harð-ánægður með
hjónaband peirra.
I>að bafði b/sna undarleg áhrif á Mrs. Cliff að
hitta Horn kaptein, og ef hún hefði ekki flýtt sjer að
fullvissa sjálfa sig um, að allt væri kömið í gott lag
og fast liorf, hvað snerti giptingu hans og Ednu, pá
hefði liúu ef til vill óttast, að hann hefði búið sjer til
allt öunur framtíðaráform en hún hafði óskað eptir.
Eu jafnvel pó húu hefði ekki vitað um samninginn,
sem kapteintiinn og Edna gerðu um morguninn, pá
liefði allur ótti um, að hætta væri á slíku, horfið,
pegar hann tók í liönd hennar.
Dað, að hitta nú petta fólk, setn liðið liafði súrt
og sætt með honum við skipstapann og 1 eyðimörk-
inni, eins vel á sig komið, gladdi kapteininn svo
nijög, að hann gat ekki um annað talað; og svo
sendi liann eptir Cheditafa og Mok — pessutn tveim-
ur góðu tuönnum, sein höfðu verið svo trúir, að hann
gat ekki gleymt pví; en pegar peir komu inn í stof-
una og hneigðu sig djúpt og horfðu með mikilli
lotningu á hann, leit hann spyrjandi til Eduu. Deg-
ar hann gekk inn á hótelið, liafði hann sjeð báða
svertingjana í garðinutn,og pó liann tæki ekki mikið
eptir peim, pá hafði hann hugsað með sjer, að peir,