Lögberg - 30.03.1911, Blaðsíða 4

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 30. MARZ 1911.
einar fregnir af fundnm bænda
og undirtektum um viöskifta-
máliS, a8 þeim er þaiS hiS mcs.a
kapþsmál aö þaö verði samþykt í
söfnuð til aö lialda skólanum á-
fram næsta haust í svipuðu h r‘‘i
eins og gert hefir veriiS, undan-
farna vetur, því aö það er fu'l.íst
sambandsþinginu og eins sunnan aö árangur hefir crðiS nokkur að
landamæranna, og er það ekki að j þessari kenslu, og v nandi aö
undra, því aiS viðskiftasam ing\r | l:ann fari vaxandi á koman i ár-
þessir yrðu lang stærsta sporið, j um, einkum ef hxgt yrði að kenn i
■ fleiri en eina stund á viku. Og
I vel væri, ef árangurinn yxi og
j yngri og eldri færu að f.in ia my i
I þörf en áður á að hlynna að þessu
j mikla velferðarmáli — hlynra að
---- viðhaldi íslenzks þjóðernis cg ís-
Svo sem flestunr mun kunnugt: ]enz]<rar tungu
sem cnn hefir verið stigið í frí
verzlunarátt hér í Vesturheimi.
Laugardagsskólinn.
hefir Fyrsti lút. sorhuður gengist
fyrir íslenzku kenslu ’handa ung-
lingum hér 1 bænum, og haldið
uppi ofurlítilli mynd af skóla
köldustú mánuðina í árinu. Vísir
þess skóla varð til í fyrra
Nýi ráðgjafinn.
1862
STOFNUÐ FYRIR 29 ÁRUM
191!
VORVARNINOIR VOR
AF KLŒÐNAÐI
HÁLSBÚNAÐI
og HÖTTUM
er nýkominn og til sýnis. Vér getum látið yður té allra
nýjustu KARLMANNS HÁLSBINDI.
Geriö yöur að venýj aö fara til
WHITE AiND MANAllAN LTD.
500 MAIN STREET, - WINftlPEC.
“Politiken**
Conservatívar
og viðskiftasamningsfrunvarpið.
Ú5" þ-m.;
skipað Kristján
og síðan 'hverju orðinu
SEhrir j öðru.
T rúarbrögð þj óðiarinnar
fætur 1
voru
The DOVIINION BANft
ura framar. svo að nú .er hann: Jónsson ráðherra íslands, og var upprunalega anda- eða sálr.atrú
orðinni býsna myndarfegur.
í haust hófst kenslan seint í
j Októbermánuði og hefir verið
það gert með simskeyti. Kristján j þanimiSmj.
styðst við fylgismenn Hafsteins
flokksins og þá konungkjörnu. úruöflunum
SKLIiiKK LTIKL’IJJ
Alls konar bankastörf af hendi leyst.
Sparisjóösdeildiii.
, , , . Tekið ví8 innlögum, frá ti.oo að upphaet
ir, sem stýrðll -storkostlegustu natt- Qg þar yflr Hæstu vextir borgaðir tvisvai
Voldugustu andarn- [
•stórkostlegustu nátt-
urðu siðar að nátt-
,.;ðan vrðskifta rumvarpið milli haldig áfram stö8tigt síðan þang- Segir blaðið, aö hann bafi náð í [ úruguðum í ímyndun fólksins.
Canada og Bandarxkja varð heyr- að tij nn j lok Marzmánaðar aö nokkra Björns menn og hafi
inkunnugt í Janúarmánuði s. 1. henni var hætt. Kenslutími hefir nieiri
hluta.
menn
En á öðrum stað
Ijabýloníumenn tilbáðu mest þá
ruði, sem tþeir hugsuðu sér að
sinnumáári. Viðskiftum bænda og ann-
arra sveitamanna sérstakur gaumur gefrnt*
Bréíleg innlegg og úttektir afgreiddar. Ósk-
aö eftir bréfaviðskiítum.
um og hnefum. Hver hrókaræð-
an hjá þeim hefir rekið aðra, um
þetta mál og mælgin verið svo
mikil og vífilengjurnar svo endá-
til.þess tíminn milli 2 og 3 e. h.
Nemendum hefir verið skift í
7 til 8 bekki eftir aldri o(g þroska
og kennarafjölda.
Greiddur Uöfuðstóll...... $ 4,000,000
hafa conservativar í sambands-1 verið ein klukkusttmd á hverjum st'Klr> að hann hafi verið geröur ,]lefgu mest áhrif á hagsæld lands Varasjdfc ogéskifturgróBi $ 5,300,000
þinginu barist gegn því með hnú- laugardegi, og jænna vetur valinn ra;klir úr flokknum, og vantrausts þjóðar. Aðala guöirnir voru Allar eignir....................................$62,600,00«
.................... ' [ yfirlýsing til hans iborin upp í l)rjr.JAm £mli] eíSa Bd oe Ea ____________I lQDÍe'gDar skírteini ('etter of credits) seté,
lieðri deild. V ’ ‘ °g ! sem eru RroiBsuleg um alkin heim.
^ . ! Am var guð himtns. Hans gætti _____________ . „
Pohtíken segir að sjalfstæðis- Htiö . trúarlífinu fyr en gLlöfnE8- J- GRISDALL,
menn hafi bent a Skula Thorodd- ingar Babýloníumanna voru búnir bankastjóri.
'e." T aT-°.g_ !l þe,lr.S ,P:!aö mynda kenningarkerfi sín. ---------------—-------;----------;-----;-----
Bel var guð jarðarinnar og Ea a‘diæi aftur úr þessu ástandi. Á-
guð hafsins. Hver borg átti sinn j stanu mannsins, þegar hann dó,
Kenslan hefir farið fram í sd.-
lausar, að ekkert hefir að kalla i skólasal kirkjunnar, og hr. Magnús 1111 Kristjáns. Jónssonar brot a
verið gert á þinginu nú í nærfelt [ i aulson hefir veitt skolanum for- , puigr.eðintt. Ixristjan lysti svo
hálfan þriðja mánuð annað
þrefa um þetta mál. | Umsjónar og eftirlitsmenn við friði innanlands, og láta
En þetta er einmitt það, sem slfolann hafa gegnt jæir lierrar: þykkja gætileg fjárlög.
en stöðu þetta ár, og farist þaö mjög, stefnu sinni í þinginu er hann. tók agal og var það sprottið afj haíði nokkur áhrif á ástand han.
vel ur hendt. e.n« t, a« 1 nn 'i 1 'oma a ])vj( að menn dýrkuðu uppruna-Lftn dauðann. Hugmynd Babý-
I Umsjónar og eftirlttsmenn við í friSl mnanlands, og lata sam-l,-__ t_i ..... ,_____& 3
því, a’ð menn dýrkuðtt
lega þá guði, sem þeir hugsuðu! loníumanna um lífið eftir dauð-
conservatívar ætluðu
M J 1’
. 1 x - ... , , , a 1 sér að ættu landið. Bel var ann hkist mjög hugmyndum jjeim
ser. ei Friðjon Friðnksson, J. J. Vopni 1 aU S>'1 ‘‘ s Jornars'rar 'rcyting, gug ]-,orgarjnnar yjjppur. NafniðCsem fundist hafa 1 gamla test., t.
fastreöu það sjrax hér i vetur að og Andres Freeman. •Það starf \°S kvaðst leysa upp þing og stofna, sem er hjg sama og Baal f gamla cI jcsajasarbók Jobsbók Sálmun-
draga viðskiftamálið þangað til liefir að visu mest komið á Mr. td nyrra kosnmga a komanda .............
1 Marzlok, svo að þá yrði eftir að Freeman, þvi að Mr. Friðriksson Sllinri. , ,
! varð að fara 'heim til Islands i
samþykkja fjárlögin við lok fjár-
Janúarmánuði
Hi INB vetur, en Mr.
hagsársins, ef svo kynni að fara, Vopni hefir oft annrikis vegna
að stjórnin sæi sér þá ekki annað ekki verið í bænum, og því verið
fært, en að fresta viðskiftasamn- löglega forfallaður. En allir liafa
ings frumvarpinu til næsta þings, f;eir veitt s-kólanujm mikið og gott
eða draga úr þvi til samkomulags lr^sinni °S stuðlað að þvi, að liann
.... , , . . „ , 1 mætti hepnast sem bezt, og eiga
vtð minnt hluta a pmgi, — eða t , . , ,, . “ „ 0
beztu þakkir skyldar fyrir það.
Menningarf.élags-
fundur.
test., þýðir drottinn. Ea var guð um og Prédikaranum.
Ijorgarinnar Eradur. Siðferðis skoðanir Babýloníu-
Auk þessara jtriggja aðal guöa manna finnast samandregnar í lög
trúðu Babýlnium. á marga aðra. um Hammudabis. Þessi löí? taka
Fundurinn var settur aí forseta
í!. Brynjólfssyni.
Fundargerningur frá síðasta
fundi var lesinn upp og samþykt-
marga aðra. j um Hammudabis. Þessi lög taka
Sbamach var sólarguð; orðið þýð- að ýmsu leyti fram Iögunum í gl.
ir sól, og Sím tunglið. Sim var test., sem kend eru við Móse;.
sérstaklega verndargttð borgarinn j Ilammurabis skoðaði sjálfan sig
ar Úr. Nergal var guð undir- sem kallaðan af guði til að vernda
heimanna. Upphaflega var hann| liinn veika fyrir yfirgangi hinnT
guð einnar borgar og guð dauða I sterkari.
og eyðileggingar i bardögum. [ Babýloníumenn lögðu eins og
Mm-g gyðjunöfn koma fyrir, en kunnugt er mikla stund á stj "rnu
Því miður er ekki auðið að segja Gimli flutti fyrirlestur um trúar- 1 eirra ,^ætii mikið nema spadóma. í stjornuspeki þeirra
,lvee fyrir víst -SM skóla- hrögó Eabýlon.u- og Assýríu-
. s „ .. n 6 0 verðttr sambland af ollum lunum mitimans að ftnna. Á ýmsan anr,-
mikifi ábugamál af skiljanfclgom j » J'',,a , SVOJ el>l>ll<«a raa"n ; , gySjunum. Húnvar sérsta'klcga an bátt var mcntun þet-ra og
U, t,l a» skyrslau „ „emend- Fyrm esarmn bent, tyr, a skyld. ^rko6 j Uruk. Uppruna | menning fortoíi menninga- ní
ur var gevmd 1 skrtflxirðt ritstjora leika allra truarbragðia .hetmsins. , . f. s s
1 , r í , , : ,, . æga var, hun personugerfingur ttmans.
þessa blaðs, og brann s. þ.m. þeg- Hann sagði að andlega lifið ætttt„f,c. v. « , , „ . „ , ,, ,
trú um ósanna galla eða ókosti á ar kviknaði í húsi lians. En full- alstaðar sammerkt í heiminum að!'m ' monnl,m •?*‘1 ruarsk ðanir Babylomumanna
þeim hlut, sem menn |>ekikja ekki yrða má það, að skólann hafi að meira eða minna leyti og þar af rX 7^' ' i rjoseminnar. v k imn.i>t a eirtö nm, eins og áður
nema af afspurn heldur en þeim 'afnaÖ1 J* fra 7° til IOO bom i leiðandi syndi sagan að margt [ henni j)á blandað saman við her- talsvert skemdar, en á öðrum má
vetur. Sa er muinur a aðsoknmni væn sa’”"’"'"1""1- • ’
nú og 1 fyrra að þá sóttu skólann brögðum
jafnara börn á öllum aldri, þó aíð : sýni sagði hann að hyrfi við sam
ingana væntanlegu. Conservatív- aðsóknin væri nakkru > minnii í anburð tniarbragðanna, enda væri
ar þykjast vita, að hægra nruni að. heild sinni, en nú í vetur hafa það afleiðing einhliða þekkingar.
fá atkvæði almennings gegn þeimlyngri börnin sott skólann snögtum Þegar um forn trúarbrögð er að
fyrra, en elztu börnin j ræöa, sagði ræðumaður að vér yrð-
a þingi, — eða í j
þriðja lagi að hún yr»i að leysa Skólinn hefir gengið mjög vel í ur.
upp þingið og efna til nýrra kosn- vetur. Aðsóknin hefir verið góð. Séra Albert E. Kristjánsson frá
inga um þetta mál.
Það er mörgum conservatívum |'
likið áht
ástæðum. Þeir vita sem er, að
það er mikltt hægra að telja fiðlki!
hlut, sem menn þeidkja af eigin
sametgin egt 1 o um truar- n-uighni Ashur, gtið Nínívemanna.! lcsa hvcrt orð.
ruairag a egt þrong- ];nn fremur var hún sett í sam-[ Fyrirlesarinn sagði, að öll trit,-
band við Gilgamish sögttna. Gi!- arbrögð heimsins væru í raun og
gamish, sem var hálfguð, vjhli veru eitt. Hið andlega líf mann-
tkki þýðast ástir hennar. Ást ir- j anna væri svo líkt alstaðar í heim-
nú strax, meðan engin raun er á
þeim fengin, heldur en
gyðja verður hún með tímanum og
smám saman kemst dýrk.m 1., nn-
ar á hærra stig. Hún
inum, að skyldleiki findist á mi li
allra trúarbragða, jæjgar þau' væru
betur en
eftir að ! Þar a næðal sum fermingarbörn- í um að setja oss inn í sálarlíf
, , j in> miklu lakara en þá. Má vera manna á þeim tímum er þau urðu
sammngamir hafa venð t gtldt aí breytingm „ ger« var a! til, til þess að geta skilið þau. Þau • . t K. ... _ ., . . K .. . . , -
um hríð, og alþýðu hefar sjálfn kensLutímanum í hausC hafi ráöið niættu ekki dæmast frá sjónarmiði' °g astarSNöJani hJa Gn.^um {þrongsym það, sem stafar af em
var sett í j Iwrin saman. Við samanburði trú-
samband við stjörmma Vcnus [ arbragðanna, sagði liann, að hyrfi
gefist kostur á að sjá heppilegan j einhverju þar um, en eigi að síð- nútiðar vísinda og þekkingar.
áranlgur af þeim. Til þess að koma < ur virðist það býsna tilfinnanlegt Þar næst Lýsti hann landi
í veg fyrir það vilja conservatívar í áhugítleysi og kæruleysi af 1 alfu þjoð.
fá frumvarpið borið undir at- u'Krhnganna eða eídri barnanna, Landið Mesopotamia, þ.e. land- jstrú ^ tilvem
. , og aðstandenda þeirra að reyna ið milli fljótanna Efrat og Tigris, -
v,e í þjoc arinnar nu s rax, en eblíi ag bafa kenslunnar betri not var frjósamt og bústaður þjóða A • , '
ekki vegna þess að þeiin sé svo L;. gert llEfir verig , vetlir. Að-jmeð allmikilli menningu um 4,000 */nL- aSa annnura ,<1)S 0111
ant um þjóðarviljann. Þeir hafa staindendum barnanna virtist skylt árum f. Kr. Upprutii þjóðarinn- l„__^. 'lLjv 'Vrx k y t U1. tl i
usir að lita eftir þvi, að þau' færðu ser .ar er okunnur, en menn vita að ejnl<enni s t - f x
að hafa hann að yfirvarpi þegar í nyt íslenzku kenslu þessa, ef það hún var af semetiska þjóðflokk- (rprx„r . x anna
svo vildi verkast eins og t.d. nú. er nokkur alvara, og ekki tóm láta- inum. Þessi uppruni gerir skyld- n ., * fgU<' V* unnar °S a
En ef almenningsvilji ætti að læti að íslenzkt fólk hér í bæ vilji leikann á milli trúarhugmynda Ba- , • ^U * visinnar. , 1 ar
ráða éhindraður í þessu máli, þá hakla áfram að 'heita íslenzkt, og býloniumanna og Gyðinga skilj- fræg^ ■ L '’CsSar‘ ?1'
væri engin liætta fyrir sambands- að liörn þess geti nefnst því nafni, anJegan. Ef til vill áttu þjóð- ^ IS ehru n,nlTlynf un’
stjórnina að bera málið undir at- og ef því er nokkra minstu vitund flutningar að vestan sér stað aust- J SkoPnaJsa£an-
kvæði þjóðarinnar. (Þorri kjós- ant um, að tslenzku börniu hér i ur á bóginn löngn áður en sögur 1 uPPhafl var Tíannat (sama orð-
enda, bændurnir hér 1 Canada, sér- i>æ geti haft nokkur veruleg not iara af. Ættfeður gamlá testam. 18 °f T hhóm—(1juP 1 biblíunnij.
staklega í Vestur-fylkjunum, eru af uppfræðslu islenzks prests und- konnt máske þaðan að austan. Babýloníumenn trúðu að Tiamat
svo eindregnir með viðskiftafrum- ir fermingu, og að börnin yfirleitt Borgin Úr í Kaldeu, sem getið er hefÖ1 veriö hfandi vættur. Annan
varpinu nú þegar, að litlar og geti lesið og skilið íslenzka tungw um í gamla test. vita menn að var [vætt hu&suöu l)eir ser> sem Apsu
engar líkur eru til þess að con- sér til nokkurs gagns. Þ.im, er þar. bét. Þessar tvær verur voru til i
servatívar fái snúið huga þeirra þetta ritar, er vel um það kunnugt Landið skiftist upprunalega í fyrstu- Þær fæddu af sér tvær
í þessu máli og sannfært þá um, að islenzkir unglingar, sem eru nú! mórg smáriki. Hvert þessara ríkja! verur> sem Lakhum og Lakama
að tollverndargarður fyrir við- á fermingaraldri, þurfa nauðsyn- myndaðist af einni borg og land-1 hetu: °S Þær aftur aðrar tvær, er
skiftum á lífsnauðsynjum og ak-] lega á íslenzku kenslu að halda til inu umhverfis, sem laut henni. héttt Amshar og Kishar. Á eftir
un rkju venkfærunt milli Canada þess að geta skilið algengt íslenzkt Um 2300 f. K. voru öll þessi Þri®Ja parinu kemur guða þrenu-
og Bandaríkjanna, sé hagkvæmnr bókmál, og því ekki að undra þó [ smáríki sameinuð i eina ríkisheild in£in : _ Am, Bel, La. Guðrirntr
eða æskilegur lenigur. að unglingunum, ekki betur að sér af konungi, sem Hammúrabi hét.1 herja a vættina, sem voru persónn
Vér erum í engum minsta vafa í móðurmáli sinu, en þeir eru, Hann var nokkurs konar Harald- S'erfingar . óskapnaðarins og eyði-
um það, að ef málið hefði verið verði erfitt fyrir um kristindóms-1 ur hárfagri í Meopotamiu. lefí&ja Þá.
borið undir atkvæði þjóðarinnar nám á islenzku, og fái ó^jeö á að Heimildirnar fyrir þvi sem Marduch sigrar líamat og fær
með því að stofna til nýrra kosn- lesa nokkuð á því miáJi, sem þeir [ menn vita um sögu og trúarbrögð | Þannig hæstu völd. Þannig gerðu
inga eða það yrði gert á komandi skilja ekki nema að nokkru eöa! þjóðarinnar á þessum tímum eru ^abíloniumenn Marduch að æðsta
og lítilli }>ek:k-
.og Rómverjum. i hliða skoðunum
Marducb varð aðalguð Babý- | ingu.
\ loniumanna á dögum Hammurabis. I Að fyrirlestrinum loknurn lagði
rúin á hann líktist mjög eingyð-|séra R. Pétursson til að fyrirles-
hinna guðanna aranum væri þakkað fyrir. Mr. |
St. Thorson studdi tillöguna og |
var hún samþykt með lófaklappi.
Þá talaði séra Rögnv. Péturs-
aldrei um hann hirt, en verið fúsir að líta eftir þvi, að þau' færðu sér ar er ókunnur, en menn" vita að ‘'f J*,,1,«<,KC'“■ vm Pao oreynusrj son. lók hann serstaklega fram
,r,nU>rm’ Ea var1 að upprum trúarbragðanna væri
ójiektur, þó mettn hefðu rannsak-
að trúaílif forn jóðanna. Scg 1-
leg rannsókn áleit hann að mundi
ekki leiða byrjun trúarbragð anna
■ mannssálinni í ljós. Guðshug-
myndin væri manninum mgSfædd
cg eiginleg en ekki fengin vegna
utan að kominna áhrifa.
Þá talaði séra G. Árnason. Tók
hmn sérstaklega fram að guðs-
hngmyndin yrði til hjá manninum
vi5 það er hann reyfidi að gera sér
grein fyrir orsökum hlutanna i
kr:ngum sig og aö siöustu tilver-
unnar 1 heild sinni.
há tók S. B. Benedictson til
má!s. Hélt hann fram að öll frum
trú væri hjátrúarkend og að yfir
skyr.vitlegar ftranscendentalj hug-
myniir samrýmdust ekki vel við
frjálilyndi.
Að Endingn svaraði fyrirlesar-
inn sjálfur nolckrum athugasemd-
sumri, þá mundi núverandi sam- litlu leyti. tvenskonar. j— (1) Rithöfundar 811®1- Hann skifti Tíamat 1 tvent, UTn*
bandsstjóm fá miklu meiri meiri- Úr þessu ætti bæði skóli Fyrsta Eorn-Grikkja og sagnir. Rit prests °T af °®rum helmingnum mynd
hluta á þingi eftir þær kosningar lútErska safnaðar og aðrir íslenzku j cins frá Babýlon, Barosus, eru
en hún hefir nú, því að bændur j kenslu skólar í beenum, að bæta.! tekin upp orðrétt í grískum höf-
miundu vegna þessa máls eins [ En þess er ekki auðið nema börn,- j undum'; þessar neímildir eru
styðja hana miklu betur og ein- in sæki þá. Og það er sérstaklega I óbeinar. — (2) Leirtöflur, sem
dregnar heldur en við síöustu j skylda foreldranna að líta eftir j nú á tímum eru grafnar upp úr
rústum fornra borga. Þessar
kosningar. En það er að vísu því.
“hreinasti óþarfi” og timatöf a® j Þó að kenslutíminn sé stuttur I heimildir má skoð sem beinar; og
vera að bera þetta mál undir at- [ enn að eins ein stund á viku, þá j þegar grísku höf. ber saman við
kvæði þjóðarinnar nú vegna þess, beó'r þegar orðið nokkur árangurjþær eru þeir ábyggilegir. Þ'essar
að þetta viðskiftafrumvarp, sem að kenslunni, þvi að leitast hefir
nú liggur fyrir, er beinlínis orðið
til í samræmi við kröfur þær, sem
fultlrúar bændanna í Canada, bæn-
töflur fundust fyrst rétt fyrir
miðja síðustu öld.
Töflur þessar eru ritaðar með
binu svo nefnda fleygletri. Málið
á þeim var óskiljanlegt fyrst þeg-
verið við að vElja sem hæfasta og
bezta kennara, og hafa þeir verið
bæði fleiri og betri en í fyrra og
danefndin mikla lagði fyrir sam- [ kennaraskortur í vetur rétt aldeei
band'sstjórnina í Desembermánuði J orðið kenslu til hindrunar. Meðal [ ar þær fundust. Sumir héldu jafn
í vetur, þó að frumvarpið fari > annara hafa Wesley stúdentamir vel að krotið á töflunum væri til
ekki i öllum greinum eins langt j hjálpað myndarlega til við kens’- prýðis, en smám saman kmust
og sú nefnd æskti eftir. Þ'að er;ttna, og unnið fyrir maklEgu þakk- j merm að raun um að þetta var let-l test.. Fyrir undirheimum réði
því engin hætta á, að bændur farijlæti safnaðarins og hlutaðeigenda. j ur og fornfræðingur nok'-ur sá a8,.cntðinn Nergal. Lífið eftir dauð-
að hafa á móti þvi nú, er þeim var Að öllu athuguðu leyfir L 'gbe g það liktist forn-per=ne ku. Fyrst j am; var draumkend ti’vera. Þeir
mest áhugamál þá, enda fara þær^sér enn að hvetja Fyrsta' 1úter»ka gat hann ráðið fram úr cinu nafni fcru til undirheima komust
aði hann festinguna en úr hinum
jörðina, þó það sé ekki beinlínis
fram.
Forlaga töflurnar, sem á voru
rituð forlög mannanna og sem Tí-
amat hafði fengið guði, er Kingu
cr nefndur, til geymslu, tók Mar-
duch.
Lifið eftir dauðann.
Babýloníumenn hugsuðu sér jörð-
ina sem hvelfda hellu fljótandi á
djúpinu. Yfir henni festingin og
uppi yfir festingunni önnur vötn.
Lndir jarðarbungunni trúðu þrir
að væru Undirheimar, sem hétu
ýmsum nöfnum, þar á meðal Shu-
al, sama og orðið Sheol í gamla
Findi slitið,
G. Ámaso*,
(skrifari p. t.)
Æfiminning.
Hinn 7. Febrúar 1911 andaðist
að Wild Oak P.O., Man., á heim-
iíi dóttu" sinnar og tengdasonar,
þeirra h.ónanna Svöfu Magnús-
dóttur og Olafs Egilssonar, konan
Sigríðup Ónsdóttir.
Sigriðui var fædd í Október-
mánuði 18J3, að Efstakoti á Upsa-
strönd í íyjafjarðarsyslu.
Foreldrar fennar voru hjeónin Jón
Bryr.jólfsscn og Helga Jónsdnttir.
Albróðir Sgríðar er S efán Jóns-
scn í West selkirk, Man.
Sigriður giftist 18-6 Magtmsi
Guðmundssyii, dóttursyni séra
Magnúsar slálds Einarss n ir á
NORTHERN CROWN BANK
AÐALSKRIFSTOr A í WINNIPl G
Höfuðstóll (löggiltur)
Höfuðstóil (greiddur)
$6,900,000
$2, >00,000
STJÓRNENDUR:
Sir D. H
I
Mc ÆiHan, K. C. M. G.
eipt. Wm. Robinspn
t're' erick Nation
Hon R. P. Roblin
Um.Tj.m. útibúi l. M. McCarthy.
Formaður
Vara-formaður ------
Jas, H. Ashdown H. T. Champion
Ð. C- Cameron W, C. Leistikow
ASalráðsraaður: Robt, Campbell.
Alskonar DanKaoio.fum sint í öllum útibúum.—Lán \3jlt einstaklingum,
Firmum, borgar- og sveítar-félögum og félógura ein takra manna, með
hentugum skilmálum. - Sérstakur gaumur getinn að spar sjóðs innlögum,
Utibú hvevetna um Canada.
T. E. THORSTEINSON, Ráðsmaður.
Corner William Ave. og Nena St. Mmnipeg. Man.
Tjörn í Svarfaðardal. Bjuggu þau
á ýmsum stöðum vestanvert við
Eyjafjörð.
Mann sinn misti Signður 18.
Júlí 1886. Þau eignuðust 11 böm;
af þeim eru 8 dáin, og dóu tvö upp
kcmin, sonur og dóttir; en á lífi
eru þrjár dætur: Svafa, kona Ol-
afs Egilssonar að Wild Oak
P.O , sem áður greinir; Gunnlang,
kona Jóns Ámundssonar, norsks
manns, að Holly Wood P.O., Man.
og He.Jga, ekkja Júl'iusar Guó
numdssonar, nú til heimilis á Sauð
árkróki í Skagaf jarðarsýslu á ís-
land'i.
Eftir lát manns sins dvaldi Sig-
ríður lœitin í Svarfaðardal, þair af
níu ár hjá Guðninu dlóttur sinni
og manni hennar Gunnlaugi Jóns-
syni. Guðrún þjáðist af langvar-
andi sjúkdómi, sem leiddS liana til
dauða. í öllum hennar veikimlum
stundaði Sigriður liana með mesti:
nákvæmni, og var jafnframt fyrír
búsforráðum með manni Guðrúnar
þar til Guðrún lézt. Sigrtðii'
dvaldi siðast áður eni hún
fór til Ameríku ,í lOalvik í Svarf-
aðardal. Sumarið 1903 fór Sigrið
tir ein sins liðs til Ameríku; þang
að voru tvær dætui i«:nnar komn-
ar á undan lien „
Eftir að Sigrgur kom tii A.me-
ríku dvaldi hún samfleytt á Ueim-
ili Svöfu dóttur S1nnar og þeirra
hjóna. Skömmt eftir komu sína
liingað misti húj Sjónina, svo að
i síðastliðin 6 ár rat hún að eins
cleilt mismun dagJ 0g nætur. Síð-
ustu tvö ár æfi siinar var hún far
in að lieilsu, lág rúmföst og þjáð-
ist mikið af innvi.rtis krabbameini,
sem dró hana til dauða. Sjúkdóm
sinn bar hún méi; einstakri þolin-
mæði. Hún nautjhinnar allra ná-
kvæmustu og beztj hjúkrunar hjá
Svöfu dóttur sinri, Sem stundaði
hana í hinni löngj panalegu meö
binni mestu umön\un Dg alúð.
1 Sigriður var >rýðisvel greirtd
kona og fróð um hargt, hafði ein-
staklega góða eftir-ektargáfu, enda
jvar minnið ágætt: dlugnaðarkona
mikil, umönnunarssm við námenni
| sín og Einstaklega brjóstgóð við
alt sem bágt áttfy bæði menn og
skepnur. Kom í hvívetna fram
I þar er betur gegncí.
Hún var jörðuð i gtafreit Big
Point bygðar 17. Fib. géra Bjarni
Þórarinsson jarðsöi-g hana; fjö'di
bygðarnianna fylgdi henni til graf-
ar. a.
Skilnaður
Gunnars og Kolskeggs.
í landsuðri röðullinn ljómaði skær
og ljósgeislum steypti á grund.
Þ'á andaði af fjöllunum bliðastl blær,
og blólmrósin vaknaði i lund.
Og skuggarnir ílýðu í holur af hól
og hnigu þar loksins 1 dá.
Og Fljótshlíðin glansaði í geisla'ndi sól,
serri gullroðin nfeldur að sjá.
Og Markarfljót rendi sér hlíðinni hjá
með hugljúfri, dreymandi ró.
Og lækirnir hoppuðu af hamranna brá
og hentu sér langt útí sjó. í
Á litfögru blómunum, glæsta um grund
]>á glitmðu náttdaggar tár.
Því indælisfögur var árdegis stund,
og upþlriminn hvelfdur og blár
í höfðingja garði alt beimafólk var
á hlaðinu, sorgfult í lund:
Því Gunnar og bróðir hans bjuggu sig þir
á burtu frá áanna grund.
Og Hallgerður mintist þá manninn sinn við,
en móðir hans fyrir jæim bað.
Svo kvöddu þá hetjurnar heimilis-lýð
og hestunum rendu af stað.
Með fljótinu nafngreinda lá þeirra leið
um leirana, mela og sand.
Þar rásfljótu klárarnir rendu a skeið;
af reiðdunum titraði land.
En kappinn sat þögull; þó kviði ei þrau;;
og hver mundi fullhugi sá, ...
sem yröi að fara í útlegð á braut,
að ekkert hann hugsaði þá?
Frá konu og börnu.m frá óðali’ og auð
og ástrikri móður og frægð
fór hetjan nú útlægur; hörð var sú navg,
en hreystin ei biður um vægð.
En var ekki betra að bíða nú kyr
og berjast og falla með sæmd,
og sýna þeim atgeirs síns orku, sem fjr;
þá yrði sú viðureign ræmd.
En reiðskjótinn Gunnars, inn hlaupfrái, hnait,
og hetjan til baka þá leit
á glansandi hlíðina’ og glitblóma skrau,
Er glóði um töfrandi reit.
Hann stökkur af baki þeim stirðfætta ó,
og styður ]>á mundum á spjót,
og segir við Kolskegg með sólblíðri ró
og sá þá beint hlrðinni mót:
“O, fögur er hlíðin, og friðsæl er hún,
“svo fagra eg hefi’ hana ei séð;
“sjá akrana bleika, og alslegin tún
“og úthaga blómgresi með.
“Eg fæ nrig ei skilið við fjallanna hrjnd,
“Svo fögur nú sýnist hún mér,
“með fannhvíta tinda og fjöllita grurd.
“Eg fer ekki fengra með þér!
“Því meiri er heiður að falla með frægt,
“en fara sem útlagi á braut.
“Eg aldrei skal biðja minn óvin um rægð,
“þótt aukist við lífsstríð og þraut
“pg kannske mér ljómi enn sigursins ól.
“Eg sakna mest fylgisins þins.
“En falli ég, bróðir, þá fæ eg hér &jól
“Hjá fornhetjum ættlandsins míns.’’
“O, rjúfðu ei sættirnar,” Kolskeggur Vað,
“cn komnm scm hraðast á stað.
“Ef ferðu heim aítur, þá finn eg glögt það,
“að feigðin nú kallar þér að.
“Eg flýti mér burtu. svo fljótt sem eg má,
“og fel j)ig í guðanna bönd.
“Og aldregi framar eg ísland skal siá,
“en ókunnug ferðast um lönd.”