Lögberg - 18.11.1897, Side 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 18, NÓYEMBER 1897.
5
hver getur sagt hvað langt f>að getur
flutzt? Hinar nyju uppgötvanir raf-
magnsfræðinnar benda á mögulegleika
til pess, að pað megi flytja afl frá ám
og fossum vorum feykilega langan
veg, án þess pað láti sig til muna;
og með peim umbótum sem vjer,
með samanbuið við annað, getum
búist við að gerðar verðí á pessari
tiltö'.ulega njfju uppgötvun, má telja
vist að pað verði notað, engu síður en
gufuafl, i bæjum og byggðarlögum,
sem liggja langar leiðir í burtu frá
framleiðslustöðvum pess. í>egar sá
tími kemur er pað vel skiljanlegt, að
Níagara fossarnir verði notaðir ef
peir, sem yfir þeim eiga að ráða, meta
nytsemina svo mikils að þeir gefi
pað eptir.
N/justu skyrslur yfir vatnsaflið i
heiminum sýna, að notkun þess fer
óðum vaxandi. Ameríka er par efst
áblaði með 70,000 hesta-öfl. Svissland
er næst í röðinni með 30,000 hesta-öfl.
Frakkland hefur 18,000 hesta-öil.
Þýzkaland er bið fjórða með 17,000
hesta öfl. Norvegur og Svíaríki hafa
15.000 hesta-öfl hvort, og England
4,000. E>etta s/nir ljóslega, hverja
þýðingu vatnsaflið getur haft að pví
leyti að dreifa iðnaðarstofnunum og
breyta aðalstöðvum verksmiðjanna
hvervetna. Að undanskildum Banda-
ríkjunum er vanalega hægast að
framleiða vatnsafl í peim löndum
sem rr’onst hafa af kolum, og í f>eim
löndum sem hafa mestan iðnað er
erfiðast að framleiða vatnsaflið yfir-
leitt. Svissland, Ítalía, Noregur og
Sviaríki eru svo vel stödd hvað vatns-
afl áhrærir, að þau lönd ættu að geta
orðið framarlega í röðinni, sem iðnað
arlönd, hjer eptir. Ef Bandaríkin,
með peirr stórkostlegu kolanámum,
hagnýta sjer vatnsaflið, pá pýðir pað,
að þau ná pvl fyrri peirri yfirhönd í
verzlunarviðskiptum, sem pau nú
pegar hafa í hendi sinni að ná.
*
ÓTRÓLEGUR PLTfTIR.
Járnbrautarfjelag eitt í Pennsyl-
Vania tók núna rjett nýlega gamla
járnbrautaibrú af Schuykill-ánni, í
bænum Philadelphia, og setti aðra
nýja í staðinn á níu mínútum.
Gamla brúin er úr járni og þótti ekki
óhult lengur, vegna hinna miklu um-
ferðar. Nýja brúin er öll úrstáli; hún
er 24C fet á lengd, 25 fet á breidd og
80 feta há. Gamla brúin var 750
tons á pyngd, en sú nýja er 200 tons
þyngri. Nýja brúin var byggð á bráða-
byrgðar - stöplum, er bygeðir voru
meðfram hinni hliðinni ágömlubrúnni,
til þess að færa hana yfir á. Þegar
nýja brúin var fultgerð, voru pær
báðar færðar í einu, sú gamla yfir á
bráðabyrgðar stöplana og sú nýja af
bráðabyrgðar-stöplum peim, sem hún
Var byggð á, yfir á steinstöplana, par
sem sú gamla hafði staðið. Biðar
brýrnar, sem færðar voru í einu með
vatnsprýstingsafli, voru 1,700 tons.
Tíminn, sem gekk í pað að hafa þessi
brúaskipti frá því fyrst að byrjað var
á verkinu og pangað til J>ví var lokið,
var níu mínútur.
*
ÞÝÐING KOSNINGANNA í BANDAKÍKJ-
UNUM 2. Þ. M.
Síðustu ríkjakosningarnar í
Bandaríkjunum virðast benda til J>ess,
að hin pólitíska stefna sje á talsverðu
reiki. Það lítur út fyrir að republik-
anar hafi unnið fullkorninn sigur i
Maryland, með því að koma að borg-
arstjórn i Baltimore og ná yfirhönd í
þinginu, sem kýs senator eptir Gor-
man. Bryan sinnar unnu kosning-
arnar í Nebraska með meiri atkvæða-
mun, en þeir höfðu par í fyrra. í
Ohio endurkusu republikanar ríkis
stjórann með hjer um bil j| af meiri-
hluta peim, sem J>eir höfðu par í
fyrra. t>eir segjast hafa fimm sæti
framyfir í pinginu og geta J>vi endur-
kosið Mr. Hanna fyrir senator; en at-
kvæðamunurinn er svo litill í sumum
kjördæmum, að dómstólarnir eiga að
skera úr,og demokratar halda þvi stöð-
ugt fram, að Mr. Hanna nái ekki end-
urkosningu. tíigur demokratanna í
Greater New York snýr þannig við
blaðinu, að í staðinn fyrir meirihluta
McKinley’s i fyrra, sem var 268,000,
hafði nú dómaraefni demokrata 50,000
atkvæði umfram, og er mjög undir
bælinn lagt,að republikanar hafi meiri
hluta þingsins. Republikanar eodur-
kusu ríkisstjóra í Massachusetts með
helmingi minni atkvæðamun en
í fyrra, en með meiri atkvæða-
'nun heldur en nokkurt annað
undanfarið ár síðan 1872. í Iowa nær
republikani kosningu sem líkisstjóri
með meira en helmingi minni atkvæða-
mun en í fyrra, og hjer um bil helm-
ingi minni atkvæðamun en ríkisstjór-
inn fjekk árið 1895. í Pennsylvania
höfðu republikanar langtum miuni
atkvæðamun nú en i fyrra; en hann
er ekki mjög mikið minni en að und-
anförnu, við svona lagaðar kosningar.
II ið pptirtektaverðasta við kosning-
a-nsr þar var atkvæðafjöldinn (117,-
000 atkvæði), sem fjehirðisefni bind-
indisflokksins fjekk. 1 Kentucky,
þar sem McKinley hafði 281 framyfir
Bryan i fyrra, komust nú silfurfrí-
sláttu-demókratar að með 15,000 at-
kvæða mun. í Colorado er sagt, að
yfirrjettar dómaraefni demo(krat)
pop(úlist)anna hafi náð kosningu með
litlum meirihluta. Bryan-demokrat-
arnir urðu ofaná í Virgiuia; en sagt er
að republíkanar hafi grætt í South
Dakota og Kansas. Atkvæðatala re-
públíkana í New Jersey minnkaði
um nálægt £ úr því, sem hún var í
fyrra, en þar hafa þeir þó meiri hluta
í þinginu.—Literary Ðiyest.
Til kjósendanna í
..WARD 4..
I WINNIPEC-BÆ,
Eptir tilmælum margra
kjósenda í 4. kjördeild, hef eg
látið tilleiðast að ~efa kost á
mjer sem fulltrúa-efni fyrir
nefnda kjördeild við næstu
bæjarstjórnar- kosningar, og
leyfl mjer þessvegna vinsam-
lega að biðja íslenzka kjós-
endur um fylgi sittog atkvæði.
Vegna þess hvað tíminn er
orðinn naumur, býst eg ekki
við að geta sjeð nema fáa
kjósendur sjálfur og vona að
menn misvirði það ekki und-
ir kringumstæðunum.
Virðingarfyllst,
Edward D. Martin.
Department of the Interior,
Ottawa, 1. Nóvember, 1897.
ÞAÐ KUNNGERIST bjer með að
Innanrikis deildin gefur leyfi (permits)
fyrir árið 1898 til að yrkja skólalönd
þau, er áður hafa verið plægð.
Þessi leyfisbrjef fást með því skil-
yrði að borguð sjeu 50 cents fyrir-
fram fyrir hverja ekru af akri, nema
þvf aðeins að fleiri en einn leggi inn
boð fyrir landið. í þvi tilfelli fær sá
leyfið sem hæðsta leigu býður fram
yfir 50 cents á ekruna.
Þessi leyfisbrjef verða að eins gefin
fyrir skólalönd, sem búið er að plægja
eitthvað á áður, og ekki undir neinum
knngumstæðum er leyfilegt að plægja
upp óbrotið land.
Beiðni um leyfi til að yrkja þessi
lönd næsta ár ættu að vera komin til
Secretary, Department of the Interior,
Ottawa, ekki seinna en fyrir 15 Jan-
úar 1898.
Allir eru varaðir við því að reyna
að hafa afnot af þessvm skóla löndum
án þess fyrst að fá leyfi til þess.
Samkvæmt fyrirskipan,
JAS. A. SMART,
Deputy Minister.
OLE SIMONSON,
mælir með sínu nýja
Scandinavian llotel
718 Main Strkkt.
Fæði $1.00 á dag.
Til Nyja-Islands!
Uudirskrifaður lætur góðan, upp-
hitaðan sleða ganga á milli Nýja ís-
lands, Selkirk og Winnipeg. Ferð-
irnar byrja næsta þriðjudag (23, nóv.)
og vetður hagað þannig:
Fer frá Selkirk (norður) þriðju-
dagsmorgna kl. 7 og kemur að íslend-
ingafljóti miðvikudagskveld kl. 6.
Fer frá íslendingafljóti tímmtu-
dagsmorgna kl. 8 og kemur til Sel-
kirk föstudagskveld kl. 5.
Fer frá Selkirk til Winnipeg á
laugardaga, og fer fráýiOð Ross Ave,
Winnipeg, aptur til Selkirk á mánu-
dagsmorgna kl. 9.
Sleði þessi flytur ekki póst og
tefst því ekki á póststöðvum. Geng-
ur reglulega og ferðinni verður flýtt
allt sem mögulegt er, en farþegjum
þó sýnd öll tilhliðrunarsemi.
Helgi Sturlang son keirirsleðann.
Eigandi: GCO. S. DickíiiSOi),
SELKIRK, MAN.
Til sölu í Kildonan:—10 ekí
ur af landi (rjett fyrir norðan Winni-
peg) meðgóðuin kjörum; enn fremur
8 kýr mjólkaitdi og nokkur geldneyti,
3 hestar, 2 vaguar, 2 sleðar, sláttuvjel,
rakstrarvjel, plógur, herfi, „cultirí-
ter“ o. s. fr».—Landið er allt p segt
og umgirt. — Byggingar á^landinu
eru: íveruhús, 18 gripa fjós, hesthús,
mjólkurhús, fuglahús og brunnhús
yfir góðum brunni. — L:stuafendur
snúi sjer til undirskrifaðs, munnleg v
eða skriflega,
SlGURÐAR GUÐMUNDSSON,
Kildonan.
Utanáskrift til mín er: Box 585,
Winnipeg, Man.
í>eir sem vilja fá sjer ,.Patt nt“
fyrir einhverju hjer í Canada geta
sparað sjer $5.00 með því að finna
B. T. Björnsson,
ráð^m. Lögbe-gs.
OTTO
AÁD RTHT.iT A TJT
Nú er tíminn tíl að kaupa vörur fyrir veturinn
Fyrir innkaupsverd:
Karlmanna og Drengja alfatnaður og yfirl afnir.
Fyrir hálfvirdi
Ivarlmanna og Drengja Hattar og Hanskar.
Fyrir innkaupsverd:
Karlmanna og Drengja Húfur og Vetlingar.
Fyrir híllfvirdi:
Kvennmanna og barnakápur og Jakkar.
1 Fyrir hitlfvirdi:
Kjóladúkar, ,Outings‘, Prints, Gingbams og Sheeting
Fyrir hillfvirdi:
Allar okkar Blúndur, Silkibönd, Kjóla-lagningar o. fl.
— Ef ykkur vantar skó, yfy'skó eða loðkápur ættuð þið að koma og
vita um útsöluverð hjá mjer áður en þjer kaupið annarrstaðar.
35 centa te fyrir........................................ $ 25
50 certs te, 35c pundið og 3 pund fyrir.................... 1 00
8 pnnd «f k> fli fyrir..................................... 1 00
18 pund af svcskjum fyrir................................ 1 00
10 putid af þurkuðum eplum fyrir........................... 1 00
5 pund af þurkuðum Raspberries fyrir....................... 1 00
15 pund af þurkuðum Peaches fyrir.......................... 1 00
15 pund af beztu rúsínum fyrir........................... 1 00
20 pund af banka byggi fyrir............................... 1 00
Stifelsi, pakkinn fyrir....................................... 5
Pela flaska af bláma fyrir............................... 5
8 stykki af þvottasápu fyrir.................................. 25
Steinolía, gallónan fyrir.................................... 15
Komið sem fyrst- því vörurnar ganga fljótt upp
Virðingarfyllst,
Geo. H. Otto,
Crystal, N.-Dak.
271
„Hjá Lanovitoh-fólkinu, og þar hittum við
Chauxville barón“, sagði hann.
„Ó!“ sagði hún.
„Hvers vegna segið þjer ó!“ spurði hann.
„Vegna þess að mjer er illa við Chauxville
barón“, svaraði Magga á sinn ákveðna hátt.
„Dað gleður mig—vegna þess að jeg hata
hann!“, sagði Paul. „Hafið þjer nokkra ástæðu til
að láta yður vera illa við hann?“
Magga hafði ástæðu til þess, en það var þannig
ástæða, að hún gat ekki sagt Alexis hana. Hún fór
þess vegna laglega í kringum spurninguna.
„Hann hefur sömu áhrif á mig eins og sníglar11,
sagði hún glaðlega.
En svo, eins og til að friða samvizku sína, gaf
hún ástæðuna, en hún bjó hana í dulargerfi, svo að
hann þekkti hana ekki.
5JJeg þekki Monsieur de ChauxvilJe betur en
J>jer“, sagði hún alvarleg. „Hann er einn af þessum
mönnum, sem kvennfólk hefur betra tækifæri til að
þekkja en karlmenn. Þogar karlmenn eru viðstadd-
ir, þá hverfur sjálfstraust hans, alveg eins og sjálfs-
traust kynills rakka hverfur þegar velkynjaður veiði-
hundur er nálægur. Honum er illa við yður. Ef
jeg væri í yðar sporum, l’aul, þá skyldi jeg vara mig
á Monsieur de Chauxville“.
Hún leit á klukkuna og stóð á fætur. Svo
braut liún blað í bókinni, sem hún hjelt á, loit
Bnögglega framau í hanu og augu þeirra mættust
eitt auguablik.
274
hlustar á aðra eius sönglist og þetta getur maður
nærri ímyndað sjer, að lífið sje eins og maður óskar
sjer að það væri“.
Hún svaraði þessu engu, en hún eins og ráfaði
3 fir I annað lag—svefnljóð.
„Þetta er Schlummerliedil (svefnljóð), sagði
Chauxville lágt. Þau hafa nærri nóg afl til þess að
svæfa sorgina.
í þetta sinn svaraði hún honum—ef til vill
vegna þess, að hann hafði ekki liiið á hana.
„Sorgirnar sofna aldrei“, sagði hún.
„Hafið þjer einnig lært það?“ spurði hann, en í
þannig tón, að spurningin þurfti ekkert svar.
Hún svaraði heldur ekki.
„Það hryggir mig“, hjelt haun áfram. „Hvað
mig snertir, þá er það öðru máli að gegna. Jeg er
karlmaður og jeg hef karlmanns-verk að vinna. Jeg
get haft af mjer með metorðagirndinni. Þar að
auki hef jeg þau forrjettindi karlmaun'a, að hyggja
á hefnd“.
Hann sá undarlega birtu í augum Katrínar og
að brjóst hennar lyptist upp af snöggu andvarpi.
Eitthvað, sem liktist brosi, íiögraði eitt augnablik
undir hinu vaxborna yfirskeggi hans.
Fingur Katrínar, sem voru bæði liðugir og
sterkir, slógu sterkar, samhljóða-nótur úr þunglynd-
islegu, hálfgleymdu lagi eptir einhvern klausturs-
lagasmið.
Á mcðau hún var að spila á fortepianóið, byrjaði
-267
sagði Alexis fremur óþýðlega, þegar hann og Etta
voru sezt á sleðann og búin að vefja að sjer loðfeld*
unum. „Við þurfum hans ekki með þar.“
„Jeg býzt við“, sagði Etta fremur fýlulega, „að
það verði svo hræðilega leiðinlegt þar, að við verð-
um fegin að jafnvel Chauxville komi og hafi ofan af
fyrir okkur“.
Aloxis svaraði þessu engu. Hann gaf öku-
manninum teikn, og hestarnir stukku af stað og það
hljómaði hátt og fagurlega í silfur-klukkunum 4
aktýgjum þeirra.
XXII. KAPÍTULI.
MAUBINN OG FLUGAN.
Það er hætt við, að lesendunum þyki vanta
staða lýsingar I þessa sögu. Þó vjer sjeum nú
kominn með heilu og höldnu til Pjetursborgar með
lesarann, þá höfum vjer ekkert að segja af þessari
sögulegu borg—engar bendingar að gefa um voða-
leg samsæri, ekkert um bandingja—engar sögur með
salti i þeim—ekki einu sinni hinn vanalega, litla
hnefafylli. Vjer höfum varla minnst á Newski
Prospect, stræti, sem gömul hefð er komin & að komi
við allar skáldsögur um Rússland. Vjer höfum í
þess stað verið að rugla um stázstofur og að eins um
húsin að innan, sem nú á dögutn má hejta að sje eiu$