Lögberg - 06.01.1898, Qupperneq 5

LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 6. JANUAR 189S
5
og voru f>ví vikum saman í umbiíSum
Ftpturnir voru lfka svo brtlgnir að jeg
pjat ekki lypt f>eim svo mikið sem tvo
pumlunga frá y;ólgnu. Jejf tjat ekki
klsett migf 1 fötin og varð pví konan
mfn bæði að gera fjað og f>vo mjer.
Jeg varð svo magur að jegf lfktist
meir beinagrind en nokkru öðru.
Kvölin sern jeg tók út var næstum
óbærileg, og jeg fíekk er.ga hvíld
hvorki nótt nje dag. Jeg leitaði til
ymsra lækna, en f>eir gerðu mjer ekk
ert gagn, og sumir Jjeirra sögðu að
það væri ómögulegt að mjer gæti
batnað. I>ar fyrir utan held jeg að
jear hafi reynt öll möguleg ííigtar-
meðöl, sem mjer var ráðiagtað brúka;
en samt hjelt mjer alltaf áfram að
versna, og jeg óskaði opt að mega
deyja til að leysast frá þjáningum
minum. Einn dag kom Mr. Perrin,
kaupmaður í Pontypool, með eiua
öskju af Dr. Williams Pink Pills og
eggjaði m’g & að reyna þær. Og
þótt jeg hefði enga trú á að þær
gætu bætt mjer, Ijet jeg þó tilleiðast
að reyna þær. Degar jeg var búinn
úr fyrstu öskjunni fjekk jeg mjer
aðra, og þegar hún var búin íann jeg
ofurlitla breytingu til batnaðar. Áð-
ur en jeg var búinn úr þriðju öskj-
unni var það orðið augljost að þær
höfðu rojög mikil bætandi áhrif á mig,
Og þegar jeg var búinn með aðrar 4
öskjur var orðinn mikill mu iur á mjer
frá því, sem jeg hafði áður verið, og
kvalirnar voru alltaf að smáminnka.
Frá þsim tíma hjelt mjer stöðugt
áfram að batna, og í fyrsta sinn í
mörg ár var jeg orðinn kvalalaus og
fær um að taka mitt pláss á meðal
starfandi manna. Jeg hef nú engar
þrautir og er frfskari en jeg var 1 sjö
ár áður en jeg byrjaði að brúka pill-
urnar. Jeg þakka guði fyrir að mjer
var komið tti að reyna Dr. Williams
Pink Ptlls, því að jeg er sannfærður
um, að þær hafa frelsað líf mitt, eða
undir öllum kringumstæðum hafa þær
frelaað mig frá margra ára þjáningum.
Dr. Williams Pink Pills höggva
að rótum sjúkdómsins og útr/ma
{tannig sjúkdóminum og gera sjúk-
inginn aptur sterkan og heilbrigðan.
Dær eru betri en nokkurt annað með-
al við visnun, mænuveiki, hðagigt,
mjaðmagijft, ,erysipelas, kirtlaveiki o.
s. frv. Þær eru einnig við kvillum
þeim, er gera líf svo margra kvenn-
manna næstum óbærilegt, gefa gjótt
aptur heilbrigðisroðann í fölu vang-
ana. Kallmenn sem eru niður beigð
ir af áhyggjum, þreytu eða annari of
reynzlu, munu fá bata fljótt og vel af
Pink Pills. Dær eru seldar hjá öllum
lyfsölum fyrir 50c askjan eða 6 fyrir
$2 50; eða sendar með pósti, ef menn
skaifa til Dr Williams Medicine Co.,
Brockville, Ont., eða Soh“nectady,
N. Y. Varist allar eptirstælingar,
sera eiga að vera „allt eins góðai“.
DR- DALGLEISH,
TANNLŒKNIR
kunngerir hjer með, að haDn hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (set of
teeth) sem fylgir:
Besta “8ett“ af tilbúnum tönuum nú að
eina $10.00. Allt annað verk sett niður
að sama hlutfalli. En allt með því verði
verður að boruast út í hönd.
Hann er sá eini hjer í bænum Winnipeg
sem dregur út tennur kvalalaust.
Stofau er í Mclntyre Bloek,
41G Maiu Street, Wiuuipeg.
J. W. CARTMELL, M. D.
GLENBORO MAN.,
pakkir lilendingum fyrrir undanfarin róB riS
sklpti, og óikar aö geta verið þeim til þjenuttu
framvegii.
Hann lelur f lyfjabúð tinni allskona
„Patent“ meöul og ýmsan annan varning, sem
venjulega er seldur á slíkum stöSum.
Islendrngur, Mr. Sölvi Anderson, vinnur
apóthekinu. Hann er bæði fús og vel fæða
úlka fyrtr yður allt sem þjer ssskið.
Richards & Bradshaw,
Málafærslumeun o. s. frv
Mclntyre Block,
WlNNrPEG, - - MAN
NB. Mr. Thomas H, Johnsonles lóg hjá
ofangieindu fjclagi, og geta menn fengið
hann til að túlka þar fyrir sig þegar þörf geiis
MANITOBA
fjekk Fyrstu Vkbðlaiti!' (gullmeds
líu) fyrir hveitl á malarasýningunni
sem haldin var í Lundúnaborg 189L’
og var hveiti úr öllum heiminum sýn
þar. En Manitoba e <»kki að eim
hið bezta hveitiland í heiu, heldur e
þar einnig það bezta kvikfjfcr*æktar
land, sem auðið er að fá.
Manitoba er hið hentugasv
svæði fyrir útflytjendur að setjast að
í, þ’ví bæði er þar enn mikið afóteki
am löndum, sem fást gefins, og upp-
vaxandi blómlegir bæir, bar sem goti
fyrir karla og konur að fá atvinnu
í Manitoba eru hin miklu op
fiskisælu veiðivötn, lem aldrei bregð
ast.
í Manitoba eru járnbrautir miki-
ar og markaðir góðir.
í Manitoba eru ágætir friskólaj
hvervetna fyrir æskulýðinn.
I bæjunum Winnipeg, Brandoi
og Selkirk og fleiri bæjum munn
vera samtals um 4000 íslendingar
— í nýlendunum: Argyle, Pipestone.
Nýja-íslandi, Alptavatns, Shoal Lake
Narrows og vesturströnd Manitobi
vatns, munu vera samtals um 400(
rslendingar. í öðrum stöðum í fyll.
inu er ætlað að sjeu 600 íslendingar
í Manitoba eiga þvi heima um 860(
íslendingar, sem eigi munu iðrasi
þess að vera þangað komnir. í Man’
toba er rúm fyrir mörgum sinnun
annað eins. Auk þess eru 1 Norð
vestur Tetritoriunum og British Co
lumbia að minnsta kosti um 1400 ía
endingar.
íslenzkur umboðsm. ætíð reiðu
búinn að leiðbeina íal. innflytjendum
Skrifið eptir nýjustu upplýsinp*
m, bókum, kortum, (allt ókeypis) '
Hon. THOS. GREENWAY.
Mimster #f Agriculture * ImmÍKratin
WlNNIPKG. MaNITOBA.
Northern
PACIFIC
RAILWAY
GETA SELT TICKET
Til vesturs
TilKooteney p Sssins^Victoria;Van-
oouver, Seattle, T»com», Portland, eg
sxmtengist trans-PACÍfio linuln til
Jnþan og Kin.l, Otf strandferði og
skemmtiskipum til Alnska. Einnig
fljótasta og bezts ferð til San Franoisoo
og annara Califor ún staða. Pullman
terða Tourist cars alla leið til San
Francisco. Fer frá St. P*ul á hverj
um miðvikudegi. Deir semfara'frá
Manitoba ættu að leggja á stað sama
dng. Sjerstakur afsláttur (excursiou
rates) á farseðlum ailtárið um kring.
Til sudurs
Hin ájjæta brant til Minneapolis,
St Paul, Chioago, St. Lonsis o. s. frv.
Eina brautin sem hefur borðstofu og
Pullman-svefnvagna.
Til austurs
Lægrsta fargjnldtil allra staðiiaust-
ur Canada og Bandartkjnnum i gegn-
um St. P*ul og Chicaao eða vatna-
leið frá Duluth. Menn geta baldið
stanslaust áfrara eða ereta fengið að
stansa í stórbæjunum ef þeir vilja.
Til gamla landsins
Farseðlar soldir með öllum efufu-
skipalínum, sem fara frá Montreal,
Boston, New York og Philadelphia
td Nerðuráifunnar. Einnig tíl Suður
Ameríku og Astralíu.
SUrifið eða talið við agenta North-
ern Pacifio járnbrautarfjelagsins, »ða
skrifið til
H. SWINFORD,
Gbneral Abbnt,
WINNIPEG. MAN
Gamalmenni ograðrir
sem þjást af gigt og taugaveiklan
ættu að fá sjer eitt af hinum ágætu
Db. Owkn’s Elkctbic beltum. Pau
eru áreiðanlega fullkomnustu raf-
mrgnsbeltin, sem búin eru til. I>að
er hægt að tempra krapt þeirra, og
leiða rafurinagnsstraumiun f gejrnnm
lfkamann hvar sem er. Margir ís-
lendingar hafa reynt þau og heppnast
ágætlejja.
I>eir, sem panta vilja belti eða
fé nánari upplýsingar beltunum við-
víkjandi, suúi sjer til
B. T. Bjöknson,
Box 368 Winnipeg, Man.
Dr, G. F. BUSH, L. D. S
TANNLA.KNIR.
Tenuur fylltar og dregnarút ánsárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50..
Fyrir að tylla tönD $1,00.
527 Main St.

Um leið og vjer grfpum þetta tækifæri til að þakka yður fyrir göm-
nl og góð viðskipti, leyfum vjer oss að minna yður á að vjer höfurn þær
mestu vörubirgðir fyrir haustið og veturinn, sem vjer höfum nokkurn
tfma haft.
í>að hefur aatíð verið markmið vort að hafa ekkert annað
en vönduðustu og beztu vörur, j>vi pótt þær k..stt otur-
lft.ið meira en þær óvöuduðu, álituui vjer að þær verði ætíð tJJ rnU113
ódyrari á endanum.
E>að eru þvf vi isamleg til.næli vor að þjer komið við hjá okkur
þegar þjer eruð hjer á ferð, og ef þjer þá kaupið eUhvað skulum vjec
ábyrgjast að þjer verðið vel ánægðir með það, bæði hvuð verð og vöru-
gnði anertir.
Bdln'btusar, 3XT. nnlc.
"'t
Northepn Pacifle Ry.
txjvth: o^rxd-
1 r
MAIN LINE.
tArr. Lv Lv
1.0 & t 25P . . Winnipeg.... 101'p 9
5.55 a 12 OO, ... Morris ... 2.28ji 120*5
c;.i . . Emerson ... 3.20p ‘ 4 P
4. >5a .. . Pembina.... 3.35 p 9.3' p
10 '0p 7.n0a . .Grand Forks.. '.05 p 5.55p
l.löp 4.05 a Winnipeg funct'n 10.45p 4.00p
7 30» .... Duluth .... S.Oöa
8.80» . .Minneapolis .. 6.40 a
8.0’ia ....St Paul.... 7 15 a
10 30a .... Chicago.... 9 35 a
MORRIS-BRANDON BRANCH.
Less upp Lsm nldnr
Arr. Arr. Lv. Lv.
ll.OOa 4 unp ...Winnipeg. . ll'.SO a 9 d’
8,30p 2 20o .... Monis 12 15 r> 7.00a
5.15p 12.53 p .... Miami l.ftip 10 17p
12.10a 10.5Ca .... Baldur .... 3.55 0 3,22,
9 28* 9 55 a . .. Wawanesa.. . VOOp 6,02 p
7.00 a 9 00 a Lv Brandon..Ar «.00 p 8.30O
>etta byrj.di 7. (t«. Ingim Tiö.tsá* í Morris. f>«r
m.t> m.nn Ipítinni nr llW i v»»tnr-l»ío og l..tlaui
nr. IP4 i »UBtnr-l.io. r.r»frí Wp.g: minnd., mioT.
og fis nd. Fni Bi.aúoa: frioj og lang.
PORTAGE LA PRAIRIE BRANCH,
Lv | Arr
4 45 p m . . Winnipeg, . . | 12 36 p m
7.30 p m Portage la Prairie[ 9.30 a m
CHAS. S. FEE, H. SWINFORD,
G.P &T.A.,St.Paul. Gen.Agent, Winnipe
0. Stepheesen, M. D„
526 Ros* ave., Hann er að fínna heima kl
8—*0 f m. Kl. i*2—2 m. og eptir kl. 7 á
kveldin.
\Tiir.rrTm:.\i'.rTriTrri'jr^jiaj.
Anyoae sendliur a slratoh and dMorlptlon m&§
eutcklj aecertalo, free, whethor an lnvestton ia
probably p»tnnt*ble. Communications •trictlj’
©onfldenttal. Oldest aireney forsecurtn* petents
in America. We have a Wanhinirto* oflBce.
Patenti taken through Munn A Oo. reeeiva
apecial notice in the
8CIENTIFI0 AMERICAN,
beautifullT illuftrated, larsrest clreulatloa «f
anr •cientlflo lournal, weekly, terms $8.00 a vearj
II.0O siz months. ðpeoimen oepies and M4iíB
iwi ov PATEVT8 aent free. Addreea
MUNN & CO.,
*öl Brsadwav, H.w Yark.
HÚSÁHÖLD
t>ennan yfirstandandi mánuð
seljum við allskonar húsbún-
að með niður settu verði—
I>að sem við seljum sjerstak-
lega tágt eru
RÚMSTŒÐI (sets)
KOMMÓÐURog
RUGGrUSTÓLAR
Okkur væri sönn ánæjrja að
verala sem mest við íslend-
inga, þvl vjer vitum að vjer
getum gert þá ánægða.
LEWIS & SHAW,
180 PRINCESS ST.
Fyr en kojnar.
til muna, *r betra að rera búinn að fá góff-
ío» hitunarofn f húsið, Við hófum ein-
mitt ))», aem ykkur vantar. Einnig höfum
við matraiffslu-stór fyrir lágt verff.
Viff setjum ,, Furnaees“ i hús af hvaffa
stserff »m er, höfum allt, sem til bygginga
þarf af járnv, ru, og baffi viðar og járn
fumpur meff lægsta verffi,
Við óskum eptir verzlan lesenda Lög-
bergs, skulum gera eins vel við )>á eins
•g okkar « framast unnt,
Buck$cAdams.
EDIN3URG, N. DAK.
349
Étta og hló dátt eins og henni var eiginlegt, „þá
öfunda jeg karltnennina ekki af stóru veiðidýrunum
sinum. Setjum svo, að þjer hæfið ekki bjamdýrið,
éða hvað það nú er?‘‘
„Dá fær bjarudýrið tækifæri til að táta til sin
taka“, sagði Chauxville og ypti öxlum hetjulega.
„Pá er það bjarndýrið, sem fær allt gamanið—þá er
það björninn, sem siðast hlær“.
En svo gekk lagið, sem Katrín var að spila,
aptur mjög hátt, og þá sagði Chauxville:
„Samt sem áður er jeg svo djarfur, Madame, að
viðhafa þetta Orð verð. £>jer þekkið mig ef til vill
nógu vel til þess að vita, að jeg brúka sjaldan
dirfsku nema jeg sje alveg viss um, að mjer er
það óbætt“.
„Ef jeg væri í yðar sporum, mundi jeg ekki
r urpa af þessu“, svaraði Etta; „enginn ætti að vera
upp með sjer af því. £>að er enginn vandi að vera
djarfur þegar maður er viss um að sigra“.
„£>egar ósigur er óþolandi, þá verður maður
jafnvel að vera varkár þó sigurinn sje vís!“ sagði
Ohauxville. „Og jeg má með engu móti biða ósigur“.
„Biða ósigur í hverju?*4 spurðt Etta.
Chauxville leit einkenmlega á hana, en svaraði
engu. Lagið gekk aptur lágt.
„Jeg býst við að bjarnarfeldir sjeu ekki álitnir
mikils virði I Ostorno-kastala“, sagði hann eptir
dálitta þögn.
„Við höfum auðvitað marga bjarndýra-feldi
i»Z
vandtega að gefa henni þetta tækifsri. Hann visai
vel, hvers virðx dálftil blö f óvissu er.
Á tueðau miðdegisverðurinu stóð yfir o; á eptir,
þegar karlmenmrnir voru loksins komnir aptur inn f
stazstofuna, var allt talið um vetðar. Bjarndýr,
bjarndýra-veiðar og bjarndýra-söj/ur voru f öndvegt.
ChauxvUte leiddi alltaf samtalxð að sama efninu, og
hann sneiddx sig tvisvar hjá Ettu.
Chauxvitle var hugprúður maður í sumum efn-
um. Hann dró að gefa Éttu tækifæri að tala v:ð sig,
þangað til fanð var að tala um að gauga suemma til
rekkju, vegoa þess að nauðsynlegt var, að fara
snemma á fætur morguninn eptir til að komast
snemma á stað I veiðifðrina. £>að hafði loks verið
ályktað, að hinar þrjár yngri konur (Etta, Ratrfn og
Magga) skyldu keyra ytír til kofa skógarvarðarins, i
þeim jaðri skógarius sem lengra var frá, og þar
skyldu þær og veiðimeunirnir hittast og hafa snæð-
ing um hádegið. A meðan verið var að kotna þess-
um hluta vetðifarar prógramsins 1 lag, leit Chaux-
ville beint framan í Ettu yfir um borðið.
Húu skildi strax, að hann ætlaði nú að gefa
henni hið eptxræskta tækifæri að tala vtð sig. Litlu
sfðar hittust þau eins og af hendingu f öðrum enda
stofunnar, og þa sagði húu tafarlaust:
„Hvað meintuð þjer með því, sem þjer sögðuð?*4
„Jeg hef fengxð upplýsingar, sem, ef jeg hefði
fengið þær fyrir þremur mánuðum, hefðu gert breyt-
ingu á lif yðar“, svaraði hanu.
„Hvaða breytingu?“ spurði hún.
„Jeg hefði þá verið maðurmn yðar, I staðina
fyrir að þessi heimski risi varð það“, svaraði hann.
Etta bló, en þrýsti vörunum svo fast samaa, að
rauði liturinn hvarf eitt augnablik.
Uh
„Jeg haygi mig fyrir yða.r h»rri bóklagu þekkingu“,
bætti hann við og leit eins og af hendingu, en þó
með einkennilegu augnaráði, á hrúgu af útlendum
skáldsögum t gulri kápu, sem var á einu hliðar-
borðinu.
„Nei“, sagði greifafrúin og sneri aptur ræðu
sinni tit Ettu, „nei, maðurinn minn—bara hugsið
þjer yður annað eins, prinzessa—sagði mjer ekki
neitt. Jeg vissi ekki hið minnsta um, að hann var
neitt riðinn við þessa miklu hreifiugu. Jeg veit
ekki þann dag í dag hverjir hinir aðrir voru, sem
bendlaðir voru við það mál. £>etta bar allt svo
skyndilega og óvænt að, og það var svo hræðxlegt,
£>að lftur út fyrir, að hann hafi geymt skjölin hjerna
í húsinu—í herberginu þarna fyrir handan. £>að var
lesstofa hans—“
„£>egið þjer, kæra greifafrú“, greip Steinmotz
fram í fynr hanni á sinn ákveðna hétt, til þess að
Etta gæti komist frá henni. Katrín stóð I binum
enda stofunnar og hlustaði harðeygð, en með öndina
í hálsinum, á móður sína. Það var útlit Katrínar,
sem kom Steinmetz til að taka í strenginrx. Hann
hafði ekki litið á bana fyr, heldur horft á Ettsu, sem
ekki hafði brugðið hið minnsta, og hafði íullt vald
yfir sjer að öllu leyti.
„Langar yður til að komast að skósmíði líka ?“
spurði Steinmetz glaðlega, en í lágum róm.
„Guð forði mjer frá því!“ hrópaði greifafrúín.
„Látum oss þá tala utn eitthvað annað, sem