Lögberg - 10.01.1929, Blaðsíða 5

LÖGBERG FIMTUDAGINN 10. JANÚAR 1929.
Bls. 5.
1 meir en þriðjung aldar hafa
Ðodd’s Kidney Pills verið viður-
kendar rétta meðalið við bak-
verk, gigt, þvagteppu og mörgum
fleiri sjúkdómum. Fást hjá öll-
um lyfsölum, fyrir 50c. askjan
eða 6 öskjur fyrir $2.50, eða beinl
frá The Dodds Medicine Co., Ltd.
Toronto, ef borgun fylgir.
þeirra fáu, sem alt er búin a'Ö missa
nema þessa sonardóttur sina, sem
hún er að leggja til peninga, að
læra á háskóla suður í ríkjum.
Ingibjörg er orðin farin að heilsu
og biður hvíldarinnar sælu, því hún
liefir mörgum gert gott en engum
ilt, fékk góðan staÖ hjá systur sinni
Maríu, Mrs. Konráð Eyjólfson,
Churchbridge, Sask. Um Á. Á.
hefi eg það að segja, að hann var
vel til foringja fallinn þarna í smá-
bænum Churchbridge; margir þar
fátækir, sem hann lagði lið sitt
æfinlega, því hann var brjóstgóður
maður. Hinn 8. september dó ann-
ar merkisbóndinn Eyleifur Jónsson,
eftir þriggja ára lasleika. Hann
lifði hér í bygð með góðri og sam-
hentri eiginkonu og þremur efni-
legum sonum í 27 ár. Ilann var
Borgfirðingur, öllum að góðu kur.n-
ur, sem hann þektu, var mörg sum-
ur austur á Seyðisfirði við sjó-
róðra, hann var afburða dugnaðar-
maður á íslandi, tiltekið á sjó á
opnum skipum og við slátt eða
heyskap, sem hann átti ekki marga
sína lika, og lofaður fyrir. Hann
var stiltur og fáorður um alt og
vildi ekki vamm sitt vita. Hans
verður síðar getið. DauÖsfall Sig-
urðar Sigurðssonar hér austur í
bygðinni hefði átt að vera getið á
undan, því hann dó fyr, þó litiS
væri, man ekki hvaða mánaðardag,
minnir einni partinn í júlí. Hans
var getið í Lögbergi, hefi eg þvt
engu við að bæta. Hann var jarð-
unginn af séra Jóhanni Bjarnasyni.
B. D. Westman af séra Jónasi A
Sigurðssyni, Selkirk, Man. B.
Edgar Campbell af Carli J. Olson,
\V|ynyard, Á. Árnason af séra
Runólfi Marteinssyni, Winnipeg,
Man., E. Jónsson af séra Hirti J.
Leo, Lundar, Man., voru nálega
viðstaddir allir uppi í bygðunum að
þeim 2 síðasttöldu og svo eins með
hina en umfram flest alt i Church-
bridge og víðar að, þvi Árni og
Campbell voru Ibáðir, eins West-
man, svo vel kunnugir í Church-
bridge. Öllum prestunum sagðist
ágætlega og er það eitt drottins til-
lag, þegar maður er að kveðja vini
og vandamenn í síðasta sinn. Eng-
inn nema presturinn getur eins vel
lýst hjartatilfinningunum, ást vin-
ina, sem eru að kveðja vini sína
látna og hjartkæra og fela þá
drotni allra gæða og biðja hann um
sameininguna aftur hinu megin og
þau mættu svo óhindruð búa sam-
an eilíflega.
Næst er þá að segja frá andleg-
um og veraldlegum félagsskap
bygðarinnar, sumir frekar smá-
vaxnir. Hingað var ráðinn prest-
ur um tveggja mánaða stund, séra
Jóhann Bjarnason, og gerði hann
öll nauðsynleg prestverk fyrir
söfnuðinn. Flutti 9 messur, upp-
fræddi og fermdi 11 börn, tók með
þeim flest af eldra fólki til altaris.
Gifti ein hjón, sem getið er um í
Lögbergi. Séra Jóhann leysti öll
sín verk prýðisvel af hendi, svo
ekki leyndi sér að hann var trúr
köllun sinni í Drottni. Flestar
ræður hans voru þrungnar af kenn-
ingum Jesú Krists og Páls postula,
sem sagði: ‘lífið er mér Kristur og
dauðinn er mér ávinningur.” Við
þessir fáfróðu skiljum það svo, að
Páll hafi breytt eftir Kristi og svo
tekiö út launiil með honum í eilífri
sælu hinu megin. Seinasta messa
hans var þakkargjörðar daginn, og
minnist eg ekki að hafa heyrt betur
útlistað þakklæti til guðs fyrir alt
°g ah. I einu heimboði var hann
með okkur hjá þcim góðu hjónum
Eyjólfi Hinrikssyni og Ingibjörgu
Björnsdóttur. Þar var 45 manns.
Börn þeirra lögðu saman með að
gleðja afa sinn, og kostuðu alls til
þessara, veisluveitingar rausnarleg-
ar og vel framreiddar, vinsemd og
ánægja skein út úr hverju andliti,
og man eg ekki eftir einlægari og
viðfeldnara skemtimóti en hér átti
sér stað, þótt eg verið hafi i brúö-
kaups og jólasamkomum góðum
hér áður fyr. Séra Jóhann fram-
kvæmdi 2 prestverk, skirði barn fyr-
ir son hjónanna, Björns að nafni
og konu hans Vilborgar Magnús-
dóttur, sem hafa búið hér notasælu
búi síðan fyrst bygðist 1886, vel
látiri af öllum. Hitt prestverkið
var að sakramenta öldurmennið
Hinrik Gíslason, foður þeirra
bræðra M. Hinrikssonar og E. H.,
sem margir þekkja að góðu einu
og konu hans Kristínu Þorsteins-
dóttur, nokkuð nákomin í ættina til
séra Snorra á Húsafelli Á hún
systur hér, Guðrúnu og maður
hennar Guðmundur Sveinbjörns-
son. Þau eiga börn, þrjá drengi
og eina stúlku, sem gift er efnis-
manninum Ásmundi Loftssyni,
Bredenbury, Sask. Þetta er hraust
og myndarlegt fólk, og sýnist mér
því kippa í gamla Húsafells-kynið.
M. H'. og þau hjón eiga 3 dætur,
sem allar hafa gengið mentaveginn
og getið sér góðan orðstír, og betra
álít eg það að hafa eina þeirra, Jór-
unni með sér en ekki á móti. Það
minnir mig altaf á Odd Sigurðsson
lögmann, sem uppi var á 17. old-
inni og Jón biskup Vídalín var með
honum seinast að kljást saman.
Oddur hafði veraldlega valdið,
biskup það andlega. Að lesa ann-
að eins er mér ofraun og finn eg
þar ástæðuna fyrir blótsyrðum
Vídalíns. Ræður Jóns Vídalíns
bera með sér stríðið, sem hann átti
í að gera kristilega rétt. Prestar
hafa liklega verið breyzkari þá en
nú gerist og eftir sögunni að dæma
þá verið fátækir um of til að missa
hempuna og stöðuna um leið. Þá
einokun og lagaleysi svo eg held að
íslandi hafi aldrei blætt eins og þá,
verra en engin lög í landinu, nerna
Odds og félaga hans Gottrups, sem
öll lögin höfðu í landinu, svo eng-
inn gat borgað eins og það kostaði
og þessir prestar ekki heldur. Þó
Oddur þættist vera að vernda þá,
og það bara til að fá launin ef þá
nokkur voru til. Ræða Jóns bisk-
ups Vídalíns sannar best, þegar
hann um Jónsmessutíð á Þingvöll-
prédikaði, sem kölluð er Lagarétt-
urinn, þar les hver hvað biskup átti í.
Eg var alveg búinn að gleyma sögu
Odds, þó eg læsi hana við sjó 17
ára, og þá þótti mér hún svo ljót,
að eg vildi ekki lesa hana aftur, og
sama er nú, fyrirgefið, eg er kom-
inn út frá efninu, sem eg bið vkk-
ur að fyrirgefa. Eg var að byrja
á að lýsa eða segja frá gamla mann-
inum Hinrik Gislasvni. Eg sá
hann fyrst í Steinholti, það er
skamt fyrir austan Leirá í Borg-
arfirði, í Leirársveit; var hann þar
hjá systrum tveimur, sem bjuggu
þar á föðurleifð sinni. Hvað mörg
ár hann var þar man eg ekkþ en
eg man hann fór þaðan rígbundinn
við Jórunni, sem talin var goð-
kvendi og talin með þeim greindari
og upplýstari, eftir því, sem þá
gerðist, svo eftir mörg mörg ár
hitti eg hann í Kalmannstungu húr-
inu, var hann kominn í góðan
kunningsskap þar við húsfreyjuna
Ólöfu Magnúsdóttur, sem svo
margir þektu að góðu einu, því úr
búrinu er mér óhætt að segja að
enginn fór svangur aftur, sem í
það kom svangur, því þar voru á
boðstólum seldir og gefins allslags
hátíðíaréttir. Hangikjöt, saltkjöt,
svið, slátur, rúllupylsur, silungur
urriði og bleikja, skyr og rjómi.
Hinrik kom sér þar vel og átti inn-
hlaup þar þegar hann var að fara
norður í kaupavinnu. Ólöf gerði
mörgum gott, bæði fyrir borgun og
gefins, því margir komu, sem ekki
gátu borgað, og fékk hún því lof
fyrir gjafmildi sína. Þrir bændur
voru hér, sem allir gáfu henni
þennan góða vitnisburð. Eg var
þrjú ár þar og sá hana gefa mörg-
um, sem voru að leita sér hjálpar.
í þriðja sinn sá eg Hinrik hér i
bygð, var hann eitthvað hjá M. H.
og þeim hjónum. Nú eftir það að
hann hætti að geta hjálpað sér sjálf-
ur, fór hann til E. H. sonar síns
sem hann er búinn að vera hjá
samfleytt i kring um 11 ár. nú 96
ára, löngu síðan hættur allri fóta-
vist. Sjá allir hvaða alúðar og
kærleika hann þarfnast, sem Ingi-
björg tengdadóttir hans veitir hon-
utn af nærgætni og brjóstgæðum.
Á hún því fáa sina lika, þar, þótt
H. G. hafi eitthvað gefið með sér,
sem eg hugsa, þá er aldurinn orð-
inn hár, því miskunnarverkið mik-
ið, eins af barnabörnum hans fall-
ega gert að efna til og kosta þetta
gleðisamsæti fyrir hann, sem bezt
sýndi sig sjálft hvaða glaðning það
var fyrir hann, sem er alhraustur
á sálinni að geta frá fyrri tímum
sagt frá öllu svo grieinilega sem
FYRIR GAS OG UPPÞEMBU
í MAGA OG INNÝFLUM.
Verkir og óþægindi, sem orsak-
ast af gasi í innýflunum, læknast
fljótlega, ef maður notar Nuga-
Tone. Þetta ágæta meðal læknar
líka hægðaleysi og meltingarleysi.
Það eykur matarlystina, læknar
nýrna og blöðru sjúkdóma, höfuð-
verk, svima, verki í vöðvunum og
marga fleiri slíka lasleika.
Svo vel reynist þetta meðal, að
þeir, sem það nota, geta ekki lofað
það nógsamlega. Mrs. Francis
Blackman, Clemans, N. C., hefir
reynt Nuga-Tone og hún segir:
“Eg þjáðist af gasi í maganum í
5 ár. Eftir að hafa notað Nuga-
tone í þrjá daga, var eg laus við
Iþað og var það í fyrsta sinni sem
eg tók á heilli mér í 5 ár. Nuga-
Tone er mikil blessun fyrir alla,
sem hafa slíkan sjúkdóm.” Nuga-
Tohe hefir læknað miljónir manna
sem bilaðir hafa verið á heilsu á
ýmsan hátt. Ef lyfsalinn hefir
það ekki við hendina, þá láttu
hann panta það fyrir þig frá
heildsöluhúsinu.
skeð hefði i gær. Gleði og þakk-
læti skin út úr andliti hans, og efa-
laust er þetta guðsverk í þessari
fjöls.kyldu, að gleðja föður og afa,
hvíthærða barnið, sem nú er farið
að búast við vistaskiftunum sælu.
eftir langt og trúlega unnið skyldu-
starf sitt. Þótt veraldarauður eða
metorð hafi ekki sott að honum, og
ibýst eg helzt við að sonur og
tengdadóttir aldrei sæki um elli-
styrk fyrir hann. Gullna reglan að
fjölskyídan sé eitt fram í dauðan.
Kvenfélagið Tilraun er hér, sem
ávnnur sér að verðugu svo mikið
lof og þakklæti fyrir alt sitt bless-
unarrikt starf og fyrirhöfn, bæði
fyrir söfnuðinn og nauðstadda
hingað og þangað að. Þær leggja
svo hart að sér viS þetta, sem eru
samkoniur með dansi, sem alt ungt
fólk innan og utan safnaðar sækir
svo vel langt að, að samikomuhúsið
er fylt hvað oft sem samkomur
eru. Tilkostnaður talsverður og
sú fyrirhöfn, sem næstum er of-
raun, viljinn og úthaldið óbilandi,
enda fá þær oft laglegan skilding,
þegar alt er búið. Það verður ekki
með sanni sagt að þessi vondi högg-
ormur Satan, hafi náð haldi á þeim
eins og Evu. Sá vondi býr ekki i
hjarta þeirra, það er annar þar
fyrir, sem allri liknarstarfsemi
hjálpar og býr sjálfur í þeirra
hjörtum, sem breyta eftir hans vilja,
eins og þessar góðu konur hafa
gert og gera.
Svo er unglingafélag hér, Banda-
lag, er flest að ungu fólki í því,
starfar það i líka átt og kvenfélag-
ið, tilheyrir söfnuðinum nú. En
margir ungir menn tóku sig saman
fyrst og bvgðu húsið 1915» hvort
að þá var myndað Bandalagið man
eg ekki, en það félag hefir verið
að bæta það og laga að undanteknu
því að kvenfélagið he’fir bygt eld-
hús við það, og svo ungir piltar
hjálpað til með smíðið, og hefir alt
gengið friðsamlega og vel. Fleiri
félög eru ekki í Vestursöfnuði. f
gamla Þingvallanýlendu söfnuði
eru ekki að eg til veit aðrir en Sig-
urður Jónsson og fjölskylda. Helgi
Árnason var um eitt skeið í þeim
söfnuði og hann var maðurinn, sem
mest og best lagði fé og vinnu í
litlu kirkjuna suðaustast i hygðinni.
Sigurður Jónsson vann mest með
Ilelga og svo fleiri, því þá var
austur bygðin nokkuð vel setin, nú
eru 3 sections af gömlu landnámi
tslendinga orðnar al-þýskar. Því
hefir austur parur bygðarinnar
eins og lagst 5 eyði. En blessuð
kirkjan stendur einmana með stór-
an grafreit í kringum sig, sem helg-
ir líkamir þeirra gömlu og þraut-
seigu frumherja, hvíla sig í næði
og ró, þar til upprisa Jesú Krists
vekur þá af dvalanum og kallar þá
til sín á landið eilifa til föður hans
á himnum, þar sem hvert pund
verður borgað, sem hann fékk okk-
ur að ávaxta hér megin linunnar.
Þegar eg kem upp á sjónarhól tim-
ans og lít yfir þessa farsælu smá-
bygð, þá sýnist mér hún vera eins
og rennisléttur útsær, sem ekkert
hljóð, stunur né hósti heyrist til.
Eilíf ró og kyrð og ládeyða á öllu.
Allir hér eiga bila, allir hér hafa
sima í húsi sínu, sem greiðir mjög
fyrir öllum viðskiftum. Ef þig
vantar eitthvað úr bænum, þá sim-
ar þú eftir því i bæinn, og það svo
kornið heim eftir lítinn tíma, ef
þig vantar kálf, þá er sími á hverju
heimili og eitthvert þeirra segir þér
hvar hann er, ef hann er uppi
standandi. Það er aðeins eitt, sem
við gætum sagt að væri að, og það
er illhægt að tala svo við stúlku,
að það sé ekki komið um alla
bygðina, þá er að hlaupa út i bíl-
skýlið drífa bílinn út á vonardjúpið
í herrans nafni. Alveg er eins
með menn og konur þegar síminn
ekki fullnægir þörfunum þá er
hlaupið upp í bilinn og innan stund-
ar er alt búið og klárt. Þessutan
geta blessaðar konurnar sín á milli
heima á rúmi sínu búið út stærðar
skemtisamkomur bróður og systur
til hjálpar, því ósatt væri að segja
að síngirnin ráði þar. Eva vildi
græða á þvi fyrir sig og mann sinn
að eta af skilningstrénu góðs og ills,
til að vita alt eins og guð, en konur,
sem eg þekki, bæði hér og á Lund-
ar, sem eg var næstliðinn vetur,
voru ekkert að hugsa um þennan
tímanlega gróða fyrir sjálfa sig,
heldur með guðs hjálp að reyna að
stíga i fótspor Krists ag hjálpa
vönuðum höltum og blindum, svona
hugsjón er góð og öðlast líka dýrð-
ar ikórónu á himnum, þegar öll góð-
verkin í heimi verða endurborguð,
sem eg er viss um að verður á sín-
um tíma. Margt stórmikið lán
fylgir þessari smáu bygð, að eg
held að satt sé að segja að hér séu
alt Goodtemplarar í þessari bygð bg
eg fullyrði með alla unga menn hér
að þeir eru grandvarir. Þó ein-
stöku eldri menn eins og eg geti
tekið bjórglas til að kæla tungu
sina i sumarhitunum í júlí, sem
ætlar að klára mann og svo næst að
láta dropa í kaffið sitt á stórhátið-
um, ef maður er allsgáður eftir
sem áður, það gerir svo lítið til
Mörgum gott, linum og útslitnum
enda hafa sumir góðir læknar sagt
að þess þyrfti við sem meðal. Eg
tek það aftur fram, hér sézt aldrei
kendur maður af löndum. Hvað
efnahag snertir er hér enginn rík-
ur maður, nema ef vera kvnni einn
í Churchbridge, eg rneina af íslend-
ingum, en einn eða tveir em í
Bredenburv. Þeir rosknu menn
ébændur ) eru góðir bjargálnamenn,
flestir ungir bændur. þó nokkrir,
sem leggja braut sína vel, forðast
skuldir og langt komnir til sjálf-
stæðis á hverju sem gengur. Mik-
ið er sveitin farin að gisna, nærri
kopmar gloppur á. Fyrst er nú
dauðinn, sem kallar vægðarlaust.
Frumherjarnir óðum að falla í val-
inn, etkki nema 4 af þeim, sem
komu og settust að seint og snemma
á árinu 1886, þeir eru Sigurður
Jónsson, Helgi Árnasorj, Magnús
Magnússon og Björn Jónsson.
Magnús Hinriksson kom árið eft-
ir og staðnæmdust þau hjón þá ný-
gift hjá eldra Jóni Bíldfell, þar
sem Kristín kona Magnúsar hafði
húshald fyrir gamla Jón um riokk-
urt skeið, en Magnús kóngsins
lausamaður þó hann veiktist um
tíma, þá held eg að “centin” liafi
þar byrjað að hænast að honum, og
eitt er víst, að ekki bvrjuðu aðrir
betur en hann af þeim nýkomnu í
þessa bygð, sem að sögn komu alls-
lausir, fyrir utan Helga Árnason,
sem kom með talsvert og fékk sér
svo senda viðbót fyrir 40 sauði, er
seldir voru heima. Enda byrjuðu
þau vel og búnaðist vel og um eitt
skeið, voru þau góðu hjón, Helgi og
Guðrún ein af þeim efnuðustu í
í þessari bygð, samvalin með hjálp-
semi og lán, sem mörgum hefir
gefist misjafnlega. Þau bjuggu á
landi sinu í 25 ár, að mig minnir,
afhentu svo syni sínum, Guðmundi
Camúens búið, fór svo til Breden-
bury, bygði hér lítið hús og lifði þar
þangað til kona hans dó fyrir nokkr-
um árum síðan, G. C. Helgason
hefir vegnað vel. Kona hans, Ólöf
Björnsdóttir. Utan Hinriks, sem
að framan er getið eru elztir menn
hér nú Helgi og Eiríkúr Bjarna-
son, báðir komnir yfir áttrætt og
farnir að heilsu. I vestur Kon-
kordíu söfnuði mun vera lítið yfir
30 fjölskyldur og þó nokkuð mörg
hjón roskin óg gömul eru hér og
eitt barnið þeirra með þeim og ein
gömul hjón hafa vandalausan mann
hjá .sér. Þess má geta sem vert er,
að þeir fáu sem utan safnaðanna
standa væri ekki hægt að segja
annað en þeir og þær láta öll krist-
indóms málefni alveg hlutlaus og
óáreitt. Öll koma á samkomur og
sumir sem eg veit af hafa styrkt
hér söfnuðinn með peninga fram-
lögum, og orðið til hjálpar með
fleira. Svo hætti eg þessu og bið
alla sem lesa að líta á viljann þó
getan sé lítil. Þá held eg að þetta
meiði engan, og sé eins satt og eg
best veit og bið alla þá, sem lesa
að fyrirgefa áræði mitt að leggja
á djúpið með annað eins sálarfræð-
islegt vesalmenni innanborðs og hér
á sér stað. Svo óska eg öllum, sem
lesa og hevra gleðilegs og farsæls
nýs árs í Jesú nafni. Guð sé með
ykkur.
Churchbridge, 30. jan 1928.
Björu Jónsson.
P.S.—Eg hefi verið að lesa jólablað
Lögbergs og likar það svo ágæt-
lega að eg man ekki eftir öðru betra
til mín. Sólskinið, allar jólaræð-
urnar, svo líka vel hugsaðar, og i
letur færðar, að eg trúi því að
Kristur sjálfur hafi verið þar á
bak við, því mannlegur kraftur,
■ma með anda guðs, verkar ekki
svo á sál mannsins, að hún semji
annað eins snildarverik. Eg vona
að þetta jólablað verði allstaðar
lesið heima, eins og hér. Guði sé
lof, mér finst trúartraustið á Jesú
Krist sé að glæðast og smá-skilja
það, að sá, sem efalaust getur trú-
að því, að blóS Krists á krossin-
um sé fullnægjandi borgun fyrir
allar drýgðar syndir, lifi svo grand-
vöru og réttlátu lífi, syndgi ekki
upp á náðina. Sá getur með vissu
sagt: það er hvorki Satan né viti
til.
Svo þakka eg innilega fyrir öll
ágæt og kærkomin bréf að heiman,
sem fyrst gleðja mann með kærum
fréttum, og svo ritsnild, sem sam-
gildir, þótt vel lærðir væru. En
allir geta ekki verið eins. Þó kær-
leikans guð sé að skamta okkur
veganestið út í lífið, þá verðum
við að muna það, að hann fær mér
eitt pund að ávaxta, og þér kæri
bróðir 10 pund, svo þið megið ekki
búast við miklu af mér. Það kem-
ur alt í, ljós þegar yfir um kemur.
Svo þakka eg þér kæri ritstjóri
Lögbergs, fyrir öll jólablöðin og
þetta siðasta. Óska svo öllum les-
endum og þér góðs gengis, alt þetta
í hönd farandi blessaða ár.
Eg þakka innilega fyrir alt Ing-
ólfsmálið, guð gefi það fari alt ve!.
Með kærri yinsemd. — B. J.
Ágrip af fundargerð
Sveitarráðsins í Bifröst.
Síðasti fundur sveitarráðsins í
Bifröst 1928, var haldinn í Árborg
dagana 6. og 7. desember 1928. —
Allir sveitarráðsmenn á fundi
nema Tomasson sveitarráðsmað-
ur fyrir 6. kjördeild.^Síðasti fund-
argrningur var lesinn og sam-
þyktur.
Mike Olanski bað um uppgjöf á
skatti af N.W. 31-21-3E af þeirri
ástæðu að flóð úr Good Roads
skurði hefði gert skaða á landinu.
Oddviti var því mótfallinn að
taka þessa beiðni til athugunar út
af fyrir sig, því það væru margir
fleiri, sem orðið hefðu fyrir sams-
konar skaða.
Wojchychyn og Speder lögðu til
að þriggja manna nefnd sé skipuð
til að athuga allar slíkar skemdir
af vatnsflóðum milli Tp. 21 og
og 22, Ranges 2 og 3. Einn mað-
ur sé tilnefndur af sveitarstjórn,
einn af hlutaðeigendum og þeir
tveir komi sér saman um þriðja
manninn. B. J. Lifman sé tilnefnd-
ur af sveitarráðinu. Nefnd þessi
skýri frá gerðum sínum á næsta
fundi. Tillagan samþykt.
Sigurdson sveitarráðsmanni var
falið að kynna sér skaða af vatns-
flóðum á Sec. 34-23-2E, sem álitið
er að komi frá Good Roads skurð-
um og gefa næsta fundi skýrslu
um það.
Oddviti skýrði frá, að Mr. Bow-
man, of Reclamation Branch, De-
partment of Public Works, hefði
lofað að byrja á mælingum eins
fljótt og mögulegt vseri, til að
undirbúa skurðagröft í Silver hér-
aðinu.
Oddviti benti á, að ef einhverj-
um skóla hér eftir væri borgað úr
almennum skólasjóði á þeim
grundvelli, að hver kennari kendi
níu eða tíu mánuði á ári, þá
myndu allir hinir skólarnir krefj-
ast hins sama.
Oddviti gat þess enn fremur, að
sveitarskattur og vegaskattur ætti
ekki að fara fram úr 3 af hundr.
af virðingu fasteigna í sveitinni,
eða 34 mills fyrir $1,000,900 as-
sessed, en í Bifröst sveitr næmu
þessar tvær upphæðir 3.4 prct. —
Skrifara var falið að leggja þetta
mál fyrir Municipal Commissioner
til úrskurðar.
Samkvæmt meðmælum frá Mun.
Commissioner, var A. Mitchell
ráðinn sem innheimtumaður skatta
frá 21. nóv. til 31. des. 1928, með
$150 mánaðarlaunum.
iSkrifara var falið að biðja Good
Roads Board að gefa sveitinni það
svart á hvitu, hvort það samþykti
eða ekki það verk, sem gert þefði
verið af þeirri vegavinnu, sem
Bergman bræður hefðu tekið að
sér á linu milli Tp. 21 og 22,
Range 3 E. Einnig ef það vildi
taka á sig ábyrgðina ef þessu verki
væri nú hætt. Fært var niður i 5
pcrt. það sem haldið er eftir af
vegavinnu samningi við Sigvalda-
son og Austman og Friðfinn Sig-
urdson.
Oddviti gat þess, að í sumar
hefðu Riverton og Hnausa bygð-
irnar lofað að leggja $1,050 til
Lord Selkirk brautarinnar milli
Hnausa og Riverton. Þetta hefði
verið miðað við það, að $6,000
væri búið að verja til vegarins. —
Meir en $3,300 væri búið að verja
til þessa vegar og væri því $550
af þessu tillagi sveitanna nú
fallið í gjalddaga.
Skrifara var falið að komast
eftir, hvort Dept. of Health and
Public Welfare væri viljug til að
taka þátt í kostnaði sveitarinnar í
vörnum gegn barnaveiki í sveit-
inni.
Sigmundson seitarráðsm. var
gefin heimild til að borga 50 prct.
af reikningi þeirra Bill Chilak og
eiginmenn
EIP'JR
Hugaið yður gullskvgðu brauð-
in, mjúku og fallegu skorpusteik-
ina og kökurnar, og hugsið um
hveitið, sem gerir alt þetta svona
ljúffengt! Biðjið kaupmann yðar
um það—Ogilvie Royal Household
OGILVIES
ROl/AJL
HOUSEHOLD
FLOUR
Tustin Galko, að Arnes; 25 prct.
if vegabótavinnu gerðri norðan
Uð Sec. 16-21-4E var samþykt til
lorgunar.
Reikningi frá George Roman-
'cz fyrir vegavinnu norðan við 4-
’2-2E og reikningi frá Bill Tala-
ryn fyrir vegavinnu norðan við
22-21-lE var vísað til Wojchy-
chyn sveitarráðsmanns.
Samþykt var að innkalla ekki
eftirfylgjandi skatta: John Boy-
ko, skattur af vörum í búð að Sil-
ver, þar sem hann hefði engar
vörur haft i búðinni á árinu; John
Kardazynski, $100 teknir sem full
borgun á skatti af S.W. 5-22-2E;
William Gibson, skattur strikaður
út að fullu vegna rangrar virð-
ingar; Sig. Evjólfsson, $59.85
gefnir upp vegna veikinda; Lýður
Jónsson, $20 gefnir upp vegna
veikinda; SE 5-23-3E, $58.46 sam-
þykt sem full borgun; $19 á R. L.
1-23-4E og $32 á N. W. 28-23-4E.
strikuð út vegna rangrar virðing-
ar. — Skattar á löndum, sem aft-
ur voru gengin til stjórnarinnar,
að upphæð $9,794.71, voru strik-
aðir út vegna þess, að álitið var
að þessi upphæð væri óinnkallan-
leg. — Umsókn um að þurfa ekki
að greiða skatt, samkvæmt her-
mannalögunum, frá þeim sem hér
segir, var samþykt: Arthur Hib-
bert, Sylvan; ÍR. S. Thompson,
Sylvan; Mrs. I. Fjeldsted, Arborg;
E. S. Sigurðssori, Arborg,; Elías
Elíasson, Arborg; Otto Rosche,
Hnausa.
Spítala reikningur fyrir Mike
Mrygold og Anna Korpesiow var
aflýst og gert ráð fyrir, að hvort
um sig borgaði $25.00 af þeim.—
Sömuleiðis reikningi fyrir Bar-
ney Czeronés, Sylvan, með því
móti, að hann borgaði skatt sinn
að fullu.
Sveitarráðsmennirnir Speder og
Eyjó'lfson voru kosnir í nefnd til
að reyna að útvega heimili handa
Steve Starchuk fjölskyldunni, sem
nú er heimilislaus. Fátækrastyrk-
ur að upphæð $15 var veittur Mrs.
Tarachuk.
Sveitarráðsmaður Wojchychyn
kvartaði um að eldivið væri hlað-
ið á vegastæði hjá Silver, og
tefði fyrir vegabótunum. Skrif-
ari var beðinn að setja upp aug-
lýsingar í Silver, þar sem fólk sé
látið vita, að það sé ólöglegt að
hlaða eldivið á vegastæðið.— Jóni
Björnssyni voru greiddir $10 fyrir
umferð um land hans.
Aukalög No. 308, afsal á vissum
löndum til Manitoba Farm Loans
Ass’n. Samþ.— Oddvita B. I. Sig-
valdason, voru veittir $200 fyrir
vinnu í þarfir sveitarinnar árið
1928. — Listi yfir útborganir var
ekki tilbúinn, en verður máske
birtur seinna.
Næsti fundur, sem verður fyrsti
fundur á árinu 1929, verður hald-
inn í Arborg miðvikudaginn 2.
janúar.
Frá Islandi.
Nú stendur til, að bygt verði
nýtt gamalmenna heimili í Reykja-
vík, eða elliheimili, eins og það er
þar kallað. Hefir verið gerður að
því uppdráttur. Verður húsið tvi-
lyft og aðal álma þess 35 metra
löng og 10 m. breið um miðju, en
annars 7 metra. En út úr henni
ganga hliðarálmur tvær, 27 m.
langar hvor og 11 m. breiðar. —
Bæjarstjórnin hefir gefið elli-
heimilinu lóð fyrir bygginguna,
sem er 6000 fermetrar að stærð,
og lánað því “Gamalmennasjóð”
bæjarins, 90 þús. krónur, en 23
þús. kr. hafa fengist í byggingar-
sjóð annars staðar að. Alls á
Elliheimilið að rúma 112 gamal-
menni að minsta kosti.
0r bœmiri.
Hinn 3 þ.m. andaðist á Almenna
spítalanum hér í borginni, Miss
Sigríður Johnson, til heimilis að
646 Toronto Str., 78 ára að aldri.
Hún var ein af fyrstu íslgnding-
um, sem fluttust til Canada og í
52 ár átti hún heima í Winnipeg.
Faðir hennar, Jón Árnason frá
Máná í Þingeyjarsýslu, mun hafa
dáið ekki all-löngu eftir að fjol-
skyldan fluttist til þessa lands, en
kona hans og móðir Sigríðar, Mrs.
Rebekba Johnson, bjó um langt
skeið í Winnipeg. Tvö systkini
Sigríðar eru enn á lifi, Þorlákur í
Winnipeg og Mrs. Guðrún Stef-
ánsson, ekkja Kristins skálds Stef-
ánssonar, á Gimli, Man.
Sigriíður Johnson var að mörgu
leyti merkileg kona, hæglát og yf-
irlætislaus, trygglynd með af-
brigðum og vildi ávalt láta gott af
sér leiða, en í engu vamm sitt vita.
Jarðarförin fór fram á mánudag-
inn var frá Fyrstu lút. kirkju, sem
hún tilheyrði frá því sá söfnuður
var stofnaður, eða þar um bil, og
sýndi ávalt hina mestu trygð. Dr.
Björn B. Jónsson jarðsöng hana og
A. S. Bardal sá um útförina.
Ragnar H. Ragnar, píanókenn-
ari frá Medicine Hat, Alta., kom
til borgarinnar í lok fyrri viku,
til þess að vera við jarðarför
frænku sinnar, Sigríðar Johnson,
er lézt hér í borginni. Hann hélt
heimleiðis á mánudagskveld.
Dr. Tweed, tannlæknir, verður
staddur í Árborg miðviku og fimtu-
dag 16. og 17. þessa mánaðar.
Gefin voru saman í hjónabaud
þann 28. desember síðastliðinn,
þau Lenard Tait og Bergþóra Ein-
arsson, bæði frá Sinclair, Man.
Dr. B. B. Jónsson framkvæmdi
hjónavlgsluna á heimili sínu að
774 Victor Street.
Jóns Sigurðssonar félagið held-
ur fund að heimili Mrs. H. David-
son, 518 Sherbrooke St., föstudags
kveldið þann 11. þ.m. Þess er æskt,
að félagar sæki fundinn sem allra
bezt.
íslendingafélagið Vísir í Chi-
cago efnir til víðvarpsfræðslu um
ísland þar í borginni, laugardags-
kvöldið næstkomandi, þann 12. þ.
m. kl. 8. Flyfur Mr. Árni Helga-
son þar erindi um ísland, er víð-
varpað verður frá WMAS stöðinni.
—Blaðið Chicago Daily News flyt-
ur um sama leyti pistla um ísland
ásamt myndum. Þeir sem kynnu
að vilja eignast eintök af blaðinu,
geta fengið það með því að skrifa
Mr. J. S. OBjörnson, 2221 South
California Ave., Chicago, 111. Kost-
ar hvert blað 5 cepts.
Rose Leikhúsið.
Kvikmyndin “Alfame in the
Sky,” sem nú er verið að sýna á
Rose leikhúsinu, hefir ýmsa kosti
fram yfir flestar aðrar kvikmynd-
ir og getur ekki hjá því farið að
þeir, sem hana sjá, hafi af því
mikla ánægju. — Þrjá fyrstu dag-
ana af næstu viku sýnir leikhúsið
mynd, sem kölluð er “Bitter
Apples,” sem mjög mikið þykir
til koma, og gefur þeim, sem sjá,
mikið umhugsunarefni.