Lögberg - 22.06.1911, Blaðsíða 3

LÖGBERG. FIM.TUDAGINN22. JÚNÍ 1911.
BúistYel
Meö mjög litlum
tilkostnadi m e 8
því að lita föt yðer
heima, og meS nýjum
litum getiS þér gert
þau sem ný. Reynið
það! Hentugasti,
hreinlegasti og besti
litur er
DYOLA
C
ONE"« '«• AU. KINDS"""”
J
Sendið eftir
sýnishorni og
sögubæklingi
THE JOHNSON
RICHARDSOH CO.,
LIMITED
Montreal, Canada
Útför Jóns Sigurðs-
i fám orfium minnist á hin lielztu | stjórnarskrá, er i mörgum hinum og skulu héraö Iokum tilgreind
atriöi æfi hans, þá er þrss fyrst aö helztu atriöum fullnægöi ófekum nokkur atriði úr ræðu sera
geta, aö fón Sigurö ;°on er fæddur íslendinga, er aö öllu leyti aöhylt- Matthíasar. Hann talaöi i nafni
á Rafnseyri viö Arnarfjörö 17. ust skoðanir Jóns. Og jafnskjótt ættingja þeirra hjóna, og komst
Júní 1811; foreldrar hans voru lýsti þaö sér, hversu menn könn- þá svo að orði;
Sigurður prófastur Jónsson og uöust við, ]tve heillaríkt líf Jóns "En þegar ,vér ættingjarnir
kona hans Þórdis Jónsdóttir; hann Sigurðssnar hafði verið, þá þaö flytjum þessum hjónum siöasta
ólst upp á Rafnseyri hjá foreldr-; var lögákveöið i einu hljóöi aö kveðju, þá verður oss ósjálfrátt
veita honum æfilangt heiöurslaun
úr landssjóði. En um þetta leyti
fór heilsu hans aö hnigna; ha-’.n sat
síðast á alþingi 1877, og frá þeim
tíma mátti varla heita, aö hann
tæki á heilum sér. Eftir lang-
vinnar þjáningar andaðist hann
svo sunnudaginn 7. þ.m. 68 ára að
aldri.
að spyrja: Hve margir eru þeirra
ættmenn? eru ekki allir íslands
synir og dættir ættmenn, og þá
sérstaklega ættmenn og frændur
þessara hjóna? Sjá þeirra fagra,
trúfasta hjúskap, varð ekki barna
auðiö, en blessan guðs brást þeim i
ekki aö heldur: börn þeirra, bræð-
ur og systur og ættingjar voru all- i
“N
Hann kvongaöist 5. September >r þeirra landsmenn. Fá hjón |
1845 frændkonu sinni Ingibjörgu hafa haft meiri f jölskyldU; jen ;
Einarsdóttur, er nú hefir orðiö húsrúm skorti eigi—húsrúm hj?rt-
aö sjá á bak honum eftir 34 ára ans, húsrúm hinnar fegurstu og
sambúð, en börn eignaöist hann j yfirgripsmestu ættrækni. Þjóðræki
JohosoQ & Carr
E/ectrica/
Contractors
Leggja ljósavír í íbúöar
stórhýsi og íbúðar hús.
Hafa dyrabjöllurog tal-
símatæki.
Rafurmagns - mótorum
og^öörum vélum .og
rafurmagns t æ k j u m
komið fyrir,
761 William Ave.
Talsími Garry 735
um sínum, og kendi faöir hans
honum þar skólalærdóm. 18 áía
gamall var hann útskrifaöur af
Gunnlögi Oddssyni dómkirkju-
presti. Næsta ár var hann við
verzlun í Reykjavík, og þvi næst
3 ár skrifari hjá Steingrími líisk-
upi Jónssyni. Þessi merkismaöur
var einkar vel áð sér í sögu ís-
lauds, og lijá horum átti Jón aö-
gang aö hinum beztu upplýsingum
sonar. henni viðvikjandi, enda mun hug-
Svo sem kunnugt er, andaðist ur hans þá þegar hafa hneigzt að
Jón Sigurðsson í Kaupmannahöfn lienni. Arið 1833 kom hann hing-
7. dag Desembermánaðar 1879, en a® til Kaupmaunahafnar, og hérlengin. °g þegnskapur hans var orðið að I
kona hans, Ingibjörg Einarsdóttir, hefir hann síöan stööugt átt heim- | I viðkynningu var Jón hebinn °rðtaki, og þar sem l(ún var, |
veiktist tveim dögum síðar og ili í 46 ár. Sama ir sem hann kom j Sigurðsson einhver hinn elsku-! imatt> se&ja, að þar var beggja
andaöist 16. Des. 1879. — Lík hingað tcck ham fyrst próf viö há- | verðasti maöur. Viöræður hans sem annars. Þjóðlegri hjón, í
jieirra hjóna voru flutt til Islands skólann, og ár,ð cltir annað próf, jvoru sérlega skemtilegar og fræð- orðsins beztu merkingu, hafa varla
vorið 1880, samkvæmt fyrirmæl- en eftir það \nerist hugur hans I andi og uppörfandi til allra góöra ver>ð til. Þegar fátækir menn
um er þau höfðu gert löngu áður, allur aö því Umda fornfræöi i íramkvæmda. Ljúfmenska hans koma > framandi lönd, finst þeim
og jarösett í Reykjavikur kirkju- Norðurlanda og sögu íslands, og p°g göfuglyndi hlaut aö laöa menn alt eintóm eyöimörk. En þar sem 1
garöi með meiri viöhöfn en dæmi skömmu síöar fóru rit jiessu við-ja8 sér. Hver sem til lians leitaði. st0® hús þessara hjóna í hinni
eru til á Islandi áður eöa síö-n. jvu.jandi aö bera , ott um iöni hans j niátti vera viss um að fá alla þá . íjarkegu, villisömu borg, þar átti
Árið 1880 var gefiö út rit, sem °g gáfur. Hann komst smámsam-. leiöljeining og aðstoð, er honumjhinn umkomulausi landsmaður
heitir “Útför Jóns Sigurðssonar ari í stjórn ýmsra vísindalegra fé-,var unt að veita; og hann lét hnaa eW<i s'ður en höíðinginn, friðar- I A THYGLI almennings er íeitt a8 hættu
og Ingibjargar Einarsdóttur”, og laga og leysti óil þau störf af i té svo alúðlega, sem fáum er :°S griöastað, þar gleymdi hann i þeirri og tjóni á eignum og lífi, sem
eru þar prentaðar ræður þær og hendi sér íil sóma. Emkum e>' la.gið eins og bonum. Af öllum ' sorS. °& solli> þar var hann aftur j v^úb í meWerð eidsT/brýn’d'fyrfr
kvæði, sem fkitt voru við þá at- kunn stjórn ha:is í hinju .Menzkn []>eim mörgú mönnum, sem þektu h°rfinn heim til fósturjarðarinnar, í um. Aldrei skyldi kveikja eld á víðavangi
höfn. Rit þetta mun í fárra fc« kmentafélagi. Eigi !ci» á löngu iAann. mun varla nokkur einn ver:i nl sakieysisins, i lífsyndið, í faðm ; f”s^töCugt,hog siökkvl 'skaU °oga*driw-
manna höndum hér vestan hafs, jeftir aö hann ar oroinn forseti só. er eigi minnist lians með virð- ;loöur °g móður. . Hver er hin !spýtum, forhláéi o. þ. h. áður því er
og fvrir þvi hefir oss komið til þess. áöur en framkvæmdir þess >ngu og þakklæti. I framgöngu sanna ættrækni? Sú, sem undir; fleyK‘ul jaröar.
hugar a8 nfja upp þaö, sem gerö- niargfoIauD'USt og vinsækhr þessjsinni var hann hrð mesta pruð- eins er Pjoorækni og mannaist. ' ur strarfgiega framfyigt:-
ist viö jressa stórhátiðlegu sorgar- °g álit jókst að þvi skapi bæði menni, og öll hegðun hans lýsti lfun var Þeirra ættrækni, miklu j Hver sem kveikir eid og lætur hann ó-
áthöfn, er heita.mátti að öll þjóðin meðal lærðra manna og almenn- l»e'm vandaða og göfuga hugsun- yLrgrípsmeiri ,en hin venjulega, j}**tur eW k^astaf'ífndMeSgn^sSnni^vUj-
tæki þátt í. 'n.gs a íslandi. Sér í lagi kostaði nrhætti, er honum ibjó í brjósti. Á ,°S tyr'r því er tala þeirra SVO stór aDdi eCa af skeytingarleysi, skal sœta tutt-
Lík Jóns Sigurðssonar var flutt hann kapps um að láta það út- , 'ncðal landa sinna var hann. sem ~ fyrir því eru það allir Islend- nls?vo huBdru8 dollaTa sekt e8a árs
frá beimili bans 11. Desember, ogjhreiða. þekkingu á sögu Islands. vænta mátti, svo vinsæll, sem fá | m§'ar> sem í dag kveðja þessi hjón 3 tfver' sem kveikir eld og gengur trá hon-
höfðu margir Islendingar komið, Sjálfur var hann svo vel að sér dæmi munu til, og komandi kyn- meS somu s°rg og rækt, sem bróð- um lifaj>di án Þess að reyDa afs varna hon
þangað, en Eiríkur prestur Briem ’ henni að fornu og nýju, að enpfc- : slóðir munu þar vissulega geymajUr °& systur- En í lands VOrs um að utbrei8as.t unJ annam eigntr
flutti þar húskveðju. Komst hann "ln mu" í því efni hafa getað j nafna hans sem eins hins mesíu
og bezta manns er á íslandi hefir
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St., - - Wiraiipeg, Man.

The
milwaukee
concrete
mixer
BYGGlNG AMENN f
Leitið upplýsinga um
verö á .élum af öllum teg-
undum sem þér þarfnist.
764-766 Main Street.
Talsímar 3870, 3871.
I
Opinber auglýsing.
9LÉTTU OG SKÓGAR ELDAR.
skal
alizt.” ,
Þegar kistan hafði verið ausin
moldu, var hún borin inn í kap-
elhi kirkjunnar og geymd þar,
unz bún var flutt til íslánds um
vorið.
Eins og fyr er sagt, andaðist
kona Jóns Sigurðssonar 16. Des-
ember 1879. Hún var fædd 9.
dag Októbermánaðar 1804. Séra
Eiríkur Briem hélt einnig hús-
kveðju yfir líki hennar áður en
þæð var flutt til setuliðskirkjunn-
vorn.
brýst út og eyðir skógum eða eignem, skal
sá sem eldinn kveikti sæta tvö hundruö
dollara sekt e8a árs fangelsi,
Hver sem sér eld vera aS læsast út, skal
gera næsta eldvarnarmanni aSvart,
Eldgæzlumenn hafa leyfi til ai skora á
alla menn til a8 slökkva, sem eru sextán
til sextíu ára. Ef menn óblýBnast, er
fimm dollara sekt vi8 lögB.
Samkvæmt skipun
W. W. CORV
Depnty Minister of the Interior.
þar m. a. svo að orði: jjafnazt við hann yfir höfuð að
“Vér megum hér sakna eigi að tala> °g aha æfi safnaði bann með
eins hins merkilega visindamanns hinni mestu elju öllu því, er að
eða hins einlæga og framkvæmd- jhenni laut; mjög mikil ritstörf, er
arsama föðurlandsvinar, er land;ett'r hann liggja þar að lútandi
vort hefir varla fyrri átt líka til, |>era vott um djúpsettar rannsókn-
heldur einnig hins elskuverða, j 'r> vandvirkni og lærdóm.
drenglynda og góðgjarna manns, j En jafnframt því sem Jóln Sig-
er öllum vildi vera til gagns 0g|"r^sson þannig var merkilegn, \ýf-
gleði, er við hann kyntust. Þótt '"damaöur, þá fylgdi bann öllum
engar almennar framkvæmdir lægi f,ð''um fremur meö ábuga og kappi
eftir hann, þótt engin verk værí til opinberum málum ættjaröar sinn-
er bæru vott um kjark hans ogjar- úil aö hafa áhrif í því efni,
gþfur, þá mundum vér þó jafnan stofnaöi hann 1841 tímaritiö Ný ___
minnast hans sem eins af hinum hélagsi'it, og átti síöan mestan þátt|ar> °§: ler hann þar fögrum orö-
beztu mönnum, er vér heföum ' i'e''n full 30 ár. Bæöi þar ogí11,11 uni beimilisbrag og sambúö
þekt. Þaö var eins og þaö væri annarstaöar geröi hann alt þaö aö Þeirra hjóna.
unaöur fyrir sig að eins að sjá, umtalsefni, er hann áleit aö ætt-j “Hún skoðaði þaö köllun sina,‘‘
hann og tala viö hann í svip; við- jorf> s>nni gæti oröiö til framfara seSir hfenn, að gera hvað í henn-
mót hans og alt látbragð var svo °g heilla. Endurbætur á stjórnar- ! ar valdi stóð til þess , að hann
alúðlegt og þó svo einkennilega fyn’rkomulagi Islands var honum '^1' sem hezt fullnægt sinni köll-
svipmikið, að það þegar í stað lað- sem kunnugt er jafnan hið> mestaiun- Hún elskaði eigi að eins mann
aði menn að sér og vakti eigi síður/‘hiigamál, og þó var það eigi sinn at °llu hjarta, heldur var
virðingu en velvild. nema eitt meðal annars, er hann ; hugur hennar ölðungis gagntekinn „ .. _____________
“En nú er hinu afdrifamik’a iifi let t'l sín taka. Framan af var af honum. Hún miðaði alt við merkiskojia, og þú efndir þín heit stljöumenn en fáa óvini eða hat
hans lokið; innan skamms verða honum eigi minna áhugamál ag hann, elskaði það, seni hann elsk-1V1® hann, að eitt akvldi yfir ykk-í ’,r, ,. . ... ,
þessar hinar siðustu leifir hans a° 'osa þau bond, er þá aSl> virti það, sem bann virti. og; Sanga bæði; hans líf var þitt í , '
fluttar í burtu héðan, þar sem lagu á verzlun íslands, að bæta j ástnndaði þaö eitt er gat orðið ’í# *----*' - - vp
hann nú i langan tíma haföi átt kenslustofnanir landsins, efla honum til viröingar. Hann var
heima. Hér hafði hann starfaö. fæknaskipun OÆ.frv. Hann samdt henni alt. hennar líf 0g hennar
að hinum miklu framkvæmdum jenn fremur bækur um landlbúnað j -vn<1', eins og segir í erfðaskrá
sínum; hér skrifaði hann sín og fiskiveiðar, og leitaöist viö að ' hennar. Þaö var því eölilegt, aö
. . , sæta tuttugu til hund^aS dollara sekt e8a
sorg ettir þau birtist þaö sama sex mánaöa fangelsi.
Sem birtist í allri sor? sem o-,i« í Hver sem vin kveik3a elda 4il að hreinsa
,• , j. °> & 0 landareign sínat verSur a8 fá skriflegt leyfi
ir OSS, pao er: Ilkn með þraut, næsta eldgæzlumanns. Þegar slíkir eldar
nað og miskunn, sem fyrir trúafs I eru kveiktir. skulu sex fulltíða menn gæta
rnarmc __C.. ■ ■ „ þeirra og umhverfis skal vera ro feta eld-
. ' S &etur sorginnt gllð- vörn. Ef þetta er vanrækt og eldnrinn
iegt yfirbragö. Sjá hvar elskan '
°g trygöin hvílir enn viö hetjunn-
3r hlið! “Eg var ung gefin Njáli”
— sagði hin forna kvenhetja, --
"hefi eg því honum heitiö, aö eitt
skyldi yfir okkur ganga bæöi.
Eftir það gengu þau inn bæöi.”
Hin sanna kona yfirgefur ekki
m'k’lmenniö, þótt 4Ú jörð brenni,
er jiau standa á, hún treöur méö
boHtim eldinn til hinnar hinstu
hviln, 0g einnig ber viö, að hún lifi
degi-um lengur en hann, því í
hmum veika er drottinn máttu°'-
astur. Til hveés miöar og alt
Iifsins og dauöans stríð? Til
hvers nerna þess, að kenna van-
máttugum manni að þiggja guðs
utrettu mattarhönd ? TJng’ varstu
gefin bónda þinum, framliðna
Dnion Loan & InvestmentCo.
45 Aikins Bldg.
Tals. Garry 3154
Láoar peninga, kaupir sölusamninga,verzl-
ar með hús. lððir og lönd. Vér höfum
vanalega kjörkaup að bjóða, því vér kaup-
um fyrir peninga út í höed og getum því
selt með lœgra verði en aðrir.
Islenzkir forstöðumenn. Hafið tal af þeim
H. PETURSON,
JOHN TAIT,
E. J. STEPHENSON
Talsíma númer
Lögbefgs er Garry
2 156
Aldannianing forseta.
HátíöarhaldiS í höfuðstaðnum.
Nefndir þær, er b»jarstjórn og
ýms félög bæjarins kusu til þess
að gangast fyrir hátíðarhaldi
Reykjavikur á aldarafmæli Jóns
Sigurðssonar, hafa nýverið átt
með sér sameiginlegan fund, til að
koma sér niður á, hvernig degin-
um skuli hagað.
ísafold hefir í dag aflað sér vit-
neskju um ráðagerðir forstöður
manna— fullnaðarákvarðanir mega
það þó eigi heita, því að breyt-
mikilmenni, ]>á gat ekki hjá því
farið, að hann yröi ástgoöi síns
lands, og þaö var hann, var þaö 'ngar eru hugsanlegar.
fremur en nokkur annar Islend-1 Svona lítur hin í>'riríEtlaöa dag’
ingur hefir veriö þaö hjá
Baileys Fair
144 NENA STREET
(Næstu dyr fyrit norSan Northern
Crown Bankann).
Nýkominn
pxjstulí ns-varni ngur.
Vér höfum fengið í vikunni
þrens konar postulínsvarning með
nýja pósthúsinu, bæjarhöllinni og
Union stöðinni. B. B. diskar, te-
diskar, sk;álar, bollar, rjómakönn-
ur og sykurker, leönnur, blómstur-
vasar og margt fleira.
Kosta 2oc og þar yfir.
Vér vonum þér reynið verzlun
vora; yður mun reynast verðið
etns lágt og niður I bee
Nr. 2 leður skólapoki, bók og
blýantur fyrir 25C.
Phone Main 5129
sinm
skrá eða beinagrind hátiðarhalds-
landsins.
ms ut.
samtið, síðan á gullöld uuiunmi Um morguninn kl. 8^—9: Af
En mótstööumenn átti bann eins hjúpað málverk af Jóni Sigurðs-
og öll slík mikilmenni — mót- j syni í mentaskólanum meö ræöum
og söng.
Iönsýningin opnuö í barnaskól-
anum kl. 10.
Háskólinn settur kl. 12 — lík-
lega í alþingisihúsinu.
Að þeirri athöfn lokinni er ætl-
Jmhyggj
líkami stirnaður, hin hvössu a igunitelaði þá þegar aörir þögöu, og' íyrir honum. Þess vegna er það
eru brostin, hiö blíölega brosiö hann talaöi svo, aö kvaö viö í Jmerkilegt, aö þegar hann deyr, þá
leikur eigi lengur á vörunum;! brjóstum allra góöra íslendinga, | lifir hún eigi nema fáa daga á
tungan talar eigi framar hin gleöj ].ví orð hans báru vott um, að|£ftir; hún, sem í lifinu haföi
andi, fræöandi og uppörfandi orö-: ]>au spruttu af einlægum hug 04 jafnan fylgt honum , hvert sem
'n. °g höndin hrærist eigi oftar h< itu hjarta. Þegar alþingi var, hann fór, hún fylgir honum einn-i
til að skrásetja það, er honum bjó stofnað á ný, var hann kosinn al-! ig í dauðantim yfir á hiö ókunna
i hrjóisti. En vér vituni, að svo þingismaöur ísfiröinga, og var; landiö, sem allar vorar
sem drottinn var sá, sem gaf oss það jafnan síðan. Á alþingi var
hann, svo er það og hann, sem hann frá upphafi hinn atkvæða-
hefir nú tekiö hann frá oss, jmesti maöur, og 10 sinnum var
meöan hann var þé> enn á þeimjhann þar forseti; fjör hans og
aldri, aö vér gátum vænt, að hann fróðleikur, kjarkur og mælska
mundi eigi að eins sjálfur geta gerðu. að hann hafði þar jafnað-
haft ánægju af að lita yfir hinn arlega manna mest a<S segja, og
Vér munum ekki til, að
líf, hans gleði og sorg þín' gíeði,vér hofum he>’rt honum niðrað til-
og sorg, hans dauði þinn ''ani. s finnanlega nema fyrir eina sök, og
En hans umbun, hans sigur, han.-: 1 hun var sú, áð hann væri of harðL
frægð, er líka þín umbun, sigur;Ur í kröfum, þg.r sem hann átti j ast til," að allur bærinn, konur
og rægð. Sönn dóttir þins fóst- réttar að reka fyrir sína fótum- jafnt sem karlar böm og gamal-
nrlands varst þu, 0? fyrir bví • „•
. .. > , ,. ■ ,..y troðnu fosturiorð. Þótti ymsum menm — allir sem vetlmgi valda,
kveðia þig 1 dag landsins bórn • . , • f . .
e-ins og þau kveöja mann þinn _!ihann þar taka furðulítið tillit tiIj°S flein l’0 — safnist saman a
þau kveðja ykkur bæði ________ ekki þeirrar tilslökunar og sanngirni,
eins og vandalausa, heldur sem ! sem heimurinn er vamir við að sjá
ættingjar, vandamenn og böm hinn óríkari bjóða hinum ríkari.
sina foreldra. Fagurt var >kkarjEn svo lengi, sem frjálsir menn
samlíf, eins fagurt og samboðið
Austurvelli eða þar í nánd og
gangi í skrúðgöng-u með fánum
og annari prýði, hljóðfæraslætti o.
s. frv. suður að kirkjugarði og
lagðir blómsveigar á leiði
var sönnum hjónum; fögur var b} g§fja Þetta land’ VerSa Þeir F°rseta ~ en engin haldin
ykkar æfi, en ekki var Hún án flein’ sem ^ta, þessa sök hans þar- Að þvi loknu verður skruö-
var | landiö, sem allar vorar leiðir i baráttu og revnslu, og án baráttu mesta kost- har kom hann fram, g<>ngunm heint nröur a Austurvoll
liggja aö, og þaöan sem enginn á og reynslu heföuö þiö ekki heldur sem vandlætarinn fyrir sitt fólk, eha ef tn vill, veröi vont veöur,
afturkvæmt. Og þau, sem svo oft náð takmarki þess persónunnar j Þar kom hann fram í anda hinna su ur 1 Earnas olagarö. A öör-
áöur höföu oröiö samferöa um þroska, sem þiö náöuö. Á:>. mót- fornu spámanna, kom fram meö un' hvorum þessum staö veröa svo
ísandshaí, þau munu nú einnig Jætis nær enginn maöur og engin f"llitm strangleik særörar og ó- aðal-ininningarljóðm sungin.
fylgjast að þá leið, og lik þeirra þjóð sinni ákvörðun, sönnum per- svegjanlegrar réttlætistilfinningar. Síöaii hluta dagsins (líkl. um 4
munu hvort við annars hlið fá að; sónuleika. sönnu frjálsræði. Hver kom fram sem sögunnar skelfandi hýtiðý beldur svo Bókmentafé-
hvilast í skauti ættjarðar þeirra. er annar tilgangur alföðursins rödd. Hann gat ekki annað; bans félagið minningarsamkomu.
afarmikla lifsferil sinn, heldur1 það því fremur, sem göfuglyndi, Þar mun leiði þeirra eigi að eins meö alt veraldarinnar stríö en sá,' sannfæring var sterk, hún stýröi ■t>ar á eftir (\t\. 5J veröur
einnig vera öörum til gagns og Jians og drengskapur hlaut aö á-
gleöi.”
vinna honum viröingu og traust
Að lokinni húskveðjunni varjallra þeirra, er þektu hann, enda
líkið flutt til setuliðskirkjunnar J réði hann úrslitum ná:lega allrá
(Garnisons kirkjaý og þar var mála, er hann lét nokkuð til sín
líkið vigt til moldar 13. Desember. taka. I einu máli var þó þing og
Kistan og kirkjan var hvort- þjóð eindregið á móti honum, en
tveggja fagurlega skreytt, og sóttijhann fylgdi þar eigi að síður skoð-
miftna menn á hinn framkvæmd- að uppala frjálsar verur? SannariPenna hans, hún talaði fyrir munn íþróttamótið opnað suður á IþrxVtta-
'armikla vin fósturjaröarinnar, °g miklar persóinur eru þjóðanna: hans. Hann vildi heldur stranga vellinum og fara þar fram margs-
heldur einnig á hina tryggu konu|dýrustu gersemar. Og þjóðsorg i réftvísi en ranga sanngirhi. En konar iþróttasýningar,
1ekki þarf
er stóö honum til annarar handar höfum vér í dag, því gersemi og ehki þarf hann vorra lofs- Loks veröur um kvöldið efnt til
í lífinu. Meðan hans veröur afreksmaöur vorrar þjóöar skal ortia vi®> né afsökunar. Eng- fagnaöarsamkvæma í samlkomu-
minnst, ]>á veröur henni heldur nú lagöur í sína gröf. Æfisaga inn_er ali visu alfullkominn eöa húsum bæjarins. Bærinn er svo
eigi gleymt.” Jóns Sigurðssonar skal eigi sögö ! aÞ?j°r> eu lofaður veri gnð fyrir illa birgur af stórum samkvæmis-
I kirkjunni var haldin sorgar-:hér; hún lifir í söng og i sögu
þá fullkomlegieika og fjölhæfni, sölum, að ókleift er að hafa
sam-
þangað fjöldi manna, bæði Islend-jun sinni fram með jafnmiklu i athöfn 23. Desember og hélt Sche- þessa lands, hún mun birtast x sem honum var gefin; lofaður sejkvæmið eitt og á sama stað. Því
Danskur prestur, G. Schepelern,
hélt líkræðu á dönsku, og sagöist
honum vel. Lagði einkum áherzlu
á, aö þaö sem ööru fremur beföi
gagntekiö sál Jóhs Sigurössonar
væri ástin til Islands.
Því næst ihélt séra
Briem likræðu á íslenzku, og fór-
ust m. a. orð á þessa leið:
“öllurn, sem þektu hann, ber
víst saman um hve goöan og dreng
lundaðan mann hmn baföi að
geyma, hve hjarta hans var hreint,
bugarfarið vandað og viljinn ein-
lægur; en eigi síðti;- ei mönnum
kunnugt, hve afdrifamikið líf hans
var, einkum fyrir fósturjörð hans,
því hann skoðaði það sem k iliun
sína, aö styöja alt það, er hann á-
leit aö' henni gæti ve iv> til gagns
og sórna. Æfisaga hans er að
miklu leyti sama sem saga íslands
um næstliðin 40 ár En svo að eg
guð fyrir líf hans og starf. Mikl- miður.
ir menn eru guðlegar ástgjafir. En aðalminningin verður svo
Fyrir afrek einstakra manna virð- sem áður getur, um íniðjan ua'r-
ist voru kyni mest að muna, ann-;inn — og þar geta allir verið með
aðhyort aftur eða fram. “Eins ogj—og skiftir það mestn máli. —
af hins eina manns ólhlý6ni,,, og tsafold.
mgar og helztu Danir. Þangað kappi og endranær. “Aldrei að pelern prestur þar ræðu. mörgum f<%rum útgáfum, sem
kom og Björnstjerne skáld Björa- víkja.” Þaö var viökvæöi hans. j Tryggvi Gunnarsson annaöist1 vorgróöi komanda tíma. En ekki
son- ‘Aldrei aö víkja eitt fótrnál frá því útförina í Kaupmannahöfn, en ; getum vér í dag gengiö fram hjá
er hann áleit rétt, þaö var aðalcin j landstjórn íslands sá um útförina persónu hans og ímynd, því þá
kenniö á lifi hans. Aö hann hafi J í Reykjavík. j sviftum vér oss miklum raTxna-
eigi ætið tekiö fyllilega til greina Lík ]>eirra hjóna komu til létti; enginn kveöur svo burt-
ástæöur þeirra, er hóföu aöra iReykjavíkur 30. Apríl 1880 á póst- hverfanda vin, að hann ekki horfi
skoðun en hann, það> þarf engan j skipinu “Phönix”, en voru ekki 1 sem lengst á hans herðasvip.
áö furða, er gætir aö takmörkum ; flutt í land fyr en fjórða dag Margir eru mikilmenni, en ekki
Eiríkur ,mannle&s ancla> °g vissi> hve geð-I Maímánaðar. Var þá hinn mestijallir> sannar persónur; margir
ríkur hann var. Hitt er miklu; mannfjöldi fyrir víðsvegar af jeru miklir, en ekki all-
fremixr merkilegt, hvernig hann j landinu, og fór jarðarförin framjir kjörnir oddvitar og fyrir-
gat stjórnað svo geöi sínu, aö j meö allri þeirri viöhöfn, er verða myndir. Hér var kjörinn oddviti r einu nýja svip, dalirnir fvllast j
hann alclréi hafði þau orð, er eigi j mátti, og á alþjóðar kostnað. °R fyrirmynd mai-gra. Drengskap- 1 "PP> hið hrjóstuga verður slétt, j
sæmdu drenglyndum og ágætum Kvæði höfðu þeir þá ort Stein- j v.rjnn, einurðin, þrekið, alvaran, jhi® krókótta beint, og gnðs dýrð-
manni. Minnisstæðast er mönnum 1 grímur Thorsteinsson og Matthias ! blxöan, harkan og mildin var þar ! arro®a slær yfir fJo11 °S hálsa.” [
kapp það, er hann hafði á aö' Jochnmsson og Benedikt Gröndal, alt eins og lifandi til samans kom-. Kistan var mörgum krönsunij
“eins fyrir hins eina réttlæti” —
segir postulinn. I sögn vors kyns
er ékkert eins upplyftandi aö sjá,
eins og þegar hinir miklu menn
koma fram — þjóöanna Messías-
ar í ininni stíl. öll sagan fær alt
CARBON
SVARTA
SEIGA
MÁL
sp>arar yÖur
NÝTT ÞAK
Carbon svarta, seiga mál er al-
getlega vatnshelt efni, svo seigt, að
þa8 stöBvar leka naer á hvaða þaki
sem er.
Hentugt á'járnþök, tjöru pappír,
þófa eða veggfóBur, og er ágætt til
að gera vagntjöld vatnsheld, o.s.fr.
Vérbúum til sérstaklega sterka
tegund af Carbon seiga máli, til við-
gerðar gömlum þökum. Ef þakið
er ákaflega hrörlegt, skal klœða það
striga, pappi eða ö8ru efni, sem
getur haldið í sér málinu.
Carbon svarta, seiga raál er eld-
tryggara en flestar máltegundir.
Auðvelt a8 mála úr því.
BiBjið kaupmann yðar um það
eða skrifið beiu.
The CarbonOfl
Works Ltd.
Winnipeg og Toronto
Birgöir geymdar í Edmon-
ton, Calgary, Saskatoon
og Vancouver.
Alltr dást að þeirri stúlku, sem
er heilsuhraust, geðgóð, skynsöm
fagureyg og vel vaxin, — en það
eru ávextir réttra ltfsreglna og
góðrar meltingar. Ef meltingin
er ekki í lagi, leiðréttíst það við
notkun Chamberlain’s magaveiki
og lifrar taflna (Chamberlain’s
Stomach and Liver TabletsJ. —
Til sölu hjá öllum lyfsölum.
hrinda í lag stjórnarskipunarmált
íslands, og hvað fast hann fylgdi
því, er hann áleit vera rétt þjóöar
sinnar og nauðsynlegt skilyröi
fyrir varanlegum framförum
hennar. Deila sú, er af þessu reís,
endaöi, sem kunnugt er, 1874, þá
er konungur vor, Kristján 9. færöi
íslandi í 1000 ára afmælisgjöf
og voru þau sungin viö útförina, ið í höföinglegri og heilli persónu. sk,cHt> °g _ voru, tveir silíur-
ræöur héídu þeir dómkirkjuprest- Og þegar nú þar til kom, að hans kranzar a kistir Jons> annar fra
urinn Hallgrímur Sveinsson ('síð- lífsköllun Setti hann addvita sinn- H°reg' en hinn frá ískndingum í
ar biskttpj, séra Matthías Toch- !>ar þjóðar, setti hann í forvígi í j Kaupmannahöfn, og á hann voru
umsson, Pétur Pétursson biskup. hennar frelsisstríði, og hann í jletru® þessi orð, er síðan hafa
en í kirkjugarðinum talaði Halldór þeirri stöðu kom jafnan svo fram, veri® nátengd nafni bins mikla
Kr. Friðriksson og Hallgrímur J að bæði vinir og mótstöðumenn manT1s: >
Sveinsson. jvortt nálega ætíð á einu máli um “óskabarn íslands,
Öllttm fórust þar fagnrlega orð. jþað, að hann væri landsins mesta sómi þess, sverö og skjöldur.”
11
Það tekst vel að kveikja upp á morgnana ef þér notið
”R0YAL GE0RGE“ ELDSPÝTUR
til þess, því aö .þær bregöast aldrei. Þaö
kviknar á þeim fljótt og vel. Og þær eru þar að
auki HÆTTUl-AUSAR, þEGJANDl, ÖRUGGAR. Þaö
kviknar á þeim hvar sem er. Þér fáiö 1000 eld-
spítur í stokk fyrir 10 c. MUNIÐ ÞAÐ! Þér
megiö ekki missa af þvf. Búnar til af
The E. B. Eddy Co. Ltd. hull, Ganada
TEE8E & PER8SE, LIMITED, Umboflsmcnn. Winnipeg, Calgary, Edmonton
Regina, Fort William og Port Arthur.
J