Lögberg - 24.03.1921, Blaðsíða 5
LÖGBERG, FIMTUDAGINN, 24. MARZ 1921
Bk. »
Lœknaði alveg
Höfuðverkinn
ARA PJANINGAR LÆKNAST
AF “FRUIT-A-TIVES”
112 Hazen Street ,
St. John, N. B.
pað fær mér ánægju að rita yð-
ur og láta yður vita, hve mikið
mér hefir Ibatnað af meðali yðar
“Fruit-a-tives,, unnu úr ávaxta-
Rafa. Eg þjáðist ákaft af höfuð-
vrk og stíflu. Reyndi mörg með-
ul og lækna, en ekkert dugði fyr
en “Fruit-a-tives” komu til sögu.
Eftir að afa notað úr fáeinum
hylkjum, er eg orðin alheil.”
Miss Annie Ward.
50. Ihyflkið, 6 fyrir $2.50, reynslu
skerfur 25c. Fæst Ihjá öllum kaup-
mönnum og lyfsölum eða gegn
fyrirfram borgun frá Fruit-a-
tives, Limited, Ottawa.
með lögum frá 1901 og 1903.
gang<a úr skugga um að samning-
ur þessi eg gjörðir Ottawa stjórn-
arinnar rækust hvergi á. pað
hefðu verið fleiri ástæður, en þetta
ihefði verið aðalástæðan fyrir því
að aamningarnir voru sendir aust-
ur.
í Ottawa hefði valdi >ví er
þessir samningar veittu verið tak-
mörk sett og hefði Robert Rog-
er aildrei haft Ihreinlyndi til áð
segja frá því og Mr. Haig hefði
minst á samþykt þessa samnings
í Ottawa, en hefði reynt að villa
mönnum sjónar á Ihvað sú isam-
þykt í raun og veru var, gjört lít-
ið úr breytingunum sem á þeim
voru gerðar, sem þó tóku fram að
ekkert í samningunum frá 1901
mætti draga úr, hindra, takmarka
eða á neinn hátt hafa áhrif á yf-
irráð Deminion stjórnarinnar yf-
ir vöruflutnings. gjöldum.
Tvær aðrar takmarkanir voru
gjödðar á þessum samningum í
Ottawa sem sýna að þá mun
Dominion stjórnin hafa verið að
vinna að vissum réttarbótum fyr-
ir fylkið, þá áskildi hún sér rétl
isinn óskertan yfir flutniings og
vörugjöldum með jámbrautum.
Að löghelga er misnefni.
pegar talað er um D'omin'ion
lögin frá 1901, sem löghelguð, þá
er það misnefni, og ef menn vildu
nefna það með réttu nafni, þá
væri það að ólöghelga, iþví að því
leyti sem þau snerta aðal atriði
þessa máls. Yfirráð yfir vöru-
flutningsgjöldum, þá áskildi hún
sér fuil yfirráð yfir þeim án nokk-
urs tillits til þeslsara eða amnara
samninga..
"Eg hefi ekki enn bent á hinar
ömurlegu og illikynjuðu hliðar
þessa máls, en þær eru að um-
boðsmenn fýlkisstjórnarinnar
mættu nefndi Ottawa þingsinis sem
fjatlaði um þessi lög áður en þing-
ið samþykti þau, og að Hon Ro-
bert Rogers var þá í stjórnarráð
inu í Ottawa, og að Mr. Rogers
gaf samþykki sitt til þessara
breytinga, þar sem Döminion
stjórnin ónýtti rétt Manitoba fylk-
is til þess að ráða flutningsgjöld-
unum sem það hafði keypt svo
dýru verði. “Umboðsmenn
fylkisins sviku köllun sína við
það tækifæri eins og þeir gerðu oft
endrarnær” sagði Mr. Johnson.
Dominion stjórnin hefir frjálsar
hendur.
Mr. Johnson mintist á járn-
brautar ilögin frá 1903, og benti
á að þar væri beint fram tekið að
ef meinimgamunur yrði út úr
flutningsgjaldinu með járnbraut-
um á milli fýlkjanna og Domini-
on stjórnarinmar, þá skyldu Dom-
inion stjórnarlögin ráða úrslitum.
í sambandi við járnbrautar lög-
in frá 1919, benti Mr. Jhonson á
að Mr. Haig lægi Norris stjórn-
inni á hálsi fyrir að gæta ekki
skyldu sinnar og vera„ eða hafa
umlboðsmenri sína á staðnum í
Ottawa, þegar atriði í þeim lög-
um hefði getað verið óihagstæð.
Mr. Haig héldi stjórninni ábyrgð-
arfullri, ekki að eins fyrir sínar
eigin gjörðir, iheldur og fyrir
gjörðir annara og væri það að
taika nokkuð djúpt í árinni.
Með þeirri sömu rökfærslu
sagði Mr. Johnson væri hægt að
ásaka Mr. Haig fyrir að styðja
Þá stjórn sem ónýtti rétt vorn ár-
ið 1901, slík rökfærsla væri bara
Wægileg.
Afleiðingin af járnbrautarlög-
unum frá 1919 væru bara að
stjórnin í Ottawa hefði gefið
járnbrautarnefnd ríkisins vald til
þess að virða að vettugi samning-
mn ^ milli fylkisstjórnarinnar og
Álit Sir Roblins. .
Mr. Johnson sagði að stjórnin
hefði gjört alt sem í hennar váldi
stóð til þess að vernda rétt fýlk-
isins undir þessum samningum,
og þeir hefðu ekki feilað með öllu
þegar um álit manna væri að ræða,
sagði Mr. Johnson, þá væri einn
sem 'hann reyndar sagðist ekki
vera mjðg stoltur af, en sem Mr.
Haig yrði að taka góðan og gildan,
það væri Sir Rodmund Roblin,
honum hefðu farist þannig orð:
“Lögin taka fram að alt sem
isnertir starfrækslu járnbrauta
sem álitið er að snerti hag Can-
anda, 'heyri undir umsjón þeirrar
nefndar”. petta var afstaða
stjórnar sem lét það viðgangast
að samningurinn sem gerður 'hafði
verið var limlestur eftir að hann
var staðfestur. Mr. Johnson var
hvass í garð Sir Rodmund Röblin
fyrir að ihiafa sagt að fydkið hefði
tapað rétti sínum þegar járnbraut-
arlögin frá 1903 voru leidd í gildi.
Út af þessari staðlhæfingu bætti
Mr. Johnson við: “Eg tek ofan
fyrir sTíkri pólitiskri listfengi.
Hún er ekki sannleikanum sam-
kvæm, en hún er úrræðagóð.”
pað voru ekki járnbrautarfé-
lögin frá 1903, sem gerðu óleik-
inn, hélt Mr. Jihonson áfram, en
þau negldu Manitolba fylki á
Mafann sem á það var lagður, þeg-
ar fylkisstjórnin í Manitoba sam-
þykti staðfestingar lögin frá 1901
pað sem er einkennilegt í þessu
sambandi er, að það var sami Ro-
bert Rogers sem byrjaði æsing-
arnar út af þessu mláli á móti
Norris stjórninni, í von um að
geta notað þetta sér til pólitisks
gengis, sem var í stjórnarráðinu
þegar þessir samningar voru
gerðir og Mr. Rogers hafði ekki
fundið neinn til þess að ljá þess-
um boðskap sínum eyra unz hann
'hefði fundið hinn óhepna leiðtoga
afturhalds flokksins Mr. Haig.
að Teika pólitiskan feluleik eins
og Mr. Rogers gerði, eða fyrir
hann væri ihættulegt í þessu máli,
ekki síst þegar smband Mr. Rogers
við málið væri orðið ljóst.
Gæti nokkur maður, eftir að
sannleikurinn í þessu máli hefði
verið leiddur í Hjós, haldið því
fram að að fy-lkið hefði enn rétt
sinn óskertan, til þess að ákveða
um vöruflutningsgjald innan
fylkisins?
Óheiðarleg viðskifti.
Óheiðarlegri vmskifti en þau
frá 1901, er varla ihægt að hugsa
Sigurður H. Holm.
1 tíma lát mig herra hafa
svo húsi mínu ráðstafað
að búist geti eg burt á tafar
er banastundin kemur að.
pann 15. nóv. s. 1. barst okkur
sú sorgarfregn frá Detroit Mich.,
að 12. s. m. hefði viljað til það
hryggilega slys að tengdabróðir
minn Sigurður Hallgrímsson Holm
hefði fallið út úr bifreið á stein-
lögðu stræti, með þeim afleiðing-
um að höfuðkúpan bilaði og hann
misti meðvitundina, og lá hann
sér — að undanteknum sumum afl þannig í 6 sólarlhringa, þá voru
peninga viðskiftum stjórnarinnar
sem þá var við völdin —heldur en
aðferð sú er stjórnin sem þá var
við völd við hafði, þegar rétti
vorum var svift burtu með lög-
gjöfinni 1 Ottawa.
--------o---------
Líkneski Jó«s Sigurðssonar.
Forstöðunefnd Jóns Sigurðsson-
ar minnisvarða málsins, hefir
þann 16. þ. m. látið flytja mynda
styttuna af Jóni Sigurðssyni í
hið nýja þinghús Manitoba fylkis
og er henni komið fyrir á aðal
gólfi hússins og á hún þar að
standa, þar til þinghúss völlurinn
hefir verið svo undiihúinn að hún
geti orðið sett þar upp. pó það
sé óvanalegt að myndastittur séu
hafðar opiniberlega til sýnis fyr
en þær hafa verið reistar á fót-
stall og afhjúpaðar á þeim stað
sem þær eiga að standa um aldur
og æfi, þá hefir forstöðunefndin
breytt út af þessari siðvenju hér,
aðallega til þess að hrinda þeim
orðrómi sem borist hefir út meðal
íslendinga, að myndastyttan hafi
orðið fyrir skemddm. Nú gefst
fólkinu kostur á að ganga úr
skugga um slíkt, með því að skoða
ihana í krók og kring, þar sem hún
stendur í þinghúsinu.
Sjóður sá, sem Vestur-lslending-
Og einmitt það, að Mr. Johnson um var gefinn með Wndastytf-
ríka lund, en þó oftast glaður, og
fljótur til sátta ef til þess kom,
unni vinum og vandamönnum af
heilum hug og vildi þeim alt hið
bezta, af insta grunni hjarta síns.
Blessun sé yfir moldum hans, yfir
ekkjunni sorgmæddu og sonunum
góðu. —
pú ert farinn frá oss vinur kæri
á fund útvaldra, það er iriín von og
trú
dýrðarljóminn drottins yndis-skæri að bæta úr því, sem vegfarand-
Kastaðu stafnum, keyrðu böl á
flótta,
ihvíldu þig maður — sagt var
einum rómi.
Pví gestrisnin var lögihelg alla
tíma á Auðnum,
undanfærslu’að þiggja nauðug-
lega tjáði;
allir keptust: bóndinn, konan
börnin,
þá vaktaðu slóðina hans Einars
frá Auðnum.
Nú sefur hans hold í sönnum
friði
en sálin vakir í dýrð hjá Guði.
Jón Stefánsson.
öll lifsmerki 'horfin og ihann skil
inn við þetta jarðnesika líf. Hann
var jarðsettur 20. s. m. í grafreit
borgarinnar, við ihlið sonar síns
sem dó 21. des. 1919, og sem getið
var um 1 blððunum.
Sigurður sál. var fæddur á
Löngumýri í Hóllmi í Skagafirði,
17. maí, 1855, sonur Hallgríms
Hállgríssonar Holm, og Guðbjarg-
ar Jónsdóttur, sem mestan hluta
æfi sinnar á Islaídi dvöldu á þeim
stöðvum. 10 ára fór ihann frá
foreldrum sínum til vandalausra
og hafði ofan af fyrir sér sem
léttadrengur, og vinnumaður á
ýmsum stöðum, mest í þeirri sveit.
1882, giftist hann eftirlifandi
eldcju, Helgu Kristjánsdóttur, sem
var skagfirsk að ætt en ólst upp
í pingeyjarsýslu til fullorðins ára.
Eftir það munu þau mest hafa
verið á Marbælli í óislandshlíð, þar
til Helga fluttist til Ameríku
1887, með 2 kornunga drengi og
settist að í N. Dakota hjá Sigur-
jóni bróður sínum og var hjá hon-
um þar til Sigurður kom til þessa
daga og nætur þig umkringi nú
sorgmædd ekkja og synir tveir
þig gráta,
sénd þeim drottinn styrk og hug-
ar fró,
að þeir megi í hörmum huggast
láta
ihjálp sorgmæddra þú er ætíð nóg.
Úr fjarlægðinni hlýjan hug eg
sendi
hluttekning mín að eins verður sú
öll vor ráð þau eru í drottins
. hendi
og við Jifum styrk í þeirri trú.
Að hann þau af elsku sinni leiði,
efli farsæld þeirra í lengd og
bráð
eg vona og bið að guð þinn veginn
greiði , v
að, geta háð sitt stríð og sigri náð.
John Hörgdal.
ann þjáði.
Hvar sem að sporin hans lágu
yfir landið,
lögð var slóðin að aumingj-
ans ihreysi;
hann var fátækur að eins af einu:
allri vöntun á dygðaleysi.
Eigirðu snefiT af göfgi eða gæð-
um,
þá glataðu ei mergnum úr for-
ustusauðnum;
eða látir þú þig nokkuð ráðvendn-
ina varða,
GJAFIR
til Jóns Bjamasonar skóla.
Safnað af Gunnari Helgason,
Swan River, Man.
Jón Hrappstad, ......
Halldór Egilson, ..........
J. A. Vopni, Harlington, ....
Gnnar Helgasori, ..........
Leiðrétting:
í síðasta töluiblað i voru
Jýstar gjafir frá Mrs. B. Tihorkels- ,
son Wpg. $5,00 og Mrs. ö. J.
Bíldfell Wpg. $3,00. petta leiðrétt-
ist þannig: Miss G. J. Tfeorsteins-
son, Sandridge, Man $6,00. Mrs.
Ö. J. Bíldfell, Wpg. $5,00.
Hlutaðeigendur beðnir afsökun-
ar. —Með kæru þakklæti.
S. W. Melsted. gjaldkeri skólans.
.... $1,00
.... 5,00
5,00
5,00
aug-
sagðist ekki hafa heyrt eitt ein- uni. , , .....
asta orð frá Mr. Haig, Mr, Rod- hefir 1 síðastllðin
gers, eða Wimnipeg Tribune í að-
finslu áttina út af framkomu
Manitoba þingmannanna í Ott-
awa, né Ottawa þingsins í sam-
bandi við þett^ mál.
Velþóknun lýst á Senator
Mr. Johnson mintist þakMát-
lega á mótspyrnu þá er senator
Watson fyrverandi þingmaður 1
Man. þinginu veitt 1919 og sagði að
Mr. Symington, hefði að boði fylk-
isstjórnarinnar sent gögn þau
í málinu er notuð hefðu verið þeg-
ar málið var rætt við valdlhafa
stjórnarinnar, til Mr. Watson og
sýndi það hve ósanngjarnt það
væri af Mr. Haig að kæra Mani-
toibastjórnina fyrir aðgerðaleysi í
málinu og að það ihefði verið bein
afleiðing af mótstöðu Manitoba-
'stjórnarinnar, að hin afar rang-«
Táta grein þeirra Haga, hefði verið
takmörkuð til þriggja ára.
Mr. Johnson tók fram, að elckert
er Mr. Haig hefði sagt um þá grein
l3ganna væri ofsagt, og tók fram
að ekki væri ólíklegt að Domini-
on stjórnin heyrði meira um það
mál síðar. “peira hafa gripið
fram í, og svift oss hlunniridum
er oss bar undir samningunum, og
það er ekki óhugsanlegt að af
þeim verði krafist á einkennileg-
an hátt að foæta skaða þann, sem
frá íslandi og nam $522.30,
fimm ár borið
G% rentu og er nú alls $668,64, að
frádregnum lítillegum kostnaði
við að búa svo um myndastyttuna
þar sem hún var geymd síðan hú/i
kom hingað vestur, að eldur og
vatn eigi gæti á henni unnið.
Sjóðnum hefir nú verið komið í
sparisjóðs'banka Manitoba stjórn-
arinnar, þar til á ‘honum þarf að
'halda.
Ekki er gert ráð fyrir að þing-
húsvöllurinn verði svo undirbú-
inn að minnisvarðinn verði reist-
ur þar á komandi sumri, en að
öllum llíkindum má gera ráð fyrir
að það verði á næsta ári.
Winnipeg 21. mard, 1921,
Fyrir hönd forstöðun. Jóns
Sigurðssonar, minnisvarðans.
Ólafur S. Thorgeirsson.
(ritari).
EINAR A AUÐNUM.
Eg þekti hann svo lengi og-þekti
hann svo vel,
eg þarf ekki annara dóma ;
þá kullausu stund eg kæra mér
tel
nær kyntist eg vininum fróma.
Hann vissi svo mikið, svo veg-
lega stór,
um fór,
eg fann að eg þurfti’ aftur að
sjá’ann.
Hann flutti’ ekki ræður um stjórn-
bótarlbrask,
hann foar ekki út náungans vansa,
hann kærði sig lítið um kvöld-
skugga þjark,
og ktfnni’ ekki heldur að dansa.
En andlitið gljáði af göfgi og
dygð,
og gleði, sem mæðunni fargar,
og hjartað var snortið af 'heitustu
■trygð
og höndin var útrétt til bjargar.
pað sem gesti mætti nær múgað
var tiJ hurðum,
mannélsku forosið andlits 'Jývers
var ljómi:
fylkið Ihefir, með því að skerða
rétt þann er fylkinu foer undir
'Samningunum. Með ákvæði
laganna frá 1919, er járnbrauta-
málanefndinni heimilað að virða að
vettugi kröfur fylkisins, að 'því er
til ákvæðis um vöruflutninga-
gjald kemur.
Tapaði verndunarvaldi.
Mr. Johnson lagði sérstaka á-
Iherslu á að foein afleiðing af því
að ólöghelga samninginn frá 1901,
var sú, að fylkið með samþykki
stjórnarinnar sem þá sat að völd-
úm, Ihefði verið rænt rétti sínum
til þess að krefjast réttinda þeirra
sem það átti og því bar. Og ef
þingmenn gætu litið á þetta mál
með réttum augum án blindls
flokkfylgis, — og til þeirra sagð-
isthann ekki tala, þá væri ómögu-
legt að komast að annari niður-
stöðu en þeirri, að fylkið hefði
verið rænt rétti sínum og ef frjáls-
ihugsandi þingmenn komast að
þeirri niðurstöðu, þá gætu þeir
elcki annað en greitt atkvæði á
móti þessari uppástungu Mr.
Haig. Stjórnin hefði verið S
fremstu röð með að berjast á móti
hælckun á vöruflutnings gjaldi, og
hefði sparað ríkinu $40,000,000 á
ári með því að fá jðfnuði komið á
vöruflutningagjfaldið í austur og
Gott Operufélag.
San Carlo, Grand Opera félagið,
sem leikið hefir ýmsar frægustu
óperur heimsins undanfarandi ár
hér í Winnipeg, kemur bráðúm til
'borgarinnar og leikur í tvær vik-
ur. Fyrsta sýningin fer fram
mánudaginn 28. þ. m. Fyrri vik-
una, verður röðin sem hér segir:
La Toseca, mánudag
Tales of Hoffman, miðvikudag,
Aukasýning,
Canadian' Nortihem '^‘járnbrautaT- VeStUr‘ Canada’ °g að Manitoha'
félagsinis.
■^efar mallð um vöruflutnings-
írjadvar fyrir rétti 1917 félzt Is-
aac Pitblado, félagi Haigs, á þetta
a ri 1 og var dómurinn sá að
samnmgur þessi væri ekki bind-
andi fyrir Ottawa stjórnina. En
það var ekki að kenna lögum frá
J919, sökum þess að þau voru þá
ekki til, heldur 8Ökum þess að
stjórnin bfði ásett sér að biðja
þingið að veita meira fé til þess
að halda þeirri baráttu áfram.
Að það væri nær fyrir þingmenn,
og fylkinu þarfara að styðja
stjórnina í að berjast á
móti hækkun á vöruflutnings-
gjaldi og veita fé til þess að halda
þeirri baráttu áfram, en að styðja
hið ósanngjarna aðfinslu hjakk
Aida, Miðvikudagskvöld.
Carmen, Fimtudag
BOheme, Föstudag,
Mme Butterfly, laugardag, auka.
sýning,
II Trovatore, laugardagskveld.
Seinni vikuna:
Mánudag, “Mm. Butterfly,”
priðjudag, “Traviata”;
Miðvikud. aukasýning, —“Car-
men”;
Miðvikudagskyöld “La Forza del
Destino;” Fimtudag “Lucia di
I ammermoor”; föstudag “Thais”;
laugardags aukasýning “Faust”;
laugardagslcvöld :“Cavailleria
Rusticana” og “I Pagliacci”.
Verðið er (að meðtöldum stjórn-
arskatti) 15 fyrstu raðirnar $2.75,
allar hinar $2,20; Balcony Circle,
$2,20; Balcony $1,60; Gallery (all
resered 80 c.). Við aukasýningarn-
ar á miðviku og laugardögum,
kosta öll sætin á aðalgólfi $2,20, en
í Balcony, $1,65 og i Gallery 80
cent.
peir sem panta aðgöngumiða
með pósti hafi peningaávisanir
horganlegar til E. H Benson,
Manager, Walker Theatre.
Af frægasta söngfóilki í óperum
þessum má nefna Anna Fitziu,
Bettina Freeman, Sofia Charlebois,
Stella De Mette, Mary Barron, AJ-i
ice Homer.
Montanelli, spauskan tenor-
söngvara, Giuseppe Acostini, Rom-
es Boscassi, Vincente Badestes,
barytone, Nicola D’ Amico. Petro
vinfengi trauðlega forá’ann,
lands tveimur árum seinna, fluttu j ,hvert skifti þegar eg frá hon-
þá norður í Hallson foygð og voru
þar nolckur ár, þá fór hann sem
vinnumaður til Stígs Thorvolds-
sonar, Akra N. D. og átti þar hús
fyrir fjölskyldu sína, hjá honum
var hann fimm ár, þá leigði hann
land í Hallson foygð og var þar 3
ár. paðan réðiist hann til D. J.
LaxdaJ sem þá var lögmaður í
Caváliver, en átti stóran feúgarð
þar nærri og margt af gripum og
sauðfé, og fékk hann Sigurð sál.
til að stunda það í heild sinni.
par var ihann tvö ár, flutti þá aft-
ur til Hallson og var þar eitt ár.
fluttist þá með öllu sínu skyldu-
liði vestur á Kyrraihafsströnd í bæ
sem nefnist Bellingham. Par
mun Ihann hafa dvalið 1—2 ár.
Kom þá til Norð-vestur-Canada og
settist að í bæ sem nefnist Truaxe,
á þeim stöðvum dvaldi þessi fjöl-
skýlda 4—5 ár, ‘ieigðu fyrst land
i tvö ár, og á því tímábili tóku
þeir allir rétt á löndum í því
bygðarlagi, á þeim bjuggu þeir í
3 ár, en náðu ekki eignarrétti á
þeim. Synir Sigurðar voru 3,
Joseph, porgrímur og Hallgrlm-
ur, á þessu tímabili höfðu tveir
yngri bræðurnir Joseph og Hall-
grímur leitað gæfunnar sem dag-
launamenn, og voru þá um tíma
búnir að dvelja í borginrii Detroit
Mich., hafði líkað þar allvel, at-
vinna bjölbreytt og heldur bjarg-
værilegt fyrir daglaunamenn, tóku1
þeir feðgar það ráð að flytja
þangað með konur sínar og börn,!
og ihefir það alt verið þar síðan. I
Sannarlega hefir gamla mál-
tækið ræst á þessari fjölskyldu:
“að sjaldan grær um oft rótaðan
stein”, því það hefir átt í vök að
verjast að foafa ofan af fyrir sér, j
eins og eðlilegt er þegar á alt er j
litið. J
Að missa ástvini sína er ekki j
nein ný saga, þvtí það kemur fyrir
alstaðar og á öllum tírnum. En j
mér finst þetta vera sérstakti
rauna tiJfelli. pessi fjölskylda j
nýibúin að missa sinn bezta með-j
lim frá konu og 6 kornungum
foörnum, þá taka þessir eftirlif-
andi feðgar saman höndum, að
gjöra sitt bezta til að sjá ekkjunni
og börnunum fyrir sómasamlegu
uppeldi, þá er ihonum fciipt burt
á þenna hryggilega hátt, honum
sem var að leggja til sína síðustu
krafta, til þess að þvt gæti liðið
sem bezt. pað Ihefiir verið hans
DREWRY’S
Golden Key Dry Cing-
er Ale
Altaf velkomið
Maður þarf ekki að vera þyrstur til þess
að njóta Golden Key Dry Ginger Ale. —
Hefir til samans það foezta úr bragðinu
af sex ljúffenguistu tegundunum. Það er
freyðandi og munuð þér víst ekkert hafa
á móti því, og börnum fellur það vel. —
Kaupið það í kössum frá matvörukaup-
manninum, sætindasalanum eða lyfsala.
E. L. DREWRY Limited
Winaiipeg.
Framkvæmdarstjórar og umboðsmenn er tala islenzku
ATHUGIÐ
MERCHANTS CASUALTY C0MPANY
Skrifstofa: lOth Floor Electric R’y Chamberj, Winnipeg
STŒRSTA SLYSAAB. FJELAG t CANADA
Skírteini vor veita styrk alla æfi, þeim er missa heilsu, annað
fevort af slysum eða veikindum.
Nær yfir sama sem alla sjúkdóma, að meðtöldum varandi
(chronic) sjúkdómum. — Vér tryggjum einnig bifreiðar gegn
slysum og eldi. Abyrgðir greiddar tafarlaust. Lipur við-
skifti. Góð kjör fooðin duglegum framkvæmdarstjórum og um-
boðsmönnum.
Símasambönd yðar
- það sem þau kosta
1 Manitobafylki, utan Winnipegborgar, hafa yfir
* fjórar þúsundir manna. er sótt hafa um síma orð-
ið að bíða langan tíma, sumir árum saman, eftir tal-
þráðum og áhöldurn, er komið gœti þeim
bandvið nágranna sína.
í sam-
sterka þráð, og þessa köllun rækti
hann til síðustu stundar, og svo
að hugsa til þess hvað fjarlægðin
frá öllum vinum og vandamönn-
um, gjörir ált sorglegra, hvað
mikil hugarsvölun það hefði verið
ihinni sorgmæddu ekkju og því
öllu, hefði eitthvað af vinum þeirra
og vandamðnnum, verið nærstatt
að ljá því hjálpaiihönd, á þessum
mótlætis tímum —Eg get elcki
annað en dáðst að framkomu þess-
ara eftirlifandi bræðra, að verja öll
um sínum kröftum, til þess að sjá
um veilíðan lasburða móður og
ekkju, og börn síns íátna bróður.
par af leiðandi neita sér um
glaum og gleði, sem sýnist vera
markmið alt of margra uppvax-
andi manna nú á dögum, heiður
þessi réttindi voru undanskilin Sem fælist 1 uPPástunEu Mr- Ha1?.
De Biasi og N. Cervi, mjög nafn- j >öklc sé feeim fyrir þetta fagra
kunna bassasöngvara. óperum' lífsstarf, sem hefir sín fyrinheitnu
þessum stjórnar Gaetano Merola,
Musical Director frá Marihattan
og London óperufeöllunum og Ugo
Barducci, er lengi stjórnaði Bost-
on óperufélaginu.
laun.
Sigurður sál. var vel meðalmað-
ur bæði að vexti og burðum, lið-
legur í öllum hreyfingum og verk-
maður góður, við alla algenga
vinnu. Hann hafði örgerða og
Síðastliðin þrjú ár hefir útfærsla Telefónkerfisins svo gott sem stöðvast. Út-
færsla talþráða til sveita hefir reynst ókleyf. Fyrirliggjandi efni, — sem átt hefði
að vera í nokkurs konar vanasjóði og hægt átti að vera að grípa til þegar í nauð-
irnar rak, hefir verið notað til að koma á eins mörgum samböndum og frekast var
unt. Ástand kerfisins er nú svo flókið að örðugt er að veita fónhöfum fullnægj-
landi þjónustu. t \
Fólk út um fylkið er að foiðja um — og á heimting á því að fá — nýjar línur og
full'komnari samlbönd.
Verðið var fastsett árið 1912 — fyrir hálfu nunda ári,— bygt á stærð framleiðislu-
stöðvarinnar og þáverandi reksturskostnaði; — sama verðið nægir ekki lengur til
að mæta viðhaldi og auknum símalínum. Aðala orsakirnar eru þessar:
Ist—Vinnulaun hæikkuð um 112%.
Og efni foækkað um frá 65% og alt upp í 160% .
2—Talsímar fylgja þeim eðlislögum, að starfrækslukoistnaðurinn
eykst að svipuðum hlutföllum eins og útbreiðsla kerfisins
vex og viðskiftamönnum fjölgar.
pér getið nú tekið niður taláhaldið og talað við hvern sem
vera skal af þeim 67,030 mönnum, er sett hafa inn hjá sér
Manitoiba Governme.nt TeJephones. Árið 1912, þegar verðið
var fastsett, gátuð þér að eins talað við 37,599 talsíma-
notendur í tiltölulega stuttri fjarlægð frá aðalstöðvum.
Áætlað reikningstap á kerfinu fyrir árið 1921, með núverandi verði, er $897,000.00
Af því er tapið í WINNIPEG borg áætlað að nema ....... $405,000.00
Eða fyrir hvern FYLKIS Telephone............. $10.00
Og áætlað tap fyrir FYLKILÐ er ........................ $561,600.00
Eða fyrir hver/i Fylkis Telepone ............ $23.00
%
(Áætlaður hagnaður á Long Distance línum er metinn $69,000.00)
Ástandið yfirleitt er að ibatna um alt fylkið. Góð símasambönd eru bráðnausyn-
leg. Sanngjörn /hækkun á símagjöldum gerir símakerfinu mögulegt að veita
yður nauðsynleg þægindi.
MANIT0BA GOVERNMENT TELEPH0NES