Lögberg - 13.03.1913, Side 6

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. MARZ 1913
e f t i r
GEORGE. BARR McCUTCHEON.
um fanst aö klukkustundar viðbótarsvefn á morgn-
ana væri einhver mestu þægindi, sem auSurinn veitti.
Fyrst í staS hafSi hann skemtun af bréfunum, sem
hann fekk með póstinum á morgnana, því að eftir að
blötSin höfðu gert almenningi kunnugt um auðlegð
| taka drenginn og líta eftir honum. Hann var þrem- j, ^ aö því Monty, hvað það er ánægju-
m nvtTAmnn r* , r ..... i legt að þurta eKki að hafa neinar ahyggjur af pvi,
MILJONIR BREWSTERS Ur arUm 1 en g dottir.hennar °- bör-nm h£mig maður aflar sér Vet-ar yfi'hafna! eða af þvi,
ólust upp eins og systkini. Gamli Brewster sparaði hVað lengi kolin endast og alt því um líkt.” •
ekkert tii uppeldis sónarsonar síns. Meðan pilturinn j "Hg bar aldrei neinn kvíðboga fyrir því, hvernig
var burtu við nám á latínuskóla og éyddi svo miklu j eg ætti aö afla mér vetraryfirhafna; það kom alt á
fé, að gamla manninn furðaði sjálfan á, að hann! skraddarann. En eg vildi bara eg gæti átt heima
skyldi líða þá eyðslu, greiddi hann Mrs. Gray skil- hérna eins °S eS Lefi átt áður. Eg vildi mikiö held-
i . , , , . . , . , , • tvt . , , v , ur mega vera hér heldur en í þessu skuggalega stór-
vislega husaleigu fynr herbergi Montys, þo að þau ............„ 1 ö
. ® J 1 r hyst 1 hinm gotunni. ’
,„En þó var hér ýmislegt sem bætti úr. Nokkra stæSu auð- °S aldrei hafði Edvm Peter Brewster «NÚ talarðu eins og þegar vig VOrum ag leika
fyrstu morgnana kom EIlis og vakti hann kl. 7, en j nokkur umyrði um það. Hann var harðlyndur okkur j þakherberginu í fyrri daga. Manstu ekki eft-
hann þakkaði fyrir og svaraði á þá leiö, að hann ■ maður, en enginn svíðingur. jr ag þý sagðist mikið lieldur vilja leika þér þar
þyrfti ekki að flýta sér í bankann þann daginn. Hon- í>að gekk ekki haráttulaust fyrir Mrs. Gray; heldur en — Manstu?
að komast af skuldlaust. Hún átti engar aðrar eign- í “Já, og einmitt af sömu ástæðum vil eg heldur
ir en húsið sem hún bjó í á Fertugasta stræti. Sára- j vera her. Magga. í gærkveldi var eg einmitt að
lítið hafði hún fengið eftir mann sinn, því að mestalt j huSsa um San,la l>akherhergið. og eg segi þér það
t „ , ... ... . satt, að eg gat ekki aö þvi gert að kókkur kom 1
það fe sem hun hafði fengrð 1 arf eftir foöur sinn, ,,,, • , ,
1 ' B . ’ halsmn a mer, og mer la við að fara að brynna mus-
’Meri iweather dómara, hafði eyðst þannig, að maður um Hva5 er nú langt orðið síðan við lékum okkur
hans, streymdi til hans mesti sægur bréfa. Ósköpin hennar lagði það í gróðafyrirtæki, sem mishepnaöist. þar. Já, 'og hvað er langt síðan eg las fyrir þig
öll komu af fjárbónum til góðgeröastofnana, bæði j Samt gat hún haldið gamla heimilinu sínu skuldlausu. "Oliver Oi)tic"? Eg man það svo vel að eg sat vió
þeirra sem styrktar voru af almanna fé og einstakra i lueð því að kenna frönsku og ensku þangað til Mar- þakherbergisgluggann, en þu hallaðir þer upp að
manna, cn þó v„r„ hin bréfin fleiri, scm skrif„5igrét var komin á aldnrinn milli tólf ár. og trtttp. |* ""S' *ta" *"*””• “0n,m
voru í vinsemdar slcyni og af góðvild til hans. Þa var stulkan latm fara 1 gamaldags kvennaskola, ..þa6 er nú orðið langt siðan; kæri Monty _
t þrjá daga var hann í standandi vandræðum. j (>g l>aðan kom hun vel undir það buin að hjalpa moð- em tíu eða tólf ár að mingta kosti”, sagöi hún og
Að honum streymdu fréttaritarar, ljósmyndarar, og j ur s>nni að verjast skuldum. Margrétu varð gott til augnaráðið varð blíðlegra.
kænir ókunnir menn, sem buðust til að koma fé hans j vina> °S það var metnaði hennar1 að kenna, að hún "Mig hefði langað til að fara upp i gamla her-
í fyrirtæki sem hlytu að gefa af sér stórfenglegan l>áSi ekki hjálp þá, sem þeir buðu henni. Hún var ! bergið í kVeld og sjá hvernig þar er umhorfs”, sagði
fríð sýnum, greind, kát og að öllu leyti vel af guði hann með ákefð. "Og þú verður að koma hka
gefin. Hún var léttlynd og hugumbjört eins og vor- j MagSa- Hver veit nema eg geti fundið þar ein-
, , , . , , . , _ ..._ hverja gömlu bókina sem við lásum, og við getum
dagur; þvi gat hun tekið motlætinu með gloðu geði, . , _ • „
, & ’ 1 s s s . Qrðlð ung j annað sinn.”
varð hann að hafa sig undan tállausum uppfund- °g engmn skyldi nokkurn tíma sjá það á henni. að „Jæja> ^ til að rifja upp gamlar endurminn-
ninga manni, sem bauð honum, að láta uppi við hann Ilana Hdaði hugrekki, hvað sem á gekk. ingar”, sagði hún fljótlega. “Þú bíður hérna og
leyndardóm makalausrar ^uppfundningar fyrir þrjú Eftir að Brewster hafði borist þessi mikli auð-, borðar með okkur.”
hundruð dollara, eða hann varð þá að hnekkja þeiml ur ’ hendur, var honum ekkert kærara, en að> láta “Jjá, bíðum við eg þarf líklega — nei — eg
fréttaburði eða því Iikum, að hann hefði verið geröur; liær mæðgur njóta góðs af honum. Honum fanst mundi ekki gera það hvort sem væri. Veiztu að mig
að forseta First National Bank. l)að eiginlega ekki nema alveg sjálfsagt, að hann minti að eg þyrfti að fara í bankann hálf eitt, svo
Einusinni snemma /morguns kom Oliver Harri- gæti gengið umsvifalaust inn i litlu dagstofuna þeúra að ^r’ Perhltls kæm,sti l)aöan td aS borða miðdeg-
s°n og vakti mdjonaeigandann, sem var mjög syfj-1 og lagt þar a borðið fynr framan þær miklar fjar-; anda bragur á mjg enn þá> býst eg við.” Nú þagn_
aður og tók að nudda stírurnar úr augunum á sér upphæðin; en þegar liann fór að hugsa sig betur um, pðl bann ; p>ili, varð alvarlegur og hikaði; loksins
vaknandi við þann vonda draum, að honum fanst ill- sa hann að þetta var ekki eins auðvelt eins og hann Sagði hann: "Það gott hlýtur þó að fylgja þessum
ur anarkisti hafa fleygt sprengikúlu ofan úr kirkju-
arð. Rétt þegar hann hafði neitað manni, sem hafði
boðiö honum til kaups gullnámu í Calarado virta á
fimm miljónir, fyrir fjögur hundruð og fim íu, þá
PLfiSTER BOfiRD
mmmmmmmmmmmmmmm^mm\ iihii nwmi
,',Empire“ tegundin er öll-
um fremri að gœðum: Hefir
til að bera kosti laths og er
eldtraust jafnframt.
,,Að leita að betra er fá-
nýtt.“
. ©Ke)
Skrifið eftir áœtlunum og upplýsingum.
Manitoba Gypsum Co.
Limitcd
Winnipeg, - Man.
bros yfir andlit honum og yfir stúlkunni hýrnaði
sömuleiðis.
"Hver er þessi James frændi þinn?”
“Eg hefi aldrei heyrt hans getið.”
"Þú veröur að fara strax til Grant and Ripley.”
“Ertu búin að gleyma því Magga, að við ætl-
Dr.R. L. HURST,
Member of Royal Coll. of Surgeons.
Eng., útskrifaður af Royal College of
Physicians, London. Sérfræðingur í
brjóst- tauga og kven-sjúkdómum. —
Skrifst. 305 Kennedy Bldg, Portage
Ave. (á. móti Eaton'sj. Tals. M. 814.
Timi til viötals, 10-12, 3-5. 7-9.
THOS. H. JOHNSON og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
íslenzkir lógfræöingar,
Skrifstofa:— Room 8n McArthur
fiuilding, Portage Avenue
Áritun: P. O. Box 1056.
Telefónar: 4503 og 4504. Winnipeg
t ÓLAFUR LÁRUSSON |
t -og - t
BJORN PALSSON t
t YFIRDÖMSLÖGMENN t
f Annast Iögf-æðisstörf á Islandi fyrir f
f Vestur-Islendinga. Otvega jarðir og t
t nús. Spyrjið Lögberg um okkur. t
t ReyKíavik, - lceland |
P. O. Box A 41 +
4
Dr. B. J BRANDSON
Office: Cor. Sherbrooke & William
Telepbone garry 330
OFFicB-TfMAR: 2—3 og 7-8 e. h.
Hkimili: 620 McDermot Ave.
Telepuone garry :t — 1
Winnipeg, Man.
turni í rúmstuðulinn hjá sér; Harrison var æstur í
skapi og lagði fast að miljónaeigandanum um að vera at hafði litið stórt á sig, og verið sjálfri sér nóg. Nú
liafði búist við í fyrstunni. Slikar fjárgjafi.- hlutu auði, að héðan í frá þurfum við ekki að neita okkur uSunl aS iesa saman Oliver Ojitic í kveld
að særa Mrs. Gray. sem komin var af ætt sem alt um neitt.” Þ.etta var ekki sagt varfærnislega, og þcgar
h&nn var búinn að segja þetta, fór. hann að skoða!
.... ... v - 1 ,, , - . , - -v ! miog vandlega gamla mvnd þar mni, svo sem eins
vilch svo til að dalitil veðskuld var komm a husið, ' , v , . . , ,
! rg til að syna að hann væri goöur íyrir sinn hatt.
eitthvað tvö eða þrjú þúsund doUarar, en var Jjó erf-1 Kún svaraði engU; en hann fann að hán var að !
IV. KAPÍTULI.
.... . . . , .. . . . . .... iiiiii fv v u 1 11 1 11 i’>i M rx 1 1 1 1 <1 1 ■ 1 v 1 1 ui 1 >r\ 1 111111. u v v 1 ,11.111 v. 111.3 1
viðbúinn þeifri hættu sem stafaði af skaðabóta mál-
um kvenna er teldu brugöið heitorði við sig. Brew-
ster settist á rúmstokkinn og hlýddi á djöfullegar i® viðfangs. Brewster braut lengi heilann um það.
sögur um það, hversu samvizkulausar konur hefðu \ hvernig hann ætti að fara að því að Ixirga þessa veð-
flegið saklausa og jafnvfel guðumlíka menn og gert þá sljuld, án þess að særa þær mæðgur. fHonum flaug
blásnauða. Milli vatnsgusanna í baðherberginu sár- j 1 hug ínargs konar ráð. sum barnaleg að vísu, en er
bændi Brewster Harrison að varðveita sig, ár og daga hann hugði betur sá hann, að ekkert þeirra du^aði;
fyrir þessu óláni ályganna. hann féfl frá þeim aftur, eins og svo mörgum öðrum j kennilega"hvös'su *aÍlgna'rá’ði.
Ráðanautar bánkans komu saman og gerðu hugleiðmgum smum 1 soniu átt; viðkvæmni þeirra; “Heyrðu, Monty, blessaður segðu nú ekki meira, ,
funda'‘samþykt þar sem þeir lýstu yfir harmi sínum mæðgnanna þoldi ekki neina þá aðferð, sem honum sagði hún hógværlega en þó alvarlega. “Eg veit hvað i ua ,, f ^g^ adl,1 f engJ
yfir andláti barfkastjórans og fengu stjórnartaumana hafði hugkvæmst til að hjálpa þeim. þú ert að fara.
í hendur varaformanninum; að því búnu slitu þeir Hann fór út úr bankanum og hraðaði sér með en þú mátt ómögulega segja meira.”
fund í flýti. Til mála kom að taka Monty í stjórn- rafmagnsvagninum iil Fertugasta strætis og Broad- “ÞVÍ Þa ekk). er ekki alt sem eg á, ykkur vet- Qg hafði honum sýnst Barbara enn þá álitlegri en
arnefndina og var það rætt nokkuð, en frestað til way °S gekk hratt eftir strætinu, þar sein húsmóðir; koniis °S “• nokkru sinni fyr.' Um hana hafði hann verið að
síðari tíma lians var- JIann var ekki enn kominn á staðinn sem veit aS crt hofSinbrIyndur Monty, og eg j hugsa á leiðinni yfir að skrifstofu umboðsmanna
, *. t., , - 1 ■ . veit líka, að þú ert brjostgoður. Þu vilt að vlS j Swearineen Tone’s
Einn ræðumaöurinn eða nefndarmaður banka- hann ætlaði til; en Ixi lurti hann ekki um að nota .-• f h- f - ____________________•> hú átti | á„t a ð se„;., ,
.... D . • Tv c , ,,.x. strætisvapninn lcnt'ra hrátt fvrir 1,t« hó hann lipftsi ! , „• l , . ■ . Sh “Þ»ö er nu sannast að segja, Mr. Grant, að «g
stjormnm var Prentiss Drew ofursti. sem dagbloðm; ^trætisvagninu Itngra þratt tynr það þo hann heföi þettaj og Monty horfði mður fynr sig og vissi naum- hafðj alye j t þvi ,jð ccr æJtti nokkurn fræn(ja”
kölluðu “jámbrautakónginn”. Hann bar hlýtt þel til' vasann fullan af bankaseðlum, sem honum af óvan-jast hvað hann átti af sér að gera. “Við getum það svaraði hann ‘ ’
Monty og hafði Brewster yngri oft komið heim til j anum fanst fara býsna mikis fyrir- Hinrik gamli. j ekki — góði Monty — þú mátt aldrei minnast á þetta j . ‘ , ,Tr pran.í
u c \\ r11t. n x 1 ,, , « 1 1 I rnar^ra ára dvír<uir liiónn var aS sóna lanfhlöfi i framar. Okkur mömmu var búiö að detta það í hug, . ‘ f. /XT’ ,r , I
hans. Drew ofursti var.vanur að kalla hann elsku ,nargra ara dyggu. pjonn, var að sopa lautbloð at .‘ð,, ekki vingjamlega. “Allir sem hann þekti í New York
drenginn sinn", og Monty' kallaði hann “karl-skrögg-1 gaugstéttinni þegar Montgomery kom að húsinu. skiíiS l)að að 'afnvel þó þetta kæmi frá þé" þá er fyrir —20 arum> héldu hann vera dauðan. Hann
inn", en ekki svo að hann heyrði. En sennilegt er "Sæll Hinrik”, sagði ungi maðurinn. “Falleg er fg1 tjlboð’ um h:álp og hess vegna hlýtur það að : fór úr b0^111111 Þegar Þer voruS Gálítill drengur, og
-,laXot,r/ifrcir, cnm Ki. or, uKr „x cAiv, ’ ' I hélt til Astralíu að eg held. Hann fór að leita sér
auðæfa, og mun ekki hafa veitt af því í þá daga.
Þetta bréf frá Mr. Jones er líkast dauðs manns
I • Síðari erfðaskráin.
skygnast inn í djúp sálar hans. “Nú getum við prýtt j ,.[>ér eruð bæöj hamingjusamur og óhamingju-
heimilið herna eins og okkur synist, — og þu veist „ , ,, _
að hitunarofmnn liefir altaf verið 1 halfgerðu olagi, . _ .
ívc eða þrjú síðustu árin —” hélt hann áfram ogj un&1 maSurinn vat sestuI mSut inni skrifstofu
bar ótt á; en nú greip hún, blí'ðlega um h nd hans, og fjlant anci Ripley s daginn eftii. Mon.gomery var
stóð frammi fyrir honum, há og beinvaxin. með ein- half-Þreytu1egui og var auðséð að hann hirti lítið
um erfðaskrá Janies T. Sedgwicks. Nú mundi hann
j þó óljóst væri eftir móiðurbróður sínum, sem ekki
vcil „vaj hafSl spurst til langa hríð. Hann var dálítill d eng-
. , . U’a , VC;V‘Vr hnokki þegar hann sá James frænda sinn, þá sjaldan
að hann kom til foreldra hans. En kveldið fyrtr
hafði Brewster snætt kveldverð hjá Drews fólkinu,
Dr. O. BJ0RN80N
Office: Cor. Sherbrooke & Wílliam
niI.KPHONEi GARRY 3S«
Office tímar: 2—3 og 7—8 e. h.
Heimili: 81 O Alvcrstone St
TEEEPHONEi GARRY T03
Winnipeg, Man.
Dr. W. J. MacTAVISH
Office 724J íargent Ave.
Telephone Vherbr. 940.
\ 18'12 f- m.
Office timar S 3-6 e. m.
' e. m.
— Heimili 467 Toronto Street _
WINNIPEG
telephone Sherbr. 432.
J. G. SNŒDAL
TANNLŒKNtR.
ENDERTON BUILDNG,
Portage Ave., Cor. Hargrave 8t.
Suite 313. Tals. main 5302.
að Miss Barbara Drew hafi mest valdið því að hugir laufblaðahrúgan sem þú ert búinn að sópa saman j særa okkur.”
Jiessara tveggja manna drógust hvor að öðrum. hérna. "Eáttu mig aldrei heyra jietta, Magga,” sagði
Þegar Drew ofu'sti fór út úr herbergi banka-; 'ÓJatautaSl Hinnk °S leit ekkl emu sinnij hann í bænarrómi. kveðju. Ef við hefður ekki verið umboðsmenn Mr.
sfjórnarinnar kveldið sama. sem fundurinn fyr um \ UPP fra Þvl> sern hann var að gera. Hinrik var fúl- "Mamma gæti ómögulega þolað það. ef þú byöir fones um mörg ár> hefgi mér verið nær að halda, að
getur hafði staðið, hélt hann, beint á fund Montys,: Iyn<fur 1 meira lagi. henni peninga á jienna hátt. líenni mundi gremj-j olj | iessi saga væri ósönn. Þaö er svo að sjá sein
sem hafði tilkynt bankaráðinu að hann hætti störf- “Er Mrs- Gray heima?” ast Jiað, Monty. Þaö^ er kannske lieimska, en þu. móðurbróðir yðar hefir komið fram í Montana fyrir
um við bankann. *'‘Nú rumdi i Hinrik svo sem jánkandi spurning-
“Æ, elsku drengurinn minn”, sagði ofurstinn og í unnl-
tók innilega í hönd unga mannsins. "nú hafið þér “Þu ert stuttur í spuna eins og fyrri daginn.”
fengið færi á að sýna hvað í yður býr. Yður hefir j Hinrik kinkaði kolli og þagði.
nú bo'ist mikill auður í hendur, og yður ætti að vera Brewster lauk upp með Iykli, sem hann hafði j
í lófa lagiö að þrefalda ihann. Ef eg gæti eitthvað að- j sÍalfur> fleygði hattinum sínum á stól og stikaði inn
stoðað yður, þá er það guðvelkomið.” 1 bókaherbergið. Margrét sat viö gluggann með bók
. Monty þakkaði.
“Þér megið eiga víst, að það fólk leitar á yður, \
| Dr. Raymond Brown, I
%
SórfræÖingur í augna-eyra-nef- og
hála-ej ukdó«n um.
verður að láta ])ér skiljast það eitt skifti fyrir öll, I hér um bil fimtán árum, og tókst Jiá mikil vinátta með
aö \ýð getum ekki jiegiö fé af jiér. honum og gamla Swearingen Jones, einhverjum rík-
“Eg var áð tala við þig — að þið -— æ þettaJ asta manni vestra. Sedgwick undirskrifaði erfða-
spillir allri ánægjunni af auðnum,” sagði hann óþol- j skrá sína á dánardægri 24. Sept., og var þá ekki
inmóðlega. ! nema eðlilegt að hann fæli Mr. Jones að sjá um að
“Monty!” \ henni væri fullnægt. En einmitt þess vegna er nú
"Við skulum tala um jietta skynsamlega, Magga nlal l)eftá komið í okkar hendui, Mr. Brewster. ’
— þú skilur ekki —” tók hann til máls og vonaðist “Rett er það, ’ svaraði Montgomery hálfhissa,
í kjöltunni. Einlæg vinátta skein úr augum hennar, nú eftir að hún væri að láta undan. en hvernig stendur á að jiér sögðuð að eg væri bæði |
svo ólík ])ví sem hann hafði mætt annarstaðar umj “Hættu þessu!” sagði hún i skipunarróm, og nú; ham,ngjusamur °g óhamingjusamur? ’
• , , .. . i lamran tíma Hún tók í hönd hanS rw cao-si hlátt I brá fyrir leiftri í bláum augunum, sem 'hann hafði' “Málavextir eru svo einkennilegir, að þegar þérj
sem kaiin að setja kænleg brogð til að eyða fé yðar. , r ... „ . I orðið var við einu sinni eða tvisvar áður. eruð búnir að fá fulla vitneskju um' þá, munuð þér
Hann stóð á fætur og gekk þvert yfir gólfið.1 san.nt"‘erast um> aS eS hefi ekkl tekið of djúpt í ár-
nokkrum sinnum, staðnæmdist svo frammi fyrir 1 inni er hafði þau orð um. Eg man ekki betur en að
henni brosandi — Jjrosið var raunalegt, en brosje£ Sctl l)ess 1 biéfinu til yðar í gær, að þér væruð
samt. Henni var vott um augu þegar hún leit á hann. SelSur e'fingi að öllum eignunum. Eg^ímynda mér
“Þetta er bannsett hleypidóma heimska, Magga, aff7öur komi Það óv.f.nt að hefra’ f >nf Sedg™ck
og þú veist að það er satt", sagði hann. er hann sá attl nærri þvi SJO m,lj0mr d°llara þegar hann do
að engu varð um þokað. Montgomery stóð sem steim lostinn og einblíndi
... ; . ,. ,, , ,: á gamla logmannmn, sem gat sagt frá viðburðariku
Þu hefir ekki seð bretm, sem komu til þin 1 , . v ö f . B ö
morgun. Þau eru þarna a borðmu , sagði hun, og , , .
vildi leiða talið að öðru. ! Hann attl gul1namur °g hjarSlr 1 norðvest.ir
r. . ,•(■ ... , .. . ^ j ríkjunum og er enginn vafi á aö verðmæti þeirra, er
Hann fann bretm og settist aftur 1 gluggann ogi, t t \. • c- •, •
« vc " c'x * v. c'1 í)aS sem eS sagSl- 1 brefinu til vor segir Mr. Jones
for að hta a umslogm. Siðasta brefiö var fra: . , ,, - T,mn 0 , . . . , , . r ,
Grant and Ripley lögmönnum, og gat hann ekki aðj’ “ s
I ir,gu ættl hann aS valda? En þú verSur aS játa það j Sér gert að hrópa upp .þó hann væri annars hugar, r°m l' g ® konf hann l88S fra Astia'
að liann kom nokkuð óvænt. Æskuvinur okkar fer er hann sá efni bréfsins. Hann las það upphátt fyrirj ■U' ’ 1 ,>aUn <l '„V1.'1'1 ,ei lva' 1111 1 ^o ooc/. og
1 m J I40.000 þus. dollara. Eftir fimm ar haföi hann eign-
heöan a laugardagskveld með hálfsmánaðarkaup íi Margretu. ast miklar hjarðir, og eftir tæp fimrn trá þeim tíma,
III. KAPITULI. vasanum. Fimtudaginn næstan á eítir kemur hann 3°' bept- ^ hafði hann eignast þrjár auðugar gullnámur. Auð-
aftur og er þá orðinn miljónaeigandi, svo að ljóm- Montgomery Brewster, Esq., tirinn hlóðst að honum; alt sem hann snerti við vaið
inn stendur af honum. 1 1 ew Mork' ' að gulli. Hann var liygginn, varkár og ötull, og hann
.,Ar. , , • .v „ , Kæri herra: Oss hefir borisl bréf frá Mr. j fór með fé sitt eins og slunginn Wallstrætis fjár-
Mer þykir v*nt um að fanð er að ljoma af | Swearengen Jones í Montana, sem flytur þær sorg- j málamaður.
326 Somerjset Bldg.
Talsími 7262
Cor. Oonald & fPortage Ave.
Heima kl. io—i og 3—6,
*
*
»
jj .................................. n
Sá ógangur verður afarþreytandi”, hélt ofurstinn afram: 'AlS f°gnum fegmsamlega tapaða syninum,
áfram. “En þér skuluð ekki hlusta á slíkt. Hugsið ! e‘" hann kemUr heim lil sin aftur”
yður vel um. Ekkert liggur á. Yður mun bjóðast “Mér fmSt að mér Svipa meir tiJ aHkálfsins.”
færi á að græða fé á hve-jum degi, sem þér eigið Xu rann l)óttasviPurmn af honum.
ólifað, svo vður er bezt að fara hægt. Eg hefði verið j "Mér datt },aS 1 hu« lika’ en Þoröi ekki aS hafa
orðinn ríkur fvrir mö'gum árum. ef eg hefði verið 1 0rð á því”’ sagSi hún hkeglandi- -‘MaSur verSur aS
nógu hvgginn til að hlusta ekki á áeggjanir manna.1 tala varlega við auðuga ættingja'”
Allir munu þeir reyna að ná í einhvern skerf af i "Fan aUÖUg,r ættin^ar gmskjóttir, Magga; ef
eignum y«ar. Yerið/aðgætinn Montv. Ungir menn eg heldl að þeSS1 auður minn ^ orsök Þess að ein'
og auðugir eru attaf freistingarbráð. ” Svo hugsaði hver bre-vtinS yrSi okkar á milli- Þa mundi e§ afsala
hann sig um stundar korn og sagði: "Kannske þér I mér honum samstundis-"
viljið gera svo vel og koma heim til okkar og borða í “Þvætting*r> Monty"’ sagði hun * “Hvaða breyt-
hjá okkur kveldverð núna?”
Mrs. og Miss Gray.

A. S. Barda!
843 SHERBROOKE ST,
sel»r líkkistur og sinnast
jid úiiianr. Allur útbón-
aOur sá beEti. Ennfrem-
ur selur hann allskonar
minnisvarOa og legsteina
Tnlfí CÝax>z>jr 2152
S. A. 8IGURDSON
Tals. Sherbr, 2786
S. A. SIGURÐSSON & CO,
BYCCIJtCAI^EfiN og Ff\STEICNI\SALAR
Taísími M 4463
Winnipeg
Skrifstofa:
208 Carlton St;
Þegar hann dó í Portland skuldaði hann
Mrs. Gray átti heima á Fertugasta stræti. Svoj
árum skifti liafði Montgomery talið heimili hennar, mer. Þvi atti eg ekki von a. ’ j [egu fréttir, að frændi þinn Janies T. SedgtVick hafi ekki nokkrum manni nokkurn hlut. Eignir hans
sem var rolegt og gamaldags heimili sitt. Afi hennar “Eg get nú reyndar ekki sagt, að þú sért orðinn ancIast 24. þ. m. í M— sjúkrahúsi í Portland, eftir voru algjörlega skuldlausár — vissar og áreiðanleg-
haföi búið jiarna á undan henni, og hafði hann verið j mikiö breyttur,” sagði hún, og var ekki laust við að stutta sjukdomsle&u- Mr. Jones hefir verið kjö iiúij ar eins og, stjórnarverðbréf. Þetta er býsna óvænt
einn af frumbýlingum borgarinnar. Þarna hafði hún rómurinn væri óstvrkur oe bó að skuWsýnt væri ! 1,1 í*eSS að Sja erf5askra fræn(fa yðar fullnægt, ogj fregn, finst yður ekki?” spurði lögmaðurinn og virti
” y . .., ’í hefir hann skijiað oss umboðsmenn sína, hér eystra.; Brewster fyrir sér.
Hann sendir oss að fylgiskjali eftirrit af erfðaskrá

fæðst; í gömlu einkennilegu gestastofunni í þessu sýndist honum ekki betur, en að henni vöknaði um
húsi hafði hún verið gefin i hjónaband; við þetta augu.
frænda yðar, og eruð þér gerður erfingi hans, með
heimih voru allar bemsku^ endurmmmngar hennar,j «|>egar öllu er á botninn hvolft, þá er það ekki skilyrðum, sem þar eru tilgreind. Viljið þér gera svo
tengdar. hjúskapartíminn þó stuttur væri. og .vo öll, svo mjklum erfilHeikutn l.imdiS a5 vería
þaii ár, sem lítsin voru frá því hún var® ekkja. hann dl*gind»lega, “þegar
Gray og móðir Montgomery hofðu verið skólasystur j maður hefir haft miljón dollara eftirlanganir.”
og leiksystur og vinskapur þeirra hafið aldrei dvín- j «0g fimtíu centa möguleika,” bætti hún við.
að. Þegar gamli Brewster var að leita sér að heim- “En samt er eg viss um, að eg hef aldrei jafn-
ili handa sonarsyni sínum, sem mist hafði foreldra j mikla ánægju af mínum miklu auðæfum, eins og af
sína, þá hafði Mrs. Gray beðið hann að lofa sér að j peninga vandræðum mínum.”
vel að finna oss á skrifstofu vorri í kveld, ef þér
eigið hægt með? Það er áríðandi að þér fáið strax
að vita um það, sem fram er tekið i erfðaskránni.
Virðingarfylst
Grant and Ripley,
Þetta kom eins og þruma úU heiðskýru lofti.
Þegar Monty tók að ná sér eftir undrunina, færðist
Lögbergs-sögur
fást gefins með því að
gerast kaupandi blaðsins
Miss C. Thomas
PlANO KENNARI
Senior Cerlificate of Toronto
Univtrsity
Talsími:
Heimili 618 Agnes St. Garry 955
Vér leggjum sérstaka áherzlu á aS
selia meSiil eftir forskriptum lækna.
Hin beztu me'Söl, sem hægt er aö fá,
eru notuð eingöngu. pegar þér komiS
meS forskriptina til vor, meglö þér
vera viss um aC fá rétt þaC sem iækn-
irinn tekur til.
COHCLEUGH & CO.
Notro Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phone. Garry 2690 og 2691.
Giftingaleyfisbréf seld.
J. J. BILDFELL
FASTEIG^ASALI
Room 520 Union bank - TEL. 2685
Selur hús og lóSir og annast
alt þar aClútandi. Peningalán
W\/>/\A/«/»/WVWWWI/'/'/WV</WVS>N/S v> *