Lögberg - 24.01.1918, Qupperneq 7

LÖGBERG, FlMTUDAGiNN 24. JANÚAR 1918
7
Hvernig lærum vér?
Skólaganga.
Menn hugsa að eini vegurinn
til að læra, sé að ganga á skóla.
pað er engum efa undirorpið, að
nú á tímum læra flestir mest á
skólaárum sínum. Nú verða
menn að ganga á skóla til að
geta verið með í fylkingu menn-
ingar og framfara. pað má svo
að orði kveða að nú séu 20 til 25
fyrstu árin undirbúnings ár eða
sáðtími. Já, skólaganga er bæði
góð og nauðsynleg, samt hefir
hið mikla Skotlands skáld, Wal-
ter Scott, sagt að sjálfsmentun
sé bezti hluti mentunar vorrar,
og svo mun vera.
Kensla allra kennara og skóla
er í því fólgin að fræða hinn fá-
fróða um það sem í renslu mann-
kynsins hefir orðið því til fram-
fara eða afturfara upp á ein-
hvem hátt. pað sem kennarar
geta í mesta lagi gjört, er að
gjöra hina fáfróðu að jafningja
samtíðarmanna sinna í þekkingu
á því, sem getur orðið honum til
betri nota fyrir sjálfan hann og
aðra. Sem orsök þess að skóla-
ganga að eins gjörir manninn að
jafningja samtíðarmanna sinna
verður hver og einn, sem lengra
vill komast í einhverri grein,
eða list að treysta á annan kenn-
ara — sitt eigið hugsandi höfuð,
sjáandi auga, heyrandi eyra, og
hagkvæma hönd.
Af öllu því góða og göfuga,
sem að skólaganga hefir í för
með sér, þá er óefað hið æðsta
markmið hennar, að temja, vekja
og laga hugsanir mannsins í
vissa-átt; að sýna honum hvernig
hann á að temja sér ástundun og
reglusemi; að gjöra hann and-
lega sjálfstæðan og færan til að
skilja og prófa hinar mörgu ráð-
gátur lífsins. Skólaganga, sem
að eins gjörir manninn að gang-
andi alfræðisbók er einkar létt,
því með tímanum gleymum vér
og með því fyrirkomulagi gétum
vér næstum því keypt alla ment-
un vora fyrir fáeina dollara í
bóklegu formi, sem vér gætum
leitað til um upplýsingar hvenær
sem vér þyrftum. Nei, rétt
mentun — sönn skólaganga —
er í því fólgin að temja, vekja og
undirbúa hinar andlegu hugsanir
og hvatir mannsins í þá átt, að
hans óþektu hæfileikar verði að
sem mestum og beztum notum
honum sjálfum og öðrum til
gagns.
Reynslan.
Reynslan mun vera sá bezti,
en þó sá dýrasti kennari sem til
er. í öllum tilfellum er reynslan
dýr, en dýrust mun hún þó vera
án undirbúninis, þess vegna er
það að skólaganga er oss nauð-
synleg, því skólaganga og skóla-
lærdómur er að eins undirbúning
ur fyrir reynsluskólann. Reynslu
skólinn — lífsins skóli — er skóli
sem við erum allir í. Sumir nota
hann meira en aðrir; en allir
munum við þó læra meira eða
minna í honum, því alt líf er
reynsla.
Náttúran.
Sá kennari, sem á öllum tím-
um hefir gjört nemendur sína að
fyrirrennurum samtíðarmanna
sinna, sem sjaldnast hefir verið
hleypt inn í skólana, og sem hef-
ir vakið mesta eftirtekt hjá fjöld
anum, er náttúran, — það sem
kringum oss er og sem við dag-
lega umgöngumst. Sem dæmi
þess að náttúran hefir gjört nem-
endur sína að fyrirrennurum
samtíðarmanna sinna skulum við
fyrst njinnast Newtons. pessi
mikli náttúrunemandi — nem-
andi orsaka og afleiðinga á hlut-
um í kringum sig — fann á end-
anum lögmál aðdráttaraflsins,
með því að hann sá epli falla frá
tré til jarðar. Newton spurði
sjálfan sig: “pví fellur eplið til
jarðar en ekki beint upp?” Svar
hans^eftir langar og miklar um-
hugsanir er fundið í lögmáli að-
dráttaraflsins. Annað dæmi er
um Brunell, sem kom til hugar
að gjöra jarðgöng af því að
hann sá skips-orm grafa sig í
gegnum við. Eitt annað dæmi
er um Galilleo, sem við það að sjá
lampann í dómkirkjunni í Písa
rugga fram og aftur, datt í hug
að nota “pendilin” (dingull) til
að mæla tíman. Og þá má einn-
ig minnast Dr. Young. Hann
fann upp ljósgeislabrotin með
því að horfa á sápubólu. Já,
þannig hafa uppfyndinga og vís-
indamenn verið nemendur nátt-
úrunnar. Hún hefir gjört þá að
fyrirrennurum samtíðarmanna
sinna.
pað eru fleiri en uppfyndinga
og vísinda menn, sem eru og hafa
verið nemendur náttúrunnar.
Mestu skáldin hafa verið nátt-
úru vinir og nemendur. í fremstu
röð má telja: Walter Scott,
Wardsworth, Goethe, Long-
fellow og Jónas Hallgrímsson o.
fl. í náttúrunni finna skáldin
þá tilsögn, sem þau þurfa til að
geta komist að rótum hjartans í
ljóðum sínum. í náttúrunni eru
öll þau éfni, sem skáldin þarfnast
par er fegurð og ófegurð, þar
er friður og ófriður, þar er gleði
og sorg, þar er það sem manns-
andinn fellir sig ekki við að veita
eftirtekt, og líka pa(5 sem manns
andinn fær ekki skynjað frekar
en ormurinn, sem er við fætur
okkar, fær skynjað okkar gjörðir
Já, góði lesari, það var á Austur-
landaeyðimörkunum, þar sem
stjömumar ljóma og himinn-
hvolfið er svo undur fagurt,
skært og tilkomumikið, að hjarta
mannsins fyrst fyltist þrá fyrir
skilning tilvemnnar og guðs.
Hver sá, sem er veiktrúaður,
hver sá, sem vill auka trú sína
mundi gjöra eins vel og þó hann
færi í kirkju, (þó að það sé gott
og nauðsynlegt) að ganga út á
fögru sumarkveldi og horfa á
náttúruna, — mannsins mesta
kennara — á hið fagra stjömu-
glitrandi himinhvolf, og hlusta
á hinar ótal fögru raddir náttúr-
unnar; raddir, sem að Bethoven
og Mozart og aðrir fyrirrennar-
ar mannanna í söng og hljóð-
færaslætti, hafa hlustað á, og
gefið heiminum í söng og nótum.
ó, maður — samferðabróðir til
grafarinnar — geturðu þá ekki
fundið til hvað lítill þú ert og
hvað skilningur þinn er ófull-
kominn; geturðu þá ekki tekið
undir með skáldinu og sagt:
“Guð, nær himinn horfi eg á
er hendur þínar gjörðu,
hvað er maður, hugsa eg þá,
að hann þú manst á jörðu”.
Spurðu sjálfan þig: “Er til
Guð?” — púsund raddir og þús-
und miljón stjömur, svara — já.
En hvað gjöra skólamir og við
sjálfir til þess að nota náttúruna
sem vom kennara? Hingað til
hefir það verið lítið. pað hefir
verið siður að kenna að eins af
bókum; að nota augun til að
lesa bók og bækur fyrirrennara
vorra, hendumar til að skrifa,
og svo eyrun til að hlusta á hina
djúpu og lærdóirisríku rödd kenni
feðranna. Hvemig myndi vera
að nota augun einnig til að taka
eftir náttúmnni;—hennar mynd
um og vísdómsfullu niðurröðun,
— eyrun til að heyra hennar
töfrandi söng og svo heilann til
að skilja? pað er það sem að
nemendur hennar geta gjört, það
sem að kennarar nútímans, að
mínu áliti, ættu að innræta nem-
endum sínum frekar en dauðan
bókstaf, og sína eigin tilsögn.
Gjöra nemendann kunnan nátt-
úrunni. Láta hann fara úr skól-
anum með skarpa sjón, næmara
auga og skýran skilning, en ekki
blindan og heymarlausan, fullan
af meðvitund um það, að hann
sé gangandi alfræðisbók, eða vél
sem er að eins hæf til viss verks,
eins og stundum vill til að menn
koma af skólunum. Ef að allir
SKINNIN YÐAR
, • - ' " • -------------
Skinnin eru vandlega sútuð og verkuð
Vér erum þaulvanir sútarar.
AHÖLD vor skara fram úr allra annara.
VERK vort er unniS af æfSum mönnum.
^ÉR höfum einn hinn bezta sútara í Canada.
sútum húíSir og skinn. me'Ö hári og ún hárs, gerum |>au mjúk,
alútt ogr lyktarlaus, og búum til úr þeim hvaiS sem menn vilja.
spörum yöur pemnga.
' ^ sQtum eigi leöur I aktýgi.
' boreum hæsta verö fyrir húöir, gærur, ull og fciör.
SKRIFIH OSS BEINA IjEIÐ EIvriR VKRBSKRA.
W. BOURKE & CO.
505 Pacific Ave., Brandon
Meðmæli:
Domlnion Bank
kennarar vildu vinna að því að
gjöra fyrst og fremst sig sjálfa
og svo nemendur sína að vinum
og nemendum náttúrunnar, þá
mundi reynslan sína, að við hefð-
um fleiri skáld, sterkari trú og
meiri uppfyndingamenn en við
TAROLEMA lœknar EGZEMA
Gylliniæð, geitur, útbrot, hring-
orm, kláð ' ög aðra húðsjúkdóma
Læknar hösuðskóf og vamar hár-
fallii 50c. hjá öllum lyfsölum.
GLARK CHEMICAL CO.,
309 Somerset Block, Wfnnipeg
Lltili á cclu A St6r á
25e KLEEN-O 50c
Hreinsar fljótt silfur og gull:
skemmir ekki finustu muni. Agætt
til þess að láta silfurvörur vera í góöu
lagi og útgengilegar.
Winnipeg Silver Plate Co„ Ltd.

Oastals. St.J. 474. Næturt. St.J.: 866.
höfum nú.
Glenboro, Man.
Tryggvi Johnson.
F réttabréf.
Springville, utah 8. jan. 1918.
Jerra ritstjóri Lögbergs!
Viltu gjöra svo vel og ljá eftir-
'ylgjandi línum rúm í Lögbergi.
Jafnvel þótt að séu orðin rit-
stjóraskifti að blaðinu, og jafn-
vel þótt mér líkaði vel við rit-
stjóm Dr. Sig. Júl. Jóhannesson-
ar, þá vona eg samt að fleiri geti
fundist sem eru hæfir til þess
starfa, og í þeirri von ætla eg nú
að kaupa einn árgang af blaðinu
og legg því 2 dollara innan í
bréfið, sem borgun fyrir blaðið.
- Nú er öll jóla og nýjársgleðin
um garð gengin í þetta sinn, —
eg býzt ekki við að rétt væri að
segja jóla og nýárs sorgir, en
samt hugsa eg að í sumum stöð-
um hafi hátíðarhaldið verið sorg-
um blandað, en vona þó að all-
viða hafi ylgeislar frá þeirri e>-
lífu friðarsól þrengt sér inn í
brjóst vor dauðlegra manna,
einnig þeirra, sem hafa orðið á
bak að sjá sumum, sem voru sam
fagnendur með þeim fyrir ári
síðan, tveimur eða þremur árum
til baka.
Hér í Springville var alt frem-
ur rólegt um jólin; ekkert sam-
kvæmi með jólatré eða opinberri
glaðværð, en næsta sunnudag
fyrir jólin var í okkar sunnu-
dagsskóla haft mjög gott pró-
gram í staðinn fyrir þær vana-
legu deildar æfingar (class exer-
cise), er saman stóð af söngum,
hljóðfæraslætti einsöng og tví-
söng. Ein af vorum merku kon-
um talaði um fæðingu frelsarans
og hans dýrðlega ætlunarverk á
jörðinni, og talaði sérstaklega til
barnanna, en í heild sinni til allra
Tveir jólasöngvar voru sungnir
og máske sá þriðji, er sungin var
af fjórum stúlkum 10 til 12 ára
gömlum, með laginu “Heims um
ból”, það lag hefi eg aldrei fyr
heyrt síðan eg kom til þessa
lands fyrir 34 árum síðan, og var
eg sannarlega hrifinn gleði að
hlýða á þær, sérstaklega lagsins
vegna. Fundist munu hafa fjöl-
skyldur hér í bænum, er höfðu
jólatré á jóladagsmorgunin í
sínu eigin húsi, upplýst með
kertaljósum og með smá gjöfum
til þeirra, er viðstaddir voru.
Á nýjárs morgun munu alvar-
legar hugleiðingar hafa gagn-
tekið hjörtu margra manna og
kvenna, sem vel hugsandi eru,
því margt er það sem ber við nú
á dögum, sem vert er um að
hugsa, bæði liðið, yfirstandandi
og ókomið. Mér dettur í hug hið
forna orðtak: “Guð ræður, en
mennimir þenkja”, og mun nokk
uð satt vera í því. Nokkrir hér
hafa spurt mig um hvneær eg
haldi að þessu yfirstandandi
voða stríði muni linna, En eg
hefi ekki getað annað sagt, en
þegar Herrans tími er kominn,
því vér sjáum að allar friðartil-
raunir hafa orðið árangurslaus-
ar, og til þess að alt verði upp-
fylt, bæði það sem guð hefir fyr-
irsagt því viðvíkjandi í þá fyrri
daga og nú aftur í þá síðari daga
Líða konur nokkuð við stríð.
Eftir að stríðið byrjaði og fóru
að leiðast í ljós þær voðalegu af-
leiðingar, sem af því leiddu,
voru márgar konur — sem og
karlmenn — er kendu tif þess
sársauka sem gagntók þeirra sál,
þeirra hjartans tilfinningar voru
snertar, þeirra viðkvæmu móð-
urhjörtu voru særð, svo þær létu
í ljósi sínar skoðanir að þetta
væri hörð reynslutíð. Sumir
miður velþenkjandi menn,—sem
ekki voru á bardagavellinum.
— fóru þá að finna að við
konurnar, sögðu að þapr skyldu
ekki vera að ergja sig svo mikið
yfir stríðinu, því þær vissu ekki
hvað stríðið væri, og því um líkt.
Kona nokkur hér í austur-fylkj-
unum tók þetta málefni upp og
fór að halda fyrirlestra því við-
víkjandi. Á einum stað er hún
kom fram á ræðupallinn hélt hún
á fréttablaði í hendi sér og sagði
“Eg hefi hér í hendi mihni grein
með fyrirsögninni ‘250,000 falln-
ir”. Ræðukonan, sem hafði
Doctors nafnbót og var mæta
vel máli gefinn, sagði hér um bil
á þessa leið:
pað bar til fyrir rúmum 20 ár-
um, að kona nokkur ól sveinbam
hún endumærði b'amið á brjóst-
um sér, bar móðurlega umhyggju
fyrir því, gjörði alt hvað í henn-
ar valdi stóð að koma því til
manns. Drengurinn óx upp og
varð vel greindur og efnilegur
ungur maður; tíminn leið þar til
að ófriðurinn hófst. pessi ungi
maður var kallaður í stríðið, og
nú er hann fallinn. Margfaldið
nú þetta dæmi, sagði ræðukonan
Tals. M. 1738 Skrifstofutími:
Heimasími Sh. 3037 9 f h. til 6 e.h
CHARLES KREGER
FÖTA-SÉ.RFRÆÐINGUR (Eftirm Lennox)
Tafarlaus lækning á hornum, keppum og
innvaxandi nöglum. Hraðnudd og fleira.
Suita 2 StobartBI. 190 Portage Ave., Wimjipeg
með 250,000 og spyrjið svo: Vita
konur nokkuð um stríð ?
Já konur vita vel hvað stríð 1
er, og þótt þær séu ekki eins iðu-
lega á bardagavellinum og karl-
menn, þá skortir þær ekki hug-
rekki til þess. pær börðust
stundum við hlið manna sinna í
Búastríðinu og féllu þar með
mönnum sínum, þegar við ofur-
efli var að eiga. Konur —máské
ógiftar — hafa verið á vígvellin-
um á Frakklandi í þessu stríði,
og þegar það bar við að engin
undarlausnarvon var, frömdu
þær sjálfsmorð heldur en að falla
í hendur pjóðverjum.
Á Rússlandi var fyrir nokkru
síðan safnað sjálfboðaliði og
mynduð herdeild af kvennfólki
eingörigu, og stóð til að hafa her-
æfingar, eins og vandi er til;
meíra hefi eg ekki heyrt um það.
Atkvæðisréttur kvenna.
petta mikilvæga málefni hef-
ir nú í seinni tíð verið gert ao
talsverðu umræðuefni og samt
því miður alt of lítill gaumur gef
in. Kvennréttindin hafa alt of
lengi verið fótum troðin, og þeg-
ar þær hafa nú fengið glögga hug
mynd um hvað þessir meina.hafa
þær sumstaðar sótt mál sitt með
kappi, máské stundum með of-
mikilli frekju, eins og t. d. í Eng-
landi síðasta ár, og urðu að sæta
fangelsisvist fyrir. pegar fjöldi
kvenna tók sig saman um að fara
á fund Wilsons forseta, þá að
sönnu hreytti hann engum ónot-
um að þeim, en var fremur
daufheyrður við kröfum þeirra.
Mér dettur í hug, hvort honum
sé ekki farið að snúast hugur
þegar hann hefir sent fyrst
beiðni og síðan kröfur um að alt
kvennfólk í Bandaríkjunum legg
ist á eitt með að hjálpa til að
vinna stríðið. pær eru þá loks
orðnar nauðsynlegar til að hjálpa
til að öðlast frið og frelsi fyrir
allar þjóðir. petta er þó töluvert
hlutverk, sem þeim er> falið á
hendur, og þær hafa viljuglega
tekið þetta að sér, og munu ef-
laust leysa það hlutverk vel af
hendi/
Konur hafa sézt út á ökrum
á Frakklandi síðasta sumar, hafa
slegíð saman og beitt sér fyrir
jarðyrkjuplóg til að plægja og
sá hveiti í jörðina. Eiginmenn
þeirra og synir eru í stríðinu og
sömuleiðis hestar þeirra.
Maður nokkur er kom hingað
nýlega frá Englandi, sagði frá
ásigkomulaginu þar í fám orðum
meðal annars sagði hann, að
meira en helmingur af því verki,
sem unnið hefir verið af karl-
mönnum, sé nú unnið af kvenn-
fólki.
pað er gamall málsháttur að
“bóndi er bústólpi og bú er land
stólpi”. Allir vita að konan er
máttarstoð manns síns, með að
bera byrði lífsins, að hjálpa til að
annast búið, svo það geti fram-
leitt þá hluti, er útkrefst búinu
til vöxts og viðgangs og geti
miðlað af afurðum búsins til upp
byggingar fyrir þjóð sína, og
fyrst svo er, þá er auðsætt að
konunnar hlutverk í heild sinni
er eins mikilsvarðandi, eins
nauðsynlegt. eins áríðandi og að
lokum eins dýrðlegt og hlutverk
mannsins. Skyldi konunni þá
ekki — þegar á alt er litið — til-
heyra að öðlast sinn atkvæðis-
rétt ? Heldur hugsa eg það.
Tíðarfar og árferði.
Tíðin, yfirleitt hér í Utah döl-
um var mjög hagfeld árið sem
leið eftir að vetrarhörkumar
síðustu voru um garð gengn-
ar. par af leiddi að það var
ágætis uppskera í það heila tekið
Líðan fólks er því góð svo langt,
sem komið er, jafnvel þótt út-
giftir séu orðnar ærið margar.
pótt undarlegt megi virðast, þá
var útlitið fyrir framtíðinni,fyrir
meira en ári síðan, fult eins í-
skyggilegt og nú, og stafaði það
mest af athæfi fjárdráttannanna
— auðkýfinga — er rökuðu heil-
miklu af auðlegð landsins í sinn
eigin vasa. Mér næstum virtist
að okkar stjóm, sem þó er ein af
þeim beztu, ef ekki sú bezta í
heimi, eins og stæði úrræðalaus
að horfa á athæfi þeirra; en vel
auðsætt að augu okkar heiðvirða
forseta Wilsons voru opnuð, er
hann á opinberum fundi í fyrra
sumar sagði: “Varið yður á
fjárdráttamönnunum, sem ein-
ungis em góðir fyrir sjálfa sig”,
Aðfluttar vörur voru stignar upp
The Seymour House
John Baird, Eigandi
Heitt og kalt vaín í öllum Kerbergjum
FaeÖi S2 og $2.50 & dag. Americ-
an Plan.
Tals. G. 2242. Winnipeg
ALVEG NÝ og
UNDRAVLRÐ
UPPFUNDING
Eftir 10 ára erfiSi og tilraunlr
hefir Prðf. D. Motturas fundiC upp
meíal böiS til sem áburS, sem hann
ábyrgist aS lækni allra verstu tilfelli
af hinni ægilegu.
G I G T
og svo ódýrt aS allir geta keypt.
Hvers vegna skyldu menn vera aS
borga læknishjálp og ferSir 1 sérstakt
loftslag, þegar þeir geta fengiS lækn-
ingu heima hjá sér. I>aS bregst al-
drei og læknar tafarlaust
Verð $1.00 glaslð.
Póstgjald og herskattur 15 oent
þess utan.
Einkaútsólumenn
M0TTURAS LINIMENT Co.
P.O. Box 1424 WINNIPEG
Dept. 9 —
JOSIE & McLEOD
Gera við valns C7;hitavélar
Ilhúsum. Fljót afg."€Íð8la.
353 Notre Dame TalsM 4921
í hátt verð, en afurðir af landi og
skepnum í lágu verði, af landi og
öflur þær voru í hærra verði en
þetta haust, svo útlitið var alt
annað en gott. En nú síðan
Bandaríkin sögðu pjóðverjum
stríð á hendur, hefir stjómin
tekið í taumana á þessum pilt-
um, svo þeir eru ekki eins ein-
valdir eins og áður, og þótt í
fljótu bragði megi undarlegt virð
ast, er þó ástandið ekki eins í-
skyggilegt nú. Auðvitað eru all-
ar lífsnauðsynjar í háu verði,
sem aðfluttar eru, en afurðir
lands og skepna eru nú orðftar
hér einnig í háu verði. Kaup-
gjald vinnufólks hefir líka hlut-
fallslega hækkað, þvo þegar á alt
er litið virðist alt vera sannsýni-
legt. pað er satt að af fólki er
krafist að miðla alt hvað mögu-
legt er stjórninni til aðstoðar til
að vinna stríðið, en talsvert af
því er lánað með 4% vöxtum fyr-
ir nokkra ára tímabil, menn eru
líka viljugir til að hjálpa eftir
föngum að leiða til lykta þetta
voða stríð, heldur en að neyðast
til að lifa undir ánauðaroki, sem
afleiðing af okrun auðkýfing-
anna.
Nú hefir þjóðin beitt valdi sínu
til góðs fyrir land vort og lýð,
takmarkað verð á ölluim nauð-
synjavörum landsins, tekið að
sér yfirráð yfir öllum auðsupp-
sprettum landsins, verkstæðum,
námum, póststjóm, jámbraut-
um; í stuttu máli stjómin sann-
ar og sýnir að hún er sannur vin-
ur mannkynsins, vinur allra sem
elska réttlæti, vinur allra sem
eru í erfiðum kringumstæðum,
og þótt hún segði stríð á hendur
pjóðverjum, þá var það ekki að
orsakalausu: það var ekki af auð
fýkn eða metorðagirnd, ekki til
að leggja undir sig lönd annara
þjóða heldur til að varðveita
heiður þessa lands, til að brjóta
niður ofbeldi óvinanna sem vildu
og ásettu sér að drotna yfir öll-
um íbúum jarðarinnar, eftir að
hafa yfirunnið þá með hervaldi
sínu, en koma á alheims friði, og
að allar þjóðir fái að njóta allra
leyfilegra réttinda og frjálsræðis
sem þeim í raun og^eru tilheyrir
og að síðustu stjórn Bandaríkj-
anna mun með tímanum verða
sem friðarfáni, sem allar þjóðir
undir himninum munu horfa til
með elsku og virðingu. petta
land — Ameríka — verður aldrei
undir stjórn pýzkalands keisai'a
né fylgifiska hans.
Nýjársósk.
Að endingu óska eg öllum
þeim, sem elska réttvísi og dygð-
ir góðs og blessunarríks árs, og
þótt það ekki verði ætíð svo
margar gleðistundir frá hinu
ytra sjónarmiði að dæma, til all-
margra, hverra ástvinir eru í
þessari yfirstandandi styrjöld
að berjast fyrir göfugu málefni,
að þeir hafi það hugfast að
ef þeirra ástvinir eru góðir menn
þá eni þeir góðir hvort heldur er
í lífi eða dauða. Guð þekkir alla
sína og hann mun ekki láta það
ólaunað, sem gott er gjört.
Með einlægri virðingu.
pórarinn Bjarnason.
Member ot Royal Coll. of Surgeons,
Eng., DtskrlfaOur af Royal College ot
Physicians, London. SérfræCingur 1
brjöst- tauga- og kven-sjúkdómum
—Skrlfst. 306 Kennedy Bldg, Portag'
Ave. (á móti Eaton’s). Tals. M. 814
Helmlli M. 2696. Tlmi til viStals
kl. 2—5 og 7—8 e.h.
Dr. B. J. BRANDSON
Office: Cor. Sherbroeke & William
Tkuivhonk garry ssto
Opficb-Tímar: a—3
Hsimili: 776 Victor St.
Tklrphonk qarry 3«1
Winnipeg. Man.
Vér ieggjum sérstaka áherziu & aC
selja meööl eftir forskriftum lækna.
Hin beztu lyf, sem hægt er aö fá;
eru notuC eingöngu. pegar þér komlö
meö forskriftina til vor, meglö þér
vera viss um aö fá rétt þaö sem
læknirinn tekur til.
COIiCliEUGH St CO.
Notre Dame Ave. og Sherbrooke St.
Phones Garry 2690 og 2691
Glftlngaleyflsbréf seld.
Dr. O. BJORN8ON
Office: Cor, Sherbrooke & William
I'KI.RPIIOI.K.OAKRY 32«
Office-tfmar: 2—3
HKIMILI:
76« Victor St> ••«
hnXPHONEi GARRY TflS
Winnipeg, Man
DK. B. GERZABEK.
M.R.C.S. frá Englandi, L.R.C.P. frá
London, M.R.C.P. og M.R.C.S. frá
Manitoba. Fyrverandi aöstoöarlæknir
viö hospítal t Vlnarborg, Prag, og
Berlin og flelri hospítöl.
Skrifstofa í eigin hospit&ii, 415—417
Pritchard Ave„ Winnipeg, Man.
Skrifstofutlmi frá 9—12 f. h.; 3—6
og T—9 e. h.
Dr. B. Gerzabeks eigið hospítal
415—417 Pritchard Ave.
Stundun og lækning valdra sjúk-
linga, sem þjást af brjóstveiki, hjart-
veiki, magasjúkdómum, innýflavelki,
kvensjúkdómum, karlmannasjúkdöm-
um, taugavelklun.
THOS. H. J0HNS0N og
HJÁLMAR A. BERGMAN,
fsienzkir lógfræðÍBgar,
Skrifstofa:— Koom 811 McArtbnr
Building, Portage Avenue
Ábitun: P. O. Box 1056,
Telefónar: 4503 og 4304. Winnipeg
Gísli Goodman
TINSMIÐUR
VBRKSTŒÐl:
Horni Toronto og Notre Dame
Phone Uelmilla
Garry 2988 Qarry 89S

J. J. Swanson & Co.
Verzla með íaateignir. Sjá um
leigu á húaum. Annaat Un og
eldeábyrgðir o. fl.
8*4 The KenslBgton.Port.afcSinltb
Phone Maln 2597
Dr- J. Stefánsson
«01 Boyd Building
v C0B. PORT^CE AYE. & EDMOfiTOfl «T.
Siundar eingöngu augna, ejnna. nef
og kverka sjúkdóma. — Er að hitta
frákl. itk '2 f. h. eg 2 5 e. h,—
Talaími: IWtdn 3088. Heimili 105
Olivia St. Tálþími: Garry 2315.
—.... -A.
'l
Dr. M. B. Halldurson
401 Boyd Buildlng \
Cor. Portage Ave. og Edmontoíi
Stundar sérstaklega berklasýki'..
og aðra lungnasjúkdóma. Er aö
finna á skrifstofunni kl. 11—
12 f.m. og kl. 2—4 c.m. Skrif-
stofu tals. M. 3088. Heimili: 46
Alloway Ave. Talsimi: Sher-
brook 3158
— ■
jyjARKET UOTEL
Vi8 sölutorgiC og City Hall
$1.00 til $1.50 á dag
Eigandi: P. O’CONNELL.
J. G. SNÆDAL,
TANNLŒKNIR
614 Someraet Block
Cor. Portage Ave. eg Donald Streat
Tals. main 5382.
•rrr*
A. S. Bardal
843 Sherbrooke St.
Selur likkistur og annast um útfarir.
AHur útbúnaður sá bezti. Ennfrem-
ur selur hann alskonar minnisvarða
og legsteina.
Heimilis Talt. - Qairry 2101
8krifi8torM Tals. - Garry 300, 375
Giftinga og
Jaroarfara-
með litlum fyrirvara
Birch blómsali
616 Portage Ave. Tals. 720
ST. JOHN 2 RING 3
Canadian Art Gallary
585 MAIN ST. WINNIPEG
Sérstök kjörknup á myndastækkun
Hver sem lætur taka af sér mynd
hjá oss, fær sérstaka mynd gefins.
Sá er iætur stækka mynd fær
gefins myndir af sjálfum sér.
Margra ára islenzk viðskifti.
Vér ábyrgjumst verkiö.
KomiÖ fyrst tll okkar.
CANADA ART GALLERY.
N. Donner, per M. Malitoskl.
The Belgium Tailors
Gera við loðföt kvenna og karlmanna.
Föt búin til eftir máli. Hreinta, pressa
og gera við. Föt sótt heim og afhent.
Alt verk ábyrgst. Verð sanngjarnt.
329 WilHain Ave. Tala. G.2449
WINNIPEG
JOSEPH TAYLOR,
LÖGTAKSMAÐUR
Ileiniilis-Tals.: St. John 1844
Skrifstofu-Tals.: Main 7978
Tekur lögtaki bæöi húsaleiguskuldir.
veöskuldir, vixlaskuldir. AfgreiÖir alt
sem aö lögum lýtur.
Room 1 Corbett Blk. — 615 Main St.
Talsímið Main 5331
HOPPS & Co.
BAILIFF8
Tökum lögtaki, innheimtum skuldir og
tilkynnum stefnur.
Room 10 Thomson BL, 499 Main
Fred Hilson
ITpplMiCslialdnri og virðingamaður
Húshúnaöur seldur, gripir, jarölr, fast-
eignir og margt fleira. Hefir 100,000
feta gólf pláss. Uppboössölur vorar á
miövikudögum og laugardögum eru
orönar vinsælar. — Granite Gallerles,
mllli Hargrave, Donald og Ellice Str.
Talsíniar: G. 455, 2434, 2889
Lightfoot Transfer Co.
Húsbúnaður og Piano
flutt af mönnum sem
vanir eru því verki.
Tals. Garry 5071 544 Elgin Ave.
Art Craft Studios
Montgomery Bldg. 215^ PortageAv
I gamla Queens Hotel
G. F. PKNNY, Artisl
Skrifstofu talsfmi __1.Main 2065
H eimriis talsimi ... Garr r 2821
Brown & McNab
Selja í heildsölu og smásölu myndir,
myndaramma. Skrifið eltir verði á
stækkuðum myndum 14x20
175 Carlton St. Tals. Hain 1357
Astæðan fyrir slæmum
skapsmunum.
Maður, sem er argur í skaps
munum missir sitt jafnvægi
Leiðinlegir skapsmunir eru
slæmir í. félagsskap og á
mannamótum. En ástæðan
fyrir þessu getur oft verið
lítilfjörleg í sjálfu sér. Mag-
inn er í ólagi. Ergelsi deyr
fljótum dauða hjá þeim,
sem er heilbrigður. Versta
tegund skapsmuna hverfur
hjá þeim sem hefir læknast
af magakvilla. Triner’s
American Elixir of Bitter.
Wine yfirvinnur vont skap.
pað hreinsar innýflin, hjálp-
ar meltingarfærunum að
vinna sitt verk, eykur mat-
arlyst og byggir yður upp.
JTað hrindir í burt höfuð-
verk, taugaslappleik og
máttleysi og eyðir harðlífi,
og meltingarleysi. Verð
$1.50 í lyfjabúðum. pví
alt af að kveljast af verkj-
um óg sárindum? Gigt og
bakverkur eru slæmir óvinir
en Triner’s Liniment rekur
þá á flótta, það er og ágætis
meðal við öllum skurfum,
tognun, bólgu o. s. frv. Verð
70e. Joseph Triner Com-
pany, Mfg. Chemists, 1333—
1343 S. Ashland Avenue,
Ohicago, 111.