Lögberg - 16.01.1930, Page 5

LÖGBERG, FIMTUDAGINÍÍ! 16. JANflAP- 1930 :.i; tj ,
Bls. 5.
ICELANDIC MILIENNMICELEBRATION E1
Montreal - Reykjavik
S.S. ANDANIA
Siglir frá Montreal
6. Júní 1930
Cunard ltnan
heflr oplnber-
lega v e r i ð
kjörin af
sjálfboCa-
nefnd Vestur-
tslendinga ti!
aC flytja heim
[slenzku Al-
þinglshá.ttðar
gestina.
•) Frá Islandi
Bréf frá Þórshöfn, 6. des.
Jleilsufar var fremur gott í
sumar og raunar það sem af er
vetrar. Þó hefir sjæm kvefpest 'afar víða skemdust Útihús. —
öðru hvoru verið að stinga sér
fimm þakplötur af kirkjunnt. Á
Brekkum tók nokkuð af þaKtnu
af íbúðarhúsiiiu og varð fólk að
flýja húsið. Eins rauf veðrið
þak á íbúðarhúsi á Litlu-Hólum
1 Þrír símastaurar brotnuðu í tún-
J. H. Gtslason,
H. A. Bergman,
E. P. Jónsson.
Dr. S. J. jöhannesson.
A. B. Olson,
B. J. Brandson, forsetl.
G. Stefánsson,
Dr. B. H. Olson,
S. Anderson,
G. Johannson,
S. K Hall,
A. C. Johnson,
Jonas Palsson,
P. Bardal,
M. Markusson,
W. A. Davidson.
L. J. Hallgrímsson,
Spyrjist fyrir um aukaferCir.
ÁrlCandi aC kaupa farbréf sem fyrst, til aC tryggja sér gott pláss.
Frekari upplýsingar á öllum skrifstofum Cunard-félagsins, eCa hjá
J. H. Gíslason, Convener Volunteer Committee, 409 Mining Exchange
Bulldlng, Winnlpeg, Canada.
Miss Thorstina Jackson, Passenger Executive Department
CUNARD LINE, 25 BROADWAY, new york, n. y.
er ekki að tala um fyrir anga; lendinga, að spyrja héðan manna-
menn að fá sér konu og stofna. lát; að eins hinir elztu, sem eru
heimili, nema að byggja fyrst; — að teljia út útsvarið; þekkjast per-
niður nú upp á síðkastið.
Á síðastliðnu sumri andaðist
ekkjan Hómfríður Stefánsdóttir í
Laxárdal, eftir langa legu á Ak-
ureyrarspítala, og Jóhann Gunn-
laugsson á Þórshöfn, einnig eftir
erfiða legu.
Tíð var góð í sumar, þurkar
góðir og nýting heyja víðast hvar
góð, en seinustu dagana í septem-
ber versnaði tíð til muna og hef-
ir verið umhleypingasöm síðan.
Kringum þann 20. okt var víða
orðið svo snjóþungt, að við lá, að
sauðfé færi á hús, en þó munu fá-
ir hafa gefið fé enn. En þ. 22 f.
m. brá til austanáttar með hinum
verstu vatnsviðrum, dögum sam-
an, svo snjór hvarf allur úr lág-
sveitum, en ár sprengdu af sér
ísa og eru nú alauðar, sem er ó-
vanalegt á þessum tíma árs.
Tún og harðvellisengjar voru
með allra bezta móti sprottnar í
sumar, en votlendisengjar máttu
heita óslægar.
Fjárheimtur víðasthvar góðar
og fé vœnt. Allvíða vógu dilkar
17—18 kg. kjöt og 4 kg. gærur.
Verklegar framjcvæmdir voru
inu í Eyjarhólum og víða slitnaði
símalínan. jEinhvfirjir ifjárskað-
| ar mupu hafa orðið — hefir fé
hrakið í sjó, því að kindur er far-
ið að reka. — Mgbl.
eitthvert vit í þessu, drengir!
Nú er búið að kaupa prests-
setrið Garða, undir kauptúnið;
sónurnar ekki lengur, fyrir flutn
inga og dauða. Inn á við hættir
æskan og ellin að skilja hvort
befir þar verið hafist handa síð- annað, fyrir breyttar lífsstefnur,
astl. sumar með stórfeldar vatns-
veitingar, og girðinganet um alt
landið, ásamt allstórum hluta af
óslandi, sem einnig var keyptur;
er beitilandi skift í sundur með
og mótsettar skoðanir. Allir vita
eitthvað, ýmsir benda á vitnin í
herbergjum inni eða úti í Öbygð-
inni, sem svo einatt reynast ljúg-
vitni, þegar reynsla áranna hefir
g'irðingum og skurðum, ,fyrir kýr, j opinberað veruleika hlutajnna;
sauðsé og hesta; munu kýr í eins °g Hka að hitt er hægt, að
plássinu vera um 50 og sauðfé
um 1000; er og verður þvi, sem
naest liggur af landinu, skift nið-
ur í erfðafestulönd, ca. 2 hekt. á
mann; er byrjuð stórfeld ræktun
a landinu.. — Þá hafa Akurnes-
iugar keypt afréttarland á Botns-
heiði. Má telja að einnig sé hag-
anlega í garðinn búið fyrir kaup-
túnið, með tilraunir <1 landbúnaði,
Virðist almennur áhugi vaknaður
um land.alt fyrir jarðrælftinni, qg
með tilliti til skorts á vinnukrafti
i sveitunum, gengur það krafta-
verki næst, að sjá hve miklu bænd-
ur koma í verk með umbætur á
jörðum sínum. Orð er gert á
frví, að skuldabyrðin þrengi mjðg
að bændum, jafnvel mest þar, sem
hið opinbera hefir lagt mest fé
íram til samgöngubóta og styrkt-
ar landbúnaðinum, svo sem í aust-
ursýslunum; munu Borgfirðingar
að því leyti standa einna bezt
að ví8i! getur það orsakast af
staðháttum, skipulaígsfestu í fé-
iagslífi o. fl.
Eins og mörgum íslendingum
var ^unnugt, og er enn í jfersku
m'nni, þá var bráðapestin í sauð-
fé hér landlæg plága. En nú er
að mestu leyti komið í veg fyrir
^ana með bólusetningu. En þá
önnur illkynjuð veiki í sauð-
é gert tilfinnanlega vart við sig;
ar bað lungnabólga, næstum því
lafn bráðdrepandi sem bráðapest-
ln- Gerði hún s. 1. vor mikinn
usla á þremur eða fjórum bæjum
Reykholtsdal og Hvítársíðu; og
"U 1 haust hefir siatoa veiki drep-
1 um 20 fjár á bæ úti í Leirár-
SVeit> enda talin ólæknandi, enn
seni komið.er.
f’á hefir annar óþektur kvilli í
^auðfé gert Vart við sig, sem er
e^n SVolnefnda HVanneyrarsýki;
r það mænuveiki. Hefir verið
i ið haft fyrir aö uppræta hana,
vmaTnn ^zhur dýralæknir, auk
a annara tilrauna; en óvíst
er en um
trzsr.varð einni«
iömbum f ™unnsyki f ung'
hefir sá kvi^^ *> t8dal; 6n eigi
Enu vísindin €nnanðennÚtbhr.e.ÍðS,U,
, * enn eigi bum að
hverju iLsliÖU"" “m Þ‘‘5’ *f
ju Peasir aSur 6j,ektu kv|
t er *5
únmim
s. frv> m’ surheysgjöf o.
Aftur á móti' hefir heilsufar al-
rnennings verið mjög gott, 0g fá.
emnabÍcendÍr dáÍð’ nema *>eir-
aem bloðm 0g Kristleifur hafa
Þó má geta þess, að í
á Ahranesi, Gunnar
rnason, j»6 ára, vahálega nefnd-
armTran’ raUStUr °g du*nað-
baft3 *Ur' * ^ynslóðir fara, fer
Það að verða ein af ráðgátum lífs-
ins og dauðans fyrir
benda á, að sumir þeir, sem ferð-
ast og kenna, eru slegnir and-
legri líkþrá, sem ekkert virðist
heilagt.
Óvíst er um það, hvort sjón mín
leyfir mér framvegis að skrifa
löng erindi vestur yfir hafið;
vildi eg því mega biðja Lögberg
að síðustu, að vera svo vinsam-
legt, að bera nokkrum fornum
Borgfirðingum góða kveðju okk-
ar hjóna, svo sem Helga Johnson,
að Ingersolf; Magnúsi Einarssyni
að Sutherland; Sveini Sveinssyni
að Betel; Mrs. önnu ólafsson,
Ste. 1 Felix Apts., og Birni Jóns-
syni að Kirkjubrú.
Með innilegustu hamingjuðskum
yfir alt. Þorsteinn á Grund.
Kafli úr erindi flntt, flutt á heim-
ilisiðnaðarsýningu á Þinghúsi Glœsi-
bœjarhreppi II. ágúst, s. I.
------Sú alda gengur nú yfir, að
fólk vill ekki klæðast heimagjörð-
um ullarflíkum, þó hægt væri að
framleiða þær á heimilunum. Má
vera, að það dragi nokkuð úr fram-
leiðslu þeirra hluta ásarnt fólksfæð-
inni, sem sverfur mjög að. Silki-
varningur búðanna laðar og lokkar.
Og ekki er hægt að bera á móti því,
að áferðarfallegri eru silldsokkarn-
ir en miðlungi vel unnir islenzkir
ullarsokkar. En með bættum heim
ilisiðnaði ætti að vera hægt að bjóða
útlendu framleiðslunni byrginn.
Það er eitt af þjóðarmeinunum
þessi undur og ósköp, sem keypt
eru af útlendum næffötum, sokk-
um og svo mörgu öðru, sein hægt
væri að framleiða í landinu sjálfu.
Fyrir þá, sem lolir og
magrir og veikburða eru
Fólki, sem er fölt og magurt og veik-
burCa mun þykja vænt um aC fræCast
um Nuga-Tone — meCaliC, sem eykur
blöCiO og gerir þaö rautt og heilbrigt.
Petta figæta meCal losar ltkamann viO
öþörf og skaCleg efni, sem orsakast af
hægCaieysi, en sem aftur orsaka mikil
ðþægindi, sem vel er hægt að komast
hjá: Nuga-Tone styrkir Ifffærin, gefur
þér betri matarlyst, læknar meltingar-
leysi, eyCir gasi í maganum, læknar
nýrna og blöCru sjúkdðma og öll önn-
ur þvtlfk veikindi.
Eftir að þú hefir tekið inn Nuga-
Tone bara nokkra daga fer þér strax
að ltða betur, þú sefur vel á nðttunni
og ferð á fætur frískur og áhugasam-
ur. Pú getur alstaðar fengiC Nuga-
Tone þar sem meðul eru seld. Ef lyf-
salinn hefir það ekki við hendina, þá
láttu hann útvega þér það frá heild-
söluhúsinu.
Það fer sjálfsagt margt forgörð-
um hjá okkur á heúnilunum, sem
hægt væri að nota til nokkurs, ef
. . ... maður kynni þau tök að láta “hvern
með mesta moti siðastliðið vor og hlut til nokkurs duga;“ Eg hefi 0ft
hugsað um það á haustin, þegar
þessi kynstur fallast til af beinum,
að leitt væri að geta ekki notað þau
til annars en eldsneytis og síðan til
getið um.
haust dó
Fréttabréf
Vogar, 8. jan. 1930.
Kæri vinur, Einar P. Jónsson.
Eg óska þér góðs á árinu ný-
byrjaða. Það er langt síðau eg
ætláði að senda þér línu, sem þú
gætir látið í blaðið, en eg er ætíð
daufur til að hugsa og skrifa
skammdeginu. Hér ber líka svo
lítið til tíðinda, sem frásagna sé
vert.
Húsbruni varð hér í gærmorg-
un. fbúðarhús George iSeals
brann til kaldra kola, og varð
litlu bjargað af innanhússmun-
um. Fatnaður og vetrarforði
brann að mestu leyti. Hafði kvikn-
að út frá ofnpipu; en neðan i
þakinu var margfaldur pappír,
sem eldurinn flaug eftir á svip-
stundu, svo húsið var alelda áður
en mannhjálp kom. Húsbóndinn
einn heima af karlmönnum, og gat
lítið aðhafst fyr en hjálp fékst.
Skaðinn er tilfinnanlegur, því
kalla má að Seals sé frumbýling-
ur. Að sönnu kom hann hingað
fyrir 20 árum, og tók land þetta
rétt við Vogar pósthús, og bjó þar
, j nokkur ár. En vorið 1914 fór
arangurinn. Fyrir hann heim til Englands með fjöl-
skyldu sina, að vitja ættftigja
þeirra hjóna, og bjóst við að
verða árlangt í burtu. En þá skall
stríðið á, svo .farbann var lagt á
alla brezka þegna. Þegar stríð-
inu lauk, leyfði efnahagur hans
ekki heimfðr, og svo mun hafa
verið þar til fyrir rúmu ári síðan.
Þá voru bðrn hans yaxin svo, að
þau munu hafa getað hjálpað með
farareyri. Þetta fólk. er sparsamt
og iðjusamt, og því liklegt til að
bjargast betur en fjöldinn af lönd-
um þeirra, sem hingað koma nú
á síðustu árum.
Ekkert nýtt annað. Heilsufar
í bezta lagi. Fiskiveiðar með lak-
asta móti, enda var bezti tíminn
liðinn, þegar hægt var að byrja.
Köld tíð nú um tíma, nema nokkra
daga niilli hátíðanna.
Guðm. Jónsson.
fara sífelt vaxandi. Hafa æði-
margir bændur sléttað heila dag-
sláttu og þar yfir, aðeins með
heimamönnum og hestafli.
Á nýafstöðnum fundi í Búnað-
arfélagi) Þistilfjarðar, var sam-
þykt að káupa dráttarvél á kom-
andi vori, í sambandi við Lang-
nesinga og í félagi við sveitirnar
innan Axarfjarðarheiðar, en þó
er enn ókunnugt um vilja hinna
síðarnefndu í þessu máli. Alment
búast menn þó við, að vélin verði
keypt. Einnig var ákveðið á sama
fundi, að byggja sex safnþrær í
Þistilfirði og sennilega verða ekki
bygðar færri á Langanesi.
Fiskafli var góður við Langa-
nes í sumar, stórir vélbátar fengu
alt að 300 skpd. en trillubátar 100
til 120 skpd. Enn er nógur fisk-
ur við nesið og aflats vel, þegar
gefur.
Mikill munur þykir nú á land-
helgisgæzlunni og til hins betra.
Síðastliðinn vetur, einkum í fyrra
vetur, voru botnvörpungar sífelt
að veiðum innan landhelgi, en nú
sést það varla. Áræðni til land-
helgisveiða hefir minkað vegna
árvekni varðskipanna.
Svo lítið sést hér af rjúpum, að
jafnvel gangnamenn sáu aðeins 6
til 8 rjúpur í heilum göngum.
Þykir það nú eins og önnur ný-
lunda, að sjá rjúpu.
Refir hafa lítið verið skotnir
enn og er þó gríðarmikið af þeim,
enda þess orðið vart, að þeir hafi
bitið fé. —
Fegurðarsamkepni
Eftir Ingibjörgu Ólafsson.
þarfa, sé gerSur með öllu óhæfur
til neyzlu á sama eða líkan hátt og
þegar hefir verið gert með spiritus
í áttavitum skipa.
c) Að réttur sá, er lögreglustjór-
um er fenginn i hendur til að veita
félögum eða einstaklingum leyfi til
að hafa vín eða aðra áfenga drykki
um hönd í samkvæmum, hverju
nafni sem nefnist, á opinberum
stöðum eða undir beru lofti, sé
numinn úr gildi skilyrðislaust.
v 2. Umdæjnisstúkuþingið felur
Framkvæmdarnefndinni að semja
og senda lögreglustjórum í umdæm-
inu áskorun þess efnis, að þeir sjái
svo um að núgildandi lögum og lög-
reglusamþyktum sé framfylgt að
því er snertir lögreglueftirlit með
ölvuðum mönnum á opinberum
stöðum, samkomum i kaupstöðum
eða til sveita, eða annarstaðar á al
mannafæri, og að öllum sektará-
hænsnafóðurs. Nýskeð heyrði eg kvæÖum fyrir slík brot sé hlífðar-
merka konu úr Reykjavík segja frá , laust framfylgt, hver sem hlut á að
Fýrir nokkru síðan sá eg aug-
lýsingu í íslenzku blaði með þess-
ari yfirskrift. Eg gat varla trú-
að minum eigin augum, þegar eg
las auglýsinguna og sá, að stúlk-
um “um alt land” var boðið, af
einhverri tóbaksbúð í Reykjavík,
að taka þátt í svonefndri fegurð
arsamkepiji. Verðlaununum á að
útbýta á Alþingishátíðinni!
Eftir hverri mynd, (sem stúlk-
urnar senda af sér) verða gerð-
ar að minsta kosti 1000 ljósmynd-
ir . . . . og dreift út með Teofani
cigarettum.”
Eg geng út frá þvi sem gefnu
að þeir, sem stjórna þessari tó-
baksverzlun, hafi ekki hugsað út
út 1, hversu ósæmilegt það er, að
bjóða íslenzkum stúlkum þetta
þeir gera þeim svo lágt undir
höfði með þessu, að varla er hægt
að sýna þeim mejiri óvirðingu
Eg veit vel, að þetta er ekki eins
dæmi, fegurðarsamkepni á sér
stað enn þá í nokkrum löndum, —
en hún er víða bönnuð af yfir-
völdunum, bæði vegna þess, að
hugsandi konum og körlum finst
það vera svo mikil niðurlæging
fyrir ungar stúlkur, að halda
sýningu á sér eins og skepnum
sem sýndar eru til sölu, — og svc
hafa margar af þeim stúlkum, sem
hafa unnið verðlaun, ratað í ýms-
ar raunir vegna áleitni ósiðsamra
karlmanna.
Af Langanesi 6. des.
Til Gunnólfsvíkur kom í sum-
ar hr. Sigurður Thoroddsen verk-
fræðingur, til þess að mæla fyrir
hafnarbótum og gera kostnaðar-
áætlun þar að lútandi. Hefir hann
nú sent uppdrátt af hinum fyrir-
hugaða garði og áætlar kostn-
að við hafnarbæturnar ca. tutt-
ugu þúsund og fimm hundruð
krónur.
Talsvert hefir borið hér á bráða-
fári í sauðfé, þrátt fyrir ítrekað-
ar bólusetningar.
Tíðarfar hefir að undanförnu
verið afar erfitt og óhagstætt.
því, að hún hefði fengið jólagjof
frá Finnlandi á næstliðnum jólum.
Var það hreindýrskjálki. Hann var
heill og óskaddaður að sjá, en samt
var búið að gjöra úr honum nál-
hús. Benti hún á að vafalaust
mætti fara eins með kindakjálka.
Sjálfsagt mætti líka nota leggina til
ýmsra hluta. Við, sem erum alin
upp í sveit, munum vel leikföng
bernskuáranna. Þau voru ekki út-
lent glingur, sem kostuðu mikið og
entust varla dægur l&ngt. Leggir,
völur, kjálkar og horn fengust fyr-
ir ekki neitt og voru falleg leikföng
og haldgóð. Þá eru skinnin öll,
sem fallast tíl á heimilunum. Eg
tala ekki um þau skinn, sem eru
verzlunarvara éins og þau koma
fýfír. Skinnin af Öllúftr húsdýrum
olfkár, stðrum og sthkOm, geta ver-
ið falleg og mikils yjrði, ef rétt er
með þau farið. Leið^eining er í ii.
árg. Hlínar um það, hvernig fara
eigi með skinnavöru., Þá er hross-
hárið fallegt og haTdgott. Margt
má gjöra úr því fleirá en reipi t. d.
gjarðir, dyrámottur og fl. Horn,
nautgriparína má bnika til ýmsra
hluta eins og kunnugt er, í spæni,
skeiðar, fatasnaga, o, s. frv. Úr
íslenzka birkinu má sniíða ýms hús-
gögn. Úr jurtunum, sem spretta
vð fætur okkar, má lita margbreytta
liti og fagra. Og ekki er ósennilegt
að lyfgrös við hinum mörgu mein-
um mannanna, séu víðar en nokk-
urn grunar. Svona mætti legi telja.
Mikils væri vert að geta hagnýtt sér
alt, sem fyrir hendi liggur. Ein-
hverntíma hefði þótt ótrúlegt, að
hægt væri að búa til skartgripi úr
síaldarhreistri. Síðar meir verður
máske á svipaðan hátt hægt að not'
máli; ennfremur að nákvæmt lög-
reglueftirlit sé haft með opinberum
stöðum, hverju nafni sem nefnast
þar sem ástæða er til að ætla aS á-
fengislögunum eða samþykturh, er
snerta áfengismálið, á einhvern hétt
sé misboðið; og að útsölustaðir á-
fengisverzlunar ríkisins einnig séu
undir nákvæmu eftirliti.
—Dagur.
Vanþroski barna
og framtíð menningarinnar.
Dr. A. F. Tregold heitir einn
af helztu læknum Englands og
er víðfrægur fyrir ýmsar rann
sóknir sínar á óheilbrigðu eða
ófujlkotnnu. sájarlífi og fábjána
hætti og vanþroska. En það er
viðfangsefni, sem nú veldur
mönnum vaxandi áhyggjum víða
um lönd. Dr. Tredgold hefir rit-
að um þessi efni merkar bækur og
margar greinar. Nýlega skrifaði
hann t. d. um þetta í “British
Medieal Journal” og er heldur
svartsýnn á framtíðina. Hann
telur það hið mesta alvörumál
að mannfjölgunin verði nú mest
úr dreggjum þjóðfélagsins og sé
slíkt staðreynd í Bretlandi. Fæð
ingum fer hlutfallslega örar
fækkandi hjá mentaðra og dug-
legra fólkinu, en hjá hinu og get-
ur slíkt ekki haft aðrar afleiðing-
ar en þærí, að menning og dugnað-
ur þverri. Læknaskoðun á ensk-
um skóíabörnum hefir sýnt það,
að sjöttungur þeirra að minsta
1 enskum blöðum er ekki lltið
talað um þetta, núna sem stend-
ur, — og það er búist við því, að
yfirvöldin skerist í leikinn. Þessa
síðustu mánuði hafa tveir at
burðir átt sér stað innan vébanda
enska ríkisins, sem hafa gert það
að 'verkum, aó fólk krefst þesa,- að
lessi óhæfa sé bðnnuð.
Ung stúlka skaut sig nýlega á
skrifstofu nafnkends málafærslu-
manns í Ástralíu. Hún hafði tek-
ið þátt í fegurðarsamkepni og
unnið verðlaun. Síðan var henni
skipað á bekk með vændiskonum
i áliti karlmanna. Blöðin segja:
að hún, hafi verið góð og heiðar-
leg etúlka, — en að áleitni ósið-
samra karlmanna hafi (eftir að
hún vann verðlauninþ drifið hana
í dauðann.
Hérna í Lundúnum var stúlka
tekin föst fyrir þjófnað í vikunni
sem leið, — og dæmd i þriggja
mánaða fangélsi. Móðir hennai
sagði réttinum, að dóttir hennar
hefði verið í alla staði ráðvönd
og látlaus stúlka, — en að þetta
breyttist eftir að hún hafði unnið
verðlaun í fegurðar samkepni
Hégómagirnd hennar vaknaði, og
hún fór að stela kjólum úr búð-
inni þar sem hún vann.
“Bara ég hefði ekki gert þetta,’
sagði hún grátandi við dómar-
ann. Nú situr þessi vesalings-
stúlka í fangelsi.
Dómarinn sagðist verða að
dæma hana eftir lögunum, — en
að hann sæi vel, að orsökin til ó-
gæfu hennar væru fegurðarverð-
launin.
Mörg hörð orð eru nú töluð
hérna i borginni í garð þeirra
sem sýna ungnra stúlkum þá lít-
ilsvirðingu, að efna til þesshátt-
ar samkepni.
Hvað finst íslendingum? Væri
ekki bezt að banna þetta fargan
áður en ilt hefir hlotist af því
Eg skora á íslenzkar konur, að
hlutast til um, að þessi óhæfa eigi
sér ekki stað á Alþingishátíðinni
p.t. Lundúnaborg, 5. nóv. 1929.
Ingibjörg ólafsson.
—Lögrétta.
Nýtt Islenzkt Bakarí
á homi SARGENT og McGEE stræta, opna eg undirrit-
aður laugardaginn 18. þ.m., kl. 8 f.m. Þar verða á boðstólum
allar íslenzkar brauð- og kökutegundir, svo sem rúgbrauð,
sigtibrauð, kringlur og tvíbökur, o. fl., jólakökur, Vínarbrauð,
rjómakökur og tertur, rúllutertur og margar fleiri köku- og
brauðtegundir. Alt nákvæmlega lagað eins og heima í Reykja-
vík á íslandi, og margir vita, að það er með vönduðustu bakn-
ingum í heimi. — Gjörið svo vel og komið, allir landar, og
reynið mínar brauð- og kökutegundir.
Virðingarfylst,
P. JOHNSON,
A homi Sargent og McGee.
kosti er andlega eða líkamlegt
færaaltþað, sem nú þykir til einskis 6fær til ^ss að geta haft skyn
nytt,
Nýtnin er dygð. Dygðin birtist í
svo mörgum myndum að hana er
allstaðar að finna. En það er eins
með dygina og með fegurð náttúr-
unnar. Það hafa ekki allir auga
fyrir fegurð náttúrunnar, þó hún
blasi við í hverju spori. Og það
eru ekki allir fundvísir á dygðina,
Norðan stórhríðar og miklar frostJ hann sé alstaðar að finna. Og
hörkur. Hagleysi er mikið 0g nu vii eS bi(5ja alla þá, sem mál mitt
heyra, að vinna einhverja hluti
næsta vetur úr því efni, sem hverj
vart
Vestur-ís-
sumstaðar liggur við jarðbönn-
um. Margir hestar komnir á hús
og menn farnir að taka lömb.
Á Þórshöfn hefir verið fiskirí í
alt haust, þegar á sjó gefur. Afli
2—5 skpd. á bát í róðri. Menn
telja, að meiri fiskur sé fyrir
norðan Langanes nú, en verið hafi
í sumar. Margir botnvörpungar
eru út af nesinu.
um einum hentar bezt. Eg veit að
allir geta af mörkum látið til sýn-
ingar, því hagleikatm er alstaðar að
finna eins og dygðina.----------
Guðrún Jóhannsdóttir.
—Dagur. Ásláksstöðum.
Á haustþingi Umdæmisstúkunn-
ar nr. 5, sem haldið var hér í bærí-
Heilsufar manna er sæmilegt um úagana 15-. og 17. nóv. voru m.
a. eftirfarandi till. samþyktar:
1. Þingið skorar á frafnkvæmd-
arnefnd sína að hlutast til um við
Framkvæmdarnefnd Stórstúku ís-
yfirleitt. Engar farsóttir._______Vísir.
Reykjavík, 9. des. 1929.
Sigurjón Pétursson ætlar að
halda Vesturdslenzka hátíð á ÁIa-|lands’ aS hun síái svo um> a® fyrir
næsta Alþingi liggi frumvörp til
laga, er bæti úr vöntun á núgildandi
áfengilögum; viljurn vér í því sam-
bandi sérstaklega benda á eftirfar-
andi atriði: - ,
a) Að takmarkaöur sé innflutn-
I ingur, tilbúningur og sala á áfeng-
fossi þ. 22. júní næsta sumar. Þar
á að .verða margt tii skemtunar.
—ísland.
Reykjavík, 12. des. 1929.
Aftaka veður gerðí aðfaranótt
þótt merkar séu margar. Menn
þ. m. fyrir Suðausturlandi, og “‘fe“‘> ? .“1ý“8, hafa lagt of ríka áherzlu á ytri
“ ’ 8 um kokudropum, og að eftirht se
2.
fylgdi krapahríð. Er það eitt hið haft með sölu þeirra birgða, sem
mesta hvassviðri, er menn muna fyrirliggjandi kunna.að vera í land-
og olli talsverðu tjóni í Mýrualn- inu.
um allvíða. í Vík rauk hálft þak b) Að brenzluspíritus og annar
af barnaskólanum, á Reyni fauk spiritus eða spiritusblanda, sem
heyhlaða og nokkuð af heyi, og notaður er til iðnaðar eða annara
samleg not af venjulegri fræðslu.
í Bretlandi eru ekki færri en 600-
þúsund börn, sem eru aftur úr að
hæfileikum og úr hópi þeirra koma
árlega 50 þúsund nýir, ófærir
yerkamenn, sem gera iðnaðinn
verri en hann var og auka at-
vinnuleysið, glæpina og eymdina.
Heilsgrigðisskýrslr sýna það, að
á einu ári eru veikindi í Englandi
og Wales á borð við það, að 26%
miljón vinnudaga færu forgörð-
um. Rannsókn á ea. 2% miljón
herskyldra manna á árinu 1918,
sýndi það, að einungis þriðjung-
ur þeirra gat talist algerlega hæf-
ur og heilbrigður. Árið 1906 sýndi
rannsókn að 4.6 af þúsundi íbú-
anna voru andlega vanþroska, eða
150 þús. í Englandi og Wales. En
nefnd, sem rannsakaði þetta rétt
nýlega, komst að því, að nú væru
8 af þúsundi, eða 314 þús. andlega
vanþroska. Að nokkru leyti er
hækkunin talin koma af þvi, að at-
hugun er nákvæmari og strangari
nú en þá, en hins vegar dylst það
ekki, að andlegur vanþroski fer i
vöxt. Sannleikurinn er sá, að
heilbrigðis- og mentunarráðstaf-
anir einar eru ekki nægilegar,
aðstöður, of litlar á meðfætt,
innra eðli. En það er einmitt á
því, á kynstofninum og kyngöfg-
inni, sem alt veltur fyrst og fremst,
segja nú margir fræðimenn. —
Lögr.
----MARTIN & CO.---------
Áður en vöruskrá er samin
KJÖLA-SALA
Mikil verðlœkkun
og allra
hœgustu borgunarskilmálar
fyrir aÖeins
\
Niðurborgun
og 20 vikur til að borga afganginn getið* þér
fengiS hvaða kjól sem er i bútS vorri, sem
kostar alt a8 $25.00
Kjólar
Stórkostlegt úrval hvað snertir gerðir, liti og stærðir.
Vanaverð alt að $24.75
færðir niður i
$12.75
Vanaverö alt að $35.00
færðir niður í
$19.75
VORAR
klœðis og fur yfirhafnir
eru seldar með afarmiklum afslætti
Búðin opin á laugardagskveldum til kl. 10
MARTIN
Easy Payments Ltd.
2nd Floor. Winnipeg Piano Bldg., Portage and Hargrave.