Lögberg - 02.07.1914, Qupperneq 4

4
LÖGBERG, EIMTUDAGINN 2. JOLÍ 1914

LÖGBERG
Gefið út hvern fimtudag af
Tlie Colunibia Press, I,td.
Cor. William Ave &
Sherbrooke Street.
Winnipeg. - - Manitoba.
SIG. JÚL. JÓHANNESSON
Editor
J. J. VOPNI.
Business Manager
Utanáskrift til blaSsins:
The COLUMBIA PKESS, I.td.
P.O. Box 3172 Winnipeg, Man.
Utanáskrift ritstjúrans:
EDITOK UÖGBERG,
P.O. Box 3172,' Winnipeg,
Manitoba.
TALSÍMI: GARIty 2156
Verð bluðsins : $2.60 uin úrið
vinum, strang heiðvirÖur mað-
ur, framkvæmdarsamur og af-
kastamikill. Á móti þessum
sæmdarmanni hefst Ileirns-
kringla handa og kastar að
honum saur og svívirðingum,
en gengur í lið með þeim sem
gegn lionum berjast.
Það er eftirtektavert, að nú-
verandi ritstjóri Heimskringlu
hefir til skamms tíma þókst
hera íslenzkt þjóðerni og ís-
I lenzk áhrif fyrir hrjósti. Hann
sem liefir hvatt unga menn
þessa lands að keppa fram til
vegs og virðingar; hann sem
, hefir hrýnt rddina til þess að
i skvra fvrir oss möguleikana til
að láta bera á sér í þessari álfu
| og sækja frain; hann sem hefir
lýst því yfir á opinberum fund-
um, að það væri þjóð vorri
vanvirða að eiga ekki íslenzka
var. Þegar þess er gaett, að sann-
anaskilyröin lágu öll á Framsókn-
armönnum, og þegar þess er enn-
fremur gætt hversu ósanngjarnar
sannanakröfurnar voru; og þegar
það er einnig athugaö, hvilíkur
fjöldi nafna var sannað að tilbú-
inn væri og falsaöur, þrátt fyrir
þessa erfiöleika á sönnunum, þá
má gera sér nokkra grein fyrir
þvi, hversu stórkostlegt og yfir-
gripsmikiö samsæri það hafi verið,
sem framið var við þessa nafna-
föslun.
Þótt þjóðarandi þessa lands sé
svo spiltur að svotia langt sé stíg-
ið niður í djúp glæpanna, þá er
vonandi að ekki finnist margir Is-
lerdingar. sem mæli slíku bót eða
taki þátt í því. Og það er enn
fremur vonandi að þeir taki sam-
an höndum í einhuga stríð gegn
öðru eins voðaböli sem þetta er.
THE DOMINION BANK
Hlr KDMDMD B. OSI.KR, M. P., Vrrm W. D. MATTHEW8 .VlCC-Pra*.
C. A. BOGERT. General Manager.
BANKA VlrlSKIFTI í CTLÖNDl'M
Verzlunum, hverju nafnl sem nefnast, félögum, korn-, gripa-
og vöru-kaupmönnum munu reynast viðskifti viS Dominion
bankann hentug til verzlunar erlendis.
Hann hefir útibú 1 London á Englandi og viðskiftabanka
í ölium pörtum heimsins. Ávlsanir á útlönd keyptar og
seldar. Ávísanir og Letters of Credit veitt. Pyrirfram borg-
anir veittar á vörusendingar út og inn I landiS. Skuldir inn-
heimtar fyútt og vel.
MITKh ll.l.ME UKAMH: C. M. IIKMSOS, Maonger.
SKLKIRK BKANCH: 4. GRISDALR, Manager.
&
um
hinn
ágæti hennar kæmi æ betur og bet- I skipulagi, hvar sem er,
ur í ljós. Hann kendi, það, eins ] mentaða heim.
og satt er, að hvergi á bygðu bóli j Og vegna þessara höfuðmála
hefði bein löggjöf verið lögð nið- j er það siðferðisleg skylda hvers
ur, þar sem á henni hefði verið | einasta kjósanda í þessum bæ og
bvrjað. “Og þetta eitt út af fyrir allstaðar í fylkinu, að veita Fram-
sig’’ sagði hann, “er nóg sónnun
íslenzkt þjóðerni sví-
virt.
menn í bæjarstjórn í Winnipeg Þar sem spillingin er orðin svo
og fleiri Islendinga á þingi en j ’nógnuð, að stjómm lætur búa til
I vér enn ættum. Ilann, já hann ^ falf ^,ndrf af nöf"um' lil
j kemur nú fram sem væri liannj !)ess aS stela atkvæðum við kosn-
i keypt leigutól til þess a berj- ,n^ar‘
ast með eitruðu, óhreinu vopni ?a sem steIur pemngum er
gegn þeim fáu Islendingum, er ^ofur; sa sem.stelur mannorð, er
i • • • i ' „v enn þa verri þiofur; sa sem stel- hann afi afvegaleitt
syna þ.ioð sinni þann soma að ur atkvæg meg nafnafölsun, er voru lærisveinar hans.
Ivilja gerast ærlegir tulltruar ’ - .....
þess að hún er heilbrigð og hepn■
ast %’el.”
Nú er það sanngjöm krafa
þeirra manna sem Andrews kendi
þessi fræði, að hann sýni þeim i
hverju það hafi verið fólgið, að
lá, þegar þeir
sóknarflokknum óskift fylgi sitt
IO. júli og í allri framtíð. Heiður
fylkisins krefst þess. Hagur fylk-
isins krefst þess. Rödd réttlætis-
ins krefst þcss!
Engnm þessara mála vill Roblin-
stjórnin sinna. Allar kröfur fólks-
ins þar að lútandi lætur hún sem
+
♦
+
+
+
♦
+
+
t
+
+
-♦
+
+
+
4-
+
NORTHERN CROWN BANK
AÐALSKRIFSTOeA í WINNIPEG
Höfuðstóll (löggiltur) . . . $6,000,000
Höfuðstóll (greiddur) . . . $2,860,000
STJÓRNENDUR:
Formaður..............Slr. D. H. McMILLAN, K.C.M.G.
Vara-foimaður.................Capt. WM. ROBINSON
Sir D. C. CAMERON, K.C.M.G., J.H.ASHDOWN, H.T.CHAMPION
W. J. CIIKISTTE, A. McTAVISH CAMPBELL, JOHN STOVEL
AUskonar bankastörf afgrcldd. — Vér byrjum relkninga við ein-
staklinga eða félög og sanngjarnir skilmálar veittir.—Avísanir seldar
til livaða staðar sem er á fslandi.—Sérstakur gaumur gefinn sparl-
sjóðs innlögum, sem byrja mú með einum dollar. Rentur lagðar
við ú hverjum sex múnuðum.
T. E. THORSTEINSOM, Ráösmaður.
Cor. William Ave. og Sherbrooke St. Winnipeg, Man.
’Z
t
t
t
+
+
+
+
I
+
+
+
+
+
♦
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+
+ +++++++++++++++++++++++++++♦+++++++++*-++++++++++ X
hennar.
Islendingar þurfa að
upp sem einn maður á
enn verri en hinir báðir til sam-
rísa! ans’ þessu hafa afturhalds-
móti i menn orSis uppvísir í stórum
íslenzkt biað kastar saur á íslend- þessum ósóma; þeir þurfa aðj^J" fyn' þl'1 hcf" fen(jxst
inga og gerir samsæri við hér- ^r’ekE'e/hægfannaífað ^tur. nok^ Is,endmg«r verij
lenda menn til þess að troða gjá en menn og blöð gáu ,reiSU- l,ektur f-vnr f.a8 aS ?rei8a atkvæði
íslendinga niður í sorpið : húin til þess að skera livern
----- ; þann Islending niður við trog
Það eru skiftar skoðanir um óstjórnlegs flokksfylgis, sem
Sé hann j vind um eyrun þjóta. “t>að er eg
einlægur, gjörir hann það auðvit- seni ræð” segir stjórnin. En vilja
það, hvort íslenzk tunga geti hjarga vill heiðri þjóðar sinn-
haldist óblönduð og óskemd í ar, þá er sannarlega kominn
þessu landi. Það eru skiftar tími til að taka í taumana.
skoðanir um það, hvort mögu- Þegar gáfaðir mentamenn
legt sé að vernda hana. Það ganga úr flokki í baráttunni
eru skiftar skoðanir um það, fyrir virðingu þjóðarinnar og
hvort vert sé að legga framj í lið með þeini sem vilja fótum
krafta sína í þá átt. Ekki af j troða oss, þá er ]>jóðin sannar-
því öllum komi ekki saman um,1 lega heillum liorfin.
að það væri sjálfsagt ef hægt Margir hafa hlustað með á-
írí og það sérstaklcga þegar það
er í þvi skyni gert að koma Islend-
ingi fyrir kattarnefT
Nöfnin voru flest fölsuð í því
skyni að stela kosningunni af Th.
H. Johnson.
að fúslega; sé hann aðeins keypt- j kjósendar.na, sem eiga að ráða,
nr af stjórninni og brennivírs- metur hún að engu.
valdinu, þá náttúrlega skorast hann j Framsóknarflokkunnn ber aft-
undan því eða hummar það fram j ur á móti hagsmuni alþýðunnar
af sér. Ef einhver eíast um að fyrir brjósti. Hann v'ili gefa fólk-
Undir fölsku flaggi eða
hvað?
Alfred Andrews, lögmaður
Opin augu
um þess flokks, sem Tribune fylg-
ir, og er stefna hans nálega hin
sama og Framsóknarflokksins er
nú. Það eru umbætur i öllum
skiln’ngi og framfarir. Andrews
þessi var nokkurs konar kennari
eða leiðtogi ungra manna í Winni-
peg í stjórnmálum, og þar á meðal
margra íslendinga. Ritstjóri Lög-
......—......- glimuvöllinn
fyrir þennan skoðanamun hef-|og auka þatttoku þeirra ijá móti Th H Johnson. Þessi
ir öllnm komið saman um það, [ stjórnmálum þessa lands; ovð \ Andrews er íslendingum kunnur.
til skamms tíma, að sjálfsagt i hans hljóta héi cftii að tall.ij j|ann var jengi e;nn af aðalmönn-
sé að halda uppi heiðri þjóð- á duf eyru og vera litill gaum-
ar sinnar, þannig, að sem mest| ur ?efmn-
gæti borið á áhrifum vorum í| -----♦-►+-----
hérlendu þjóðlíf i; hérlendri
þátttöku í stjórn og embættum.
Allir hafa til skamms tíma ver-
ið á það sáttir, að heilög skylda
sé það hverjum íslendingi að
styrkja Islendinga til heiðurs
hvenær sem tækifæri gæfist.
Ný stefna hefir risið upp á
meðal vor—að eins ársgömul,
sem er gagnstæð þeirri þjóð-
ræknisstefnu, sem minst var á.
Blaðið Heimskringla og að-
standendur þess hafa gert það
að stjórnmálastefnu sinni, eft-
ir því sem bezt verður séð, að
berjast á móti því að Islend-
ingum væri mögulegur vegur
til pólitiskra álirifa og virðing-
ar liér í álfu. Heimskringla
hefir fyrst allra blaða í þessu
landi og stuðningsmenn henn-
ar fyrstir allra Islendinga bér
í álfu, gert það að einu aðal
ættu allir ab hafa fyrir því, hvern-
ig pólitíski bardaginn er háöur.
HvaSa meöulum er þar beytt.
HvaSa vegir þar eru gengnir.
Th. H. Johnson lýsti þvi yfir ný- j og ánægju, aS hann
lega. aS liann vissi af 1500 nöfn-1 lærisveinn Andrews i stjórnmál-
um, sem afturhaldsmenn hefSu | um. Andrews kendi honum og
falsaS viS skrásetninguna. Hávær j öSrum aS skilja þaS, aS engar
óp gullu viS i öllum afturhalds- I verulegar stjórnarbætur gætu feng-
sinnum og stórletraSar yfirlýsing- j ist í neinu landi, með öSru móti
ar birtust í öllum afturhaldsmál- en því aS lögleiSa beina löggjöf
inu góS og réttlát lög, og hann vill
láta þau ganga jafnt yfir alla.
En Roblinstjórnin vill ekkert af
þessu. Hún vill aSeins lafa við
völdin, og meS því eína móti, get-
ur hún um leiS tafiS fyrir fram-
gangi þessara stærstu velferSar-
mála. En aS henni takist þaS
Ifengur en til 10. júlí, er harla ó-
sennilegt.
Taylor fær að sitja
heima.
bergs minnist þess meS þakklæli j eins og flest annaS gott! Hvernig
er gamall skyldi annars glágyrnisgát vera
fyrir heilann og hugsunina?
þetta sé rétt haft eftir Andrews,
þá láti hann ritstjóra Lögbergs
vita, og hann skal þýSa klausur
úr Tribune eftir Andrews sjálfan.
Dýpra og dýpra.
Pólitískan fund héldu þing-
mannsefni Roblins fyrir MiS-
Winnipeg í Únítarakjallaranum á
laugardagskveldiS var. Þetta j
kvaS í rauninni hafa orSiS skemti-
fundur, því þegar til efnisins j
kom, kvaS ekkert mál hafa veriS á |
dagskrá, nema eitt stjórnar-
hósíanna á undan og eftir. —
Stefnuskrá flokksins fanst hvergi.
sem von var, því hún kvaS aldrei
hafa veriS til.
Mr. Skafti Ðrynjólfáson steig
einnig í stólinn og kvaS hafa sagt
meSal annars, aS fyrir og um þaS
leyti, er Roblin kom til valda,
hafi íslendingar hér i bæ, orSiS
aS leggja sér til munns gor og
blágymi, til þess aS fleyta fram
lífinu. En nú lifi þeir, eins og I
sjá megi, i vellystingum praktug- j málin og'afstöSu sína tíl þeirra
lega; og þakkaSi bann Roblin þaS,
1
anir; þær væru engar til, ef ein-
hver væri stjórnarformaSur annar
en hann.”
“ÞaS er Roblin aS þakka, aS
fólkinu hefir fjölgaS í þessu fylki.
eins og hinum fylkjunum. HefSi
einhver annar veriS stjórnarfor-
maSur, þá beföu allir innflytjend-
ur sezt aS i hinum fylkjnum, og
enginn staSnæmst hér.”
“Þaö er Rohlin aS þakka, að
hægt er aS selja nokkura vöru,
sem hér er framleidd. Enginn
hefSi viljaS líta viS neinum vöru-
kaupum í Manitoba, hefSi einhver
annar en hann veriS stjórnarfor-
maSur.”
“ÞaS er Roblin aS þakka, aS
hægt er aS fá lífsnauSsynjar sin-
ar keyptar i Manitoba tyrir sann-
gjarnt verS. OkurverS hefSi ver-
iS á, öllu, ef einhver annar hefSi
stjórnar.”
“ÞaS er Roblin aS þakka, aS
börn liafa fæSst og fólkinu fjölg-
aS í Manitoba. Væri þaS ekki
fyrir hans tilverknaS, væru barna-
eignir löngu hættar hér í fylkinu.”
“ÞaS er Roblin aS þakka, aS
drottinn hefir gefiS regn og frjó- j
samar árstíSir. Væri þaS ekki fyr-
ir hans milligöngu, þá þektist hér
Mr. Geirfinnur Pétursson frá
Narrows kom hingaS t.I hæjar-; e jnn jar8argrósi.»
ins siSastl. fimtudag og dvaldi her
fram yfir helgina. TíS kvaS hann “ÞaS er Roblin aS þakka, aS |
allgóSa nú, en kvað hafa komið þetta fylki hefir ekki staSiS í staS
tvær frostnætur, sem skemt hafi eins og eySimerkurblettur, mitt í
akra aS mun, en þó sérstaklega
garSávexti. Hann kvaS vera all-
fjörugt i pólitík þar norSurfrá.
Benedikt Freemanson og Jón Pét-
ursson, frá Gimli-söfn.
Bjarni Pétursson, frá Árnes-söfn.
B|. Marteinsson frá B’reiSuvíkur'-
söfnuSi.
Mr. og Mrs. G. Oddleifsson frá
Geysis-söfnuSi.
Sigurjón SigurSsson og Tryggvi
Ingjaldsson frá Árdals-söfn.
Jóhann Briem frá BræSra-söfn.
Helgi Ásbjörnsson frá Mikleyjar-
söfnuSi.
Kristján EyfjörS frá Furudals-s.
C. B. Johnson frá Fríkirkju-söfn.
Kr. Helgason frá Frelsis-söfn.
O. Anderson frá Immanúels-söfn.
C. H. Bachman og Magnús Ein-
varSsson frá Lundar-söfn.
Valdimar Eiríksson frá Grunna-
vatns-söfn.
Sveinbjörn Loftsson frá Konkor-
día-söfn.
Jónas Samson frá Kristnes-söfn.
Brynjólfur Jónsson frá Immanú-
elssöfn. í Wynyard.
J. B. Jónsson frá Ágústínus-söfn.
og enn fremur Gísli Egilsson frá hin-
um nýja Lögbergs-söfnuði.
Þessir prestar sitja þingið:
Séra N. S. Thorláksson,
séra B. B. Jónsson,
séra Rúnólfur Marteinsson,
séra Frjðrik Hallgrímsson,
séra Kr. K. Ólafsson,
séra Jóhann Bjarnason,
séra Guttormur Guttormsson,
séra S. S. Christopherson,
séra Carl J. Olson,
séra Haraldur Sigmar.
Mr. Jón J. Vopni féhirðir kirkju-
félagsins, og þess utan tveir trúboð-
Mr. E. L- Taylor hefir haldið tvo skrifum, en Manitoba; en það er
pólitiska fundi þar í íslenzku j nú það sama, hér hefði alt staðið
bygðunum, og reyndi hann vand- j í stað, ef það væri ekki fyrir Rob-
lega að komast hjá því að skýra j Hn.” , ,
öllum framförum þessa lands.
Aauðvitað hefir Saskatchewan og I ‘lr’ Octavius J horláksson og Halldór
Alberta farið fram miklu hraðari -fónsson eru °S á þinginu.
Emn gestur er þar enn fremur,
séra Friðrik Friðriksson frá Reykja-
vík.
gögnum um það, að fyrst og
fremst væri þetta lýgi og í öðru
lagi þótt það væri satt, þá væru
og gefa konum atkvæði. Andrews
flutti marga snjalla ræðu í þá
daga með áhuga og eldfjöri, og fór
svikin enn þá meiri hjá hinum. óþvegnttm orðum um þá menn og
Það var vana aðferðin, þegar í ó- j þá flokka, sem af klíkuskap og
göngur var komið, að fegra sig j þröngsýni, eða í eigin hagsmuna
með því að þeir héldu því fram,
stefnuatriSi sínu aS berjast á j
móti Islendingum, þegar þeir j nöfnjn
sækjíi um þingsæti. Heims-
kringla hefir fyrst allra ís-
lenzkra blaSa og aðstándendur | fram þáu nöfn! F..y ...
hennar fyrstir allra islenzkra fram ag hinir hef5u falsaS
rnanna, tekið liondum saman L.rQfxict
Pi'nrrer aX Vi\;
við hérlenda stórbokka til ]>es.s
skyni og af valdafýsni, stæðu í
vegi fyrir beinni löggjöf og jafn-
rétti kvenna.
Andrews virðist hafa skift um
skoðun. Að því er ekki að finna.
Hver borgari hefir siðferðislegt
sem
að aðrir væru meðsekir í sama
glæp og þvi væri alt gott og
blessað.
Th. H. Johnson lagði fram
sem hann kærði um að
vera fölsuð af afturhaldsmönnum, j leyfi til að skifta um skoðun, hve-
og krafðist þess að þeir legðu j nær sem hann sannfærist um að
þeip héldú j hin fyrri stefna sín hafi verið
svo j röng. Þvi getur enginn mótmælt
krafðist hann þess einnig að hvort-j með sanngirni. En sá sem um
, tveggja væri óhlutdræglega og; skoðun skiftir hefir á herðum sér
að kasta saur á tslondinga • nákvæmlega rannsakað og þeim heilaga skyldu, ekki siður en 6-
T6} na að láta þá fótuiu tioð- j^|ífíSarlaxist hegnt, sem uppvís yrði skerta heimild. Skyldan er 'sú að
ast í því kapphlaupi, sem her ag svikun^ án tillits til þess hvort skýra ástæðurnar fyrir því að
á ser stað meðal hinna ýmsu j)eir væru einum flokki fylgjandi sinnaskiftum var tekið.
þjóðbrota. _ í eða öðrum. ! Maður sem friviljuglega býður I hvh7st&b'erjaSt ’fyrir
Til þess að ekki sé luegt að Þetta sýndi það greinilega og sig fram til opinberra starfa, til j '' • • , n._ /
segja, ao petta se ur lausu, sannaSi að Landinn hafði hreinar ; pess að leiða og fræða og kenna,, að Vorkunnarmál sé bótt höfð-
lofti gripið, eru til nægar.sann-j hendur og góða samvizku. Hann hann ber ábyrgð á að kenna ekk~ j ingjarnir þeytí siiiar irólitísku
anir, og skal í því efni vísað viss{ þag ag hann hafði aðeins trt annað en það sem hann er
sérstaklega til tveggja atriða. 1 gjört það. sem rétt var, og verk sannfærður um að sé rétt. Skoð-
I fvrra sótti einn hinna allra hans stóðust þvi ljós og rannsókn. | anir hans og kensla og leiðbeining-
fremstu framkvæmdarmanna j En öðru máli var að gegna. þegar j ar verða nokkurs konar almenn-
meðal þjóðflokks vors um t:I hinna kom. Afturhaldsmenn irsgs eign. og fólkið á Iieimting á
þingsaúi í Gimli kjördæmi —j neituðu þverlega að láta ranncaka; að hún sé ógölluð og ómeinguð
því kjördffmi, sem ee íslenzk-; ]>0rðu alls ekki að koma fram í
Hvað lengi hepnast Roblin að tefja
fyrir framgangi mestu þjóðþrifa-
mála fylkisins?
Varla er um annað talað um
þessar mundir, sem cg eðlilegt er,
heldur en kosningarnar 10. júlí
næstkomandi. A strætum og
gatnamótum, og hvar sem maður
fer, heyrir maður unga og gamla,
konur og karla í logandi kappræð-
um um það, hverjir muni sigra.
Og þetta er í rauninni gott og
blessað, því það lýsir áhuga fólks-
ins. Og auk þess skýrast málin
við umræðurnar.
Miklu hærra lætur þó í Roblins- j sóknarflokksins.
mönnunr á þessum götuþingum. I það engu máli skifta
Enda er það álit áreiðanlega ! þetta væri sinn fundur, og að hann
mikils meiri hluta manna hér | ætlaði sjálfur að setja reglur og
— að undantekinni fvlgispekt sinni
við stjórnina. — Reyndi hann af
öllum mætti að sporna við því, að
andstæðingar sínir fengju ráðrúm
til þess að koma að athugasemd-
um sínum og tala á fundunum.
Og har mest á þessu á fundi, sem
hann hélt í Ashern. Þar er fátt
um Landa. A þeim fun li ætluðu
tveir menn, annar þýzkur, en hinn
enskur, að halda upp svörum fyrir
þingmannsefni Framsoknarflokks-
;ns, hr. Skúla Sigfússon. Taylor
gerði þá yfirlýsingu, að aðeins
einn maður mætti taka til máls, þó
með þeim skilyrðum, að liann tal-
aði á undan sér, og eigi lengur en
i tuttugu mínútur. Mr. (Trap,
hinn þýzki maður, kvað slika tak-
mörkun á málfrelsi kjósenda
gagnstæða öllum velsæmisreglum,
og alveg óþekta á fundum Fram-
Taylor kvað sig
sagði að
í borg, að málefni þau, ef
annars nokkur eru, — önnur
en vörnin fýrir sálfan hús-
bóndann og lifvörð hans, brenni-
vinslegátana —, s-em sá flokkur
muni hvorki
vera meiri né merkilegri en svo,
ast allra kjördæma; því kjör- dagsljósið.
dæmi, sem Heimskringla sjálf Þetta út af fyrir sig var svo
hafði ávalt haldið fram að ís- rnikill karakterlegur sigur fyrir
lendingur skyldi æfinlega vera Framsóknarmenn og þjóðernis-
fulltrúi fyrir. Maðurinn, semllegur stórsigur fyrir íslendinga.
sótti, var Árni Eggertsson, Svo var mótmælt af Framsókn-
hinn alþekti dugnaðar og fram-
armönnum hundruðum af þessum
kvæmdarmaður,— maður, sem í fölsku nöfnum afturhaldsklíkunn
allir gátu horið traust til og ar; hinir fóru af stað og mótmeltu
gat komið fram þjóð vorri til j nöfnum Framsóknírmanna. Svo
sóma í hvívetna. Á móti þess- kom til þess að fel!a skuli dóm í
um manni barSist Ileims-
kringla með hnúum og hnefum
og fór um liann ’niðrandi og ó-
málinu; fer það þá svo að á fyrsta
dómsdegi eru 83 nöfn afturhalds-
tnanna dæmd fölsuð, en ekki eitt
viðurkvæmilegum orðum, til einasta af nöfnum Framsóknar-
þess að hjúlpa hérlendu auð-
valdi og hérlendri harðstjórn í
haráttunni á móti íslending-
um.
Sá þjóðar ósómi, sem þá átti
sér stað, er endurtekinn nú.
Vi?5 þessar kosningar sækir
einn af beztu bændum íslenzk-
um í þessu landi um þing-
mensku — Skúli Sigfásson; —
maður sem er viðurkendur
jafnt af andstæðingum sem
manna.
Auk þessara 83 nafna, sem
dæmd voru fölsuð í byrjun, voru
tugir og jafnvel hundruð annara
falskra nafna, sem ekki var hægt
að sanna. Því í fyrsta lagi var
timinn, sem Roblin veitti til rann-
sóknar, alls kostar ónógur, og í
öðru lagi varð að geta sannað
hvar þessir menn voru, sem ekki
voru til, eða sanna samstundis, að
þeir ættu ekki heima þar sem sagt
Hafi einhverjum orðið það á,
sem auðveldlega getur fyrir kom-
ið, að lenda út á ranga braut, að
kenna ósönn fræði, að benda í
rangar áttir. Þá eiga fyrverandi
lærisveinar hans heimting á þvi að
hann skýri fyrir þeim, í hverju það ■
liggi að hann hafi farið villur
vegar og leitt aðra afvega og hann
er skyldugur að reyna að láta þá
skilja. hvar í villan sé fólgni.
Andrews kendi ungum mönnum
í Winnipeg þau fræði að konur
væru jafn bomar mönnum til
þátttöku í stjórnmálum. Hann
kendi þeim það, að fyr en konur
fengju atkvæði. væri ekki neinna
verulegra síðbóta að vænta, og
hann færði fyrir því fram rök, sem
enn hafa ekki verið hrakin.
Andrews kendi þessum ungu
mönnum það, að bein löggjöf hefði
allstaðar reynst öruggasta vopnið
til þess að koma á stjórnarbótum
og vernda fólkið fyrir yfirgangi
og harðstjóm.
Hann kendi það að beinni lög-
gjöf yxi stöðugt fylgi og álit, og
pólitísku
hljóðpíptir, til þess að reyna að
vekja eftirtekt fólksins á þeim.
Því það er sem sé fvrir löngu al-
kunnugt. að stjórnarflokkurinn
hefir enga aðra né veglegri stefnu-
skrá en þá, að vemda brennivíns-
salana og auka og v:ðhalda Rob-
linsdýrkun í fylkinu. En að þessi
tvö atriði séu vænleg til sigurs við
kosningaraar, teljum véræriðvafa
samt. Og stjómarferillinn, sem
að baki liggur, verður vægast sagt.
naumlega til þess að bæta horfum-
ar. Það þarf meira en i meðal-
lagi fífldirfsku, til að halcla að
þroskaðir og óspiltir kjósendur
ljái atkvæði sitt til stuðnings
stjórn, sem ekkert hefir betra að
bjóða.
Stefnuskrá frjálslynda flokks-
ins er aftur á móti skýr og ákveð-
in — hún hefir inni að halda öll
þau stærstu umbótamál, sem fylk-
ið verðar mest. öll þau málefni,
sem framtíðarvelmegun og fram-
tíðarmenning fylkisins hyggist á.
tíætt skólafyrirkomulag, lækk-
un og afnám tolla, útrýming vín-
sölu, jafnrctti kvcnna við karl-
menn og bein löggjöf éru málin,
sem Framsóknarftokkurinn, hefir
skráð á kosningafána sinn! Þetta
eru málin, sem eru grundvallarat-
riðin fyrir heilbrigðu þjóðfélags-
fundarsköp.
Bætti hann þó því við. að ef
andstæðingar sinir gætu ekki gert
sér gott að ]>essum tuttugu mín-
útum, væri málfrelsi þeirra á
fundinum útilokað. Af þessu varð
allmikil óánægja meðal fylgis-
manna Skúla — og gengu þegar í
stað um 40 manns af fundi —
hrópuðu þeir margföldum fagnað-
arópum fyrir þingmannsefni sinu
og foringja flokksins, Mr. Norris,
og fyrir Thos. H. Johnson. Hinir
mörgu stuðningsmenn Skúla, sem
eftir sátu á fundinum, tóku undir
fagnaðarópin.
Fylgi hr. Skúla fer dagvaxandi
— en Tavlor tapar að sama skapi.
Og þykir hann lítið hafa vaxið af
framkomu sinni við þessi funda-
höld.
Dauðadœmd.
Roblinstjórnin er dauðadæmd.
Á móti henni eru:
Öll kirkjufélög
Öll siðbótafélög
Öll bændafélög
Öll bindindisfélög
Öll verkamannafélög.
Með henni aðeins:
Alt brennivínsvaldvT.
Er það mögulegt að þetta land
sé svo illa farið, og þessi þjóð svo
spilt, að eitt ilt vald geti orðið
yfirsterkara öllum góðum öflum?
10. júli svarar því.
Cr skáldsög unni í
Heimskringlu.
"Það er Roblin að þakka, að
Manitobabúar verða ekki að fara
fótgangandi um alt landið. Hefði
einhver annar verið stjómarfor-
maður en hann, þá væru hér eng-
ar járnbrautir né vegir.”
“Það er Roblin að þakka, að
menn geta talast við í gegnum tal-
síma, með öllum þeim þægindum,
sem af því leiðir. Hefði hann
ekki verið stjórnarformaður, þá
væru þessi þægindi ekki til, þó tal-
símar væru til.”
“Það er Rohlin að þakka, að
hér eru nokkrar opinberar stofn-
Kirkjuþingið.
Þrítugasta ársþing Hins ev. lút.
kirkjufélags Islendinga í Vestur-
heimi var sett fyrra fimtudag í kirkju
Gimli-safnaðar á Gimli. Þingið
hófsf með guðsþjónustu og altaris-
göngu. Séra Friðrik Hallgrimsson
messaði. Flutti hann snjalla ræðu,
sem hans er vandi. Mintist hann
með einkar hlýjum orðum tveggja
starfsmanna, sem kirkjufélagið hefir
orðið á hak að sjá á umliðnu ári,
þeirra séra Jóns Bjarnasonar og hr.
Friðjóns Friðrikssonar. Eftir messu
var þingið sett af forseta kirkjufé-
lagsins, séra B. B. Jónssyni.
Þessir eiga sæti á þinginu sem full-
trúar hinna ýmsu safnaða:
J. H. Frost og S. B. Eiríksson,
fyrir St. Páls söfnuð.
S. S. Hofteig, fyrir Vesturheims-
söfnuð.
John S. Johnson frá Lundar-söfn.
Jón Hannesson frá Pembina-söfn.
Helgi Tholáksson og Thorlákur
Björnsson frá Vídalíns-söfn.
Jón Hörgdal frá Hallson-söfn.
J. J. Myris og A. F. Björnsson frá
Víkur-söfn.
Sigurjón Gestsson frá Þingvalla-
söfnuði.
Hafliði Guðbrandsson og Þorsteinn
S. Mýrdal frá Lúters-söfnuði.
S. S. Grimsson frá Fjalla-söfn.
Sigurður Johnson frá Melanktons-
söfnuði.
Árni Eggertson, J. J. Bildfell, J.
Jóhannesson og H. S. Bardal, frá
Fyrsta lút. söfn. í W.peg.
Th. Oddson og Gunnlaugur Jó-
hannson frá SkjalcTtorgar-söfn.
Stefán Dávíðsson, B. S. Benson og
Klemens Jónasson frá Selkirk.-söfn.
Guðlaug Guttormsson frá Víðines-
söfnuði.
Alls voru söfnuðir kirkjufélagsins
43 í þingbyrjun, en tveir hafa bæzt
við síðan, Lögbergssöfnuður og
Hallgrimssöfnuður, báðir í Sas-
katchewan.
Á þingfundi, er haldinn var kl. 1
um daginn, las forseti og hinir aðrir
embættismenn kirkjufél. upp árs-
skýrslur sínar. Yfirleitt benda þess-
ar skýrlur á framför og báru það
með sér að allmikið hefir verið unnið
að trúboðsstörfum á síðastliðnu ári.
Fátækir söfnuðir hafa verið styrktir
og allmikið fé hefir verið lánað til
kirkjubygginga á ýmsum stöðum.
Þá fór fram kosning embættis-
manna kirkjufél. fyrir næsta ár, og
voru þessir kosnir:
Forseti: séra B. B. Jónsson endr
urkosinn;
Skrifari: séra Friðrik Hallgríms-
son, endurkosinn;
Féhirðir: Jón J. Vopni, endurkos-
inn.
Og fyrir varaforseta-var séra Rún-
ólfur Marteinsson kosinn; séra N.
Stgr. Thorláksson baðst undan end-
urkosningu. Varaskrifari var séra
Jóhann Bjarnason kosinn, og fyrir
varaféhirðir hr. Th. Oddson.
Allir voru þessir menn kosnir í
einu hljóði.
Önnur almenn þingstörf fóru ekki
fram þann dag, en um kveldið hélt
séra K. K. Ólafsson fyrirlestur um
vitnisburð Jesú Krists um sjálfan
sig. Fyrirlesturinn var einkar fróð-
legu og lýsti að öðru leyti fastri og
ákveðinni trúarskoðun. Þegar ræðu-
maður hafði lokið máli sínu, var hon-
um af þinginu greitt þakklætisat-
kvæði.
Laugardeginum var sérstaklega
varið til lesturs og athugunar á
skýrslum hinna ýmsu ársnefnda.
Samkvæmt tillögu dagskrámefnd-
arinnar viðurkendi þingið hrygð sína
yfir fráfalli séra Jóns Bjarnasonar
og Friðjóns Friðriksonar, og vottaði
frú Láru Bjarnason samhrygð sína.
Talað var um að stofna sjóð, sem
bæri nafn dr. Jóns Bjarnasonar, og
var sérstök nefnd kosin til þess að
annast um það mál. Enn fremur til-
kyiiti H. Bardal þinginu, að dr. Jón
Bjarnason hefði arfleitt kirkjufélagið
að öllu bókasafni sínu og nokkrum
hluta eigna sinna annarra.
Bandalögin héldu ársþing sitt síð-
ari hluta laugardagsins.
Um kveldið flutti séra Friðrik
Friðriksson fagurt erindi um ung-
menna félagsskap og urðu allmiklar
umræður um það á eftir. Lét fund-
urinn í ljós einróma þakklæti sitt við
ræðumann.
Á sunnudaginn voru tvær nýjar
kirkjur vígðar, önnur á Gimli, en hin
á Víðirnesi; fjöldi fólks var við báð-
ar þessar kirkjuvígslur.
Á sunnudagskveldið hélt séra Fr.
Friðriksson fyrirlestur um ffiðþæg-
ingu Krists. Var sá fyrirlestur fag-
ur og uppbyggilegur. Talsverðar um-
ræður urðu um þetta mál og var auð-
séð að bæði þingið sjálft og aðrir,
sem fyrirlestur þenna heyrðu, var
málefni þetta hið mesta áhugamál.