Lögberg - 02.01.1919, Blaðsíða 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 2. JANÚAR 1919
5

Sparið þennan vetur
Bæði vegna þœg-
inda, heilsu og eldi
viðarsparnaöar þá
ELDIÐ ViÐ RAFMAGN
Sjáið birgðir vorar af
Rafma^ns Eldavjelum
The Clty Light & Power
54 King St.
=11
víða iðnaðarþorp, sum smá, en
sum líka allstór. Húsin þar eru
líka úr timbri, og rauSmáluð eins
og bændabýlin, en flest minni.
Eru þau einkum verltamannabú-
staðir. J7ar eru líka allstaðar
stórar verksmiðjubyggingar úr
timbri eða steini, eins og eg hefi
minstááður. Standa þær venju-
lega í námunda við eitthvert
vatnsfall, sem þá einnig er notað
til að fleyta timbrinu niður að
þeim víðsvegar ofan úr landi. Er
næstum hver læna og hvert fljót,
sem farið er hjá, þakið af þessum
fljótandi skógi, þegar fer að líða
á veturinn.
Eftir því sem vgjtar dregur,
og nær hálendinu, fer landið að
verða breytilegra. Skiftist það
þá- í háa skógivaxna fjallshálsa
með djúpum dölum á milli. Er
bygðin þar þéttari «n á flatlend-
inu, en býlin líka minni að sjá.
Bændur lifa þar sem annarsstað-
ar mikið á skógarhöggi og seilast
til aðdráttanna yfir á báða háls-
ana. En húsin dreifast um dal-
inn eins og fé á beit, þéttast neðst
og svo strjáili og strjálli upp eft-
ir hlíðunum, upp undir eggjar.
Standa sum utan í snarbröttum
hlíðunum, svo hlaða verður grjót
stöpla undir þá brúnina, er fram
veit, til þess að þaq skuli ihanga.
Yfirleitt er það siður þar, eink-
um við útihúsin, að hlaða þannig
stólpa undir þau, svo að vindur-
inn skuli geta leikið um gólfin. —
pó að oft skifti 'þama um lands-
lagsmyndir, þá eru samt dalir
þessir hver öðrum líkir. Eftir
þeim rennur á, þakin trjábolum;
nálægt henni stendur verksmiðja
og út frá henni verkmannabygg-
ingar o. s. frv. o. g. frv.
pví lengra, sem Mður og ofar
dregur á hálendið, verður bygðin
strjáHi, og síðastsjást engir
mannabústaðir netna stöðvarhús-
in með fram brautinni. J7ar er
heldur enginn ræktanlegur reit-
ur, ekkert nema óslitinn skógar-
fólkinu og virðast íhelzt trén
standa upp úr beinum klettunum,
enda munar minstu að svo sé.
Allir kannast við sögu Björnsons,
þar sem hann lætur skóginn vera
að klæða fjallið. Sagan er ekki
annað en raunveruleg mynd, tek-
in af norskri náttúru, og er hægt
að rekja hana við nánari skoðun.
Fyrst myndast ofurlítil mosa-
eða geitnaskóf. Svo berst þang-
að trjáfræ, sem festir þar rætur,
og dregur til sín næringu úr
bökkum og klettuáum, og verður
að ofurlítilli trjáspíru, sem þrosk
ast á þessari mosató og fellir á
htverju hausti lauf ofan í rætur
sínar; rotna þau þar og mynda
smám saman ofurlítið jarðlag.
J7annig leggja þau nokkurskonar
húðfat yfir klettaihryggina,, sem
veitir Iþeim festu og næring.
Stundum ber það við í snjóþyngsl
um eða ofviðrum, að einstök tré
velta um og taka með sér alla
jarðskorpuna, svo eftir verður
nakinn kletturinn. pessi jarð-
skorpa er víða um og undir alin
á þykt, þó að trén séu margar
mannhæðir. pað er enginn efi á
því, að mikið af þessu hálendi
væri naktir klettar og skriður, ef
það væri hér, og þá margir þess-
ir þéttbygðu hálendisdalir næst-
um óhyggilegir. En nú eru það
þessi hamrabelti, sem fremur
flestu öðru eru búin að gjöra
Noreg eitt mesta siglingaíand
álfunnar, og eru að gjöra hann að
einu mesta iðnaðarlandi hennar
líka.
pegar kemur ca. 1000 metra
yfir sjávarmál, fer umhverfið að
verða íslenzkara. pá hverfa
skógamir smátt og smátt, unz
ekki sést nema lágvaxið kjarr á
stöku stað. ‘pá víkkar útsýnið
og snævi þakin fjallabreiðan
blásir við öllum áttnm að vetrin-
um. pegar það hefir gengið um
stund, fer að halla undan fæti
eða hjóli vestur af. Er þag lands-
lagið alla leið til sjávar miklu
stórfenglegra en að austanverðu.
Dalimir eru þrengri og dýpri,
hamramir þverhnýptari og
ganga sumstaðar í sió fram, því
að þar skerast víða firðir og ár-
ósar langt inn í land. Liggur
brautin sumstaðar utan í þver-
hnýptum biörgunum með græn-
golandi dýpið fyrir neðan, og víða
í gegnum þá. pá taka við aftur
iðnaðarþorp og kauptún og síðast
smásiglingabæir. Geta skipin
víðast hvar lagst þar upp að
klettunum, með því að snardýpi
er alveg í land. Bygðin er svip-
uð þama og að austanverðu, rauð
máluð bændabýli á dreif um dal-
ina og upp undir eggjar. Sum-
staðar jafnvel uppi á brúnunum.
Spánska veikin.
pú dökka norn, efst á dánarströndum
drlfinn er tárum ferill þinn.
pú haslar þér völl á hafi og löndum —
í hallir og kdfa genguröu inn.
paíS vir8ist ei duga ats vaka og biSja,
varpa til himins særSri önd.
Hver hefir sent þig, svarta gyðja,
a.8 segja oss annað stríð á hönd?
Heimurinn lengi hefir grátiS —
þln hraöskeytl mönnum dauíSia spáS —
þú djúp hefir örin eftir látiC,
þau eillfðin fær ei burtu má'ð.
Eg sé þig með glotti á gráfir benda —
þú gullfögrum blúmum verpur haug.
Hefir Drottinn þig hijigaC senda
heimsins aC lama hverja taug?
ViC biðjum enn hlýtt um betri vegi,
vor blindar enn augu m6Ca þykk.
,ViC biCjum um sðl, er sigur elgi
og svölun eftir hir.n beiska drykk.
• R. J. Davíðsson.
Hvernig er að búa undir hinu svo
kallaða Bolsheviki ‘Super’
frelsi.
Að búa í Rússlandi á stjómar-
tíð keisarans var sú tilfinning
ekki sárust að hvar sem maður
fór findi maður til eldgýgs undir
fótum sér, heldur var sú tilfinn-
ing efst í huga manns, að maður
æri umkringdur af afli sem væri
ótamið og vilt, og tilbúið til eyði-
leggingar hvenær sem böndin er
héldu því í skefjum slitnuðu. Nú
hefir þetta komið fyrir — bönd-
in hafa slitnað, og frá sömum af
afleiðingunum segir fréttaritari
London Daily Mirror, Mr. Mewes
á þessa leið:
Eg er rétt nýkomin heim til
Englands frá Pedrograd, þar sem
eg hefi verið að mestu síðan 1914
og að koma frá Rússlandi eins og
það er nú og til Englands, er svip
að og geta flust aftur úr miðalda
lífi og inn í nútíðar lifnaðarhætti.
Frelsið hefir breytt lifnaðar-
háttum í Rússlandi á þessa leið:
pað er seinni parturinn af
marzmánuði 1918. Eg set við
gluggann í herberginu mínu og
horfi niður á torgið. Eg sé dá-
lítinn hóp af uppreisnar her-
ipönnum, þeir stöðva fólkið sem
er á gangi, og mér dettur í hug
að þeir séu að líta eftir skírtein-
um þess.
En sá fyrsti, sem þeir stöðv-
uðu er að fara úr yfirhöfn sinni,
sá næsti’sest réttum beinum nið-
ur á torgið, og hermennirnir taka
af honum nýlega skó, sem að
hann hafði á fótunum. Kona
kemur fyrir götuhornið, hún er í
nýlegri yfirþöfn úr loðskinnum
og varð Ihún að láta það af mörk-
um við hemnennina.
Einn maður hendir því, sem
hann hefir í vösum sínum út í
snjóinn. Hermennirnir þjóta á
eftir því.
Klukkan er 8 að morgni, eg er
rétt nýkominn á fætur. Eg veit
vahla hvort eg vaki eða að mig
er að dreyma, svo eg fer til kunn-
ingja míns, sem er brezkur em-
i bættis maður, og býr í sama húsi,
og við horfum á viðureignina—á
ránið út um gluggan saman, það
eru stimpingar úti fyrir, alt í
einu heyrist skot og ræningjamir
taka til fótanna. petta er fréls-
isins stjórn.
Rán um albjartain daginn. ó
guðlegt Verð á öllum hlutum.
Brauðskamturinn handa hverj-
um manni á dag er % úr pundi
og það er mest strá og vatn.
’mjöri eru menn búnir að gleyma
þar. Mjög léleg máltíð á mat-
sölulhúsum kostar 30 rúflur (um
$15.00).
Um Kveldskemtanir er ekki að
tala, engin þorir út á kveldin sök-
um ræningja. Leikhúsin byrja
ki. 5 og eru úti kl. 7.30.
Hermenn stjómarinnar eru á
flakki á kveldin og fara þá frá
einum vínkjallaranum til annars
og láta greipar sópa, drekka það
sem þeir geta, og hella svo hinu
niður.
Eg þekki konu í Petrograd,
sem hefir saumað demanta, sem
hún átti og aðra verðmæta smá-
muni innan í tuskur og fest síðan
sem hnappa á snjáð föt, sem hún
notaði hversdagslega, til þess að
reyna að varðveita þessa muni.
í þessu frelsisins landi er frelsis-
hetjunum frjálst að taka í eigu
sína hvern þann hlut, sem auga
þeirra sér og hugur þeirra
gimist.
Vistaiskortur er tilfinnanlegur
í Petrograd, þeir einu sem nægan
forða hafa þar em þýzku herfor-
ingjamir. pað var alvanalegt að
sjá hungraða og illa útlítandi
rússneska hermenn, sem búnir
voru að berjast fyrir föðurland
sitt, draga sig í felur fyrir þeim
oflátursfúllu Super-mönnum.
Efna fólkið og menta fólkið.
Hvað hugsar það og hvað er það
að gjöra?
pað virðist ekkert hugsa. Rúss
ar eru hjátrúarfullir og þar á of-
an forlagatrúarmenn, sem halda
að á rnorgun, eða þá hinn daginn
muni eittlhvað verða til þess að
frelsa þá, helzt að pjóðverjar
imuni koma og bjarga þeim frá
'þessu eymdar ástandi, bjarga
þeim frá frelsinu! Hinn upplýst-
ari partur þjóðarinnar hefir ein-
hvem veginn drukkið inn í sig ó-
eðlilega og óverðskúldaða virð-
ingu fyrir pjóðverjum. “Ekki
dettur oss í hug að fara að berj-
ast fyrir brezku auðkífingana”,
heyrði eg þá segja aftur og aftur
og svo getum við spurt. Hvað
afa mentamennirnir á Rússlandi
; gjört til þess að spoma við því
að land þeirra væri ekki selt með
öllu því, sem því tilheyrir til pj óð
jverja? Ekkert — hrein ekkert.
í fimm mánuði hefi eg veitt
þessum parti rússnesku þjóðar-
innar nákvæma eftitekt, undir
Bolsheviki stjóm. Eg hefi horft
á Inteligence-ið rússneska með-
táka alt sem að Linine og Trot-
zky hafa borið á borð fyrir þá
j mótmælalaust. Peningar þeir,
sem þeir áttu í bönkum hafa ver-
ið teknir, fjöldi þeirra eru alls-
lausir og allar bjargir bannaðar,
en samt þegja þeir og bíða með
hinni alþektu rússnesku ró og
framkvæmdarleysi í von um að
jþað muni kanske lagast á morg-
un eða þá hinn daginn.
Og þannig tíður tíminn, dag
eftir dag, skotfærivor og byssur,
peningar vorir og tilraunir vorar
’erða að engu, eða komast í hend-
ur pjóðverjum!
Stórskotabyssur .vorar voru
eldar pjóðverjum fyrir 200 rúbl-
ur hver, ein rússnesk herfylking
seldi allar stórskotabyssur sínar
til pjóðverja fyrir 30,000 rúblur
og þóttist Iheldur en ekki hafa
snúið á þá í þeim viðskiftum.
Lauslega þýtt úr Literary Digest
T
Leiðrétting.
í S.lskinssj óðslista síðasta blaðs
I hefir nafn eins gefandans mis-
Iprentast. par stendur: Frá Mrs.
j C. Stevenson, Scotsguard, Sask.
11.00. — Upphæðin og bæjamafn-
ið er rétt, en nafnið á að vera
Maríno Rose Stevenson. Á þess-
ari misprentun eru réttir hlutað-
eigendur beðnir velvirðingar.
Hin tíu stríðsboðorð
Foch herthöfðingja.
Eftirfarandi reglur sem Foch
setti mönnum sínum sýna að
hann var ekki aðeins herkænn
maður, heldur og að hann var
meistari í sálarfræði, og þetta
hvorutveggja, Sherkænskan og sál
arfræðin hjálpuðu honum til að
ná marki sigurs og sæmdar. Hug-
ur hans dvaldi sífelt hjá hermönn
um hans og hann hvatti þá til
framsóknar á líkan hátt og hinir
fomu Patríarkar, og þegar hann
samdi eftirfylgjandi boðorð hefir
Móses, ef til vill, verið fyrir-
myndin.
’ 1. Augu þín og eyru séu ætíð
opin, en munni þínum skaltu
halda í stylli, því það er skylda
hermannsins að heyra og sjá, en
láta til sín heyra í ávarpi varð-
mannsins og í sigurhrópi í at-
lögum.
2. Hlýddu skipunum fyrst, og
ef þú kemst lífs af, þá klagaðu á
eftir ef þér finst að þér hafi ver-
ið rangt gjört til.
3. Haítu vopnum þínum og
ölu, sem þér heyrir til hreinu og
í reglu. Ef þú hefir lifandi
skepnur undir hendi þá farðu vel
með þær, og vélar þínar, eða þær
sem þú hefir undir hendi skaltu
ara með eins og að þær væru þær
einu, sem að til væru í heiminum.
Eyddu aldrei til óþarfa skotfær-
um, gasi, mat, tíma eða tækifær-
um þínum.
4. Reyndu aldrei að skjóta úr
tómri byssu, og skjóttu aldrei á
skotgrafir sem eru tómar, þegar
þú skýtur,þá skjóttu tii þess að
drepa, og gleymdu ekki að 1 ná-
vígi er byssustingur handhægara
vopn heldur en byssukúla.
5. Segðu aldrei nema satt,
mættu erfiðleikum eins og maður
ogþoldu pintingar með.hugprýði.
Góður hermaður kann ekki að
segja ósatt, hann dregur sig al-
drei í hlé, og segir aldrei frá
leyndarmálum.
6. Vertu miskunsamur við kon-
ur óvináþjóðar þinnar og mis-
bjóddu þeim aldrei, því slíkt er
svívirðing hverjum góðum her-
manni. Vorkendu og hjálpaðu
ungbörnum í hverju herteknu
héraði, óg mundu að þú sjálfur
varst einu sinni bam.
7. Mundu eftir að fjandmenn
vorir eru líka þínir fjandmenn og
óvinir mannfélagsins þar til
hann er dauður eða hertekinn, en
þá er hann bróðir þinn og lags-
bróðir yfirunninn eða fótumtroð-
inn, sem þú mátt ekki fyrirlíta.
8. Skerptu skiling þinn og
varðveittu jafnvægi hugsana
þinna af fremsta megni. Haltu
líkama þínum hreinum og fótum
þínum í góðu lagi, því þú þarft af
hugsa með höfðinu, berjast með
líkamanum og oft er hermanns-
gangan örðug og þá ríður á að
fæturnir séu í góðu lagi.
9. Vertu glaður og hugdjarf-
ur, gjörðu skyldur þínar í blíðu
og stríðu, berðu sár þín og harma
í hiljóði og léttu félögum þínum
lífið með því að vera ávalt bros-
hýr og glaður.
10. óttastu ósigur, en ekki sár
Forðastu svívirðing, en ekki
dauða og þegar dauðinn kallar,
Iþá mættu honum eins og maður,
og hvaða skylduverk, sem er fyr-
ir hendi þá mUndu einkunnarorð
deildrarínnar: “pað skal verða
gjört.”
Lauslega þýtt úr Literary Digest
með afbrigðum; stiltur og vin-
gjarnlegur í allri framkomu, ljúf-
ur og hjartagóður og tryggur
sem tröll öllum vinum sínum;
mjög greiðvikinn við alla, boðinn
og búinn til að þóknast öllum, er
hann hafði viðskifti við. í einu
orði sagt, hið mesta ljúfmenni.
Sakna hans allir, sem til hans
þektu, Iþó söknuðurinn sé sárast-
ur hjá foreldrum, tveimur systr-
um og einkabróður, sem nú er
særður á vígvellinum á Frakk-
lamdi. — S. B. S. tók hina ill-
ræmdu spönsku veiki í Camp
Curter, þar sem hann var við her-
æfingar; veiktist 8. október og
dó þann 12. sama mánaðar. Hin-
ar jarðnesku leifar hans voru
fluttar hingað til Mountain, og
var ihann jarðaður þann 19. hér í
grafreit bæjarins, og fylgdi hon-
um til grafar mikill fjöldi fólks.
Var það ein með sorglegustu at-
I'öfnum, er vér minnumst að hafa
séð. Séra K. K. ólafsson flutti
útfararræðuna og mintist mjög
Muttekningarlega á missirinn og
þá snöggu og óvæntu sorg vor
allra í bygðinni; og þó einkum og
sér í lagi á hinn mikla missi vin-
anna og vandamannanna.
S. B. S. innritaðist í Banda-
ríkjaherinn á síðastliðnu sumri,
og hafði verið í Camp Curter, þar
til hann veiktist. Fyrir al’la
framkomu sem hermaður fékk
hann bezta vitnisburð, og skríf-
ar einn af yfirmönnunum í
Oaimp Curter svolátandi bréf:
Vér menn og jrfirmenn af
Battery C. og Field Artillery no.
40, sendum yður okkar sameigin-
lega hluttekning í þeim stóra
missi, er þér hafið orðið fyrir við
fráfall S. B. S. Allan þann tíma,
sem hann var við heræfingar,
reyndist íhann trúr og áreiðan-
legur og í mesta máta góður her-
maður. Við söknum hans allir.”
Eftirfarandi skilnaðarorð voru
mælt fram við jarðarförina, af
einum af ihans mörgu vinum og
syrgjendum:
Á ihaustnóttu fölna blómin blíðu,
blikna og falla í jarðarskaut.
Grænu laufin og grösin fríðu
ganga einneigin sömu braut.
Alt, sem að lifir Ihér í heim,
hlýðir ósjálfrátt lögum þeim.
Nýgræðings eik sem fjólur falla
cg fölna margoft á einni nótt.
pau lög eru fyrir einn og alla,
að eignast Iíf, sem að hverfur
skjótt.
Alt, sem að lifir í heimi hér,
sem hverfandi geisli aftur fer.
Pú varst, Benedikt, bróðir kæri,
blómið eitt fagra í vorri sveit.
pað huga vom oghjörtu særir,
að 'hulinn ert iþú í grafarreit.
Alt einvs og blómstrið eina vér
um augnablik nokkur dveljum
hér.
Við kveðjum þig, Ben, með beisk-
um tárum;
burtu þig leiddi æðri hönd;
harmþrungin við með hjartasár-
um
horfum í trú á aðra strönd,
þar sem að vonum þig að sjá,
og þér um eilífð að vera hjá.
P. J.
CAMALk
FINES*
THEATil'
V egg ja-almanak.
Oss 'hefir borist í hendur stórt
og fallegt veggalmanak frá land-
sölu- og lánfélaginu Globe í
Minnesota, Minn.
Fjórir framtakssamir íslend-
ingar stjórna félagi þessu: S. A.
Anderson, og bræðumir þrír H.
B. Gíslason, A. B. Gíslason og B.
B. Gíslason.
Almanak þetta er éitt hið
stærsta, sem oss hefir nokkru
sinni borist, enda ávalt myndar-
bragur á öllu, sem kemur úr
þeirri áttinni.
Einnig hefir oss boríst prýðis-
fallegt almanak frá Central Gro-
cery á Ellice Ave, verzlun þeirra
Thorvardson og Thordarson.
Leiðréttingar.
pESSA VffiD OG NÆSTU VIKU
SAN CARLO
Grand Opera
Company
possji viku: I'imtud.. BUTTERFIjY;
Föstud., AIDA; Lauganl. Mat-, RO-
MEO-JUIilET; Kvölfl., TROVATORE
Næstu vlku: Múnud., LA BOIIEMIA
priðjud., LiUCIA; Miðvikud. Mat. <2
Operas), SECRET OF SUZANNE and
PAGIjIACCI; kvöld, FAUST; Fimtud.
líka að því er leiksnild snertir. *
Annan kvikmyhdaleik má einnig
nefna, er sýndur verður í næstu
viku; heitir sá “She Ioved him
Plenty”. Hefir hann dregið að
sér allmikla athygli sunnan lín-
unnar.
Smávegis.
Sáluhjálparherinn illa þokkaður
af Bolshevikimönnum.
Frétt, sem virðist ábyggileg,
hefir komið um það, að sáluhiálp-
MADONNA; l>auKard. Mat. BUTTER-
FLY; kvöld, AIDA. Verð 50c. tU $2.00
carmen; Fiistud., jEWEDs oF TiiE arherínn. sem sjálfsagt á frið-
land hjá flestum iþjóðum, hafi ver
ið vísað á bug úr Rússlandi af
Bolsheviki stjórainni og að
Bolshevikihersveitin hafi rekið
þá burt úr landinu.
Gjafir til Jóns Bjamasonar skóla
(afmælissjóður).
•5.00
2.00
Mr. og Mrs. B. Marteins
Hnausa, Man., ........
Guðrún Marteinsson, Wpg.
Mrs. Ingibjörg H. Jacob-
son, Árborg........... 5.00
Rev. og Mrs. R. Marteins-
son, Winnipeg ........ 50.00
Björg Halladóttir Riverton 5.00
G. Eiríksson, Markerv’ille 10.00
S. W. Melsted
gjaldkeri skólans.
Gjafir til Jóns Iíjarnasonar skóla
frá Silver Bay
Mr. og Mrs. H. O. Hallson 1.50
Mr. og Mrs. F.Klemens .... 2.00
Mr. B. Klemens ........ 0.50 j landi verða ekki lýðum liós fyr
Mrs. F. Gíslason ...... 0.50 | en 28. þ. m. En eins og kunnugt
Indíáni einn í Oklahoma. Bar-
nett Jackson að nafni, hefir
keypt frelsis-bréf upp á $907.000
Honum var fyrir nokkru úthlut-
að 160 ekmm af landi í auðugu
olíuhéraði, og er nú sagður að
vera upp á $2.500.000. Hann
hefir ráðsmann, sem heitir C. J.
O. Homett, og þegar að hann
sagði að stjórain þyrfti á pening-
um að halda, og að hann ætti að
hlaupa undir bagga, mælti hann:
“pað er sjálfsagt að eg hjálpi til
þess að flengja keisarann.”
úrslit kosninganna á Bret-
Miss Stína Gíslason
Miss Rúna Gíslason .... ..
Miss Setta Gísiason ..
Mr. og Mrs. Th. Zoega ..
Mr. og Mrs. S. Johnson ..
Mr. og Mrs. G. Stefánson
Miss Clara Stefánson... 0.25
Mrs. Pálína Bekk........ 0.50
Mrs. Petra Guðmundson.... 0.50
Mrs. B. Th. Jónasson .... :... 1.00
Arnþór B. Th. Jónasson ....
Kristján B. Th. Jónasson
Mr. og Mrs. S. Pétursson
Miss HóLmfríður Péturson
Mr. Jakob Jöhnson .....
Mr. og Mrs. I. Bjömson ....
Mrs. G. Thorleifsson ... 0.50
Mr. og Mrs. O. Magnússon 1.00
Mr. og Mrs. G. Jöhnson .... 1.00
Mns. Sigurveig Hallson .... 1.00
Mr. og Mrs. S. Ámason .... 1.00
Mrs. K. Ámason ............ 1.00
Miss H. Ámason ............ 1.00
Mr. E. Árnason.......... 1.00
Mrs. Laura Freeman
Mrs. Elín Scheving.....
iárus Sdheving .. ....
Mr. og Mrs. S. Sigurðsson
Frá Dolly Bay:
Mrs. O. Thorlacius...... 1.00
0.25 I er, kornust 25 SinnFeiners inn
0.25 í gagnsóknarlaust, og þeir búast
við að Nationalistarnir muni tapa
stórkostlega á frlandi í þessum
kosningum, og hafa leiðtogar
þeirra látið á sér heyra að allir
Sinn Fein þingmennimir muni
neita að taka sæti í brezka þing-
inu og þar með afsa'a sér trvgg-
ingarfé því, sem allir þingmenn, á
Brentlandi verða að leggja fram
þegar, en það eru $15.00 sem þeir
fá endurborgaða frá ríkinu um
jeið og iþeir taka þingsæti sín.
Áform Sinn Fein flokksins er
að koma á þjóðþingi á írlandi í
næsta mánuði, samþykkja stióm
arskrá og leggja hana fram fyrir
friðarþingið á Frakklandi. peir
vilja fá algjörðan aðskilnað við
Breta og mynda sjálfstætt lýð-
veldi. Og eftir því sem leiðtog-
ar þeirra tala, þá er ekki um
neinn miliveg að ræða í þessu
efni. Orðtak þeirra og áform er
“Alt eða ekkert”.
Eins og kunnugt er, hafa ýms-
ar tilraunir verið gjörðar til þess
að koma lagi á írsku málin, en
ekki hefir tekist enn að finna
0.25
2.00
1.00
1.00
0.50
0.50
2,00
1.00
1.00
1.00
1.00
1.00
1.00
2.00
Miss Guðný Thorlacius .... 0.25 neinn veg, sem hefir náð hylli eða
Miss Ásta Thorlacius..... 0.25 | fylgi flokkanna á íriandi.
Miss HelgaThoriacius..... 0.25 En á meðan að þessi innbyrð-
Miss Rósa Thorlacius .... 0.25
Mr. óli Thorlacius..... 1.00
Mrs. I. Thorlacius........ 1.00
Mr. og Mrs. H. Thorkelson 2.00
Mr. og Mrs. O. Freemann 2.00
Mr. og Mrs. H. Hördal .... 1.00
Sigirjón B. Sigfússcn
pað dró upp dapurt sorgarský
yfir þessari bygð, þegar sú frétt
kom í næstliðnum október, að
Sigurjón Benedikt Sigfússon
væri látinn í Camp Curter her-
búðunum. Hann var fæddur hér
á Mountain 31. marz 1893, og
hafði dvalið hér allan sinn alcjur.
Hann var sonur hjónanna Sigur-
jóns Sigfússonar og Sólrúnar S.
Jónsdóttur. Faðirinn er frá
Syðra-Krossanesi við Eyjafjörð,
en móðirin frá Skárastöðum i
Miðfirði.
Sigurjón Benedikt Sigfússon
(vanalega kallaður “Ben”) var
mesta mannsefni, vel bygður,
hraustmenni og kraftamaður
pessar prentvillur hafa slæðst
inn í “Æfiminningu ólínu Guð-
brandsdóttur”, sem birtist í Lög-
bergi 31. okt. þ. á.:
“Reykjahólum” fyrir Reyk-
hólum; Jónssonar prests á
Reykjanesi”, fyrir Jónssonar
prests á Stað á Reykjanesi. pá
er sagt að ólína hafi fluzt til
Victoria fyrir hér um bil 20 ár-
um, en á að vera 25 árum, sem er
í samræmi við ummæli min ofar
í greininni, þar isem eg segi að
hún 'hafi “verið hér í bænum um
f jórðung aldar. —
pegar eg las fyivstu vísuna í
“Kveðjunni” til ólínar, eins og
hún bimst í Lögbergi, þá datt
mér þessi vísa í hug:
Aldrei hef eg ætlað mér
af mér líf að taka,
en það samt nú á mig ber
orðvilt fyrsta staka.
Ástæðan fyrir þessu var sú, að
eg er, í þriðju línu vísunnar, lát-
inn segja: “Innan skams eg
enda minn” — æfiveg — fyrir:
Innan skams og endar minn.
petta gjörir talsverðan mein-
inagrmun. pað er mikill munur
á því, að búast við eitthvað nvuni
korna fyrir, eða segjast ætla að
gjöra það. Vísuna kvað eg svo:
Æfivegur þá er þinn
þrotinn, góða kona.
Innan skams og endar minn. —
Alt er lífið svona.
Tvær eða þrjár fleiri prentvill-
ur eru í vísunum, sem eg hirði
ekki um að leiðrétta, því góðfús
lesari hefir getað lesið þær í mál-
ið. —
pessar leiðréttingar vil eg biðja
þig, herra ritstjóri, að gjöra svo
vel að birta í blaði þínu.
Vinsaml.
J. Ásgeir .J. Líndal.
Saimtals $39.00
Urn leið og eg sendi frá mér
æssa peninga til Jóns Bjamason.
ar skóla, votta eg innilegt þakk-
læti mitt öllu þessu fólki fyrir
fraanúrskarandi góðar viðtökur
við þessa f jársöfnun, og eins fyr-
$20.00 frá sama fólki í sumar, til
beiðingjatrúboðs. Drottinn blessi
það af náð sinni og efni þess á
komandi tíð% og græði sár þeirra,
sem syrgja.
Kristjana Hallson.
is umbrot í stjóramálunum eru
heima fyrir, er brezka stiómin
að gjöra ráðstafanir um aukna
framleiðslu í landbúnaði og iðn-
aði á friandi, og byggia upp það,
sem úr lagi hefir farið meðan á
stríðinu stóð.
-t
Wonderland.
Á Wonderland sjásit aldrei ann-
að en beztu myndimar.
Fyrstu tvo daga vikunnar var
sýnd mynd, sem nefndist “yVo-
man and tilyfe Law”. Og á mið-
viku- og fimtudag verður efnis-
skráin þó ennþá skemtilegri. —
Leikurinn, sem þá verður sýnd-
ur, heitir “Opparturnity”, sér-
staklega spennandi kýmileikur.
Einnig 18. kaflinn af myndinni
“The House of Hate”.
Föstu- og laugardagsimyndirn-
ar heita “The Lure of Luxury”
1 og “The Dogs Life”, þar sem
Charlie Ohaplin leikur aðalhlut-
verkið.
Orpheum.
Y
Alra vikuna í janúarmánuði
sýnir Orpheum-Ieikhúsið smá-
leik, er nefnist “White Coupons”,
sem er sérlega aðlaðandi og
skemtilegur. Annars eru sýn-
ingarnar, sem Orpheum hefir á-
kveðið að bjóða fólkinu upp á í
janúar, svó margbr,eyttar, að eig-
irJega er ekki hægt að taka neitt
fram yfir annað. Auk hinna fall-
egu sjónleikja verða sýndir
skrautdansar, íþróttir o. s. frv.
Orplheum er leikhús við allra
hæfi.
Dominion.
“Under the Greenwood Tree”,
heitir dæmalaust áhrifamikill
kvikmyndaleikur, sem sýndur
verður á Dominion-leikhúsinu
um þessar mundir. Mr. OBrien
hefir með höndum aðalhlutverk
leiksins, og þykir eiga fáa sína
Sigurjón Arthur Scheving
var fæddur 18. dag júlímánaðar
1889 í Carfisle Pembina Co.. N.
D. Foreldrar hans vom Ámi
Soheving og Margrét Eyjólfsdótt
ir úr Múlasýslum á íslandi. peg-
ar hinn látni var 7 ára gkmalll,
: fluttist hann með foreldrum sín-
um í Mountain bygð, og bjó fað-
ir hans þar til dauðadags. Ar-
thur var útskrifaður af alþýðu-
skóla 12 ára gamall, og munu fá
dæmi að böm á þeim aldri taki
burtfararpróf. Hann var gædd-
ur námsgáfum og skilningi með
afbrigðum. Nokkru síðar gekk
hann á háskóla (University) í
Grand Forks, tók atlar námsgrein
ar á fjórum árum, og tók burt-
fararpi-óf með bezta vitnisburði
Á lögfræðiskóla gekk hann í tvo
vetur, en sökuxrí veildunar í aug-
unum hætti hann lögfræði um
tíma. Gekk hann þá í siálfboða-
lið N. D. og tók þátt í Mexico-
uppreistinni, og var meira en ár
í vamarliði Bandaríkja á Mexico-
landamæmnum.
Árið 1914 giftist hann Miss
Bertínu Anderson frá Hensel N.
D. Árið 1918 var hann tekinn
fyrir kennara við heræfingar í
Grand Forks University.
Með byrjun októbermánaðar
tók hann hina alþektu spönsku
veiki, og þann 20. október andað-
ist hann, 28 ára að aldri.
Sigurjón Artihur Scheving var
hið mesta snyrtimenni og prúð-
menni í allri umgengni, geðgóð-
ur, fyndinn í orði og skemti’egur.
Átti marga vini em enga óvini.
Hans sakna því allir, sen> til hans
þektu. En vonin um bjarta og
mikla framtíð brást skyndilega.
En sárastur er þó söknuðurinn
hjá vinum og vandamönnum;
móðurinni, sem nú syrgir feg-
ursta Ijósið sitt; eiginkonunni, er
var honum samhuga í öHu; fimm
bræðrunum sem höfðu verið hon-
um samtíða alla æfi. En minn-
ing hans lifir lengi hjá öfum, er
hapn þektu; og þó lengst hjá
þeim, sem þektn hann bezt.
P. .T.