Lögberg - 24.11.1904, Blaðsíða 3

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 24 NÓVEMBER 1904,
3
Meira en markaðsverð.
jlangur í vagnsætinu, með töskur
sínar fyrir ofan sig, og var að lesa
Jí dagblaði eins og ekkert væri um
jað vera.
j Piltarnir fóru nú að ráðgast um
sin á mili hvað til bragðs skyldi
Eftir nokkura stund vék
I>rír skólapiltar voru á leiðinni
heim til sín með járnbrautarlestinni.
Þeir höfðu fengið frí í nokkura
daga, og ætluðu nú að nota tímann raka
til þess að heimsækja foreldra og sonur r;pa nivlnueigandans sér að
og aðra frændur og vini. Auk gamja nianninum og ávarpaði- hann
þeirra þriggja var aðeins einn á þessa leið.
ferðamaöur i sama vagninum, rosk- , ;iFyrirgefið að eg geri yður ó-'
inn maður, grannleitur, klæddur í næili< llCrra minn, en — við — við
fornleg föt, langt frá I>ví að vera erum allir glorhungraðir félagarnir.
með nýtízkusniði. Leit þessi ferða- jyið ekki betur en að þér ætt-
langur út fyrir að vera úr flokki u5 allmil{ig eftir af mat í t'öskunni
yðar. Við ínundum meta það mjög
mikils að eignast hlutdeild í þeim
leifum.“
Gandi maðurinn brosti um leið
og hann svaraði;
,,Sagði eg þér ekki áðan, að eg
vissi vel hve mikils virði dollarinn
væri ?“
„Jú, herra minn.“
„Jæja þá. Eg veit líka hve mik-
ils virði harðsoðin egg eru.“
„Á, jájá! Þér eruð að hugsa um
jað selja okkur þau. Hvað kosta
þau ?“
„Hum, hum,“ rumdi í gamla
manninum, „egg og dollarar geta,
þegar svo á stendur, verið í jafn
I
þeirra manna, er eiga við mótlæti
og erfið kjör að búa í lífinu.
Veðrið var hvast og kalt. Níst-
andi kuldastormurinn æddi yfir
sléttlendið, og talsverður dragsúg-
ttr og kuldi var i vagninum. Skóla-
piltarnir voru orðnir hungraðir og
kærðu sig ekki um að draga neinar
dUlur á það.
„Eg er orðinn svo innantómur að
•eg gæti borðað heilan nautsskrokk,“
sagði einn skólapilturinn við lestar-
þjóninn. „Hvar getum við fengið
miðdagsmat ?“
„Á næstu viðkomustöð.“
„Hvað er langt þangað?“
„Tuttugu mílur.“
„Það er heppilegt fyrir gamla £áu verði “
karlinn, samferðamann okkar, að „Það getur þó ekki verið mein-
það er ekki lengra. Annars mætti ing vðar,“ hrópaði pilturinn hástöf-
svo fara, að við slátruðum honum unl; >að ætla að selja hvett egg á
og hefðum hann til miðdags|einn tlollar?“
verðar.“ j „Vist er svo,“ svaraði gamli ntað-
Og nú létu þeir, unglingarnir, jUrinn alvrarlega. „Þaú fást ekki
yms gamanyrði fjuka um gamla £yrir nliuna,“
manninn. Hann hlustaði á talið,
sagði ekki neitt, en
Pilturinn hafði sig á burt og
stokkroðnaði gcl{1< franl að dyrunum til þess að
þegar hann heyrði háðsyrðin. Nú kalla á lestarþjóninn. En þegar
fór hann í mestu makindum að llann 0pilaði dyrnar gaus skafbylur-
opna ferðatöskuria sina, og dró upp inn fallgið a honum. Hann flýtti
henni
smápinkla og j,
mj ólkurflösku. Nú breiddi hann 1
fréttablað á sætið við hliðina á sér
mest hann mátti að loka
jdyrunum og vék sér nú aftur að
gamla manninum.
og fór að raða þar niður því, sem ;Fg ætla að kaupa eitt egg af
pinklarnir höfðu inni að halda.jafn- |yðtlr;“ sagði hann og fékk gamla
óðum og hann opnaði þá. \ ar það nlanninUm einn silfurdollar. Gamli
bæði brauð, smjör, ostur og egg. Jmaðurinn stakk peningnum i vasa
Hann tók nú tappann úr mjólkur- j
sinn, opnaði töskuna og tók upp
flöskunni, saup úr henni góðan sopa 'eitt egg sem lialln rétti piltinum..
og var mjög ánægjulegur á svipinn. | >>Qg eg vil kaupa eitt “ sagði nú
Bvrjaði hann síðan að borða í annar hinna piltanna.
hægðum sínum. _ j „Og eg lika,“ sagöi sá þriðji. „Og
Skólapiltarnir fóru nú að stinga hvað kostar brauðiö?“
saman nefjum. Einn þeirra sneri | „Það er ekki til sölu. Eg þarf
sér síðan að gamla manninum, og maske a <^,vi að halda," sagði gamli
sagði með nppgerðar kurteisis mál- I maðurinn,
r°m: 1 „En þér hafið meiri egg.“
„Þú hefir líklega ekki tekið eftir j já «
því, ^ð lestarþjónninn sagði, að við j ”Eg ætla þa að fa Jitt.-‘
gætum fengið miðdagsmat á næstu i „En ná eni j,au stiglll \ verði."
„Hvað meinið þér með því ?“
Þau kosta nú tvo dcllara
viðkomustöð. Heldurðu að þú hafir
lyst á honum nieð þessu háttalagi?“ , .u
Gamli maðurinn svaraði mjög llvc'rt.“
hægt og gætilega, en þó með á-j pjhurinn borgaði þegjandi tvo
herzlu: dollara og gleypti í sig eggið með
„Eg reiði mig ekki á matsölu- græðgi.
staðina." j ]\’ú leið og beið, og ekki breyttist
„En þar má þó fá allra beztu veðrið lieitt til batnaðar. Hríðin
ináltíð aðcims fyrir einn dóllar. varð jafnvel enn dimmari eftir ji> i
,,\ eizt þú hvað mikils virði einn seni ^ daginn leið. Skólapiltarnir
dollarer? Eg veit það vel. kevptu af lestarþjóninum alt, sem
„Þú att þa líklega ekki ofjfáanlcgt var, af meira og minna
marga, sagði skólapilturinn ó-1 sltemdUm ávöxtU111)er kOStUðu ærua
skawimfeilinn. peninga. Þegar leið að kveldi sáu
„Nei," svaraði gamli maðurinn, þeir að gaillll maðurinn fór að l.*ita
,,°g það gæti farið svo, að þú ein- ; töskunni sinni, og tók nú upp
hverntíma fengir líka að komast að brauð, kjótbjúga. ost og cgg
raun um hvers virði dollarinn er.“ í „\ iljið þer gera svo vel að selja
„Tæplega sökum skorts á þeim,“ okkur dáhtið af kjötbjúga? ‘ spurð!
svaraði pilturinn hrokalega. „Fað- ntl Sonur mylnueigandans.
ir minn á allar hveitimylnurnar í j „Eg hefi ekkert annað að selja en
M— • cgg," svaraði hinn þurrlega.
Gamli tnaðurinn svaraði engu, en Skólapiltarnir fengu honum nú
leit við piltinum á þá leið eins og .sína tvo dollarana hver, og fékk
hann hugsaði með sjálfum sér: hver þéirra eitt egg fyrir. Þegar
„Eg öfunda ekki hann föður þinn^þeir voru búnir að borða þau höll-
af því að eiga slíkan son“. Og svojuðu þeir sér útaf og reyndu til að
Herrar og frur!
Alt sem stendur í auglýsingu okkar er áreiöan-
lega víst. Pöntunum meö pósti sint nákvæmlega og
straý. E1 þér komiö í búðina okkar skulum viö gera
yöur ánægöa, hvaö verðlag og vörugæöi snertir.
Karlmannafatnaður:
Góö tweed-föt, vanalega $7. 50 nú........ $ 5.00
Góö hversdagsföt, vanalega $8.50 nú...... 6.00
Alullar-föt, vanalega $n.oonú............ 8.50
Föt úr skozku tweed, vanalega $13. 50 nú.P] 10. 50
Ágæt svört föt, vanalega $20.00 nú....... 14-5°
Yíirfrakkar:
Góöir yfirfrakkar meö háum kraga, ýmislega litir
Verö....................$7-5°. 6-00, 5.50 og $4.75
Haustfrakkar, $12 virði, nú................. $10.00
“ $15 virði, nú................... 12.00
V
Karlmannsbuxur:
Buxur, $1.75 virði, nú............
Buxur úr alull $3.00 virði, nú....
Buxur úr dökku tweed, $2.50 viröi, nú.
Buxur úr bezta efni, $5.50 virði, nú.
Allskonar grávara:
Nýjasta snið, ágætur frágangur.
Loðfóðraöir yfirfrakkar, $40.00 virði, nú..
“ . “ $50.00 virði, nú.......
“ “ $70.00 virði. nú.......
Ágætar Coon-kápur frá......................
Kápurúr bjarnarskinni, $24.00 fitði, oá ...
Svartar Wallaby kápur, $28.50 virði, nú....
“ Búlgaríu kápur, $29.50 virði, nú......
Beztu geitarskinns kápur, $18. 50 viröi, nú.
Rússneskar Buffalo kápur, $28.50 virði, nú.
Kangaroo kápur, $18.00 virði, nú...........
1.00
2.00
1.50
3-50
$28.00
38.50
54.00
\7 53
18.50
22. 50
22.00
13-00
21.50
14.00
Handa kvenfólkinu:
Ágætir kvenna Jackets.úr Persian Lamb.Electric Seal
Astrachan Jackets, vanalega $24. 50, nú..
“ “ “ $36.00, nú.........
Siberian Seal Jackets, “ $25.00, nú.........
Svartir Austrian Jackets, vanal. $30.00, nú.
Tasmania Coon-kápur, vanal. $32.00, nú....
Mjög góöar Coon-kápur, vanal.$48. 50, nú..
Fallegustu Coon-kápur, “ $40.ooþnú........
Buffs og Caperines úr gráu lambskinni,
Mink, Opossum, Belgian Beaver, Alaska
Sabel & Seal o.s.frv.
RUFFS, frá...........................$2.50
Pantanir meðpósti: Allar pantanir afgreiddar fljótt
1 og nakvæmlega. Vér ábyrgj-
umst aö vörurnar reynist eins
og þær eru sagðar. Reyniðokkur. Muniðeftir utanáskriftinni:
The BLUE STORE
o. s.frv.
$16.50
29.50
16.50
20.00
22.50
39-50
29.50
-$50.00
Chevrier & Son
452 Main St.
á vióti pósthúsinn.
Merki
Bláa stiarnan
KOSTABOÐ
LÖGBERGS
NýJUM KAUPÉNDUM Lögbergs gefum vér kost
á aö hagnýta sér eitthvert af neðangreindum kosta-
boöum :
Lögberg frá þessum tíma til 1. Jan. 1906
fyrir $2.00.
Ligberz í 12 m ía iði o; Rit G:*t$ P álssonar
vírði) fyrir $2.00.
Lögberg í 12 mánuði og hverjar tvær af neðangreindura
sögubókum Lögbergs fyrir $2.00
BÓKASAFN LÖGBERGS.
Sáömennirnir........... .... 550 bls.
Phroso....................... 495 bls,-
leiðslu.................... 317 bls.-
Hvíta hersveitin............. 615 bls.
Leikinn glæpamaður............364 bls.
Höfuðglæpurinn................424 bls.
Páll sjóræningi og Gjaldkerinn.. 367 bls.
Hefndin..................... J73 bls.
Ránið........................ 134 bls.
V
-----------------t------------------
- 50C virði
-40C. vifði
-30C. virði
-50C. virði
-40C. virði
-45C. virði
-40C. virði
-40C. virði
-30C. virði
Áskriftargjöld verða að sendast á skrifstofu blaðsins
oss að kostnaöarlausu.
The Lögberg Printing & Publisliing Co.,
Winnipeg, Man.
CANADA NORÐVESTURLANDIÐ

hélt hann áfram a<5 boröa.
j sofna og gleyma á þann hátt hungr-
Lestin, sem vegtia illveðursins inu og kuldanum.
hafði orðið að fara mjög hægt, j Nú birti aftur af degi. Illviðrið
stöðvaðist nú að lokum t»teð öllu. Jhélat enn og lestarvagnarnir vor>u
Gegnuir hélaða gluggana sást ekk- nu að mestu leyti kornnir á kaf í
ert annað eu iðulaus stórhríðin. | fönnilini. Hálftryltir af hungri
Skólapiltarnir ruku fram i dyrnar á
vagninum og spurðu lestarþjóninn
hvað um væri að vera.
„Fastir í skafli,“ svaraði hann og
flýtti sér að læsa dyrunum.
Ein klukkustund leið. Gamli
maðurinn var fyrir löngu búinn að
borða, og hallaði sér nú makinda-
lega afturábak í sætinu. Skólapilt-
arnir voru glorhungraðir og ólund-
arlegir á svipinn.
önnur klukkustund leið og nú
fór hungrið að sverfa að þeitn. Svo
leið þriðja klukkustundin og nú var
farið að verða æði kalt og ömurlegt
leitUðu piltamir enn á ný á náðir
gamla mannsins til þess að kaupa af
henum egg að seðja með hungur
sitt. En þau höfðu hækkað í verði
yfir nóttina og voru nú ekki fáan-
íeg fyrir minna en þrjá dollara
hvert. Með því að skjóta saman
gátu nú piltarnir fengið sitt eggið
hver, og þá voru nú líka vasapen-
ingar þeirra á þrotum.
Daufir í bragði sátu þeir nú og
voru að borða eggin sín, sem höfðu
orðið þeim svona dýrkeypt. Alt í
einu rak lestarþjónninn höfuðið inn
úr dyrunum og hrópaði til þeirra
1 vagntnum. Þeir gutu hornauga að nú sæist snjóplógurinn koma og
til gamla mannsins, sem nú lá endi- bráðum væru þeir hólpnir. Þetta
voru ekki lítil fagnaðartíðindi.
Sonur mylnueigandans sneri sér
nú að gamla manninum og sagði:
„Herra minn! Eg þakka yður
fyrir hjálpina, sem þér hafið látið
okkur i té. Það verður lángt þang-
að til eg gleymi ráðningunni, sem
eg hefi fengið í þessari ferð.“
Gamla manninum vöknaði um
augu. „Drengur min,“ sagði hann,
„eg veit það vel, að þú varst nauð-
beygður til að brjóta odd af oflæti
þínu, og að það hefir kostað þig.
enn ineira en eggin mín. Er ekki
svo? En þó snjóplógurinn sé nú
kominn, þá verða samt nokkurar
klukkustundir þangað til við kom-
umst á næstu brautarstöðvar. Kall-
aðu á lagsbræður þina. Við skulum
gera okkur gott af því, sem eftir er
í töskunni minm.
Og þegar þeir voru nú allir sezt-
ir niður og farniri að borða nestið
gamla mannsins, sem æðimikið var
enn eftir af, talaði hann til þeirra
þessum orðum, með mestu alvöru-
gefni:
„Munið eftir þvi, að sparsemin
er ein af dygðtinum. Og jafnvel
þó úngir me*n séu svo vel settir í
lifintL að þeir þurfi ekki að leggja
stund á að temja sér sparsemi, ættu
þeir æfinlega, þrátt fyrir það, að
bera virðingu fyrir gamalmennun-
um, í hvafta stöðu sem þeir eru í líf-
inu, æðri eða lægrí.“
Er komið var til M— og gatnli
maðurinn var kontinn út úr vagn-
inum og horfinn, sagði sotuir
mylnueigandans alt í einH:
„Klaufi gat eg verið, að spyrja
ekki gamla manninn að heiti. En
nú er það of seint.“
„Eg get frætt þig á því hver
ltann var,“ sagði lestarþjónninn.
„Hantt er ríkasti stórbóndinn hérna
í nágrenninu, á margar jarðir og
ræktar helntinginn af öllu hveitinu
sem ntalað er ímylnunum hans föð-
ur þíns.“
„Er það mögulegt“, sagði einn
piltanna. En sonur malarans sagði
ekki eitt einasta orð, en settist nið-
ur og var i djúpu mþönkum.
—Success.
Reglur við landtöku.
At ,ðllum ^ee.tionum með jafnri tðlu, sem tilheyra sambandsstjó’ ninn: <
Mamtoba og Norðvesturlandinu. nema 8 oe ‘26, geta ‘iölskylduhðfnðog karl-
menn 18 árs gamlir eða eldri, tekið sér 160 ekrur fyrir heimilisréttarland, þi.«
er að segja sé landið ekki áður tekið, eða sett til síðu af stjórninni til vió-
artekju eða ein hvers annars.
Innritnn.
Menn mega skrifa sig fyrir landinu a þeirri landskrifstofu sem n»st. lire-
U) landinu seir tekið er. Með leyfi innanríkisráðl,,rrans. eða innflutninlfa-
um boðsma; t sir? 1 Winnineg, rða me«*a Dominion iandsamboðstuanns geta
menn gefið öi r. Z mboð tfl þess að *rifa sig fvrir landi. Innritunaráiald
ið er $10.
Heiinilisréttnr-skyldur.
Samkvsetut púgildandi lögum verða landnemar að uppfylla beimilisrett-
ar skyldur sínar á einhvern af þeim vegum, sem fram eru teknir í eftir
fylgjand töluliðum, nefnilega:
[1] Að búa á landiuu og yrkjalþað að minsta kosti í sex mánuði á
hverp ári f þrjú ár.
[2] Ef faðir (eða móðir, ef faðtnnn er látinn) eir liverrar persónu sem hefi
rétt til aðskrifa sigfyrir beimilisréttarlandi, býr á bújcrð i nágrenni við land-
ið, sem þvilik persóna befii skrifað sig fyrir sem heimihsréttar landi þá getur
persónan fullnægt fyrirmælum .aganita, að því er ábúð á landinu snertir áðu*
en afsalsbref er veitt fyrir því, á þann hátt að hafa heimili hiá föður sinttm
eoa móour.
[3] Ef landnemi hefir fengið afsalsbséf fyrir fvrri beimi 1 isréttar-bújörð
smnt, eða skirteini fyrir að afsrlsbréfið verði gefið út, er sé undirritað í sam-
uemi við fyrirmæli Dominion i mdUganna, og befir skrifað sig fyrir síðari
heimilisréttar bújðrð, þá getur hann fullnægt fyrirmælum laganna, að því
(4) Ef tandneminn býr að stað \ bújörð'sem hann á fhefirkeypt tek-
ið erfðir o. s, frv.] í nánd við heiminsru. tarland það. er bann hefir skiifað sig
fyrir þá getur hanu fullnægt fyrirmælum laganna að því er ábúð á heimilit.
rettar-jörr inm snertir, á þann hátt að búa ú téðri eignarjörð sinni fkevDtula
ndi o. s. frv.) r
Beiðui um eigfnarbréf
ætti að vera gerð strax eftir að 3 átin eru liðin, annaðhvort hjá næst* um-
boðí manni eða hjá Inspector sem sendur er til þess »ð skoða hvað unnið hefir
venö á landinu. Sex mánuðum áðurverður maður þó að hafa kunngert Dom-
mion landa umboðsmanninum í Ottawa það, að bann ætli sér að biðja ntn
eignarréttinn.
Leiðbeiningar.
Nýkomnir inntíytjendur fá, á innflytjenda-skrifstofunnl i Winm'peg 0« é
öl.um Domiuion landa skrifstofum innan Manitoba og Norðvesturlandsinsi lmð-
beiningar um það hvar lðnd eru ótekin, og allir, sem á þessum skrifstofum
vinna veita innflytjendum, kostnaðarlaust. leiðbeiningar og hjálp ti! þess að
náilöndsem þeim eru geðfeld: énnfremur allar upplýsingar viðvíkjandi timb-
ur, kola og náma lögum. Allar slikar reglugjörðir geta þeir fengið þar gef-
ins, einmg geto menn fengið reglugjörðina um stjórnarlönd innan járnbrautar-
heltisins 1 Britrar Colurabia, með því ad snúa sór brétía^a til ritara innanríkis
beildannnar i Ottawa innflytjenda-umboðsmannsius i Winnipeg, eða til ein-
dverra af Donunion landt umboðsmönnum í Manitoba eða Norðvesturlandinu.
JAMES A, SMART,
Deputy Miniater of the Intexior
D r. O. BJORNSON,
Dr, G. F. BUSH, L D. S
TANNLÆKNIR.
Tennur fyltar og idregaar! út án
sársauka.
Fyrir að fýlla tönn $1,00
Fyrir aðdraga át tðnn 56
Telephone 826. H7 Main St.
650 Wllliam Ave.
Offich-tímak: kl. 1.30 til 8!og 7 til8 e.k
Tklefón: 89.
ARINBJORN S. BAROAL
selur likkistur og annast um útfarir.
Allur útbúnaður sá bezti. Ennfremur
elur hann alls konar minnisvarða og
egiteina. Telefón 306-