Lögberg - 23.04.1914, Page 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 23. APRÍL 1914
5
Stefna Framsókn-
arflokksins:
1. —Að hafa til góða skóla
handa öllum, og láta
alla nota þá.
2. —Að loekka og afnema
tolla.
3. —Að utrýma vínsölu.
4. —Að veita konum jafn-
rétti við menn.
5. —Að innieiða beina lög-
gjöí-
gagns, og ættjörðinni og móöurþjóS-
inni til sem mests sóma.
Verkahringarnir eru hér margir og
stórir; hvati sem menn vilja stunda,
liggur þeim opiS — meS tímanum —
eí þeir eru nógu einbeittir í aS stefna
aS því og missa aldrei sjónar á því,
og nógu miklir menn til þess aS sitja
aldrei auSum höndum á meSan þeir
eru aS bíSa eftir tækifærinu eSa
möguleikanum til þess aS komast í
þá stöSu, sem hugurinn hvílir á; hafa
alt af eitthvaS fyrir stafni. ISju-
leysiS hefir eySilagt marga góSa ís-
lendinga i þessu landi; þaS er satt,
sem danska máltækiS segir, aS „iSju-
leysi er svæfill 'djöfulsins."
Já, menn þurfa umfrma alt aS
spyrja sinn innri mann, til hvers þeir
séu bezt fallnir, og hætta svo aldrei
fyr en sú atvinna næst, sem er geSi
þeirra kærust. Undir því er þaS
komiS, aS þeir vinni ekki meS hang-
andi hendi; undir því er komin ham-
ingja þeirrra.
Þeir íslendingar, sem heim e'ru
fiuttir, ættu aS gera alt sem þeim er
unt til þess aS leiSbeina vesturflytj-
endum aS þvt er atvinnuval snertir,
þegar hingaS kemur, svo þeir hafi
einhverja hugmynd um þaS þegar á
land er komiS.
Eitt er þaS, sem á ríSur, þegar hér
kemur, og þaS er aS læra máliS —
enskuna. ÞaS er sama aS vera hér
mállaus og aS eiga aS slá ljálaus eSa
að róa áralaus, eSa ganga fótalaus.
ASa! vopniS í orustu samkepninnar
hér í hverju sem er og hvernig sem
á stendur, er enska máliS. ÞaS er
því um aS gera fyrir þá, sem liingaS
koma, aS ná haldi á því sem allra
fyrst og sem allra bezt. Sá, sem
ekki kann máliS, getur ekki komist
aS neinu nema því lélegasta, hversu
góSum hæfileikum sem hann er
gæddur aS öSru leyti. TrygS viS
móSurmáliS má ekki koma fram í
því, aö forSast sé aS mæla aSra
ttingu; þaö er sama sem aö kippa
fótum undan sjálfum sér, þegar mest
ríSttr á aS standa setn fastast.
íslendingar í Winnipeg ættu aö
eiga nokkurs konar leiSbeiningafé-
lag fyrir þá, sem hingaö flytja; fé-
tag, sem gæfi mönnum upplýsingar
og hjálpaöi þeim á ýmsan hátt, þeg-
ar hér kemur; og þetta félag ætti aS
kenna ensku ókéypis á vetruiTi. Það
væri afar mikils virSi fyrir nýkomiS
fólk; þaö væri því. meiri hjálp en
peningagjafir, meiri hjáíp, en allar
ráSleggingar. ÞaS eru menn í Vest-
ttrheimi, sem hafa veriö hér io—20
ár, og geta enn ekki talaö, lesiö né
skrifaS enska tungtl, og þeir hafa
fariS margra tækifæra á mis- fyrir þá
sök eina.
Að hafa rangt við í spilum.
Þaö hefir ávalt þótt lélegt, og
lýsa lágri sál og óhlutvandri, aö
hafa rangt viö í spilum. Þeir sem
aS því hafa oröiö uppvísir, hafa
venjulega haft á sé r homauga
meöspila- eöa réttara sagt, mót-
spilamanna sinna. ÞaS aö búa
þannig í hendur sér meö svikum;
skapa sjálfum sér tækifæri, til
þess aö vinná meö hrekkjum, er
eitt hinna allra verstu níöings-
bragSa, sem frammi er liægt aö
hafa í nokkrum leik. “Hann hef-
ir rangt viö í spilum”. Væri þetta
sagt um einhvem heima, þá þótti
þaS slæmur vitnisburöur. ‘Sumir
menn, sem virkilega settu sig út
til aö hafa rangt viö í spilum, voru
svo leiknir í því, aö engir sáu viö
þeim. ÞaS var eins og einhver ó-
hreinn andi sæti viö hliö þeim,
meöan á spilinu stóö, og hvíslaöi
þeim í eyra nýjum og nýjum
klækjaráöum, til þess aS geta haft
rangt viö. Sumir voru svo leikn-
ir í þvi t. d. aS svíkja lit, aS furöu
gegndi; aörir höföu sérstakt lag á
því aS ná í spilin áöur en þau
voru gefin og raöa þeim þannig í
stokknum aö þeir hlytu sjálfír aö
fá betri spil, en þeir gátu vænst
ef sanngirni væri látin ráöa; enn
aörir höföu lag á því aö stela
slögum frá móts'pilamönnum sín-
um og telja sér þá. Já, brögöin í
rangri spilamensku voru og era
svo mörg, og svo ljót aS furSu
gegnir.
Þaö eru til spil, sem aöeins era
uotuS viö skemtanir og gleöskap;
aöeins til þess aö stytta mönnum
stundir; í þeim spilum er þaS sem
þessir hrekkir áttu sér staS, og
þeir em ljótir; þeim mæla fáir bót.
Þá hefir þaS heyrst stundum, aS t
spilum væm allir krókar leyfilegir.
Páll sál. Melsted sögukennari sagöi
okkur þaS einu sinni í latínuskól-
anum, aö ef hann vildi þekkja
mann gaumgæfilega, þá teldi hann
þaö öruggasta ráSiö aS bjóöa hon-
um heim til sín og spila viö hann.
Geöslagiö og eiginleikar hans
kæmu þar betur í ljós, en viö flest
önnur tækifæri; þar birtist hans
virkilegi innri maöur. “Og muniö
þiS þaö, piltar mínir”, sagöi hann
meS fööurlegum áminningarrómi,
“aö hafa aldrei meira saman viö
þann mann aö sælda, en þiö nauS-
synlega veröiö aS gjöra, sem hefir
rangt viS í spilum”. Já, þaS er
ljótt aö hafa klæki í frammi í gam-
anleik.
En þaS eru líka til alvarleg spil,
alvarlegt kapp á milli flokka og
einstaklinga, og eins ljótt og lágt
sem þaS er aö viöhafa svik í tafli
eöa svíkja lit í spilum, þá er þaS
enn þá ljótara, aö hafa rangt viö
í þeim spilum eöa leikjum, sem
alvara fylgir.
Þegar um mikilvægustu og
helgtistu velferSarmál þjóöarinnar
er aö ræSa, eins og t. d. stjómmál,
þá er þaö sérstaklega ódrengilegt
aö hafa rangt viS. Sá sem þaö
gjörir, hlýtur aS fyrirgjöra trausti
sinu og viröingu, ef á hann er litiö
réttum augum sanngimi og óhlut-
drægni.
Roblinstjórnin hefir nýlega haft
rangt viö í sínu pólitíska tafli, og
þótt sumir telja þaö, ef til vill
engar fréttir. og þaö máske sé þaö
ekki, þá er þaö þánnig vaxiö, aö
upp þarf aS komast og veröa íhug-
aö. Allir muna Macdonald kosn-
inguna sælu; allir hafa í huga
mynd af Gimlihneykslinu. Til
þess nú aS geta leikiö samskonar
leiki livar sem vera vill viS næstu
kosningar, hefir Mamtoba stjómin
samiö og samþykt ný kosningalög
þannig úr garöi gjörS, aS hún get-
ur nálega óhult neytt allra sinna
bragöa, án þess aö kærur eöa rann-
sóknir geti komist aö. Þetta er
aö liafa rangt viö í spilum. Þetta
er aS svíkja lit. Þetta er aö hafa
brögS í tafli. “VariS þiö ykkur
piltar mínir á þeim sem hafa rangt
viö í spilum”, sagöi Páll.
Þessi nýju kosningalög skulu
bráSlega sýnd í Lögbergi.
Hegning og réttlæti.
cftir Dr. Frank Crane.
Á mánudagsmorguninn eftir
páska, voru fjórir menn leiddir út
úr fangelsi í bænum New York,
þar sem þeir höföu verið í varö-
haldi.
Skjálfandi, titrandi, biöjandi,
biöu þeir þess ineö óútmálanlegri
angist aS lífiö sem náttúran haföi
gefiS þeim, væri kvaliS úr þeim af
meSbræörum þeirra. “Þeir höfSu
unniS glæp, þeir höföu drepiö
mann, og þess vegna drápum viö
þá”, segja hinir vitru spekingar og
hreinu bræSur í hátíSlegum rómi.
“Þaö er aSeins réttlætiö, sem viö
framfylgjum”, segja þeir.
En þetta er ekki réttlæti. ÞaS
er hefnd, sem er alveg óskyld rétt-
læti.
Ein af þeim allra rótgrónustu
villum, sem þjóöimar stjómast af,
,er sú, aö hefnd sé réttlæti.
Réttlæti þýöir aö gjöra þaS sem
rétt er. Hefnd þýSir aö valda sár-
sauka til þess aö launa ílt meö illu,
gjalda líku líkt. Hefnd er gjör-
samlega árangurslaus í þá átt aS
bæta þann sem brot hefir drýgt
eSa í þeim tilgangi aS vernda þjóö-
félagiS.
Þegar maöur vinnur glæp, þá
er þaö réttlæti i fyrsta lagi aö
leiörétta alt, sem hann hefir aflag-
aS, aö svo miklu leyti sem hægt er,
grenslast eftir hvaS þaö var, sem
Ieiddi ógæfumanninn til óhappa-
verksins og ey<ja þvi ef hægt er,
og koma í veg fyrir aö hann gjöri
þaö aftur.
Hegning eöa hefnd, þaS aS
láta þann liöa sem brotiö hefir,
er alveg jafn skynsamlégt eSa á-
hrifaríkt eins og þaö væri aS
berja hestinn sinn, fyrir þaS, aö
hann heföi stígiS ofan á tána á
manni eSa brjóta hurSina á húsinu
sínu af því hún hefSi slegist í nef-
iS á manni.
Munur á hegning miöaldanna
og hegning vorra tíma, er enginn
í insta eSIi sínu eöa tilgangi.
Grimdin er sú sama, hefnigimin
er sú sama, aöferSin aöeins er
önnur.
Þangaö til lijátrú hegningar eSa
hefnigirninnar er útrýmt, er ekk-
ert réttlæti mögulegt.
HvaS heföi þá átt aö gjöra viö
þessa fjóra menn ?
t fyrsta lagi átti aö flýta réttar-
farinu í máli þeirra. Þeir áttu aS
vera yfirheyrSir og dæmdir á ein-
földu og auöskildu máli. Allar
mótbárur lögmannanna, sem auö-
sjáanlega voru aöeins til aS tefja
máliö, áttu aS vera hindraöar.
MeSferS glæpamála í Bandaríkjun-
um er skrælingjaleg, svíviröileg og
heimskuleg. Tökum t. d. Thaw-
máliS. ÞaS er ekki hræSslan viö
lögin og vald þeirra, sem hræöir
glæpamanninn. Þessir menn áttu
aö vera fluttir í fangelsi þegjandi
og hljóöalaust. Þeir áttu aö vera
haföir i gæslti án misþyrmingar —
andlegrar eöa líkamlegrar, og látn-
ir vinna, og goldiö kaup sem gengi
til þeirra, er þeir áttu fyrir aS sjá.
Þeir áttu aS njóta heilnæms lofts
og sólar, en ekki vera hneptir í
myrkvastofu.
RíkiS á aS viöurkenna þann
sannleika, aS glæpamenn þjóöar-
innar eru ekki annaS en drengimir
hennar, sem hún vanrækti aö
kenna; ÞjóSin á aö skoöa sig sent
móöur þeirra, er skuldi þeim upp-
eldi og fræöslu og lœkningu.
Þegar vel er skoöaö ofan í
kjölinn, þá er þaS sannanlegt, aö
nálega hver einasti glæpur er af-
leiöing þess aö vissar stéttir, flokk-
ar eSa einstaklingar njóta ekki
jafnréttis viS aöra.
Þetta er stórmál, þaö grípur inn,
í allan þann mikla vef, sem kall-
aötir er stjómfræöi og framfarir.
ViÖ höfum ekkert siöferöislegt
leyfi til þess aö lífláta—myrSa—■
þá einstaklinga, sem hafa misstíg-
iö sig aö einhverju leyti, ef til vill
vegna þess aö vér ekki gjörSum
skyldur vorar gagnvart þeim.
Þaö er ekki af neinni óstjóm-
legri samhygö viS yfirsjónarmenn-
ina, sem þessar línur eru skrifaS-
ar, nei, þær eru aS eins skrifaöar
af heilbrigöri skynsemi.
Þegar börnin gjöra eitthvaö
rangt, er þaS siöur heimskra og
skapillra mæSra aS berja þau.
Flengingin bætir ekki fyrir brotiö;
hún skemmir aöeins, bæöi þann,
sem baröi, og þann sem barinn var.
ÞaS er heimska, ef ekki annaö
verra. Vitrar mæSur gæta aö á-
stæöunni fyrir yfirsjón barna sinna
og sæta tækifæris til aö laga hana.
Vér höfum viShaft hefndaraS-
feröina i þúsundir ára, og höfum
jafnvel fariö svo langt í óguöleik-
anum, aö þykjast breyta þar eftir
guöi almáttugum. ÞaS er mál til
komiö aS vér förum aö gæta skyn-
seminnar í þessu efni.
„Tvœr hliðar“.
Undir þessari fyrirsögn er
prýöisvel rituö grein í Lögbergi
16. þ. m. eftir ritstjórann. Og
útfrá því málefni sem ritgerSin
fjatlar um, liggja spumingar til
svars fyrir lesendur blaösins, og
sökum þess, aö eg er gamall vin-
ur ritstjórans, þá ætla eg aö rita
nokkrar línur viSvikjandi þesstim
spursmálum. En aldeilis ekki aö
eg treysti mér til aö leggja algilda
og heillavænlega reglu fyrir þetta
stórmál, sem eg leyfi mér aö kalla
þaS. Máske aS eini árangurinn af
línum mínum veröi sá, aS aörir,
langtum færari, glöggari og fram-
sýnni menn eöa konur, taki til
máls. Og þá væri ómak mitt vel
borgaö.
ASal spttrningin sem til gmnd-
vallar liggur er þessi: “Er þaS
heppilegt aö hafa skemtanir og
gleöskap, til þess aö ná mönnum
inn í alvarlegan félagsskap og
halda þeim þar ?” — Eg segi já.
“Og hversvegna er þaö ” Þiessu
ætla eg aS reyna aö svara. En
þaö eru aöallega þrjú málin eöa
félögin, sem eg sný mér aS.
Kirkjuntálin, bindindismál og
stjórnmál — pólitík —; önnur
smærri félög meöal vor landa hér,
em þannig vaxin eöa þess eölis,
aö varla gjörist þörf aS minnast
þeirra í þessu sambandi; því
“Bandalög” og önnur unglinga fé-
lög hjá oss eru kristilegs eölis, og
hevra því undir liö kirkjunnar. Þá
er fyrst:
Kirkjan.
Spursmálslaust er félagsskapur
sá, sem bundinn er viS kirkjur
vorar, lang sterkastur og happa-
drýgstur, ekki einasta í trúarlegum
og andlegum skilningi, heldur til aS
halda okkur sanian hér, sem
merku og atkvæSamiklu þjóö-
arbroti. Og ef hann lamast, veik-
ist, eSa gengur úr sér, þá ér þjóö-
emi vort og álit líka á förtim.
Enginn félagsskapur hefir meiri
þörf fyrir aö vera hraustur, bæöi
i andlegum og likamlegum skiln-
ingi, en kirkjufélagsskapurinn. Og
énginn félagsskapur þarf meiri
sanna. eSlilega. nátfúrlega og til-
gerSarlattsa lífsgleöi, en einmitt
þessi dýrmæti kristilegi félags-
skapur. — Eins og sál vor veröur
aö búa í hraustum líkama, til aö
geta auglýst sina yfirbtirSi og orö-
iö einstaklingnum og þjóöinni til
gleöi og nota; eins veröur sálin
æöri parturinn, trúarskilyröin
kirkjunnar. aö btia i alheilbrigö-
um likama. En líkami þeirrar
sálar er hver einasta' félagsdeild
eöa söfnuSttr. Og hver einasta
félagsdeild eöa söfnuöur er sjúk-
ur eöa vanmetum háSur, ef hann
hefir ekki skemtun, glaöværö og
óhindraö frelsi. Og þarsem þetta
ekki má samrýmast, veröur ekki
langt aS bíöa, þartil sjáanleg og
áþreifanleg afturför komi. Eg
vil ekki gefa grænan eyrir eSa tú-
skilding meS gati fyrir þá trú á
minn algóöa skapara, sem borin er
meö sorgarandliti og alvöruþunga,
eins og ok. GuS er aldrei eins
góSur, fagur og elskulegur i hug-
skoti óspiltrar sálar, eins og í
skemtaninni og sannri lífsgleöi.
Eg get ekki betur skiliS, en aö þaö
sé einn sá háskasamlegasti mis-
skilningur, aö aöskilja kristindóm-
inn og glaöværSina. — Eg held
þegar eg var á unglings ántm, full-
ur af lífsgleöi, aS eg hafi veriS
guSsbam, eftir almennum skiln-
ingi. Þá var þaö æriö oft, þegar
eg var aleinn, úti um engi og haga,
aö ekki þurfti nema blómskrýddar
brekkur og fagran fuglasöng í
kringum mig, aS eg fór aS syngja
lof og prís skapara mínum, meö
svo sterkri raust, aS undir tók í
öllu ÞjóSólfsholti. ÞaS lof, sú
barnslega dýrkan, var sprottin af
hreinni og skuggalausri gleöi. Og
þannig ætti öll guSsdýrkan aö
vera, eftir mínum skilmngi.
Nú er öll framtíö kristilegs fé-
lagsskapar byg5 a ungdóminum,
— Gömlu stráin fá sínar frost-
nætur fyr eöa síöar, nýr vorgróöi
veröur ávalt aö lifa og blómgast
og fylla skörö þeirra burtkölluöu.
Og því' hljóta allir rétthugsandi
ménn aö sjá, aS lifsspursmál hvers
safnaöar er þaS, aö geta haldiö
unga fólkinu meö hjarta og sál í
kirkjunni, í félaginu. Eg hefi
aldrei séö fegurri sjón — sem
nteir hefir hrifiS ntig — en einn
fagran blíSveSursmorgun kl. 9
snemma í Júlímánuöi hér fyrir
mörgum árum síöan; þá var allur
sttnnudagaskóli ísl. lút. safnaSar-
ins aö búa sig á staö í skemtiferö
—Picnik—, 14 eöa 16 bekkir —
Classar— komu þá út úr gömlu
hvítu kirkjunni okkar og kennari
meö hverjum hóp, og alt varö á iöi
og ólátum þegar út kom og réSi
sér ekki fyrir fögnuSi; og aS sjá
sumar blessaöar stúlkumar, sem
voru kennarar, þær snérust í
hringi og komu varla viö jöröina,
til þess aö geta handsamaö og haft
gát á litlu óhemjunum í hópnum
sínum. fHvar sem þiö sjáiö pilt-
ar mínir, ógifta stúlku leika þenn-
an þátt, eins og þessar sumar
gjörSu, þá reyniö aS ná henni fyrir
konu, því sú hin sama verður
áreiöanlega til aö gjöra heimili
ykkar aB himnaríki og bömin aö
jarSneskum englum, aö svo miklu
leyti sem hægt er). Þá hugsaöi eg
einlæglega i harta mínu: Þessi
kirkja. þessi söfnuSur, sem á
svona mikinn vorgróöur og svona
mikla lífsgleöi, liann getur ekki
dáiS út aö eilífu. Hann hlýtur aö
þroskast og eflast. — En hvaö er
oröiö af öllum þessum fögra blóm-
um, sem máttu hoppa og hýja eft-
ir lögmáli síns barnslega eölis?
Ætli þaS sé ekki góSur helmingtir
af þeim farinn út í^veöur og vind,
sökum þess, aö þegar þau uxu upp
aS fulloröins árunum, aö þá var
fariö aö setja ýms höft og kreddu
kenningar fyrir því, hvað nú væri
tilhlýöilegt og samboSiö guösótta
aS hafa sér til skemtunar.
Fjóröi liöur spurninganna
hljóöar svo: “HvaS langt eiga
skemtanirnar aS ganga, hverskonar
eiga þær aS vera og hvemig á aö
takmarka þær?”
Já, þetta er nú þyngri þrautin
aö svara. Eins og þaö er áreiSan-
lega sjálfsagt og nauSsynlegt, aö
stjóm veröur aö hafa í hvívetna,
eins er þaö sjálfsagt aö takmörk
og reglur fylgi hverjum félags-
skap. í félagsskap eöa söfnuSi
hverrar kirkju er presturinn sjálf-
sagöur aö ráöa lengd og breidd
skemtananna — aö mér finst —,
eöa þá setja í samráöi viö stjórn-
arnefndina annan þann hæfasta og
bezta mann, sem er í söfnuöinum.
Og einnig aö sjálfsögSu er þaS þá
líka hans eöa þeirra vandi og vel-
semd, aS ráSa mestu um hverjar
skemtanir skulu um hönd hafSar.
Eg er sár hræddur viö aö gefa
nokkrar bendingar í þessa átt, sem
kirkjufélagsskoSunum viökemur,
og verS þar aS ölltim líkindum alt
of frjálslyndur, því mér finst aS
til eflingar og viöhalds þeint fé-
lagsskap, þéni gersamlega sömu
hættir meS skemtanir, eins og
hverjum öSrum félagsskap, sem
annaS stefnumark hafa. En fjöldi
er af fólki, sem skoSar kirkjumál-
efniö svo háleitt, aö þar megi eng-
um veraldlegum höndum um fara.
— ÞettaS er þrepskjöldurinn, sem
er aS veröa kirkjunni til tjóns.
Unga fólkiö vill fá aS hoppa yfir
þetta dyrahaft, en kirkjan segir
nei, þiö veröiS aö stíga yfir þaö
nteS sérstakri lotningu, í ákveön-
um stellingum.
Vandinn liggur i þessu; látum
ungu kynslóöina venjast á aö læra
aB bera lotningu og hreina ást til
trtiarmálefnisins, og látum þaS
ekkert missa af hollum og siS-
ferSisgóöum skemtunum. Þetta
veröur aS samrýma, ef vel á aö
fara, og eg sé ekki annaS en aS
þaS sé yfirvinnanlegt.
Tillaga mín — ef eg ætti aö
vera svo djarfur -— yröi þessi; —
íþróttir, líkamsæfingar fyrir
karla og konur, eru góöar og
heilsusantlegar. Söngur og kapp-
ræöur eru góS skemtun, tafl og
spil sé eg enga synd hanga viS,
undir stjóm heiöarlegra manna.
Dans má eg ekki nefna, því þá
verSur sparkaö í hrygginn á mér
og eg rekinn úr öllum lögum og
samfélagi kristinna manna. En
enga skemtun sé eg fegurri, en
fimlega dansaö eftir fögru hljóS-
falli. Og áreiöanlega er dans list-
in —löngunin— sköpuö í'manns-
eSliö. Hann er eins gamall og
saga mannsins, og þrátt fyrir allar
hnútur og ónot, fylgir hann mönn-
um til heimsloka. Hann verSur ó-
drepandi. Af öllu má ofmikiS
gera, og svo er meö dans, og jafn-
vel DavíS gamli strandaöi á hon-
ttm einusinni, en ekki man eg eftir
aS Jehóva setti ofan í viö hann
fyrir þaö. En aumingja konan
hans gtisaSi dálítiS i hann, sem
von var. En svo voru nú þessir
rniklu Israels konungar ekkert viö-
kvæmir fyrir því, þó þeir særöu
hjörtu og tilfinningar sinnar eigin
konu. Þeim er hampaö í kirkj-
unni sem hreinustu fyrirmynd
okkar kristinna manna. Jæja,
“hrósi því nú hver sem vill, hún
SigriSur veröur ill”. SagSi Jón
Mýrdal. Eg verö síöastur allra
manna aö leggja lofstafi á leiöi
þeirra.
DragiS tir þessu, þaS sem heil-
brigt, viröist, og bætiS ööru feg-
urra og nytsamara viö, til sannrar
gleöi og nytsemdar fyrir unga
fólkiö í söfnuöinum, þá mun blóö-
iö i líkamanum (söfnuöinum) fá
sinn rétta lit og hjartanlegt líf og
fjör vakna.
Sumir ntenn hafa látiS sér um
munn fara þá fásinnu aö segja:
Burt meö alla presta og kirkjur.
Mín skoSun er og liefir ætíö
veriS sú, aS prestar og staöa þeirra
sé ein sú heillavænlegasta fyrir
mannfélagiö, og engir menn í
neinni stööu elskuveröari, en góö-
ir pretsar. MóSirin er sú fyrsta,
sem setur rnerki á bamssálina, sem
fylgir manninum æfina út, þar
næst er presturinn. Því er engin
staöa meiri vanda bundin en staöa
hans; aö allir hæfileikar til góös,
og siöferöi í andlegum og likam-
legum skilningi þroskist og vaxi í
réttum hlutföllum — aö hvorugt
beri annaö ofurliöi, ofmikil trú,
sem setur alt andlegt taugakerfi
sálarínnar í æsing, eSa ofmikiS
veraldlegt gáleysi, sem þá verötir
aö moldviöri. sem birgir geisla
hins guSIega og háleita eSlis, sem
skapaö er í hverja mannssál.
Einlæg og hjartanleg ósk mín er
sú. aö vorir ungu prestar hér, sem
allir eru ágætis menn og miklum
hæfileikum gæddir. hugsi vel þetta
mál. Þvi hvort sem á þaö er lítiö
beint frá hliö kirkjunnar og trú-
málanna, eöa frá vorri þjóöemis-
legti hliö, þá er þaö stórmál.
BindindismáliS.
Þetta málefni, þétta félag er aö
mörgu eöa flestu svo náskylt því
áSur greinda, aS eg veit ekki hvort
eg ætti aS draga línu á milli þeirra.
BæSi eni elskuS og virt af öllum
góSum og rétthugsandi mönnum.
BæSi eiga skiliö aö liver einasti
hygginn og framsýnn maöur legöi
þeim liö og ráö til lífs og þroska.
Eg get ekki bent þessu félagi á neitt
annaö betra en hugmyndina. sem
mmasí
AJjÞA- VIKIN.V
og Matinee á Miðvtl. og Þaug.d.
letkur í Walker hinn nafnírægasti
leikari Englands, þeirra er vi8
ástaleiki fást
— MARTIN IIAKVEY —
meS aðstoð Miss M. de Bilva og góðs
leikflokks frá Englandi.
Mánuds., MlSv.d. og Fimtud. kveld:
“The BREED OF THE TIÍESHAMS”
priðjud., Föstud. og I^iugartl. kveld:
og Faugardags Matinee
“THE ONLY WAY"
Miðvikud. Matinee
“A CIGARETTE MAKER’S
ROMANCF."
Sætasala byrjar Föstudag 17. Apr..
Kveld: 82 til 25c. Mat.: $t.50 U1 25c.
Vikuna frá 27. Apríl og
Mntinec á Miðv.d. og I.aug.d.
leikur IIENRIETTA CROSMAN
í leiknum
sem auglýstur skal í næsta blaði.
— MAf 4.—5.—6. —
I’Al’Ij J. RAINEYS BRITISU EAST
AFRICAN HIINT PICTCRES
vakti hjá mér í framanskrifuöunt
línum. AS öll siösamleg skemtan,
íþróttir og líkamsæfingar séu
nauSsynlegt skilyröi fyrir þroska
og festu félagsins.
Stjórnmálin.
Eg get líka veriS stuttoröur um
líknsemina viö vora svökölluöu
pólitísku klúbba. Því þótt eg
hefSi hygni og hæfileika til aö
benda þar á gott ráS til lífs og
þrifa, þá myndi eg aldrei láta þaö
á pappírinn. Því í eindregnum
sannleika hata eg aö draga unga
menn inn í þessa klúbba. Enda
þótt þar sé ekki um neina ósiösemi
aö ræSa, setn spilli unga mannin-
um, þá er samt ekki nokkurn skap-
aSan hlut á því aS græSa fyrir
unga manninn, annaS en spila
“Petro”, og reykja. Og ungmenn-
iS meö veikan og óþroskaöan
skilning á stjómmálum, veröur
þar aS ósjálfstæSri vél, sem yfir-
boöarar og stjórnendur geta snúiö
út úr já eöa nei, eftir þvi sem sýn-
gimin segir til í þann eöa þann
svipinn, og vitanlega gildir þaö
sama um báöa flokka, Con. og Lib.,
aö aldrei er flutt ábyggilega óhlut-
dræg stjórnfræösla innan þeirra
vébanda, sem þó væn nauösynleg
og mikils virSi fyrir þjóS vora.
Og sá félagsskapur, sem hefSi þaö
markmið aö fræSa mann í óháS-
um skilningi um stjórnmál, hann
ætti skiliö aS lifa, en þessir ekki.
ÞaS er máske afsakanlegt, aö
gamlir staurar, eins og eg og min-
ir líkar, sem era löngu ákveönir
í stefnu sinni, lialdi hóp saman
málefni sinnar sannfæringar til
stuönings. En þaö er óafsakanlegt
aö leggja net út, til aS veiöa unga
og óþroskaöa menn inn í þann hóp.
Helgasti réttur vor í þessu landi
eöa hvar sem er, er atkvæöisrétt-
urinn, og hver einasti maöur á. aö
skipa sér þar sjálfur á bekk, fyrir
utan öll áhrif annara.
Burt meS alla pólitíska klúbba,
til fj........meS þá, og alla at-
kvæöa smölun. Þetta er mein í
þjóölíkamanum, sem þarf aö skera
í. herra læknir, og hlej’pa greftin-
um út.
Taktu nú viljann fyrir verkiö,
kæri herra ritstjóri. Eg hefi ritaö
af einlægni, en afskömtuöu viti,
eins og æfinlega fyr hjá mér.
Lárus Guðmundsson.
Árni bóndi Ólafsson, Brown
P. O., var í bænum á þriöjudaginn.
Sagöi engar fréttir nema þaö aö
sáning væri byrjuö þar úti.
IS Til sumarbrúkunar
Sumaniiánuðiniii’ byrja 1. Maí og i>á byrjunt vér að flytja ís
tiéini til rnanna eins regiuleaa og oss er lusiið.
Til frekari upplýsinsa um hreinlieti og meðferð á ísnum, ætt-
uð t>er að vera yður úti um bóklna, sem nefnist “The Purity of
Natural Ice ”, ef þið hafið hana ekki allareiðu.
VERD A ÍS FLCTTUM HEIM TII. YÐAR frá 1. MAI tU 30. SEPT.
10 PCND A DAG . . . . ......$ 8.00
20 PCND A DAG............... . $12.00
30 PCND A I)AG.... .........$15.00
10 PCND A DAG........... . . $18.00
Fimm próeent afsláttur fjxir peninga út í hönd.
The Arctic lce CoM Ltd.
156 BELL AVENUE
Skrifst.—I.indsey Hldg., Garry og Notre Darne. Phone: Ft. lí. 981
The Empire Sash & Door Co.
--------------- Limited ------
HENRY AVE. EAST
WINNIPEG
VIÐUR ”LATH“ ÞAKSPÓNN
Fljót afgreiðsla.
Ábyrgst að kaupendur séu ánægðir
1000
manna, sem oröiö hafa
heilsulitlir, hafa haft stór-
mikiö gagn af hófsamlegri
brúkun á
DREWRYS
Redwood Lager
Hreinasta malt-tonic
Æfinlega eins á bragö
iö og jafn góöur.
REYNIÐ I>AÐ
J. J. BILDFELL
FASTEIQn ASALI
Room 520 Union Bank - TEL. 2685
Selur hús og lóðir og annast
alt þar aðlútandi. Peningalán
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VERKSTŒÐI:
Korni Toronto og Notre Dame
Phone
Qarry 2988
Helmllls
Oarry 899
Fáið ánægju
af skóakaup-
um með því
að kaupa þá í
Quefaec Shoe Store
639 Main Street, Winnipeg
Rétt fyrir norðan Loga-. Ave.
\|AI{J<LT JJOTEL
viö sölutorgiö og City Hall
$1.00 til $1.50 á dag ‘
Eigandi: P. O’CONNELL.
Thorsteinsson Bros.
& Co.
Byggja hús. Selja lóöir. Otve«a
lán og eldsábyrgö.
Fónn: M. 2992. 815 Soinenet BMg
Heimaf : G .736. Winnipeg, Maa.
Ef þér viljið fá fljóta og góða
afgreiðslu þá kallið upp
WINNIPEG WINE 00.
685 Maia St. Fóu M 40 •
Vér flytjum inn allskonar vtn ■
og llkjöra og sendum Ui adlra
börgarhluta. Pantanir úr rrett
afgreiddar fljétt og vel. Bératakt
verð ef stöCugt er vendaC.
Piltar, hér er tæki-
færið
Kaup goldið ineðan þér lœriS rakara
iðn I Moler skðlum. Vér kennum rak-
ara i8n tll fullnustu á tveim mftnuCum.
StöSur útvegaSar a8 loknu námi, ella
geta menn sett upp rakstofur fyrlr
sig sjálfa. Vér getum bent yður ú
vænlega staSi. Mikil eftirspurn efttr
rökurum, setn hafa útskrlfast fr*
Moler skðlum. VariB ySur 4 eftlr-
hermum. KomiS e8a skrlftB eftlr
nýjum catalogue. GætiS aS nafninu
Moler, á horni King St. og Pactfle
Ave.. Winnlpeg, eSa útibúum t 170»
Road St., Regina, og 230 Simpson St.
Fort William, Ont.
Þér fáið yður rakaðan og kliptan
frítt upp á lofti frá kl. 9f.b. til le.b
J. J. Swanson & Co.
Verzla með (asteignir. SjA um
leigu á húaum. Annast lán og
eldsábyrgðir o. fl.
1 ALBERTA BLOCif. Portage & Carry
Phon. Main 2597
í bænum Saginan í Michigan
fór strætisvagn af spori í fyrra-
dag, rakst á járnstólpa og fór á
hliöina. Fimm 'manns biöu bana
og margir meiddust.
Flemming stjómarformaSur í
New Branswick hefir verir kærö-
ur um þaS af tveim þingmönnum
aS hann hafi dregiö sér stórfé fyrir
leigu á timburlöndum fylkisins.