Lögberg - 19.11.1914, Page 3

LÖGBEKG, FIMTUDAGINN 19. NÓVEMBER 1914
Stjóraarherrar Englands
rœða um slrfrið.
Ummœli Asquiths, Kitchetiers,
Churchills og Balfours.
A hverju ári er skift um borgar-
stjóra í London, er þar kal.ast
“Lord Mayor”, og í ve zlu sem
haldin er við þaS tækifæri, er
æfin'ega boöiö ráSherrum, sen !i-
herrum framandi ríkja og öðrum
höfCingjum. Formaður þeirrar
stjórnar, sem þá er viö völd á
Englandi, heldur þar jafnan ræðu
um þau atriSi, sem þá þykja mestu
máli skifta, svo og aSrir ráSgjafar
og stórír höfSingjar, eftir atvikum
meS sverSi vegin verSa. Hún er í þessu efni hafa átt sér staS, e"U
þaS, en vér ekki, sem hringt hefir lagfærSir til mikilla muna og alt
likhringing yfir riki Tyrkja, ekki skal verSa gert, sem i stjórnarinn-
aSeins í Evrópu, heldur í Asíu líka. ar va’di stendur, til aS draga úr
r>egar Tyrkjastjórn verSur af- þeim í framtíSinni.
máS, þá vona eg aS jafnframt muni | Þeir menn sem bjóSa sig frain,
hverfa sú visnun, sem af hennar skulu minnast þess, aS þeir verSa
völdum hefir hvílt yfir hinum feg- aS þola vos vegna fósturiarSar
urstu löndum í marga mannsaldra. | sinnar, engu siSur en bræSur þe’rra
Vér eigum alls ekki í höggi við gera í skotgröfunum fyrir byssu-
MúhameSs trúar menn, sem lúta kjöftum óvinanna. Vígvélar og
Tyrkjasoldáni. Margir af þeirrar hugvitsamleg morStól óvina vorra
trúar flokki eru dyggir þegnar j hljóta mikið hrós og aBdáun hjá
Ekkert er f jær þeim sem um hemaS rita, en þess
vorri hugsun heldur en aS vilja ber að minnast, aS þeir sem dag-
eggja til krossferSar gegn þeim,'setja ófriðinn fyrirfram standa
sem þau trúarbrögð játa. Vér er-; betur aS vígi, heldur en nábúar
um reiðubúnir til aS veita vernd þeirra, i því efni sem öSru.”
The Empire Sash & Door Co.
... Limited -
HENRY AVE. EAST - WINNIPEG
VIÐUR ”LATH“ ÞAKSPÓNN
Fljót afgreiðsla.
Abyrgst að kaupendur séu ánægðir
þeim stöðum, er þeir álíta helga,
1 þetta sinn fóV bo'rgaVéizTan ef Þörf Jrefur> ^ °!lum *em a
fram þann 9. nóv., og voru boSs- Þa v,Ja en, Tyrkjaveldi hef-
gestir rúmlega þúsund aS tölu. ir raSlð. sJa'fu ser bana faflS
Gestirnir gengu í veizluhöllina ser grof meS,sinum eig:n.'h°ndum-
gegnum tvennar fylkingar her- Forsætis raöherra snen þvi næst
manna og í andyrissölum, þarsem raah smu aS fjarma um og hag al-
allir söfnuðust saman áSur en tU rnenmngs. Um gullforSaEnglands
borö« var gengið, var þeim heilsaö, banka sa?Sl hann> aSaldrei hefSl
1 mein vsitö, 70 miljomr sterlmg|
meö fagnaSar ópum, er mest eru]
riðnir viö Stjórn stríSsins, þeim
Hann útskýrBi síðan, aS einmitt
vegna þess, hve hervopn nútiðar-
innar væru af miklu hugvit igerS,
hefði hernaöar aðferS breyst svo,
aS vopna viðskifti líktust mest um-
sátrum um víggirÖingaf.
“Mannfall vorra manna í orust-
unni hefir veriS mikiö, en slikt
manntjón mun alls ekki drepakjark
úr hinni brezku þjóS til þess aS
punda. 1 byrjun ófriSarins heíSi. berjast til þrautar, heldur mun þaS
Asquith, Kitchener Og Winston] hann ,Y^ f^utlu m'ljómr. korn-! oma brezka manndaö td j>ess aS
Churchill, flotaráðgjafa. Þar tal- ‘st nohhru slSar ofan 1 27 miljomr, ganga 1 fotspor þeirra sem falliS
aSi fyrstur A. J. Balfour, fyrrum °S ^llforSinn’ sem er tillhafa.

KOL og VIDUR
ALBERT GOUGH SUFFLY CO.
Skjót afgreiðsla. Lægsta veið.
TALSIMI: M. 1246
forsætis ráSherra og þótf. fádfemi, Vara’. væri nú T„^° milj' Banka'
aS foringi mótstööuflokks stjórn-í vextir væru nu ahka °g um 8X1113
tJm stjórn John French ög fram
göngu hins brezka liös hafSi hann
ar landrækar og fáir hafa stuS’aö
meira aS því aS útrýma þeim en
kona nokkur í New Ýork. Hún
er lítil vexti, b’áeyg og góSleg en
ánnnar héldi ræSu 4 bví bin<ri" M 1 fyrra’ matarverS nokkuö líkt mörg lofsorö aS segja ,og mælti aö þó ekki vi6kvæm úr hófi. Hún
ÐaTfour mælti fyrir minni °S atvinnuleysi heldur minna en lokum: . J hefir ekki fengiö skoSanir
! um sama leyti siSasthSið af. Fynr r>o aö hugsamr
Mr. BaTfour mælti fyrir
bandaþjóSa Breta og fór mörgúm
lofsoröum tím skörungsskap Niku-
lásar kcfsarafrænda í herstjórninni.
'FTann kvaö bandamenn mundu
Véiiá Belgíurnönnum aftur lönd
þeirra og gera hag þeirra eins i banka lávarxs tiim
blómlegati eSa blómlegri heldur en banka
áöur. Um Japana sagöi hann, aö
þeir heföu veitt góö svör og gild
drengilega framgöngu i þessu efni
þakkaSi hann borgarstjóm og
fjármálamönnum í London og
kvaö konung hafa í þakklætis
skyni veitt bankastjóra Englands
þeírri ósvífnustu kveBjusending, .
sem nokkurn tíma hefö i fariS
milli þjóöhöföingja. Hótunum
ÞjóSverja heföu þeir goldiS það
svar aö taka Tsing Tau herskildi
Mr. Asquith SagSi tilheyrendum
sínum, aS ekki bæri þeim aS láta
auðnubrigöi þessa stríðs fá ofmik-
^ ið á sig; þaS mundi standa lengi,
en útkoman væri ekki vafasöm.
snar
vorar stefni Qg hugmyndir um glæpafólk og af-
mest og helzt að því sem á vigvel’.i j brotamenn úr skáldsögum eSa sjón-
geiist, og stööugt snúist um ber- ]eikjum ega meg þvi aS líta ein-
liö vort er þar berst, þá er gott aöj stoku sinnum inn i fangelsi. Hún
minnase þess. aS fjandmenn vorir hefir meiri og víötækari þekkingu
eiga aS mæta herliði vorra stónj en þaö Hún hefir yeri5 j I3 ár
svsturlanda, handan viS hof, c.n umsjónarkona Bedford betrunar-
broddur þess liðs er nú hér kominn. hússins. ÞangaB eru afbrotalon-
hið fríSasta liö, frá Canada ^g ur Hew York borgar sendar; þar
Newfoundland, en frá Australiu hefir hún kynst margs konar
og Nýja Sjáland er á le’ö komié glæpakonum>
. 0__r_________, jafnt þeim sem
herliö, svo og frá öörum stöðum 1 hafa frami5 smabrot og þeim s:m
Hverju ráth hnekt. * ”T En?!arids’ Þe3s|hafa drýgt stærstu glæpi, morS og
„™, aS berjast fyrir malstað nkisin^. þyj um hkt Hún hefir þvi vi5.
I , ' *x ■ • V’ • <‘W' I Ekkert heflr 1 raun °g veru Og fyrir utan alt það liö, eru nú tæka bekkinmi op mikla revnslu op
0gkey™.J°^e/T U' K/n_a:„,„!í,r| fram.komÍS 1 Þessa IO°.daga’ sem við æfingar í þessu landi 1,250,000 hefir vit 0{fvilfa til að fæm J
s* > 1 stríöiS hefir staSið, er dregiS gæti
sjálfra vor, heldur fyrir menningu
aldarinpar, og fyrir allar smáar
þjóöir, sem leitast viö aS fylgja
þeim sóknarmörkum, er þær hafa
sett sér, án íhlutunar frá óviökom-
andi og ósvífnum ofureflismönn-
erum fimm þjóðir í bandalagi
mælti Mr. Balfour aS lokum, og ur VOnum vorum eSa trausti.
vér berjumst ekki aðeins vegna, pjandmenn vorir reyndu aö koma
fram þrennum ráSum, hverju á
fætur ööru: aö ná Paris, aS vinna
Varsjövu, aö komast til Calais.
Frá hverju einasta hafa þeir orSiö
aS hverfa aftur fyrir ósigrandi
staðfestu bandaþjóöanna. En þó
það sé vel aS verið, þá er þaS ekki
nóg. Vér munum ekki slíðra sverö-
iS, er vér brugðum ekki hugsunar-
alust eða af léttúS, fyr en Belgía
hefir fengiS aftur alt sem hún hef-
ir mist og lagt í solumar, og meira
til, fyrr en Frakkland er laust viö
þann her, sem á það hefir ráðist,
fyr en smáþjóöirnar í Evrópu hafa
fengiS svo trygga aSstöSu, aö ekki
verður haggaS og hervalds drotn-
un Prússlands er brotin á bak aft-
ÞaS er mikið hlutverk, sæmi-
M—H()TE1
Vi8 sölutorgiC og City Hall
$1.00 til $1.50 á dag
Eígandi: P. O’CONNELL.
Allar upplýsingar
gefnar viðvíkjapdi verzlun-
skóla vorum. Skritið eftir
Catalogue til
WYjVA'Sr’ÆG
ESTABUSMED IB8a.
W/NNIPEC, - „ MANITOBA
um.
Þegar Asquith stóS á fætur til
aS flytja sína ræöu, var honum
tekiö með fádæma fögnu&i. Hann
mælti á þessa leiS:
“Aldrei hefir nokkur stjóm vors
lands frá því saga þess hófst,
þurft meir á því að halda, að öll
þjóöin sýndi henni einhuga traust
og heilhuga fylgi, cg aldrei hefir
þaö traust veriS fúslegar í ljós lát-
iS né þaS fylgi dyggilegar fram-
lagt af öllum flokkum og öllum
stéttum, heldur en nú.
Þetta væri i sjöunda sinn, sem
hann hefSi svarað af hálfu ráSa-
neytis konungs í borgarveizlu. Á
þeim árum hefSu mörg auSnubrigöi
og furöuleg gengiS yfir landiö! og
allan heiminn. ÞaS ætti ekki illa
viö að minnast á hvemig nú stæSi
á í NorSurálfunni,
Fyrir nokkrum árum heföi
Austurríki notaS tækifæriö, meS
aðstoö annars ríkis, til aö leggja
harSstjómar ok á smiþjóS og und-
iroka Bosniu og Herzegovinu, og
meö þeirri athöfn hefSu alþjóSá-
lög veriS rofin í NorSurálfunni.
Þar væri aS finna eina hina fyrstu
orsök til stríSsins, þó ekki væri þaS
aöalorsökin.
Um Tyrkjastjórn.
önnur breyting á ástandi álfunn-
ar væri sú, að Ungtyrkir heföu
skyndilega valdið byltingu án
blóös úthellingar í Tyrkjaveldi,
sett af soldáninn Abdul Hamid og
eftir því sem allir vonuðu og trúöu,
sett á stofn frjálst fyrirkomulag í
' stjórnarfari. En þær vonir brugð-
ust allir hraparlega, því aS eftir
þau sex ár, sem síöan væm liöin,
yröu allir aS viðurkenna, að stjórn
þeirra hefðu veriö samfara allir
ágallar hinnar fyrri stjómar, án
þess þróttar og kænsku sem hinn
gamli soldán hefSi sýnt.
“Þegar stríðiS hófst”, mælti for-
sætis ráöherrann, “íétum vér þaö
greinilega í ljós, ásamt bandamönn-
um vorum, við Tyrkjastjórn, aS ef
hún léti strjSiö hlutlaust, þá skyldi
ríki þeirra í engu ganga saman,
hvorki aö völdum né Íöndum. Þeir
sem réöu rikjum í Tyrklandi
vom reikulir i ráði ög tali, sögðu
sinn claginn hvaö, og létu loks leið-
ast til aö stofna hagsmunum ríkis-
ins í hættu af fortölum og hótunum
þýzkra, af skipagjöfum þeirra og
fégjöfum. Þeir Íétu teygjast til
hverrar óhæfu ofan á aöra. SkotiS
var á rússneskar halnir og herliö
sent inn á landamæri Egyptalands,
or eftir aö bandamenn höfðu sýnt
dæmalausa þolinmæSi meö ósvífn-
um flækjum og óbeinum hótunum
hinnar tyrknesku stjórnar, uröu
þeir að taka þvi sem aS höndum
bar og skoöa Tyrkja sem opinbera
fjandmenn sína. Ekki hefir hin
tyrkneska þjóö, heldur stjórn
hennar, bmgBiB brandi og eg segi
afdráttarlaust aS sú stjóm skal
ur.
legt stórri þjóS. Til þess aS þaö
verSi vel af hendi leyst, vcrður
hver einasti maður vor á mcðal,
gumall og ungur/ ríkur og fátæk-
ur, lærönr og fáfróöur, hvort s:m
hann á annríkt eða hefir gott tóm,
að láta af hendi rakna alt hvað
manns. er bíöa þess með óþreyju|og þjós sinni hana f nyt
að fá aS reyna sig í ríkisins harða
hildarleik.” Eitt dæmi.
Um flotann. hefir komiS út ritgerS
Flotaráögjafinn Winston Churc-;eSa saga 1 ““T*? tímarif
hill mælti svo: / Amer.can Magazine ) Hof-
“Um áttatiu mílur vegar frá| undur lætur ekki nafns sins getiS.
1 En þaS er kona sem send hefir
veriS á Bedford betrunarhúsiö.
þessum staö, stendur hin mesta og
grimmasta orasta, er sögur fara af.
Vorir landsmenn með bandamönn-
um vomm em að reyna aS brjóta
á bak aftur hiö grimma flóö þýzkr-
ar eyöileggingar, og hér setjum vér
aS veizlu í þessari fomu höll,
einsog svo oft áður. Þetta eigum
vér flota vorum aö þakka.
Hún lýsir nákvæmlega viSkynning
sinni viö Miss Davis. FaSir þess-
arar stúlku hafSi veriS alþektur
spilafantur og hún hafSi gifst
þjófi á unga aldri. Þegar hún var
21 árs gömul var hún send í
Bedford betranarhúsiö og átti aS
i vera þar i þrjú ár. En þegar hún
Þó aö vér hræöumst ekki hem- , , , „ , . , ,
aöinn, þá erum vér aö mestu leyti kom ut !,aSan ,attl, hun von a aS
venSa kærö fynr mu afbrot. Hun
lausir viö þær þrautir sem honum
fylgja, og eigum þaö flotanum aS var aUðvl.taS , talin, reSlulef
þaWca glæpakvendi, þvi að hun taldi af-
Sjóflotinn væri vitanlega ólmur; brot sin sér 111 gildis °S fagnaS!
í aö reyna sig, en herferSir á sjójy,ir ivcrlu .
væra svo mörgum böndum bundn- to st aS remJa-
unarhusið með
hún hreyföi höfuöiö; þaS minti
mig á smáfugla úti í skógi.
Eg horföi á hana meö mestu at-
hygli og eftirtekt og sannfæröist
um aö eg þyrfti ekki aB óttast
hana. Hún spuröi mig ótal spurn-
inga og flest sem eg sagði henni
voru helber ósannindi. Eg hafSi
ekki búiö m:g undir aS skrökva aö
•henni, en sagöi þaö sem mér datt
í hug á þeirri stundu.
Miss Davis skrifaöi sögu mína í
stóra bók; hún lét bókina liggja á
kné sér. Eg hló meS sjálfri mér
aS því, hve auövelt mér fanst aö
leiSa hana á villigötur. Mér fanst
eg geta lesiö allan hug hennar
eins og opna bók.
Mér virtist hún vera eins og
fólk gerist flest. En nú er eg vi s
um aö henni hefir fundist hlægi-
legt hvað eg setti upp mikinn
glaöværSar og einlægnis málróm
— ef hún hefir tekiB eítir því.”
Ný spellvirki.
Ekki leiö á löngu þangað til
stúlkan sem söguna segir gerðist
illverki sem henni
Hún fór í betr-
ar, og svo margt nýtt í þvi efni, unaruusl° Iueo ^1111 einheitta
sem taka yröi tillit til, að almenn- afetnmS>-, aS gera sem mest ilt af
ingur yröi að hafa þolinmæSi og ser‘ 1 niu solarhrmga olh hun „ „
láta sér ekki veröa órótt, þó aö- ?vo miklu uppþotí og g;auragangi forsprakki í ýmsum skálkapörum
hann getur og vinna alt hvað íjgeröir af hálfu flotans drægjust úr 1 betrunarnufmu- a® Miss Davis, me8al fanganna. Miás Davis varð
hans valdi stendur.” 1 hömlu. Bretland væri að leitast sem ,er m0I¥u von» seglst al:Jrel sjálf aS skerast í le.Kinn. Þá sá
, . viö aS halda öllum sjóleiöum mum Sleyma PV1- Ef nokkur stúlkan hana í annaS sinn og Miss
Brynmg Kitcheners. óhultum ge<>n skaöráöum sem al- manneskJa heflr venö forhert, eft- Davis virtist þá vera Ö11 onnur en
Kitchener jarl lét vel yfir því,jdrei hefSu \eriS í frammi höfö !r Þeim skllnmgi sem ver leggjum þegar hún hitti hana inni í skrif-
1 sinni ræSu, hvernig stríSiö hefSi
gengið til þessa, svo og yfir vænt-
anlegum úrslitum vegna þess
hverja yfirburöi bandamenn hefSu,
þegar til lengdar léti. Hann lauk
svo sögur fari af, svo og sjá um 1 ÞaS orS> Þa var hun ÞaS' ^11 stofunni. Vegna þess hve fang-
aö liösflutningar til vígvallar fari l)eSar fangavistmm var lokiö, var arnir höföu hagaS sér illa, hafði
óhultir fram. Eti vegna þessarar llun orSin heiSvirS og vönduö Miss Davis skipaS svo fyrir, aS
starfsemi snéri brezki flotinn svo kona og virSlst ahIrei nógsamlega þær yröu aS láta af hendi a!t sem
í miklu breiöara brjósti aö skeytum get^ Þakkaö Katherine B. Davis mögulegt væri aö brjóta glugga
----t-i- sem hún hefJr - ■ -
lofsoröi á þá sem herstjómina j óvinanna, heldur en þeirra 'floti. fyrir Þaö íjós. sem hún hetir meg. Þegar Miss Davis kom aö
hafa, Joffre hershöfðingi væri frá-! Vegna þess aö brezki floíinn varPaS a hfsbraut hennar. j klefadyram höfundar, segist hún
bær til herstjómar og framúrskar- hannagj aöflutning til óvinanna, Marga furöar á því, hve margar hafa sagt:
andi maður í alla staSi, er fullkom- mUndi aö þeim sverfa miklu fljót- af stúlkum þeim, sem komast und-1 “HvaS hefi eg gert fyrir m:g
lega mætti treysta til þess aS bera. ar en ella. j ir handleiðslu Miss Davis, láta af svo ag eg eigi skili«, ag alt Se tek?
sigur ur bytum. Nikulas hertogi| J>ó aö flotinn heföi oröiö fyrir fyrra lifemi sínu. ÞaS er sagt aö jg frá mer?>’
heföi sýnt glæsilega hæfileika sem tjoni á skipum og mönnum, þá minna en einn fjóröi hluti þeirra
foringi Rússa hers. Þamæst mælti
hann. Bretaveldi berst nú fyrir
tilveru sinni. Eg 7nl að liver borg-
ari þess skilji hvað í veði er. Því
aS ef mönnum er ekki ljóst, hve
mikiö er í húfi, þá getur ekki vakn-
aö hjá þjóSinni sá hugur sem þarf
til sigurs. Ef þjóöin ekki fylgir
meS afli, þá eru aSgeröir stjórnar-
innar, bæSi þeirra sem stjóma her
og flota, til lítils. Vér stöndum
vel aö vígi að því leyti, aö vér höf-
um gnægS manna og þeirra hluta,
sem til hernaSar útheimtast svo og
Ljós í vestri.
Bandaríkjamenn eru, og
vegna þess að vorir menn hafa al- ilitur út fyrir aö þeir muni
þaö'
væri hann nú enn öraggari og sem dvelja í umsjá hennar í tvö . 1 1SS. 1 sPurn'|
traustari, hvar sem á reyndi, held- ár komist aftur út á glæpaferilinn. ]11&unnl- a u Þa s rax a
ur en í byrjUn ófriöarins, og eink- Sumum mun finnast aS betur megi 1 len *’ sa&.1 nn. 1 3 vat eSum
an’ega Væri mikiS viS hann bættjef duga skal. En því ber ekki a5 j sklPunarrom’; Mig furöaSi a
af þeim áhöldum, sem reynsla gleyma, aö enginn annar fanga- ^essu °S mer &lam* ,st það þvi
hefBi sýnt, aö mest reyndi á i þessu vöröur getur sýnt þvilíkan árang- meira 1 ?gn.a, JiesS’. a eg he f aS
ur iöju sinnar. i hun «*J. ekkl veriS ?vona
„ , .!Eg tyndi saman ymislegt smádót:
\egna þess aö sagan sem þessi sápu> greiSu tannbursta og
kona segir af sjalfri ser, er ekkert kastag; þyi af ölIu afli beint fram!
emsdæmi, heldur algeng og marg-1 an ; andlit hennar Hún ,hr f8i si
ar konur mundu hafa líka sögu að ekki úr sporum og lét sé' ekk*j
segja, ef astæSur leyföu þeim, þa meira um þetta finnast en þó a8
stríSi.
Kaíherine B. Davis.
þaS
aö
birtast hér nokkrir
frásögn hennar.
smákaflar úr
drei lát'S sér skiljast hvaB
væri aS veröa undir.
“Eg hefi ekki yiir neinu aS
kvarta meö tilliti til undirtekta
undir áskorun mína um sjálfboöa
liöa til hernaðar. Þeir sem þcgar
hafa gefiö sig í herþjónustu, hafa
tekiS mikltiíti og skjótum framf'r-
um í þvi sem til hernaðar íþróttar
heyrir, og ríkiö má láta sér mikiB
um þá finnast, en vér þurfum á
fleiri mönnum aS lia’da, miklu
fleiri, áöur en fjandmönnum vor-
um veröi komiö á kné.”
“Stórum herum veröur ekki sam-
an safnaö meS töfra sprota, og
meðan verið er aS iindhbúa þá.
má vel vera aö ekki hafi verið svo
vel fyrir cMu séö, aö fynr-
komulag og aöbúnaSur h- f vc -S
verri en skyldi. Ekki g°t eg
lofaö því, aS slikt skuli ekki koma
fyrir framvegis, en eg get sagt
ykkur þaS satt, aö þeir gallar sem
mörgu leyti veröa öndvegisþjóö
heimsins. Ýmsir málsmetandi
menn og konur hafa kvartaö sár-
an undan hegningarhúsunum og
aöbúnaði öllum sem fangarnir hafa
oröið aö sætta sig viö. Þeir álíta
Sagan.
“Fyrstu dagaiia sem eg var í
betrunarhúsinu,” segir hún, “talaöi
Miss Davis viS mig. MeB öSrum
orðum. hún baö mig aB koma inn
í skrifstofu sína til aS segja æfi-
aö fangaklefar og jafnvel stein- sögu mína. Mér finst eg muna
veggir séu ekki viö liæfi afbrota- eftir henni eins glögt og þaS heföi
manna og þeir vilja rySja járn- veriS i dag sem eg sat frammi fyr-
grindunum úr vegi. Þaö sé ekki ir henni. Hún var litil vexti, en
samboSið siöuðum þjóöum, aö láta höfuöiö í stærra lagi. Háriö var
misgjörSamenn sína ganga í vafiö upp í lausan hnút á hnakk-
röndóttum fötum. Þeir vilja, í anum og færöist aftur og fram
stuttu máli, gjörbreyta öllum þegar hún hreyföi höfuðiö. Hún
hegningum og telja ósæmilegt aö lagaði þaö oft meö skjálfandi
fara meö alla afbrotamenn, eins hendi.
eg heföi tekiö fjöður af fötum
hennar. “Réttu okkur bækurnar
lika,” sagöi hún í sama rómi og
benti á þrjár eSa fjórar gamlar
skraddur; mér fanst þaS vera einu
vinirnir sem eg átti þá í veröldinni.
Fangar geta vanist á aS sætta sig
viB aS vera án og jafnvel sakna
ekki margs sem er nauSsyulegt.
En því kærara veröur þeim þaö
fáa sem þeim er léyft aö njóta.
Þegar eg átti aö skilja viö uppá-
halds bækurnar minar, þá varS eg
svo æst og grörn, aS eg ásetti mér
aS láta ekki undan.
og þeir væru villudýr eða verra.
Og Bandaríkjamenn láta ekki sitja
viB orðin tóm. Þeir hafa þegar
hafist handa og ýmislegt af mið-
alda haröstjórninni og grimrlinni
hefir veriö gert útlægt. Sjálfsagt
f.tgnar enginn meira yfir þvi, aö
sjá þessar hegningar aöferSir gerö-
‘Eg sleppi ekki bókunum,’ grenj-
aöi eg í bræSi, og eg vil ráðleggja
þér aö reyna ekki aB taka þær af
Hún var smávaxin og alls ekki mér með valdi!’ Miss Davis svar-
iskyggileg eSa hræöileg. MargarlaSi engu, en opnaSi klefahuröina
af þjónustustúlkunum sem eg!og benti einum fangaveröinum aö
hafði séö, voru miklu alvarlegri og koma. ÞaS var sex feta hátt fer
harölyndari aS sjá en Miss Davis.
Hún hafSi gleraugu og horfSi
mildilega og bliölega á mig. Eg
haföi gaman af aö horfa á hvernig
líki. Hún skipaöi honum aö fara
inn og ná í bækurnar. Eg varð al-
veg hams’aus. Eg þreif skólpfötu
(Framh. á 7. bls.)
VEL GERT
væri það af vinum vorum og kaupendum blaðs vors
ef þeir vildu sýna kunningjum sínum eða nágrönn-
um kjörkaupin, sem vér bjóðum á LÖGBERGI, og
fá þá til að gerast kaupendur blaðsins.
LÖGBERG hefir fengið fleiri nýja kaupendur
á þeim tírna,, sem af er þessu ári, en nokkru sinni
áður á jafnlöngum tíma, og aldrei hafa kaupendur*
verið eins ánægðir með blaðið og nú.
Fyrir þetta erum vér þakklátir, og af þessu fá-
um vér djorfung til að vonast eftir að margir fleiri
bætist við kaupenda töluna.
KOSTABOÐ LÖGBERGS
N
Ú um tíma gefum vér þrjár
sögubækur hverjum nýjum
kaupanda, sem sendir oss
að kostnaðarlausu $1.00 fyrir
Lögberg í 6 mánuði, frá þeim
tíma að blaðið er pantað.
/3.
Veljið einhverjar þrjár af þessum sögubókum:
í herbóðum Napóleons. . . 255 blaðsíður 35c virði
Svikamylnan . 414 i i 50c virði
Fanginn í Zenda . 243 ií 40c virði
Allan Quatermain . 418 i i 50c virði
Hefnd Maríónis . 298 ii 40c virði
Erfðaskrá Lormes . 378 <t 40c virði
Ólíkir erfingjar . 273 í i 35c virði
Gullevjan . 296 i t 35c virði
Rúpert Hentzau . 260 it 40c virði
Hulda . 126 ii 25c virði
Lávarðarnir í Norðrinu . . 464 i t 50c virði
María . 445 ii 50c virði
Miljónir Brewsters . .. . . 294 a 35c virði
Kostaboð þetta nœr aðeins
til þeirra, sem ekki hafa verið
kaupendur blaðsins um síðustu
þrjá mánuði.
Atkvæða yðar og áhrifa óskast
virðingarfylst lil handa
R. S. ROBINSON
IBOARDOF GONTROL
..
Hjálpið til þess að skipa þaulreyndan, business mann í busi-
ness stöðu og trvggja það, að bæjarmálefnum sé stjórnað
með dug, hagsýni og sparnaði, svö og að fylgt sé happasælli
stefnu í borgarstjórn og að skattar Verði lækkaðir.
Komizt átram.
með þvl að ganga á Success Bustness (jntlége á Portage Ave.
og Bdmonton St.. eða aukaskOtana í Regina. Weyburn. Moose
Jaw, Calgary, Lethbrdge, Wetaskiwin, Lacombe og Vancnuv-
er. N&lega allir lslendingar í Vestur Canada, sem stfldéra
upp á veralunarveginn, ganga & Success Business College.
Oss þykir mikið til þeirra koma. |>etr eru góðlr n&msmenn.
Sendið strax eftir skölaskýrstu til skólastjöra,
F. G. GARBCTT. Ö. F. FKRGX7SON,
President Pfincipal.