Lögberg - 08.08.1912, Qupperneq 4

4-
LÖGBERG, FlMTUDAGINf 8. ÁGÚST 1912.
Tollurinn hækkar.
LÖGBERG
Gefið út hvern fimtudag af The
COLUMBIA PrESS LlMlTED
Coroer William Ave. &
SherbrooWe Street
Winsipeg, — Manitopa.
STEFÁN BJÖRNSSON,
EDITOR
A. BLÖNDAL.
BUSINESS MANAGER
UTANÁSKRIFTTIL BLA»SINS:
The Columtjia Press.Ltd.
P. O. Box 3084, Winnipeg, Man.
utanXskript ritstjórans:
'EDITOR LÖG8ERG,
P. O. Box 3084, Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARKY 2156
Verð blaðsin# $2.00 um árið.
Klofningur í liði
Bordens?
Þaö er oröin almennj skoöun
meðal business manna, að ]raö
standi til að hækka töll á öllum
innfluttum varningi frá Banda-
ríkjum til Canada. Sú hækkun
verður ekki me5 því móti, að
herða á tollunum með lögum, hekl-
ur verður tekið til þess alkunna
laumubragðs, að færa upp virð
lengi og við getum. En vér lifum
ekki nema vér séum frjálsir og fá-
um að njóta okkar i óhindraðri
samvinnu við meðbræöur vora í
landinu og fáum hlutskifti í hinu
stóra lífi þessa lands. Og feg-
ursta og heilbrigðasta ættjarðar-
ástin held eg að sé sú lífsskoðnn.
sein telur alla menn bræður, hvern
hörundslit sem þeir bera og hvaða
tungu sem þeir tala. Meðvitund-
in urn himneskt ættland og guð-l
THE DOMINION BANK
Slr ED.VÍI’NDb.Ö’*lEK, M.P , for-et W 1» WATTHEVV S. var**-forsetI
C. A BOtjilKT, aðal raðsmafiur
HOFUÐSTÓLl. $4,700 000 V VRAS.JÓÐUR $5,700,000
•- --^== ALLAR EIGNIR $70,000,000 -----------—_
Öll bankastörf af hcndi leyst
Öll bankastörf, sem nöfnum ijáir aö uefna, eru afgreidd at Dominion
Btnk. Peuingar iuubiimtir o< afhentir án tafar. Fyrirfram greiðsJur
á sóluauglýsingura bænda. Feröamanna ávísanir geln: r út.
\0TKE \)\U BRAMÍI H riathewaon. SELKIIíK BR. J- <lr»sd:.le
- JVlHnaiter
ingu á þeim varningi, sem tollað-! le<E faðerni allra m'anna skapar
ur er, árangurinn verður nákvæm-| fullkomnasta ættjarðarást á jöiðu.
lega sá sami vitanlega, einsog ef| "S ’ ut a s e&a V1 ^>a sem hU, heinhnis og meðfram fyrir i- á flesta hluti á ættjörðu vorri
tpllurinn sjálfur væri færður upp,"Rl ulurj þros-ast inei monnum,. j-nyndunara.flif>. sem í osis býr; — vekja athygli vora og vér óskum
með þvi að hann er vist hundraðs-i t,, nst nigsjonin tagra nær, oein , ^ er oss heitt um hjartarætur er svo hjartan'ega, að nvr cfagur sé
if andvirði heinnar tolluðu vakti fyrir skaldnu:
N0RTHERN CR0WN BANK
AÐALSKRIFSTOrA í WHKNIPEG
Hofuðstóil (lösgiltur) . . . $£,000.000
Httfuðstótl (gyeiddíur) . . . $2,2D0,C00
Formaður
Vara-formaður
Jas, H. A<shdow*n
Hon.Ð.C- Caroeron
srjÓRNliNDUR:
Sir D. H. McMiIlan, K. C. M. G.
.................Capt. Wm Robinsoo
H. T. Champion Frederich Nation
W. C. Leisúlcow Sir R. P. KobJin, K.C.M.G,
Allskonar oankastörf afgreidd.—Vér byrjum reikninga við eiastalclinga
eða félög og sanngjtrnir skilmilar veittir.—Avísanir seldar til hvaðastaðar
sem er á fslandi. — Sérstakur gaumur gefinn sparisjóðs inolögum, sem hægt
er að byrja með einum dollar. Reufur lagðar við á hverjum 6 mánuðum.
T. E. THORSTEINSON, Ráðsmaður.
|Corner William Ave. Og Nena St. Winnipeg. Man.
gjald a
vöru.
Byrjunin er þegar gferð. Oftt-
awa stjórn hefir allareiðu fyrir-
skipað, að andvirðið á vissum
varningi skuli fært upp, og er nú
, , . , , , . . | ver minnumst lamtsins svipmiklal að renna upp, dagur framfara og
1 'ltt *'1,1 a t ,,r.att Vm a.t ' og fagra “Xorðttr við heimskaut í menriingífr. Framsqknar-viðleitn-| -----------------
M,,n þetta verita ttm hetra.tol alt, svalliöldum œvi-. | in heima hefir f„l]kra„na sarahjgS
Me™ ait: , .« r w vír.e; raif Samningarenekkistríí.
r„ v . , , | þioðarinnar a liðinm tið. Ef tt a landið og framtið |>ess. Ver. =>
En með þeim varnagla slegmun,' vjn má me8 sanni ,egja> ag saga; óskum þeim bræðrum vorum á ís i ----
horið niður á gamla staðnuim, j að ver ekki latum þjoðmmnmgar- j þjóöar vorrar sé ekkr'auðug og'landi tií heilla, sem vilja að því Um samtokin nýju milli Russa
nauðsytnjum bænda. Eitt stórtj vora verða til pess afi vekja ^ ;ettjörð vorri gerstt vinna aö landið blió<mgist og ])jóí- og Japana hefir iblööunum ekki
verkfæra sölú félag i Bandaríkj-|Joss hegomaskap og heimsku-, ne}njr j)eir stór-viðburfcir, sem inni líöi vel. Vér óskum, að þeirrt Verið eins tíörætt og ætla mætti,
urntm hefi/sent viðskiftamönnum !eíE þjoðardramb, er það gott og eftirtekt geti vakis j heiminum. j mönnum fjölgi. sem færir eru að en þó er þess víða getið, að þau
----- o« Kos cióíl affarasælt. a< ver mmnum:fl £n ejgi ag síður er saga þjóðat. koma þarfa-fyrirfækjum 'þjóðar- séu miSur eðlileg meðal landa sem
vorrar þess efnis að hún er t'l innar i verklega framkvæmd. Vér h4ðu svo grimman hrika-
þess fallin að vekja ást hjá mann. óskum að fleiri verk-hygmr menri . ,,,
, I, • c___ leik. en 1. raunmni eru slik sam-
til þjoðarinnar. Sagan er að miklii komi
leyti harmsaya. Hún ' segir fr
sVnum tilkynning uim, að það sjái
I s;g tilneytt, að hækka verð á akur-1 þj'óðernis vors og vors jarðneska
yrkju verkfæruim, með því að ættlands með þakklæti til skaþar-
! tolarar Ottawa stjórnar hafi virt ans fyrir Þ311 ?æði- sem ver höfu«
þau hierra verði til tollgreiðshi,
heldur en áður liafi átt sér stað.
Félagið tilgreinir nákvæmlega í
skýrslu sinni hve miklu tollunin
■ fengið frá ættjörðunni. Og frá
þvi sjónarmiði skuluin vér i dag
mórgum er
þar fram, en draumsjóna | lelK' en 1
monntim fækki. .Einskis betra tök algeng btæðl að fornu og nýju.
hörmungum og þrautum, sem feð- getum vér óskað íslandi a vega- h>að er skamt á að minnast, að
ur vorir hafa átt t Hún segir írá rnótum þeim, sem þjóðin þar ec Englendingum varð óróttt er þeir
því. hvernig einstakir menn og nú stödd. en þess, an par vertl ^ hjnn risavaxna R4ssa „álgast
° -- i . ,. . i-i- 111 • marínhópar ekki þoldti aö látai vinnan æösta viröing,ar-merk , , _ 11rri
í| vefengja þaö. Jafnframt er/hert vænna um it u^londin heldur en kú §i leituðu því til hins af-! mannsins/ og sá verði talinn bezt |hl 1 \ 4 . ‘ ö
: ri.... storu londm. bað saFð, ntsrnll- v ey*ands t|j ^ ag verj2t' sonurinn, sem vinnur. og öll vinna sfund leit ekk. ut fynr annað en
iar siálfstæði sitt og persónu-' verði álitin jafn-virðuleg, hvort _ til fjandskapar nrundi draga milli
minn'ast vors kæra íslands.
Það er víst satt, sem sagt hefir
nennir, og elettur engum í hug að verið- að venj(ulega þyki manni
Ráðgjafi opinberra verka
Ottawa er F. D. Monk, einsogi svo mikið á eftirliti með innflutt-l;
kunnugt, hann erj um varnin^ri sunnan ,a». a5 nærn
stóru löndin. Það sagði ritsnill-
ingnrinn skozki, John Watson, nm
stappar Rússneskri ánauð. Það ættlan<t s,tt' að l’aS v‘nen S,V° Smatt frelsi.' f þúsund ár hefir sagan' ^in það er að slá engjar, draga' þeirra stórvelda. Þó urðu úrslit-
franskur að ætt og upruna, og| ef ek.ki nóg með það. að leitað sé a« Skotar g*tu borWþað í brjóst-j sú haldis þar áfram. j þusund aC fisk úr sjó eða
lcngi vel hinn helzti atkvæðasamli j va.mingfí farþegja á lestum, held- 11111 '1vert feni l>eir íærn- Island jie£ir þjó5 fcarizt fyrir til
Bordens meðal franskra kjósenda: ur leita hirtir nýju eftirlltsmenn1 vort er htjS land, of-litið til að yeru sjnni variz(. dllum tilraUn-
í Quebec. Hann var geystur ít hvar sem þeim kemur í hug, og! vera meJðal Judea þusunda, og þa-imi> sem gerðar hafa vetáð til þessl
móti læirri ráðagerð Sir Wilfrid ,vfta Jafnvel tjöldum að svefn-j |eUl l>a« sannarlega að rumast j .. hana sjalfstæði • og
•1 / g! , ' : „ .......J klefum kvenfólks til að leita af hJarta sona. sinna og dætra hvar I kennum_ Stuml' hefir hI
sjo eoa gegna opinberu in þau senl ollunl eru kunnug, að
emhætti. Ekkert farsælla fellu
fslandi í skaut en sá skilningur
þáu gerðu samming með sér, að
þegar hann ryður sér t,l rúm^ aS hafa hvert Slnn h,uta af Pers"
Miniii landnámsmanna.
Ræða flutt á íslendingadaginn
í Winnipeg 2. Agúst 1912 af
H. Marínó Ha-nnesson.
Lauriers, að Canada kæmi ser upp
Þegar mér’ var boðið að ílytja
íTeðui fyrir minni landnámsmanna,
fann eg vel, að mér hafði verið of
mikill heiður sýndiur; en þó fanst
mér að þaö væri ef til vill að
mörgu leyti réttast, að lofsöngur
þeirra væri sunginn af einum, er
engan hlut gæti eignað sér í frægð
þeirra. Eg get enga sæmd eignað
mér fyrir vit eða vilja í valdi fram-
tiðar heimilis míns; og t egar lor-
eldrar minir komu til þessa lands
var húiá að ryðja brautir, landið
reynt og ftindið gott vera. Þaði er
létt að fylgja. Margir hafa hug og
dugnaö til að herjast gegn erfið-
leikum, jafnvel ganga út i sýnileg-
an háska.‘ ef þeir þekkja hvernig
hásltanum er varið1, og geta dæmt
Það er hið óþekta.
sér grun, og mörg dæmi ern þessu hejm«ium sent er og mer er um i# komjn á heljarþromina
ta, . 1 w U 1 1 hiin L'iir>mi(rr on olílr^i hmnrrn* -jS •' 1
dálitlum herskipaflota, til strand- iik Rtt yar það að þeir fun;lu það kunnugt. að aldrei þrengir að
ser_: mannvirðingar fara einiingis eftic landi og láta ‘'vik skilja milli vina’, ^ ^
Stundum hefir hún ver | Kí. hversu mikið g*gn maðurtnrt þanfiig, að í milli þeirra skyldij^ ^ dularfulla, er
verið vinnur. en ekki /eftir . þv>- ar vera breið skak, er hvorugt skyldi u';u: á menn og gerir svo
farþegja. er sunnan
sá hafði
að kotn. en
gæslif og stæði kostnað af honum ; gamlan hattkúf í farangri eins
að öllu leyti. Monk og Bourassa
og Pelletier æsju franska kjós-
endur gegn þessari
töldu Laurier vilja kreppa þá und-
ir hemaðar ok og héreftir ættu
>ví í hugum \’estur-lslending,i.
Það mun vera
r-isienama,. i •» l>ví 'T*’ í ÍZTtSi, SrtTkí SvaS JÍSj 06 l>vi '1“k **! m»f ««slegna. Þa5“,ek»r sann-
aSallega þrent! “’ferajheiraajy rií’o J baam hefir” Þá koma vcrkles„ l>eim er á milli |*irra haf6a veriS.Jan k,ark oe karlme„sk„, a« ga„;a
i nýlegan hatt á höföi;j s,em ^Ía lllanni vekur og viðheldi t kúgun 0g haröstjóm utan aö hafafrarnkvæmdirnar. Þá verftur land- en 1 staðinn kom vinatta og sam-ja moti oþe <tum o um. og þa er
n voru gerðir tveir kcít-l ast td ,ands þjóðar. Þetta yiljað þjoðina Vora mala í smá.fi'tingí og auðugt. Þá verða þús vinna að nokkru leyti.
milli
fyrirætlan, mannmum - ihrpnter-
, að' borga toll af honum eða, l)ient er •
hann vrði gerður upptæku'. Anr,
náttúra landsins, for-
tiðar-saga þjóðarinnar og starf og
ar hafði kevpt sér nakkra fliihbaI franl®óknar viðleitni hennar
franskar mæður að ala u.pp syni til j ferðalagj jSínu ,um 'Bandaríkin, sanltjSinni
ems og milli tveggja kvarnar-'llndir l>ar sem 'hundru?i eru nu j kom fyrir i Afríiku. Það var
steina. "En sjá! véT litfum t>að verður ^lt, ]>egai þjóðin laei- áform p,reta að eignast lönd aust
samt." Dimmir hafa oft dagarn-’ ir hetl,r a^>
vinna og viröa vinn
þess að Laurier gæti sent þá undirj ,,g Var húinn að brúka eitthvað
fallbyssu kjafta óvina Breta, og; af þeim; hann varð að borga toll
margt annað jþefpu ííkiL Með af þeini, eíia selja'þá af hendi ela:.| ins
þessum og þvi líkum fortölumj Mjög margar kvartanir hafa ,kom-
tókst þeirn að snúa mörgum kjds-
•endum gegn Laurier.
Nú er að þvij komið að Borden
lýsi stefnu sinni í hervarna mál-
inu. Þó að hann >hafi ekki enn
auglýst hana almenningi hér í
1andi, þá má þó með fullri vissu
segja, að tillögur hans muni fara
lengra í þá átt að leggja herkostn-j
aðar byrð'i á landið, — miklu)
lengra heldur en nokkum hefirj
grunað til þessa. Þwí hefir mcnn- í
um leikið forvitni á að vita, hvern-i
hin
Xáttúran hofir jafnan
:ustu áhrif á lundarfar manns-
og innri meðvitund. Nú er
' ir verið — dimmar heilar aldir. e.i una-; f Þa átt stefna, vona eg
íslenzkt blóð var aldrei til fulla' hreyf,ngarnar nýju. Og þar fyr
kreist úr æðum. “Ef eg mættl ir gleCjumst vér yfir fslandi
, „ .... . , lirósa mér, vildi eg helzt hróáa:1 saTntíðinnni.
mer af hormungum minum. sagðl Landar minir! -
það oftast fyrst á
ið fram þessti likar yfir hinum uluna a Is,andl; aö hun er frabær- maðurinn mikli í fornöld. Ef vé
nýju tollurum stjórnarinnar. bæði letta1 margbreytileg,síorkostleg og mættum af nokkru hrósa oss. ís
í hlöðum hér og i klögunum , til' dyrö e£' >«atttinioflin era Þar| lendin ar þá væri það helzt af
bregst ekki aö| hvorttveggja: ogurleg og elskuleg.' hormungum vorum. 0g vér ís
ð hækka tclllana,l hrost °S funi sloftast a. Þar er lenzk bön
an til í Afriku, svo að þeir gætu
s I lagt járnbraut frá suðurodda álf-
jj unnar til Egyptalands.
áttu sneið á austurströndinni og
Vér höfurn j feiknaflaenri í miðju landi og á
skrá, er vér vesturströndinni. Þ'ær landeignir
Hið sama I ve£na Þess> starf landnáms-
mannanna er þeirrar tegundar, að
vér höldum minningu þeirra í
heiðri. Hetjuandinn býr eins full-
komlega í brjósti landnámsmann-
anna eins og í brjóstum þeirra, er
Frakkarjhrós fá fyrir framgöngij sína í or-
tistum og stríði. Og með sannri
ánægju segi eg það, að engin kyn-
flokkur hefir meir vogað í land-
námssökum, en kyn vort, og vona
Ottawa. Það
henni er alvara að)
nýju stjórninni okkar í Ottawa.
börn elskum móður vora ekki
komum saman, að mcela ifyrir vildu þeir að næðu saman, en það eg að sa landnámsandi lifi lengi i
minni fslands, sýna minningunrii^ vildu pretar með engu móti þola. Ivorri þjóð. Fram að miðöldunttm
)vi stappaði nærri fullum' °S jafnvel til loka 15. aldar vog-
uni ísland virðingu með orðum.
Myndi það vera rangmæli að tala
sízt ívrir það, sem hún hefir lið.ð um að v.inna fyrir minni fslands?
f jandska]
Minni Islands.
Flutt af séra B. B. Jónssyní,
á íslendingad. í W.pg,
2. Ág. 1912.
ilt. Vér elskum hinar djúpu raun j Mér finst að vér ætturn að mæla en þó kotn ekki til stríð's, með Pvitsigldu n.-g]-!-] hinum
I óvenjumikið Ijós og óvenjumikið
| myrkur. Óvíða í veröldinni er
: náttúran víst jafnervið eins og á • - t-- ,,, ■ , . . f , .
' - , , ■ , ‘ . . ®. runir a enr: hjallkonunnar 03 fyrir minm Islands með þvi etn- að Englendingar 'hurðu þeim
. ,, vilaum fegnvr strjuka ur þeimi hverju. sem sterkara er en orðt.
yndisleg. Það fer enginn varhluta ,, , ,
, r, . ... b „ með mjukum hondum. I ísland
| at ahrifum natturunnar þar. Og
| hvort sem hún hefir verið manni Og samt >sem áður höfum vé
í blíð
með þessum þjóðumJuSu enRir a»rir út á hin veglausu
1 hof. c\lhr aðrir sighngamenn
lifð-
ströndtim landsins.
vingjarnlegu
Fundur fs-
eizl'u til að eignast Morocco, til I lamls var lengri ferð út í hið ó-
eigum vér að heiðra með sætta f,að hefir hvað eftir ann-j þekta, en áður hef'ði fariði verið,
athöfnum voruni. Og á þann hátt
að komizt á loft, að hinu
sama'
eða stríð þá gleymir maður sögu að minnast, sem^gxæstteg efi
etgum vér að mæla fyrir ættjörð
vorri alla daga á árinu. Vér e;g- raði verði heitt til þess að ná vin
ig jæssir forsprakkar, Nátiona-. gynjr jslands Qg fetur,
lista, sem feldu I^aurier á stefnu ' . \ . ‘
hans í hervarna málinu, mundu 1 daíí ilaidi0, l)er hátið til
snúast við. er Borden ekki aðeinS' rainnast l)ess, a,'> ber eruú fsltnd-
slakar ekki til frá hinni fyrri >nSar; t>a er í alla staði eðlilegt,
stefnu, lteldur gengur miklu lengra :lt> !)er fyrst af diiu hugsið til ís-
cn nokkrum kom í hug. Pelletierí iands og n.innist þess með harns-
hefir þegar sýnt lit; liann gecgur 1 lotningu. Og þei hafíð hco-
á hak allra sinna orða; hann barð- iö m’Z aö'hafa orð fyrr^yður um
ist e;ns og Ijón á móti þvir í kosn- l)ai'> efni- Mér ei ljúft a,S vetða
ingunum. að láta einri dal af hendi v‘ö l)C,ni tilmælym og hefi komið
rakna til herskipa; síðan varð !anSa Ie,fi td l)ess- ES flnn, aS
og afkomendur landnámsmanna
íslands fóru lengrá, og 5001 árum
hem.i aldrei. Og oft er það„ aö'og samboðin konungsbörnum. Vól um ‘^“á hvTað verða ættjörifu attu Þjóöverja, L að Bretar .fr,r f,or Columbusar futidu þeir
manm þykir ekki síður vænt um «&um hetjus'gur svo fagrar, aií vorrj tjJ -ma hér ^ j Jórra leyfðu þeim að slá eign sinni á hmn nyJa heim fynr vestan hln
að þaö. sem manm hefir verið ervitt. enKin Þjóö er oss þar fremn. Véfl p vér ekkj in. lönd Portúgals í Afriku, og fylgriu' takroorku®u hof- Forfetíur vonr
Nattura íslands hefir gert börn 'kveðum þau kappaljóð. sem uP1l ungis'með þvfað halda hátið' einu þeirn með fullri alúð til þess að fá! V°nt hm'r fyrStU landnamsmenn
1 ' framgengt. ' T
liann póstmá’áráðigjafi hjá Borden ,ni8' shortil sunl hin lleiztu
vrði til l>ess að geta leyst
slandí
‘ín hirgsjónarík og skaj>að hjá verða allar aldir. Hetju-sögvfl
þeirn sterkt imyndunarafl, en í- j vorar höfum vér fengið í sv
mvndunaraflið er upphaf flestra fögrum búningi, að eftirtekt hefifi
hluta i lífi andans. Auðvitað eru vakiö hjá öðrum þjóðum. Sögu-
þetta ekki í alla staði hin beztu
álirif. Af þessu stafar einatt
hálfsjúkt draumsj'cna-líf og ein- máli svo traustu að standa muti vé|. fæddum„t
r eningsskapur. Þess vegna eru n,eðan jörðin er við Iýði. Þífl ^Li'og nritlatri þátttöku í öllum
svo margir - ofmargir _ ís- íynr er ast yor m.k.-l til þjoðafl veIferðarmálum landsins> «
Ameríku og enginn getur þá frægð
menn og skáld liafa letrað og ljói- , , , , . v
v , , , . „ . ■ borgarar her 1 landi. og herðra
að afreksverk feðra vorra' a ttmgji , rv ,, ,
... v , land’ð, sem 'ol oss og þjoðina, sen
'inni á ári og tala þar snjalt og PV1 iramgengt. Rússar og Jap- ffá þejm tekjð> Qg Snorri> Is]end
>vngja þar hátt um Island. Miklu anar a. ffengiB þaö lengra en í ingnr. fæddur í
hetur töltim vér fyrir minni fs- aðrar þjóISir i þessurri leik, að til hinn fvrsti hviti
'ands me& því að reynast góðir voPna viðskifta kom með 'þeim út
a
af Manchuria.
lands.
'Vinlandi, var
borgari þessa
TT . • ... 1...— Þjóri vor var fyrst allra
, . , ' í»jó«a. eri höíðu djörfung til að
og þjóðina, sem u’paldu að l.uKhð t'iheyrði Kjna.;kanna hjð dlþakfa> meðan sami
)Mg, að s.ður lagðt Rjissmn það’ andj NortSurlanda Slifir> munu
■undir sig með friðsamlegu ofnkt
og var byrjaður að færa hramm-!
af, með atorku-
semi nu
I sypir þeirra verða landnámsmenn
0£T hrautryðjendur, og hvar sem
„ Lpfir fcg hefi sama sem aldrei seð fs- , & ()g sv0 kor
hevra. land, þvi þótt eg sé fæddur' þar, hc ,rax er. au*J,Et hugsJonai,'f þótt þriðja atriði>
mr að þá var eg á þeim barnsaldri þe-ar ^aIlaö f' heldur eu andlaus búk' einhverja he
annað .....x _______ S()rS- Og þo mur langi oft til að ......
<*'*» T* r*r „<Vf " gey"“ ***,**&" þvi ™ ^ ^ J>P>»ar J ve«,'!£,“„}£
svo nýtir menn í hvivetna, að það EnPu td. v°Pna- E'ftlr oírHSinn þéirrar litilfjörlegu viðurkenningar
■ . r v 1 1 • - ... - CLrt-fflfi Ko, ** lomlinn ** tvnl 1< i»f ^ 0 0
. _ léndingar skáld.
‘S 2Sr nBWa«ÍerS»roSí «1.™* ■' “S"fz •>!* *» hu^nyndum h»„ar „g «6».
■u5|,i„rinn i USi Nationalista hefir Vt h=fi *■» w» •» “IrýÆ" °? SV° tM">»,> vér nú *» l>ini< «•» ■“>»** * md!al Wó*»nna- •»' .Þ"r lan*nn a ml11' «. Ía«j som felst í hrási fyrir u.nnin þr*-
- er eg nefndi serrt ísland hljóti að vera gott land. uðu Þ0 enn- aS Klna ættl oh þau! virki, mun þeim ekki gleymt verða.
--- helztu orsök ættjarðar því þaðan komi svo góðir menn.i ,ond- Síðan kom það fyrir, að Heimurinn skuldar
WZ- Og þo m.g lang. oft t.l að ástarinnar: > farmsóknar-viðleitn " “ ‘ '
tala, liótt út af vestur-klenzka _____:J.___ ________: ye*
a
1 liott ut af vestur-islenzka þjóðarinnar i samtíðinni.
le'rhurðinum illræmda, vil eg þó að
fegurð náttúrur.nar á ís-
sömuleiðis látið frá sér
lionum verður ekki um annað I
írenuir tíðrætt í blaöi sínu, hel lur flutt,st Þaðan- að en8ar endur'
en værftanfcgt satrihand JQuehea m,nnin&ar a e£ um landlð- sem
'fylkig og Bandarikja, og hefir nú telJandl eru' E- S* þvt/ ekk. tal-
fátt gott að segja um sinn gamla að ur llóP' l>e,rra *““>»• sem
vm, Bord-en. Monk, ráðgjafi op- mynd ætflands,ns &amla e,Sa mal' 4
inherra verka og hinn þriðji íor- aða a stofuveggjum huga sins. Eg f
sprakki Nationalista, honum brá ! verð að ta,a ur ^P1 Þe,rra mor?u ' r-
swo við er hann frétti um herflota sifjölgatid. manna. sem teljast | J,11
tal Bordens á Englandi, að hann 1,1 hér fæddra <* her uPPsPrott: j ^1 °g Þaf yudl alt’.se,n skald,n
tók sig npp frá Ottawa og hélt i ,llnar kynsloðar af islenzku hergt ‘f-1 svo hatt romað. -bvst eu v.ð
'leiðangur um austurfylkin. skoð- verð aðtelÍa mlS t,! hmrar j .]uti marcrra - .
aði skipaskuröi og önnur opinher, -vnf! hynsloðar °g tala 1 hennar ætlun mar?,a' að v,fi' sem fara'
mannvirki, lofaði tillögum úr rak-
-issjóði og hafði hvervetna á orði,
að feiknamikla, upphæð,
jþurfa að leggja fram á næstaj ári að er kominn á þann aldur, að fundist það.
ti! ]>ess að hæta samgongur aust- mer er farið að fara aftur í þeirri setið \ ‘‘Fifi
Vér eigum allirað hafahér í land- j Kína fór að vakna °í? sýna !ifs-
inu, Sem vér fluttumst til, svipaðan lneri<i- f>a mun ])essum! tveim
þeim mikið
])ví ]>eir gerðu landnám stórþjóð-
anna mögulegt í þessari teimsálfu.
- - --- - margt y.erður bent, sem metnað fvrir íslands hönd eins og v,num l)ess hafa Þótt ráðlegt a5 gn þeir voru fárnennir svo að 4.
næstum lofa guð fynr það skald-! skugga varpar á það efni> enda e | kom - * " -...........................“ ^----------• —I
e^a, s apandi afl. sein vér hófum samtiöarsag'an aldrei öll sög’ð og er hann
.^iigið í sálir vorar fiá náttúm j ekki skilin fyr en Jiðin er. E^ i gó 11 stbrmjnum og 'ltugsaði sem um Ragnvart þeim, sem rændur
! veit, að
nafni
sýna það vildi’ eg, ef okkar
ræki á fjörur af hafi hræ,
að hunda það væri’ ekki skrokk-
ar.”
Svo hvort sem það á fyrir oss
‘sökkva í
vér aliir hryggjumst. efl svo:
vér hugsum um sundrungin j '
miklu, sem einkent hefir þjóðlífl ifeföum við átt \að sökkva í sæ
rómað, -býst eg víð vort hinn síðasta áratug og þá úlf
ætti fátt að segja. Það er úð alla, er henni hefir verið sam
En jafnvel stormarnir 03
j ekki höfum verið á Islandi, ómögu illviJðrin eru oft góðs vottur. ÞaíS
! iega getum metið náttúru-kvæijiin kemur ávalt sóískin og gráður á
F.n enda þótt eg telji mig svona fögru íslenzku skáldanna. Má eftir óveðrinu. Og .stórmurinn ■« ,• • * , , • *
mundi ungan, þá verð eg að kannast v.ð, vera að svo sé. En ekki hefir mér vekur það alt> senl og knýflj s;e 'ggja *** ekkh 3
Eg hefi margoífi mann til að taka á kröftum sínum
setitj í “Fífilbrekkunm * meö Jón J Og mér virðist einnig svo mun
a-sLog verið með Steingrími “um vera í þjóðlífi voru nú. Þjóðin
. ... r3^ðltr- að minsta kosti þá tegund sumarkvöld við Álftavatnið hefir vaknað. H,ún
!,r ste,ni’ að anri 11111111 elta l)eirr1 þeirr^ ræðna, sem einatt betur hiarta.” Og eg veit, að marga j úr sér og stæla vöðvana til undjr
astæðu gegn herflota skatt, Bor- mest á sér hera og fólgin er 1 hina yngri menn “hérkndu” húnings undir sterk átök. Og dol-i' iT T^Þa IIIl,n ™nrl
dens. að svo morg nauðsynleg frekjufuUu skrunri um þjóðernis- hafa ;dreymt rónwöiku-l svo fá merki þess eru þegar sýni ( íslaUf , r g T
þarfa fynrtæki hið, aðgerða stjom- !ega yfirburö, yfir a«ra. Eg er drauminn við svefnlausa sól”. Og leg orðin, að hún ætli að'lyfta'sér , lanrl,nu -sJalfu. íslandt, og
arinnar, að ekk, seu tiltok að leggja farinn að hafa mestu skomm á j>ott eitthvað kunni að vera í hug með eiginhanda-krafti á hærra1 l"Jo8,nni vorri kæru Þar- v,nnum !
stor utgjold t,l herskipa a lAnd-j þjóðernislegum hvalablæstri, hvort um vorum öðm visi en í rauninni stig framfara og mennjngar en
Þau op.nberu verk, sem; heldur það er á Fjórða Júlí, S^ytj- er> þá eru áhrifin af náttdru.dýrð hún hefír áðnr komist. Hún e
fram hjá Skúla latrdfógeta, Sera með ser satt og samninga, tilj rangurinn af störfum ];eirra varð
m stóð litklæddur við stýrið l)ess að standa einu megin að mál- litill þá \ svip
Allan heiður eiga þeir menn skil-
var, og ])aðan stafa hinir nýju
samningar og samtök þeirra á
milli. sems nú standa yfir. Eins-
og menn sjá er ekkert nýstárlegt
í því uppátæki, heldur miklu frem-
ið, er komu frá Englandi og Frakk
landi, og fyrstir námu land og
settust að á austurströnd Ame-
ríku. Þeir voru gævjdir þvi. sálar < g
líkamsþreki, kjarki og karlmensku,
ur samkyæmt aðferð og stefnu, sem jafrian hefir einkent alla sanna
stórveldanna á þessum tímum. | brautryðjendur. Og helðra skal
Það er litið vafamál, að1 henni| finneadur þessa nrikla Vesturlands
' f._ ____ v 1 ' 1 1 —
-veiði- og verzlunarinennina, sem
anlands. Þeir sem þekkja hann list að halda snjallar þjóðhátiðar-
gcta sér til, að sá fiskur liggi und-
ve-"ði haldið áfram, og að þó ófrið-
hins mikla þjóðlifs hér, þá h^frrho^fl. Un! ,Stund. milh fm-jkönnuðu það og skýrðu heinrinum
íkja. þá muni landstjórn-j frá frjósemi þess og náttúru
armenn ævinlega finna ráð til auðæfum, sem í því fólust. Af
samkomulags, áður en lýkur, til’sögnum þessara manna fæddust í
er að teygjal' að 'þeir og°þær'ættu"róða og“ g7f-’í Þ.e“ aK firura fca”, þvj. óbætanle&a hei,abúi ,lins husdjarfa Selkirks
01 -.-j.- I k 'tjom. sem hverju landi er buið af lávarðar draumsjónir um nýja stór
ófriði nú á dögum. , þjoð og gtórveldi í þessum nýja
sjáist þó þess nterki á meðan
Vesturheimur stendur, að ísland
átti syni og dætur, sem sýndiu það,
uga móður. Og þá mun minni
sjóðinn.
■fyrir hendi séu að vinna séu svoj ánda Maí «»a , Ö.ðrum Agjúst. í8fands augljós hjá oss mörgum J farin að ryðja vegi ogbrúa fljót-
•hráðnauðsynleg, að þau þoli enga f>jóðardramh er eins-ljótur löstur
Ef til vill er sú dýrð ekkert prinna in’
er ri
hún er farin að hreinsa
bið, og verði að sitja í fyrirúnri eins og hrokalund hjá einstökum heillandi fyrir það, að hún er t:i híá sér og slétta þjóðar-túnið
fynr herskipásmiðinm. Hvortj manm. Og eftir því tölcum við,| hjlipug slæðum ímyndl1nprinnatT, ÍTátt hefir sungið í atgeirnum. en
að því minm sem þjólðin er. þeim þvi það er satt> sem skáldið kveð- hann hefir ekki ávalt Þoðað rnanns
Mr. Monk muni halda þessu fram,
• er enn övlst og því óvissara er hitt,
að honum yrði nokkuð ágengt þó
:að hann tæki þá stefnu, — hvort
^iun hörtindsárari er hún stund-
um og hégómlegri um virðingn
sína. Sem sönnum Ameríku-
lBorden setti honum ekki þá kosti,; manni er mér lika illa við alla c.-:
að fylgja ráðaneytinu í öllum eiginlega múrveggi, sem hinir
greinum, eða ganga úr því að öðr- mörgu þjóðflokkar þessarar nýju
um kosti. En þegar til þess kem- álftt hafa stundum viljað hlaðal
“Fegurð' hrífur htigann meira
Ef hjúpuð er,
Svo andann gruni enn þá fleira
En augað sér.”
ur: bana. Á ýmislegt má ben^a, sem
til þjóðþrifa horfir. Þannig er
nú ísland komið fram úr öllum
þjóðum með tilraun til að útrýma
einu allra stærsta böli mannanna,
afenginu. Og mér vitanlegai
Tlvort sem véfl höfum komið stendur ekki nema ein þjóð jafn-
tir að leggja embætti 1 sölurnar utan um sig. Eg vil ekki látaj fullorðnir frá íslandi og geymum! framarlega vorri þjóð í því að
fyrir stefnu sína og samiæring, smíða utan um nrig, fyr en eg er íslenzkti náttúru-dýiCina 1, endur-| viðurkenna jafnrétti manna, án
þá er sagt, að öðrum sé betur dauður, og ekki heldur vil eg láta minningunni, ellegar vér höfum tillits til þess hvort maðurinn
treystandi en hinum frönsku sam- kistuleggja þjóðflokkinn minn. Egj farið þaðan börn og orðið fyrir. gengur í buxttm eða pilsi.
verkamönntim Bordens. | vil að vér lifum hér í landinu eins áhrifum frá náttúru íslands ó-^ Hreyfingar þær sem komnar eru
vil að vér lifum hér í landinu eins áhrifum frá náttúru
vér inest gagn með því að sýna það
með framkomu vorri allri, aðl vér
séum dugandi menn og vandaðir
menn : að vér getum unnið saman
og strítt saman eins og góðum
drengjum sæmir. þrátt fyrir skoð-
anamun og ágreining: að vér get-
um hér i frjálsu landi verið í fé-
lögtrm og flokkum, en þó verið all-
ir hræður.
Eg vil, að vér leitumst við, að
verða sem mestir og heztir) menn
lslands vegna. Eg vil, að vér mæl-
ttm fvrir minni fslands hvern ein-
asta dag með athöfnum vorum, og
hver vor athöfn tali þetta orð, seni
vér nú segjum af ölht hjarta:
Island lifi!
1