Lögberg - 15.10.1903, Síða 4

4
LÖGBEKG 15. OKTOBER 190J

ögberg .
/y yntiT ét ftrutoda* THE LÖCHB** )
4íU*TIMG ík PUBLISHINO Co. flPinnlt.. *H
i A»k ou
Wjwpiío Ma>
íalattM 4 tor í Hor«i*. i
WuxiAM - _
Kxj#ou 4a.oo jict/ aníl .*
y, .1» (UA Kinntóii aar. i *****
rutvtmCftó r»4f» l*tmivW_f by THKlXkiflERji
*rat2N*nNG /4 PUBURHING Co. jneoroorated
Co» \VífcW*« Am *í»ó N«»* $t.. WnniTPBr*.
M*«. * Bnisrortvíiio* *rtc* ttwswr y*mx
fc návMM. not**9 i a—**.
tjáms 1 ■wi^r’ •
P«ol*o«Sfc'
ti'nw
Joht1 A 8k?t>óxL
AUOLfSCWOAA --«m4-»&*iý*in*«r <
^ímttnrii ló Oít »S» . þnroi lalkoleoadar n
jeru i» sai&a6inn Á werr- •nelMnraiD w*
*o*rt rlojft- u&Utdu «fti' •jttxnUwi
*OSITAt>A »*im ..rðai 00
.»u» «krifl«e» ->« *et»
'f»ifo4hr*a#t
íflJS
tK.oAnU.-m ílí pftí.'«VT»Mfi fliefMa* en
Tti« >. .^t *< s*nl-. Oua
. .. œa 12«,
‘O WJ-™* «,v WrA*-»í»»»l»
íítMwUisriWl <J» no«*>íra<.t «-
«i<3.1 r.-> >
r > rvt-i 123!, wiixMvee. Ma*.
eA-ímtr -va-nn .ur dolo*uiB •' onooCefl Knaeenfle
i biaSi iíiid nemo atrm >é íkuiillaiM. þeefcr
,««lr >u>t. —E. Kaupefld! «n ar ( *kuld nð blaSii
jyu.r viíiftnlum éa þesc aB :i:kynna neuniliMMrp
■n. f ( C' naff fyih ddinavóiunma iluin «rn.Jo*
•flnnvuj i 'Tii prettvísletfum til«anci
Fimtudncriwn 15. Október 1903.
Skattálögur með tollum.
III.
„Fnginn skattur má fyrirbyggja
umsetning vörtinnar, sem hann er
lagður á, og ailir menn eiga aS hafa
eðlilegt frelsi til að verzla með vöru
þá er þeir framleiða. Eg hefi áður
sýnt fra n á, að með tollsköttum
greiða menn miklu meira fé, en rík-
ið fær í laadssjöð; það er að segja:
mean fá einatt ekkert í aðra hönd
fyrir það seni þeir þannig greiða.
Slíkir skittar draga úr launum
manna og tekjum. Verkamaðurinn
skerðir með því kaup sitt og kaupir
þeim mun minna af vörum, sem
framleiddar eru með vinnu annarra
Kanpmnðurinn og verksraiðjumað-
urinn borga með því fé úr sínum
vasa, sem annars gengi í aukin
vinnulaun og aukinn vinnukraft.
Ef til vill skýrist þetta betur á
annan hátt: Canada-menn eru nógu
hygair til að leggja ekki innflutn-
ingstoll á te. því hefir ekki ætíð
verið þannig háttað, enda selst nú
miklu meira te í Canada bæði beiu-
línis og miðað við mannfjöldann,
heldnr en meðan tollur var á það
lagður. Hverjar verða nú afleiðing-
arnar af aukÍDni teneyzlu? Slepp-
um heimilishagnaðinum við það að
fá teið ódýrara. í fyrsta lagi,—
það þarf fleiri skip til að flytja teiö
frá Kína. það hefir þurft að smíða
skipin, og mennirnir, sem við það
unnu, hafa þurft föt og fæði, til þess
hefir þurft ull frá Ástralíu þeim til
fata og hveiti og kjöt frá Canada
þeim til matar. það verður að
manna skipin -og einnig þá menn
verður að klæða og fæða. Skipin
þurfa segl og reiða; það er gott fyrir
kaðlarana og segldúkavefnaðinn.
Sum skipin’eru'gufuskip; til þeirra
þarf katla og véiar og menn við vél-
arnar .auk sjómannanna Og svo
þegar til Canada kemur þ& þarf
aukin vöruhús, fleiri vöruhúsmenn
og aukinn mannkraft við flutninga
til járnbrauta, eftir þeim og frá
þeim til að koma vörunni út um
bæi og bygðir. það þarf meiri um-
búðapapp'r til að búa um teið í
bögla og meira garn til að binda
utan um bögiana. Auk alls þessa
er því nær óteljandi iðnaður sem
græðir á aukinni verzlun með þessa
einu vörutegund. Og þetta getur
maðar með réttu margfaldsð mtð
hverri annarri vörn, sem tolli er létt
af og fær fyrir þá sök aukna út
breiðslu.
í framandi lönduro, þar sem varan
er framleidd, hvort heldur um bóm-
ull eða te ?ða hvað aDnað er aö ræða.
það getur því orðið til sameiginlegra
hagsmuna fyrir tvö eða fleiri lönd
að greitt sé fyrir verzluninni í einu
þeirra. þannig komst Napóleon að
orði: .Eftir því sem auðlegð og vel-
líðan eins lands er meiri eftir því
leggur það meira til auðlegðar og
vellíðunar annara landa.‘ Sýnir
ekki þetta, hvað ósegjanlega
heimskulegt og öfugt þaö er, sem
sumir halda fram og maður fær svo
oft að heyra, að vegna þess Banda-
ríkjamenn • ekki leyfi innflutning
vorrar vöru gegn lágum tolli,
þá viljum vér ekki lej-fa
þeirra vörum aðgang að markaði
vorum gegn lágum tolli? það er
hið sama eins og að segja: Vegna
þess Bandaríkin láta sína eigin
menn borga h&tt verð fyrir vörur
sínar.—vegna^þess þau kjósa þa að-
ferð að gera öllum innlendum iðn-
aði tjón—, þá ætlum vér að gera alt
hvað vér getum til þess að skaða
iðnað vorn. Með þessu reynir mað-
ur aö hefDa sín á öðrum með þvi að
meiða sjálfan sig. þótt skósmiður-
inn ekki vilji kaupa kjöt hjá mér
af því það er of dýrt, er þá nokkurt
vit í því*"fyrir mig að vilja ekki
kaupa skó hans af því þ^jr sé ó-
dýrir?
Menn eru beðnir að minnast
þess, að með því að leggja toll á
vörurnar legst skattur á fólkið eins
og eg hefi &ður tekið fram. Menn
eru einnig beðnir að minnast þess,
að þetta, sem eg hefi bent ó, nær
ekki einasta til Canada, heldurhetir
þessi aukna verzlun áhrif á iðnað
En eg var ekki búinn að tala
út um teið. það er ekki seut hing-
að til Canada fyrir ekkert. Skipin
fara ekki ófermd heim aftur. Vér
sendum canadískar vörur í skiftum
fyrir teið eða bómullina eða hvað
það nú er. Vér sendum hveiti,
nautgripi.Jsmjör og osta, ekki ein-
asta frá Manitoba og Norðvestur
landinu heldur frá öllum fylkjun-
um, gull frá Yukon, trjávið frá
British Columbia og Nova Scotia,
fisk frá Atlanz- og Kyrrahafsströnd-
unum Og við framleiöslu allrar þess
arar vöru og burtflutning hennar er
ósegjanlega mikil vinna og vinnu-
laun. Og við aukna eftirspurn
fjölgar mönnum þúsundum saman,
sem vinnu fá; vinnulaunin fara
hækkandi og menn hafa meiri pen-
ingaráð. þeir kaupa meiri og vand
aðri húsbúnað til heimilanna, mein
og beferi fatnað, meira og betra til
matar. En þegar hátollarnir koma
til sögunnar, þá minka viðskiftin,
framleiðslan borgar sig ver, vinnu
launin lækka, vinnumönnum er
fækkað og vinnulýðurinn kemst í
þröng og fátækt.
Vellíöan verkamannsins eykur
þannig vellíðan slátrarans, bakar
ans, veitingamannsins, skraddarans,
og undir vellíðan allra þeirra er
komin vellíðan bóndans, verksmiðju-
mannsins og allra iðnaðarmanna
sem eitthvað hafa til að verzla með.
Með því að leggja skatt á eina iðn-
aðargrein er öllum hinum hnekt.
þannig er°því variö, að hátollarnir,
hvað fögur nöfn sem þeim eru val-
in,—hvort sem þeir eru kallaðir
adequadel protection eða national
policy, þá hleypa þeir korku í við-
skiftin og^alt verður dýrt sem allir
þarfnast.
Margir hafa þá hugmynd, að
jafngott sé þö skattar sé lagðir á
viðhafnar- og munaðarvöru. En þö
er það rangt. Hið eina, sem með
því mælir, er það, að sá skattur legst
ekki tiltölulega þyngst á fátækling-
ana. Eg hefi áður bent á það, að
tollurinn á slikri vöru er ranglátur,
vegna þess menn geta smokrað sér
undan að greiöa hann. Auk þess
er athugavert, að með þvl að leggja
toll t þá vöru, legst skattur á alla
þá, sem við framleiðslu og verzlun
hennar vinna. Eg veit ekki hvort
veggjapappír telst með viðhafnar
eöa munaðarvöru; en eg man það,
að þegar verksmiðjumennirnir í
Ontario, sem veggjapappírinn búa
til, báða um meiri tollvernd, þa voru
þeir, sem á því lifa að leggja pappír,
að biðja nm hið gagnstæða, vegna
þess það drægi úr atvinnu þeirra að
hækka verðið á pappírnum. Yilji
ríkismennirnir fá sér skrautvagn
eða autómóbile þá fá menn vinnu
við að koma því upp: trésmiðir,
vagnasmiðir, járnsmiðir, málarar,
aktýgjasmiðir o. fl. þ4 þarf að
koma upp vagngeymsluhúsi, hest-
húsi o. s. frv. Á írlandi era engir
tollar á vögnum, enda sér niaður þar
fallegri og vandaðri vagna jafnvel á
meðal fátæklinganna en ef til vill
, hjá nokkurri annarri þjóð.
þannig hnekkir tollurinn öllum
iönaði.
Dómi „Heimskringrlu4*
áfrýjað.
í „Heimskringlu," sem út kom
24. Sept. síðastl., er skýrt frá at-
kvæðagreiðslanni við síðustu fj-lkis-
kosningar hér í Manitoba. Fyrir
sögnin fyrir þessari ,,Hkr.‘' grein er:
„Dómurinn" og sérhver sá, sem hana
les með gætni á hverju fyrirsögn sú
er bygð. Skýrslan er skrifuð og
birt í því skj-ni að sýna, hvað stór-
felt fylgi kjósenda Roblin-stjórnin
fékk við kosningarnar,—hvað stór-
kostlega mikinn meirihluta atkvæða
kjósenda hún fékk. það er skýrt
frá því, að 9,014 kjósendur hafi ekki
greitt atkvæði og að atkvæðin, sem
greidd voru, hafi fallið þannig:
Conservatívar fengu 26,929 atkv.
Liberalar „ 23,740 „
Óháðir „ 2,563 „
þetta er rétt hjá „Heimskriuglu;" en
svo bætir hún þessu við: „Svo að
stjórnin hafði 1,684 atkvæðum fleira
en liberalar og allir óháðir umsækj
endur til samans.“ Er þetta rétt?
DæmiS yrði þannig:
Atkv. conservatíva 26,929
„ liberala 23,740
„ óháðra 2,563 26,303
Fleirtal stjórnarinnar 626
þaDnig reiknast oss þetta; og
þegar á það er litið að kjörskrarnar
voru nýjar og þannig samdar. að því
sem næet hvert einasta atkvæði
hefði att að greiðast við kosningarn
ar og hefði greiðst nema fyrir alls
kyns brellur stjórnarflokksins; og
hius ennfremur gætt, hvernig sum
atkvæði flokks þess voru fengin. þá
hefir Roblin-stjómin vissulega ekki
ástæðu til að guma mikið yfír trausti
kjósenda. Skifti maður þessum
626 niður & þau 39 kjördæmi, sem
kosið var í, þá koma 16 í hlut, og
þaö mandi ekki koma flatt upp á
menn þó þeim væri sagt, að stjóm-
arflokkurinn hefði haft ólögleg á-
hrif á 16 kjósendur að meðaltali {
hverju kjördæmi. Áreiðanlegt er
það og, að flestir þeir 9,000 menn,
sem heima sátu, mundu hafa greitt
atkvæði með þingmannsefnum frjáls-
lynda flokksins hefði þeim ekki með
alls konar ólögam verið bægt frá.
EitthvaS svipað þessu vakir
víst fyrir „Heimskringlu" eftir á-
minstri grein að dæma. • Henni
þykir það ekki mikill uppsláttur
fyrir stjórnina að l&ta sjást, að með
öllu og öllu sé ekki fleirtal hennar
nema 626 atkvæði eða 16 atkvæði
a'ð meðaltali í hverja kjördæmi.
þessvegDa kveður hún upp þann
„D0M,“ að mismunurinn á 26,929
og 26,303 skuli vera 1»,684, en ekki
626. Af þessa hlýtur „Heims-
kringlu“-greinin að draga nafnið.
Hún getur ekki dregið það af neinu
öðru, nema ef ætlast er til að les-
endur hennar kveði þann dóm upp
yfir ritsjóra „Heimskringlu,“ aS
hann kunni ekki fyrstu og einföld-
ustu höfuðreglurnar í reiknÍDgi,—
og þaö er ekki trúlegt.
veikt hefir trú demókrata á því að
geta unnið sigur við næstu forseta
kosningar, er vinsældir Roosvelts
meðal verkamannanna. En nú lít-
ur fremur út fyrir, að verkamanna-
félögÍD, sum að miusta kosti, sé nð
snúast gegn forsetanum og muni
verða móti honum, en ekki með við
næstu kosningar. Breyting þessi
hefir atvikast þannig:
Fyrir nokkuru síðan kom bók-
bindara-tmiciTO þvi til leiðar, að
I ...
| undirverkstjóri í stjórnarprentsmiðj-
; unni í Washington var rekinn
j vegna þess hann ekki tilheyrði fé-
| lagsskapnnm. Málinu var skotið
til Roosevelt forseta, og jafnframt
því að láta manninn fá stöðuna aft-
i ur gaf forsetinn þann úrskurS, að
við aðgang að stjórnarvinnu skyldi
mönnum vera gert jafnhatt undir
höfði hvort þeir tilheyra verka-
mannafélögum eða standa utan
þeirra. þessi afskifti forsetans voru
svo alment álitin rétt og hrósverð,
að jafnvel sum demókratablöðin,
sem ganga út frá því sem sjálfsagðri
skyldu sinni að vinna á móti kosn-
ingu Roosevelts við næstu forseta
kosningar, viðurkendu það, að hann
hafi gert rétt í þessu efni. þau
sýndu fram á, að nín verkamenn af
hverjum tíu stæði utan verkamanna-
félaganna, og að það væri ranglátt í
mesta máta og tæki engu tali, að
láta einn tíunda þeirra ráða því,
hverjum stjórnin gefur vinDU og
hverjum ekki. „Forsetinn gerði
rétt,“ segja þau.
En verkamannaleiðtogarnir
voru ekki blöðunum samdóma. þeir
sumir hverjir hótuðu forsetanum
því, að fyrir afskiftin og úrskurð-
inn skyldi hann missa atkvæði
Boosevelt forseti og verka-
mannafólög-in.
þegar Roosevelk forseti yar á
feröinni um Bandaríkin fyrir féum
mánuðum siðan, þá gerðu menn sér
:'ar um að sýna honum vott þess, að
?eir viðurkenda hann sem vin verka-
lýðsins. Og eitt meðal annars, sem
verkíimannafélaganna. „þetta verð--
ur til þess, að Roosevelt bíður ósigur
við næstu kosningar,“ segji þeir.
Og leiðtogar þessir hafa áunnið
það, að sum helztu verkamannafé-
lögin hafa sent forsetanum bæna-
skrár og áskoranir um að aftur-
kalla þennan úrskurð sinn um al-
ment jafnrétti verkamanna hvort
þeir tilheyra verkamanna félags-
skapnum eða ekki.
Til eru þó verkamannafélög, og
þau öflug, sem ekki einasta neita að
eiga neinn þátt í þessu, heldur haf»
lýat yfir því, að Roosevelt forseti sé
einhver bezti forsetinn í garð verka-
' mannafélaga sem nokkurn tfma
j hafi stjórnað Banaaríkjunnum, að
þessi mótspyrna gegn honum fyrir
að láta ekki misheita lögum lands-
. ins v'erði félagsskapnum fremur til
ills en góðs og líti út fyrir að vera
, pólitísk hreyflng til þess að hjálpa
[óvinum hans við næstu forsetakosn-
■ ingar.
Leiðtogarnir vita það náttúr-
lega, þó þeir geti kannske leynt al-
menningi því, að forsetinn getur
ekki orðið við þeirri beiðni að breyta
þessum úrskurði sínum, og að bæn-
arskrárnar geta engu öðru til leiðar
komið en að vekja óánægju meðal
fólksins með því að biðja þfess sem
því ekki verður veitt.
Flest blöðin taka þsssu tiltæki
verkamannaleiðtoganna illa. þau
sýna fram á, að nú þegar fáeiair
umferða umboðsmenn verkamanna-
félnganna vilji takafram fyrirhend-
ur Bandaríkjastjórnarinnar og ráða
því, hverja hún ræður til vinnu og
hverja ekki; og þegar verkamanna-
fólögin leyfa sér að fordæma forset-
ann fyrir að meta ekki kröfur
Vægir Lán ef 1
borg. u m er |
skilm. 4w/ Í*W1V beöið. |
LAUGARDAGS GÓÐKAUP
Á laugardaginn veröur sérstök sala í öllum deildum
í búð okkar. Sérstök góðkaup, Hér eru fáein dæmi:
$16 Dressers & Stands á $12,50
9 sérstakir Dressers & Stands með fallegum út-
skornum bökum og 14x24 þumlunga speglum.
Vanaverö.....................$16.00
En á Iaugardaginn $ I2.50
$9.00 Sóffar á $6.95
10 sóffar með fjaðursætum, fóðraðir með góðu am-
eríkönsku velour af ýmsum litum. Mjög laglegir
og góðir sóffar.
Vanaverð ............$9.00
En á laugardaginn $6.9?
85 centa Stólar á 69 cent
72 borðstofústólar úr harðvið, fallega útskorin
bök og pílárar.
Vanaverð............85 cent
En á laugardaginn 69 C.
$30 Parlor Sets á $25
3 Parlor Sett úr Mahóníi og vel póleruð, fóðruð
með fallegu ameríkönsku velour. Settið saman
stendur af 5 stykkjum: 1 sóffa, 1 ruggustól og 3
öðrum stólum.
Vanaverð............$30.00
En álaugardaginn $25.00
$6.00 Trérúm á $2.98
24 trérúm fallega útskorin og af margskonar gerð.
Vanaverð ............$6.00
En á laugardaginn $2 .98
Steele Purniture 60.
• 298 Main St. •