Lögberg - 27.02.1913, Blaðsíða 2
r
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 27. FEBRÚAE 1913
Dr. Herbert M. Rosenberg, d. o., d:e., m.t.
Læknar með handa álagnlng og rafmagnl.
«02 MAIN STBEET, It()OM #-10. TEL.EPIIONE GAWtY 2476
Sérsíaklega stnndað að lækna langvinn veikliull ineð áþreiflng.
SAIGA BEINVEIKINDA FRAÆÐINNAK (Osteopathy) ,
[>6 aí5 margar ölfkar aðferöir hafi veriS notaðar, þð. er Hiram Still,
læknir frá Kirkville, Missouri, upphafsmaSur þeirrar frseSigrelnar, er
hann nefnir Osteopathy (Beinveikindi), meS þvl aS hann hélt aS öll
veikindi kæmi af sjúkdómi I beinum. Nú á dögum úlíta þeir helztu,
sem þessa fræSi stunda, aS vöðvar, sinar og taugar eigi Mka aS takast
me$ I reikninginn. þessi fræSi hafa tekiö stórmiklum framförum þau
20 &.T, sem þau hafa uppi veriö.
Osteopathy er meSalalausar lækningar, er leitast viö aS lagíæra
ýrasa parta llkamans og láta þá vinna I samræmi og samelning, og
beitir til þess vlsindalegri aðferS.
Bækningar meS rafmagni eru meö þeim hætti, aS veita rafmagni
á sjúkdóma meS vísindalegri aSferS.
Bn ttl þess aS not verSi aS rafmagni tii lækninga, verSur aö rann-
saka þaS og læra meSferS þess. Sú lækninga aSferS hefir tekiS stór-
mikkum framförum slSustu 20 árin. Marglr læknar, bæSi meðala-
lætear og meSalalausir, nota rafmagn til lækninga. Eg er útlærður I
otannefndum lækninga aSferðum, og tekst vel aS lækna þessa kvílla:
AHstsaaar maga kvllla, Indigestion, Constlpatlon, Catarrh of the Stom-
ach, Kidjaey Troubles, Rheumatism, Paralysis, Lumbago, Sciatica, Neu-
ralgta. Nervousness, Neurasthenla, Impotence, Blood Disorders, Cat-
arrh, Headaehes, Asthat Catarrhal Deafness, Ðlabetes, Chronic Piles
(not bleedlng), Erimmlssion og marga aSra. Marga húSsjúkdöma, svo
sem BJosema, Pimples, Ringworm, Barbers’ Itch. o. s. frv. Marga kven
sjúkdóma. svo og hárvöxt á andliti, og ték þau burt til fulls.
Sfcrlftsofutlmi: 10 árd. til 1 slöd.; 2 slSd. tll 5 slISd.; 6 slSd. til 8.30.
Svoitafólk getur leitaS tíl mln meS sérstökum fyrirvara, bæði I
borg og sveitum.
—LesdS auglýsing Dr. Rosenberg I almanakinu Islenzka.
L
f* • ..
rjogur
ar.
I búnaftarskýrslunum 1911, sem
nú eru komnar út. eru borin sam-
an 4 ár, árin 1804 1853, 1875 og
1911. ÞaS er liðug öld milli fyrsta
ársins og síðasta ársins, og þar
sem lítið er um skýrslur frá 1804,
nar samanburðurinn aðeins til
fólksfjöfda, fjártölu og fiskiút-
flutnings. Lömb eru hvergi talin
með i fjártölunni, og fyrirfram
má geta þess, að aldrei hefir jafn-
margt fé verið talið fram á land-
tnu og einmitt síðasta árið 1911.
Samanburðurinn er gerður aðallega
til að sýna hvernig efnahagurinn
og fólksfjöldinn breyti hugsunar-
hættinum hjá fólki. Þeir sem unna
pólitísku frelsi — og þeir eru
margir —■ tnunu sjálfrátt eða ó-
sjálfrátt telja það frafti í reikn-
íngnum skýrara en eg hef gjört.
ar finna til þess, að feður þeirra
eiga 516 þús. fjár og flytja út 7
miljónir punda af saltfiski og 1 l><) vona e& aS nokkrar upplýsing
langaði til að gera uppþot út af
því, að brennivinstollur rann í rík-
issjóð, þá var alþingi 1873 svo bug-
að. að það gaf upp til hálfs mót-
stöðuna gegn Danastjórn, en svo
vel fór það mál, að 1874 gaf kon-
ungur stjórnarskrána. En þá
bregður samt undanlega við. 1875.
eftir að stjórnarskráin hefir vak-
ið gleði viðsvegar um land, fara
2700 mann til Vesturheims, þreytt-
ir á baráttunni fyrir lífinu, og
fjöldi þeirra verður að dugandi
mönnum — mönnum sem hver á
fætur öðrum komast i fyrstu röð.
bver í sinni grein. i annari heims-
álfu, og verða sér og ættjörðinni
til sóma. Það hefir ekki verið
efnið i fólkinu sem fór, sem haml-
aði því, að það yrði hér að liði, að
“það stoðar ei við hneptan 'hag a'ð
búa". Með pólitísku frelsi er ekki
alt fengið
1911 var:
Fólksfjöldinn . . .. . . _
sauðfjáreign (án lambay 578000
útfluttur saltfiskur . . 50,000,000
Eg get verið stuttorður um síð-
asta árið. Við þekkjum það öll.
þegar búið var að spýta þeim inn
í likamann, varð hann að reyna
mikrð og lengi til við spora eða
spirur þeirra. — “Á endan-
um reyndi eg meðalið á sjálf-
um mér”, segir hann, “þarnæst
á fullorðnum tæringar sjúklingum,
þá á tæringarveikum börnum, og
þar að auk. þegar alt virtist ganga
vel, á heilbrigðum börnum, til þess
að varna því að þau fengju tær-
ingu.”
Dr. Friedmann forðast að lýsa
því nákvæmlega, hvernig meðalið
er búið til. en lofar að birta skýrslu
um það innan skamms. Ef rétt
er skýrt frá í hlöðunum, þá hefir
hann lofað því upp í ermina á sér.
Skýrsla sú kom ekki fram á þeim
tírna, sém hann haf’ði til tekið, og
er ókomin enn.
Alveg óskaðlegt segir hann lyf-
ið vera, þó spýtt sé inn á milli
ÆfiminBÍng.
Hinn 22. dag októbermánaðar
síðastliðið haust, andaðist að heim-
ili Þorsteins skálds Þorsteinsson-
ar, 723 Beverley St., Winnipeg,
faðir hans, Þorsteinn Þorsteins-
son. Heilabilun sem stafaði af
ellilasleik varð banamein 'hans.
Rúmum mánuði áður en hann dó
lagðist hann í gigt, en rétti ekki við
úr þvi.
Þorsteinn var fæddur 1. des.
1826, að Steindyrum í Svarfaðar-
dal i Eyjafjarðarsýslu á íslandi.
Á fyrsta ári fluttist hann með
föður sínum, Þorsteini Þorsteins-
syni, að Ýtri Mársstöðum í sömu
sveit. Þar ólst hann upp þartil
hann var tvítugur að aldri. Þá
fór hann til Ólafs timbunneistara
Gunnlaugssonar Briems að Grund
vöðva Ííkamans V stórum skömtum’ i ] Eyjafiröi; tU )***?. liera, h)k
1 ... . . u x • e-x u ■ i honum trésmíði. Eftir brjú ár,
86.000 jh.kki en |)að gefið oftar en þnsv- , , . .
, - v 1- i 19. nuu 1849, fekk hann sveins-
ar sinnum. og þa með longu milli-1 J ^ ’ , .
bili. Þarsem þvi er spýtt inn í ! >ref s,tt sein tresmiður Fluttist
holdið, mvndast bólguhnúður er ; hann þa að Hofi 1 Svarfaðardal og
getur orðið eins stór og epli; bólg-1 vann sml,ðl ller 9ar 1 svelt'
an rennuraf á fám vikum eða mán-!,nm’.?fí var þar eitt ar Það sama
uðum. Meðan sú bólga stendur ar. S,ft,st hann nnSfrn Jorunn‘
og meðan hún er að hverfa, batn- BJarnTadottnr Thorarensen, systur
ar sjúklingnum. ! sera Jons Thorfrensens’ sem . Þa
(Meðalið vinnur bezt. l)egar það var Prestur að !TJorn' Tra TJorn
sameinast líkamans efnum með lnttnst Þ»n hJonin aS Haagerði a
öllu. og fer um hann allan. Þetta I L fsastrond 1 sómu sveit. Þar
verður á skömmum tima og að því
hrópa pereat fyrir rektornum.1 ar 1,111 'ífshagi manna séu ekki of
Skagfirðingar hafa riðið til Möðru- ,allSt nt ur 'eiðinni. 1910 drukku
valla og hrópað amtmanninn af, landsmenn af áfengi 2 potta á
og amtmaðurinn vildi láta af em- !mann nm arl8> °g eyddu 136 pd.
bætti þess vegna. t þá daga er af haffi' en 51 pundi af sykri á
hugsunarhátturinn gjörbreyttur frá ,nann' 1(X>r—10 dó einn maður
því fyrir 50 árum. 1853 vita menn ár,eSa af hverjum 62,2 manns, og
töluvert um tiyltinguna á Frakk- ^ndsmenn eru þannig ornðir ein-
landi þá nýafstaðna, og um grund- hver langlífasta þjóðin í Norður-
vallarlög Dana frá 1849. 1853 er a,fu- Ritsirni er kominn á, bæði.
fólkið guðhrætt og skikkánlegt, en td Útlanda og innanlands, brýr
|>að leggur ekki á sig nein mein- hafa verið bygðar> °S vegir gjörð-
læti fyrir því. Um árið drekkur ir- stói-hýsi hafa verið bygð til op.
liver rnaður 5 potta af áfengi 4 | inberra þarfa. Vistarbandið er af- j renna saman og hreinsast og kirtla- j a
mann og eyðir 5 pundum af kaffi nu,11ið' .()g Islendingar erú hættir
og 4/2 pd. af sykri á sama tíma. jað yera bændaþjóð, nerna að 'hálfu
Fólkið var í góftum efnum. og þeir ,e-vtl' Ef fjárkláöi kemur upp, þá
sem þá voru uppi voru Hvergi er hann 1111 'æknaður með böðurn,
hræddir. Arlega dó einn maður en ekki ,neð niBurskuröBog eigna-
um það leyti af hverjtfm 34.1. tjóni. Gufuskipin byrja að flytja
1875 er þriðja árið. Þá var; ! vörur til landsins, áður en hafísinn
Fólkstala á landinu . . 72,000 ,eggnr llPP 1,1 að heimsækja okkur.
bjuggu þau eitt ár, en fluttu svo
búnu fer sjúklingnum ÓSara hatn-!að kirkjustaðnum Ufsum og bjuggu
andi I þar 1 17 ar. Vorið 1869 fluttu
“Oft hef eg séð". segir hann,IÞau l)aðan °g að Hjaltastöðum i
"jafnvel eftir eina innspýting. ■ somu svelt °S bJnggn Þar,tvb ar.
hvernig beináta og liöaberklar með I>aSanforn Þan að Halsi 1 Svarf'
sárum út frá. er lengi hafa staðið,'! aðardal, bJn^n l)ar onnnr tvo
ar. Þa brugðu þau hjonin bui
sár hyldgast og lokast. • stórir ogi°& eftir l>að ?af Þorsteinn alE
liarðir hnúskar hjaðna. og berkla- an v,ðtresmlðl °g vann 1 Svart-
hnútar renna af og hvldgast ef' aðárdal °g v,8ar' Var hann lansa'
_ ir- .1 ' •, • I maður, en hafði heimih sitt á
með sarum eru. Kirtlaveikis ut- ] ’
brot læknast til fullnustu og eink-1 tra var. r ,,,
anlega er það eftirtektar vert. aðl, Eltlu eft,r nyjar 1880. do Jorunn
tæringarveikir sjúklingar losna viðíkona hans’ °S var hnn Þa um 60•
allan kviða og hræðslu, æm veik- mesta myn<,arhona 1 sjón og reynd.
humarið 1885, *or Þbrsteinn til
Útfluttur saltf (h ub i 1500000 > hugsanlegt nokkurs staðar á land-! Dr. Friedmann játar það, að hjá KauPman,ia,lafnar 1,1 að leita sér
• SauðfénaMirinn er íoojoo fjár inn- | allmörgum sjúklingum verði ekki *kmn?ar V,ð sjondepru, en fekk
Iægri. en 1853. af því að fjárkláð- 1 kaupstöðum búa nú eitthvaö . bata vart, með þvi að líkami þeirra 1 a >ot °s aSeý 1 t ;>ej's.1 augna
inn hefir þá l'egii) í landi í meir en -7-000 manfis, og af sjávarafla Hfa geti ekki tekið í sig og melt til SJUT' 01,110 laUs ar ra ar,‘
hálfan annan áratug. Njðurskurð-jank l,ess her l,m 1)11 |5.oo° manns. fullnustu þetta lyf, og ef svo er, j .(
ur á fé hefir farið svo með Suð- P elmegun má yíirleitt heita góð, | þá segir liann alveg tilgangslaust nier’ u n,e< ’1 r,‘'
urland, eins og þar hefði verið en verl<ið sem verið er að vinna er uð gefa það oftar en einu sinni. . ,,
fariö yfir með eldi og sverfti jHfn- svo gifnr,egf. fynr fámennið. ÖIL- Það mun líka vera satt. að þeir esi kanPman,la Hanaessym, systur-
langan t’ma. Fjárhagurinn í sum- nrn fiskiútvegnum er verið að sjúklingar eru. því miður, ærið 81,11 s,nunl],°? onUT7 lans tlðj
um sveitum þar er gjöreyðilagfur. hre-v*,a 1 eimskij), smá og stór. 20 1 margir. sem meðal þe’.ta vinnur
Meðferðin á fjárkláðanum þá, og: miJjónir króna hafa verið lagðar íjekkiá.
afleiðingin af henni sýnir betur en ! kanP'taðarhus> °S líklegast annað -----------------
margt annað. hverjar afleiðingar jeins} jaröarbætur og liúsabygging-! Svesð og bag?ll á cnsku.
og gat gjört það í athugunum um j Sauðfjáreign (án lamba) 424,100 I Hallæri er þess vegna orðið lítt inni er samfara."
áþreifanlega landshagi.
1804 var;
Fólkstafa á landinu . . .. 46,349
Sauð fjáreign (án lambaj 151830
Ctfluttur saltfiskur . . pd. 8oo,030
Harður fiskur er gjörður að
jafnþyngd saltfiskjar með þvi, að
margfakla þyngd hans .pieð 2 bæfti
þetta ár og síðari árin. Þessi
46.000 manns voru sveitafólk, eh
í kaupstööuin á landinu vorti þá
liðug 300 manrs. Allir rithöfund-
ar fyrir þá daga brýndtt fyrir fólk-
inu — þ. e a. s. því sem lesið gat
— liver fádænta óhagur það væri,
’ef það flytti til sjávarins. Þeir
sögðu ekki, að betra væri að fara
strax á sveit eða vergang, en að
fara til sjávarins og liafa þar oí-
an af fyrir sér kanske fá ár, og e
til vill alla ^æfi, en einhverjum af
Hjá
Nordal & Björnson
25 til 30 prc
afsláttur
iJgyyg&mY
clockz
-RR0NZFS .
■RfpbirinsT~*i!
■VÆ:
Þennan feikilega afslátt
gefum við allan þennan
mánuð út, einungis til að
rýma fyrir nýjum vörum.
Hver sá, er vantar skrautmuni af beztu tegund,
œtti ekki að láta slíkt tækifæri ónotað. Við gefuro
25% afslátt á eftirtöldum vörurh: Úrkeðjum, Arm-
böndum, Nælum, Steinhringum, Kafselum, Skyrtu-
hnöppum, Slyfsisprjónum etc., Hnífum, Göfflum og
öllum borðbúnaði (Silfurvörum). — Við gefum 30%
afslátt af öllum Vekjaraklukkum og öllum borðkluklc-
um og 400 daga klukkurnar sem allir þekkja, kosta
nú að eins $11.25.
Nordal & Bjornson,
674 Sargent Ave. Tals. Sherbr. 2542
TÆKIFŒRI TIL
AÐGRÆÐA
Miki(5 uppþot út af tilkynningu Doherty félags-
ins í seinustu blöðum.
Sumarið 1889 fluttist >hann til
syni sínum;
i settist hann að á Gimli hjá Hann-
ar til sveita. Peningaþörfin og
lánþörfin hefir margfa’dast. Sjálf-
sagt mun einhver spyrja, livort
'S ’m hndshlut- ekl<ert af Þvi sem gjörzt hefir.
.stafi af útflutningi á smjori, eða
komi frá kúabúunrm ? Útflutning-
pólitLkt glappaskot geter haft.
| 1875 er eitthvað farið að ]irn% yf-
ir aftur eftir fjárkláðann. en hann
vofir alt af yfir v
rm, óg með honum hræðslan \ ið
niðurskurðinn. og sveitirnar, sem
C blut áttu að máli. hafa mist kjark- nr á sn,jöri gefur peninga í aðra er
rúnu Jónsdóttur. Var hann hjá
þeim þangað til Hannes dó fyrir
rúmu ári síðan. Það vorn 23 ár.
j Skömmu eftir að liann kom til
þeirra hjóna. lagðist á hann sá
! mótlætis kross, sem all-lengi hafði
verið i undirbúningi, að verða
, steinblindur. A því fekk hann
Að öðru leyti
þeim hlýtur að liafa dot.ift það i. A Xorfti-r audi e u niem þá,
hug. Hve fátrekt Jietta fólk he ir eins og alstaðar annarstaðar, fa:n-
verið, sézt hezt á þvi, að fleira ’ir að kjupa miklu mei frá öðrum
sveitafólk þá átti eína kind. •þarjl ndnm en áður var. Si?íi u»a n-
eru miklu meiri en
sem færra sveitafólk nú á fjórar, !ar eru
og- vér kunnuin ]> j enn afti berja nauðsy
okkur fult svo vel, seni hverjum ari. en
kristnum manni s'emir. 1804 dóu ur, og
landsmenn á sömu ])úfunni sem skort 3
áður,
:ln bryn
:i þar er hafísinn t ftur gest
og áf honum leiðir matvæla
á vo’-in. hvað eftir
Xýlega var þess lauslega getið
hér í blaðinu að leikrit Indr. Ein-
arssonar, Sverð 0» bagall, hefir j aldrei neina bót.
verift þýtt á ensku. Þýðing þessi leið honum vel hjá Hannesi, naut
í enskti skáldfræðatímariti, er Þar alnðar og kædeiksríkrar um-
hönd fyrir smjörið, en þær 300,000 nefnist Poet Fore, eif þýftingin er h-v"krju- var sjalfur við nokkura
kr„ sem inn koma íyrir það vega eftjr enskan fræðimann Lee M.
ekki mikið í öllu, sem út er flutt. u n i
Aitur er paöv^omi landsins, aö vrð
skuhim geta búið til smjör, sem ,x)kavörðnr 1
þolir samkepni viö aðrar þjóðir nokkurskonar útvörður íslenzkra Frá Hannesi og Guðrúnu flutti
Eg hefi lésið að RúSsa skorti. bókmenta í enskum heimi, hefir
j heilsu og unandi vel hag sinum.
Jafnvel síbastliðið sumar bar ekki
Elalldór Ilermsnnsson neitt veruleea á heilsubilun í hon-
sem nu er mn.
ef neir fe
íllu ekki
fátæktin og hugleys- sem ekki var fátækt.
u„ik _• • r , . ., annað’ aðrar framtanr vaxi.
t’ð hallrri. jafnvel hja fól 1
þeir feddust
á vergangi og
rð grúfðtt-yfir ölltt, nema sárfáum
velntegandi mönnurn. Alþingi var
lagt niður. og þjóftih haföi mist Sjávaraflinn hefir tvöfaldast oe
tækifærið fil að kvarta nteft. Hún útflutningurinn af fi-ki
hefi Iésið ab Rússa skorti bókmenta í enskunt heimi, hefir áann til Þorsteins sonar síns
þrifnað tiPþess. Það sýnir þrifn- vfirfarið l'vðingtina. og er þá ekki pVinnipeg og var hjá honum síðan.
að og menningu. Fn frá kúabú- hætt vi.R aS efni ieiksins hafi á . r>an hJomn’ Porsteinn og Jórttnn
ei^nuoust fjogur born og voru pau
Er ; KpCC; • Friðrik Svarfdal í Wyn-
Eitt hið bezta gróbafæri í borg-
ittni Jtessa dagana er það sem býðst
í búð Doherty Piano Co. að 324
Donald Street. Þetta stóra hljóð-
færa smífta félag er nii komið að
lokum fjárhags ársins og stofnar
nú til rýmingar sölu á öllum byrgð-
um símtm, en þeirri sölu verður að
vera lokið áður en vöruleyfar eru
skráðar. Það er hér um bil ó-
mögulegt aft trúa því, hve glæsi-
lega þessi vandaði varningur er
niðursettur. Falleg upprétt Piano,
fyrirtaks góð til æfinga á $49.75.
Fögur, stór Piano með fullkom-
inni ábyrgð eru seld fyrir $19800
hvert. og þaðan af liækka prísarn-
i’r alt að hinu fagra Doherty A-t
Louis, sem vanalega eru seld fyrii
$500.00, en fara nú fyrir $398.00
Þessir prísar eru vítanlega fyrii
peninga út í hönd, en áreiðanleg
um mönnum veitir félagið þá skil-
mála að borga $1000 niður og hitl
í rýmilegum mánaðar afborgunum
Fngin aukaborgun verður tekir
fyrir þanii greiöa nema vextii-.
JJúð* Doherty íélagsins í Winni-
peg er á Donald Street milli Port-
age og FJlice Ave„ og er opin ti
kl. 9 á hverju kveldi meðan á þess-
ari stciru útsölu stendur, en eJ
ekki er einhverjum hentugt, af
koma sjálfur. þá fónið Main 9166
og miin ]>á umboðsmaður félagsins
koma strax og liafa tal af yður.
tim landsins sýnist mér ekki að
A sama tíma hefir fó'kinu fjölg-
að um 10,000 manni f á 1853.
fárra
r
mjólkina. í verkinu svnast bænd-
st Inr virfta að vettugu allar prédik-
1 v r.- - - ,- , , - ei k-.minn anir nm kvr 0? kúabu. Þeir f i ölera
u* thr “IT, ‘lpp/ hma al: 1 >5»""<'»• ri,kas- af rins m„n b ' 4
,..en,u, lænaskra t-lands. og vart ,,,,, or s,mt n.jttg „,,|n,ll í hverri ,,e„,r. Hrossrm, er„
að biða með þolmmæfti þangað til veiðistcð fvrir srig. og liér um bilAx
arið 1854. en þa var ]>Vi næ: hver allttr fiskur fæst á báta. Ef ekki
fulltiða maður frá i8o| safnaður kemur fiskur á rniftið næst leid-
til feftra sinna. Fólkið 1804 var, irgunni fyrir framan
guðhrætt og skikkanlegt, það drakk má útgefðarmaðurinn
nokkurn liátt verið misskiliö. K#acci .
1911 var jptbM.
1200 kúm færra á landinu en 1853. ™dór likleKur 1,1 l)es’’ að gera yard, Sask„ Guðjón fdó
Kúm hefir þau 60 ár'helzt fjölgað íslenzkuin tókmentLjm gagn og'mánaða gamallj, Anna Sigríðu
]>ar sem þörfin er brýnust fyrir s.óma erlendis. ftdó a (>. arij, hreyja, gift kona að
'! þessu skáldritasafni l.afa áð-! Hamri 1 Svarfaðardal. Auk þess
w n... í fæddust tveir drengir andvana.
tir verið þyðingar eftir Biornson. „ L. . v. ,
1 1 j Ennfremur eignaðist Þorstemn
Drachmann, d Annunzio,, Haupt-’ utan hjónabands, Þorstein sem
cæirn. þa
sitja meft
betur. Hrossum eru þeir farnir ,llann °; fh' að ,,lestu eða eingöngu hann var hjá er hann dó.
stendur ]>að í sam* ! leikrit. j > Eitt af því marga, sem Þor-
andi við akvegina. A eítir leikritinu er alllöng grein ! steinn heitinn vann, auk þess sem
Eins og kunnugt er, ráða Uftcls- unl höfund ])ess og leikritið sjálft. uefnt hefir verið, var það að safna
menn nú sjálfir lögum otr lofum. ! t?.' . „•* -x - r ,
v , . , s , s ’ Eir þess getið að þetta se fyrsta
eða þeir þeirra ssm hafa kosning-1. , , , „ . .v
, tr. , . _ ,, ekkert Arr^t va .1 1,; „x i ,sIenzka lakrmð. er þytrt hafi ver-
matTn arlega. og af kaffi og sykri(ti! að leggja inn í búðina.
eyddi það fjórðungi úr pundi — gizka eg á að hér um bil 15000
af hvom fyrir sig — á mann á ári. manns hafi lifað í kaupstöftum og
Þessar þúsun lir
„kki nema ei„„ „ áfengi og hásetarnir, fá eakert arrétt. Kt nlenn ekki. aS ,
'875 þurfa aí ríSa lil Möhruvalla. eSa ||R a e"ska tl,n2"' ‘•7slr Þv' aíi hann, skrifahi þaS „pp
hrópa pereat fyrir rektornum. því meft glöggum skilmngi hverja örð- | seníh Bókmentafélaginu.
hvenær .sem kjosentlaliðið yptir j ugleika leikritaskáld eigi hér við
ritum og munum til þtss þetta gæti j
varðveizt:
1. Gátum, þulum og sögum safn- |
°g|
l'm það levti (1804J dó árl ga einn af fiskiveiöum.
maður al hvcrjum 33. diafa ekki lítinn kaupeyri. en á:lega
Af fiski var mikið selt úinan- ■ kemur aflaleysið- niður á einhverj-
lantL. en útflutiiingurinn 800 ])ú-. "m veiðistöðum, oj lamar alt líf.
pd var eitthvaft nálægt íjórum kjark og fránlkvæmdir, og laniið
fiskum á mann. lékki varft mikið þarf að fæ'a og kle'a ip þúsund-
keypt fyrir fiskinn þann, enda urðu um fleira en áður. \'iftb igðin til
2. Hann keypti og safnaði sam-
ó\ lum. þá fellur æðsta stjórnin af |ah stríða, fámennið fvrst og fremst, an »iiklu af handritum.
stóli. og hinn almáttugi meirihluti
á alþingi verður að vængbrooTTim
minnihluta.
tndr. Einarsson.
—tsafold.
forfeður okkar 1804 að láta flest
kaup á útlendri vörn fara fram lijá
sér. Hvað á snauður fyrir að
gefa? segir máltækið.
í hér um hil 50 ár er ])jóftin eins
og uttglingur á góðu þróskastigi,
og 1853 stendur hagur landsins á
þessa leið':
Fólkstala er .. .......... 62,000
hin« verra kom niður á fleirum.
I m ]>etta leyti deyr 1 maður ár-
lega af 40.2. Lífið er farið að
leiigjast.
Lækning vfö tæringu.
og svo hitt, hve útlendingum veiti i 3. Til forngripasafnsins safnaði |
i'.rðugt að skilja islenzka tungu. jhann mörgum fornum fáséðumj
| Því meira þykir honum um það!hlntnm’ sem 'hann 8af 1>VÍ- Meðal
v , , ’ , ,• annara, voru í því safni 200 hnapp-1
I vert. að het skuh vera leikrita-1 , , / • 1' <
ar 1 ymsum motum stevptir. og 400
j skáld, er syn. þjoð.nn. og he.min- millur meö (,nlsu lagi'
um að íslendingar standi ekki öðr- Þorsteinn heitinn var merkllr
! mu' þjóðitm að baki í þessu efni og göfugur íslendingur. Aðal
jjog geti enn lagt sinn skerf tíl jsefistarf hans var leyst af hendi áj
Aðalkonsúll Bandarikjanna
L m það Ieyti drukku menn 7 líerlin 'hefir fengið skýrslu hjá Dr.! heimsbókmentanna. tslandi
tta á mann af áfengi árlega. og Friedmann, þeim er lyf jýyklSt hafa í Um leikritið segir þýðandinn ým-!dve,ja
eyddu 7 pundum af kaffi og 9 j fundið til að lækna tæringuna, og
pundum af sykri á mann. iyent það stjórn sinni í Washington.
Afturförin í sauðfjáreigninni. og Fkki segir Dr. Friedmann til þess
Sauðfjáreign (án latuha) 516,000 tólksfjölgunin, nauðsynin á aukn-, jgreinilega, <hvernig lyfið er búið til,
C'tfluttur saltf. (h.u.b.) 7 000,000; uni aðflutningum, sem hafís gat|nema að Það er Serum. eða blóð-
Af þessum 62 þús. lifðú í kaup- jbannað, o'g fjárkláðinn í landinu j vatn úr dýrum, sem hafa kalt blóð.
stöðum og af sjávarafla 5,700 að jvar að verða martröð á þjóðlífinu. j Frekari lýsingu segist hann ekki
minsta kosti. Fisksala í önnur, Við ]>etta bættist ómild löggjöf :.v'i'ja gefa, fyr en hann gæti látið
lönd og til syeitabænda gefur þeim i fyrtr verkafólk, sem samin var af! læknum lyfið í té, eftir því sem
töluvert í aðra hönd, og fremur á- fulltrúum bænda, og bændum ein- í l,eir bæðti um og þyrftu meft.
litlegan katipeyri. Velmegun til um til gagns. Fjóröi hluti þjóö- j MeðaliíS segist hann hafa brúkað
sveita er hér unt bil þrisvar sinn-! arinnar lá undir þeirri lögskyldu!við meir en 1200 sjúklinga, með
um tneiri en 1804. Alþingi er aft- að vera hjú. Ef eitthvað af þessu ! góðum árangri. Lcngi segist 'hann
tir komiö á fætur. Plugsunarhátt- fólki ekki var vistað tif næsta árs ! hafa leitað og loks hafa fundið ó-
urinn er gjorbreyttur. Nú ertt þ. 14. maí, þá mátti bjóða vinnu | skaðlega eða óeitraða tegund
mentt að hugsa um það, að gefa þeirra næsta ár upp á uppboði. lærklanna, er hann gerði fjölda-
ann var stutt bttinn að
>essu landi, ]>egar liann
Hér í landi var
>ví eins og í ndttmyrkri. En :
sér sjálfir svarið upp á hina al—Þetta fólk var selt til næstu 12
mennu bænaskrá íslands, sem héð- 1 mánaða eins og þrælar. Afleiðing-
an var send í guðs nafni árið 1795. j arnar af öllu hinu framansagða
Þjóðfundinn er buið að halda og voru einkum tvær. Þótt lands-
þar mótmæla þeir allir. Skólapilt- menn væru svo æstir 1872. að þá
margar tilraunir á, þartil loks hann
hafði breytt þeim svo, að þær
voru til þess hæfar að setjast inn
í líkama mannsins. En til þess að
taka fyrir að þær gerðu skaða,
. , , , , , , , . , , 1 misti siomna.
íslegt, telur a því kosti og lesti fra ;,
j ha.1111
sinti sjónarmifti. .Af persónum. ;t ísIan(li har hann ,hita og þunga
leiksins ]>ykir honum mest t'.m : dagsins, var merkur bóndi og vífta
vert þau Brand og Jórunni, en ; ])ektur sem góður smiður; sntíðaði
Bótólfi biskupi ]>ykir honum að fjölda af hæjum og húsum. Ilann
nokkru ofaukið. Annan ]>átt leiks- ávann sér og virðingu ntanna al-
ins telur hann beztan, kallar hann staðar þar sem hann starfaíi, og
meistaraverk. Jhann var víða þektur meðal matftia
Ö1I er grein þessi rituð af góð- !af öllum stéttum sent ráðvandur
vild og skilningi. en án þess íag-!0)? hygginn niaður. Líkamlegt at-
urgala, sem stundum er látinn bæta j fgjöt*fi og andlega hæfileika hafði
upp skilnings- og ])ekkingarleysið. |bann 1 -hetra lagi og að því skapi
Má Tndriðw Finarssyni það’ vel|var myndarbragur á allri fram-
líka, bæði að vera í tímariti þessu
•haf'fti göfuga sál, í^erka og skýra
hugsun, einbeittan vilja, mikift
þrek, og heita kristna trú. Þeirn
gat ekki dulist, að hann var mað-
ur fróður og vel að sér í mörgu,
og margur var sá er hafði stóra
áiiægju af því að tala við hann og
fræöast af honum, þótt hann væri
búinn að vera blindur mörg ár.
Hann liafði sterka sannfæringu
fyrir sannleika kristindómsins,
haföi yndi af því að guðs orð væri
lesið fýrir hann, og sótti lútersku
kirkjuna á Gimli stöðugt, meðan
hann gat. Þangað var hann leidd-
ur á sunnudögum af einhverjum
af heimilisfólki Hannesar heitins.
Ilann hafði mörg þau einkenni.
sent göfugir tslendingar á öllum
tímum hafa haft og hann hafði
hreina ást til þess sem íslenzkt er.
Eg vil þvi eitikenna hann með
þessum orðum og segja tið liann
hafi verið
íslenzkur fræðimaður
Jslenzkur trúmaður
íslenzkt göfugmenni.
Eimreiðin,
XIX. ár. 1. hefti.
settur á bekk með helztu leikrita-
skáldttm nútimans og eins hitt hve
vel og sanngjarnlega að dæmt er
um þeíta leikrit hans, á viðlesn-
ustu tungu heimsins.
—Tsafold.
komu /hans.
Þeir sem aðeins þektu hantt í
þessu landi, vissu ef til vill ekki
unt það sæti sem hann skipaði á
1>ezta hluta æfi sinnar á Islandi;
cn þeir gátu ekki kynst honum hér
án þess að sannfærast um að hann
kvæði, skiftast á. Finna veiga-
mest er ritgerð sú eftir G. Björns-
son, sent birzt hefir í blaði voru,
en þess var af vangá látið ógetið,
hva'ðan hún var tekin. Lag er þar
eftir Gunnstein heitinn Fyjólfsson,
og ritgerð um hann, ntjög svo ýtar-
leg, eftir Gísla Jónsson i Winni-
peg. Fftir Jón i Múla yrkir drápu
ærið snjalla bóndinn á Sandi, og
er þetta niðurlag drápunnar :
Leikur söngva ljúfa og kvika
Laxár-hulda i skini og kuldum.
áetur hverjan vakað letur
vegleg A i mötli bláum.
Hreima grát í hennar ómi
heyrði eg ])á, er Jón var dáinn.
Helluvaðs í álum öllum
eru tár í hverri háru.
Þarfa og fróðlega hugvekju rit-
ar nngur læknir á íslandi, Ó. L.
Lárusson, um brjóstbörn cg pela-
börn. og mjög margt annað, sem
oflangt yrði að telja, auk þejrra
fretta af ritum er Island snerta, er
út koma erlendis.
I>að er attðséð að Dr. Valtýr
Guðmundsson leggur rækt við
tímarit sitt í alla staði. Eimreift-
inni fer í engan máta aftur, hvað
innihald snertir. og afkoman i út-
sendingu og afgreiöslu sýnir sigj
bezt í ])ví, að ein greinin í tímarit-j
intt er dagsett á nýjársdag, en rúm- j
um 5 vikum síöar er það komið í |
vorar hendur. Vinsældir Eim-eið-
arinnar 'hafa lengi verið miklar,
hún tnun bera sig vel og ‘stingur
það mjög i stúf við hitt aðalritið,
Skírnir, sem er þung byrði áÆók-
mentafélaginu.
efni, kvæðalög, sögur, ritgerðir og
— Stúlka fylgdi bróður sínum
skip í Xew York, og dvaldi s:
lengi, að skipið var lagt frá lam
]>egar hún kom á þiljúr. Hi
tjáði skipstjóra vandræði sín i
bað liann stöðva skipið, en hai
neitaði. Á endanum lét hann ;
bænum hennar, stfeðvaði skipið <
gaf merki heilsuverði á landi, ;
senda bát til skipsins. Báturii
kom, gekk þá stúlka að skipstjór
sem stóð hátt á þiljum í allra au
sýn og kysti hann tvo stóra kos
fyrir greiðann. Skipstjóri sagði
aldrei hafa orðið eins htssa á re
sinni, einsog þá.