Lögberg - 14.05.1914, Blaðsíða 4

LÖGBERG, FIMTUDAGINN. 14. MAÍ 1914
LÖGBERG
GefiC út hvern fimtudag af
The Coliunhia Press, I.t<l.
Cor. Wllliam Ave &
Sherbrooke Street.
Winnipeg. - - Manitoba.
SIG. Júíj.
JÓHANVESSON
Editor
J. J. VOPNI.
Busincss Manager
Utanáskrift til blaSsins:
The COLUMBIA PRESS, I.td.
P.O. Box 3172 Winni|)eg, Man.
Utanáskrift ritstjórans:
EDITOIt LðGBERG,
P.O. Bov 3172, Winnipeg,
Manitoba.
TALSIMI: GARKY 2156
Verð blaðsins : $2.00 um árið
Til kaupenda Lögbergs.
lesenda þess og vina.
Það er einlægur vilji og á-
form þeirra, sem að Lögbergi
standa, að það megi verða svolan fréttaritara í bverri einustu
fyrir l)örn. Þ>að er nóg til áf
heimspekilegum liugleiðingum;
það eru margir til, sem geta
skrifað fyrir þá fullorðnu og
þroskuðu; en að finna mann
eða konu, sem það sé reglulega
lagið að skrifa á barnamáli,
það er þrautin þyngri. Samt
sem áður geta margir lagt til
lítinn skerf í þá átt að gera
barnabálkinn góðan og skemti-
legan; til dæmis búa til barna-
vísur, skrifa smásögur, segja
einfaldar en viðeigandi skrítl-
ur, auðráðnar gátur; segja frá
liinu og öðru, sem fyrir kemur
í barna lieiminum, því börnin
eiga virkilega heilan heim út
af fyrir sig, og þar gerist
margt og mikið, sem þess er
virði að lesa það sé það fært í
stíl. Það er einkum kvenfólk,
sem vel væri til þess fallið að
safna saman öllu sem börnum
viðvíkur og þau hefðu gaman
| af.
Þá eru fréttirnar. Það er
| eitt af aðal starfi blaðanna, að
! flytja fréttir, og mikils um
í vert að þær séu bæði fjölbreytt-
ar og áreiðanlegar. Lögberg
ætlar að revna að ná sér í góð-
vel úr garði gert sem föng eru
á. En til þess að það geti orð-
ið, þarf þáð liðveizlu í ýmsum
skilningi. Fjölbreytt blað og
skemtilegt getur aldrei verið
til nema með samvinnu
margra, Eins og J>að verður
þreytandi að lilusta alt af á
sama mann á raiðupalli hversu
vel sem honum kann að segj-
ast, eins verður það Jireytandi
að lesa alt af eftir þann sama.
Þar sem margir leggja hönd
á plóginn; þar sem neistar
hrjóta að einum stað frá hug-
areldi margra manna og
kvenna; þar sem margir koma
saman í anda til J>ess að
bregða sínu ljósi á þau mál,
sem um er að ræða; þar sem
margir og margar leggja til
part af sínum eigin skilningi,
sínum eigin röksemdum, sín-
um eigin tillögum, sínum eigin
skoðunum og ályktunum, sín-
in hugsunum, sínuin eigin
anda, sínum eigin sálum, þar
hlýtur eitthvað nytsamt að
koma fram. Lögberg vildi
geta orðið sá brennidepill, sem
þannig safnaði að sér mörgum
andlegum geislum og heitum
frá öllum þeim, er einhverju
hafa að miðla í þá átt, og svo
orðið sú dreifistöð er miðlaði
áhrifum þessára sömu geisla
öllum þeim, sem blaðið lesa og
helzt langtum fleirum.
En til þess að þetta sé mögu-
legt, þarf samvinnu. Ekki
einungis samvinnu þeirra,
sem að blaðinu vinna dag-
lega, heldur almenna sam-
vinnu. Allir þeir, sem vilja
hag blaðsins geta gert eitt-
íslenzkri bygð hér vestra, og
mælist til þess þar að auki, að
sem flestir sendi blaðinu frétta
pistla — allar nýjar fréttir, og
sendi þær undir eins og þær
verða til. Menn þurfa ekki að
veigra sér við að segja fréttir
J>ótt þeir geti ekki komið þeim
í þann búning, sem þeir helzt
kysu; orðfæri og réttritun
skal verða fært í lag hvenær
sem J>ess er óskað, og bréfin
skulu ekki komast í nokkurs
manns hendur eða fyrir nokk-
urs manns augu annars en rit-
stjórans.
Ritstjóra blaðs á að mega
trúa fyrir öllu án þess að hætta
sé á að hann segi ]>að eða sýni
ef þannig er ákveðið.
Veik manneskja trúir lækn
inum sínum fyrir öllu; skjól-
stæðingur trúir lögmanni sín-
urn fyrir öllu, og eins á að
mega trúa ritstjóranum fyrir
öllu, þannig, að hann misbeiti
ekki stöðu sinni til þess að
gera það ldægilegt, sem í góðu
skyni er gert, þótt á því kunni
að vera einhver vansmíði.
Verið J)ví ekki rög að senda
fréttir, þótt }>ið séuð ekki
sterk á svellinu í íslenzku máli
eða íslenzkri réttritun. Þær
verða lagfærðar.
f landi þar sem annar eins
sægur er gefinn út af blöðum
og hér í Vesturheimi, er það
lífs ómögulegt fyrir blaða-
mann, sem hefir tíma af skom-
um skamti, að Iesa alt og fylgj-
ast með öllu. Það getur því oft
komið fyrir, að J)að fari fram
h,já houum, sem hann hefði fyr-
ir hvern mun viljað þýða og
geta um í blaði sínu. Þess
ritgerðir; J>að mundi ekki
J>ykja viðeigandi; en það er
líku máli að gegna, þegar um
hinu veginn er að ræða; það á
ekki eins vel við að rita um
trúmál í. pólitísku blöðin eins
og í kirkjublöðin, fyrst þau eru
tii. Annað mál væri })að, ef
J>eir hefðu engan veg til þess
að koma í Ijós skoðunum sín-
um. Fréttir verða teknar og
birtar frá öllum kirkjum.
Eg man eftir því, þegar eg
var drengur upp í sveit á ís-
landi, hvílíkur liátíðisdagur
J>að var, þegar blöðin komu.
Við lilökkuðum til ]>ess marga
daga og }>að var fyrir okkur
eins og fyrir dauðjiyrstan
mann ;ið fá svaladrykk. Það
var eins og blöðin flyttu birtu
og Ijós og yl inn á heimilin,
eins og léttara yrði yfir okkur
og lífið meira virði J)á dagana,
sem blöðin komu. Þannig
vildi Jæglærg að það gæti orð-
ið í íslenzku bygðunum daginn
sem það kemur; og það getur
orðið með einu móti; með því
móti, a allir vinir þess geri sitt
bezta alstaðar til þess að láta
J>að verða fjölbreytt, upp-
byggilegt og skemtilegt.

THE DOMINION BANK
Hir EDMUND B. OSLEB, M. P„ Pre« W. D. MATTHKWS ,Vlee-PrM.
C. A. BOGERT. General Manager.
ImilKiríjaður höfuðstóll........$5,663,00«
Varasjóður og óskiftur sjóður. . . . . . $6,963,000
Allar eifjnir...................$80,000,000
pJER GETIÐ BYIÍJAD REIKNING MEÐ $1.00
í>að er ekki nauðsynlegt fyrir þig að bíða þangað til þú eign-
ast mikla peninga til þess að hafa sparisjóös peninga hjá
Jiessum banka. Reikning má byrja með $i.oo eða meira.
Renta reiknuð tvisvar á ári.
NOTKE D.UIE BBANCH: C. M. DBNISON, Manager.
SBI.KIBK BBANCH: GBISOALE, ManaKer.
I
T'he Province, Regina . . .. 1376
Le Devoir, Montreal . . . . 1,139
The Times Jotirnal, Fort
William................1,242
M39
1,138
. x,o8i
1,081
• • 1,034
.. 261
$248,187
og átta
Tollar, álögur, kúgun,
I vetur kom skip frá Nýja
Sjálandi með vörur til Canada
Þar á meðal 1,050,000 pund af
smjöri, 16,880 pund af kálfskjöti,
56,256 pund af sauðakjötá
Tollurinn af J/essu smjöri var
(4 cent á pd.) er .. $42 000 00
Af kálfskjötinu (3cáp.J 500 40
Af sauðakjötinu (3C á p.) 1 687 50
Alls er borgað i toll af
]>essum eina skipsf. $44 187 90
Fjörutíu og fjögur þúsund, eitt
I hundrað áttatíu og sjö dollarar og
níutíu cent í sekt fyrir }>að að flytja
til Canada einn skipsfarm af
nauðsynjavöru og fólkið er bjarg-
arlitið, vinnulaust og tómhent.
Dálaglegt ráðlag eða hitt þó
heldur!
The Star, Montreal . . .
The Herald, Calgary ..
The Courier, Brandon . .
The Courier, Brantford .
The News, Port Artbur
The Eye-Opener, Calgary
Alls...................'
Tvö hundruö, fjörutíu
þúsitnd, eitt hundrað, áttatíu og sjö
dollars teknir úr vasa fólksins á
einu ári til þess aö styrkja klíku-
hlöö.
Hvað þýðir svo þetta?
I fvrsta lagi })ýðir það það, að
stjórnin tekur fé ,sem hún á ekki,
til þess að efla flokk sinn og áhrif;
tekur til dæmis fé sem Fram-
haldsmenn greiða, og ætlast til að
varið sé í lands- og þjóðar-þarfir,
og ver því til þess að tra,ðka rétti
Jæirra í hinni pólitísku baráttu.
Það er stjórn sem vér höfum,
Canada.
Vér krefjumst þess að afnuminn
sé tollur á öllum matvælum, því
vér álítum það glæpsamlegt gagn-
vart þjóðinni og ómannúðlegt í
hæsta máta að tolla það sem fólkið
þarf að borða.”
Fulltrúanefnd bænda 16. des. 1913.
Meðalverð sem bændur fengu
fyrir “tomatœs” í fyrra voru 30
cent. Þetta er nægilegt til þess að
fylla 10 könnur, og niðursuðufé-
lögin selja þær á 10 cent hverja.
hvaÖ dálítið til }>ess að það
verði fullkomnara. Töktun til vegna er það, að Lögberg vill
dæmis eitt. vinsamlega biðja menn einnar
Lögberg hefir byrjað á l)ví l,ónar> °S i,nn er sú, að lænda
að flytja bálk um heilbrigði,! Því á> ef eitthvað sérstaklega
og því verður haldið áfram. í mikils vert birtist í einhverjn
Vesturheimi munu vera um 20 herlendu hlaði, eitthvað sem
íslenzkir læknar alls og alls. til mikilla frétta mætti telja,
Það er hverju orði sannara að eða eitthvað sérstaklega upp-
tíma þeirra flestra er þannig líyggilegt og mikils virði; eða
varið, að þeir hafa hann ekki; eitthvað einkennilegt, eða eitt-
aflögu; þeir geta flestir sagt iiva^, sem snertir
Kristján Káinn:; hér eða heima.
lslendinga
ems og
“Bnginn niaður eins og eg er
önnum kafinn.’ En þrátt fyr-
ir það á jafnvel enginn læknir
svo annríkt, að hann geti ekki
sezt niður og skrifað stutta
grein einu sinni á hverjum 4
mánuðum, og ef allir íslenzkir
læknar í Vesturheimi sendu
Lögbergi grein einu sinni
fjórða hvern mánuð um eitt-
hvað það mál, er heilbrigði
snerti og þeim lægi þyngst á
hjarta hverjum fyrir sig, þá
gæti heilbrigðis bálkur blaðs-
ins orðið fjölbreyttur, fróðleg-
ur, gagnlegur og skemtilegur.
Vilja þeir ekki gera þetta?
Blaðið væri þeim sérstaklega
þakklátt fyrir það, og þeir
ynnu þarft verk með því.
í öðru lagi hefir Lögberg
byrjað á barnabálki, og ætlar
að halda honum-áfram. Það
er fótt vandameira en að rita
Þess skal getið, að Lögbergi
hafa borist nokkrar ritgerðir
um trúmál frá ýmsum bliðum;
eu l>a>r hafa ekki verið birtar
og verða ekki; J)ær eru flestar
(>ess eðlis, að þær væru að eins
til J)ess. að befja trúmáladeil-
ur, en þær vill blaðið forðast.
Sumum kann að virðast
}>etta ófrjálslegt, en það er
ekki. Því víkur öðru vísi við
með trúmál en alt annað hér
hjá oss. Kirkjurnar liafa all-
ar sitt eigið blað, allar mál-
gagn; þar geta þeir fengið rúm
sein um trúmál rita, og þar
eiga þeir að birta ritgerðir
sínar; til þess eru þau blöð.
Lögberg er pólitískt blað, og
birtir sjálft sínar pólitísku
skoðanir. Það fer ekki í
kirkjublöðin með þær; stuðn-
ingsmenn þess biðja ekki
kirkjublöðin fyrir pólitískar
Búskapur borgar sig ekki undir
þvi stjórnarfyrirkomulagi sem nú
er. Þegjandi vitni þess að bænd-
ur líta svo á, eru Jjessar tölur:
Minna en 100,000 ekrur af landi
hafa veritS plægðar til viSbótar
1913, en áætlaö var aS 4,000,000
ekra væri plægðar á árunum 1911
og 1912 og samt mun hálf miljón
manns hafa flutt inn í vesturhluta
Canada síSastliSin 3 ár.
í fjögur ár, 1908—1911, þegar
innflutningur vestur Canada var í
blóma, óx ræktuS jörS frá 8,312,-
956 ekrum 1908 upp í 17,488,117
ekrur 1911. Næstu tvö ár minkaði.
Mackenzie og Mann.
Styrkur sá sem þessir tveir menn
hafa fengiS frá stjóminni er eins
og hér segir:
Peningar borgaöir úr ríkis- og fylk
issjóSum til samans $11,239,722
I landi (sex miljónir
ekra, lágt virt á $10) 60,000,000
í fyrra úr ríkissjóði 15,640,000
ÁbyrgS frá samh.stj. 58,043,250
ÁbyrgS frá fylkisstj. 61,976,901
Og nú í ár............. 45,000,000
Alls.......$251,899,873
Tvö hundruö fhntíu og ein núl-
jón, átta hundruö níutíu og níu
þúsund, átta hundruö sjötíu og
þrír dollars. >
Þessi lítilfJörlega upphæS er
tekin úr vasa alþýðunnar og svo
kemur þa‘5 ekki til nokkurra mála
aS hændur eSa alþýSan hafi nokk
um rétt til þess aS kvarta um,
J>ótt flutningsgjald á Jæssum sömu
brautum sé þrefalt viS þaS sem
sanngjamt sýnist.
Saga Roblinstjórnarinn-
ar og bindindismanna
í Manitoba.
Fé tekið úr ríkisféhirzl-
unni til að styrkja prí-
vat flokksblöð árið
1912 til 1913
T ekiö úr skýrslum ríkisins.
$30)234
23,408
23,372
21,884
20,337
16,133
13.312
The Gazette, Montreal
La Patrie, Montreal .. .
L’Evenement, Quebec ..
Tlie Times, Moncton ..
The Telegram, Wpg ...
The Standard, St. Jones
The Herald, Halifav ..
The Mail and Empire
Toronto.............. 12,641
The Chronicle, Quebec . . 10,975
The News, Toronto .. .. 10,165
The World, Toronto . . . 9,067
The Free Press, I/>ndon . 7-799
The Standard .Kingston . 7-397
The Citizen, Ottawa .. . 6,678
The Telegram, Toronto . . 3,946
The Journal, Ottawa .... 3.8.35
The Nordwestem, Wpg . . 3,051
The Gleaner, Fredericton 2,222
The Heimskringla News,
Winnipeg.............. 2,167
The Provience, Vancouver 1.948
The Journal, Edmonton .. 1,931
The Intelligencer, Belleville 1,571
The Orange Sentinal,
Toronto............... 1,554
The News Advertisér, Van-
couver............ .4 1,487
The Catholic Register,
Toronto............... 1,413
Árið 1911.
16. febrúar kom fulltrúancfnd
Siðtótafélagsins á iund stjómar-
innar og fór þess á leit aö stjórn-
in leyffri kjósendum fylkisins að
láta í ljósi vilja sinn um það með
almennum atkvæðum, hvort afnetna
skyldi vínsölu í sambandi við gisti-
hús eða ekki; hafði þessi fulltrúa-
nefnd með sér áskorun um þetta
undirskrifaða af 20,000 (tuttugu
þúsundj kjósendum. Þeir sem
ræður fluttu fyrir stjórninni voru
þessir meðal annara: Rev. Dr.
Patrick, Rev. Dr. Crummy,. W. H.
Greenway og W. W. Buchanan.
Var beðið um að loguð yrðu
þannig héraðsbannslögin að þ^u
yrðu ekki ógilt fyrir smávægilega
formgalla, eins og átt hefði sér
stað að undanförnu. Roblin kvaðst
skyldi íhuga málifi atvarlcga; kvaðst
hann álita að bindindismenn færu
fram á sanngjarna kröfu. Hann
kvað það rangt að það væri nokkr-
um erfiðleikum bundið að fá hér-
aðsbanni framgengt undir núver-
andi lögum. “Þar sem atkvæði
hafa verið greidd” sagði hann,
“held eg að lögin séti í gildi ná-
lega allstaðar og knæpurnar lokað-
ar.”
í júní er samþykt tillaga á
Medódista kirkjuþingi, þess efnis,
“að þingið lýsi vanþóknun sinni á
þeirri aðferð stjómarinnar, að hún
sýnist vilja reyna að liafa bind-
indismennina sér hlynta með lof-
orðum, en leiki þó auðsjáanlega
spilum í hendur vínsalanna, við
hvert tækifæri; sé ný og ný sönn-
un fyrir þessu svo að segja dag-
lega.”
bESSA YFIRLÝSINGU UND-
IRSKRIFAÐI E. L. TAYLOR.
15. ágúst var vínsöluleyfi veitt í
Carman. þvert á móti loforöi frá
Roblin í júlí 1910.
í September sama ár var hald-
inn fundur í Manitoba í Carman-
héraðinu, og þar samþykt harðorð
vanþóknunaryfirlýsing á hendur
stjórninni, fyrir það að veita vín- riði eins og það kom
söluleyfi í Carman og er þar
])annig að orði komist “að þannig
hafi verið hrotin loforð og rofin
opinber heit, gefin af Rohlin
stjómarformanni fylkisins; og
gengið á bak drengskaparorði
því sem Robert Rogers hafði
gefið Carmanhúum. “Vér getum
ekki fundið nógu sterk orð til þess
að fordæma þesskonar athæfi af
hálfu þeirra sem í opinberum
stöðum standa” segir í yfirlýsing-
unni. “Því J)að er sannfæring
vor, að slík aðferð og eftirdæmi
séu siðferðislega eyðileggjandi
fyrir unga og uppvaxandi menn í
landi voru ; það er sannfæring vor
að slíkt athæfi eigi drjúgan þátt í
J)ví að eyðileggja grundvöllinn und-
ir öllu því sem heilbrigt er í sið-
ferðis])reki þjóðar vorrar.”
í desember var gefið ■ út yfirlit
vfir Vínsölumálið í Carman. Það
yfirlit var samið af vínsölubanns-
nefnd ])ar. Var þar sýnt fram á
loforðarof og svik Roblins og
Rogers með því að veita vínsölu
leyfi þvert ofan í lög og þvert of-
an i gagnstæð loforð.
Árið 1912
í febrúar kemur enn sendinefnd
frá Siðbótafélaginu á fund stjóm-
arinnar, og krefst Jæss að það
verið veitt, sem farið hafi verið
fram á árið áður; það er að segja
að vínsala sé afnumin i sambandi
við gistihús, og héraðsbannslögin
gerð svo úr garði að þeim verði
beitt. W. W. Buchanan talaði
fyrstur og mælti þannig: “Þess
er aðeins óskað að leyfð séu at-
kvæði um þetta mál: aö fólkinu sc
leyft aö segja hvaö þaö vill.. C.
H. Campbell hafði orð fyrir stjórn-
inni; neitaöi hann því, að bceta hér-
aösbannslögin þannig aö þau gœtu
oröiö aö notum, og e'ms oðl leyfa
fólkinu atkvœöi. Sem lögmaður
kvaðst hann ekki sjá að ])að væri
neinum erfiðleikum hundið að
vinna með héraðsbannlöglitn.
1. marz var borin upp tillaga í
þinginu af G. H. Malcolim J>ess
efnis að atkvæði skyldu leyfð um
afnám vinsölu í sambandi við
gistihús. Þessi tillaga var borin
upp til atkvæða og feld af stjóm-
inni.
Þegar G. R. Coldwell talaði í
þniginu, fórust honum þannig orð:
“Víngjafir eru aðalatriðið í al-
mennri heilbrigðri gestrisni, sem
náttúran hefir blásið oss í brjóst.
Það er rangt að svifta manninn
einum hinna beztu af eiginlegleik-
um hans”. (Einn hinn bezti eigin-
Jegleiki mannsins er drykkjuskaþ-
itrl!)
Roblin fómst þannig orð:
“Hvað eru staupagjafir eða fé-
Iagsdrykkjuskapur? Það er ekk-
ert annað en einkenni samúðar og
skynsemi; ekkert annað en eitt af
þvi sem aðgreinir oss frá viltum
dýrum og setur oss i hærri sess
en þau. Ef burtu eru numin þessi
gestrisnis- og yfirburðaeinkenni
mannsins. þá er bann ekki orðinn
mikið göfugri en skepna eða kvik-
indi. Hér er verið að gjöra til-
raun til að eyðileggja, híndra, rýra
og drepa niður þessi lofsamlegu
einkenni mannlegs lífs. 1 mínum
augum er þaö gjórsamlega rangt
aö gjöra nokkra þess háttar tilraun.
1 ööru lagi veit eg aff þaö er alveg
ómögulegt án þess aö eyðilcgqja
mannkyniö, og þess vegna neita
eg aö vöiurkenna nokkra þörf eöa
nauösyn þess konar laga.” (Sé
hætt að drekka er mannkynið úr
sögunni; drykkjuskapur lyftir
manni á hærra stig og aðskilur
mann *frá dýmm og kvikinAml!)
25 Marz hélt Rev. Dr. Chown
ræðu á prestaþingi í Winnipeg.
Sagði hann þá að svo liti út, sem
stjórnin vildi láta bindindismenn
skilja það að hún kærði sem ekki
um atkvæði þeirra, bindindismenn
ættu þá líka að skilja það, að þeir
hefðu stjórninni ekkert upp að
launa — væru henni ekkert skuld-
ugir.”
1. apríl kom fulltrúanefnd fra
Siðbótafélaginu á fund vínsölu-
laganefndarinnar. og krafðist þess
að héraðshannlögin væru bætt, svo
að þau gætu komið að gagni. Ráð-
gjafi opinberra mála lofaði þá að
hæta í lögin þvi ákvæði, sem lengi
hafði verið beðið um og átti að
gjöra lögin svo að framkvæman-
legt væri að neyta þeirra.
hetta loforö var svikiö; á næsta
fundi nefndarinnar var þetta at-
frá sendi
♦
+
♦
I
t
t
■*■
-f
NORTHERN CROWN
AÐALSKRIFSTOFA
Höfuðstóll (löggiltur) .
HöfuðstóU (greiddur) .
í WINNIPEG
. . $6,000,000
. . $2,860,000
t
t
i
t
4
8-
4
STJÓRNENDUR:
Formaður................Slr. D. H. McMILLAN, K.O.M.G.
Vara-formaður.............- . Capt. WM. ROBINSON
Sii* D. C. CAMERON, K.C.M.G., J.II.ASHDOWN, II.T.CHAMPION
W. J. CHRISTIE, A. McTAVISH CAMPBELL, JOHN STOVEL
Allskonur baukastörf afgreidd. — Vér byrjum reikninga við ein-
staklinga eða félög og sanngjarnir skllmálar veittir.—Ávísanir seldar
til livaða staðar sem er á íslandi.—Sérstakur gaumur gefinn sparl-
sjóðs innlögum, sem byrja má með einum dollar. Rentur lagðar
við á hverjum sex mánuðum.
T. E. THORSTEINSON, Ráösmaður.
Cor. William Ave. og Sherbrooke St. Winnipeg, Man.
t
t
+
t
t
t
t
+
t
+
$
>{• •F4'F44-44'44'4'i.+T
nefndinni eyðilagt og, annað ein-
skisvirði sett í staðinn, útbúið af
stjórninni. Það var síðar sannað
að Jæssi stjómar setning reyndist
alls kostar ónóg.
27. nóvember; eru birt á prenti
mótmæli eftir séra St. Amand á
móti vínsöluleyfis svivirðingunni í
St. Jean. Leyfi á hóteli sem
Pelissierr heitir hafði ekki orðið
endurnýjað í maí, vegna mótmæla
sem fram höfðu komið gegn því, en
timi bafði verið framlengdur til
þess að gefa tækifæri til að selja
áfengi sem fyrirliggjandi var, og
þessi framlenging var endurnýjuð.
A fundi vínsöluleyfisnefndarinn-
ar, sem haldinn var í Mouton 30.
ágúst, var leyfiö veitt þessu hóteli,
og þeir sem mótmœlin höfðu sent,
voru ekki látnir vita af fundinum;
þótt þaö vœri bein skylda, sem-
kvæmt lögum fylkisitis.
Árið 1913
13. febrúar kom fulltrúanefnd
frá bindindismönnum á fund
stjórnarninar; var sú nefnd kosin
af þingi bindindismanna nýaf-
stöðnu i Winnipeg. Ræðumenn
voru J. Argue, G. H. McLeod,
Rev. J. L. Gordon, A. Lyons og
W. W. Buchana. Var Jæss kraf-
i.st eins og fyr að Iög, um héraðs-
bann yrði gjörð þannig úr garði að
þau gæti komið að liði; enn frem-
ur var þess krafist að vínsala yrði
afnumin í sambandi við gistihús og
að atkvæði i héraðsbannsmálum,
befðu aðeins búsettir menn.
W. W. Buchana sagði að stjórn-
in væri ekki beðin að takast á
hendur neina ábyrgð í sambandi
við vínsölubannslög, heldur væri
einungis farið fram á aö hún leyföi
atkvœði, leyföi fólkinu sjálfu aö
láta í Ijósi vilja sinn, til þess að
það sœist hvaö meiri hluti fótksins
óskaði eftir.
Allar þessar sanngjörnu kröfur
voru lítilsvirtar; Roblin neitaði
þeim öllum. Hélt hann því fram
að ekki væri hægt að láta fólkið
fá frelsi til atkvæðagreiðslu um
afnám vinsölu í sambandi við
gistihús, án þess að stofna héraðs-
banni í voða þar sem það væri. I
hverju sá voði væri falinn eða
hvernig hann gæti átt sér stað,
það skýrði hann ekki og gaf enga
skynsamlega ástæðu fyrir, og hef-
ir aldrei gjört, sem ekki er að bú
ast við. Honum er það tæpast ætl-
andi að koma með það sem ekki
er til.
1. maí sama ár voru aukalög um
héraðsbann í Cypress eyðilögð af
stjórninni, og lítilfjörlegur form-
galli gefinn að ástæðu.
4. mai hélt séra R. L. McTavish
ræðu í Young kirkjunni og fórust
honum orð á þessa leið, um þetta
óhreina athæfi stjórnarinnar. “Eg
vonast eftir þvi og treysti því að
sú stjóm sem gefur borgurum
landsins þannig steina fyrir brauð,
eins og hún hefir gjört í bindind-
ismálinu, verði grafin sem fyrst,
svo djúþt og svo rækilega, að hún
komi aldrei framar upp úr sinni
pólitísku gröf.”
4. Júní var haldinn árshátíð
Medodistakirkjunnar í Portage
héraðinu. Var þar samþykt harð-
orð ámælisyfirlýsing til stjór»ar-
innar fyrir breytinguna, er hén
hafði gjört á héraðsbannlögum og
fyrir það að hún hafði svikist ttm
að bæta inn í þau }>ví atriði, sein
hún hafði lofað. Enn fremur var
það þar samþykt, að meðan stjórn-
in beitti þannig valdi sínu og á-
hrifum að hún gæti eyðilagt Itér-
aðsbannlögin hvenær sem heani
sýndist og neitaði að breyta þei«i
J)annig að við mætti una, þá áliti
kirkjufélagið þýðingarlaust að
eyða fé í baráttu fyrir héraðsbanni.
í júlí kom út grein í Northwest
Riview, þar sem frá því var sagt,
að í nóvember árinu áður hafði
hótel í St. Anne verið svift leyfi
fyrir ])að að selja tveimur ungum
stúlkmn áfengi á sunnudegi.
Hótelið komst í hendur duglegum
starfsmanni íhaldsflokksins; hann
sótti um nýtt leyfi; á móti þessu
var mælt undir forustu séra
Jubinville, en þrátt fyrir það var
leyfið veitt án laga í júnímánuði.
Blaðinu farnast þannig orð: “Regtu
sú sem gildir við útnefningu vía-
söluleyfisnefnda í þessu fylki er
svívirðileg. Aðalkosturinn vi®
menn í þeirri stöðu er talinn sá,
að þeir sanni í orði og verki að
þeir séu hundtryggir klíkufylgj-
endur; en í raun og sannleika ætti
það að vera nægilegt til J>ess að
útiloka þá frá henni.
9. Ágúst hélt vinsöluleyfisnefnd-
in fund i Winnipeg, sagði þá Max
Steitikopf lögmaður að sér heföi
verið sagt að vínsöluleyfisdeild
stjórnarinnar i Manitoba væri
nokkurs konar stofnun til þess að
verzla með vínsöluleyfi, eins og
hverja aðra vöm. Kvaðst hann
þekkja þess dæmi að menn heföu
verið látnir borga $500 til þess
þeim væri selt leyfi, og bauðst hann
til þess að gefa nefndinni upplýs-
ingar tim þetta atriði, ef hún æskti
þess.
Árið 1914
7. janúar kemur enn fulltrúa-
nefnd frá siðbótafélaginu á fuad
stjómarinnar. Ræðumenn voru
J)ar G. T. McCallagh, A. W. Puttee
og W. W. Buchana. Var Jæss enn
krafist að héraðsbatmiogm væru
löguð, þannig að J)au kæmu að
notum, og fólkinu yrði leyft að
láta t ljósi vilja sinn viðvíkjandi
afnámi á vínsölu í sambandi við
gistihús. Roblin svaraði þvi einu
að enga nauðsyn bæri til að bæta
eða Iaga héraðsbannlögin, og and-
stæður kvaðst hann vera afnámi
vínsölu í sambandi við gistihús.
Kvaðst vera meðmæltur héraðs-
banni þangað til sá tími' kæmi að
algjört vínsölubann gæti fengist.
12. janúar kemttr J. B. Baird
nteð tillögu í þinginu, um }>að
að atkvæði skuli tekin um afnám
vínsölu í sambandi við gistihús.
Roblin gjörði tillögu um að um-
ræður um það mál væru skomar
niður og ])ví frestað.
15. janúar kemur þetta til um-
Kaupið vörur tilbúnar í Winnipeg
puRiiy
FLOUR
Smákaupmenn í bænum
hafa til sýnis vörur tilbúnar í
Winnipeg vikuna 11. til 17.
Maí. Þetta gefur þ é r tœki-
færi til þess að sjá hversu mikl-
ar vörur eru framleiddar í vor-
um eigin bæ, Winnipeg, af
voru eigin fólki.
PURITY FLOUR er búið
til í Winnipeg (St. Boniface) í
Stærstu mylnu einni saman,
sem til er í brezka ríkinu. Var-
færni sú, sem gætt er við möl-
unina og efnafræðis rannsókn
sú sem fram fer í Purity Flour
verksmíðjunni er yður full
sönnun }>ess að mjölið er
og jafnt. PURITY er bezt.
gott
“Meira brauð og betra brauð,“