Lögberg - 13.06.1912, Síða 1

25. ARGANGUR
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 13. JÚNÍ 1912
NÚMER 24
ALDARFJÓRÐUNGSAFMÆLI
PRESTAKALLSINS í MINNESOTA
Tilkomumikið hátíðahald.
Mikiö var um hátíöabrigöi í
prestakalli séia Björns B. Jóns-
sonar, 2., 3. og 4. þ. m. Söfn-
uöirnir þrír. sem mynda þetta
prestakall, voru þá aö halda ald-
arfjóröungsafmæli sitt. Allir,
bæöi gestir og heimainenn, lýsa
einróma ánægju sinni yfir því,
hvaö alt fór vel fram frá byrjun
til enda. Sumir hafa jafnvel orö
á því að þeir hafi sjaldan eöa
aldrei á lífsleiðinni skemt sér bet-
ur.
Hátíðarguðsþjónustan.
Hátíðin byrjaöi meö mjög fjöl-
sóktri guösþjónustu í kirkju St.
Páls safnaöar aö Minneota Séra
Steingrímur Thorláksson prédik-
aði, og bæöi hann og séra Björn
B. Jónsson stýrðu messugjöröinni.
Öllum ter saman um aö ræöa
séra Steingríms hafi veriö ágæt—
vel samin og skörulega flutt, Og
hin djúpa alvara og einlægni
ræðumannsins þrýsti boöskap
hans inn í huga og hjörtu tilheyr-
endanna,
7. Ágúst í sumar veröa tuttugu
og fimm ár liöin sföan séra
Steingrímur flutti sína fyrstu ræöu
í þessu bygöarlagi. Lagöi hann
þá út af frásögunni um Nikodem-
us, þegar hann kom til Jesú um
nótt til aö leita sér upplýsingar
hjáhonum. Var aðal-atriöiö í
þeirri ræöu aö sýna, aö allir sem
langaði til aö gera guös vilja leit-
uöu á íund.frelsarans—rétt eins
og þyrstur rnaður leitar aö vatni,
hungraður maöur aö mat, og
sjúklingurinn aö lækni, Þaö
vildi svo heppilega til aö guö-
spjall dagsins, sem valiö haföi
veriö fyrir þessa afmælis guös-
þjónustu, var einmitt frásagan
um Nikodemus. Fannst ræöu-
manni þetta vera merki um guð-
lega forsjón, Hvaö sem þvf líö-
ur þá var þaö einkar tilhlýðilegt
aö leggja út af guöspjallinu viö
þetta hátíölega tækifæri. Mark
og miö ræöumannsins í þessari
prédikun, var aö hvetja menn aö
komast í innilegt samfélag viö
Jesúm Krist og láta hann fremur
öllu öðru hafa áhrif á sig.
Samkoman í Andersons Opera
House.
Aöalsamkoman í sam-bandi viö
hátíöina var haldin kl. 2 á sunnu-
daginn í Anderson Opera House.
Var fjöldi fólks samankominn úr
öllum söfnnöum prestakallsins og
einnig margir utansafnaöarm'enn
og gestir. Séra Björn stýröi sam-
komunni og flutti heilsunarávarp-
iö. Bauö hann sérstaklega vel-
komna heiöursgestina frá Mani-
toba, sem komnir voru til aö taka
þátt í hátíðarhaldinu —Dr. Jón
Bjarnason, sem fyrstur prédikaö>
guðs orö í þessu bygöarlagi, séra
Steingrím Thorláksson, sem var
fyrsti prestur safnaöanna og hafði
þjónaö þeim með mikilli trú-
mensku og áhuga í sek ár, séra
Carl J. Olson, sem er eini ungi
maöurinn í þessu prestakalli sem
hefir gengiö inn í hiö heilaga
prestsembætti, og einnig hr. Jón
Vopna, sem er einn aöal embætt-
ismaöur kirkjufélagsins og hefir
lagt svo mikiö í sölurnar fyrir
kristindóminn. Svo bauö hann
velkomna alla utansafnaöarmenn
og aöra, sem heföu verið svo góö-
ir aö heimsækja söfnuöina áþess-
ari hátíö þeirra.
Næst mælti séra Steingrímur
fyrir minni prestakallsins. Þetta
var aöal ræöan á programminu.
Rakti hann sögu safnaöanna síöan
hann byrjaöi aö þjóna þeim áriö
1887 fram á þennan dag og mint-
ist á öröugleikana mörgu og
miklu, s m hann og aðrir áttu við
aö stríða á frumbýlingsárunum,
og einnig á sigrana mörgu, sem
unnir heföu veriö þessi tuttugu og
fimm ár. Menn þyrftu aö eins
aö treysta góöum guöi og þá væri
sigurinn vís.
Svo var mælt fyrir minni hvers
safnaðar í prestakallinu; þetta
gerðu þeir hr. J. H. Frost, hr. S.
S. Hofteig og hr. P. V. Péturs-
son. Allir þessir menn hafa bú-
iö í þessum bygðum síöan þeir
byrjuðu og voru því mjög færir
að mæla fyrir þessum minnum og
fórst þeim þaö vel. Kæða herra
Frosts heitir ,,Þá og nú“ og er
prentuð annarstaðar í blaðinu.
Þar næst talaöi séra Carl J. Olson.
Hann lagöi helzt út af þessum
oiöum guöspjallsins: ,, Og sveinn-
inn óx í vizku og náð hjá guöi og
mönnum". Séra Carl hefir alist
upp í þessu prestakalli og hefir
veriö bæöi fermdur og vígöur af
séra Birni B. Jónssyni.
Seinast talaöi dr. Jón Bjamason.
Mintist hann stuttlega á sundrung-
ina hina sorglegu, sem hefir átt sér
stað á meöal íslendinga og vonaði
aö þetta mundi lagast aftur innan
skamms.
Söngflokkur hafSi veriS æfSur
sérstaklega fyrir þetta tekifæri og
söng hann indæla og hljómfagra
söngva á milli ræSnanna, og einn-
ig skemti Mrs. N- S. T'horláksson
fólk meS þremur sólósöngum.
Mrs. Thorláksson söng einnig viS
guSsþjónusturia um morguninn
sálm' er maSur hennar hafSi ort
fyrir tækifærið. Hún er mesta
söngkona og allir voru mjög hrifn-
ir af söng hennar.
Séra Björn B. Jónsson las upp
í enda samkomunnar kveSjur og
árnaðaróskir frá séra FriSrik Hall-
grimssyni og söfnuSum hans í Ar-
gyle og einnig frá fyrverandi sókn
arbörnum hans, sem nú eru búsett
vestur á Kyrrahafsströnd. Seinna
,kom skeyti frá séra Guttormi
Guttormssyni, séra Hirti J. Leó
og Th. Oddson 1 Winmpeg, og
voru þau lesin upp á samkomu, er
haldin var seinna.
I Lincoln County.
Næsta dag, 3. Júni, var haldin
guSsþjcínusta kl. 12 í kirkju Lin-
coln-safnaSar aS viðstödclu miklu
fjölnrenni. Séra Carl J. Olson pré-
dikaöi, en séra Bjöm stýröi messu
gjöröinni. RæöuefniS var: “HvaB
er aS vera sannkristinn maSur?”
og var textinn út Jóhannesar guS-
spjalli, 1. kapítula, frásagan um
Filippus og Natanael.
ASg guSsþjónustunni endaöri
óku allir aS heimili Mrs. A. Sig-
valdason og skeintu sér þar fram
undir kvöld. Fyrst settust menn
niöur aö snæBingi. Eftir talsvert
hlé byrjaði prógram. Töluðu þeir
séra Björn B. Jórjsson, séra Stein-
grímur Thorláksson, Gunnar
Björnsson, Björn Gislason, Bjarni
Jones, Arngrímur Johnson og Dr.
Jón Bjarnason og séra Carl J. Ol-
son. Mæltist þeim öllum vel og
samkoman var alment álitin hin á-
nægjulegasta.
I Vesturheims-bygð
A þriðjudaginn var hátíðarhald-
ið í Vesturheims-bygS. Byrjað var
meS guSsþjónustu í kirkjunni, og
prédikaði séra Steingrimur Thor-
láksson; texti hans var dæmisag-
an um glataða soninn, og var ræöu
efniS: “GuSs mikli kærleikur.”
Eftir guðsþjónustuna fóru menn
norður að heimili hr. Jóns ísfelds
og skemtu sér þar fram eftir deg-
inum. Héldu þessir menn ræður:
séra Björn B. Jónsson, séra Carl
J. Olson, séra N. S. Thorláksson.
Bjöm Gíslason, Gunnar Björnsson
og dr. Jón Bjarnason; talaði hinn
síðastnefndi um viðhald íslenzkrar
tungu og íslenzkra bókmenta og
hélt því fram afdráttarlaust, að
vér yrðum meiri en ekki minni
menn fyrir það að varðveita þenn-
an föður og móður arf.
Bandala gsf undur.
AS kvöldi sama dags var hald-
inn bandalagsfundur í sunnudags-
skólasal St. Páls kirkju. Fórþar
fram söngur, hljóðtfærasláttur og
ræðuhöld. Séra Carl J. Olson tal-
aði um sjálfsdýrkun og þá miklu
hættu sem henni er samfara; dr.
Jón Bjamason talaði aftur um ís-
lenzka tungu og íslenzkar bók-
mentir. Sýndi hann fram á aftur,
hvað mikill gróði það væri fyrir
þjóðflokk vorn hér fyrir vestan
haf að varöveita þjóöerni sitt, og
taldi þaS mögulegt aS þjóö vor
gæti haft talsverð áhrif á heiminn
ef hún reyndist trú köllun sinni.
Gunnar Björnsson flutti langt og
snjalt erindi um júbíl-hátíðina,
sem þá var á enda. Er ræða
hans prentuð hér i blaðinu og
gefst mönnum þar tækifæri aö lesa
hana. Svo töluðu þeir séra N. S.
Thorláksson, Bjami Jones og
Octavíus Thorláksson. Kvöldið
var einkar skemtilegt.
Helztu gestirnir voru þessir:—
Dr. Jón Bjarnason, séra N. Stein-
grímur Thorláksson, Mrs. N. S.
Thorláksson, Mr. Octavíus Thor-
láksson, Mr. Jón J. Vopni, Mrs. J.
J. Vopni, Mr. Metúsalem Ander-
son, Mrs. Metúsa’em Anderson,
Miss Joséphine Josephson.
Gestirnir héðan að norSan láta
mikiS yfir viStökunum þar syðra
og biðja blaðiS aS tjá fólkinu þar
innilegasta þakklæti sitt fyrir
skemtunina og- gestrisnina, sem
þeim var sýnd alstaöar; þessir
dagar glevmast seint.
Kosningaloíorð.
A fundinum sem Hon. R. Rog-
ers hélt i Regina á mánudaginn,
lofaði þetta stærsta villuljós Con-
servatíva hér vestanlands, nokkr-
um dýrlegum hlutum. Sporgöngu-
menn flokksins þyrptust þangaö
viösvegar að, eins og ílugur aS
rafljósi, þar á meSal nokkrir úr
Winnipeg, á kosnaS ríkisins, vit-
anlega, til þess að vera viS og
klappa. Þar vantað.i engan,
nema McBride og Roblin okkar og
Borden, en frá hinum síSarnefuda
kom simskeytið gamla, það! sama
sem hann sendi í veízluna í Win-
nipeg 1 vetur, þegar veriS var að
blása upp gamla Roblin fyrír hina
hneyksi|islegu Jandauka -samníinga
og klappa honum á bakið fyrir að
hafa ofurselt katólsku kirkjunni
skóla fylkisins. Á aöra hönd
Hon. Bob, sat hinn katólski Wsk-
up af Ou’Appelle, svo sem til aS
gera lýðum ljóst, aS þeirri kat-
ólsku eiga að gerast sömu skil í
Saskatchewan sem Roblin gerði í
þessu fylki, — ef .Haultain vinn-
ur, að segja.
Bob sagSi þessum húskörlum
sínum íi'S Reciprocity værj fúr
sögunni, en þeir klöppuðu lof í
lófa. Hann færSi það til aS Taft
forseti og senatið hefðu felt
samningana úr gildi. Hitt lagði
liann í lágina, að congressinn,
þar sem Democratar eru i meiri
liluta, neitaði að samþykkja 'þjáj
aðgerð, og að þeir eru líklegir til
aS vinna í kosnin.gunni syðra.
Hittj lagöi hann og 1 lágina, að
almenningur vill fyrir hvern mun
fá innfluttan varning fyrir lægra
verð en nú gerist og fá hærra verS
fyrir útfluttan varning en nú ger-
ist. Og meðan svo er lifir Reci-
procitv góðu lífi og verður Hon.
Bob og auðfélögunum að fótakefli
áður ep lýkur,
Þegar til loforðanna kom, tók
liann munninn fullan. Stjórnin
ætlaði aS láta reisa kómhlöðu —
aðeins eina — og byrja á því
bráðlega. Um efndirnar á þvi
er það að segja, að gamli Foster
er búinn að lýsa því yfir, að; að-
gcrðir stjómarinnar í því máli
verði aðeins tilraun og ekkert
meira, og með því að málið heyr-
|5r þndir verkahring 'þess gamla,
þá er loforð Rogers vitanlega ekki
annaö en kosniniga beita — snið-
in eftir vilja og kröfum sl'Hr-
fylkjanna.
Annað loforðið, var um breyt-
ingv4 landtöku lögunum, þan flg
að skilyrSiS um að byggja 300
dala hús falli burtu, að krafan
um ræktáð land verði færð rflðkr
um helming á skógarlöndum og
að landnemar á votlendi meg: ala
upp vissan fjölda nautgripa i stað-
in fyrir aö plægja land. Þessar
breytingar á landtöku löggjö .nni
tók upp fyrstur Robcrt .C'-ns'»,
þingmaður Da-uphin kjördæmis, á
srðasta þingi, og fékk meiri hlui >
þingmanna til þess aö lofa þeim
fylgi sinu, svo aS stjórnin sá sér
vænst aS snúast á þá sveif. Þess-
ar brevtingar cru eimnitt sniðnar
eftir þörfum þcss kjördæmis, setn
Mr. Cruise er fulltrúi fyrir á
jringi, og eru af honum fram
bornar.
Hon. Bob fann upp það snjall-
ræöi við hinum mjög svo ónógu
samgöngum vestan aS, þegar korn
þarf aö flytja á haustin, aS halda
skipagöngum frá Fort William
og Port Arthur einum mánuðu
lengur en vant er. Hann nefndii:
það ekki, hvort hann ætlar að
láta sagar ísinn cöa höggva. ÞaS
sannast hér sem oftar, aö állr er
Iiey i harðindum. Almenningur
veit það cinfalda ráð, að fa
Bandaríkjastjórn til þess, að
taka tollinn af korni sem flutt er
þangað frá Canada. Þess vegná
vill alþýða vestanlands fyrir
hvern mun hafa Reciprocity. Hon.
Bob og auSfélögin standa i móti,
og verða að beita hinn feitasta
kosningafleski til þess að læðast
framhjá vilja almennings i þessu
efni. Hönum verður lítið fyrir
aS sigrast á höfuðskepnunum, til
þess að bægja okkur frá hinni
eðlilegustu og beztu og beinustu
leið1 til haganlegra markaSa.
Iíon. Bob minntíst ekkert á
urnráS fylkjanna yfir sínum eigiu
löndum og landsnytjum. ÞaS
mál er útkljáö hvað Manitoba á-
hrærir, siðan Roblin afhenti þau
Ottawastjórn fyriri lTtálf jöTlegt
árgjald. Stjórnin i Saskatche-
æan hefur krafist umráða yfir
sínum löndum og landsnytjum, og
fékk loforð Sir Wilfrid Lauriers
um þau. Á þessum Regina fundi
var, þessu keipað eins yg öngli á
fæm. Hcn. '4w‘.c \zr látinn
lýsa því, aö iirslit kosninganna
mundu ráða þvi hvort þetta feng-
ist eða ekki. Af því má bezt sjá
andann í þessum stjórnendum
vorumi er þeir í heyranda liljóði
beittu nauðsynjamálum fylkisins
sem kosningabeitu og sögðti ber-
um orSum, að þeir mundu halda
rétti fylkisins fyrir því, ef fylkis-
búar greiddu ekki atkvæði einsog
þeim líkaði.
Conservativar hafa dinglað sin-
um kosninga önglum í Saskatche-
wan. Þeir mega gera betur, ef
fylkisbúar eiga að bregða trygð
við þá ötulustu framfara stjóm,
sem nokkurt fylki hefir í þessu
landi, og formann hennar, Walter
Scott, sem hefir til að bera i ríku-
legum mæli þá kosti sem land-
stjórnarmenn þurfa að hafa biæSi
forsjá og skörumgsskap og ráð-
vendni.
Uppreisn.
í Cuba hafa svertingjar gert
uppreisn, sem svo er mögnuö, að
Bandaríkja stjórn hefir sent her-
skip til evjarinnar, og skotiö her-
liði á land, til verndar Bandaríkja
þegnum. Svertingjar hafa lið
mikið og berjast af svo mikilji
hreysti, að kvenfólk þeirra gengur
í orustur með þeim. Þeir brenna
bygðir hvítra manna og ræna hvar
semi þeir koma þvi við. Forseti
eyjarinnar heitir Gomez, vel látinn
maöur; hann hefir þegar reist
herskjöld gegn. svertingjum og
safnaS liöi i móti þeim, en til
stórorustu hefir ekki komiö enn
þá.
í Mexico er barist af kappi.
Orozco, foringi uppreisnarmanna
hinn helzti, lætur undan síga hers-
höfðingja Madero's er heitir Hu-
erta. Svo er að sjá af óljósum
fregnum, sem forseta veiti alstað-
ar betur nú orðið, og hafi meira
lið og betur búið. Sá heitir Gari-
baldi, sem stjómar einum her
stjórnarinnar í Mexico, sonur
hins fræga manns, er barðist fyr-'"
ir frelsi Italíu, og verður vel á-
gengt.
—Ríðandi lögreglumaðúr elti
tvo Indíána út í skóg, ekki langt
frá Medicine Hat. Hann fanst
litlu síðar hestlaus og byssulaus
með kúlu gegnum hjartað. Indí-
ánar náðust og eru í haldi.
Rússar láta undan.
Sá kvenmaður var 1 þald tekin
á Rússlandi, er hét Miss Malecka,
og dæmd til Siberíu. Hún varð
uppvis aö því, aö taka þátt í sarm
særi á Pólalndi tlún er pólsk í föð-
urætt en á enska móður, og er
pppalin á Englandi; faðir hennar
var flóttamaöur frá Póllandi og
settist að á Englandi og ól dóttur
sina upp í sinum skoðunum. Hún
fór til Póllands þegar hún þrosk-
aðist og komst þar í þetta kland-
ur. Þegar dómuirinn féll, skárust
ffændur hennar og vinir á Eng-
lándi í leikinn og fengu ensku
blöðin til aö taka máliS upp. Varð
út úr þvi hið mesta blaðamál óg
æsingar á Englandi, svo aS enska
stjórnin varS að taka aS sér sök-
ina. Fyrir hennar orS breytti
Rússakeisari dóminum, lét fylgja
stúlkunni til landamæra og sleppa
henni þar, en gerði hana útlæga
um alt sitt rík. Stúlkan lýsti því
yfir að hún mundi aldrei ganga i
samsæri aftur, heldur gifta sig og
fara að búa.
Forseta kosningin.
Svo langt er henni komiS, aS
kjörnefnd hefir setið á rökstólum
undanfarna daga og rannsakað
kjörbréf kjörmanna til Chicago-
þmgs. Að eins einum hefir sú
nefnd leyft Jringsæti af kjörmönn-
um Roosevelts, er nokkur vafi var
a, og lfleypt aS fylgismönnum
1 afts í Sjtaöinn. Það þykir nú
liklegt, að hvoruguir þeirra nái út-
nefning, svo og, ef svo kynni að
fara, aS annarhvor þeirra næði
svo langt, þá mundi sá hinn sami
e;kki ná forseta kosning, heldur
muni demókratanna leiðtogi verða
þeimi yfirsterkari. Þeir Clark og
Wilson standa bezt að vígi að svo
komnu, en margir spá því, að Bry-
an korni lil greina áður en lýkur,
og munihann verða næsti forseti
Bandaríkjanna. Þetta eru samt
spádómar að svo komnu, er eng-
inn kann um að segja með vissu.
Sameining kirkjufélaga.
Presbyterianar háfa haldjið
þing fyrirfarandi daga, og var þaB
aðalefni þingsins að ræSa um sam-
eining öldungakirkjunnar við
Meþodista og önnur ensk kirkju-
félög, sem starfa í þessu landi.
Munurinn á trúarskoðunum
þeirra er ekki mikill, en markmið
og starf þeirra sameiginlegt. Pres-
byterianar hafa hingað til verið
ófúsastir til sameiningar. En á
kirkjuþingi þessu, í Edmonton,
var það samþykt, aS ganga í
bandalag viS önnur kirkjufélög,
hafa þing meS þeim o gsamvinnu
1 öllum trúmála störfum út á við.
Þetta er álitið eitt hið þýöingar-
nresta spor sem þetta öfluga
kirkju félag hefur stígið í þessu
landi og er tekið með fögnuði af
öllum frjálslyndum vinum kristn-
innar.
Ur bænum
Fyrri hluta lagaprófs lauk ný-
lcga herra Guðmundur Axford
með góöitm vitnisburði.
LáS'st hefir að geta þess, aS
nokkrir vinir Mr. og Mrs. Lorenz
Thomsens veittu þeim óvænta
heimsókn 15. f.m. og færðu þeim
aS gjöf skrifborð og bókaskáp
injög vandaðan. Herra Stefán
Johnson, 683 Agnes stræti, hafði
orS fyrir gestunum og afhenti
gjöfina. Mr. Thomscn þakkaöi
meS nokkrum orðum. Skemtu
menn sér þvinæst hið bezta við
veitingar og samræður lengi fram
eftir kveldi.
Wynyard Advance telur hér um
bil fullvíst, að W. H. Paulson
beri sigur úr býtum við kosning-
ar í Quill Plains kjördæm'- ls-
lendingar i kjördæminu eru vist
fjórði hluti kjósenda, og er nærri
áreiðanlegt, að þeir styðja landa
sinn W. H. Paulson til sigurs;
munu þeir bæði sjá sér hag og
heiður i aö eiga samlanda á Sas-
katchewan þingi, einkanlega með
því að W. H. Paulson er ágætum
hæfileikum búinn og verður lönd-
Hon. Walter Scott, stjórnar-
formaöur í Saskatchewan fylki,
kom aftur til höfuSborgar
fylkisins Regina á sunnudaginn,
eftir margra rnánaSa burtuveru
sér til heilsubótar suSur í sjávar-
lofti og hita. Han.r hefir ver.S
veill á heilsu undatiGriS, en er nú
miikiö til batnað. Ilann segir svo
sjalíur, Cx scr ta.d. atrain að
batna næstu þrjár vikurnar emsog
fyrirfarandi vik ir, j>a verðl eng-
inn brattari en hann i kosningun-
um. Kunningjar hans segjast ekki
jrekkja hann fv'lr uma mann, --v>>
hraustlegur sé h.mn i u‘' ti. hjá
því sem var.
Hann þverneitaði því, að nokk-
ur tilhæfa væri fyrir, að hann ætl-
aði sér aö láta af stjóm. Hann
kvaS sig aldrei hafa veriS jafn
ráöinn til þess, aö beita öllum
kröftum til að vinna fyrir hug-
sjónum og sækja aS markmiði
liberala flokksins. Hin þunga
barátta fyrir rýmri og haganlegri
mörktiðum ætti eftir að vinnast.
Ef stjómin i Saskatchewan yröi
nú i minni hluta, j>á væri því mál-
efni mikið ólið unnið. Því mundi
hann leggja sig allan fram, aS
vinna 1 þetta sinn og bað engan
efast unr að sér yrði sigurs auðið,
því glæsilegri senr við ramari reip
væri aö draga.
um sinum þar þarfur haukur í
horni. Maðurinn, sem á móti
sækir af hálfu afturhaldsins, er
ungur lögmaður og óreyndur, sem
íslendingar þurfa vist ekk'i að
vænta sér mikilla hagsmuna af
Það munu landar skilja og fylkja
sér þeim mun fastara um W. H.
Paulson.
Hinn góökunni landi vor herra
Stefán Sveinsson, hér í bæ, hefir
verið veikur undanfarna fjóra
mánuði, og ^vo þungt haldinn, að
hann var svo vikum skifti á
sjúkrahúsinu. Lögberg getur nú
flutt hinum mörgu vinum hans og
kunningjum þær góðu fréttir, a'ð1
hann er fyrir nokkru kominn á
fætur og farinn að hreyfa sig úti
við, og er á bezta batavegi.
1 Frá Merid, Sask. ritar oss
herra K. J. Matthieson, aS þar sé
ágætis tíö og uppskeru horfur frá
bærlega góðar. Mr. MattiesonNá
800 ekmr lands i nánd við þennan
staö, þar býr kona hans og synir,
en liann er sjálfur formaður hjá
C. N. R. félaginu og hefir mjög
góða' stöðu.
Herra G. ísberg frá Dog
Creek kom hingað til bæjar á
miðvikudaginn til að hitta dóttur
sína Soffiu, senr skorin var upp
fyrir skemstu við innvortis-
meinsemd.
Mrs. Þorv. Þórarinsson frá
Ieelandic River var hér á ferð um
siðustu helgi ásamt dóttur sinni
ungri.
Þau Oli S. Arason og Olga Em-
ily Frederickson voru gefin sam-
an i hjónaband 5. þ.m. Hjóna-
vígslan fór fram að heimili for-
eldra brúðarinnar, Mr. og Mrs.
O. Frederickson, Glenboro. Séra
Fr. Hallgrimsson gaf þau saman
Ungu hjónin fóru brúðkaupsferð
vestur á Kyrrahafsströnd, og
koma aftur seint í næsta mánuði.
Setjast þau þá að í j Argyle við
Glenboro.
Bandalagsfundur F. lút. safn.
verður í kveld (fimtudagj á venju
legum tíma og stað. Þar verða
kosnir embættismenn fyrir næsta
kjörár og prógramsnefndir. —
Þetta verður til skemtana: Vocal
solo: Aurora Vopni; violin solo:
Frank Frederickson; vocal duet:
Olavia Bardal og Paul Bardal;
piano solo: Sigríöur Thorgeirson;
vocal solo: Mrs. Paul Dalmann;
upplestur: Stefán Björnsson; voc-
al duet: Misses Oliver og Mc-
Kenzie.
ÞaS er mjög breitt bros á bæj-
arstjórninni i Winnipeg yfir þeim
fréttum að taka eigi af helming
tolls þess sem verið hefir á stein-
limi; er svo talið að bænum sparist
á þessu ári um $8,000 við það.
Herra A. S. Bardal hafði áður
en hann fór til íslands viðaS að
-íér miklum varningi i verzlun sina.
Sérstaklega hefir hann keypt mik-
ið af fögrum legsteinum mjög
mismunandi aS stærð og lögun, og
selur þá með mjög sanngjömu
verði.
í Selkirk voru ungmenni þessi
fermd af séra N. Stgr. Thorláks-
syni við hádegcsguðsþjónustu á
ivítasunnudag:
Drengir:—■
Bjarni Th. Bjarnason,
Erlendur O. Torfason,
Haraldur FriSrik Thorláksson,
Jón Sigvarður Thompson,
Lárus ASalsteinn Þorleifsson,
Olafur Jón Sigurðsson,
Rúnólfur Marino Magnússon,
Sigmundur Jón Olsen,
Stefán Kristinn Emil Daviðsson
Stúlkur:
Hölmfríður Margrét Byron,
Ingibjörg Walterson,
Jónína Guðrún Goodman,
Kristín G. Olson,
Kristjana Sigurdrif Guðbrands-
son,
Margrét Elizabet Nordal,
Sigurður Sigurðsson.
Að kveldi fór fram altarisganga
og voru 91 til altaris.
1