Lögberg - 31.10.1912, Qupperneq 1

SENDIÐ
KORN
YÐAR TIL
ALEX. JOHNSON & CO.
ORAIN FXCIIANGK, WIXMPEG
INA ISLENZKA KORNFÉLAGS 1 CANADA
25. ARGANGUR
Þrennar kosningar.
í Ontario var kosiS til fylkis-
]jings á tveim stööurn í vikunni sem
leiö: í báSum kjördæmunum
komust aS fylgismenn Sir James
Whitney, annar meS 550 atkv.,
hinn meS 1370. Á siSari staSnum
voru þrír í kjöri, einn óháSur og
annar sosialisti ; enginn sótti meS
fylgi liberala flokksins. Á hinum
fyrnefnda staS var barizt um bind-
indismáliS, en Jjó aS bindindis-
menn séu þar sterkir, þá varS þaS
þingmannsefniö undir, sem fylgdi
því, aS afnema brennivíns sölu,
meS þvi aS bindindismenn tvi-
skiptust og urSu af sigrinum. Sir
James lagSi sig allan fram meS
þrem ráSgjöfum, meöan á kosn-
ingum stóS, en á móti honum gekk
Mr. Rowell, hinn röski og harS-
snúni foringi liberala og bindind-
ismanna. ÞaS heldur stjórn
conservativa í völdum mest af
öllu, aS jafnskjótt og liberalar
hafa vakiS almenning til aS krefj-
ast umbóta, þá tekur stjómin þann
málstaö á sína stefnuskrá og ger-
ir aö sínum. Þó aö Sir James sé
skröggur, þá eru sumir samverka-
menn hans dugandi stjórnarar, er
ekki hafa unniö til annars en vin-
sælda og eru látnir njóta sann-
mælis af mótstöSumönnum sínum
og öllum almenningi.
Þriöja kosningin fór fram á
fimtúdaginn, 1 Quebec, skímt frá
Montreal. í því kjördæmi eru
skipa bygginga stöSvar stjó'rnar-
innar, og eru verkamenn þar aöal-
styrkur kjördærrrisins. Þeir ótt-
uöust margir hverjir, aö þeir
mundu verSa reknir úr þjónustu
landsins. ef þeir greiddu atkvæöi
gegn því sem stjórnin vildi vera
láta, og því sátu margir heima og
greiddu ekki atkvæSi. Flcstir, sem
áttu fyrir fjölskyldu aö sjá, sátu
heima, þvi aö þaS hefir sýnt sig,
aö conservativa stjórnin sem nú
situr viö völd í Ottawa, skoöar
hvern sem fjandmann sinn, sem
fylgir henni ekki aS málum, og
lætur hvern og einn finna þaö.
sem hún nær færi á. Sir Rodolphe
Forget stýröi sókninni fyrir stjórn-
ina meS heilan her aSstoSannanna.
og gifurleg loforS um járnbrautir
og önnur þessa heim gæSi. frá
Hon. R. Rogers, er hann lýsti í
heyranda hljóSi, alveg feilulaust.
Eigi aS síður unnu liberalar þ:ng-
sætiö, og er þaS glæsilegur sigur.
Cardin heitir sá er sótti af hálfu
liberala. efnilegur maSur.
Aðgerðir stjórnarinnar.
Hvaö er aS frétta af lands-
stjórninni, spyr margur nú um
stundir. ÞaS er von aö almenning-
ur spyrji svo. Ráöherrarnir eru
löngu komnir heim aftur úr sumar
feröum sinum i útlöndum og öömm
heimsálfum, og hafa haft meir en
tvo mánuSi til aö ráöa ráöum sin-
um og framkvæma stjórnar afrek
landinu til gagns.
En þeir tveir mánuSir sem liíSn-
ir eng síöan Mr. Borden kom heim
aftur, hafa gengíö mestmegnis til
aö ræöa um, fyrirætlan stjórnar-
innar í flotamálinu, og jafnframt
til aö bitast um sætin í ráöaneyt-
inu. Um þaö, hverjar tillögur
stjórnarinnar í flotamálinu veit
enginn nema þaS, aö þær taka
breytingum viS og viS. En 1 h nu
starfi og stríöa viöfangsefnii
stjórnarinnar kom niöurstaöan
miklu fyr og greiSlegar, og er sú,
aö Hon. Robert Rogers tekur viö
því emlxetti sem hann hefir lengst
þjónaö í Manitoba, en þaö er ráöa-
neyti ojjinberra verka. MeSan
liann þjónaöi því embættj hér, þá
var hann öllum drýgri til útgjald-
anna. ÞaS er ekki búist viS því.
aö hann veröi léttari á landssjóön-
um, heldur en á fylkissjóöi, né
heldur aS liann veröi afskiptalaus
um kosningar eftirleiBis.
Þetta eru þá helztu afrek stjórn-
arinnar, aö vinna þrjór kosningar
— og ein þeirra var í Macdonald!
— og tapa einni. Aö komast ekki
aö neinni niöurstööu 1 því eina
stórmáli, sem hún þóttist ætla aö
gera mikiS í, og aö þinga um em-
bætta veitingar þangaS til Bob
Rogers var kominn í þaö homiö
sem hann vildi helzt sitja í.
LesiS auglýs:ngu Sigmar Bros.
and Co. hér í blaöinu. Þeir bjóSa
mikil kjörkaup.
Balkanstríðið.
Tyrkir fara hailoka.
Þau tiSindi eru af blóövell:
Balkanskagans, aö Búlgarar sóttu
meö öllum sínum her suöur til
Adrianopel, en Tyrkir héldu þeim
í mót og varö meö þeim orusta er
stóS í þrjá daga, meö miklu mann-
falli af hvorum tveggja, er lauk
svo, aö Tyrkir létu undan síga, en
Búlgarar settust um Adrianopel,
og er hún sögö standa í björtu
báli. Flugfregn segir, aS æösti
liösforingi Tyrkja hati .veriö tek-
inn höndum og meS honum 50
þús. manns, en þvi er ekki trúaö.
Hitt þykir furSu sæta, aö Tyrkir
skuli ekki hafa komiS saman liöi
sínu, svo aS þeir hafj bolmagn viS
neinum af bandamönntim. ÞaS er
meS sönnu sagt, aö Serbar hafi
sigrast á því liSi, er fyrir þeirn
varö, haldi nú viSstöSulaust suS-
ur í land Tyrkja og taki hverja
borg þeirra á fætur annari. ÞaS
er þeirn mestur styrkur. aS lands-
búar í þeim héruSum, sem þeit'
fara yfir, er serbneskur aS ‘kyni,
oghatastviö Tyrkjann. Af Grikkj.
um er santa sagan sögS. aö Tyrkir
hrökkvi fyrir þeim; og haldi þeir
norSur 1 landiö til tnóts vjö banda-
ntenn sína. Tyrkir láta sem þeimi
sé mest í mun, aS stía sundur her-
liöi bandamanna, aS svo stöddu.
og hafi sér tekist þaö að óskum til
þessa. En svo litiö hefir kveðiö
aö framgöngu þeirra, aö almenn-
ingur 1 Eyrópu er farinn að
spyrja. hvar herliS þeirra muni
vera. Sinn frægasta garpa hafa
Tyrkir sett yfir vista- og vopna-
búnaö hersins, og þykir þaS benda
á, að stjórn þeirra mála liafi veriö
i ólestri og þurfi dugandi forstöðu-
manns við.
Vörnin Tyrkja hefir til þessa
verið slæleg, og, tniklu linari en
búizt var við. Nú vænta menn
aS bráSum muni þaS sýna s:g,
hversu ófriöurinn nuini fara, að
bandamenn gangi frami' af Tyrkj-
anum, eöa aS Tyrkir taki til sókn-
ar og láti til skarar skriSa. Frétt-
ir um stríöið konta aðallega frá
tveim stöSum: MiklagarSi og
Soiia. sem er höfuðstaSur í Búlga-
riu. Eru þær mjög sundu'leitar,
sem vænta má, og valt aS treysta
þeim með nokkurri vissu. ÞaS
eitt er vist, aS í orustu Tyrkja og
Búlgara skamt frá Adrianopel,
létu hinir fyrnefndu undan síga,
og að hinir siöar nefndu áttu
greiðan gang til borgarinnar og
lrúast til aö setja hana i herkví.
Að'. Tyrkir hafi hvergi unnið sigur
1 vopna viðskiftum hingaö til
þykir líka víst, en hitt nnin miSur
áreiSanlegt, að batidamenn hafi
unnið Tyrkjum þann geig, að ekki
sé þeim viSreisnar vor.
Silfurbrúðkaup
Mr. og Mrs. Jos. Polson var hald-
ið 25. þ. m. SöfnuSust gestir
saman aS heimili þeirra hjóna 111
Rpse stræti kþ 8J2 að kveldi.
Séra Runólfur Marteinsson hafði
orð fyrir gestunum og afhenti
siIfurbrúShjónunum aö gjöf frá
þeim, vandaðan siIfurborSibúnaS
í eikar-cabinet. Herra Magnús
Markússon flutti kvæöi, sem birt
er annarstaðar í blaöinu. Silfur-
brúðguminn þakkaði gjöfina og
hina vinsamlegu heimsókn. Mr.
Jos. Polson er vel þektur maSur;
Íiefir hann um langan tima verið
starfsmaSur á innflytjenda skrif-
stofu sambandsstjórnarinnar hér í
Ixenum, og eiga þau hjón fjölda-
marga kunningja: fara hér á eftir
nöfn þeirra er sátu s'lfurbrúS-
kaup þeirra, en samt eru ýmsir ó-
taldir, sem eigi komu þvi við að
sitja hófiS, en tóku þó þátt í aö
kaupa gjöfina. sem silfurbruö-
hjónunum var gefin á þessum
heiSursdegi þeirra:
Mrs. ‘B>. Byron, M r.. og Mrs.
Halldór Bjarnason, Dr, og Mrs.
Ö. Björnsson, Mr. og Mrs. G.
Thomas. Mr. og Mrs. A. Freeman.
Mr. og Mrs. J. A. Blöndal. Mr. og
Mrs. H. S. Bardal, Mr .og Mrs.
Kr. Albert, Mr. Alfred Albert,
Miss Sigurlaug Goodman, Mr. og
Mrs. Fred Stephenson, Mr. og
Mrs. S. K. Hall, Mr. og Mrs. A.
S. Bardal, Mr. og Mrs. P. S.
Bardal. Mr. J. Johnston, Mr, og
Mrs. P. S. Dalnian, Mr. og Mrs.
Thorarinsoln, Thor. Thorarinson,
Miss G. Thorarinson. T. A. Thor-
arinson, Mr. og Mrs. S. W. Mel-
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 31. OKTÓBER 1912
[ NÚMER 44
sted, Mr. og Mrs. J. J. Vopni, Mr.
og Mrs. G. P. Thordarson, Mr. og
Mrs. Thos. H. Johnson M. P. P.,
Mrs. Hanson. Mr. Skúli Hansson,
Mr. og Mrs Arni Eggertsson.
Miss Ilelga Bjarnason. Frá
Gimli: Mr. og Mrs. A. G Polson,
Miss E. H. Polson, Miss J. Polson.
Hjónavígsla.
Þann 23. þ. m. kl. 5 e. h., voru
gefin saman í hjónaband 1 Fyrstu
lút. kirkju. af Dr. Jóni Bjarnasyni,
þau hr. Jpn Thorstemsson frá
Wynyard Sask.. og ungfrú Sig-
ríSur Karolina Olson, héðan úr
bænum, einkadóttir ]>eirra hjón-
anna, Haraldar og ITansínu Oí-
son.
Baldur Olson B. A. bróSir brúð-
arinnar var brúðarsveinn, en ]iær
ungfrúrnar, Anna HanneSson og
Emma Tóhannesson, voru brúðar-
meyjur. Systir hinnar siðar
nefndu, sex ára görnul. var blóma-
mær.
Athöfnin fór í alla staSi vel
fr,am aö viðstöddu fjölda fólks, og
að lienni lokinni, gekk margt
manna fram fyrir brúShjónin og
óskuSu þeim til lukku / og ham-
ingju. Þar næst fór fram mjög
vegleg veizla að heimili foreldra
brúðarinnar. Sátu þá veizlu yfir
sextíu manns. Var veitt var af
mikilli rausn ; borö voru fagurlega
prýdd og hlaSin allskonar aldinum
og réttum. *
ÁSur en staSið var upp frá
borðum. ávarj>aði brúSarsvein inn
gestina fyrir hönd brúöhjónanna
og foreldra §inna, meS nokkrum
vel völdum oröum. Aö þeim end-
uðum baö hann nokkra af gestun-
um að taka til m^ls, og bnigSust
þeir vel viS. Þéssir héldu ræSur:
Dr. Jón Bjarnason, Á. Eggertsson.
O. S. Thorgeirsson, H. S. Bart'al.
J. B. Jöhnson, Dr, Jón Stefánsson,
og Alfred Albert. Aö ræSunum
loknum var boröum hrundiS og
skemti fólk sér við hljóSfæraslátt
ng söng þar til brúðhjónin lögðu
á stað kl. 11 um kveldiö áleiöis til
Wynyard Sask., þar sem þau ætla
að dvelja fyrst um sinn.
Veizla þessi var hin skemtileg-
asta og höföinglegasta, og fór i
hlla staði vel fram. Vinir og ætt-
menni brúðhjónanna heiBruðu þatt
meö mörgum fögrum og dýrmæt-
um gjöfum og árnuöu þeim allr-
ar hamingju og blessunar.
Veiclugestur.
Slys.
Meðal margra óhappa meö
mannskaða og limlestingum, sem
komiS hafa fyrir vikunni, má
nefna tvö sem uröú 1 Canada.
VerksmiSja sprakk í loft upp
austur í landi, þarsem búin voru
til sprengi efni meö svo miklum
krapti, aö ódæmi þótti. Sex
manns fórust þar, og kona eins
mannsins, sem þar vann, er var
nærstödd, þega% slysiö vildi til.
Af byggingunni stóð ekki steinn
yf-ir steini.
Hitt slysiö vildi til á mánudag-
inn, er lest meö 682 hermönnum
rakst á aðra, er beiö á einni stöö-
inni viö aSalbraut C. P. R. Fólk-
iS var flest frá Toronto, og þaSan
voru þeir tveir hermenn sem lifið
mistu viS árekstudinn. MiTli 20
og 30 særðust, sumir háskalega.
Eitt með stærstu slysunt þess
kyns kom fyrir á Philippine eyj-
um, er fellibylur æddi yfir eina af
eyjunum, braut hús og alt hvaö
fyrir varS og keyrði sjó á land,
lengra en dæmi eru til. Manmjón
skiptir hundruöum, en enginn kann
enn meö vissu aS segja um afleiS-
ingar af slysinu, hvorki manna né
eigna tjón.
Svaraði í sama tón.
Sú saga er sögS, aö þegar
Tyrkja sóldán gaf skipun um aS
bjóSa út herliöi sínu, þá sendi
hann Bulgariu Zar poka stóran,
fullan af grasfræi og þetta bréf
meS:
“Ferdinand Effendi! Bjóö þú
út her þinum, ef þú vilt, en vertu
viss um það, að hermenti eru eins
margir á Tyrklandi e'nsog kornin
í þessurn poka. Nú skaltu fara 5
striö, ef þig langar til.”
Ferdinand svaraöi i sama tón,
Hann sendi Tyrkja soldán miklu
minni poka, fullan af rauðum pip-
ar, hintim sterkasta, sem kostur
var á, og þarmeð þennan miöa:
— “Kæri solclán. Búlgarar eru
ekki fjölmennir. satt er það, en
vita skaltu, að ekki er betra aö
stinga nefinu í vor málefni, heldur
en í þennan poka. Þú skalt sanna,
ef þú reynir, aS þú kennir slikra
kvalastingja. aö öll Asia mun ekki
geta bjargað þér!”
Ur bænum
Mr. óii Olson frá Brandon, var
staddur hér í vikunni, að vera viö-
staddur jarðarför mágs síns, Ey-
vindar sál. Jónssonar. Mr. Olson
segir líflegri tíma 1 Brandon borg
í sumar leiS, heldur eit nokkru
sinni áður, einkurn viö bygg:'ngar
og strætalagning. Mr. Olson
stundar aS smiða kjallara, fyrir
umsamiS kaup, og hefir haft meira
a'ð gera í sumar, hel-lur en hann á
gott meS að komast yfir. Um 20
islenzkar fjölskyldur segir hann
búa í Brandon, og' vinna flestir
heimilisfeSur fyrir c-igin reikning,
en ekki aðra.
Herra DavíS Valdintarsson frá
Wild Oak var staddur hér i borg
um helgina. Hanu eegir alt bæri-
legt aö frétta úr sinni bygð. Hátt
er mjög i vatni um þessar mundir.
BygSin islenzka þar við vatnið er
líklega um 18 ára gömul. og is-
lenzkir bændur unx 30. Stunda
]>eir allir akuryrkju nenta fáeinir
sem búa niöri á tanganum. A síB-
ari árum hafa bygöarbúar minkaS
heyrækt. eftir aS þeir fóru að fást
viö akuryrkju. Flestir hafa nú
frá 20 ekrum 1, akri, en sumir á
annað hundrað. Uppskera í ár
hepnaöist vel, var fyllilega í meS-
allagi, nema flax: það skemdist af
frosti. — VerS á bújörðum viö
Wild Oak er oröiS hátt, frá 16-20
dollara ekra af óræktuöu landi.
Fundi þeini er séra B. B. Jóns-
son forseti kirkjti.«'•..g-'ns hafði
ætlaS aö eiga meö meölimum
Fyrsta lúterska safnaöar á þriSju-
dagskveldiö var, var frestaS til
fimtudagskvelds, 31. \J>. m., og
veröur haldinn i sambandi við
bandalagsfund. og eru allir safn-
aðarmeðlimir beðnir að fjölmenna.
Forseta langar til aö mega ávarpa
sem allra flesta safnaSarmeðlimi
og verður sjálfsagt mörgum for-
vitni á aö hlusta á hann. Pró-
'gram lxmdalagsfundarins fer og
fram, og mun bandalagið fjöl-
menna með hinu safnaöarfólkinu,
Þóroddur Sigfús Öddson og
Sveinbjörg Rakel Goodman gift-
ust á mánudaginn. Séra R. Mar-
teinsson gaf þau saman á heimili
sinu, 446 Toronto Street. Ungu
hjónin lögðu samdægurs af staö
suður i Bandanki i hálfsmánaðar
ferð, og setjast að ]>vi búnu aö hér
i l>orginni.
BrúSguminn er sonur Th. Odd-
sons fasteignasala og meðeigandi í
]>eirri stóru verzlun.
Elswood, sonur Mr. og Mrs.
Jphnson, sem skorinn var upp á
spitalanum viS botnlangabólgu
fyrra mánudag er nú úr allri hættu
og hefir verið fluttur heim til
foreldra sintia að 629 McDermot
Ave. ViS uppskurðinn voru þeir
doctorarnir J. H. Halpenny og B.
J. Brandson, og hafa báSir litið
eftir piltinum 1 þessum ve'kind.im
hans, meS hinni mestu alúS, eins
og ]>eim er lagið.
Þakklætishátíöar kveldiö, fór
fram samkoma kvenfélags Fyrsta
lút. safnaðar og var ágætlega sótt.
Prógramm var fjölbreytt og vand-
aS; Dr. Jón Bjarnason stýröi sam-
komunni uppi í kirkjunni, en séra
Runólfur Marteinsson þeim hlut-
anum sem fram fór niöri í sunnu-
dagaskólasalnum. Ræður héldu
Mr. Marteinsson, og Jón Amason,
\\resley skólapiltur. A piano léku:
Miss S. Frederikson, Misses GuS-
rún og Anna Stephenson Mrs. S.
K. Hall söng sóló og sömuleiöis
Miss E. Thorwaldson. Quartette
sungu: Mrs. S. K. Hall, Mrs.
Paul Johnston, Miss Olga Dav-
idson og Miss S. Hinriksson. Á
fiölu lék Wolfgng Friðrinnsson.
FTerra H. Thorolfsson sön? sóló.
hiö nýja lag eftir Jón' FriSf:n"s
son tónskáld, viö kvæöiS “Vor”
eftir Jóhann skáld Sigurjónsson.
Samkoman fór vel fram, en vert
væri aS benda á, að heppileg-a j
væri aö láta söng á slíkum sam- j
komum fara íram uppi í kirkj- [
unni, en ekki niöri 1 kjalla'anum, |
því að illmögulegt er söngfólH aB j
be:ta sér þar fyllilega.
A skemtiferð til Islands.
Eftir A. S. BARDAL
Eyvindur Jónsson lézt á almenna
spitalanum á fimtudaginn 24. þ.
m. Hann hafði fengið illkynjaö
me:n í andlitið. og var þaS skoriö
úr nokkrum sinnum og svo var
enn, aS skoriS var til meinsins, og
andaSist hann hálfu ööru dægri
IV.
Frá Kárastöðum er stutt bæjar-
leiö á Þingvöll, og fórum við
þangaö á sunnudagsmorgun, þann
11. ágúst, og skoðuSum þann
fræga stað eins vel og viö höfðuim
tök á, og væri þaS aS bera í bakka-
eftir uppskurö'nn. Eyvindur sál. I fullan lækinn, að fjölyrða um þær
lætur eftir sig ekkju og fósturbarn stöövar. V7:ð lögöum upp þaSan 1
og einá dóttur af fyrra hjóna j blíön veðri, eftir konungsvegi svo
bandi. Hann var 57 ára gamall. 1{ölluCum um skógi vaxi8
fæddur oe upp alinn 1 Skogarkoti . v,, ,
* . • .. u ° v ; hráun, meöfram vatnsbakkanum,
1 Þingvalla sve t. Hans verður
minnst nánar hér í hlaðinu innan j áleiöis til Geysis. HrauniS endar
skamms. i háu klifi, og blása þá viö víðir
j vellir. cn uppi yfir þeim gnæfa
háar og hvassar gnýpur, með
bröttum skriðum er nefnast Kálfs-
-------- tindar. \riS rætur fjallsins eru
Uinni hagstæSu haustveðráttu, ; tveir hellar 1 móbergið og er
Veturinn'heilsar.
sem vér höfum átt að fagna und-
anfarnar vikur. — alla tíS siöan
hríðin stóð 1 Macdonald — lauk
snögglega á þriSjudags kveld. Þá
byrjaði slyddubylur, er snérist
fljótt upp í norðanhríS með mik-
illi fannkomu og stórviöri er stóö
stand]>il fyrir öörum. A völlum
þessum rétta Grnnsnesingar á
haustin, en alt fólk, ungt og gam-
aþ sækir til þeirra kveldið áður en
réttaö er. og liafa gleðisamkomu i
hellunum, er vanalega stendur alla
nóttina, meS söng, dansi, ræðu-
höldum og veitingum. Sagt var
all.i nóttma. \ærr\ fimm þuml ináL a8 vindrykkja hafi stundum
lH1 ' !u1n" snÍ01 ,%a’ y jr " u j gert gleðispjöll viS l>au tækifæri.
laglendi um morguninn, en 1 borg- j .
inni voru skaflar svo stórir, að
sumstaðar byrgði glugga, og úr
einu cottage á Victor Str., nærri
Sargent, segja blöðin, að ibúarnir
hafi orðiS að grafa sig út meö
skóflu. Umferö um strætin tept-
ist fram eftir deginum, strætis-
gleSispjöll viö þau
áöur fyr meir. en nú beri lítiö eöa
ekkert á því. Mjúkt móberg er 1
veggjunum og hefir margur ferða-
maður höggvið nafn sitt og heim-
ili á þá. Það er hægra að finna
út, hver þar hefir komið, heldur
en við Geysir. þvi aS þar er gesta
vagnar stoðu . halarofu her og þar. ufi þag sem til er af henni
en kuldalegir borgarar kofuSu o- Leiðin frá þessum vö,lum til
tærðma 1 stormmum og bylkofmu,; uu tns h meBfram
fram eft.r ollum degu Kast þetta 8arfiöllum< eftir múIum og
er e:tt h.ð versta. sem menn muna,. smáum Uombllm. T,aBan er fag-
svo snemma a armu. og mem , nrt útg-ni Fnwnundsm liggur hin
snjokoma a emu dægr. en ver.S broshý;a bk'>miega bygð Laug-
l.efir , nokkur. ar. Bylurmn naSi j ardalur meS smáuni vötnum ' í
un. 100 m.h.r a alla vegu ut fra j m) en jum> en um þær kvls].
W:nn,,x'g. 1 Brandon kom hann,ast -r . mft bu„Bum mill
ekki en i Portage la Pra.ne var | vatr)anna Milli fjalIs og cngj;
hlúnka, svo að við hlupum öll út,
en ekki reyndist það umbrot nema
gabb í hvernum, en viB þoröum
ekki aö sofna eftir þaS. Eftir
það kómu dynkir ööru hvoru, en
ekkert gos. Loksins gaf stúlkan
okkur það ráö að láta i hann sápu,
svo að eg keypti alla sápu sem til
var, 15 pund, og offraði hvernum,
og le:S svo til nóns, aS hann tugði
hana og rendi niötir, en varð ekk-
ert bumbult af, og fórum viB svo
búin, að við sáum ekki Geysi
gjósa. Svæöið umhverfis hverinn
er einkennilegt, soSiö sundur af
hveragufu, og bullar þar sjóðheitt
vatniö uppum ótal glufur. — Eg
er viss ut)i að þaS mætti gera
þennan stað að einiun hinum mest
sóktu stöðum heimsins, ef reynt
værj meS réttri aðferS. Banff
hefir ekki nema fjallaloftiö og
brennisteins bööin upp á að bjóSa;
þessi staöur hefir það sama og
Geysi aS auki. Það þarf vitan-
!ega að kosta töluverðu til, að út-
búa bööin og alt annað sem með
þarf, til að gera efnuSum útlend-
ingum til hæfis. Keyrsluvegur
liggur ]>angað frá Reykjav.k, land-
ið á sjálft Geysi og landið i kring,
svo að þaS er vonandi, að eitthvaB
verði gert, landinu til gagns og
sóma, en ekki til minkunar einsog
nú er. GistihúsiB sem nú er viS
Geysi er laglegt, en litiö; annað
er þar ekkert af mannavöldum
gert, til þess aS laða fólk aB staSn
| l>ókin i blöSum og löngu útskrif- um- >
Við riSum frá Geysi seinni part
dags að Gullfossi og komum þar í
sólskini. Fossinn er einhver sú
hann al.ka og „cr. ■ o,.™,,,. ; cril grösugar flatir en sumstaSar
slitnuðu, þeir sem að austan l.ggja j inálakambar og sináir höfgar, og
og sunnan. flest.r. Rafv.ra borg- er aJt þa5 ,and vafi5 j sk6gj
ar'nnar sakaS, ekk., og baru þo j , mi8jar {jallabli8ar. en l>á taka
mikinn þunga. með þv, aS þeir yig snarbrattar skriSur og hvassar
eru ákaflega g.ld.r en snjonnn j e jar_ Reykjarstróka leggur ,
klestist við alt, sem hann kom a. |oft af hverum og laugum, til
Þeir sem eiga he.ma , utjoBrum frá um undirlendiS- en lengra
bæjarms eða utan bæjar, og flest- j burtl, blána langir ranar byg5a.
r eru verkamenn, komu liarSa.--t fjaba j Hreppunum. Bakvið þau
niður, því að þe,r urSu alHr aB ■ otar TTekla hvítum skallanum og
ganga, sumir margar milur. Byl- . aöra hönd henni standa
„rnm kom óvænt og ollum tlla. og «meS prestakraga prúðbúnir
óska þess allir, að vetunnn kveðj, j pr6cessiu j6klarnir”,
ekki eins hVanalega e:nsog hann 'TindafjaIla. Torfa og Eyjafjjalla
heilsaBi. , j6klar en ]engst út við sjóndeild-
■ ar hring rísa bláir strókar; það
Vináttan við verkamenn jf™ “rkle,,i,r Ves,‘
manna L\ia.
ViS vorum óheppin að þv, leyti
X erkamenn hjá C. P. R. voru til, að nú var farið aS rigna. og
óánægðir yfir einhverju og sendu nutum. ]>vi ekki útsýnisins eins vel
fulltrúa sina að leita fulltingis hjá j og vi5 óskuSum. ViS áBum á
“vini verkamanna , Crothers ráð- Laugarvatni og höföum þar mat.
herra, sem hef:r það embætti á . og |lar a megal ]>ann rétt. er eg
hendi fyrir þjóöina, að hafa yfir- haíði aldrei séS áBur, en þaö var
umsjón og eftirlit með slikum mál- j “hverbrauS”, þétt i sér og þungt i
um. Hann réði þeim til að Teita vigtina einsog gull, svo að eg hef
ásjár hjá stjórn félagsins, en þeir ; aldrei neitt því hkt séB, og ekki
vildu ekki, kváBust verBa fyrir ó- þorði eg að borða það. “Hver-
náð hjá stjórnendum ]>ess og l.k- inn” sem þaB er soöiS í, og líklega
legast missa atvinnu sina, ef þeir j f]est annað, sem sjóða þárf, er í
gerðu þaö. Ráögj.afinn kvaðst j túninu á vatnsbakkanum, og þar
mundu sjá til„ að svo yrði ekki mun veriS hafa “laug” sú, er
og með þvi heitorði gengui þeir á j sunnlendingar voru skiröir í eftir
fund varaforseta félagsins í Mont- 1 aB kristni var lögtekin á alþingi
real, er Nichols heitir. Hann gaf 1 áriS 1000. — Viö fórum þaðan í
þeim ]>að ráð að leita til ]>eirra 1 mikilli rigningu og komum aS
manna. er höfðu æBstu stjórn á Geysi kl. hálf ellefu um kveldið.
hendi á þeim sviðum, er kærumar j Þar var enginn þegar við komum
voru upp komnar og svo gerðu aS gistiskálanum. en eftir ljtla
]>elr. Þaö reyndist bein forsend- tund kom stúlka af næsta bæ og
ing. því aS þessir sendimenn voru j veitti okkur beina. Enginn var
þegar reknir úr þjónustu félagsins
og mikill rekstur gerSur að því,
hverjir helzt væru viB kærurnar
riðnir og þeir allir reknir úr vist-
inni. enda neitaði Nichols þá, að
liann hefði gefið þessum verka-
manna fulltrúuim nokkra ráBlegg-
ing. Nú fór að kárna fyrir verka-
körlum, • þeir sviptir atvinnu, en
mál þeirra komiS , óvænt efni.
ÞaS varS ráS þeirra. að leita á
fund “vinar” síns sem veriS hafBi.
og biöja ráðherrann ásjár og eink-
um að útvega gerSardóm til að út-
kljá kærumál'n. Eptir nokkrar Tolla
leggingar og skeggræBur við höfð-
ingja C. P. R. félagsins, þá neit-
aöi þessi hjálparhella og trausta-
til að taka hestana, eftir kl. 9 á
kveldin, svo aS viS Karl fórum á
staö með þá og rákum þá í meir
en klukkutíma i myrkrinu, um
eintóma berjamóa, þangað til viö
fundum haga. ]Þegar við komum
aftur til skálans, var búiö að bera
á borð, laust fyrir miSnættiö. vel
til búinn og góBan mat. ViS
fréttum að Geysir hefði gosið um
morguninn áBur en það fólk kom
á fætur sem beiS við hann, og
vildi eg ekki, að eins færi fyrir
okkur. Eg ætlaði aB fá e:nhvern
til að vaka, þv, aS viS vorum
þreytt, og hauö 51 kr. fyrir vöku-
dreng, en ekki tjáði það. And-
'vara ætlaði eg aB hafa á mér, og
gripur verkalýðsins aö verða viS það tókst; eg vaknaði kl. hálf
bón þeirra og bráðri nauB-yn og ^ þrjú og vakti í klukkutima, en þá
vísaBi þeim á klakann cg kóngsins j tók Karl viB, og vakti til kl. 5.
náS. Svo brást þaö krosstré. ] Þá byrjaði gamli Geysir aB
dýrðlegasta sjón sem eg hef séð.
Hann er i tveimur skáfossum, og
steypist ofan , þröngt gil, og
mvndar ]>ar kaststreng, ekki ólíkt
Niagara, en uppi yfir glitrar regn-
boginn í úðanum. Nálega öllum
ferðamönnum finnst mikið til um
Gullfoss og þeim mest, sem víBa
liafa, fariS og séð aSra fossa til
samanburSar. ViSförull og há-
mentaður .\menkumaBur sagBi
mér, sem séS hafði alla nafnkenda
fossa í Evrópu og N.-Ameriku, aS
enginn þeirra þætti sér eins fag-
ur og Gullfoss.
Við riBum nú austur yfir Hvitá,
á hinni nýju bri, á BrúarhlöBum.
komum að Skipholti i Hruna-
mannahrepp til Guðmundar bónda
og keyptum þar kaffi, og riSum
siBan til Birtingaholts til gisting-
ar, en fengum ekki vegna veik-
inda. ViS vöktum svo upp i
SyBra Langholti og höfðum góð-
ar viðtökur, var búið nm kven-
fólkiS í flatsæng, en við bræður
sváfum í hlöBu ; var fólkiB okkur
mjög gott.
Næsta dag lögöum viS upp meS
fyrra móti og riðum í bezta veBri
sttður til Þjórsár óg komttm til
Ólafs hómopata viS Þjórsárbrú.
ViS höfðum hinar beztu viðtökur
á þv, myndarlega heimili. Ólaf-
ur sýndi okkur “Grand stand” sem
var alveg sérstakur , sinni röB, aB
ur sýndi okkur “Grand stand”
sem var alveg sérstakur i
sinni röö. aB þv, leyti til aB
]>ar var einginn steinn i né spýta,
nerna i danspallinum; allir bekkir
voru búnir til úr torfi, 12 raBir
fyrir áheyrendur og 2 bekkir fyr-
ir ræðumenn, hringbekkir fyrir
hornleikaraflokkinn, og mannhæB
ar hár ræðustóll, lika úr torfi.
Öllu var þessu mjög laglega fyrir
komiB, og haglega niBur raðaS,
alt vel hirt, grasi gróið og g:rt
með v,r. Leikfimisfélag í Rvík
hafSi leigt þetta svæði af Ólafi,
og stórt svæBi hafBi hann girt
meðfram ánni fyrir hesta þeirra.
Annan stað sýndi Ólafur okkur
og var það blómgarBur sem hann
haföi útbúiö, meB þvi að hlaða
skjólgarða kringuni alla vega lag-
aöa reiti. Sumir voru einsog staf-
ir i laginu, sumir einsog hjarta
eða hringir o. s. fr. Innan um
þessa garða saBi hann og plantaði
bæði trjám og blómum af mörg-
um tegundum og alt lifBi. Vatn-
ið varS hann aS sækja niSur í á
til að vökva alt saman, og er þaB
ekki ne:n smá fyrirhöfn. En
Ólafur telur það ekki eftir sér.
Hann hefir þar margar plöntuf
frá Ameriku, sem una sér vel hjá
honum og Jiann elskar þær, þó
smáar séu.
(Tramh. á 2. bls.J.