Lögberg - 03.01.1924, Qupperneq 2

Bls. 2
AÖGBERG, FIMTUDAGINN
3. JANÚAR 1924.
------—---LIJ■ -........ I ' I ' ■ ......
3L‘dg burg
Gefið út hvem Fimtudag af The Col-
nmbia Press, Ltd., Cor. Sargent Ave. &
Toronto Str.. Winnipeg, Man.
Tnloimnrt >.8327 o(* N-8328
J6« J. Bflrifell. Editor
(jranSokrift til blaðaini:
TK£ C0LUa|BlA PRtSS, Itd., Bo» 3171, Wtnnipeg. M»3-
Utanáakrift ritatjórana:
EDiTOP LOCBERC, Box 3171 Winnlpag, M»n-
The “Lögberg” is printed and published by
The Columbia Press, L.imited, in the Columbia
Building, 695 Sargent Ave., Winnipeg, Manitoba.
Til kaupenda Lögbergs.
Um leið og Lögberg- þakkar, nú við þessi
áramót öllum vinum blaðsins, sem hafa sýnt
því velvild og skilvísi á hinu liðna ári og ósk-
ar þess að árið nýbyrjaða, vérði þeim og öll-
um íslendingum blessunarríkt og farsælt, þá
þarf það að segja kaupendum sínum frá á-
kvörðunum, sem stjómamefnd blaðsins hefir
gert, sökum dýrtíðar og vaxandi halla, sem
árlega hefir verið, og er einnig nú í ár, viö út-
gáfu blaðsins.
Eins og margoft hefir verið tekið fram,
þá var það aldrei áform stofnenda Lögbergs,
að græða stórfé á útgáfu blaðsins og hefir
heldur aldrei verið síðan.
Lögberg var stofnað í fyrstu til þess að
vera menningarafl í lífi Vestur-íslendinga og
það hefir þaö viljað vera til þessa og það vili
það halda áfram að vera, á meðan islenzk tunga
er töluð í Vestúrheimi. En það hefir reynst
erfiSara með hverju árinu að láta þá hugsjón
vera ráðandi aflið í sambandi við útgáfu blaðs-
ins.
Á meðan útgáfukostnaðurinn var við-
ráðanlegur og efnaleg hagsæld manna var
meiri en hún er nú, var /dálítill reksturshalli
á blaðinu, ekki tilfinnanlegur. En þegar út-
gáfukostnaðurinn tvöfaldaðist og efnalegar
kringumstæður þeirra manna, sem að blaðlnu
stóðu þrengdust eins og efnalegar kringum-
stæður annara landsmanna að stríðinu loknu,
þá fór hinn árlegi halli á útgáfu blaðsins að
verða of mikill ttil þess að útgefendur gætu
staðið sig við að borga hann úr sínum vasa,
samt hafa þeir haldið áfram að gefa blaðið út
í fullri stærð og fyrir sama verð, í von um að
kringumstæðumar mundu breytast og að fjár-
hagur almennings mundi batna, en hvort-
tveggja hefir reynst árangurslaust, eins og
búist var í rauninni við; því sár það hið mikla
sem viðskiftalífið fékk, var meira en svo, að
nokkur líkindi væru til að það yrði grætt á
stuttum tíma.
Ákvarðanir þær, sem stjórnarnefnd Lög-
bergs hefir gert viS þessi áramót, eru því, að
hún sjái sér ekki fært að halda áfram að gefa
blaðið út lengur, með þeim halla, sem útgáfan
hefir haft <í för með sér undanfarandi og til
þess að bæta úr þvj, hefir hún úr tvennu að
velja. Fyrst að halda. áfram að gefa út
blaðið í sama sniði og stærð eins og að undan-
förnu, en færa verð þess upp í $3,00 á ári og
má það heita vel við unandi, því jafnvel á því
verði er Lögberg ódýrara en flest önnur blöð,
sem menn eiga völ á. f öðru lagi að minka
blaðið til muna á meðan viðskiftin eru eins
ervið og þau eru nú, en láta verðið halda sér.
Um fyrra úrræðið er það að segja, að í fljótu
bragði virðist eins og það sé hið sjálfsagða, en
þegar betur er aðgætt, er það þó engan veginn
víst. Er ekki almenningur Vestur-íslend-
inga í sömu sporum staddur nú og stjómar-
nefnd Lögbergs, að hann verði að beygja sig
fyrir kringumstæðunum ? Verði að spara
hvert einasta cent, sem hann getur, til þess að
geta mætt því, sem lífsþarfirnar brýnustu
krefjast og að þess vegna sé ranelátt, að
krefjast, eða fara fram á aukin útgiöld af hon-
um. eins og nú standa sakir, ef nokkur leið er
að komast hjá því? Stjórnamefnd Lögbergs
leit svo á, og féll þess vegna frá því að hækka
verðið á blaðinu
Að síðara úmæðinu hefir hún því hallast
— því að láta verð blaðsins halda sér, en minka
það til helminga fyrst um sinn, að í staðinn
fyrir að gefa út blað sem er átta blaðsíður, þá
verði blaðið að eins fjórar.
óþarft er að taka það fram, að stjómar-
nefnd blaðsins, fann til þess að þetta var neyð-
arúrræði og ósanngjamt í garð þeirra, sem
borgað hafa blaðið fyrir fram, sem þó eru ekki
allfáir, en hún treystir því, að þeir muni minn-
ast þess, að þeir í langa tíð hafa notið blaðsins
fyrir lægra verð en sanngjarnt var að ætlast
til að það væri selt fyrir'undir kringumstæðun-
um, og svo vonast hún líka til þess, að sú
jweyting sem nú er gerð, þurfi ekki að standa
ffl margra ára, heldur að jafnvægi viðskiftanna
nái sér aftur svo, að þeir á ný geti haldið blað-
(Ju út í sinni fyrri mynd.
Pó að útgefendur hafi ákveðið að minka
blaðið við þessi áramót, eins og sagt hefir
verið. þá er ekki þar með saert að kaupendur
blaðsins geti ekki fengið það í sinni fullu
stsprð ef beir vilia það heldur, en þá verða þeir
að borga þriá dollara á ári fvn'r það. Pað eina
sem úterefendurnir eru ákveðnir í, er að hætta
við að borga árlegan halla við útgáfu kostnað-
inn úr sínum vasa.
Scandinavia
Svo heitir mánaðarrt, sem F. O. Thorson
er farinn að gefa út í Grand Forks N. D., bg
hefir Lögbergi veris sent fyrsta heftið til um-
sagnar.
Rit þetta er í allstóru broti og 96 blað-
síður að stærð og hið prýðilegasta á að líta.
Kápan smekkleg, ,með mynd af Laatefoss i
Noregi, pappírinn góður og frágangur allur
hinn bezti.
Aðal tilgangur rits þessa er að vekja eft-
irtekt á Skandinaviskum bókmentum og að
flytja skandinaviskar hugsjónir inn í ameriskt
þjóðlíf, og er sá tilgangur lofsamlegur.
Innihald þessa fyrsta heftis er margbrot-
ið og sumt af því fróðlegt og skemtilegt. Á
meðal ritgjörða sem þar birtast er ritgerð um
skáldið Henry Wádsworth Longfellow, þýðing
hans á skandinaviskum ljóðum og áhrif
skandinaviskra bókmenta á hann.
Ritgerð um Stokkhólm í Svíþjóð með
myndum. — Lýðháskólahugmynd Dana og
Ameríku, um bygðir Norðmanna í Muskego.—
Bókmentafélag Norðmanna. — Á reiöhjóli um
Danmörku, með myndum. — Einkennileg
landsala. — Fyrsti þátturinn í Menningarsögu
Ameríku. — Nútíðar tónskáld í Svíþjóð. —
Víðavangs leikhús og Adam Paulsen. — Tung-
ur skandinava í skólum Bandaríkjanna. —
Grænland, eftir Laurence Marcelus Larson. —
Viðfangsefni listarinnar, ’— meS Dr. Egan í
Danmörk og fl.
prír íslendingar rita í þetta hefti, það er
prófessor Skúli Johnson Wesley College, þýð-
ng á kvæði Davíðs Stefánssonar: ’Eldur í
öskunni leynist.” Sveinbjörn Johnson dómari
ritar um Guðmund Grimsson lögfræðing í
Langdon, N. D., og Guömundur J. Gíslason
læknir í Grand Forks, frumort kvæði: ”Eyjan
íslenzka.”
Vér höfum áður sagt að innihald rits
Jæssa sé fróðlegt og skemtilegt, oss dettur
ekki í hug að gjöra hverja grein, eða kvæði
sem þar stendur að umtalsefni. En það eru tvær
af þessum ritgjörðum, sem vér getum ekki
stilt oss um að minnast á nokkuð frekar. pað
er ritgerð eftir Rasmus B. Anderson um
fyrsta þáttinn í menningarsögu Ameríku. Er
í .þeirri ritgerð rætt um fund Vínlands og er
þaö einkum atriðið, sem vér viljum draga at-
hygli manna að. Dr. Anderson, sem hefir
gjört sér far um að kynnast þeim málum.
leggur sig fram til þess að gjöra lesendum sin-
um það skiljanlegt, að Leifur Eiríksson hafi
verið Norðmaður, og að það hafi þess vegna
verið Norðmenn sem fundu Ajmeríku. J?að er
stórfurða að manni eins og Dr. Anderson skuli
ekki vera farin aö leiðast þessi tugga. Víst
veit hann þó gang þessa máls. — Veit að það
var maður borinn og barnfæddur á fslandi,
sem fann Ameríku, og finst oss að doktorinn
ætti að vera orðinn nógu mikill maður, til þess
að geta látið ísendinga njóta sannmælis í þessu
máli. pað er hvorki honum eða þjóð hans
neinn sómi, að vera að reyna að glepja mönn-
um sýn í þessu efni.
Öðruvísi ferst Laurence Marcelus Larson,
Jæim er ritar um Grænlandsmálið. Hann viður-
kennir hispurslaust og með hreinskilni að ís-
lendingar hafi bygt Grænland og þá náttúrlega
líka fundið Vínland. par sem doktor And-
erson segir í sinni ritgjörð, að margir Norð-
menn hafi flutt til Grænlands og myndað þar
nýlendu undir stjórn Eiríks Rauða og að höf-
uðstaöur þeirrar nýlendu hafi heitið Garðar.
Hvaða maður sem les báðar þessar ritgjörðir
og ekki þekkir söguna mundi geta áttað sig á
því, hvort heldur að það voru íslendingar, eða
Norðmenn, sem fyrstir bygðu Grænland?
Væri ekki réttara fyrir frændur vora
Norðmennina, að halda sig við hinn sögulega
sannleika, bæði með bygging Grænlands og
fund Vínlands, eins og hr. Larson gerir, heldur
en að koma eins tilfinnanlega í bága hvor við
annan eins og þessir tveir menn gera og þá
líka við hinn sögulega sannleika?
Ritgjörð hr. Larson um Grænlandsmálin,
er rituö til )?ess að gjöra lítið, eða helst ekkert
út rétti íslendinga til eignarkalls á Grænlandi,
en fegra málstað Norðmanna til eignarrétts í
ítökum þess lands. Náttúrlega er það nú
fremur lítið af gögnum, sem hann færir fram
til fulltingis málstað Norðmanna, sem búast
er við, því þar mun ekki um auðugan garð að
gresja. En hann gat gjört það, þó hann
dæmdi ekki íslendinga alveg frá borði í þeim
málum.
Hr. Larson. segist ekki sjá á hverju ís-
lendingar geti bygt kröfu sína til Grænlands.
Eiríkur Rauði segir hann að hafi verið útlagi
bæði af Noregi og íslandi þegar að hann hafi
fund'ð Grænland og þess vegna geti hvorugt
landið gjört tilkall til lands þess, sem sá mað-
ur fann. J?etta getur verið og er að líkindum
satt að því er Noreg snertir, en hæpin mun sú
niðurstaða vera að því er til íslands kemur.
Firíkur Rauði var að- vísu gerður útlægur á
pórsnesþingi fyrir víg sona j7orgests á Breiða-
bólstaö. En það þing var að eins fjórðungs-
þing í þá tíð, sem dæmdi í málinu innan sinna
vébanda, sem náðu norður að Hrútafjarðará í
Hrútafirði og suður að Hvítá í Borgarfirði, en
gat naumast skert borgarleg réttindi eða frelsi
Eiríks í hinum fjórðungum landsins. En þó
•*svo hefði verið, þá samt er þaö ómótmælanlegt
að það voru fslendingar með íslenzkum fjár-
munum, sem bygðu Grænland, og héldu bygð-
inni við í meir en 400 ár, svo menn viti, og ætti
það að vigta eins þungt á metaskálunum þeg-
ar um eignarrétt er að ræða eins og þó Norð-
menn sendu þangað skip við og viö til þess
að pranga með vörur sínar.
Ritdómur um “Wiking Heart”, eftir Láru
Goodman Salverson er í þessu hefti Skandina-
via. — Einkennilega órökstuddur sleggjudóm-
ur. í þeim ritdómi eru aðallega fiórar stað-
hæfingar. Fyrst að baráttu íslendinga hér í
þeirra nýja umhverfi sé vel lýst. Annað
að út úr sögunni spinnist ýmsar ásta-
sögur, #iem endi eins og allar slíkar
sögur í uppfylling von elskendanna
og æfilangri ánægju. J^riðja, aö sagan
sé 326 blaðsíður, en hefði mátt segja hana á
150, og fjórða aö mælgi höfundar sé víða svo
mikil, að hún minni mann á blásokka rithöf-
’mda hins gamla skóla, sem rituðu fvrir ó-
þroskaðar unglino-^ sKdkur. Út á fyrsta at-
"'*:ð pr ekkert að setja, því þar talar j
inn, ba-ði af viti og sanngimi. í öðru atr''ði j
er ekki gott að sjá, hvar hann fær orð”m sín- j
um staö. Fyrst og fremst,er langt frá þv'.1
að allar ástarsögur, sem menn svo kalla, erdi;l
vel. f öðru lagi svíkur Ninna Baldur, sem
hún er hePbundin og srm ann henni hugástum.
á hinn hrottalegasta hátt í “The Viking Heart”
! r*
Dodds nýrnapillur eru bezt*
aýrn&meðaiiö. Lækna ok (figt
bakverk, hjartabilun, þvagteppu
og önnur veikindi, sem sta»-fa fra
nýrunum- — Dodd’s Kidney Pille
kosta 50c. askjap eöa sex öskjur
fyrir $2.50, og fást hjá öllum ly'-
sölum eöa frá The Dodd’s Med;-
og er naumast hægt að segja
að það séu ánægjuleg endalox
ástamála. Um þriðja atriðið
er það að segja, að vér höfum
ekki en séð skáldsögu og höfum
viö þó séð nokkuð margar, sem
ekki má segja hið sama um, sér-
staklega ef það er að eins sögu-
þráðurinn, sem menn leggja á
herzluna á. f sambandi við
síðasta atriðið í ritdóminum
verðum vér að viðurkenna að
vér erum ekki kunnugir hinum
dönsku Iblásokka-rithöfundum,
en ef þeir með kenningum sín
um flytja ekki lesendunum ó
göfugri lífsskoðun heldur en
höfundur Viking Heart gjörir,
þar sem hún lætur Borgu velta
af sér ofurþunga sorganna,
sem nístu hjarta hennar, byrgðu
fyrir lífsgleði hennar og lömuou
starfskrafta hennar og iífsþrá
út af sonarmissinum, og rísa
upp til nýs lífs og æðra skiln-
ings á fórnarskyldunni í þessu
nýja fósturlandi voru, eða
hvar annar staðar, sem maður
er staddur, þá getum vér ekki
séð að menn myndu hafa mik-
inn skaða af að kynnast þeim.
Annars finst oss ritdómur
þessi, að mun “b!ásokka”legri
heldur en sagan.
Frá íslandi.
Síldarafli hejfir verið talsverð-
ur á Akureyrarpolli í alt haust og
hafa menn af þvi talsverðar tekj-
ur. Er borgað allhátt verð fyr-
ir síldina, alt að 25 kr. fyrir tunn-
una af nýrri síld. — út með firð-
inum og á Siglufirði hefir verið
ágætur þorskafli. —Vísir 28. nóv.
Kosningin í N.Múlassýlu. par
hlutu þessir kosningu: Halldór
Stefánsson á Torfastöðum með
416 atkvæðum og Árni Jónsson
frá Múla með 414 atkvæðu'/n.
“Vore Damer” frá 14. nóv.
flytja grein með mörguvn mynd-
um eftir ungfrú Ljuba Friedland,
um ísland og einkum um íslenzka
list. í greininni er talað um skáld-
skap Indriða Einarssonar og þýð-
ingu hans, um hina einkennilegu
málverkalist Jðhannesar Kjarval.
Mest talar hún utn Einar Jónsson
myndihöggvara, og segir, að verk
hans gefi líkingar af lífsferli ís-
lands og alls h'eimsins: í hinni
aðdáunarfullu lýsingu á verkum
listamannsins segir, að þau verki
•þannig á mann, að 'manni finnist,
“serni annað eins geti maður
hvergi fundið á jarðríki. petta
er fsland, fsland í allri sinni feg-
urð og tign, í aldri sinni auðn og
kulda, og enginn ókunnugur, sem
ekki hefir lifað æskuár sín hér,
getur skilið sál þess, og gefið til-
finningum sínum ákveðna mynd
í jafn áhirifamiklum verkum og
Einar Jónsson hefir skapað.”
—Vísir 20. nóv,
Flugstöðvar á Islandi.
Hér er rnú staddur foringi úr
flugiiði Bandaríkjanna. Mr.
Crumrime, ungur maður og gervi-
legur, sendur til að kynna ser
lendinga.rstaði flugvéla. Vísir
hefir hitt hann að máli og skýrði
hann svo frá, að flotamálastjórn
Bandaríkjanna ætðlaði að gera
út nokkrar flguvélar að sumri,
er fara ættu umhverfis hnöttinn.
Hefir komið til mála, að þær færu
yfir Grænland og fsland og því
hefir Mr. Crumrime verið Iátinn
rannsaka lendingarstaði flugvéh
í báðum þessum löndum.
Hann er nýkominn frá Græn-
p(i gerir enga tll-
raun út i blálnn
mefi þvl afi nota
t,'ha.se's Ointment vifi Hczema
ig fifirum hófisjúkdSmutn pafi
i.efiir undir elns alt þesskonar. Ein
-kja ril reynslu af Dr. Chase a Oint-
neíit send fri gegn 2c frj,rnerki, ef
ifu Þesss hlafis er nefnt. 60e. askj-
hllmn lyfjahúfium. efia frá Ed-
■ .i. Vl-ues K Cn F.td. Tnrnnto.
Hvi
menn gugna
beínt á þjóðbrautinni
ERFIÐI og áhyggjur hinna síðari ára
hafa oft og tíðum verið of þung
byrði fyrir viðskiftamenn og sér-
fræðinga, svo þung, að þeim hefir oft
fundist hún lítt berandi.
J?ér vitið, hve margir hafa bugast,
jafnvel þegar þeir virtust vera upp á
sitt bezta.
Sumir hafa snögglega dáið, en aðrir
orðið heilsulausir aumingjar, óhæfir til
að gegna skyldum sínum.
Byrjunareinkennin eins og Dr. Ken-
nedy lýsir þem í American Magazine fyr-
ir októbermánuð, eru vel þess verð, að
þeim sé gaumur gefinn. J?ví með fullum
skilningi á afleiðingum þeirra, getið þér
leitað hjálpar í tæka tíð.
Ef þér að eins takið yður fárra daga
hvíld og losið yður við áhyggjurnar, þá
Hvað beiula þessi orð yður á?
VEFNiLEYSI”, segir Doctor ÍKennedy,
‘*er eitt algengasta merkifi um t%uga-
bilun. Annafi einkenni er eirfiarleysi. Pafi
er eitthvafi bogiS vifi heilsu yfiar, er þér erufi
stöfiugt afi drepa titlinga og ypta öxlum,
hrista til annan fótinn, þegar þér hafifi kross-
lagt þá. Eitthvafi er líka ttogifi, ef þér getið
ekki svo sezt nifiur vifi borfi, án þess afi vera
aS fitla viS fingurna.
Hinn taugaveiklaSi maSur kemst aS þeirri
nifiurstöfiu, aS hann á erfitt meS aS festa sig
viS eitthvaS eitt, heldur flögrar sífelt frá einu
til annars. Hann missir áhuga á verki því eSa
skemtunum, er hann| áSur hafSi. Finst hann
ávalt vera þreyttur og meS þyngsli yfir höfS-
inu.”
munuð þér ná yður furðu fljótt. t Yður
batnar miklu fyr, með því að nota Dr.
Chase’s Nerve Food.
iMeltingarfærin hafa brugðist yður í
því, að flytja næringarefnin út til binna
veikluðu táuga. Og þegar þannig er
komið, geta taugarnar ei lengur stjóm-
að meltingarvökvanum í maganum. J?eg-
ar þannig er ástatt, er Dr. Chase’s Nerve
Food öruggasta lyfið til fullkominnar
heilsubótar.
pér munuð ekki hafa notað þetta upp-
byggjandi meðal lengi, áður en þér farið
að finna til bata. pér farið fljótt að
njóta betri svefns, og munuð finna nýjan
mátt og nýtt starfsþrek streyma um æð-
ar yðar og þér munuð óhikandi halda á-
fram að nota meðalið. unz þér hafið náð
fullri heilsu.
Dr. Chase’s Nerve Food
50c. askjan, hjá öllum lyfsölum eða Edmanson, Bates and Co., Ltd., Toronto
ROSEDALE” Drumheller Beztu
LUMP OG ELDAVJEJ A
’OPPERS * “
STŒRD:
EGG
STOVE
NUT
SCREENED
Tals. B 62
TWIN CITY
DKE
Tegund
MEIRI HITI — MINNI KOSTNADUR
THOS. JACKSON & SONS
Winnipeg
MAGlC
baking
powdeb

landi og telur afstöðu verri iþar
en hér, o.f lítið undiriendi og
grýtt en engar umbætur af
mannavöldum. Hér líst honum
vel á sig, hefir hann athugað lík-
legustu staði hér í nágrenninu og
telur einkum góða lendingarstaði
á sjó og stöðuvötnum. Hann fer
héðan norður og austur um
land á morgun á Botniu. — Hann
kveðst ekki vita, hversu vnargar
flugvélar yrðu sendar í hinn fyr-
irhugaða leiðangur og ekki geta
fullyrt, hvort komið yrði við á ís-
landi. Ekki ikvaðst hann held-
ar vita, hvort hann tæki þátt í
förinni, sagði þó, að sig langaði
til þess, en margir væru fúsir til
slikrar farar og keptust um að
mega fara.
Mr. Grumrime sagði, að sér lit-
ist vel á ReykjavÍK, líkaði vel við
íslendinga og hefði gjarnan vil-|
að vera hér lengur. —Vísir 29. |
nóv.
‘CHAPS& COLDSORES
,.HIf> napra vetrarveður veldur oft iiinuiu
og þessum húðsjákdómum. Kulda-
sprungrum I höndum, skinnflagningi á and-
litinu. Til þess aS losast viS óþægindin, er
af sliku leiSlr, þarf ekki annaS en bera á
sig afi kveldinu til hinhreinu jurtasmyrsl
Zam-Buk.
Zam-Buk dregur strax úr svifianum drep- _
ur gerlana og græfiir og mýkir hörundiS.
Séu slíkir sjúkdómar vanræktir, geta
þeir oft haft I för meS sér eczema eSa
aSra kvllla þvíumlika. NotiS Zam-
Buk Medicinal Soap, og haldiS hör-
undinu I heilbrigSu' ástandi.
i
PETTA VAB AFAB
AXiVABLEGT TTLFELLI
Mrs. Henry Amey, 42 Lyall Av.,
Toronto, segir: “Dðttir mín fékk
eczemu á hál og andlit. Húslækn-
irinn gaf henni mefiöl I 2 mán.,
árangurslltifi. Eg ætlaSi þá aS
vitja sérfræSings, en heyrSi um
Zam-Buk. Eg keypti eina öskju
af Zam-Buk og Medicinal Soap.
Innan fárra daga hurfu sárindin
alt í einu, og hörundiB náSi eSli
sinu. Innan mánaSar var stúlk-
an laus viS þenna leiSa kvilla."
ókeypis reynsluskerfur af þessu
fræga meðali. Sendið 1 cents
frfnuvki fyrir sendingu til haka
og nefnið þetta blað ogskrifið tH
Zam-Buk Co., Dupont St. Tor-
onto. 50c. hjá öllum lyfsöínm.
ttlHIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIII!!llllllllllllllll!!illllll!lllllllllllll|||||||||ll!!l|l!llll|||||||||!||||||||||||||||||||||
SHIELD
Y0URSELF
SKIH DISEfíSE
APPLY
amÐuk
TO THEf/RST
ITCHV SPOTor /
v EQUPT/ON

EIMSKIPA FARSEÐLAR
frá íslandi um Kristjaníu í Noregi og Kaupmannahöfn í Danmðrku,
meS hinum ágætu skipum Scandinavían-American linunnar. Fyrir-
frarn greidd farbréf gefin út til allra JárnbrautarstöSva i Canada.
AS eins 8 daga frá Kristjaníu til Halifax; 9 daga frá Kaupmapna-
höfn. Siglingar: “Oscar II” 6. marz, “United States” 3. apríl,
"United States” 15. mai og “Helig Olav” 29. mal. Farþegarf'min öll
upp 4 þaS allra fullkomnasta. prifija farrými hreinasta fyrirtak.
Borfihald hiS bezta. Yfir fjörutíu ára reynsla í fanþegjaflutningum.
Eimskipafélag þetta lætur ekkert til sparaS, aS farþegum llSi
sem allra bezt.
Scandmavian Ámerican Line, 123 S 3rd St.
Minneapclis, Minn.