Lögberg - 26.11.1914, Side 2

2
LÖGBERG, FIMTUDAGINN 26. NÓVEMBER 1914
Hálffiðraður fer hann —
fleygur kemur hann
aftur. Látið taka góða
mynd af honum áður en
hann fer út í víða veröld—
áður en aldurinn hefir rist
rúnir sínar á andlit hans
og máð af honum æsku-
blæim. Ef þér finnið ljós-
myndarann í clag þá verð-
ur yður hughægra á eftir.
í>að er ljósmywdari
í borg yðar

*<>
,fcS

490 IVIain St.
um farast þannig orB: “Framfar-
imar eru ótrúlega mik'ar. s o
m'klar aö eg er alveg forviða.”
Mér viröist aS þessi athugasemd
S. J. vera í mesta máta villand',
bæði hvaS viBvíkur Islendingum í
þessu landi, og jafnframt viö-
víkjandi framförunum á Is'and1.
í hverju eru þau fólgin, þessi
höpp, sem hann talar um, atS þess-
ir fáu ísiendingar sem hafi kom-
ist í dálítil efni, hafi lent í? Flest-
Austur í blámóðu
fjalla.
Ferðasaga
ettir
Aðalstein Kristjánsson
VII.
Þegar komiS er ofan af fjall-
inu, er fariö eftir tungu ailbrelðri,
sem mjókkar þegar niöur eftir
henni dregur; eru djúp klettag l á
báftar hliðar og lækir allstórir í
báöum, falla þeir saman þar sem
tungan endar, og heitir þá H/itá
('var mér sagtj. í‘að sem' þarf atS
athuga, áSur tilraun er gerð til
þess að komast niður i austurdal-
inn, er að finna ]>essa tungu, þ.í
annars getur maður lent í torfær-
um — og “tröllahöndum”. Er þar
orti'ð allmikið undirlendi, þar sem
maStir kemur niður í dalinn, lítið
hinumegin jökiilkvíslarinnar. Er
það austari Jökulsár kvísl, sem
rennur þar eftir dalnum; mynda
þær jökulkvis'ar og Norðurá,
Héraðsvötnin, með mörgum fleiri
þverám. Það er afar langur veg-
ur fri Hvítá og niður að Ábæ. Er
sagt að 24 bæir hafi verið í Ábæ-
ar kirkjusókn, en nú eru 4 eftir.
Við fórum að Merkigili um
kveh'ið, og fengum þar l>eztu við-
tökur. Hjónin þar eru mjög vel
þekt merkishjón, Egi'l Steingríms-
son og Sigurbjörg Jónatan dóttir;
hafa þau búið á Merkigili nærri
40 ár. Hann er á áttræðis aldri, en
hún er komin yfir áttrætt; bæði
sérstaklega ungleg eiur aldri.
Merkigil hefir mjög mikið land,
er það afgirt með vatnsföllum og
klettagilium 'öllu megin. Það
glevma víst fáir Merkigils-gilinu,
sem einu sinni hafa farið yfir
það. Engar af þeim ám eru brú-
aðar, svo þegar flóð kemur, þá eru
viggirðingar náttúrunnar óvinn-
andi og ófærar öllu megin, öllum
nema fuglum loftsins.
Héldum við nú ofan Skagafjörð.
og komttm að fTlfstöðum. Þar
býr ekkja frænda míns Sigurðar
lieitins Hallgrimssonar. Þaðan
fórum við að Flugumýri til föð-
urbróður mins, og vorum þar i
þrjár nættir.
Það væri víst ekki viðe’gandi
fyrir mig að fara að telja
fram eignir frænda míns. Það er
álit mar^ra hehna, að hann muni
vera meðal efnuðustu bænda á
Norðurlandi og gæti eg vel trúað
að sú $koðun tnanna hefði við
nokkur rök að styðjast.
Fvrir tæpum fjörutíu árum síð-
an, þá byrjuðu |>eir bræður, faðir
minn he’tinn og Jón, þá l>áð:r ung-
lingar, á því að kaupa jarðarpart
t öxnadal; vitanléga áttu }>eir þá
ekkert nema áhuga og sparsemi,
“áre’öanlec:lr.it” í viðsk'ft'im fá.in-
ar kindur og liklega sitt trippið
hvor. Voreldrar þeirra voru fá-
tæk. Faðir ntinn dó ungur ýlið-
lega hálf fertugurj, svo þeim
gafst ekki tækifæri að vinna sam-
an. Jón hefir haldið áfram; ekki
heyrði eg þess getið, að honum
hefði nokkurn tíma mistekist með
fasteignakaup eða annað sem hann
hefir ráðist í, og ]>að grunar mig
að hann skuldi mjög lítrð eða alls
ekkert. Það er fyrir honum, eins
og svo mörgum öðrttm, að hann
átti ekki kost á að njóta neinnar
mentunar á uppvaxrararunum, p >
hefir hann sýnt, að það er mögu-
legt fyrir bændur að eignast á Is-
landi. Það er vitanlega mikill
skaði með þá menn, sem komast i
góð efni, ef þeir ekki skilja sæmi-
lega vel það þjóðfélag, sem þeir
lifa með — það þjóðfélag sem
þeir eru partur af. Það er skaði
fyrir mennina sjálfa; þó er það
meiri skaði fyrir þjóðfélagið,'
ef þeir eru vandaðir menn, I
ættu þeir að vera sjálfkjömir for-^
ingiar í sjálfboðaliði framfaranna. |
Þeirra skilningur á þjóðfélaginu
þarf því alla þá nákvæmni, sem|
foringiar á orustuvelli geta beztr-’
ar aflað, því altaf er erfiðara að|
byggja upp en rifa niður — erfið- landi upp í mynnið á Heljardaln-
ara að auka kjarkinn og lífsþrótt- um. Það eru tveir eða þrír fjall-
inn, heldur en að deyfa —, það er vegir norður úr Kolbeinsdalnum.
þýðingar mikið atriði hversu lít.ð Það er allglöggur vegur upp Heljr
sem það er, sem barizt er fyiir, ardalinn, og liggur hann lengst af
að þekkja þá staði og þau skilyrði, meðfram landsímantun. Við vor-
sem eru hentug til sóknar; engu um fjórar klukkustundir á milli
síöur er það þýðingar mikið að bæja, frá Skriðulandi að Atlastöð-
skilja það ástand, sem gerir vörn um, fremsta bænum í Svarfaðar-
og viðstöðu aðeins mögulega. dal. Það er víða mjög fallegt í
j Abyrgðin byrjar þegar efnin eru Svarfaðardal, grösugt og björgu-
fengin. Þaö halda margir, að þá legt. Það væri gaman að vita,
sé tími til þess að hafa náðuga hvaði sá dalur gæti framfleytt ir þeir Islendingar, sem eiea tals-
j daga og gera ekki neitt, en það er mörgu fólki, ef haim væn aliur j verðar eignir. eru annaðhvort
að svíkjast undan merkjum — það ræktaður eins og bezt mætti verða' bændur eða verzlunarmenn, scm
eru rán og gripdeildir ef formenn — vitanlega spyr maður sjálfan hafa stundað þá atvinnu til
neita að skifta afla þegar af sjó sig þeirrar spumingar ærið víða, margra ára og í fbstum tilfellum,
er komið, það er rán og g ipdeild- þar sem maður ferðast um landið, háð langa og erfiða baráttu fyrir
ir að neita að skifta afla við þjóð- þó sérstaklega I Skagafjarðar og því, sem þeir hafa e'g-ast og afl-
félagið. Þjóðfélagið á vanalega Eyjafjarðar sýslum. , [ að. Það er vitanlega augljóst, að
bæði “skipshlut og land hlut”. Við vorum 7/2 klukkustund frá bérer átt við hina efnaðri Islend-
Okkur var mjög vel tekið alstað- Hólum að Völlum í Svarfaða dal, inga í Winnipeg, og þá aðra sem
ar þar sem við komum í Skaga- vorum þar um nóttina, er þar | stundað hafa fasteigna sölu og
firði; þar eru víða góðar jarðir, prestur Stefán Kristinsson, en húsa bygeingar þar, og í bæjum
enda margir bændur þar allvel efn- við hittum svo illa á aö hann var annarsstaðar. Það petur vitan'ega
aðir, en verzlun talin lremur óhag-j ekki heima. Hafði eg verið hon- fljótt á að líta komið þann:g fyrir
kvæm, pöntunarfélcg ekki á eins l1im málkunnugur á Akureyri fyrir j siónir, að sumir þeirra manna hafi
föstum grundvelli eins og í Eyja- mörgum árum; var hann þá kenn-1 orðið fyrir höopum, en við nánari
f jarðar og Þingeyjarsýslum. Eg ari þar við bamaskólann. | athugun mun útkoman og reynsl-
hafði mjög mikla ánægju af að Þegar við komum niður á Há- an sýna. að því sem næst undan-
koma að Frostastöðum. Þar býr mundarstaða háls, næsta dag, þá tekningarlaust hafa þessir íslend-
vorum við búin að fara í kringum ingar af’aö þess sem þeir hafa,
Eyjafjarðar sýslu eða því sem með langri baráttu og miklum erf-
næst, með því við komum vestan- iðleikum. Hitt er alkunnugt hér
fyrir land til Akureyrar svo við fyrir vestan að það eru margir
, . sáum þi inn á Siglufjörð og Ól- j sem stundað hafa aðrar a vnnu-
o.Prar?kLgUTTlyn he dUm V!8T,?fan afsfjörð; verð eg líklega að ferð- greinar, og em vel stæðir og sum-
SkagaljoriS og upp að^ Ho.um, ast þangað landveg þegar eg fer ir sterkefnaðir eftir islenzkum
mælikvarða.
Það er mín einlæg sannfæring,
Magnús Gislaíon, mikill fram-
kvæmdarmaður, bæði í jarðabót-
um og húsabyggingum.
A Hólum t Hjaltadal.
vorum þar um nóttina hjá Sigurði
skólastjóra.
Það er mjög ánægjulegt að sjá
heim að Hólum. Byg3ingamar
standa hátt, eins og tæ árnafnið
bendir til, er nú hver steinst^ypu
byggingin að rísa þar upp eftir
aðra, og mjög myndarlega frá
þeim gengið.
Gróðrarstöðin þar er nú komin í
mjög gott horf. Um gróðrarstöð
heim næst.
Fréttaburður að vestan.
að Vestur-Islendingar geti marg-
Það eru gefin út tvövikublöðá víslega gert gagn heima á Islandi,
Akureyri, “Norðurl.” og “Norðri”, | “með tið og tima”. Vitanleea þurfa
er Jón Stefánsson ritstj. að því fyr báðir málspartar ýAustur- og
talda, en Bjöm Jónsson því síöara.1 Vestur-Islendingar) að gera alt
I “Norðurlandi” frá 27. júlí sem í þeirra valdi stendur til þess
kom “Dagbókarbrot á ferðalagi” að -fyrirbvggia a'Ian mnskilni g.
eftir ritstj., og var þar samtal við Það er í mesta máta villandi að
. Vestur-Islending, Svein Jónsson. hér í Ameríku verili menn stór-
ina fórust skolastjoranum þanmg þgppj þann mann ekkert, en rikir því sem næst fyrirhafnarlaust
orð: Hún hefir verið g:rt með minnjst þess hér, því mér fundust j á mjög stuttum tima. TVaö er jafn
vandaðn girðmgu og er ræktuð á athugasemdir S. J. fremur ósann-! villandi, þegar sagt er um efna-
ymsa vegu. I henm eru ræktaðar g-jarnarj) en “Norðurland” er ek i bændur heima á íslandi, sem hafa
flestar matjurtir, sem þrifist geto sent tjj Vestur-ís'enzku blaðanna, barist með öllum þ;:m viljakra ti
her a landi. - Siðast lxðið svo þeirn gafst ekki kostur 4 ag og fyrirhyggju, sem þeir áttu yfir
haust fengust ur groðrarstöðinni sja “Dagbókarbrot” ritstj. S. J. í að raí5a- til þess að verða efnalega
30 tunnur al jarðeplum, 50 tunn- segir megai annars: ! sjálfstæðir. Það er með öllu
ur af gulrófum og 50 tunnur af hægt væri að fá “’and” á rangur skilningur að það sé ein-
toðurrofum. Vorxð 1912 var sáð fsiandi> eins og vi8 Vestur-Islend- bver dularfu'l og óítreiknail g
td 20 trjategunt a. Flestar teg- ingar konum þag, meg þolanlegum lukka, sem ræður úrsl'tum. Það
, un! !!7la!"...^?.mu upp’ svonúer til kjorum> er eg þess tuiiviss að þarf ekki mikla fka p kygni til
j m-.kill fjoldi af ungum trjaplont-, fjöldi isienzkra bænda vestan hafs l>ess að sjá að einn bóndi hefir
um. >a hafa venð ræktaðar yms-j mundi flytja heim og er en?inn brennandi áhuga, fyrirhyggju og
ar matjurttr, svo sem blomkal, efj á þvi> aC slikt væri stórgróði | framsýni fyrir sönnum sve tafram-
grænkal. salad, kjorvei, persdle, fyrir þjóðina. Alþingi ætti að förum, en annar glottir eins og í
spinat, hreðkur, rauðbitur, rabar-, húa til log sem heföi einhver þau draumi, áhugalaust og trúlaust á
,a!‘ ?' , , . ! ákvæði, er geri það að verkum, að rnátt sinn og meginn, klórar sér í
llolaskoh var stofnaður a‘ enginn sæi sér hag í, að hafa meira höfðinu ráðaleysis'ega og seg;r
Skagfirðingum 1882, kostuðu þeir [and tíI umráða en hann gæti/hag.j “að það sé nú *eins og vant sé
hann einir fyrsta anð. Að því sér ag fujiU-” ; lukkan hans”.----------Það er vit-
liðnu bættnst Húnvetningar við. j Einkennilega rússnesk tillaga anlega ekki öllum gefið að hará
En 1889 sameinuðu Eyfirðingar. frá yestur-lshnding. Það _er, jafnmikla fyrirhyggju og útha’d,
og Þmgeyingar sig ynð hinar sýsl-j vitan]ega mjög ánægjulegt ’að en seint munu þeir eiginleikar
urnar um skolahaldið. Var hann heyra að> að vestur-íslenzkir bænd-, þroskast hjá þeim, sem trúa því að
amtssko.i f 20 ar ur mundu f]ytja heim } stórhóp- einn se skapaður fyrir auö og
,,887—1902., starfaði skólinn um ef hægt væri aC fá jand he ma j ábyrgð, en annar fyrir fátækt, svo
þannig, að buið a skolajorð nm með þoianiegum kjörum!! Hvað Það sé ekki til neins að sakast um
var eign skolans og rekið fyr.r meinar nulðurinn með þolanlegum M sem sé fyrir fram ákveð ð.
hans reikn ng; yar skólastjorinn | kjörum ? Á hann von á að stjórn.
,a n ramt nistjori. Ánð 1902 var jn á Js]andi kaupi bændaeignir og
skolanum breytt 1 svipað form og skifti ])eim upp j heimiiisrétta:--
algengast er a bunaðar skólum á kind> eða er þaC fyrirstaðan að
Norðurlondum , seinni txð. Frum- 1)ændur flytji heim héðan> að ekki
kvæði að þvi átti Páll heitinn
sé hægt að fá jarðir með Vægi’m
er fór tneð það upp á eig n ábyrgð, hvar j heiminum sem væri, að
!‘! ''F'!!!’!.ma.t!! 'trJa Þ endur- semja iog sem gerðu það að verk-
,(>ta a iori mm; ’ter fx,ttl mjög um að ^cngrinn sœi sér hag í því að
yænt um að sja það, að partur af hafa meira lanrJ en hann tí n3t.
hmm afarstoru stemsteypuhlöðu ag ag fullu þegar j byrjun. pk
\ar u uinn jrir sur íeysge ð og kemur þessi kafli síðar í samtal-
er vonandi að bændur veiti þe m jnu um Vestur-lslendinga: “Fjö di
t.lraunum eft.rtekt Það er stort manna 1>erst við að komast af og
spursma!, hvort nokkrar aðrar hl- hafa ty hnifs eða skeiðar> sem
raunir sem nu eru Jæktar. hafl , kaIlað er en verður að vinna d
ser folgna mogulexka fynr þyð- n->u að heita Það er ^
.ngarmexn umbtctur. Fellxs hætt- ótrúl að islenzkur bóndi>
an mund. yerða þv. sem nær al- ^ bújnn er að vera ár hér
gjor'ega fallxn burt ur bunaðar f rir vestan fjnnur köllim hj4 ^
sogu íslands, ef surheysgerð getx að ]>era svona r tréuir hdm
hepnast; grasspretta verðuxi offt- ti, Islands. Það er alkunmigt, aö
ast sætnileg, það erx, oþurkar sem ]>eir sem hafa heilsu ldta sér
valda þvx að svo erf.tt verður fyr-1 eftir atvinnu fara t með
,r bætxdur að afla heyanna. | verkaiaun sin _ aUir sI’kir geta
fljótlega eignast hér dálítið, og fá
Öldungar á vígvelli.
Ef nokkuð væri hæft í því að
gamlir menn gætu eaki staðið
yngri mönnum á sporði í hirmi
hraðfæygu hringiðu lífsins, þá
mætti ætia, að vandasömustu verk-
in á vígvellintim, því að óvíða
munu straumarnir ve.a hraðari en
einmitt þar, væru eingöngu ætluð
ungum mönnum, sem eru í blóma
lífsins. Það kann því að þykja
furðu gegna, að æðstu stjómendur
fylkinganna sem nú eru að berjast,
em flestir gamlir menn og grá-
hærðir. Þjóðverjar að minsta
kosti hafa litla ásiæðu t.l að va.i-
treysta herforingjum þótt gamár
séu. William I. sem var yfirfor-
ingi þeirra 1870, var þá 73 ára
gamall, og Moltke, einn af herfor-
ingjum, var 70 ára. ökömmu
eft.r að ófriðnum laust upp, sagði
Bismarck um hann:
“Það er langt síðan Moltke hef-
ir litið jafn vel út og hann gerir
núna. Það er stríð nu að þakka;
það á við hann. Eg man það, að
þegar heitasí var á milli okkar og
Spánverja, þá sýndist hann yngj-
ast um tíu ár. Þegar sú deila var
jöfnuð, varð hann ellilegur og
hrumur. Nú þegar Frakkar ygla
sig, verður hann aftur ungur.” |
Það kann að virðast ayrt spaug
að senda 200,000 manns lönga
fyrir tímann í gröfina til þess að
yngja upp gamlan fausk, og verst
að æskusvipur hans skyldi hverfa,
um leið og kúlumar hætta að
þjóta. En fimm ártim se'nna
mundi hann haía verið tilbúinn að
berjast og reyna að leggja helm-
ingi hærri stríðsskatt á Frakka en
í fyrra skiftið. Það virðist því
fjarstæða að halda því fram, að
Vilhjálmur III. sé of gamall til að
standa í ófriði; hann er ekki nema
hálf sextugur. Styrjaldir nú á
tímum eru einmitt þannig háðar,
að rnenn sem komnir eru til ára,
geta fremur stjórnað þeim en
nokkru sinni fyr. Fo. ngjarnir
þurfa ekki sjálfir að standa t
broddi fylkinga, þurfa jafnvel ekki
að koma á hestbak. Ef þeir á
annað borð þurfa að fara um v:g- I
völlinn, þá geta þeir farið það i
bifreið. En þeir korra þar sjald-
an. Þeir stýra atlögum eftir
j landabréfum og fréttum. Líkam-
legt atgerfi er því ekki eins nauð-1
| sén egt og áður var. Mest er
komið un ir skarpri dómgreind og
staðföstu og óbilandi viljaþreki.
Þessir aldurhnignu menn muniu
aö vísu verða illa settir, ef gegn
þeim risi Alexander eða Napo-
leon. En það eru litlar líkur til að
slíkir menn komi fram á sjónar-
sviðið. Styrjaldir eru tiltölulega
orðnar strjálar, svo að þótt menn
á unga aldri vinni til æöstu met-
orða, þá eru þeir orðnir aldur-1
hn gnir þegar næsta strið ber að.
Flestir eru því a.durhnignir þegar
þeir fá að beita kænsku sinni og
dugnaði í herforingja töðu. —
Það er meir en litið villandi að
tala um þýzku “hervélina”, í þeira
skilningi sem oft hefir verið gert.
Auðvitað leggja þeir m.kla áherzlu
á aga og reglusemi, og þeir lítils-
virða ekki aómgreind og framtaks-
semi hvers einstakiings fyrir það.
Þýzk.r herforingjar hlýða fy.ir-
skipunum, en þeir bíða ekki alt af
eftir þeim. Þess vegna unnu þeir
margar orustur áður en við var
búist í ófriðnum árið 1870.
STOFNSETT 1882
LÖGGILT 1914
D. D. WOOD & SONS,
---------LIMITED---------
verzla með beztu tegund af
= K O L U M =
Antracite og Bituminous.
Flutt heim til yðar hvar sem er í bænum.
Vér æskjum verzlunar yðar,
SKRIFSTOFA:
904 Ross Avenue
horni Arlington
TALSÍMI:
Garry 2620
Private Exchange
RAFMAGNS KNUÐAR
QASOLINE OO KERGS.NE
Vorum
vélum er
hœgP að
koma &
stað, þær
eru bezt
gerðar
allra sem
nokkurs
staðar
t&st
2 H. P Gasoline vél.........$48.50]
f.o.b. Winipeg eða Toronto,
Stærri éla prs gefinn eftir fyrirspurn.
pessi fóðurkvörn malar 10 til 30 bush.
á klukkustund. parf 2 til 3 H. P. I
VerS.........................$16.00
f.o.b. Winnipeg eða Toronto.
Skrifið eftir Catalogue, er sýnlr og segir til stórra birgða af allskonar
vélum og verðs þeirra.
IIENRV RUSTAD
108 Carlton Building. - - Winnipeg, Manitoba.
Nýtt Skraddara Verkstœði.
Vér höfum nýlega opnað nýtt skraddara verkstæði að
677 Sargent Avenue
:*og bjóðum íslenzku fólki að koma og líta inn til okkar.
Vér búum til kvenna og karla búninga eftir pöntun.
i.átið o»s gera við og sniða pp loðfö in yðar.
Hreinsum, pressum, litum og gerum við föt.
The Sargent Tailors,
Ritstj. “NorSurlands” lofaðist
til að endurprenta hina fróðlegu
grein eftir herra Stíg Thorvads-
Karolíaa Ragnheiðir Magnúsdóttir
Fædd 18. apríl 1899.
Dáin 30. október 1914.
Þann 30. f. m. varð hörmulegt
slys, þegar skólabömin voru á
heimleið frá Holly Wood skóta,
skamt norður héðan. Einn dreng-
urinn hélt á hlaðnri byssu, skot ð
fór úr byssunni, fyrir því varð
stúlka, ein af skólabömunum, og

Til að fá góð Kol Við þá símið Sherbr. 1310 eða komlð belna leið til Green & Jackson 1 horni Ellice Ave og Agnes St
Um klæðnað.
munu þau dæmi, jafnvel með
, , , familtur með mörgum bðmum,
son, sem ut kom , Logb. Um sem hingað koma all lausar, að
meðferð a surhey, , og hvemig þær jjgj skort tii ,engdar> e£ mg.
lagað væn hentugast að byggja jn sfys eða heiisuieysi ber að hönd- | beið þegar bana. Bæði vom böm
ynr ]>ær t lraunir. | um. Samtalið heldur áfram: þessi íslenzk.
Það er ánægjulegt fyrir Skag-I “C>g mér hefir þótt mjög leiðin- Stúlkan sem fvrir skotinu varð
firðinga að hafa orðið með þeim legt að verða ^ var hér heima ’ V ’
allra tyrstu að gangast fyrir því að hugmyndir ]anda minna um Karólína Ragnheiður, á ^ 16.
að búnaðarskóli væri stofnaður á! ástand ð vestra eru að mestu mið- ári; fædd l8’ apnl i899- dóttir
íslandi. Nú er sá skóli kominn aðar við þessa fáu ein taklinga, j hjónanna, Magnúsar Kaprasíus-
sem hafa “lent” í einbverri hepni og Guðnýjar Jónsdóttur, sem eru
svo þe’m hefir græðst dálítið fé. búandi hjón hér í Big Point bygð,
— — Þið getið sjálfir séö að þ^j ættuð ár Borgarfirði suður.
regluleg velliðan er ekkt almern,
á því hve fáir koma aftur að sjá
svo langt á veg og á svo fastan
grundvöll, að hann ætti að geta í
nálægri framtíð' gert mikið meira
gagn. haft mikið víðtækari áh if,
en hann hefir gert til þessa tíma.
Hin látna meyja var fríð sýn-
Reyndar hafði eg gert mér von um fs]and. Alla langar til þess sem um> vel greind, góð og hugljúf og
nX f «iríítn » « Clrn rrn C « « nnn f .(< . ... . «• r 4« w • 4 • I 1 f ' 1 ' .
að sjá víðar í Skagafirði matjurt-
argarða og tilraunir með trjáp’önb-
ur, en það kemur vi’anlega smátt
og smátt með tíð og tíma.
Frá Hólum héldum við upp í
Ko’beinsdal, komum að Skriðu-
landi, sem er fremsti bær að vest-
anverðu; voru tveir bæjir þar fyr-
ir framan til skamms tíma, Bjama-
staðir og Bjarnastaðasel, nú eru
þeir báðir í eyði. Þaö er hér um
bil klukkuttma ferð frá Skriðu
farið hafa fullorðnir eða ungling- vel gefin í hvívetna,
ar vestur, en hvað margir eru þeir
Harmur foreldra og systkina
af öllum fjöldanum, sem geta lát- hinnar latnu er að vonum mjög
ið það eftir sér?” Ritstj. “Norð- sár
urlands: “Eg þykist viss um að, Jarðarförin fór fram þann 3.
þér hafið ekki eggjað neinn heima I nóv séra Bjarni Þórarinsson
t l vesturfarar?” “Nei. Það jarðsong) i grafreit Big Point
hefi eg ekki gert. Mér finst nærri manna
því að eg hefði drýgt glæp, ef eg
hefði gert það.”
Um framfarirnar á Islandi læt-
ur ritstjóri “Norðurlands” hon-
Jaröarförin var mjög fjölmenn.
Wild Oak., Big Point, Man.,
10. Nóvember 19x4.
Margar ríkiskonur eyða $30,000
í klæðnað á ári, og í New York
stærði sig ein af því á dögunum,
að hún hefði brúkað $70,000 árið
sem leið, til þess að hylja nekt
sína. Útaf þessari tilhneiging
kvenfólksins til óhófs í klæðnaöi,
hefir ofurhugi n(bkkur í Banda-
ríkjunum skrifaö og birt ritgerð
þess efnis, að ráðlegt væri að taka
upp einkennisbúning fyrir kven-
fólk, og sé bezt að lögtaka að allir
kvenhattar skuli vera eins í la^inu
og að lit. Meðal annafs eru þ^tta
óbreytt orð hans, en ekki vor:
“Sánnleikurinn er sá, að breyting-
ar á móðnum er vani og mögnuð
móðursýki, auglýsing og móö jun
af hálfu hinna ríku á hendur þeim j
fátæku, niðurníðsla á kostum hven-
fólksins, er hefnir sín sjalf með
sívaxandi andlegri afturfór og
spilling.” 1
Þessari ádrepu hefir ekki verið
tekið þegjandi vitanlega af kven-
þjóöarinnar hendi, cg einkanlega
virðist uppástungan um aö hafa
alla kvenhatta eins, vekja talsverða
gremju. Hér er sýnishom af þvi,
hvemig einhver sem svarar hinum
djarfa höfundi, lýsir höfuðfötum
karlþjóðarinnar: “Karlmennimir
hafa tvennskonar hatta, kúfta og
slétta i kollinn, og eru hvorir
íveggja upp fundnir af hinum
hyrnda herra neðri bygða, þykist
eg viss um, þeir eru ljótir, óþægi-j
legir, meiða höfuðið, eru herfang
allra vinda og valda kvalræði og
háðung þeim tvífættu mannkind-j
iMILO
Orðið Milo á vindla-
kassa gefur v i s 8 u
fyrir gæðum.
Vandlátir reykinga-
menn Kafa ánægju af
að reykja Milo.
Þeir eru set ir 25 í
kassa og eru mjög
hentugii til jólagjafa.
Til sölu hvar sem
vindlareru seldir eða
102 King; Str.
Munið eftir nafninu
MILO
Isabel CleaningS Pressing
/ Establishment
J. W. QUINN, eicandi
Kunna manna bezt að fara
með
Loðskinnaföt
* Viðgerðir og breyt-
ingar á íatnaði.
Garry 1098 88 isabel St.
horni McDermot
um, sem þola þá möglunarlaust.
SHkt er höfuðprýði karlþjóðar-
’nnar. Á kóróna lokkaprúðra
höfða að skoröast í áltka herfileg-
um stellingum?”
Lófalestur
KARO
Hinn nýi lófalesari
EftlrmaCur Cresoentia og lærl.
Bvelnn hlns fræga Chelro, fr&
Regent St.. lændon.
8 Stobart Block
290 Fortage. F.Main ltlt
ViSlAtinn: 2 til S og 7 til 9
Gjahl: $1.00 og $2.00
$1.00 afsláttur á
tonni af kolum
Le.ið .í.láttarmiðann. Seudið Kann
með pöntun yðar.
Kynnist CH1N00K
Ný reyklaus kol
$9.50 tonnið
Enginn reykur. Ekkerl s£t
bkkert gjall.
Ágætt fyrir eldavél r og
ofna, einnig fyrir aðrar
hitivélar haust og vor.
Þetta boð vort stendur til 7. nóv-
embei 1914.
Pantið sem fyrat.
J. G. HARGRAVE & C0., Ltd.
334 MAIN STREET
Phone Main 432-431
KIipp ór og sýn meiS pöntun.
$1.00
Afsláttur
$1.00
Ef þér kaupiS eitt tonn af
Chinook kolum á $9.50, (>&
gildir þessi mi8i einn dollar,
ef elnhver umbofismaður fé-
lagslns skrifar undlr hann.
J. G. Ilargrave & Co., Ltd.
(ónýtur &n undirskriftar.)
I