Lögberg - 02.07.1896, Page 4

4
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 2. JULf 1896,
LOGBERG.
Gefið út að 148 PrincessSt., Winnipeg, Man.
af The Lögberg Print’g & Publising Co’y
(Incorporated May 27,1890),
Ritstjóri (Editor): SlGTR. JÓNASSON.
Business Manager: B, T. Björnson.
AiieI ý»É»iiriir: Smá-auplýgingar í eittskipti 25c.
fyrir 30 ordeda 1 þml. dálkslengdar, 75 cts um mán-
Á Htærri auglýsingnm, eJa auglýHÍngumum
Ifeugri tíma, afsláttur eptir sauiniugi.
|*li kaiipenda verdur a<J tilkynna
skiiflega og geta um fyrverand* bústad jafnframt.
UtanáHkript til afgreiJsliiHtofu bladsins er:
Tlie Lögberg I'rinlíiiK A Publinla. Co.
P. O.Box 308,
Winnipeg, Man.
Utaná8krip|ttil ritstjóranH er:
Editor Lögberg,
P 0. Box 368,
Winnipeg, Man.
Samkvæmt landslögum er upps'ígn kaupenda á
bladiógild, nema hannsje skaldlaus, þegar hann seg-
ir upp.—Ef kaupandi, sem er í skuld vid bladió flytur
vistferlum, án þess ad tilkynna heimilaskiptin, þá er
þa<3 fyrir dómstólunum álitin sýnileg sönnum fyrr
prettvísum tilgangi.
■— fimmtudaqinn 2 . jíjlí. 1896.—
Kosninga úrslitín.
í slðasta blaði gátum vjer um
koittir>ga úrslitin, að svo miklu ieyti
sem f>au voru p>& kuun. t>á voru ekki
ftreiðanlegar skyrslur komnar /rá öll-
um kjörstöðum í mörgum kjördæm-
um, svo úrslitin hafa talsvert breyzt
síðan, fjanniir, að uokkrir, sem f>á var
álitið að hefðu náð kosningu, hafa
reynzt að hafa orðið undir,
og nokkrir, sem f>á var talið að
hefðu orðið undir, eru nú álitn-
ir kosnir. Jafnvel enn er ekki
víst, hver úrslitin verða í jbnsum kjör-
dæmum, f>ví sumstaðar verða atkvæð-
in talin upp aptur, af dóraara, sam-
kvæmt kröfu peirra, er kjörstjórar
hafa lfst yfir að hafi orðið undir, og
sumir ætla að höfða mál á móti peim,
sem talið er að hafi fengið fleiri at-
kvæði, fyrir mútugjafir og önnur
ólögleg meðöl, sem viðhöfð hafi verið
til að ná kosningu. £>að má pví bú
ast við, að nokkur breyting verði enn
é, f>. e. að nokkrir, sem nú eru taldir
pingmenn, verði dæmdir úr sætum
sínum. En pær breytingar, sem á
hafa orðið eða verða kunna frá pvf, er
vjer skyrðum frá í síðasta blaði, brey ta
ekki aðal-úrslitum kosnÍDganna.
Frjálslyndi flokkurinn verður í mikl-
■um meirihluta í pinginu, svo Tupper-
stjórnin hlytur að segja af sjer og
stjórn að myndast úr flokki frjáls-
lyndra manna, með Mr. Laurier sem
forsæti sráðgjafa.
Eptir pví sem næst
ist, hafa kosninga-úrslitin oiðið sem
fylgir:
Ontario-fylkið sendir á ping 44
liberala, 41 konservativa, 4 óáháða og
3 Patróna. Quebec fylkið: 49 liberala,
15 konservatíva óg 1 óháðan. New
Brunswick: 4 liberala, 9 konser-
vatíva og 1 óháðan. Nova Scotia: 10
liberala og 10 konservatíva. Prinee
Edwards-ey: 3 liberala,l konservatíve
Og 1 óháðan. Manitoba: 2 liberala 4
konservatíva og 1 óháðan. Norð-
vesturlandið: 3 liberala og 1 óbáðan.
British Columbia: 4 liberalaog 2
konservatíva.
Frjálslyndi flokkurinn hefur eptir
pví 119 menn á pingi, en apturhalds-
flokkurinn ekki nerna 83, eða 36 færra
en frjálslyndi flokkurinn. Við meiri-
hluta frjálslynda flokksins er óhætt að
bæta hinum 8 óbáðu mönnum og 3
Patrónum, pví peir standa á sama
grundvelli í aðal málunum, sem barist
var um við kosningarnar, og frjáls-
lyndi flokkurinn, svo Mr. Laurier
kemur til að hafa 47 menn fram yfir
í pinginu strax í byrjun, og er pað
meir en DÓg. En svo má búast við,
að ymsir konservatívar verði dæmdir
úr sætum sínum fyrir ólögleg meðöl,
sem peir og fylgismenn peirra beittu
við kosningarnar, svo að nyjar kosn-
ingar fari fram I nokkrum kjördæm-
um, sem frjálslyndi flokkurinn pá
sjálfsagt vinnur. Þegar allterkomið
í kring má pví búast við, að Mr.
Laurier hafi á milli 50 og 60 liðstnenn
umfram Sir Charles Tupper (eða hvern
pann, er kann að verða leið'ogi aptur-
haldsmanna) í pinginu.
Eins og lesendur vorir sjá af pví,
sem sagt er að ofan, er pað hið ka-
pólska Quebec-fylki, sem eigittlega
hefur ráðið kosninga-úrslitunum.
Meir en tveir priðju hlutar pingmanna
paðan fylgja frjálslynda flokknum, og
synir pað að fólkið par eystra er
búið að brjóta af sjer hlekki klerka-
valdsins. Vjer áttum von á, að Mr.
Laurier fengi par nokkurn meirihluta,
en ekki eins mikinn og varð.
Vjer áttum von á, að Ontario-
fylkið sendi fleiri liberala á ping en
varð, enda hefði pað orðið ef Patrón-
ar, sem standa hjerum bil á sama
grundvelli og liberalar, ekki hefðu
haft par um 40 pÍDgmannaefni, sem
dreifðu atkvæðum frjálslyndra manna,
svo konservatívar komust að. Ef
petta hefði verið beinn bardagi á milli
frjálslynda flokksins og apturhalds-
flokksins I Ontario-fylkinu (eins og
átti sjer stað í Quebec), pá hefðu lib-
eralar unnið par eins mikinn sigur
eins og í Quebec-fylkinu, pvl allt
landið er í rauninni að aðhyllast
stefnu fijálslynda flokksins—eins og
vjer hjeldum fram fyrir kosningarnar.
maður á pingi, alla leið austan frá
Snperior-vatni vestur að Kyrrahafi,
af 15, sem áttu sæti á pingi, en nú eru
pó 9 af 17 af frjálslynda flokknum og
1 óháður úr pessum hluta landssins,
og verða fleiri pegar málaferli pau
útaf kosniugunum, sem eru að byrja,
verða útkljáð.
Apturhaldsmenn spöruðu ekkert
til að vinna kosningarnar hjer í Mani-
toba, og tókst pað að nafninu til. Of
fjár var borið í kosningarnar hjer og
hverskonar ólögleg og óheiðarleg
meðöl notuð. Vjer förum ekki lengra
út í pað í petta sinn, en munum í
næsta blaði minnast á pað frekar.
Eins og sakir standa nú. má segja, að
Manitoba-fvlkið,en einkum pó Winni-
peg bær, bafi orðið sjer til háðuDgar,
en pað er vonaDdi að pað endurreisi
orðstyr sinn síðar — að minnsta kosti
að nokkru leyti.
Eins og sjezt á öðrum stað í blað
inu, var hið 12. árlega kirkjuping sett
í kirkju safnaðanna í Argyle fimmtu-
daginn 25. júnf, og stóð pað yfir
pangað til mánudagskveldið 29. s. m.
Byrjun gerðabókar pingsins birtist í
pessu blaði, og munuin vjer, eins og
vant er, birta allar gerðirpess í Lögb.
— í næstu tveimur blöðum. í petta
sinn viljum vjer að eins taka fram, í
viðbót við pað sem nú birtist af ping-
tíðindunum, að pingið gekk vel og
friðsamlega eins og vant er, og befur
óefað verið til mikillar uppbyggingar.
Söfnuðirnir í Argyle tóku ágætlega á
móti kirkjupingsfulltrúunum og öll-
um kirk jupings gestum, og hjeldu
alla m jög rausnarlega á meðan pingið
stóð yfir.
I>rír fyrirlestrar voru fluttir á
pessu kirkjupingi, hver öðrum ágæt-
ari, eptir pá sjera Jón Bjarnason,
sjera F. J. Bergmann <-g sjera N. S.
£>orláksson.
Á sunnudaginn (28. f. m.) var
kand. theol. Jón J. Clemens vígður til
safnaðanna f Argyle, kirkjan vígð og
fjöldi fólks var til altaris. Veður var
hið iundælasta, enda sótti miklu fleira
fólk en kirkjan rúmaði — yfir 100
manns varð að standa úti, og pó stóð
eins margt fólk á öllum auðum blett-
um meðfram sætunum og par gat
troðist.
Hið frjettnæinasta af pinginu er
pað, að dr. M. Halldórsson gaf $200
í skólasjóð kirkjufjelagsins og hefur
ánafnað skólanum aðra $200 eptir
sinn dag með pví skilyrði, að bann
verði reistur í einhverjum bæ í Banda-
ríkjunum. Ónefndur maður í Garðar-
byggð liefur par að auki gefið skóla-
sjóðnum $100 á árinu. Ena fremur
koiu Mr. Charles Wing frá Crystal,
N. Dak., á pingið með tilboð frá bæ
sínum,um að gefa skóla kirkjufjelags-
ins 6 ekrur af landi og $2,000 í pen-
ingum, ef hann yrði reistur par. Mr.
Wing og Mr. D.J. Laxdal, sem einnig
kom á pingið, fullvissuðu menn par
að auki um, að fá mætti svo púsund
um dollara skipti í pei>ing;;gjöfuu>
hjá nokkrum mönnum par syfra, ef
skólinn yrði reistur par.
Að loknu kirkjupingi hjeU lestr
arfjelagið 1 Argyle kirkjupingsmöan-
um og öðrum gest'irn gildi í hinu
nyja samkomuhúsi sími að Grund P.
O. llúsið rúmar íleiri hundruð
manns og var fullt af fólki. Söugur
og ræðuhöld fóru fiain á eptir veit-
ingunum.
Sjera II. K. Gebhart, frá Fargo,
mætti á [>inginu af liendi General
Councils í tilcfni af hinu fyiiibugaða
sambatidi fjelagsins við nefnt kirkju-
fjelaga-sa mband.
Skólasjóður kirkjufjelagsins er
nú orðinn á 4. pús. dollara.
Næsta kirkjuping var ákveðið að
haldast skuli hjá St. I’áls-söfnuði í
bænum Minneota, í Minnesota-ríki.
Nákvæmaii frjettir um allt h;ð
ofangreiuda koma í liinuin sampykktu
fundargerniogum, sem birtir verða í
næstu númerum Lögbergs.
Dáleiddur í Grofiua.
pytt af J. E,
£>að virðist naumast að bera vott
um heilbrigðan hugsunarhátt dá
leiðlsu syning sú, eða tilraun, er ny
lega fór fram að „The Royal Aquari-
um“ á Englandi, par sem dáleiddur
maður nokkur var bókstaflega grafinn
í 6 daga. Maður, sein rilar um at-
burðinn í blaðið „WorId“, segir, að
hinn dáleiddi hafi verið luktur í
sterki kistu og lagður í 9 feta djúpa
gröf, að viðstöddum fjölda áborfenda.
Á loki kistunnar var gat, og frá pví
gati lá pfpa er náði upp úr gröfinni.
Var pannig umbúið til vara, svo að
sjúklingurinn gæti andað ef liann
raknaði við fyr en til var ætlað. Um
pessa pípu gátu áhorfendurnir sjeð
andlit sjúklingsius. Loks var sjö
feta pykku lagi af mold rnokað ofan á
kistuna, og gengið frá gröfinni á
vanalegan hátt.
Á sjöunda degi var kistan grafin
upp að viðstöddum múg og marg-
menni. Þegar sjúklingurinu var vak-
inn leit ekki út fyrir, að honutn liði
að nokkru leyti ver fyrir pcasa jarð-
setningu.
Blaðið „The London Lancet“,
sem segir frá áminnstutn atburði, fer
um hann pessum orðum: „Það er
naumast bægt að hugsa sjer viððjóðs-
legri tilraun en pessa. Jafuvel pótt
gert væri ráð fyrir, að dáleiðslur pess-
ar kynuu að vorða að notutíi að ein-
hverju leyti—sem vjer látum ósagt—
pá er naumast pörf á að afsaka pað,
pótt slíkar tilraunir sje ekki gerðar
voðalegri en pað, að kviksetja menn
með peim. Allt pað, sem leitað var
að með pessari tilraun, var alveg j'i^°
hægt að finna með pvf að eins,
loka hmn dáleidd.i f kistunni e^*
kassanum, pótt lnun væfi alls ok^1
grafinn í jörð niður. Með greptra11'
inni hefði enn freinur verið (Jmögul®?*
að leita sjúklingnum hjálpar eða li^3
á uokkurn hátt, nógu fljótt, ef h*nI1
hefði purft pess við. Því pótt s!y9
við d ileiðilur sjeu ef til viil sjaldg®^
pi er |>ó Ómögulogt að neita pví,
pau geti viljað til“.
Skrítið Samtal.
(llál, skoðað írá tveimur hliðum að eios)'
A—„Hveuær skyldu peir pá hal“il
{slendÍDgndaginn í sumar, eða æth
puð eigi nú að fara að rjena áhugiuu
rneð hann? ‘
B—„Já, jeg veit ckki; pað hefuC
nú veiið nóg annað að hugsa ulU
núna í seinni tíð, sem parfara hefur
vcrið, nl. kosningfarnar“.
A—Jú, jú, viti menn! Það er nú
eitthvað meira lagt á sig fyrir p*r>
lieldur en íslendingadaginn; svo pef?"
ar allt kemur til alls, eru hvorugrft
fylgismenn ánægðir, og allt sam lyndi
milli flokkanna er f báli og brand1)
hvernig sein öil pólitísk úrslit ráðasb
en út af íslend deginum verður aldro1
misklíð, prátt fyrir pað, hve sumir eru
ákafir með að vilja viðlialda íslenzk*
pjóðerninu sínu, pvert ofan í viðleitnJ
peirra rnörgu framfaramanna, er vilj*
sein fyrst drekkja pví í aineríkaiisk*
pjóðhalið, svo [>eis frumlega ág*llS
geti aldrei framar gætt, — aldrei
eilifu“,
B —„Þetta er nú málefni, sem hálB
í hverju hefur verið laust við ^1-
pjóðerni, eins og pú mættir hafa sjo®
fyrir löngu. Til pessa hefur hátíðiu
ekki verið haldin f íslenzka minningu
nenia í orði kveðnu, að mjer skilst
Hún hefur verið haldin 1 minningu
um stjórnurskrána góðu, sem all'r
eru meira og minna óánægðir mc^
nema Danskurinn, sem líka er eðU"
legt, pvf stjórnarskráin er dönS"4
Og pó danski kongurinn gæfi han*
auðvitað f góðu skyni, pá var hún og
er full af göllum og vanmetum eiu9
og flest dönsk mannaverk, sem unniu
liafa verið í parfir íslands. Sje dag’
urinn helgaður stjórnarskránni, eT
hf'tíðin blátt áfratn helguð Dönuiu,
pví allur heiður, sem stendur f saui*
bandi við haua, er Dana cign, og vl®
stjórnarskráca á íslenzkt pjóðeru*
auðvitað ckkert skilt. íslendiugar
liafa að eins rifist og pjarkað um han»
fyrir gýg sfðan húu var gcfin, og erU
enn eins óánægðir með hana °S
nokkru sinni áður, nema fremur sje‘*‘
A—„Ja, ekki veit jeg hvort p^
segir satt. um Danskinn og stjórnar*
skrána. En pað veit jeg. að við />wr/”
um að hafa Islendingadag, pótt ekk1
Hjer í vesturparti landsins hefur
mikil breyting orðið ö, pví eins o<*
verður kom-* kunnugt er var að eins einn liberal
504
væru pjónar eintivers útlends pjóðhöfðingja frá
Barbary eða Morocco. Þetta Cheditafa og Mok!
Hinir sömu, hálfnöktu, tötralegu svertingjar, sem
höfðu verið með peim á Kyrrahafs-ströndinni —
prestlegur yfirpjónn, tiltakanlega virðulegur í allri
framgöngu og skrautpjónn, með öllum litum regn-
bogans! Það liðu nokkrar mfnútúr áður en kap-
teinninn gat áttað sig á, að petta væru I raun og
veru sömu mennirnir.
Þegar kapteinninn var búinn að sjá Afríku-
mennina — pví pað var bjer um bil allt, sem bann
vildi peim f petta skipti — og Edna áleit tíma til að
segja peim að peir mættu fara, pá tók húu eptir pví,
að pað var eitthvað, sem Cheditafa langaði til að
segja eða gera. Hún leit pví á hann spyrjandi aug-
u n og pá kom hann með pað.
Þessi góði Afríkumaður hafði lengi verið að
hugsa um hina miklu athöfn, sem hann hafði fram-
kvæmt rjett áður en kapteinninn sigldi burt frá
hellrunum’ á Perúströndinni; og hann hafði spurt
ymsra spurninga i kyrpey, og án pess að synast gera
pað í nokkru sjerstöku augnamiði, bæði í San Franc-
iscoogParís, viðvíkjandi vígsluathöfnum í Ameríku
og öðrum menntuðum löudum. Hann hafði nú ekki
fengið nóg að vita til pess, að liann hefði getað
framkvæmt vígslu-athöfn eins og orpodox prestur,
en hann hafði fengið ymsar upplysingar — ómerki-
legar í sjálfum sjer, en setn liöfðu mikla pyðingu í
augum hans — og hann hafði komizt að peirri niður-
513
færi. Hann vildi, að hún færi með sjer, og hún færi
pví með honum. Þar að auki sagði hún, að sjer
geðjaðist bezt að pví að giptast hjá sendiherranum.
Það væru allskonar reglur viðvíkjandi pví að gipt-
ast, á Frakklandi, og hvorki hún nje kapteinninn
kærði sig um að hafa allt pað umstang, sem pví
fylgdi að uppfylla pessar reglur, pó pau hefðu tíma
til pess. Ef pau giptu sig bjá Bandaríkja sendi-
herranum, pá væri pað fyrir lögum hið sama og pau
giptu sig í Bandaríkjunum, ogpargætu pau gipzt
eins og Bandaríkja pegnar og látið Bandaríkja prest
vígja sig.
Þegar Mrs. Cliff heyrði petta, hætti hún mót-
bárum sínutr. Ilún varsvo glöð og ánægð, að hún
var reiðubúin að saropykkja hvað sem var og trúa
hverju sem var, og hún lijálpaði Ednu allt sem hún
gat að búa hana undir vígslu-athöfnina.
Mrs. Sylvester, kona ritara seudiherrans, fjokk
miða frá Ednu og kom pví að finna hana á liótelinu í
mesta hasti, og Ijet aka sjer pangað eins liart og
leyft er að aka um götur Parísar, og pað stóð ekki á
löngu áður en búið var að undirbúa allt og slá pví
föjtu, að vfgslu-athöfnin færi fram kl. 4. e. m. sama
daginn.
Athöfnin átti að verða alveg prívat. Enginn
átti að vera viðstaddur nema Mrs. Cliff, Ralph og
Mrs. Sylvester. Cheditafa var ekki sagt frá, hvað til
stóð. Þau fundu öll til pess, að pað væri rjett, eptir
pað sem skeð hafði, að moiða ekki tilfinningar gamla
' 508
alveg á sinn hátt eins og ef jeg bjargaði biluðu gu^u*
skipi inn 1 höfn. Um petta atriði keinur öllum
fræðingunum saman. Jeg hef pess vegna gert kröfu
um fundarlaun, og skal halda henui fram til hlDS
ytrasta með ráði hinna beztu lögfræðinga í heimlU
um. En pað er álitið, að hvorki stjórnin í Perú DJe
afkomendur hinna upprunalegu íbúa í sameininj?u’
muni geta gert okkur neinn óleik. Við höfum
í okkar eigin höndum. Þeir vita ekki að pessi fj**
sjóður er til eða að peir hafi nokkurn rjett tl
hans fyr en við segjutn peim frá pvf, og án okk*r
hjálpar er peim ómögulegt að gera nokkra kröfu e^s
sanna nokkuð. Þess vegna er bezt fyrir aðra blut
aðeigendur að kannast við, að við sjeum að geril P*®’
sem er ekki einasta sanngjarnt, heldur að við syuUlU
örlæti við pá, og taka á móti pví, sein við bjóðunl'
og Iáta okkur halda peim hluta af fjársjóðnum, 8®”1
beztu lögfræðingar álíta að við eigum mcð rjettu“-
„Strax og pví verður viðkomið, senduin vl®
umboðsmann til Perú, til að gera út um málið, eU
lögfræðingar míiiir liafa málefnið til meðferðar,
jeg verði náttúrlega við satnningana riðinn“.
„Og hvað mikinn skerf af fjársjóðnum áHta
peir, að [>jcr eigið lieimting á, kapteinn“, spur®|
Mrs. Cliff; „hvað mikið álíta peir að pjer eigið að
„Okkur liefur komið saman um, a.ð við ei{?llUl
heimting á 20 af hundraði af öllu saman“, svarft®1
kajiteinninn. Eptir að liafa liugsað vandlega ulU
málið og cptir ráðleggingu lögfræðinganna, hef jeí>