Lögberg - 20.06.1901, Blaðsíða 3

LOGBERG, FIMTUDAGINN 20. JÚNÍ 1901.
3
Spurninífar og Syör.
Bóndi í Viðinea-bygð i Nyja íat.
hefur beðið Lögberg að svara eftir-
fylgjandi spurningu:
Er ekki sanngjarnt að krefjast
þess af sveitarr&ði Gimli-sveitar,
að f>að leergi til dálitla fjárupphæð,
segjum $25 á ári, í pá vegi sem ófær.
ir eru, en sem allmargir purfa að nota,
til dæmis veginn milli „to\vnship“-
anna 18 og 19 fyrir austan 1. mæl-
ing»-hádegi»baug — á hér um bil 300
faðma löngu svæði fyrir vestan aðal-
pjóðveginn norður eftir sveitinni ?
Svar. — Oss virðist sanngjamt
að heimta, að sveitarráðið leggi fé til
aðgerðar vegum sem eins stendur á
með og spotta pann, sem spyrjand.
nefnir, en sveitarráðið eitt ræður pví,
hvar pað ver peningum peim, sem
pað kann að hafa til umráða til vega-
gjeða og til aðgerla á vegum.
Annar bóndi I Nýja-ísl. (( Fljóts-
bygð) hefur sent oss eftirfylgjandi
fyrirspurnir:
1. Eg skrifaði mig fyrir heim-
ilisréttar-landi fyrir nokkru síðan og
b/ á pví. Nágranni minn rekur alla
nautgripi sína (um 30 að tölu) á petta
land mitt á hverjum degi til beitar.
Eg hef fyrirboðið honum pað, en
eða ekki. 3. I>ér verðið að fá upp-
1/singar hjá oddvita eða skrifara sveit-
arinnar um, hvað aukalög sveitarinn-
ar segja um girðingar í pvl tilfelli,
sem hér erumaðræða. Spurning
yðar er svo óglögg i pessu atriði, að
vér getum ekki sagt uiu, hvort pór
eruð skyldugur að girða eða ekki,
pótt vér befðum auknlögin.
Ritstj. Lögb.
Leiðrétting.
í vfsunum „Afklippur“, er birt-
U3t I Lögbergi 6. p. m., eru nokkrar
prentvillur, sem höf. hefur æskt að
vór leiðréttum.
í 1. erindi, 4. 1. að ofan, stendur:
Víða moð kili s/ður; en á að vera:
Viða með kili s/ður. í sama erindi,
slðustu linu, stendur: Gnella, o.s.frv.,
en á að vera: Gnolla.
í 8. erindi, 2. línu að neðan, stend
ur: Inn um gluggan nöldu-hljóð,
en á að vera: Inn um gluggann öldu-
hljóð
“Ver getnm ekki 16113“
t>AB VARÐ NIDUKSTAÐA UBIGGJA
LŒKNA Á KÁÐSTBFNU.
hann haft óforsvaranleg orð við mig
og hótað að berja mig. Hvað get eg
gert ? 2. Má eg ekki girðayfir vega -
atæði, sem ekki er búið að opna (ekki
búið að höggva skóg af) ogsem eng-
inn parf að nota sem almeonan veg ?
3. Getur nefn iur nágranni minn, sem
rekur gripi sina á land mitt, skyldað
mig til að girða meöfram greindu
vegarstæði, svo hann geti
rekið gripi sfna á stjórnarland til
beitar, land, sem hann hvorki hefur
skrifað sig iyrir dó fengið til leigu ?
Svar.—1. Nábúi yðar hefur eng-
an rétt til að reka nautgripi sfna eða
annan pening á land, sem pér liafið
skrifað yður fyrir á löglegan hátt, til
beitar. t>að eru vafalaust til auka-
lög 1 Gimli-sveit sem segja hvað pér
getið gert við gripi, sem reknir eru á
land yðar til beitar i leyfisleysi yðar.
Vér höfum ekki pau aukafög, en pau
mæla að lfkindum svo fyrir, að pér
megið taka gripina og reka pá í næstu
óskilapenings-kvf (pound) og að eig-
andi verði að borga kostnaðinn. Odd-
viti, eða. skrifari sveitarinnar geta
uppl/st yður um, hvað aukalögin
segja um petta efni. Viðvíkjandi ill-
yrðum og hótunum nábúa yðar er
pað að segja, að pér getið stefnt hon-
um fyrir friðdómara eða lögreglu-
dómara, og geta pessir pjónar rétt-
vísinnar sektaö nágranna yðar og lát-
ið hann gefa ábyrgð fyrir að halda
friðnum, eftir málavöxtum. 2. I>ér
hafið ekki rétt til að girða yfir löglegt
vegarstæði, hvort sem pað er notað
Engu að sfður hefir sjúklingurinn nú
fengið heilsu og krafta fyrir
aðgerðir Dr Williams’ Pink
Pills.
A meðal hinna fjölda mörgu um
gjörvalla Canada, sem meiga pakka
Dr. Williams’ Pink Pills heilsu Sína
—enda ef til vill lífið—er Mrs.
Alex. Fair, alkunn ogmikilsvirt kons,
sem heima á 1 West Williams town-
ship, Middlesex Co., Ont. í pvínærtvö
ár pjáðift Mrs Fair af sjúkdómi, sem
hún íékk eftir mjög vont la grippe.
Mr. & Mrs. Fa:r tóku fréttaritara mjög
vel, sem heimsótti pau, og sagði hún
honum frá veikindum sínum & pessa
leið: “Vorið 1896 fékk eg la grippe
og reyndi læknir okkar að lækna mig,
en i stað pess, að mér batnaði, fór
mér stöðugt versnandi pangað til eg
hafði kvalir um mig alla. Eg fór til
einhvers bezta læknisins í Ontario og
fylgdi ráðleggingum hans I nálægt
átján mánuði án pess mér batnaði
nokkuö. Eg haföi mikinn hósta, sem
olli mér mlkilla kvala í höfðinu og
lungunum. Eg varð dæmalaust mátt-
f. rin, gat ekki sofið, og í meira en ár
gat eg ekki talað hærra en maður
hvfslar og stundum mist eg röddina al-
gerlega. Eg var búin að sleppa allri
von um bata, en maðurinn minn vildi
að meira væri reynt, og að hans
ráðum fékk læknir okkar tvo aðra
lækna með sér til pess að skoða
mig, og kom peim saman um pað, að
eg væri ólæknandi. Nágrannar okkar
ráðlögðu mér að reyna Dr. Williams’
Pink Pills, en eg, sem búin var að
borga $501.00 fyrir gagnslausa lækn-
ishjálp. hafði litla trú á neinum með-
öluæ; samt afréð ég að lokum að
reyna pær. Aður en eg var búin úr
mörgum öskjum kendi eg bata og
kom pað mér til pess að halt^a áfram
við pær. f>3gsr eg var búin að brúka
pillurnar f nokkra mánuði var eg orð-
in albata. Hóstinn hætti; kvalirnar,
sem ætluðu að gera út af við mig,
hættu; Eg fékk fullan róm aftur;
matarlystin batnaði, og ée fór að geta
notið svefnsins 4 ný. Á rueðan eg
var að brúka pillurnar pyngdist eg
um 37 pund. Alt petta á eg Dr. Will-
iams’ Pmk Pills að pakka, og eg finn
til pess, að eg get ekki nógsamlaga
hælt peim pví pær björguðu lffi
mínu.“
í svona tilfellum gefa Dr. Will-
iams’ Pink Pills áreiðanlegri og bráð
ari bata heldur en nokkurt annað
meðal. J>ær verka beinlfnis á blóðið,
komast fyrir upptök veikinnar og
útT/ma öllum orsökum hennar úr
líkamanum. Seldar f öllum verzlunum
eða sendar með pósti, kostnaðarlaust,
á 50c askjan, eða s^x öskjur á 32.50,
með pví að skrifa Dr,. Williams’
Medicine Co., Brockville, Oot.
itlu Bicytle?
Ef ekki, pá kom og finn okkur.
hjólið, som
álitið er
)>að bczta á
markaðn-
um, fæst fyrir lágt verð og smáar af-
borganir.
Allir, sem að okkur kaupa, munu
bera vitni um pað, að engir gera
menn ánægðari en við.
The Occidental
Bicycle Co.
Telephone 430
629 Main St.
P.S.—Hæsta verð borgað fyrir brúkuð
hjól í skiftum fyrir ný hjól.
Við gerum við alls konar hjól. Sótt
og flutt heim aftur, hvar sem er í bæn-
um.
Brúkuð hjól fyrir $5.00 og upp.
IGE CREAM.
Heildsala og smásala.
Búið til úr vandaðasta efni.
Veitingastofa og búð
370 Main St.
Vitið hvað þið getið fengið
ICE CREAM fyrir hjá mér á
samkomur og ic-nics áðu r en
pér kaupið annarstaðar. Ég
dreg athygli yðar að því, aö
mitt Ice Cream er búið til úr
ómenguðum rjóma.
W. jrBOYD.
Odyr Eldividur.
TAMRAC..............$4.25
JACK PINE........... 4.00
Sparið yður peninga og kaupið eldi-
við yðar að
A.W. Roimer,
Telefón 1069. 326 Elgin Ave
OLE SIMONSON,
mælirmeð sínu n/ja
Scandinavian flotol
718 Main Stbkkt.
Fæði $1.00 á dag.
BO YEAR8'
EXPERIENCE
Trade Marks
Designs
COPYRIGHTS AC.
Anyone sondlng a sketch and descrtptlon may
qutcklv ascertaln our oplnton froe whether an
tnvention ts probably patentable. Comniuntca.
tions Btrictly confldentlal. Handbook on Fatenta
eentfree. Mdest agency for §ecurtng patenta.
Patents ^aken tnrough Mnnn A Co. recelve
tptcial notice, wlthout charge, tn the
Scientific fltttcricatt.
A handsomely illnst.rat ed weekly.
culation of any Rctenttflc lournal.
* -----------‘§oV *—
largest ctr-
jutauon 01 any scieuuuu murusi. Terms. $% a
year; fonr months, $L Sold by all newsdealers.
MUNN & Co.“"T-New Tort
REGLUR VID LANDTÖK r
Af öllum sectionum með jafnri tölu.sem tilhnyrasambandsstjórn-
inni I Manitoba og Norðvesturlandinu, uema 8 oj? 26, gota fiölskyldu-
feður og karlmenn 18 ára gamlir eða eldri, tekiö sjer 160 ekrur fyrir
heimilisrjettarland, pað er að segja, sje laudið ekki áður tekið,eöa bett
til síðu af stjórninni til viðarteky u eða eiuhvers annars.
INNRITUN.
Menn meiga skrifa sig fyrir landinu á peirri landskrifstofu, sem
næst liggur landinu, sem tekið er. Með leyfi innanrfkis-ráðherrans,
eða innflutninga-umboðsmannsins í Winnipeg, geta menn gefið ÖÖr-
um umboð til pess að skrifa sig fyrir laudi. Innritunargjaldið er $10,
og hafi landið áður verið tekið parf að borga $5 eða $)'' 'fram fyrir
sjerstakan kostnað, sem pví er samfara.
HEIMILISRÉTTARSKYLDUR.
Samkvæmt nú gildandi lögum verða menn að uppfylla heimilis-
rjettarskyldur sínar með 3 ára ábúö og yrking landsins, og má land-
neminn ékki vera lengur frá landinu en 6 mánuði á ári hverju, án sjer-
staks leyfis frá innanrfkis-ráðherranum, ella fyrirgerir hann rjetti sln-
um til landsins.
BEIÐNI UM EIGNARBRÉF
ætti að vera gerð strax eptir að 8 árin eru liðin, annaðhvort hjá næsta
umboðsmanni eða hjá peim sem sendur er til pess að skoða hvað unn-
ið hefur verið á landinu. Sex mánuöum áður verður maöur pó að
hafa kunngert Dominion Lands umboðsmanninum f Ottawa pað, að
hann ætli sjer að biðja um eignarrjettinn. Biðji maður umboðsmann
pann, sem kemur til að skoða landið, um eignarrjett, til pess að taka
af sjer ómak, pá verður hann um leið að afhenda slfkum umboðam. $5.
LEIÐBEININGAR.
N/komnir innflytjendur fá, á innflytjenda skrifstofunni I Winni-
peg > á öllum Dominion Lands skrifstofum innan Mauitoba og Norð-
vestui.andsin, leiðbeiningar um pað hvar lönd eru ótekin, ogallir, sem
á pessum skrifstofum vinna, veitainnflytjendum, kostnaðar laust, leið-
beiningar og hjálp til pess að ná 1 lönd sem peim eru goðfeld; enn
fremur allar uppl/singar viðvlkjandi timbur, kola og námalögum All-
ar slíkar reglugjörðir geta peir fengið par gefins, einnig geta menn
fengið reglugjörðina um stjómarlönd innan jámbrautarbeltisins I
British Columbia, með pvi að snúa sjer brjeflega til ritara innanríkis-
deildarinnar I Ottawa, innflytjenda-umboðamannsins 1 Winnipeg eða
til einhverra af Dominion Lands umboðsmönnum 1 Manitoba eða Norð-
vesturlandinu.
JAMES A. SMART,
Deputy Minister of the Interior,
N. B.—Auk lands pess, sem menn geta fengið gefins, og átt er við
reglugjörðinni hjer að ofan, pá eru púsnndir ekra af bezta landi,sem
hægter að fátil leigu eða kaups hjá járnbrautarfjelögum og /msum
öðrum félögum og einstaklingum.
257
yðar,“ öftgði Mitohol. „En segið mér bvað pér
meintuð með pví, að pað hefði verið heppni, að pér
komuð hingað I kvöld?-‘
„Jæja, pér verðið að jfita að pað var undarleg
sjón sem eg sá, pcgar cg kom til yðar,“ sagði Barn-
es. „I>ér stóðuð uppi yfir deyjandi manni, og héld.
uð á blóðugum hníf í hendinni.“
„Það var vissulega grunsamlegt,“ sagði Mitchel.
„Hetjur f sjónleikjum hafa verið dæmdar sekar eftir
samkyns atvika-sönnunum.“
„Alveg satt,“ sagði Barnes; „og pegar eg fór
út héðan, til að sækja læknirinn, pá gekk eg aftur
fram hjá blettinutn, sem Samúel sleipi hafði legið á,
og pá fann eg petta.“
Um leið og Barnes talaði pessi orð, afhenti
hann Mitchel dálítinn hlut. Mitchel skoðaði hann
vandlega og sagði:
„Dotta er eldspýtna-hylkið mitt, og fangamarkið
mitt er á pví. Dér eruð vissulega verndarengill
minn. Dér hafið bægt frá öllum sönnuuum gegn
mér. En, svo viö sleppum öllu spaugi, pá pykir
mér vænt um að hafa fengið petta hylki. Daö hefði
getað orðið erfitt að fá aðra til að trúa pvf, að eg hefði
mist pað niður.“
„Kg áleit pað einmitt, en parna sjáið pér hve
óáreiðanlegar atvika-sannanir geta stundum verið,“
sagöi Barnes.
„Pér hafið rétt að mæla,“ sagði JMitchel. „En
yilluruar stafa ekki af líkunum sjUfum, holdur af pví
264
,>Én hvar er hann nú sem stendur?“ sagði Mit*
chel.
„Hann er parna yfir hjá glugganum og hann
virðist vera sofandi, en pað er gamalt slægðarbrsgð
hans,“ sagði skenkirinn. „Hann hefur gætur á okk-
ur, af pví við erum að tala 1 hálfum hljóðum. Farið
pér inn í herbergið parna til vinstri handar, og eg
skal senda hann inn til yðar. Svo getið pér ipurt
hann úr spjörunum.“
Mitchel hlltti pessaii bendingu, og brátt kom
par inn til hans eins daunilt s/nishorn af öldrekkandi
manni og hann hafði nokkurn tfma hitt,
„Eg b/st við að pér heitið Rogers,“ sagði Mit*
chel við manninn, og var ráðinn f að gera samtalið
eins stutt og mögulegt var.
„Vel til getið,“ sagði maðurinn.
„Mig langar til að sp/rja yður nokkurra spurn-
inga,“ sagði Mitchel.
„Mér pykir fyrir að eg get ekki svarað yður;
pvf kverkarnar á mér eru of purrar til pess,“ sagði
maðurinn.
Slðan gaf hann af sér tvö hfis, urgandi hljóð,
sem áttu að sanna sögu hans. Mr. Mitchel bauð við
að purfa að eiga nokkur viðskifti við {eins d/rslegan
mann og petta, en hann heimtaði drykk handa hon-
um, ogsvelgdi maðurinn liann f sig áfergislega.
„Getið pér talað betur nú?“ spurði Mitohelháðs-
legs.
„Miklu betur, pakka yöur fyrir, en pað er betra
253
um síðustu kröftum sfnum lagði hann höndina á sfð-
una, par sem hann hafði verið stunginn, og valt sið-
an yfir um aftur meðvitundarlaus. Mr. Mitchol tók
nftir hnff, sem lá á gangstéttinni, og pegar hann tók
hann upp póttist hann viss um, að pað væri sami
bnifutinn sem Samúel sleipi hafði ógnað honum með.
Gat petta verið sjálfsmorð? Mr. Mitchel fanst pað
ómögulegt, pvf hann hafði glögt heyrt mann hlaupa
burt, auk pess að hann hafði heyrt ryskingar.
Það virtust örlög, að petta kvöld bæri marga
óvænta hluti í skauti slnu fyrir Mr. Mitchel, pvl ein-
mitt á pessu sérlega augnabliki bar Mr. Bftrnes parna
að, og stóð hann og starði á pessa sjón á gangstétt
inni.
„Hvað er petta?“ sagði Mr. Barnes eftir lit’a
pögn.
„Eg álft að petta sé morð,“ svaraði Mitchel.
„Morð!“ át Barnes eftir honum, pvf hann áttaði
sig ekki alveg samstundis á hvað Mr. Mitchel meinti,
„Já,“ sagði Mitchel. „Þetta er Samúel sleipi.
Hann er annaðhvort að deyja eða dauður. Hjálpið
mér að bera hann inn f hús mitt, og sfðan skal eg
sk/ra petta betur fyrir yður.“
Þeir báru Samúel sleipa ð milli sfn inn í hús
Mitohels, og sfðan bað Mitchel Barnes að fara og
sækja næsta læknir; á meðan Barnes var I burtu,
gerði Mitchel alt hvað hann gat til að stöðva blóð-
rfisina. Að mjög stuttum tfma liðnum kom Barnes
með læknir, sem, pegar hann v&r búinn &ð skoða