Lögberg - 26.09.1912, Qupperneq 3

LOGBERG, FIMTUDAGINN 26. SEPTEMBER 1912.
3-
/
Náttúran og mannaverk
Hvernig karlmenn hafa farið mcð
kvenfólk
V
Vér höfum alloft minnst á t.li-
tæki þeirra kvenna sem sækja efU
ir atkvæðisrétti meö haröfengi og
nýstárlegum ráöum og allra helzt
á Englandi. Hér kemur rtú, til
sýnis lesemlum vorum, grein sem
birtizt í málgagni þeirra kvenna,
og gefið er út í Lunutmum; má af
því sjá allgreinilega hvernig sumu
af þessu kvenfcdki er innanbrjósts,
og hve ólíkur er þess hugsunar-
háttur þvi, sem gerist meðal kven-
fólks yfirleitt. 'Þess þarf varla að
geta, að greinin er eftir stúlku.
Hún heitir Charlotte Gilman, en að
öðru leyti kunnum vér ekkert af
lienni að segja. Okunnugum til
upplýsingar rná geta þess, aS um
öll Bandaríki og önnur lönd er
fjöldi kven-klúbba, er margar núl-
jónir kvenna tilheyra, og í: þeim
félögum munu skoSanir og hugs-
unarháttur líkur þvi sem hér kem-
ur fram. alls ekki fágætur. Grein-
in er á þessa leið* -
Náttúran, móðir allra, hafði
lagt sig fyrir o_g blundaði. Hún
var búin að vinna mikiö og koma
upp flestum börnum sínum, en hið
yngsta þeirra, karlmaðurinn, var
búinn að læra ganginn og átið. Þá
hugsaði sú aldraða, að henni væri
óhætt aö leggja sig og fá sér dúr.
Hún lúrði vel og lengi, meöan
nokkur þúsund ár liðu hjá, og
loksins hrökk hún upp og va'knaSi.
I lún heyrði eitthvað ganga á.
meira en venja var. til. Þáð var
að sjá sem karlmanneskjan hefði
vaxið í meira lagi; meira aS segja
og he/ir svo verið frá upphafi
vega. Kýs þær smávöxnu, krafta-
lausu bg kjarklausu þó. þó! — er
það máti kat'lfólksins ? Og hvað
tekur hann þá að' erfðum, hvað
verðtn; honum meðfætt frá þeim?”
“Hann er þessu lí'kur, sem þú
sérð,” svaraöi kvenveran. Og Al-
móöir leit á karlmanninn og hristi
höfuðið með hrygSar svip.
“Svona er þaS, að hugsa ekki
um verkin sín,” mælti hún. “SegSu
mér, karl minn, hvað kemur til aS
þú hefir gert þetta?”
Þá tók karlinn til orða og útlist-
aði fyrir AlmóSur, hversu miklu
betra vit hann hefSi á þessum hlut-
um, héldur en hún.
“|Það er fljótsagt”, mælti hann,
"hún er kvenmaður, og það er allt
og sumt.”
“Ja, -sei, sei,” svaraði hún.
“KallarSu þetta kvenmann?”
“Já, vitáskuld er þetta kven-
maður,” mælti hann. “Og kven-
maSur á að vera lítil, kraftalaus,
grannvitur og kjarklaus, yfirieitt
sem dugminnst, — af því hún er
kvenmaður.” “Þetta”, mælti hann
nieð hátiðlegum rimbingi, “er
samkvæmt náttúrunnar lögum.”^
Náttúran, allra móSir, kafroön-
aði í framan, en augu hennar, eilíf
og alt sjáandi, urSu snör og leiftr-
andi.
"Þorir þú að kalla þetta náttúru I lega gildarmaða bóndakonu af
lögmál! Nú skaltu sjá sjálfur, j Þýzkaland', hraustlega konu af
sonur!” ÞarmeS stefndi hún fyr- Englandi, er ekki bar nein höft á
ir sig nikkrum kvenverum sinum ; útlimumr og loks hvatlega. f jör-
og sýndi honum. Þar á meðál var j mikla og dugmikla konu að vestan,
hin forsjála hárfiríla (c.irri pedj u>g allar þessar voru stórar, stérk-
meS nokkrar smáar karlverur ar. kjarkmiklar, spakvitrar og fær-
geymdar á sér hér og hvar, svo og j ar um að sjá ráð fvrir .sér og öðr-
um.
Hann svaraði ekki strax. En á ' þú átt engan kvenmann fyrir konu, j þeim húsum sem hann hefir bygt
meðan hann þagði þá leit hún upp heldur á hún þig fyrir mann. i á árinu en þau era orðin n kkuS
Farðu og lestu upp fræði þína uro' mörg, því hann rekur sína iön af
eöli lifsins ÓBiologyJ.”
Eftir það tók náttúran ;aftur til
aö stunda starf sitt og það var
ekki laust við að hún sæi eftir aS
hún skyldi hafa blundaS.
1” réttabréf.
frá Seattle. x
og hlustaSi!
“SjáiS til”, mælti hún, “Eg
heyri þennan hávaSa enn. ÞaS
var þá ekki þessi þarna sem eg
heyrði hljóSa.”
“Nei, enganveginn”, sagSi uppá-
haldið' á háu hælunum, "Eg ætl-
aði aS segja þér frá þvi. Eg
kvarta ekki. Eg hef alt þetta
stáss og lítiö að gera og engin
börn, aS eg geti sagt. Eg fæ öll
þessi gæði af því að eg er svo veik Breyting tiöarfurí.
fyrir og óhraust. Og svo rnikiS j 'l'iöarfar á umliönu sumri hefir
ve.it eg þó, að mér er hollast að j veriS mjög ólikt og fráskilið því
ritja við þann eldinn sem bezt j sem venja er til hér á sumrum.
brennur ! 1 Skifst hefir á, síðan snemma í júní,
F.n náttúran, móðir allra, vísaði
henni á bug. “Þú ert vesöl og aum
eftirherma!” nrælti hún. “Þú ert
eftirliking og sambland. páfagauks
og þeirra karldýra, sem hárfætlan
ber utan á sér. Burt meS þig frá
augunum á mér! Ég vil fá að1 sjá
þær, sem eru konur í raun og
veru.’’
Eftir það stóS hún upp og
skygndist um öll lönd eftir sönn-
mannkynsins.
um konum meðal
Hún kallaði til sin hina háu, grann
vöxnu og skaphörSu kopu úr
Afriku, sterklega, réttvaxna konu
úr fjallabygSum á Tndialandi. er
bar stéira steina á höfðinu, þrótt-
hin grimma kven-“mantis”. er slít-
ur sundur elskhugaj sinn lið fyrir
lið, jafnskjótt og hann hefir náð
ástum hennar; ennfremur hin bú-
rtgn og sólskin, enda meiri þrum-
ur og eldingar þvi samfara en
venjulega gerist á þessunt stöðutn.
Útlit jarðar hefir og verið alt annað
í sumar en í mörg undanfarin
íumur, c
“Eru þetta konur?” spurSi hún
karlmanninn. Og hann sá, að
hver og ein af þessunt haföi börn
sín hjá sér. svo aö hann gat ekki
svarað neitandi.
“Hvar er barn þeirrar. sem þú
hefði aldrei !'1'n árvakra býfluga, er kýs sér aö hefir mest dálæti á” spurð'i Al-
að rumska'íe'ns e’nn af Þe'm m'l<la hóp bý- j móðir. “Er hún nteð það fyrir
hún var vön viö það ,að öll karl- kai’la- sein S!ekía eftir henni’ en sa j aftan sig?" En uppáhaldig hafði
dv,- heföu hátt og létu miki* mlsslr hflð l)eSar er hann heflr j ekki annað fynr aftan sig en da-
'fÞessi hávaði var meS ööru móti;;innt af hendi sitt ætlunarverk en lítmn rakka í bandi, og við þaS
slíkan hafði hún aldrei heyrt, frá!hinir fara allir forgoröum an þess ' fór hún að gráta.
þeir hafi komiS nokkru frarn. ,Þá reuldist karlmaðurinn þvi.
[Tún sýndi honunt fjalla- og i að náttúran skyldi leyfa sér aS finna
pa þóttist hann vera orðinn full . „ , , .
þroska og haföi skipaS ölltt eftir ^nguhn _er leggttr hrnn
geðþótta sínum ttm langan tíma. ! htla honda sinn ser td ntunns- Þe&'
Þaö lét hátt i honttm og það að ar henni þykm jnirta . þar var og j
mun, en sá hávaði
komið AlmóSur til
því hin fyrsta skepna skaparans
fór að tísta; hljóöiS var áþekkt j
veini konunnar. , , . ^ . .... , , ..
“Hvaða1 Hvaðdr’ sa<-ði AUra-l ar l)eir ern stærn °S sterkari en | retti ur ser og sagðt með storlæti:
móðir og horfði undrandi kringutn | makar Þeirra, svo og Stork og svan "Mér þykir vænt um uppáhaldið
sio- “AnnaS eins hefi eg aldrei—!” , °8' svöln- er -kvenfugkp þetrra 1 mitt. Hún er svona af mínum
Hún hafSi heldur aldrei heyrt ^ l>reyttu flug um “haa vegaíeystt voldum. Mér þykir hun bezi etns-
annað eins. því að ekkert kvenk>n
g gras altaf haldist grænt,
og gróiS upp aftur jafnóðum og
slegið hefir veriS; en venjulega er
þaS sölt yfir ntiSbik sumarsins
sökum þurka og regnléysis; hefir
því hið vota sumar, sem nú er að
líða, haft óumræðilega niikla bless-
ttn í för með sér og skilur nú eftir
gnægtir, í forðabúum manna, víðs1-
vegar um'þetta ríki og það meiri
ef til vill, en i langa undanfarna
tíð. — Alörgum' finst, að veðrátt-
an hér sé að breytast þannig, aö
meira sé farið að rigna yfir sum-
artímann. en mjnna og strjálla á
vetrum ; betur að það reyndist ann-
að en hugarburður manna, því þá
yrði hér enn betra að húa en nokk-
urntima áður. þc> g:;tt hafi veriö.
Heilsufar og vellíðan.
Kvef, og aörir smá kvillar, hafa
gengið alloft og víða hér í borginni
á sumrinu, sem stafað mttn hafa
af hinni breytilegu veSuráttu sem
oft hefir snúist snögglega frá hlýju
til kalsaveSurs, en engvir skaðlegir
sjúkdómar hafa gert vart við sig
meðal landa, og engvir dáiö af
þeitn nýlega. mér vitandi.
Flestir eöa aillir þeirra hafa liaft
allgóðá eða stöðuga vinnu aS und-
anförnu, og margir af þeim stunda
miklu fjöri og dugnaöi.
Þá hefir herra Jakob Bjarna-
son lögreglumaður, látið byggja
gott og vandað hús á lóð sem hann
átti á W. 63. St. cg nálægt 32. Ave.
N. W., er það hús fyrir stuttu siS-
an fullgert og leigt til systur hans
Guðríðar, sem gift er Mr. Ryan,
hérlendum manni. Hr. Sumarliða-
son bygSi þaö hús. Næst kemur
herra Karl FriSrikssoa með hiS
stærsta og dýrasta íveruhús sem
ísl. hafa bygt fyrir sjálfa sig, enn
sem komiö er. í Seattle. Hann
lætur byggja það á lóð sinni á 28.
Ave. og 71. St., rétt Ljá herra Jó-
hannsson, A. Sumaliðason coi-
tractor og forsmiSur aS því húsi,
sem nú er þegar búið. Næstur er
lterra A. P. Goodman. hann hefir
selt sitt gamla hús á 63. St. og 17.
Ave. N. W. og lætur nú byggja
stórt og vandaö hús á lóö sem hann
keypti á horni. East Ave. og W
70. St. Hr. Steinbertg contractor
að því húsi sem nú er aðeins hálf
búið. — Svo kemur ísak Jónsson
aftur, meö tvö mjög myndarleg í-
búðarhús standandi hvert hjá
öðru nálregt 30. Ave. N. W. og
70. St. óg nutn Hr. Jónsson hafa
í hyggju að selja þau þegar þau
eru fullgerð. Loks má nefna, að
Tómas Borgfjörð er nýbyrjaöur á
að láta byggja sér hús á 28. Ave.
N. W. og 73. St. A. Sumaliðason
hefir contract á þvi Hr. Borgj-
fjörð á hús og heimili á öörum
stað hér í Ballard, í þéttbygSu,
plássi, sem hann ætlaV að selja eða
leJgja við tækifæri, en byggir nú
sitt (vanclaða hús á! jmikið rúm-
betri stað, þar sem útsýni er hið
fegursta. Fleiri húsabyggingar
og jarðakaup meöal Isl. geta verið
hér nú. þó eg í svipinn rnuni ekki
að telja það Úpp, en allar þessar
ofan skráöu framfarin þeirra hafa
gerst á þessu ári.
I
Pélagslíf og skemtanir.
Eins og vanalega gerist yfir j
svlmartírnann, þá eru samkomur,
fiski- örn og hauk, en kvenfugl- að handaverkunt sínum. Hann akkorðsvinnu, sérstaklega þeir sent 10S félagsskapur yfir böfuð, sott
er.i bvggingamenn, þeir hinir sömu iaf minna fjöri en á öðrum tímum
hafa bygt meö meira móti íbúðar-! ársins, sem stafa mun af stööugra
hús. á þessu ári, bæði fyrir sjálfa
nokkurrar skepnu hafði kallað á |
hjálp hennar fyrri.
“Hvaö er að tarna, barn!” sagði
hin aldraða cg reiddist fast. ”Kom-
ið hingað undir eins og segiö mér
hvað kemur til!’’ 1
jÞá kom karlmaSurinti; fljótt og
fúslega og skýrði frá, að kvenþjóð
um naa vegateysu völdum. Mer
S mökum sínum. og hún er. Eg hef kosið aðeins
lún sýnir honuin kisu verja henni líkar og látiS ala þær upp
ungviði sitt fyrir ásókn högnans, j hennar mynd, og þann veg hefir
til sú kona scm tnér fellur
geð."
og tóu, birnu, léDaröa og tíger og
ljón — en allar þær kvenskepnur
voru eins sterkar, fimar, grimmar
og óltnar einsog þeirra viltu mak-
Svona nú, minn ungi karlmab
a-
in'hans hagað'i sér svo andstygg,- nrl" niæltl hnn, var enn æva-
lega að slíkt hefði aldrei heyrzt rciö. ' Fyrst þu þykist vera hand-
fvrrl ncr pð hami inætti til aS vera ' gengiim lögum náttúrunnar, þa er
< rðið
bezt iH
"Eg skil”, sagði AlmóSir og j
lnigsaði fyrir sér. "Þú hefir haft
alla náttúruna fyrir þér til fyrir- !
nvyndar og allar konur umhverfis j
þig til að fara eftir, og hefir þó I
mcð ráðnum huga kosið að koma j
upp þessu listasnúði! Það sýnir, |
bezt að þú kjósir þér maka eftir sonur, hversu illa fær þú ert til að j bænum. HerraGunnlaugi Jóhanns-
svni er ávait sigurinn vís. Er því
spuröi Allramóðir,
'‘Hún er að reyna að veröa karl-
maSur,” svaraði hann, “og þaö er
gagnstætt náttúrunnar lögurn."
"Vitaskuld er þaS svo”, svaraði
sú forna. "Eg hefi' aldrei vi.að
annað eins uppátæki í allar þær
miljónir ára, sem eg hefi veriS aö
verki. Hvar er hún? Því kem-
ur hún ekki og svarar fyrir sig?”
KarlmaSurinn leiddi þá fram, og
sýndi með ást og aödáun, konu
sína, og var þaö finleg, lítil titla
í haftapilsi upp funsuð, strokin og
fyrri, og að hann mætti til aS vera
harður viS hana, ef hún léti ekki af , , ,
uppteknum hætti. ' l)inni v,ld ~ smavaxna’ l)rott- velja þer maka.
"Hvað stendur til fyrir henni?” lausa, kjarklausa, heinvska og dug- , Eftir það avarpaði AlmoStr kon-
'lausa!” og ef engin af þessum urnar, sem liávaSamim ollu og
Jxiknast þér, þá nefndu einhverja. mælti til þeirra:
Eg skal þá senda eftir henni.” j "Svona, svona, börn; þið þurfið
Þá rétti út hramminn að hop- ; ekki að brúka þennan ágang. Gæt-
um hið sterka kvenljón ; tígran ið þess að; láta vitið vaxa og þrek-
sperti uppá hann sitt rauða gin; ið. hafið ofan af fyrir sjálfum
tó'an hnussaSi að honum með fyr- j ykkur, látið engati karlmann kaupa
irlitning og fitjaSi upp á trýniö; ykkur og kjósiS sjálfár frumver-
jafnvel hin smáa mantis teygöi úr :nu, til þess að uppfylla jörðina.
sér og' tifaði framati i hann kjálk- Karlmaðurinn hefir skapaö í hendi
unum. I sér þá konu, sem, honum geöjast
Og karlmaðurinn hélt sér í fast- j bezt. og farizt það nauS'a illa.
ara lagi að pilsum AlmóSur og j Takið þið aftur við því ætlnnar-
tjáði' henni að þessar væru ólíkar j verki, sem ykkur er ævta'ð af nátt-
miklu prjáli prýdd; þessi kvenvera 1 því sem hann hefði óskað að kon-. úrunni. að kjósa maka, og gerið
an sín væri. j karlmanninn einsog ykkur líkar
En brátt náði hann sér, og sagði , bezt — það er ykkar aðalskylda
sig og aðra. Við eigum mat'ga
góða smiði í þessum bæ á tueðal
íslendinga, sumir þeirra bygginga
meistarar fArchitectsj eg ekki
al!s fvrir löngu fékk Islendingur
lof fyrir ]iað að gera vandaöri og
trúrri vinnu á bvgg’ngu íbúöar-
iiúsa en flestir aðrir trésmiðir sem
hér eru i norðurenda bæjarins
'Ballardh og enginn þar honum
framar. Þennan vitnisburð fékk
hann hjá einum af umsjónarmönn-
inn byggngadeildarinnar hér 1
gekk fram fyrir móöir allra, nátt-
úruna, en sú forna fóstra tók til
aö hlægja og hló og hló þangað
til tárin komu fram í augun á
henni.
“Af hverju ertu svona litil?”
HþúrSi hún.
“Hann vill helzt hafa okkur
svona,” svaraði konan. Hann vill
helzt ekki giftast öörum en þeim
smávöxnu.”
“Og af hverju ertu svona vyiklu-
leg?”
“Hann vtll helzt hafa okkur
svona. Hann heldur okkur inntn
dyra og reifuð'um í fatnaSi og
kveður okkur óhæfilegt aS gera
nokkuð til að fá krafta, og hann
giftist ekki öörum en þeim .-em
veiklulegar eru.” ^ .........
“Og af hverju ertu svona hóg-f vil|7á*"hann mætti til að hjálpa |
vær og auðmjúk?” _ __ í henni til þess, með þvi að búa tll f
meb þóttasvip: “Mín er æðra
eðlis! Hún er fegurri og göfugri.
Hún helgar sig móSurskyldunni.”
AlmóSir hvest.i á hann augun og
leit síðan á vesalinginn i brókar-
pilsinu.
“A þetta að vera ltelgað móður-
skyldunni?” spurði hún. “A hún
mörg börn, hraust og vel gerö, og j
gengur henni vel að fæð'a þau?”
KarlmaSurinn kannaðist við, að
hún ætti ekki mörg og aö hann yrði
að hjálpa henni til að fæða þau,
með vcrkfærum.
“Já, já”, sagði Almóöir, “þessi I
kjörmóöir þarf þá hjálp til aS j
byrja með. Gengur henni vel aö i
næra börnin á brjósti ? ’
KarlmaSurinn varð aS kannast i
gagnvart - mannkyninu.”
En karlmaöurinn járnaði á móti
þessu með ógurlegumi gangi.
"Þetta er svíviröilegt ,brot á lögt-
um náttúrunnar,” kvað hann. “Er
]ietta ekki sú kona sem guð hefir
og almennara annriki manna yfir
sumartímann, þó er undantekning
á þessu hér hjá okkur íslendingum
í Seattle nú, því aldrei hefir til að
mynda safnaðar félagslíf okkar
staðið í eins mikilli framþróun og
gefiS eins góðar vonir, um vöxt
og viðreisn, eins og einmitt nú á
þessu sumri. SöfnuSurinn, hefir
stækkað að mun siðan í vor, og
er gott útlit fyrir nú aS
þeir verði 40 eöa fleiri áður
langt liður, því altaf hefir fólk
verið aö rita nöfn sín undir lögin
síðan, eða oftast, þegar guösþjón-
Uístujr hafa verið (lialdnar. — í
síðastl. júlí var leigð kirkja, hjá
' trúbræðrum okkar Norðmönnum,
! nýtt og snoturt hús; þar er nú
j rnessað annanhvern sunnudag s'S1-
■en. eftir samkomulagi sa'naðar’ns
við séra Jónas sem nú hefir gefiS
,, . T' 1 1 r 1 söfnuSinum kost á tvöfalt me’ri
I lcrra Biarm lohannsson, lyf-, , ., , x „ ,
> lumaður, hefir' keypt lóð á 28. ; l>restsÞJ°nnstu lætta a[ en að nnd~
\ve. N. W. hér i Ballard ogl W. an ornn
c.t. St. cg látið byggja á henni gott
ng veglegtjiús á þessu ári, hvar í , . . r .... .
, . , „ ,, ,, , . .- . 1 eftir ar fra art, þvt vtð erum svo
hann byr með fjolskjyldtv stnnt; ^ 1
sötnuleiðis hefir Sigttrður Sig- '
mundsson, lögregluþjónn, selt hús
sitt og lóð og látið byggja annað j
hús mikiö stærra og vandaSra á
W. 69 St. og 28. Ave, N. W.;
alnient velliðan meðal landa hér í
borginni þar setu allir hafa nú
e’tthvað fyrir stafni. —
Kauf> á fastc'-gnum og sölur.
Má þeitta kallast talsi
verð framför i félags áttina, svo
i v mandi er að haldi nú áfram hér-
ár frá ári, þvi við erum svo
1 búnir að slá slöku viö okkar
helstu mál sem eru kristindóms
málin, enn hann er, eða á að vera.
aðal grundvöllur allra annara mála
og félagsskapar.
gefiö mér?
kvenmann ?”
Náttúrunni var runntn reiSin, fyrir
hftn vorkendi jafnve 1 manninum ] mesti
dálítiS, að hann varð að
uppáhaldið. ‘,‘Sussu. sussu, son-
ur," mælti hún. “Um þá gjöf
veit eg.ekkert, liitt skaltu vita, að
þau hús bæði bygöi J. K. Stein-! Lestrarfélagið "Vestri” hefir
berg. iÞá hefir herra ísak Jóns-1 ekki starfað neitt siðan í vor, að
það lagði niður fundi yfir sumar
mánuðina, en búist er við að nú
þegar byrji þar fundahöld á nýjan
leik. Hiin síðuVtu úri (hefir þafð
félag tekið sér sumarhvíld, því
svo margir af félagsmönnttm hafa
þá hvarflaö frá um tima.
son. Architect. bygt sjálfum sér
ibúðarhús á homi 28. Ave. og 65.
St ; er hús það vafalaust eitt með
þeitn vöndttðustu, ef ekki það allra
vandaíiasta og dvrasta hús að inn-
A eg ekki þennan j anhygging sem hér er i Ballard.
1 enda hefir sá tnaður góðan smekk
smiðar og snillingur
byggingalistinni.
hinn
Næst
missa I kernur herra Sumarliðason. Hann
bvggir nú einilægt og selur jafn-
óðum„ þá er hann byggir fyrir
sjálfan sig; eg ntan ekki tölu á
Kvenfélagið “Ein;ng” heldur
áfram að starfa í sömu áttina, að |
hjálpa þeim sem bágt ei'ga; því fél
hefir aukist lið á árinu, imrgar
goðar konur hafa bæst viö og von j
á enn fleirum; má því búast viS
ungbamamat.
“Já já’
‘Flann vill helzt hafa okkur
svona. Hann segir þaö vera kven-
legt að vera gæfur, og jafnvel
alveg ósæmilegt fyrir kvenfólk að
taka kröftuglega til orða; — rosk; ! hinar> sem eg sýndi þér?”
lega framkvæmd verka ahtur hann , - .,
ennþá ókvenlegri, - og hann gift-, Rarlmaöurmn varð að pta,
ist ekki öðrum en þeim gæflyndu. | hann -vrðl f. gera þetta altsaman
“Qg til hvers ertu að' tildra þess- sJalfnr- — hnn hef«' svo m,krö aS
um stélfjöðrum á þig? Veiztu
sagði Almóðir. “En
veitir hún þá börnum sinum fjeði,
aöhlynning? — einsog
að
ekki, að stélfjaSrir og makkafax
og kambar og allt annaS prjál og
prýöi eru einkenni karlmannsins ?”
“Hann vill he’zt hafa okkur
svo; hann giftist ekki öörum en
þeim prúðbúnu.”
“Svona tal hef eg ekki heyrt
fyrri,’ ’ svaraði náttúran, móöir
allra. “Hvað hefir hann m-S það'
að gera, að kjósa sér rnaka? Það
er þitt, barnið gott, að gera það,
hugsa.
“Jájá”, sagði Alm'óSir. “Kenni-
ir hún þeim þá alt sem þau þurfa
til þess aö' halda sjálfum sér og
kyni sínu viö?” "
Karlmaðurinn vfirð aö játa. aö
hann hefði fram til þessa, upp
hugsaö og stjórnað uppeldinu.
“Tæia”. mælti Almóðir. “Kann-
ske þú viljir þá segja mér, að
hverju levti ]>etta uopáhald þ.itt
tekur formæðrum sínum fram?”
OLL
SÖGUNAR
MYLNU
TÆKI
Nú er tími til.
kominn, að panta
sögunar áhöld til
að saga við til
vetrarins.
THB HEQB EUREKA PORTABLB SAW MILL
Mounttd . on whe«ls, for saw-
jngloK SiJ. / 30 in. x H5ft. and un-
der. This{Jfc\ ^ millis aseasilý'mov-
edasa porta-
thresher.
THE STUART MACHINERY
COMPANY LIMITED.
764 Main St.,
Winnipeg, Man
UM HEITASTA
TlMA ÁRSINS
TREYJA og BUXUR
Vér höfum stórinikiö af gráum, brúnum, bláum og köflóttum
fatnaði. Enginn vandi aS velja hér. Prísarnir eru sanngjarnir
-----------$11, $12, $14, $16, $25-----------------------
Venjið yður á aö koma til
WHITE & MANAHAN
500 Main Strect,
títlbiisverzlun I Kenora
WINNIPEG
TILHREINSUNAR=SALA
— a
ORGELUM
Efiirtöld orgel 'verða, eins og hér er sagt, seld á því
verði sem væntanlegir kaupendur standa ekki við aö
ganga fram hjá.
r ’ 1 Hoherty orgel,
i , j»-. |*.'i - “^**** , ? Walnut umgerðjÞrt j-
orgel,3setreeds
Walnut umgerö meö háu baki, 6 stcps, grand (nn
orgel og knjá swed, hvert á...............
2 Dominion orgel meö háu baki, dökk Walnut
umgerð meö spegli, 5 oktava, 3 reed set Coup- A in
lers, Humaiia grand orgel meö knjá swells.hvert
, 2 Bell orgel í píano umgerö úr Walnut meö sniö-
skornum spegli, 6 oktava, 4 reed set, 11 stop
Couplers og Humana, fult grand orgel og knjá írn
swelis, hvert á.............................
Do'ninion píanó, Walnut fágaö, í góöu standi
nær því nýtt á.............................
Dominion Píanó, Maghony fágaö, 6 oktava, á fr
gætt hljóöfæri, söluverö...................I
Eell orgel, meö háu baki, 6 oktava, Walnut fág-
aö meö sub-bassa............................. «þDD
Bell orgel, meö háu baki, 6 oktava Walnut um-
geiö, fyrir...............................vJ)DU
New York kirkju orgel, Walnut umgerö, 5 okt- r A
ava, fyrir................................. «!pDU
Öll þessi orgel eru í ágætu standi og ábyrgst. Borgunarskilmálar
eftir óskum kaupenda, frá $5 út í hönd°g $3 mánaðarborgun. Alt sem
borgað hefir verið. verður fært til innleggs ef skift er fyrir betra bljóð-
færi innan 3 ára.
'l’lie Winiii|i«v Piano Co.
295 Portage Ave. WINNIPEG
Sýning úr leikntim “The Chocolate Soldier” á Walker Jeikhúsi alD ti '1u viku.
aö mörg góð ráð komi úr þeirn
átt þegar við karlmenn verðum
ráöþrota og að margir hlýir
straumar renni þaSan með tið og
tíma inn í hið sameiginlega félags-
líf Islendinga hér i Seattie. —
Sunnudaginn 4. ágúst var stofnað
til skemtifarar fyrir ísl. sunnu-
dagaskédabörn af kennurum þeirra
ésunday school picnicj. farið var
út i einn þann stærsta og fjöl-
breyttasta lystigarð bæjarins
('Woodland tBark) ; um 100 ísli.
tóku þátt á förinni. Prógram var
]iar stutt, en lrglegt. Séra Jl A.
Sigurðsson hélt ]>ar stntta ræðu
í byrjun og talaði um skólamentun
unglinga, svo ktnnu bömin með
sitt prógram, upplestra og söng.
siðan las hr. F. R. Johnson brot
ftr fyrirlestri eft’r Dr. Jón Bjarna-
son; að þvi húnu tóku allir að
West Winnipeg Realty
Company
653 Sargent Ave.
Talafmi Garry 4968
Selja hús og lóöir í bænum og
grendinni; lönd f Manitoba og
,i Norövesturlandinu, útvega lán og
i eldsábyrgöir.
Th. J. Clemens,
G. Arnason,
B. Sigurðsson,
P. J. Thomson.
matast og siöan að ganga um
garðinn til að sjá og heyra alt það
sem ber þar fyrir augu og eyru
um sumartímann.
Framhald á 7. bls.