Lögberg - 13.03.1913, Síða 2

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. MARZ 1913
Dr. Herbert M. Rosenberg, d. o., D:E., m.t.
I.æknar með handa álagnin" og rafmagni.
002 MAXN STREET, RÓOM 9-XO. TEkEPHONE GARRY 2470
Sérstaklega stumlað að lækna langvlnn vcikiiuli með áþreiflng.
SAGA BEINVEIKINDA FRAÆDINNAR (Qsteopathy)
þð að margar ólíkar aðferðir hafi veriS notaðar, P& er Hiram Still,
læknir frá Kirkviile, Missouri, upphafsmaSur þeirrar fræSigreinar, er
hann nefnir Osteopathy (Beinveikindi), meS þvl aS hann hélt aS öll
veikindi kæmi af sjúkdðmi I beinum. Nú á dögum álíta þeir helztu,
sem þessa fræSi stunda, aS vöSvar, sinar og taugar eigi líka aS takast
meS 1 reikninginn. pessi fræSi hafa tekið stðrmiklum framförum þau
20 ár, sem þau hafa uppl veriS.
Osteopathy er meðalalausar lækningar, er leitast viS aS lagfæra
ýmsa parta likamans og láta þá vinna I samræmi og sameining, og
beítir til þess vísindalegri aSferS.
Lækningar meS rafmagni eru meS þeim hætti, aS veita rafmagni
á sjúkdðma með vlsindalegri aSferS.
En til þess aS not verSi aS rafmagnl til lækninga, verSur aS rann-
saka þaö og læra meSferö þess. Sú lækninga aSferS hefir tekií stór-
miklum framförum sfSustu 20 árin. Margir læknar, bæSi meöala-
læknar og meðalalausir, nota rafmagn til læknlnga. Eg er útiærSur I
olannefndum lækninga aSferðum, og tekst vel aB lækna þessa kvilla:
Allskonar maga kvilla, Indigestion, Constlpation, Catarrh of the Stom-
ach, Kidney Troubles, Rhaumatism, Paralysis, Lumbago, Sclatlca, Neu-
ralgia, Nervousness, Neurasthenia, Impotence, Blood Disorders, Cat-
arrh, Headaches, Astha^ Catarrhal Deafness, Ðiabetes, Chronlc Piles
(not bleeding), Erimmlssion og marga aSra. Marga húSsjúkdóma, svo
sem Eczema, Pimples, Ringworm, Barbers' Itch. o. s. frv. Marga kven
sjúkdóma, svo og hárvöxt á andliti, og tek þau burt til fulls.
Skriftsofutlmi: 10 árd. til 1 slSd.; 2 slSd. til 5 sítðd.; 6 síðd. til 8.30.
Sveitafðlk getur leitaS til mln meB sérstökum fyrirvara, bæSi I
borg og sveitum.
—Lesið auglýsing Dr. Rosenberg I almanakinu Islenzka.
SYRPfl
4. hefti '
er út komið og verður sent á-
skrifendum og útsölumönnum
nú strax
INNIHALD:
Ftóttinn til Egyptalands. Eftir
Selmu Lagerlöf.
\'orhret. Saga eftir Jóhannes
FriSlaugsson.
Oi’ustan við Tours. Eftir Jöh. G.
Jóhannsson.
Dýrafjarðarsaga (luildufólks sagaj.
Eftir S. M. Long.
Ús dularheimi
Smávegis ttm Látra-Björgu.
.Efintýrið af Fjalla-Eyvindi.
Xunnan i hulinsheimum. Saga.
Fanginn nafnlausi.
Rauðaviðar díkkistan. Eftir Anton
Tchekoff.
Smávegi-j; Góð börn bezta gjöfin.
Skritlur. Draumur. Lækning
við stami. Þýzkarikið líður
undir lok.
VERD: 25 Cents.
Sendið eftir Syrpu til útgefandans
Fimm eintök fyrir $i.
O. S. Thorgeirsson,
678 Sherbroake St., Winnipeg.
j)ingi 1875. Þá hefir stórkaup-
maður í Khöfn, sem Koch heitir,
boðist til að láta 300—400 tonna
gufuskip fara 6—8 ferðir miíli
Danmerkur, Færeyja og íslands
með viðkomustað á Skotlandi.
itta og fara á jieint 5 ferðir k ing
um landið. Fjárveitingin til þes a
er 50 þús. kr.
Úr þesstt verður þó ekkert fyr
en 14 á um síðar, — Vestu-útgerð-
in, og á hennl tapaði landssjóður
á fjárhagstimabilinu 180 þús. kr.
Milli 1880 og 1890 fi885?J eru
afskifti dönsku póststjórnarinnar
í af strandferðunum úr sögnnni og
| íslenzka landstjórnin verður eins
semjandi um þær fyrir landsins
| hönd. Sam.gufuskipafélagið hafði
verið stofnað af danska fjármála-
manninum Tietgen í árslokin 1866.
Það var stofnað nteð samsteypu
úr stícnHu skipaútgerðarfélögun-
um. sent ])á voru til i Danmörku
og þar á rneðal var Koch sá, sem
áður er nefndur og fyrstur hafði
boðist til að koma á föstu gufu-
skipasambandi við Island. Byrj-
unin var ekki sérlega stór. Það
vortt 22. skip, samtals 4919 tonn,
og höfuðstóllinn var milli 11 og 2
milj. kr.
Sam. guíttskipafélagið hafði frá
upphafi vega sinna haft íslands-
ferðirnar, og er landsstjórnin hér
fór ein að semja um strantlsigl-
ingarnar, var enn samið við jtað.
F.n, altaf er óánægja yfir ferðun-
um og altaf eru að koma uppá-
börn og aðrir, sem um veginn
fara. komist þurrum fótum, og á
mik!u skemri tíma en áður. Ann-
ars heyrði eg talað um þetta þá
eg var þar efra, og mér sönn
ánægja í að heyra áð það er að
komast í framkvæmd. Og eg veit
að það gleður alla sem hugsa til
að heimsækja tangann; að eg ekki
tali uin |)á, sem jiat eiga heimili,
eða hugsa til að setjast þar að.
Eg læt svo hér við úttalað um
Point Roberts í þetta shtn Og
sendi vinum tnínum og vandafólki
jtar. minar beztu þakkir, fyrir alla
velvild, aðhlynning og gestrisni,
mér ávalt auðsýnda, þá eg hefi
dvalið meðal þeirra. Og óska
þeim af heilum hug allra heilla cg
blessunar i framtíðinni.
Og svo herra ritstjóri; j)ar eg er
orðinn á eftir tímanumí með rit-
smíði ])essa, læt eg hér staðar num-
ið að sinni. En hef í ,huga. að
bæta einhverju við seinpa, við-
víkjandi horginni VTictoria og íbú-
um hennar.
Með bezttt óskum til yðar, Lög-
bergs, og allra lesenda þess, eg er
yðar einlægur.
S. Mýrdal.
Hann vill fá samning til fimm [ stUngur um breytingar.
ára og fá fyrir póstflutning 10 Svo er ráðist j Vestu-útgerðina.
þús. rikisdah á án. Farþegarúm eins og á8ur segir> ^
átti að vera fyrir 30 ferðamenn.
*
Islands fréttir.
Tapið
varð mikið, 180 þús, á . fjárhags
Þingmennirnir okkar eru þá; tímabilinu
mjög hrifnir af þessu nýmeli.| Xú segja Illsir. ah þetta tap
Xefndtn, sem fær það til umsagn- hafi unnist upp aftur óbeinlíniB,
ar, telur það geta -‘haft ómetan-|me8 því a8 landsjóðsútgerðin hafi
leg ahrif a framfor, ve’megun og[or8i8 ti, þess a8 færa_ ni8nr farm.
mentun landsms". í gjöldin hjá Sam gufuskipafel. _
hvo kemst nú jictta á. ; l lvort sem það hefir nú verið
Eftir 1860 koma svo upp krof-; þetta eingöngu. eða aðrar ástæð- ei
urnar um st an lfe ðir kring um | ur ja'nf aitit. þá er þa5 víst, aö
larnhð. Það eru reyndar ekki | fa nngjö|din kekkuðu nokkuS ein-
um
ekki I
kröfur J>á. Það eru bænarskrárj
til konungs, mjög hátiðlegar og|
auðmjúkar.
Þegar fjárhagur Islands ej
skilinn frá fjárhag Dantnerkur
1871. er ákveðið i stiðulögúnum,
að gjöldin til póstferða milli Dan- j
me kur og íslan Is skuli greidd
mitt um j)etta leyti almient, og
líka verður })á sú breyting, að
farmgjöld verða jöfn á vetrum og
sumrum, en áður höfðu þau ve'-
ið no’ kru hæ 'ri að vetrinum.
Þá var það líka. að viðíomustað-
urinn í Skotlandi varð Leith eins
...... , . „ ., og verið ‘hafði alllengi f amin a?
ur nkissjoðnum danska. En verðijen frá i886_87 haf?i vi8komu
nokkur gjold logð á þes-ar póst-j ,ta8urinn veri8 Granton.
ferðir til hins serstaka sjoðs ís-|sú brevtin„
lands, þá skal jafnan dregið af [ ké8an
árstillagi því, sem ákveðið
gerð efti
og var
óskum
gi þvi, sem akveðið e
handa íslandi i 5 gr. laganna.
Með J)essu er skapað það fyrir-
komulag, sem enn helst við, að
gjaldið fyrir millilandaferðirna'',
er greitt ú ■ danska • íkissjóínum.
A fyrsta löggjafaþingi er strand-j
ferðaniálið til meðferðar. Þá er
Gufaskipaferðirnar vifS;talaft um * straudTe -ði - á án. eða
I að gnfuskip fart fjorar ferðir a
Island.
Stutt yfirlit.
ári kring um landið. Á'-sko tnað-
urinn e: áætlaíu- 20 þús. k>\
Þinginu j)ykir ekki lanclsjóður fær
um að greiða þetta einn. en vill j
að danska póststjórnin, samkv
eiga með okkur sjálfi.', ,stöð:ilögunum, taki þátt í kostnað-
inum.
Þegar Vestu-útge ðinni er hætt,
f i árslok 1907, eru lögin um eim-
[ skipaútgerð hinnar íslenzku land-
| stjórnar ekki feld úr gildi. held-
L’T haf'i jnngið 1907 ákveðið, að
G'sfað skyldi f amkvænd þeirra.
\ ar ]>að án efa til j)ess gert. að
cam euru-kUafé!agið s’ó'ldi hafa
þar hitann í haUínu og.hægt væ i
að grípa til laganna ef á jiyrfti að
balda. —"Lögr.”
frá j)ví að \ið fyst
Alla tíð
fórum að
eða nú i hér um bil 40 ár, hafa
samgöngurnar, skipaferðirnar á
sjónum milli lslands og útlanda
og k ing um st endu : lan lsins,
verið stöðugt þrætumál.
Xær J)ví látlau-t hefir sam-
göngumálið verið til umræðu á al-
jjingi. Stöðugt hafa þar veriö f
uppi tillögúr til b.æytinga á því
fyri komulagi, sem fyrir hefir
verið. nýjar og nýjar tillögur.
Stöðugt hafa komið kvartani: úr
öllum áttum um, að samgöngurn-
ar á sjónum væ u ekki eins góðar
og ])ær ættu að ve.'a og kröfur til
jnngsins um að fá þæ - au!- nar cg
endurbættar. Þær hafi ald ei
komist í |)a' lag etin. að menn
væru alment ánægðir með þær.
Og ]>að er ekki útlit fyrir, að svo
geti orðið bráðlega.
Það væ i fróðhgt ef einhver
vildi semja vfiriit vfir sö-gu þessa
máls. Þar mundi koma glögt
fram margt, sem sýndi þroska
}>jóðarinnar á þessti árabili, fram-
farahug hennar og framfa'avið-
leitni.
Hér s’ al afeins mjög stut lega
drepið á einstöku atriði. sem geta
varpað ljósi yfir sögu máLins.
f>að er fvrst lil umræðu á al-
Það verður svo úr. að tillag erj
veitt ú' ríkissjóði til ítrandsigl-
inganna í sambamli við póstferð-
ir milli íslands og Danmerkur, en
landssjóSur leggur einnig fé fram.
Kostraðurinn mun hara ve ið
greiddur að helmingi f á hvoru n |
En meö þessu er fyrirkomulagið j
falið dönsku stjórninni. Þetta var I
18*7?. og hélst ])að svo fram yfirj
1880.
En j>á er stööug óánægja út af j
ferðatilhöguninni milli íslendinga
og dönsku póststjó narinnar.i Al-
þingi vill auka ferðirnar í sam-[
ræmi við nýjar kröfur frá lanls-l
mönnum, en hún ])ybbast við.
1879 er samþykt á alþingi, að
ef póststjórnin fallist ekkí á b eyt-
inga- j)ingsins, j)á skuli stjómin
semja
enskan
Litlu sífar kemur fyrst fram [ um
sú hugmynd, að landið taki sjálft; Arna. ]>ar hann er sonur minn.
að sér st 'andsiglingarrar 1881 j Hn j)ar sem eg hefi hvergi, svo eg
samþykki • þingið. að ef ekki fáist viti til, ýkt frásagnir mínar, þá
framgengt þeim breytingum sen j íyrirverð eg mig ekki hið minsta,
bað óskar eftir á strandsiglingum, [ en skal bæta því við, að öllum fri-
bá megi ráðgjafinn leigja á ls- [ stundum sínum ver hann til bók-
'am’s kostnað skip til ferðanna j lesturs og er því víða heima, þar
Frá Vancouver, B.%C.
20. Febrúar 1913.
(Framh. frá síðasta blaðiý.
Svo er annað listaverkið, raí-
lýsingin er hann hefir stofnað
J>ar, og framleiðir með gasolíns
vél afli; svo fullkomna að hann
getur haft 20 ljós ef þörf gerist á
heimili sínu. Al’.ur iitbúnaður við
þessa raflýsingu er af beztu t:g-
und og að öllu leyti af honum upp-
sett og fvrir komið. Vélarnar
j>ekkir hann nákvæmlega alt í gegn
og gerir við ef úr lagi fara.
I sömu byggingunni, en samt í
öðru herbergi, ^r verkstæði með
ýmsum vönduðuð og verðmætum
áh ridum; svo sem stór “renni-
bekkur" af beztu gerð, allur úr
járni. A honum má renna bora og
yttja skrúfur á hvaða mál sem er.
Hefilbekkur er ]>ar, með allra
handa trésmíða tólum, og margt
um strandsiglingar við [ íleira sem eg ætla ekki upp að
mann, R. Slimon i Leith. j telja ; enda getur vel ve.rið að sum-
finnist að eg hafi sagt núg um
Það á að leigjast 5 snmarmánuð-
Pen/Ingle
1 Underi,eH!
þAÐ er nafniö og fyrir
neðan er vörumerkiö
sem jöur ber aö gá aö
næst þegar þér kaupiö
nærfatnaö.
Sú stærð sem yður hentar af þeim
naerfötum mun passa hverjum og
einum afbragðs vel, slíta hverjum
öðrum nærfatnaði og hrökkva
ekki. Eígi að siður kostar hann
ekki meira en önnur nærföt, og
ábyrgð fylgir, að „andvirðinu
verður skilað aftur, ef þér getið
heimtað það með sanngirni."
_ Kiil í París, Canada, af
P ‘L 'M A N S Limited.
minnið er gott. Honum lætur vel
að lifa útá landsbygöinni, þá mé
finnist, að maðtir^með hans hæfi-
1 leikum, ætti fult eTns''VeUheima
einhverri stórborginni.
Ekki veit Arni neict um ])að, að
eg er að skrifa jætta, og eg býst
við að hotlum þyki ekkert vænt
um j>að: en mér sýnist svo, sem
jessar og því um líkar umbætur,
séu jiess verðar að á þær sé minst,
og jafnvel á lofti haldið. Alveg
| jafnt fyrir því, hvort' ritarinn er
skyldur eða vandalaus.
Þegar hér var komið sögunni,
bárust mér til eyrna fréttir frá
Point Roberts, sem 'vert er að
minnast á, þar j)ær benda í réttu
framfara áttina. Það kvað þegar
vera búið að panta timbur í gang-
stétt, sem leggja skal meðfram
veginum, sem liggur þvert yfir
tangann; þ. e. a. s., þann partinn
af honum, sem of blautur er, til
þess að geta komist á.fram fót-
gangandi á vetrum tafarlaust. Svo
þegar hún er lögð, geta bæði skóla-
Reykjavik 11. febr. 1913.
Innbrotsþjófnaðu : var framinn!
hvað eftir annað í vikunni sem
leið. 1 íshúsið var farið eina nótt-1
ina og náð 10 krónum. Einnig
var farið inn í “Félagsbókbandið’’
í Lækjargötu, en þar mun ekkert
hafa náðst.
Xæturverðirnir höndluðu mann
ema nóttina, er hafði hagað sér
tortryggilega og settu hann í
“steininn”. — \,Tar hann þó laus
látinn daginn eftir, sektaður um 10.
krónur fyrir það, að hann he ði
ekki tilkynt konui sína til bæjar-
ins. Hafði fluzt hingað í haust.
— t gær var maöur þessi tekinn
aftur sakir grunsemda: um, að
liann væ i vi5 riðinn innbrotin.
lafnframt hefir fallið grunur ái
annan mann, er oft hafði sézt
með honum á síbkve’.dum.
í vikunni sem leið, va: og sett-
ur inn Xorðmaður e’nn, er grunu'
hafði fallið á, að valdur væri að
innbrotinu í Pósthúsið i vetur.
Þrír íslenzki' botnv rpungar
seldu afla sinn í Englandi í vik-
unni sem leif;: Skúli fógeti fyrir
1070 pund ster’.ing (tcyjo kr.J j
og er ]>að það mesta, er nokkurt!
botnvö puskip Islenzkt hefi' feng-
ið fvrir einn farm; Jón forseti
seldi fyrir pund og Snorri
goði fyrir 950 pund.
Snjó: allmikill kom hé: um fyrri
helgi og snjóaði öðru hvoru alla
vikuna. Á sunnudagskveldið seint1
kom haglél mikiö. \’oru sum á
stærð við meðal rúsínu.
Eldur kom upp í gærkveldi í
smíðahúsi Jóns Zcega en varð [
slöktur áður en húsið ’ b ynni
Skenuli - úrðu miklar.
Jón Bjarnason smiður lézt að,
heimili sínu Dvergasteini í Súða-
víkurhreppi við Isafjö-ð 3. okt ?.!
1. eftir stutta legu. 76 ára gamai!
Aðalfundur Xáttúrúfræðisfé-
lagsins var haldinn í Safnhúsinu
á laugardagskveldið. Stjórnin varj
endu: kosin : Bjarni Sæmundsson
kennari formaðu:
arsson
Péturss. sk ifari, D.\ Helgi Jóns-j
son féhirðir, Magnús Björnsson
varaféhirðir.
—Ingólfur.
Reykjavík 5. fehr. 1913.
Xorðlingamót var haldið á Hótel
Reykjavík í gær kveldi og sátu þar
um 160 manns. Fáir sáust þar af j
æi5stu embættismönnum bæjarins [
sem áttu þar þó aðgöngurétt.
Borgarstjóri Páll Einarsson [
bauð menn velkomna, en Indriði [
skifstofustjóri Einarsson mælti
fyrir minni Norðlinga. Voru!
sungin tvö Norðlingakvæði, ann-
að ort þá fyrir 3—4 tímum af séra [
Friðrik Friðrikssyni. en hitt var
eftir Guðm. Magnússon skáld, erj
hann hafði ort i fyrra vd;ur. Ennj
talaði Indriði skrifstofustjóri fyr-j
ir minni Skagfirðinga. og er stað- í
ið var upp frá borðum, bað bórg-1
a'stjó i menn hrój>a húrra fyrir,
íslandi og á efti sungið: “Ó, guð
vors lands’’.
Veitingar voru: fiskur, hangi-
ket og brentiivín, skyr og rjómi
og sherry-staup, en kaffi síðar.
Orkester-flokkur Bernburgs spil-
aði. tneðan snætt var, og á síðan,
cr menn tóku að stíga dans.
Sú skemtun stóð til kl. 5 og var
tíininn vel notaður, einkum af
karlmönnum, sem voru í ákveðn-
um minnihluta á mótinu.
Kolaverðið er orðið svo gífur-
legt hér í bænum, að selt er nú
fyrir 2 aura pundið — í smákaup-
um — eða sem svarar kr. 6,40
/fyrír skpd.
Tj-yggvi Gunn-
varafonnaðui, Dr. Helgi
STOR HAGNADUR
« » FYRIR FÓLKID «=—*
Um nokkra daga sel eg fyrir peninga
út í hönd:
1 8 pund raspað sykur . . . . $ 1.00
5 pund kaffi ......$ 1.00
1 tylft ný egg ......... 0.30
aðrar matvörur tilsvarandi
þessu verði,
LEIRTAU af mörgum tegundum og
með betra verði en annarstaðar.
764 Wellington Ave., Winnipeg. Fón Garry 3385
„TITA.jSTICc‘
Eftir M. MARKÚSSON.
Sætröllið fríða á stokkunum stóð,
sterklega smíðað af voldugri þjóð,
listin og krafturinn tvinnuðu taug,
"Titanics” nafn yfir heimsálfur flaug,
:tó virki Bretans þar brosti.
Fram, fram, með krafti um brimprungna braut;
Bretland skal sýna að styrkur og skraut
einkenni leiðina Vestur um ver.
\’eg]egu gnoðina heimurinn sér,
h aða:i hinum og meiri.
Ríkmenni tígin sig bjuggu um borð
brennandi þrá var að geta sér orð,
sædrekans fyrsta skal för verða stór,
freyðið nú öldur og hama-tu sjór,
fleyinu fríða er borgið.
Regineflda öldudýrið stóð
altilbúið skipað glæsfri j)jóð,
brezkur frægðar fáninn gnæfi hátt!
Fa" vel strönd, á brott í vestur átt.
Stórvaxin gnoð um báru beð
brunaði þungu afli með,
heimslistasmíði hæst og mest (
er hafði fyr á græði sézt,
kraftur og fegurtft knýttu bönd
kominn frá Bretlands auðgu strönd,
frægðar og gleði fallvölt tíð
freyðandi gylti ránar lilið.
Vestur um breiðan háru hyl
brosandi Vínlands stranda til
geysaði fleyið krafti knúð
kraumaði hrönn á traustri súð,
glitrandi stjörnur stráðu glóð
straumsollin yfir marar jóð,
hlakkaði undir dular djúp
dimmbláum vafið nætur hjúp.
Skrautbúinn lýður skemti. sér,
skeiðaði gnoð um svalan ver;
| hraðasta ferð var mark og mið
metnað og keppni bundin við.
Skipið var stórt, og sterkt og frítt,
stáli og gulli Bretans prýtt,
haldið ugglaust í hverri þraut
hál j)é> að freyði ránar braut.
•
Gleðin ljómaði, græðir söng,
glitruðu ljós á hverri stöng,
brosandi gæfan gylti alt,
glottandi streymdi djúpið kalt.
öllum var hulin hættu leið,
in hrausta, glæsta, stóra skeið
skal geysa }>ó að gnauði sær,
ei grandað neitt því trölli fær.
Irivað er á hafi’
og liorfir til austurs?
Ramefldur risi
í regin móði,
norðan frá ísskauti borinn á bárunum
baðaður vindum og sænorna tárunum,
hertur í frosti og hásumar glóðinni
helblár á löðrandi straumiðu slóðinni
glottir hann grimt
og gestkomu spáir,
bryntröll Bretans,
búið stáli.
senn skal sigrað
sökkva i kaf,
vaggið mér hrannir, eg hræðist ei neitt!
Brestur1 í böndum
og bryndrekinn hrausti
aflvana orðinn,
á augnabliki
hvað er í veginum voðanum spáandi,
veglegu gnoðina helsvipum sláandi?
Snærisi ginnetldur gnætir í vökinni
glottandi, valdur að slysinu, sökinni.
Svipleg er sjón,
nú syrtir i lofti,
hafnorn hlakkar,
hrannir drynja,
ólgar, æsist
æðandi djúp «
hræðslan og skelfingin umkringir alt.
Skaðinn er skeður
og skipið í voða,
dómurinn: dauði
í djúpi köldu.
Fossa nú innbyrðis sæöldur seyðandi,
sundrandi, sprengjandi, eyðandi, deyðandi,
blandast í tryllingi bálið og straumurinn
bölæði fólksins og helnorna glaumurinn.
Hörmunga* hljóð
til himinsins stíga,
drynja disir
dimmum rómi
gegnum hrópin
hrygðir og kvöl
ógnaði nóttinni örlaga grimd.
Titrar fley, en flóðið streymir,
flótti, neyð og sorgin sker,
liver J>ar öllu öðru gleymir
utan ])ví að bjarga sér,
hrópin dynja: “Guð minn góður!
gættu ]>ess sem bezt eg ann!’’
Dýpsti hjartans ástar óður
eld og kraft i þrautum fann.
Yfir feigðar fári þungu
fyrirliðans hljóma orð;
“Brott með sprund og börnin ungu
— búið fley á ránar storð!’’
Hörð var stundin, svipleg sjónin,
svall í brjóstum undin heit,
vina bönd, og hjartkær hjónin
lielja sundur skar og sleit.
Sorg og kvíði, hugur, hreysti
háðu leik á sömu stund,
hulið afl úr læðing leysti
lífsins J>rá við harðan fund
hetju-göfgi, manndóms máttur,
merkti dauða stríðið kalt.
Undir: hafsins æðasláttur,
efra: næturhúmið svalt.
Sjáið menn á bylgjum blikna
beygða hinstu stundar þraut,
börn og konur veikar vikna
vini byrgja dauðans skaut,
aldrei nöptir nótt á legi
náði hærrí sorgar tón.
Himneskt bros af björtum degi
breiddi tign á hrygðar sjón
Guðlegt þrek frá hrærðum hjörtum
heitan sendi bænar óð,
undir himins blysum björtum
brosti göfg i nauðurn ])jóð.
Hundruð mörg í fylking fríðri
fyltu loftið helgum tón.
Aldrei birtist veröld viðri
virðulegri, hærri sjón.
Ljósin brunnu, hærra, hærra
hrannar flóð á þiljum steig,
hafsins rúm varð stærra, stærra,
stóra gnoðin niður seig.
Inst frá hjörtum óður bliður
upp til himins sendi lag.
Hár í dauða lék þar lýður
lífsins föður hinsta slag.
Sem eldingin i loftinu líður fregnin klökk
]>ar listasmiði Bretans í marardjúpið sökk,
með lýðinn sem að kvað jæear kaldur dauðinn hló
í kærleik guðs og friði með bros á vörum dó.
Já, enn er margt að læra, því listin aldrei deyr
þar liggur knörinn sokkinn og flýtur ekki meir,
en til vor dunar kallið með kröftug lagaboð
að keppa ei við máttinn sem stýrir lífsins gnoð.