Lögberg - 02.02.1899, Síða 6

G
LÖGBERC, FIMMTUDAGINN 2. FEBRCAR 1899.
Fréltabrét.
Brardon, Men. 2l jan. 1899. |
II rr» ritstj.
Éir sl'jldi vrra yftur {rakklfit. r,ef
} é' vdduð Jj t n ér rím í yðar 1 eiðr-
*ö« blaðí fyrir fáeinar línnr.
I>ar eð ég h“f ekki, mót von
minri, eéð r ein»r fregriir koma í Lfig-
berýri »f oss Brandon ísl. BÍðan 27
jfinl «íð»stl þ't Jeyfi ég rró‘~ »ð s«nd>
blaðinu fáein frólta-atriði, svona hi/
he zta sem við hefur borið h A obb á
n'-fndu tímabiji, Béríl»g'i »f { vl ér hef
oftBstnær lesið í Lögb. f’éttagreinir úr
nálegra hverjttm bio otr bygð, sem Jsl.
e'ga heíma f, nema fcéðan. Mig larjf-
ar til að .‘•jfna, að Brandon írl. eru
bæði vakandi og vinnandi.
Sumarið se,m leið var hi>,fTSlætt
02 blftt bér um plásr; uppskera í
póðu meðall8gi, 18 bush. t.f ekrunr.i
að meðaltali. Hveitt-verð var 52c.
bush. bæst. En vegna rigninga í
byrjun okt. bJotnaði hveiti hj i mð g
um, bæði 1 stökkum og bi.ium, svo
suint af pví varð ekki st JjanJeg vara ft
hveiti markaðinuro, .-4» urðu lilutað
eirecdur parafleiðat di fyrir töJuvi-rð-
um baga. A 'fa:H' ölt sunnudagsics
2. okt. rirgdi bér I s.irifleitta J4 kl.
tíma, og fyígdi regninu ruikið veður
af norðvtst. i, e tthvert mesta veður,
sem menn muna eftir sfðan Man;toba
bygð st. Alt fyri- pað má segj-
tiðin hafi verið hin æakilegasta. Hér
byrjnði ekki að snjó * fyrr en 7. nóv ,
og pað sem af er vetrinum hefur verið
mjög góð tíð og fiostvægt. Frost
hefur orðið hæst 48 gr. á Fahr. riefuil
9. jan. en pau frost vægði hinn 18. s.
m. og sfðan hefur verið skínandi veð-
urblíða, og nú er aðeics sleðafæri—
svo er snjólítið.
Jólasveinar og rjárs-ál'ar hafa
verið að óráða fólk bér, og kallast
Jj(i Grippe (inflúeDzi); flestum er pó
að batna eða batnað. Löndum hér
líður fremur vel, pað frekast ég til
veit.
25. róv. var haldiu hér tombóla
til arðs fyrir fó'agið „Bróðemi“;
hreinn ágóði af heDni varð $47. í>að
er vonandi og óskandi, að félagið
með ráði og dáð verði ekki lengi að
boroa hús sitt, enda hefur pað oú 32
meðlimi, góða og gilda, er sýna fthuga
í fólags áttina og hlynna að fyrir-
tekinu.
Eno fremur var haldin skemti-
samkoma 2. p. m. að tilhlutun Mrs.
E>. Auatrnann, all-einkenDÍleg, að
mimta kosti bjá css Brandon-ísl., pað
var kökuskurðar samkoma, eða hvað
seui menn viljakalla hana. 2 konur,
önnnr gift en hin ógift, voru í vali til
að skera hina fögru príloftuðu köku,
ns'nil. Mrs Magnússon og Miss
R ilstone (fslenzk). 2 menn, giftur
o? ógiftur, voru par til staðar til að
mæla með tefndum konum,
nefuil. Mr. II. Lfnda', er mælti með |
hinni síðarnefndu, en »á er ritar peas-
ar línur hafði ekki nema hattinn sinn i
til *ð bera fyrir Mrs. Magnússon. !
Forseti samkomunnar, Mr. Björn j
Benidiktsson, setti samkomuna með |
stutlri tölu á ensku (»f prí roargir
enskumælandi rr»nn voru á benni),
og sfcýríi hann frá hverjir vstru merk-
'sberár kökuskitifiar-kandídatanns.
P ógramm var langt, gott og fróð-
legt. Fyrst fcélt ilr. G. K. Gunn-
laugsson rwðu, og sagði bann kafla úr
danskri sögn: JJoldbúurnir. Reðmn.
sagði að t-inn peirra befði, pegar hann
.kom heim, sóð hræðilega sjón í forða-
bú i sínu, (skenjmu), sem hsfði gert
hann óttasleginD, en pegar til kom,
var pessi blutur, er skelfdi hann, stór
eflis blóðmörs keppur. Bannig sigði
ræðum. að væri ástatt fyrir mörgum.
I>ðir óttuðust allra handa grýlur og
ljÓD, sem.peir pættust sjá parog p*r,
en spm í raun og veru væri efeki
hræðilegri en blóðmörs-keppur Mold
bú-tris, alveg meinlaus pegar betur
væri gáð að, en sera stæði pó slíkum
inönnum fyrir sannarlegum fólags-
skapar-prifum. Ræðum. talaðiannars
mjög lipurt og hlýlega eins og Iihihi
er van ir. Ég bið velrirðÍDgar ft p í,
pó ég geti hér ekki um nöfa »11'»
peirn, sem á prógr. voru. I>A kom
Mr. II. Lfrdal frajn á einvfgsvöll'bn,
o£? hjó og lagði með sínci vígtörau
orðaskálro, og rirtist bann jafnvígur
á báðar her dur; pvf fyrst hé!t hann
snjalla tölu á ensku og útlistaði fyrir
hinum enskumælandi tilheyrer dum I
hva("a tili sngi samkoma pessi væri
baldin; sfðan hélt hann ræðu á fs-
lenzku. Mr. L. talaði anuars mjög
hlýlega málefninu til stuðnings. I>ar
næst kom hinn merkisberinn fram á
völlinn, en pað fara engar sögur af
pvf hvað hann sagði. Fiestum mun
hafa virst, að hin eina sókn og vörn
hsns 1 einvígi pessu væri pað, »ð veifa
hattinum sínum, en sem gerði pað að
verkum, að vindkastið af hattinum sló
orðaskálm L. af laginu, og varð pví
sú niðurstaðan, að Mrs. Magnússon
öðlaðist pann heiður að skera kökuna,
prátt fyrir að prír fjórðu af peim, sem
á samk. voru, voru ógiftir. Að köku-
skurðinum afstöðnum, og eftir að allir,
sem inni voru (nálægt 100), voru bÚDÍr
að smakka á h’nni ilmsætu köku, var
dans fram til kl. 8. Veitingar voru
ókeypis. Hreinn ágóði af samkom-
unni varð $22 30. Það er álitið að
samk. pessi hafi verið ein hin skemti-
legasta, sem verið hefurhjá oss. Fyrir
safnaðarins hönd leyfi ég trérað pakka
Mr. B. B. (sem var nefndarmaður og
framkvæmdirmaður) ásamt Mr. Aust-
mann (sem er pó utan safnaðarmaður)
og öllum öðrum utan-safnaðar
mönnum, er hlynntu að pessari sam-
komu, fyrir stuðning peirra.
Jólatré-i samkoma og aftan öng
ur var á aðfaDgsdagskveldið. Fjöldi
fólks var samankominn og skemtun ;
«0». I
Hið kitkjulega starf vort minnist
ég ekki frekar á, treystardi pvf «ð
Mr. G E. G. sendi greinilegri skýrslu I
um pað innan akams, en ég fæ gert. j
Þess vil ég pó geta, að hingað ti! j
bæjarius kom kssrkoruinn gestur 22.
nóv. nefnil. féra O. V. Gfsl ison, og ^
m-'ssaði b»nnrsð kveldi hins 23 s. m.,
og m<'ð pví néra O. V. G. dvaldi hé*
til 27., pá messaði hann einuig pann j
díg. Það er ekki furða pótt í«l. |
prestar té 1 bér sjaldréðir, ef peir bera i
ekki meira úr být'im frá kirkjupinginu
en téra O. V. Gíslason.
Hátfð er til heilla bezt! Á jöla-
daginn voru gefin saman i hjónaband,
nf R '.v. Adim Harding, Mr. Bjarni
Tómasson og Miss Steinunn Jónsdótt-
ir. Brúðhjónin fóru samdægurs norð-
ur að Manitoba-vatni, par sem pau
ætla að búa framvegis. Brandon-
íslecdingar óska peim til lukku.
Lestrarfé'ag ísl. í Brandon hélt
ársfund sinn 2. dag jóla. Fjárhagur
pess stóð pannig, »ð litlir peningar
voru í sjóði, en fé'sgið átti 80 bindi
af bókum, sem var skuldlaust. Marg-
a- bækur eru saraan-bundnar f eitt, í
g'<s' i bandi, og er pað ekki svo lítill
! gróði eftir rúmt l^ ár, ekki sízt prgar

pess er gætt, að meðlimir fél. eru fáir;
bezttr forvtrjitmenn fé agsins eru peir
herrar Árni Jóasson og Einar Árna-
son, er láta §ér afar ant um frara-
farir pess.
Hinn 15 des. síðastl. var að til-
hlutan Mr. G. E. G. btofDað söngfé-
lag, er heitir „Lýra“. I>að hefur nú
pegar 14 meðlimi; um pað er ekkert
að skrifa, pví pað er sem hvítvoðung-
ur í vöggu. Ég óska pví góðs geng-
is og fagurrar framtíðar.
L. Áenason.
REYNID
NYRUN
Þad ETIC þAC, er næra i.ikama VORN.
Heit.scsamlkot ASTAND HIXTDRrNS ER
KOMID CNDIB IIREINSCNAR KRAl'TI þEIRRA.
Það kerriur einhverntíma fvrir alla,
un?a on (tannla, karl og konu, að heilsu-
leysi orsakar þeim áhyggjur og raunir. og
hvað sem þeir þá g»ia til að breta heilsu
sína, vill opt og t'ðum »)veg misheppnast
og maður næstum mis^ir móðinn.
Þá er ebki tíminn til að gefast upp—
heldur til þess að vera öruggur og leita
uppi hvað það er, og ígrunda eptir manns
hez'a viti og reynslu annari hvað muni
eiga bezt við það sjerstaka tilfelli.
MR. GEORGE BEXNF.R,
Wiarton, Ontabio, SEOrR:
Sem frelsari lífs manna skal jeg gefa
þe*s hv»ö Dr. Chase’s K. L. pillur gerðu
fyrir mig. í fjögur ár þjáðist jeg mjög
mikið af óreglulegum hægðuum og veikl-
un í nýrunum, og í þessu hættulega ástandi
var mjer fastlega ráðið 11 að reyna Dr.
Chase’s Kideey—Liver pillur, og get jeg
nú með sanni sagt að þ®r hafa írelsað
lif mitt.
DR. CHA SE’S KIDNEYLIYER
PILLS eru eina sameieinlega lifrar og
nvrna pillan sem til er. Það sem þær hafa
iSja er sönnun fyrir því hvaö þær munu
•aðg
Write for our inlerosliug book« ‘ Invent-
or’itlclp” and “How you aro avrindled.”
Send uo a rougli Bkotob or model of your
invention or iniprovemant and we vrili 'ell
yoii froo our upinion a* to rrhothor it i3
probably patentable. We make a specialty
of applicatione rejected ln othor bauds.
þiighesi roferenoes furnished.
BXARION & MÆION
PATENT SOUCITORS U KXTBRTS
Clril & Mechanical Enuln-or«. QraCuatei of tha
Polytechnio Scliool of Knuineerina Haclieloiein
Applied Sotences. I-aral Dnirersity. Members
Patent Law AaaociatioD, American Water Works
Aeaoclation, New England Water Worka Aeaoo.
P. Q. Surveyore A8SOcluttoa, Aaaoo. Mcinbor Can.
Society of CivU Enp.neere.
(Trvirra * J WasHINQTON. D. C.
ufficks. ( Mo.vtkeal, Can.
60 YEAR9'
EXPERIENCE
Trade Markb
Desiqns
COPYRIOMTS áto.
Anrone eendin* a aketch and deaoripUow *er
oulckly aecertnln our oplnion 'ree whether an
lnTention la prohably patentable. Cowimuniea-
. , . 1 _ . * *_« I .. I 1 l..,.)h..oV /tai Pet eniw
Ita r weawiuae . — r . .J pátáMiewoiw. ■»— e.
tlona strictly confldentlal. Handbookon
•ent free. OMest au:«iiC7 for ■•carlnipatanti.
Patent* t.aken tnrouah Munu k C*.
$pecial rvotice, wlthout onary, In tho
Scíentific Hmcrican.
A handsomely illustrated weeklf. rtr-
culatiou ef any scientlflo lournal. Torin«, fC a
▼onr : f*>ur month*, $L Sold by all now»deal«n.
MUMM P Pn 3 R 1 Rrnnrfwnv NfllAi Yfirlf
REGLUR YID LANDTÖKU.
Af öllum sectionum með jafnri tölu,sem tilbeyra sambandsstjórn-
inni í Manitoba oj; Nórðvesturlandimi, nx-ina 8 og 26, peta fjölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekið sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, f>að er að see-ja, sje landið ekki áður tekið,eða sett
til slðu af stjórninni til viðartekju eða einhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sijr fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst ligreur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrlkis-ráðherrans,
eða innflutning-a-umhoð8mannsin3 í Winnipeg, geta menn gefið öðr-
um umboð til pess að skrifa sig íyrir landi. Innntunargijaldið er $10,
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $10 umfram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRJETTARSKYLDUR.
Samkvæmt dú gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarakyldur slnar með 3 ára ábúð og yrking landsins, og má lsisd-
neminn ekki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjar-
staks leyfis frá innanrlkis-ráðherranum, ella fyrirgerir haun rjetti sín-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRJF
ætti sð vera gerð strax eptir að 3 árin eru liðin, annaðhvort hjá usssta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess &ð skoða hrsð sns-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuðum áður verður maður p<5 aft
hafa kunngert Dorainion Lands umboðsmanninnm 1 Ottawa f>afi, si
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettiun. Biðji maður umboðsmaaa
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til þess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhendasílkum umboðam. $5,
LEIÐBEININGAR.
Nýkomnir innflytjendur fá, á innflytjeDda skrifstofunni í Winni-
peg og & öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
venturlandsin, Jeiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, og ailir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og bjálp til pess að ná 1 lönd sem peim eru geðfeld; enn
fremur allar upplýsingar viðvíkjandi timbur, kola ognámalögu m. All-
ar slíkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta meun
fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautarbeltisins 1
British Columbia, með f>ví að snúa sjer brjeflega til ritara innanrlkis-
deildarinnar I Ottawa, innflytjenrJa-umhoðsmannsins 1 Winnipeg eða
til einhverra af Douiinion Lands umboðsmönnum í Manitoba eða Norfi-
vesturlandiuu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister *f the IatsrieT.
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta lengið gefins, og átter ri5
1 reglugjörðinni h jer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægt er að fá til leigu eða kaupa bjá járnbrautarfjelögum og ýmsuia
öðrum fjelögum og einstaklingum.
451
„Og bvað mundir pú svo gera, Jón“, spurðu
hinir.
„Svo murdi jeg lofa mótstöðumanni mfnum »ð
s inga prjóni sfnum í bar dlegg minn eða fót, eða
bvar annarsstaðar I mig sem bonum bóknaðist, en
j-‘g myndi um leið hleypa heilanum út úr hauskúpu
haus með kylfu minni“, sagði Jón.
„Við hina tíu fi'gur mína!“ sagði Aylward.
„Jeg viídi gefa dúnsængina inína til að sjá pig f
burtreið, Jón gamli. Detta er mjög göfugur og
prúðmannlegur leiku-, sem pú herur fundið upp“.
„Dað virðist mjer“, sagði Jém f blárri alvöru.
„Eða pá að roaður gæti gripið utan mn n iðjunaá
mótstöðumanm sínum, d-egið bann af hestioum og
nðið roeð hmn að tialdinu, og svo haldtð honum
p»r pangaö til að hann greiddi lausnargjald fyrir
sig.“
„I> tt,a er ágætt ráð!“ hrópaði Símon svarti, en
p. r, seui næstir voru og beyrðu samtalið, skelli-
h "
„Við hinn helga Thomas af KeDt!“ hjelt Ayl-
w»id ftfiaun, „við skulum gera pig að herbúða stjóra
og láta pig semja burtreiða-reglur fyrir okkur. En,
Jón, hverjum ætlar pú að vinna til særadar á svona
riddaralegan og póknanlegan hátt?“
„Hvað meinar pú?“ sputði Jón.
,.Nú, Jód, pað er sjálfiiagt, að jafn einkennileg-
ur og sterkur burtreiðamaður og pú ert berjisttil að
áanta, »0 augu ástmeyjar pinnar sjeu bjartari en
459
prinzinn á bermanna vísu, sneri hesti sfnum rið og
reið á stökki yfir burtreiða-völlinu, og hvarf brátt
meðal grúans »f fótgangandi og ríðandi fólki, sem
nú var að streyma heimleiðis frá burtreiðunum.
„Detta er ósvífinn fantur!11 hrópaði Pedro og
horfði ösku-reiður á eptir riddaranum. „Jeg hef
sjeð tung-una rifna úr mönnum fyrir minni sakir en
petta. Væri ekki rjettast, Edward, að senda nú
ridd r'-lið ft eptir honum og draga hann til baka
hirjgað? Gætið pess, að hann er ef til vill af kon-
ungs sattinni frönsku, eða að minnsta .kosti riddari
sern pað væri mikill skaði fyrir herra hans að missa.
Djer hrfið ágætau hest, Sir William Fenton; gerið
svo vel og ríðið í loptinu 4 eptir prælmenninu“.
,.J i, gerið pað, Sir William“, sagði prinzÍDn,
„og sfhendið honum pyngju pessa með hundrað
guilpeningum í, til merkis ucn virðingu pi sem jeg
ber fyrir honum; pvf, við hinn heilaga Georg! hann
hefur pjóanð herra sínum í dng eins og jeg vildi að
sjerhver Ijensmaður minn pjónaði mjer“. Að svo
mæltu saeri prinzinn bakinu við Spánar-konuDgi
stökk á bak hesti sfnum og reið hægt htimleiðis til St.
Andrevrs klaustursins.
XXV. KAPÍTULI.
SIR NISEL SKEIFAK HEIM TII, TWTNHAM KASTALA.
Morguninn eptir buitreiðarnar kom Alleyne inn
1 herbergi herra sfns, eins og hann var vanur, til að
458
sem gerðu Frakkland voldugt? Allt frá Providens*
til B rgundy erum við umsetnir af öllum porpurum,
sem hægt er að leigja f allri hinni kristuu veröldu, er
rífa og slíta sundur land'ð, sem pjer hafið gert of
veikburða til að verja eigin landamæri sfn Er pað
ekki orðið að máltæki, að maður geti riðið heilan
dig um petta ólánssama land 4n pess að sjá hús með
paki á eða heyrt hana gala? Eruð pjer ekki ánægð-
ur með eitt fagurt konungsríki, heldur verðið að
sækjast svona mikið eptir pessu ríki, sem hefur enga
ást á yður? Pardieu! pað er engin furða, pótt orð
sannarlegs fransks manns sjeu beisk, pvf hlutskipti
hans er beiskt og hugsanir han? beiskar pegar hana
rfður um sitt marg-ófarsæla land“.
„Göfugi riddari“, sagði prinzinn, „pjer talið
sem hugrakkur maður, og frændi vor, Frakklands-
konungur, er heppinn að hafa riddara sem er svo
vel faliinn til að verja málefni h&ns, hvort heUur
sem er með tungunni eða sverðinu. En of pjer haf-
ið svona illt álit á oss, hrernig stendur pá á að pjer
hafið vogað yður hingað án pess að hafa fengið lof-
orð um vernd pangað til pjer væruö aptur kominn
inn yfirlandamæri Frakklands?“
„Af pvf jeg vissi að pjer yrðuð hjer, herra“,
svaraði ókunni riddarinn. „Ef maðurinn, sem situr
yður til bægri handar, hefði drottnað yfir pessu landi,
pá hefði jeg hugsað mig um tvisvar áður en jeg
hefði búist við uokkru pví sem væri riddaralegt eða
göfugmannlegt11. Að svo mæltu kvaddi hanu