Lögberg - 16.06.1898, Side 6

6
LÖGBERG, FIMMTUDAGINN 16. JUNÍ 1898
Islands frjettir.
Reykjav., 4. maí 1898.
Landsiiöfðingi vor, Mayfnús
StepheDsen, fór utan með póstskip-
inu 1. p. m., og frú hans með honum
Kvaddur til Khafnar af íslandsráð-
gjafanum, óefað til viðtals og ráða-
gerðar um stjórnarbótarmálið. Búizt
við að hann komi ekki aptur fyr en f
júlimánuði.
Háy firdómarinn, L. E. Svein-
bjðrnson, gegnir landsböföingja-era-
bættinu á meðan, sam.kvæmt stjórnar-
skránni.
Lausn frá prestskap hefur lands-
höfðingi veitt 26. f. m., sjera Halldóri
Horsteinssyni Landeyjapinga-presti
vegna heilsubrests.
Íslknzkuk sálmasöngur i Kristj-
aniu. Norðmenn hafa látið prenta til
afnota við hina Isl. guðspjónustu í
Kristjaníu dálítið ágrip úr sálmabók-
inni íslenzku, 55 sálma, og pjóðhá-
t'ðarsöng sj«ra Matth. Jochumssonar
að auki („Ó, guð vors lands“J. Sjera
.Júlíus Hórðarson hefur valið sálmana,
en norskur málfræðingur ungur, cand.
mag. R. Flo, ritað skyringar neðan-
máls, framburðarreglur, og orðasafn
aptan við,— um orð, sem ekki eru nú
til í norsku sveitamáli eða ekki í sömu
merkingu. Loks hefur roikilsháttar
sálmaskáld norskt, E. Brix prófessor,
yfirfanð ritið á undan prentun. —
„Sálmasafn petta mun“, segir blaðið
Verdens Gang, „verða til mikillar
kjálpar fyrir hinn norsk-íslenzka söfn-
u6, er hl/tt hefur á sjera Júlíus und-
anfarið og vonar.di mun aptur fá
haldna guðspjónustu meðal vor.
Ennfremur mun öllum peim pykja
mikið til pess koma, sem vilja kynna
sjer, hve miklir listamenn frændur
vorir á íslandi eru i sálmakveðskap.
Þeireru fyrirtaks sálmaskáld („Salme-
digtere af Rang“), sjera Helgi Hálf-
dánarson, sjera Valdemar Briem og
sjera Matth. Jochumsson o. fl.“
„Peir sem hafa verið við hina is-
íenzku messugjörð, hafa fundið sig
hrifna bæði af orðunum og málhljómn-
um, og eins af sumum lögunutn við
s'il'.nana, ólíkum vorum sálmalögum.
Bræðnr vorir á íslandt voru svo lán-
samir, að dönskunni tókst par eigi að
r/ina burtu norrænunni, pegar siða-
bótin var lögleidd par. Nú, er hið
ágæta sálmasafn prófessors Brix á
norsku sveitamáli ryður sjer æ meir
og meir til rúms hjer til sveita, er út-
gáfa hinna íslenzku sálm-i hjer í höf-
uCstað vorum n/r i>g kærkominn fyr-
irboð.i pess, að norræna hatui einnig
aptur velli i kirkju vorri.“
Rvik, 7. mai 1898.
Engin káðgjafaskipti. — I>að
fullyrða peir, sem öðrum fremur er
trúandi til að vita, hvað peir fara með
í pví efni, að engin ráðgjafaskipti
muni verða í Danmörku í sumar.
Vinstrimenn mundu eiga við svo
ramman reip að draga, par sem er
hinn ihalds-sami, mikli meirihluti i j
landspinginu, að pá f/sir eigi mjög í
svipl'ka sennu við pað eins og hægri-
manna-stjórnin átti lengi í við meiri-
hlutann í fólkspinginu. Nú á að j
kjósa til landspingsins í haust, og má
vera að pá vaxi par eitthvað liðsafli
vinstrimanna; inikið getur pað aldrei
orðið. Og pá fyrst yrði farið að taka j
í mál ráðherraskipti.
Annars vegar er og petta hægri-
manna-ráðaneyti, sem nú situr við j
völd í Danmörku, ekki nærri pvi eins
ógeðfelt hinura hóglátari framsóknar-
mönnum par, eins og fyrirrennarar
pess. Það dregur nokkuð úr ákefð-
inni að hrinda pví af stóli.
Rvík, 11. maí 1898.
Vel vokar, segja flestir, nær og
fjær. Hjer hafa lengi gengið blíð-
viðri, að undantekinni 2 daga norðan-
hrinu I upphafi vikunnar sem leið; en
hl/indi pó beldur lítil og gróður pví
seinfara. En ekki mátti batinn siðar
koma en hann gerði—bæta menn al-
mennt við, og koma með nógar sögur
af pví, á hverri heljarpröm fjöldi
bænda var staddur mjög víða með
björg handa skepnum sinumjoger
slikt raunalegur vottur um pað, hve
hrapaleg ljettúð og fyrirhyggjuleysi
drottnar enn i hugsunarhætti bænda
og búaliðs á vo.’U landi; p’i pað kem-
ur flestum saman um, að veturinn hafi
i raun og voru alls eigi harður verið
yfirleitt, pótt innistöðutimi væri í
lengra eða lengsta lagi á útbeitarjörð-
um, einkum sunnan-lands og vestan.
Jörð góð, er til hennar náði, ónædd
undir snjóhlífinni. Hafði auk pess
verið auð að mestu viðast fram um
áramót.
Maður dkukknaði í Langá á
M/rum fyrir rúmum hálfum mánuði,
25. f. mán., Jakob Þorsteinsson (veit-
ingamanns í Borgarnesi), efnismaður,
um tvítugt; var á ferð heim til sin að
Borgarnesi neðan úr Straumfirði og
sundlagði ána móts við Anabrekku,
skammt fyrir neðan brúna. en sund
heldur langt. með pvi að fallið var í
ána. Hestur hans fannst rekinri dag-
inn ept r en líkið af manninum ekki
fyr en sunnudaginn að var. 8. p. rnáu.,
rekið á eyri í ánni.
Rvík, 14 mai 1898.
Þókarinn Eklendsson, fyrrum
prófastur og prestur að Hofi í Álpta-
firði, er n/lega diinn, 28. f. m. Hann
var langelztur prestur á Dndinu, kom-
inn á niunda ár hins tíunda tugar, f.
10. febr. árið 1800, eða nær 11 mán-
uðum fyrir siðustu aldamóti. Út-
skrifaður úr heimaskóla 1822 af Árna
siðar stiptprófasti Helgasyni (pá í
Breiðholti); vígður 1826 aðstoðar
prestur að Bjarnanesi, fjekk pað
brauð 1829, en siðan Hof í Álptafirði
1844, og par ljet hann af prestsskap
1882, eptir 56 ára prestpjónustu.
Prófastur var hann í Austur Skapta-
fellss/ lu 1829—1844. Af börnum
hans 12 lifa 3: Þorsteinn prófastur i
Heydölum; frú Guðrún, kona konsúls
C. D. Tuliníusar 4 Eskifirði, og Þrúð-
ur, gipt Haraldi bónda Briem í Bú-
landsnesi. Einn sona hans var Er-
lendur s/slumaður í Isafjarðars/slu,
er drukknaði 1858.—Hann hafði ver-
ið fjörmaður mikill á yngri árum og
langt fram á elli-ár, en kararmaður að
mestu síðustu árin. Þótti jafnan
sæmdarmaður, ljúfmenni og góð-
menni.
Rvik, 17. maí 1898.
Hlýnað hefur nú aptur í veðri
nokkuð. Norðangarðurinn gekk nið-
ur á sunnudaginn og brá til austurs;
stórrigning í gær og í nótt af peirri
átt.
Fiskast hefur loks undanfarna
4—5 daga til muna hjer á Sviði, held-
ur grunnt, jafnvel 60—70 í hlut á
dag, mestallt /sa. En pað munar
ekki mikið um pað, eins og útvegur-
jinn á opnum skipum er kominn hjer i
ördeyðu, einir 5—6 bátar, sem ganga
til fiskjar hjer úr bænum um pessar
, mundir.
Það er pilskipa aflinn og „trölla-
fiskurinn“, sem almenningur lifir á.
Einn stórbóndinn hjer á nesinu, Sel-
tjarnarnesi, gerði út i vor pilskip, sem
hann á, að sögn eingöngu til að vitja
um tiöllafisk, Ijet pað fylgja botn-
verpingi, er hann hafði komist I kynni
við til viðskipta, og hirða jafnóðum
pað sem hann innbyrti af porski; kom
með margar púsundir eptir fyrstu
útivistina, og lagði siðan af stað jafn-
harðan aptur í sömu erindura.—Isaf.
THE SURGEQN FOILED.
Wanted to Perform an
Operation.
DR. CHASE’S KIDNEY-LIVER PILLS
RENDERED IT UNNECESSARY.
Too many dootors ara too reacly to nse
the knife. Many a one is eacrificed on
the altar of a surgeon s amfcition to oper-
ate who could be saved by the use of Dr.
Chaso’s K -L. Pills The case of MRS.
W. B. AIKEN, of Zephyr, Ont., ia one in
point. Her husband says that she had
been doctoring with several doctors for
Inflammation of the Bladder for over a
year.
“The last bottle I got from the doctor
ho said if that did her no good she would
be compelled to have an operation per-
formed. I luckily picked up a sample of
Dr. Chase’s K.-L. Pills in Mr. Dafoe’s
store, and my wife took one pill that
night and one in tlie morning, and she has
never felt the least sign of pain since. I
will always keep Dr. Chase’s Pills in my
house for all our family complaints.’’
PRICE 25 CENTS A BOX,
AT ALL DEALERS.
AUGLYM.
“THE NOXIOUS WEEDS AGT”.
Það sem fylgir eru breytingar
pær sem gerðar voru á ofannefndum
lögnm (Illgresis-lögunum) a siðasta
pingi og gengu braytÍDgarnar í gildi
27. april 1898:—
Þar sem talað er um „Noxious
weeds“ (illgresi), pá er átt við hinn
algeDga „wild“-mustard, „Hare-ear“-
mustard, „Tumbling“-mustard, Can-
ada-pistli, RússDeskan pistil „Perenn-
ial sow“-pisti), villu-hafra „French
weed“ eða „Stinck weed“, „False
Flax“ og allar aðrar illgresis tegundir,
sem lög pessi kunna að verða látin ná
yfir með aukalögum er sveitirnar
kunna að semja eins og gert er ráð
fyrir í lögunum.
í 19. grtin laganna er nú ákveðin
sekt fyrir að selja óhreint útsæði.
Dómarar hafa nú vald til að láta eyði.
leggja allar pvílíkar korntegundir
eða útsæði.
í 20- greininni er öllurn gersam-
lega fyrirboðið að selja, eða láta af
hendi á annan hátt, nokkurt úrsikti
eða úrgang, frá nokkurri mylnu eða
korrihlöðu sem illgresis-fræ er i.
Eptirlitsmanni (Inspector) er gef-
in heimild til að fara inn í hvaða
mylnu eða kornhlöðu sem er, til pess
að lcita að illgresis-fræi o. s. frv.
Undirskrifaður vekur athygli
manna að pví, að pað er pörf á að
framfylgja pessum lögum rækilega,
til pess að koma í veg fyrir útbreiðslu
pessarar vondu illgresis-tegunda.
THOMAS GREENWAY,
Minister of Agriculture.
DR- DALGLEISH,
TANNLŒKNIR
kunngerir hjer með, að hann hefur sett
niður verð á tilbúnum tónnum (set of
teeth) sem fylgir:
Bezta “sett“ af tilbúnum tönnum nú að
eins $10.00. Allt annað verk sett niður
að sama hlutfalli. En allt með því verði
verður að boreast út í hönd.
Hann er sá eini hjer í bænum Winnipeg
sem dregur út tennur kvalalaust.
Rooms 5—7,
Cor. Main & Lombard Streets.
Arinbjorn S. Bardal
Selur líkkistur og anuast um út-
arir. Allur útbúnaðux .á bezti.
Opið dag og nótt.
497 WILLIAM AVE.
Qlobe Hotel,
146 Pkincesr St. Winnipeö
Gistihús þetta er útbúið með öllumnýjasta
útbúnaði. Ágætt fæði, frí baðherbergi og
vínföng og vindlar af beztu tegund. Lýs
upp með gas ljósurn og rafmagns-klukk'
urí öllum herbergjum.
Herbergi og fæði $1,00 á dag. Einstak>
máltíðir eða herbergi yfir nóttina 25 ot
. T. DADE,
Eigandi.
Dr, G. F. BUSH, L. D. S.
TANNLÆKNIR.
Tennur fylltar og dregnar út án sárs
auka.
Fyrir að draga út tönn 0,50.
Fyrir að fylla tönn $1,00.
527 Main St.
HOUCH & CAMPBELL
Málafærslumenn o. s. frv.
Skrifstofur: Mclntyre Block, MainSt.
Winnipeg,IMan.
Fature comfort for present
seemingf economy, but buy the
sewíngf machíne wíth an estab-
líshed reputatíon, that g;uar-
antees you long; and satísfac-
tory servíce. i i
ITS PINCH TENSION
TENSION INDICATOR,
(dcvíces for regfulatíng; and
showíng; the exact tensíon) are
a few of the features that
emphasíze the hígh grade
character of the whíte.
Send for our elegant H. T.
catalog.
White Sewing Machine Co.,
CLEVELAND, 0.

Til sölu hjá
íW. Grundy & Co.,
Winnipeg, Ma®
Telegraf er eitt af helztu námsgreinum á S(l
Pvul ,Business‘-skól£.num. Kennararnir, sef1
fyrir þeirri namsgrein standa, eru einhverjir |,el(
beztu í landinu, MAGUIRE BROS.
93 East Sixth Street, St. Paul, Min#'
64
pr&tt fyrir pað var afarmiklu af brenni hrúgað á arn*
inn og logaði glatt í pví; sumt af reyknum fór upp
um hinn óvandaða rtykháf, en meirihlutinn gaus út í
herbergið, bg var ioptið i pví blandað sterknm reyk,
svo hver maður, sem kom utan úr hreina loptinu, ætl-
aði varla að ná andan-um par inni. Ytír eldinum var
afarmikill pottur á hlóðum; pað vall og sauð í pottin-
um og sterka og pægilega matarlykt lagði úr honum.
1 kringum eldinn sat svo sem tylft af mönnum, á öll-
um aldri og af /msum stjettum,og grenjuðu peir svo
h&tt pegar Alleyne kom inn, að hann starði á pá
gegnum reykjarsvæluna, efablandinn um hvað pe>si
háværa kveðja ætti að p/ða.
„Vöknum! Vöknum!“ hrópaði ribbaldalegur
n&ungi nokkur, sem var í rifinni úlpu. „Við verðum
að fá einn hringinn enn af mjöð eða öli, Og n/komni
gesturinn skal borga fyrir pað“.
„Það er siðverja ^„Pied Merlin“-veitingahúsinu“,
hrópaði annar. „Heyrir pú, húsfreyja Eiiza! Hjer
er n/kominn gestur, og gestirnir, sem fyrir voru, hafa
enn ekki fengið ueitt til að væta & sjer varirnar upp&
hans reiknÍDg11.
„Jeg skal taka & móti pöntunum ykkar, herrar
mínir, pað skal jeg auðvitað gera“, sagði húsfreyja,
sem kom vaðandi inn meðhendurnar fullar af drykkj-
arbolluro úr leðri. í^vað viljið pið pá fá að drekka?
Ö1 lianda skógar-piltunum, mjöð handa töngmönnun-
um, sterkt vatn (brennivín) lianda blikksmiðnum, og
vln handa öllum hinum. Þetta cr gömul siðve.i ja
69
um með hinni hendinni. Út frá honum sátu tveir
menn, á hjerum bil sama aldri, og var treyja annars
peirra bridduð með loðskinni, sem gerði hann göfug-
legri í útliti, og virtist hann meta pað meira en pæg-
indirij pvi hann hafði treyjuna hneppta upp í h&ls-
prátt fyrir liitann aí eldinum. Hinn var klæddur í
óhrein, rauðbrún klæði, var í síðri úlpu, með slægð-
arlegt, refslegt andlit, hvöss tindrandi augu og brodd-
myndað hökuskegg. Næst manni pessum sat Hordle-
Jón, og út frá honum prír rustalegir, ógreiddir ná-
ungar, með flókið skegg og úfið hár—frjálsir erfiðis-
menn frá bóndab/lunum í nágrenninu, par sem
nokkrar litlar sjálfseignar-jarðir voru á víð og dreif
innan um konungs eignirnar. Loks vár I hóp pess-
um bóndi nokkur, og var hann klæddur í grófgerð
klæði úr ólituðu sauðskinni, með hin gamaldags
bönd vafin um fótleggina, og útfrábonum sat skraut-
lega klæddur, ungur maður í röndóttri kápu, með
laufaskurði á börmunum, og í marglitum sokkum;
hann horfði í kringum sig með fyrirlitningar-svip á
andlitinu og hjelt blárri flösku, með lyktarsalti í, upp
að nefinu með annari bendinni, en hjelt & spæni sín-
um i hinni og át af mesta kappi. í einu stofuhorn-
inu lá mjög feitur maður á bedda, teygði frá sjer alla
anga og hraut hátt, og var auðsjeð að hann var útúr
af víndrykkju.
„Þetta er Wat málari“, sagði húsfreyja, um ieið
og hún setti sig niður við hliðina á Alleyne og benti
jaeð sleiíinni & hinn sofandi mann. „Það cr hann
68
um, og lagði blysin mjög af súgnum ög pað snarksí1
I peim, og pað var sterk harpeis-lykt af peim. Al**
petta var n/stárlegt og sjerlegt í augum hins klausí'
uralda ungmennis; en pað, sem mest dró athyí^1
hans að sjer, voru hinir mislitu gestir, sem sátu *
kringum eldinn og voru að jeta mat sinn par. Þa,f
voru vegfarendur af lágum stigum, samskonar gest,f
og maður mundi hefða hitt í bvaða veitingabúsi se&
var, af sömu tegund, um pvert og endilangt Ed$'
land; en í augum Alleyne’s voru gestir pessir s/n,s'
horn af pessari óákveðnu veröldu, sem Alleyne haí®1
svo opt og alvarlega verið varaður við. En ept,f
pvi sem hann gat framast sjeð, var veröld sú, ae^
hann sá parua, ekki svo fjarskalega spillt eða vo>^
pegar öllu var & botninn hvolft.
Þrir eða fjórir af mönnunum, sem sátu í kringu'11
oldinn, voru auðsjáanlega undir-skógarvérðir; pe'f
voru mjög veðurteknir og skeggjaðir, með hin snÖ(l>
og órólegu augu og liðlega limaburð d/ranna, se^
peir lifðu á meðal. Fast við reykháfs hornið **
miðaldra söngmaður,sem var klæddur ítföt úr uppl)l
uðu Norwich-klæði, og var hann svo vaxinn upp ^
úlpunni, að hann gat hvorki komið henni að sjer
hálsinn eða mittið. Andlit hans var uppblásið
ruddalegt, og hin votu, útstándandi augu hans beDtU
á mann, sem aldrei er langt frá vínbikarnum. GyH*
liarpa, sem fjöldi af óhreininda blettum var á og se"1
tvo strengina vantaði á, 1& undir annari hendi mani)3
ins á meðan hanu reif gráðuglega i sig af diski