Lögberg - 06.01.1898, Blaðsíða 3

LÖGBERQ, FIMMTUDAGINN 6, JANUAR 1898.
8
Islands frjettir
ísafirfti, 10. dóv. ’97.
Tíðarfae. Síðon síðasta nr.
blaðsins kotn út hefur veðráttan verð-
ið lygn og b!ý. nema suðvestan rosar
ojr rigningar í gær og í d«g.
Aflabrógd treg bjer við Djúpið
pessa siðustu dagana. — Menn úr
Jökulfjörðum, sem hjer voru stsddir í
gær, segja góðfiski par nyrðra i baust.
Mannskaða áhlaupið—18 menn
drukknaðir. t>að er nú pvi miður
fengin full vissa fyrir pví, að skip pau
prjú, sem vantaði, pegar siðasta nr.
blaðsins kom út, bafa öll farizt, og
hefur pví mannskaða-áhlaupið 4. p.m.
valdið 5 skipsköðum, og orðið alls 18
mönnum—flestum ungum og röskum
—að bana, og er pað mjög tilfinnan-
legt hrun, og margir, sem eiga um
sárt að binda.
Deir, sem drukknað hafa, auk
peirra priggja (Guðm. Gislasonar frá
Stakkanesi, Jóns Jónssonar á Naust-
um, og Msgnúsar Sveinssonar i Engi
dal), er nafngreindir voru í siðasta nr.
blaðsins eru:
Af sexæringnum úr Hnífsdal
pessir sex: formaðurinn Elías Hall-
dórsson, sonur Halldórs bónda Sölfa-
sonar i Fremrt-Hnifsdal, ungur mað-
ur, lipnr, ötull og kappgjarn, er verið
hafði formaður fyrir sig og föður sinn
1 nokkrar vertiðir, og lánast mjög vei,
svo að honum valdist mjög fólk, As-
geir Ásgeirsson, húsmaður í Sruðár-
krók hjer álaafirði, kvongaður maður,
er Jætur eptir sig ekkju og 3 börn,
Guðmundur Þorsteinsson, aðal fyrir-
vinna hjá fátækri móður sinni hjer í
bænum, ekkju Porsteins heitins Jóa-
kimssonar búsmanns, Guðmundur
Móesesson ftá Múla I ísafirði, Guðjón
Björnsson, kvongaður maður úr Val
pjófsdal i önundarfirði, og ísleifur
Auðunsson, Hermannssonar bónda
á Svaithamri, uppeldissonur hjón-
anna í Fremri Bi íftdal, sem við
penna sorglega skipskaða hafa pví
orðið fyrir peirri sáru sorg, að eiga
bæði roannvænlegum syni og uppeld-
issyni á bak að sjá.
Af fjögratnannafarinu, sem fórst
úr Höfnunum, drukknuðu pessirfimm:
formaðurinn Salómon Jðnsson frá
Veðrará í Önundartirði, ekkjumaður,
er lætur eptirsig 7 böm, I>orkell Jens-
son frá Tungu í Mosvallahreppi, Ó af-
ur Sigutðsson og Guðmundur Jóns-
son, báðir frá Vífilsmyrum í sama
hreppi, og Haraldur Kristjánssou frá
Kirkjubóli í Korpudal 1 ö.iundarfirði,
allir að sögn ókvcngaðir.
Við bátstapann úr Vigur ljetust
ppssir fjórir: formaðurinn Kristján
Daðason frá Borg í Skötufirði, souur
Daða heitins Eggertssonar bónda,
ungur maður og dugandi mannsefDÍ;
Ólafur Guðroundsson frá Efstadal í
Ögu hreppi, Sigmundur Erlingsson,
fyrrum Óðalsbóndi í V'igur, er fa ;ð
hafði pessa sjóferð vegna veikinda
eins hásetans, og loks Guðmundur
nokkur, sunnan úr Gufudalssveit.
Ekki hefur enn spurst, að neinn
hinna látnu hafi rekið.—Pjóðv. ungi.
Seyðisfirði, 6. nóv. ’97.
Bát Jónasa'- á Skálanesi. sem
hann stýrði sjálfur, vantar síðan í
storminum 1 fyrrad«g — Bátur frá
Brimnesi, sem líka vantaði, er komirn.
Fjársalan. „Vesta“ varð að
skilja eptir nokkur hundiuð fjár á
Vopnafirði, og varð pví að slátra
peim par.
Seyðisfirði, 13 nóv ’97.
Líkið af stúlkunni, Margrjeti
Guðmundsdóttur. sem úti varð í fyrra
vetur, fanrst loksins núna á miðviku
daginn. Maður frá Fitinstöðum, sem
var að srnala, gekk fram á pað hjer á
heiðinni norðaustur undan Kötlu-
hrauni, nálægt peim stöðvum, sem
Sigurjón Jónsson kvaðst hafa skilið
við stúlkuna nm kveldið. Líkið lá
utan í hæð, og var stirðnað af frosti.
tað synist nýkomið undan snjð og
óskaddað. Að pví er sjeð verður hef-
ur stúlkan lagst fyrir par utan í holt-
inu, breitt yzta fatið npp um höfuðið,
en vafið hin fast að sjer, og beðið svo
insaman uæturinnar, hrfðarinnar og
dauðans. Menn voru sendir strax af
stað hjeðan eptir likinu og komu peir
með pað hingað um kveldið. I>að
verður að likindum jarðað einn af
næstu dögunum eptir helgina.
Bátur Jónasar á Skálanesi, sem
getið var um í siðasta blaði að vant-
að hafi sfðan stormdaginn, er hvergi
kominn fram enn pá, svo par er nú
öll lífsvon úti. Á bátnum voru prir
menn, formaðurinn Jónas Ólafsson og
hásetar Jón ólafsson og Jóhatines
Halldórsson. Allt voru petta uDgir
menn og ókvongaðir, dugnaðar og
efnisdrengir, og er pví lát peirra mik-
ill skaði. Bátinn og veiðarfærin átti
óðaisbóndi Jón Kristjánsson.—Hjarki
Seyðisfirði, 30. okt. 1897.
Tíðarfar er nú alltaf hið blið-
asta, næstum pvi sumarhitar, en nokk-
uð hvasst á stundum.
Seyðisfirði, 11. nóv. 1897.
Hósbruni varð um hábjartan
dag, síðast i f. m., að Hesteyri i Mjóa-
firði, par sem ibúðarhús útvegsbónda
Ólafs Guðmundssonar brann á
skammri stundu til kaldra kola, en
bjargað varð flestum inDanstokksmun-
um. Ekki vita menn um Uppkomu
eldsins, er all í einu blossaði út um
báða gafla húsains, og varð eigi
■lökktur.
Tíðarfar er alltaf hið blíðasta,
og hvergi farið að gefa fje, sem jafn-
vel fitnar nú I pessu blíðviðri.
Seyðisfirði, 20. nóv. 1897.
Dáin. Nýdáin er, Sigriður Jóns-
dóttir, ekkja Guttorms Jónssonar f
Eyjaseli (hann dó í fyrra vor). Hún
var vinsæl og hjartagóð, oy afbragðs
hraust og afkastamikil til vinnu, hafði
enda opt purft pess með um dagana,
pví húuáiti opt við erfið kjör að búa
og var ein af peim konum, sem pvi
miður margar eru á okkar fátæka
landi, sem pað er rjettilega um sagt,
að peim sem vita hvað pað er, að búa
við pægileg lífskjör, mundi pykja
kalt i ð ganga f „klakaspor ekkjunnar
látuu“.
Tíðarfar er nokkuð óstillt
pessa dagana og vindasamt, en frost-
lint og snjókomulitið.
SÍLDAR OG FI8KIAFLI litill. Þó
fengu riótamenn kaupmanns Jóns
Magnússonar um 800 tunnur síldar
nylega á Eskifirði.
Kvefveiki gengur slæm hjer i
bæ n u m.—Avstri
Afslattur gefinn a
Laugardogum
— í BtfD —
Við höfum nýlega fengið mikið
af
Nyjum haust-vorum
. og erum sannfærðir um pað, að
yður mun geðjast vel að ýmsum
breytingum, sem gerðar voru
pegar ráðsmannaskiptin urðu.
Á laugardögum verðurgefinn
sjerstakur afsláttur af ýmsu, og
ráðum vjer |yður að lesa ang!ýJ-
ingar okkar vandlega.
Mr. Th. Oddson, som hefur unnið
hjá okkur að undanförnu, tekur
með ánægju á móti öllutn okkar
göinlu íslenzku skiptavinum og
biður pá einnig, sem ekki hafa
verzlað við okkur að undanförnu,
að koma og vita hvernig peira
geðjast að vörunum og verðinu.
Við vitum að eini vegurinn til
pess að halda í verzlun manna, er
sá, að reynast peim vel.
The Selkirk Tradíng Co.
SELKIRK, MAN.
C. C. LEE, rádsmadur.
“NORTH STAR”-
BUDIN
Hefttr pað fyrir markmið, að hafa beztu vörur, som hægt er að
fá og selja pær með lágu vorði fyrir peninga út í hðnd.
Jeg hef nýlega keypt mikið af karimannafatnaði, loðskinna káp-
um og klæðis-yfirhöfnum, kveon-jökkum og Oapes, Dsengja fatuaoi
og haust- og vetntr húfum, vetliugum og höuskum, vetrarnærfatnaði
sokkum o. s. frr.
Ennfretnur mikið af hinum frægu, Mayer rtibber vetrarskófatnað-
sem er álitiinn að vera sá bezti er fseet á markaðnum.
Sv^ nöfum við lika mikið af álnavðru, Matvöru og leii-taui. Kotn
ið ofj' o^^.ð mig áður en pjer kaupið anaarsstaðar pvi jeg er viss um
að pjer ðið ánægðir með verðið.
pn B. G. SARYIS,
EDINBURQ, “
N. DAKOTA.
^ w -w w ww •r»w»zrwirijítiíitw: ww
ALLSKONAR HLJODFÆRI.
Vjer getum sparað yður peninga á beztu
tegundum af allskonar hljóðfæruro, svo sem í
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ \
Piano, Or£xel,
Banjo, Fiolin. Tvlandolin o.fl.
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦•♦♦♦♦♦♦'
Vjer höfum miklar birgðir af nýjum hljóðfærum tilað velja
úr. Og svo höfum við líka nokkur
„Second Hand“ Orgrel
í göðu lagi, sem vjer viljum gjarnan selja fyrir mjög lágt verð,
til að losast við þau
Hunid eptir ad vjer getum sparad ykkur penlnga.
^^^♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ivjiiU:
J. L. MEIKLE & CO.
HííAeiÁíL WINN|PEa oS BRAnu ON, Man. og PORT ARTHUR, Ont. X uT w) V
I. M. Cleghorn, M. D.,
LÆKNIR, og YFIRSETUMAÐUR, Et-
Hcfur keypt lyfjibúðina á Bildurog hefur
Jivl sjáiftir umsjun a ollum m*#ölum, »«m hann
sstur frá sjer.
EEIZABETH ST.
BALDUR, - - MAN,
P. 8. Islenzkur túlkur við hendina hvt-
nær setn hörf gerist.
GEobe Hotel,
146 Princbss St. WinNipbg
Gistihús þetta er útbúið með öl'um nýjast
útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs
upp með gas ljósum og rafmagns-klukk
ur í öllura herbergjura.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Binstaka
máltíðir eða herbergi yfir nóttina 25 c
T. DADE,
Eigandi.
mvention !* probably patentabíe. Comniunlrn-
tions atrictly confldentiaL Handbook on Patenta
aentfree. Oldest agency for securlng patents.
Patents taken through Munn & Co. recelve
•p4Cial notice, without charge. in the
Scientific flmcrican.
A handsomely Ulustrated weekly. Largest eir-
oulatton ot any scientifle iournal. Terms. Í3 a
Kirmontbs.IL Soid byall newsdealers.
&Q0|SeiBro.dwa,.NeWY0rk
__Iwi* ðfltt. G» 7 au Wwaiujuiu, D. G.
OLE SIMONSON,
mælir með sínu nýja
Scaudinavian Dotel
718 Main Stbeet.
Fæði $1.00 á dag.
347
tvær athugasemdir við pað, sem Chauxville BftgBi, er
)ýstu djúpri pekkingu á málefninu og að áhugi var
að vakna hjá honum fyrir pví.
„Dað verða einungis prir menn með rifEla & veið-
unum, nefnil. pjer, Steinmetz og. jeg; og jeg verð að
biðja yður að muna eptir pví, að jeg er ekki góð
skytta—einungis viðvaningur, kæn prinz minn“,
sagði Chauxville. „Greifafrúin hefur sýnt mjer pað
traust, að fela mjer á hendur að ráðstafa öllu viðvlkj-
audi veiðunum. Jeg hef talað við skógarverðina og
hef lagt svo fyrir, að peir komi hingað kl. 11 í kveld,
til að tala við okkur og láta okkur vita hvað undir-
búningnum líður. Þeir vita af premur bjarndýrum,
og eru að reyna að slá hring utan um pau, svo pau
sleppi ekki burt“.
Cbauxville var fullur af upplýsingum og áhuga.
I>að voru ýms atriði, sem hann purfti að fá leiðbein-
ingar um hjá Paul. og peir töluðu saman miklu
frjálslegar en peir höfðu hingað til gert. Chauxville
hafði tínt upp heilmikið af pekkingu viðvikjandi
veiðum, og notaði pessa pekkingu svo fimlega, að
]>nð nam burt mest alla hættuna, sem almennt er
álitið að sje samfara ófullkominni pekkingu. Hann
kom pvi svo fyrir, að Paul og Steiumetz fóru að
piátta við greifafrúna um, hvar veiðiflokkurinn ætti
að hittast til að borða máltið sina og fá sjer hressingu
daginn eptir, og yfirgaf pau pannig.
Magga og Katrln voru við fortepianóið, en Etta
var ein sjer að skoða bók með ljósmyndum í.
354
brann glatt i hinum opna, franska ofni; herbergið
var vel lýst upp með lömpum. I>að var hlýtt og
gkemmtiiegt. Tvennar dyr voru á pví, og lagu aðr-
ar að litlu stofunni, sem privat fortepiauo K-itrínar
var i, en hinumegin við pá stofu var svefuherbergi
Katrinar.
Magga hafði fullvissað Katrinu um, að hún hefði
allt, sem hún óskaði eptir, og að hún kærði sig ekki
um, að herbergistney Katrluar hjálpaði henni að af-
klæða sig, eu samt tafði rússueska stúlkan hjá henni.
Húu var sein að atia sjer vina—ekki feimin, en treysti
mönnum illa og var tortryggin. En pegar maður
loks varð vinur henn&r, pá var vinfttta hennar pess
verð að hafa hana. Hún hafði tilhneigingu til að
veita pe8sari stilltu, ensku stúlku vináttu sína. í
sllkum sökum hefur pað enga pýðingu, h>'ort menn
hHÍa kynnst lengi eða stutt. Langur kunningsskap-
ur leiðir ekki sjálfsagt til vináttu — hið fyrnefnda er
afleiðing af kringumstæðum, en hið siðara af vali
manns.
„Kann prinzessan rússnesku?* sagði Katrín
allt i einu.
Hún stóð við dragkistuna og hafði verið par
eins og i hugsunarleysi að föndra við kertin. En um
leið og hún sagðt ofanrituð orð, sneri hún sjer skyndi-
lega við og leit á Möggu, sera sat á Jágum stól við
eldinn. Magga keundi í brjósti um Katrinu fyrir,
hve einmanalegt líf hennar var. Hún vildi ekki að
húu færi strax út úr herberginu. t>að var annar
stóll við eldtnn, sem eins og bauð Katrinu að tefja,
svo pær gætu sagt hver annari leyndarmál sín, eins
og stúlkum er gjarnt pegar pær eru búnar að setja
upp kveldskóna og eru að bursta hár sitt.
Magga leit upp brosandi, en brosið hvarf brátt
ai andliti hennar. I>að var eitthvað m&nandi i orð-
pvi, setn rsrið v&r að sagja, pó hún ljetist vera að
hlusta á puö með athygli.
„Langt burt fra! prinzessa“, sagði greifafrúiD.
„Jeg er opt að undra mig yfir pvi, hvernig París og
Thors getur verið Í sömu veröidinni! Áður en—
vandræði okkar byrjuðu, vorum við vön að búa 1
París part úr árinu. Að minnsta kosti gerði jeg pað,
en vesalings maðurinn minn var að ferðast um kring.
Hann hafði sina kreddu, vesalings maðunnn! álann-
elska var kredda baDS. Jeg hef kommt að peirri
niðurstöðu að peir, sem eru að reyna að gera með-
bræðrum sínum gagn» fá setíö vanpakklæti fjrir pað.
Hafið pjer veitt pvi eptirtekt? Mannkyuið er ekki
pakk'átt i heild sinni. I>að er ekki mikið pakkiæti
til í einstaklingunum, en alls ekkert í maunkyninu
yfir höfuð“.
„Nei, alls ekkert“, sagði Etta eins og utan
við sig.
,,Dví var pannig varið með Góðgerða-banda-
lagið1', hjelt greifafrúin áfram full af mælgi, en
stanzaði pó og horfði i kringum sig með hmum sjóa-
döpru augum sínum.
„Við erum öll vinir, sem bjer erum“, bætti hún
við, „svo pað er óhætt að nefna Góðgerða-bandalagið,
eða er ekki svo?'*
„Nei“, svar&ði Steinmetz frá arninum, „uei
Madame. I>að er einungis einn vinur til, sem yður
er óhætt að minnast á pað við“.
„Ó! Illt eptirdæt»i!“ króp&ði gmfafrúin með