Lögberg - 20.03.1930, Blaðsíða 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 20. MARZ 1930.
Bla. 7.
Skórœgkt á Islandi
Saga eftir J. J. Myres,
Mountain, N.D., 1929.
En hún
hægðinni:
sagði bara
“Það eru
með sömu Hvernig Bæta Skal Matarlyst
til önnur Og Meltingarleysi.
ingu þína, þó hún kæmi seint, Hafði bakverk og
mælti hun og brosti, og hélt svo - - - ®
um stað.”
Svona var hún dæmalaus.
eg var ekki af baki dottinn.
“Og mmma þín
sagt þér þetta.”
“Já, og eg veit að
skrökvar aldrei að mér.’
hepnaðist sem allra bezt.
Við Sigga vorum að leika okk-
ur. Við vorum jafn-gömul. Bæði
fædd sama daginn og höfðum
ætíð leikið okkur saman frá því
eg fyrst man eftir mér. Mér
fanst nærri því, að hún vera syst-
ir mín. Hún sagðist líka vera
það. En þá vissi eg, að hún var
bara að skrökva. En hún bara
stappaði niður fætinum og sagð-
ist vera að segja satt. Til hvers
var það, að rífast við hana Siggu?
Hún sagðist hvort sem var alt af
vera að segja satt. Stundum þeg-
ar eg hélt hún væri að skrökva,
fór eg til mömmu og spurði hana
um það, því henni mátti eg þó
trúa. En eg fékk vanalega sama
svarið:
“Þetta,, barnið mitt, er djúpur
sannleikur, sem að þú skilur ekki
fyr en árin og reynslan færast
yfir þig. En hún Sigga veit það.
Bíddu, barnið mitt, þú ert of ung-
ur til þess að það sé hægt að út-
skýra þetta fyrir þér. En Sigga
veit það.”
Þá var nú erfitt að brúka þol-
inmæði. Hún vissi þó að við
Sigga vorum jafn-gömul. Þetta
leit þó vel út. Mamma var í fé-
lagi með Siggu. Ætti ekki hver
karlmaður að reiðast slíku? En
samt vissi eg, að þær voru báðar
að segja satt. Og það voru vand-
ræðin. Einn dag gekk þetta þó
of langt.
Af sléttunni stóru fyrir austan
Mountain, þar sem við Sigga vor-
um að leika okkur, var gott út-
sýni vestur í fjðllin. Og þau voru
svo framúrskarandi yndisleg,
þennan góða veðurdag, að eg gat
ekki að því gert að hafa orð á því,
hvað þau væru falleg. Og þá
byrjaði nú ballið.
Sigga fór enn þá einu sinni aðlvænt Um hann.
skrökva. Hún var bara fædd með
þessum ósköpum. Það var svo
sem auðséð, að hún gat ekki að
þessu gert. Hún var aldrei sak-
leysislegri en einmitt þegar hún
stappaði niður fætinum og sýnd-
ist skrökva sem mest. Og nú sagði
hún svo hróðug:
“Já, þessi fjöll eru falleg. Og
veiztu það, Jói, að þau eru á rétt-
um stað?” — Eins og það hefði
nokkurn tma verið nokkur minsti
vafi á því. Svo bætti hún við: ”En
veiztu það, Jól, að það eru til
önnur fjöll, sem eru ljót og eru á
röngum stað?”
Hvað gat eg nú sagt við þessum
barnaskap? Eitthvað varð þó að
segja. Svo eg náttúrlega sagði
rétt hreinskilnislega, það sem eg
vissi að var satt. Og mér varð
að orði: “Ógn ert þú vitlaus,
Sigga. Eg er viss um að guð hef
ir aldrei skapað lygnari skepnu
en þig.” En Sigga bara horfðí á
mig með meðaumkvunarsvip og
sagði svo einlægnislega og með
niestu þolinmæði: “Jói minn, af
af því eg segi þér satt, heldur þú
að eg skrökvi.” — Hvernig átti
eg að mæta þessu bulli? En
þetta sinn ásetti eg mér að láta
hana kenna á vísdómi mínum, sem
eg vissi að var mikill. Svo eg
spurði hana, hver hefði ' sagt
henni þetta. Og það stóð ekki á
svarinu:
“Mamma mín sagði mér það,
eg1 eg veit að það er satt.”
Nú sá eg tækifæri að jafna
reikninginn. Því hún bara trúði
þessu. Eg vissi betur, og hafði
líka sannanir, sem ekki var hægt
aið hrekja, og nú ætlaði eg ekki
að draga af því, sem til var.
Sigga átti það hvort sem var
^argfaldlega skilið, þó hún yrði
®ér til skammar. Svo eg leysti
^ara ofap af skjóðunni á þessa
leið:
“Sigga mín, hlustaðu nú bara á,
Eg
er búinn að fara með pabba
t'l St. Thomas, og það eru tutt-
UKU mílur. Það er svo langt, að
Það er ómögulegt fyrir þig að í-
mynda þék-, hvað langt það er.
Við fórum á stað klukkan þrjú
um morguninn, og þó við færum
alt sem uxarnir komust, vorum við
ekki komnir heim fyr en klukkan
ellefu um kvöldið. Og þú veizt,
að eg ferðaðaist alt þetta, og eg
®á engin önnur fjöll en þessi. Og
sá þau ekki, vegna þess þau
v°ru ekki til. Þú hefir aldrei
komið lengra að heiman en til
Mountain, og einu sinni til
Garðar. Það er ekki að búast við| an okkur öll.
a® þú vitir mikið um fjöll, aum-
'uginn.”
Og nú var mín röksemdaleiðsla
a enda. Nú vissi eg líka, að
Sigga var búin að tapa þessu
ísland heldur áfram að vera
draumland þitt. En eg fer að
! vakna upp frá mínum draumum.1
fjöll, sem eru bæði ljót og á röng- í öllum sveitum og borgum, erláfram: “Nú öfunda eg þig, því
margt fólk, sem á Nuga-Tone betri
heilsu og meiri krafta að þakka.
Sumir höfðu litla matarlyst og lé-
Eg lega meltingu, gas og uppþembu í|
hafði ráð undir hverju rifi. Enda maganum, eða nýrna og hlöðru-, Og hér er eg búin að vera
hnrfti mi á hvi að halda svo veiki’ Aðrir voru taugaveiklað'ir lengi, til þess að Ameríka verði
þurfti eg nu a þvi að halda, svo Qg áttu bá?t með svefn 0R höfðu 1
mér varð að orði: yfirleitt slæma heilsu, alt vegna,
“Jæja Sigga mín. Hváð ætlar t>ess> að kægðirnar voru tregar og, um að það fari fyrir mér líkt og
, , _ ’ lóholl efni söfnuðust fyrir. — -*— —1—1 - ---'-------
þu að gera við þau fjoll. j Nuga-Tone læknar fljótt hægða-
“Færa þau,” sagði Sigga. • leysi, og þar með losast líkaminn
“Með hverju ætlar þú að færa hin óhollu efni, styrkir líffæx-
m og bætir yfirleitt storkostlega.
Pau • Reyndu Nuga-Tone noþkra daga
“Með trú,” sagði Sigga. 0g findu þann mikla mun, sem á
hefir líklega keilsu þinni verður. Þú færð Nuga-
Tone allstaðar þar sem meðul eru
seld. Ef lyfsalinn hefir það ekki
mamma við hendina, þá láttu hann útvega
það í heildsölunni.
blöðrusjúkdóm
Maður í Saskatchewan Notar
Dodd’s Kidney Pills.
Fréttabréf
úr Suður-Þingeyjarsýslu.
4. febrúar 1930.
Hautstíðin var mjög vond hér
fyrir norðan, ýmist krapahríðar
of Mr. Anton H. Exner Batnaði Eftir og úrkomur eða kuldastormar af j
að hafa tekið úr sex öskjum. ! suðri og hörkuél. Þann 7. okt. j
hrædd Killay, Sask., 15. marz (einka- j var stórVfðri á norðvestan og rok- j
skeyti) ' drif á sjó. Eftir það var tíðin1
“Fyrir eitthvað sjo til atta arum , , . |
J ■ «1+ /\afiíf Air nm vetumætur
Og vorum við öll hissa á því. ------
stelp-i onnrpstnr mex1 loftBkeyti. En er það þá ekkert hafa verj5 notaðar í Canada í alt endur, eru því um 100 manns þar göSan árangur. oft hefir það komis
mátt SÍgri®Ur’ ,P .. „ fleira?” að hálfri öld. Það sýnir bezt, hve alls með kennurum og þjónustu- *** aS fsiki hefir batnaS af Þeesu.
hægð, “í marga roánuði er eg ao , , hevar verstu . , . . . , meðaU ©ftir fáa daga, þar sem bll önnur
K ---- 1 agætar þær eru peg&r ™ fólki, og má nærn geta, að þar mesöi hafa brugSist.
nýrna-s j ukdoma oer
svo sem bakverkur,
dómur og þvagteppa
“Jæja,” sagði eg, “þa skal e2'gýndigt ekkl taka það nærri sér.
segja þér nokkuð, sem eg veit.
Þú ert ljótasta og versta
an, sem eg hefi séð. Og svo mau hægðj „j marga TOánuði er eg
þú leika þér ein með þína trú — búinn’ að vinna að því að upp.
“trú” sagði eg og gretti mig um fræða þjg starf mitt er a enda.
leið og eg gekk í burtu. Og það Þú átt að fermast á morgun.
síðasta, sem eg sá af Siggu, var Hvort gem þú trúir því eða ekki>
að hún var að gráta. En hvað hefi eg reynt að vera trúr þj6nn
gat eg gert að því? Eg hafði að- og gera mitt bezta. Mér þykir
eins gert skyldu mina. Og því ógköp vænt um ykkur ðll, Eg hefi
mátti hún ekki skæla? Hún var beðið fyrir ykkur af öllu hjarta.
ekki lík öðrum bðrnum. Hn eg finn ^zt sjálfur vanmátt
Nú fluttu foreldrar S’.ggu í minn_ óumræðilega j hefir mig
burtu, og eg sá hana sjaldan þar langað til þess> að geta gert þessu
til árið, sem við vorum fermd. verki fuiikomnari skil. Guð fyr-
Við gengum saman til spurninga irgefi mér ef eg hefi dregið mig
og gleymi eg aldrei hvað prestur- { hlé Þú gigríður, hefir verið
inn uppfræddi okkur af mikilli næmasta barnið og kunnað bezt.
móður minni: þetta verði hann- hafði‘ eg óþægileg’an blöðrusjúk-j alt af óstilt og um
ske útlegð. Hér eftir eigi eg ekk- dóm og þvagteppu,” sagði Mr. An-! gerði stórhríðar með mikilli veð-
ert land. En á eg ekki að skila ton H. Exner. “Eg hafði lika slæm- • urhœð> sem stóð
. , . , an bakverk, og gat varla gengið.1
emhverri kveðju. Vinur minn gaf mér tvær öskjur
“Jú, en þarftu að spyrja mig af Dodd’s Kidney Pills, eg keypti
hver hún er?” fjórar í viðbót, og mér batnaði|
“Nei, við þekkjurn bæði orðin alveg. Siðan fæ eg þrjár eða f^ð0.
, .. ’ , „ , . ar öskjur a hverju vori og eg hefi
; þrju. Þau duga, sagði hun og góða heilsu.» j
kvaddi- i Dodd’s Kidney 'Pills eru nýrna-
Svo kallaði hún um leið og hún meðal eingöngu. Þær hafa bein á- (
fór: hrif á nýrun, styrkja þau og gera >
.ow .. u . , ., bau fær um að hreinsa óholl
“Eg sendi þer emhvern tfma j£ublóðinU- Kidnev
efni
í þrjá daga.
Hlóð þá niður snjó í sumum sveit-
um. í nóvember gerði austan-
svakaveður og rigningar miklar,
svo upp kom þæmileg jörð og
varð autt við sjávarsíðuna. Síðan
hefir veðráttan verið óstilt og
umhleypingasöm alt til ársloka.
Á alþýðuskólanum á Laugum
Dodd’s Kidney Pills eru 5 vetur milli 70 80 nem'
Ef þú hefir
GIGT
Þá Kliptu Þetta Úr Blaðinu.
175C. askja ókeypis fyrir hvern
sem líður.
| I Syracusa, N. Y. hefir meðal verið
fundið, sem fjöldi manna segir að hafi
íslandi, þá gleymdu því ekkil
hvers þau helzt þarfnast með.”
“Já, eg mun reyna að leggja
fram minn skerf. Vrtu sæll, Jói.”
“Sæl, Sigga.”
Framh.
ma nærn
blöðrusjúk- er fjörugt heimilislíf,
I
þar sem
pað hjálpar til að losna við óholl og
óþörf efni, sem setjast að í likamanum
I svo margt ungt fólk er sarnan orsaka veikindi. pað örfar liffærin,
komið. ÞÓ virðist vera haldið þar svo sem llfrina Og- gallið og eyðir þeim
. , . . . . kalkefnum, sem setjast i blóðið og
. nar uppi h:nni Pry311®^8111 re»lu 1 varna því að blóðrásin verði eðlileg.
syning • hvivetna> og fær Arnór skóla- petta meðal eyðir verkjunum og kemur
alúð og vandvirkni. Það var eins
og að hann væri alt af að sjá eft-
ir, að geta ekki gert meira fyrir
okkur. Meiri samvizkusemi, nær-
Og skaparinn hefir blessað þigj
hinni prýðilegustu' reglu í
að gera hluti til
Treystum vér því, að allir góðir stj6ri ágætt orð fyrir s1cólastjórn heiisunni i gött íag.
menn, karlar sem konur, bregðist _ Un(rmennafélatr starfar í , petta meðal- sem Mr' ®elano fann
' vel við þeirri beiðm, leggi mai) skólanum Haldið er upp á af- hans hefir komið með það tii Canada
þessu lið í orði og vefki, láti ekki , . áirætismanna íslenzku og býður öllum’ 8em Uða af BÍBt 75
; , , ... . nn mæl1 ymsra agætismanna lSienzxu centa öskju af þessu meðali ókeypis
, a ser standa, en neijist þjóðarinnar, er þá lesið upp eftir rétt tii að reyna það. Mr. Deiano
þegar um skipulegan Og stefnu- & e{ um skáld rithofunda er segir: “Til að lækna gigt, hVhð lang-
c i. „a,TA otmirnrin * vinn og vond, sem hún kann ao hafa
fastan und.rbunm^, S y g a$ ræga> haldnar ræður Og* sung- veriö, þá. skal ég senda y(5ur öskjur af
verði landsmönnum til sóma á all- j vetur hefir verið minst á hessu meðaii sem kostar 75e, ókeypis,
Þar sem hentugt húsnæði er nú an hátt. —• Ef sýningin tekstvel. þennan hátt j^irra Einars Jóns- Bkerið^úr þessa auglý^ngu og’sendið
sonar myndhöggvara Og Alberts °8S hana með nafni yðar og utanáskrift.
_ , , ,, . . Ef yður þóknast getið þér sent oss lOc
Thorvldsens (í sama sinn), og til a6 borga póstgjaidið.
Landsýning á heimilis-
iðnaði í Reykjavík
1930
fengið fyrir sýningu (Mentaskól- þá styður hún að því, að heima
,'inn), hefir Heimilisiðnaðarfélag vinnunni eykst álit, heimagerðir
með vitsmunum, sem hafa 2ert.íslands akveðið að gangast fyrir hlutir verða meira notaðir til
þig færa til að svara oft fyrir hin
börnin. Þessum miklu hæfileik-
gætni, og langlundargeð hefi eg um fylgir mikill vandi. Því guð
aldrei síðan mætt. Og þá vantaði ætlast til> að þu brúkir þá með-
ekki mentun hans og hæfileika, bræðrum þínum til gagns, sjálfri
því hann var einn sá mesti vit- þér t,;l sóma og honum til dýrðar.
maður, |,sem Vesturlíslendingar yiltu reyna að gjöra þetta, Sig-
hafa átt. I riður?”
Víst var um það, að okkur ferm-1 „Já> sagði hún hátt og gjdrt”
ingarbörnunum þótti öllum mjög Pregínr tók nú upp vasaklút
Og honum sýnd- sinn og fér að þurka sér um
ist þykja jafnvel vænna um oxk- augun. Sneri hann sér frá okk-
ur. Hann vann svo trúlega að ur a meðan. Það var eins og það
því, ab uppfræða okkur, að það tæki hann svo lengi.
var sem líf hans lægi við að það “Sigga mín,” sagði hann svo.
“Það lá við, að eg ætlaði ekki að
Sigga kunni bezt af okkur börn- hafa þrek til þess að kalla þig
unum. Aldrei þurfti að minna hér upp. Það meinar kannske
hana á í kverinu, biblíusögunum ekki mikið til þin> en augu trdar-
eða sálmunum. Það stóð aldrei innar sjá langt. Má eg leggja
á svari hjá henni. Það var æfin- hondina á höfuðið á þér?”
lega við hendina. En ekki líkaðij „Já>” sagði hún, “mig langar
prestinum æfinlega svör hennar. til ^33.”
Þau voru oft býsna einkennileg Hann lagði sv0 höndina á höf-
°g fáheyrð. Og ekki ætíð í miklu ’ uðið á henni og horfði upp. Sagði
samræmi við það, sem hann var svo með hægð en áherzlu, sem
að segja henni. Reyndi hann eg gleymi seint
stundum )ið láta hana breytaj ‘<Drottinn, Guð, Himneski Fað-
svörum sínum. Aldrei hafði það ir> sem heyrir mannanna bænir,
neinn árangur. Samt, þegar hann j^grar þeir ákalla þig í einlægri
bað hana að útskýra hvað húnjtrú. Blessa þú þessa stúlku. Gef
meinti, var hann vanalega ánægð- þú henni þinn Heilaga Anda, og
ur, eða lét að minsta kosti þar þann kraft, sem þú einn getur
sitja. Þegar enginn annar veitt.
við
klæðnaðar og heimilisþarfa eftir
en áður. — Allar þjóðir leggja
nú hið mesta kapp á að búa að
sínu, þurfa sem minst að sækja
til annara þjóða. Það markmið
þurfum við líka að setja okkur,
íslendingar.
“Not’ð innlendar vörur” hljóm-
ar nú landshornanna á milli um
víða veröld. Menn nota innlendu
vörun'a af þjóðrækni, þó hún sé
ekki jafngóð hinni erlendu, en að
sjálfsögðu er alt kapp lagt á að
standast samkepnina með því að
vanda vöruna sem bezt.
Landssýningin 1930 á að sýna
hvað gera má með íslenzkum
höndum úr innlendu og útlendu
efni. Við þurfum ekki að kvíða
því, ef við leggjum okkur ír.im,
að íslenzk handavinna standi að
baki handavinnu annara þjóða;
hún stendur að ýmsu leyti frhmar.
Aðalatriðið er, að þeir, sem hlut
eiga að máli, séu samtaka, að
nefndirnar innan hverrar sýslu
vinni vel saman. Nokkur sýslu-
þ.
heimilisiðnaðarsýsningu í Reykja-
vík á komanda sumri.
Menn gera sér von um, að þátt-
taka verði almenn í sýningu þess-
ari, þar eða mörg héruð hafa bú-
ið sig undir landssýningu árum
saman. Síðastliðin 15 ár hafa.
fjölmargar stærri og smærri sýn-l
ingar verið haldnar víðsvegar um
land og þáttthka verið sæmilega
góð. Kvenfélaga- og ungmenna-
félaga sambönd hafa mestmegnis
gengist fyrir sýningum þessum,
en sumstaðar nefndir þær, sem
árið 1927 voru kosnar til að und-
irbúa þetta mál í hreppum lands-
ins.
Fyrsta héraðssýningin á öld-
inni var heimilisiðnaðarsýningin
á Breiðumýri í S.-Þingeyjarsýslu
1915. Síðan hafa héraðssýning-
ar verið haldnar á mörgum stöð-
um, og ber öllum saman um, að
þær hafi, ásamt hreppsýningun-
um, stórum aukið áhuga á heim-
ilisiðnaði í landinu. Af sýning-
um má margt læra. Þær eiga að
bæta smekk manna og marka
stefnu í
sýningar á heimilisiðnaði þarf að , . , ......
halda á 10 ára fresti, og er árið ha^a önnur gert ráðstafanir um, an úr londum á skammdegiskvðld-
að láta mann fylgja sýningar- um> hrið og snjókyngi er
Utanáskrift: F. H. Delano, 1814-B.,
húsmæðra- Mutual Llfe b1uk-. 455 Craig- st. w.,
Montreal, Canada. (Jet aðeins sent einn
starfa í hinu ( pakka í hvern stað.
DELANO’S
RHEUMATIC
CONQUEROR
Free
svo Einars H. Kvaran skálds
6. des. s.l. —Þá er
deildin tekin til
nýja húsi, sem bygt var í fyrra.!
Eru þar 14 námsmeyjar í vetur. I
Forstððukona þess skóla er Krist-
jna Pétursdóttir frá Gautlöndum,' ..
er hefir verið skólastýra Kvenna- þegar frettir voru vikur og jafn-
skólans á Blönduósi undanfarin vel mánuði að berast hingað
ár.. Annar kennari er Dagbjört norður_ Annars heyrist ekki
Gísladóttir frá Hofi i Svarfaðar- négu vel frá Reykjavík, vegna
dal. K^d er matreiðsla, vefnað- þess hve stoðin er kraftlítil. En
það breytist sjálfsagt stórkost-
ur, saumar 0. fl. Einnig taka nem
enur tíma í Alþýðuskólanum í
nokkrum námsgreinum. — Nú um
tíma fyrir nýárið hefir verið
haldið uppi námsskeiði eða kenslu
og æfingum í þjóðdönsum og viki-
vökum í báðum skólunum. Er það
lega til bantaðar, þegar hin nýja
stöð kemur.
Heilsufar hefir verið sæmilega
gott, þó hefir slæmt kvef gengið
í Húsavík og víðar. Nýlega er lát-
inn þar úr taugaveiki unglings-
félög hafa sýnt þann skilning á
vinnubrögðum. Lands- málinu að ætla nokkurt fé fil Þess stárlegt, að geta hlustað á söng
að létta nefndunum starfið. Þá og hljóðfæraslátt sunnan og aust
vel farið. að nú er verið að vekja piltur> Guðlaugur Valdimarsson.
til lífs aftur hina fornu dansa og Hefir lítið borið á taugaveiki í
vik-vaka. Húsavík nú um nokkur ár, en í
Móttökutækjum eru menn nú að vor gaus hún upp alt s eiml-
’koma sér upp sumstaðar, þótt Fiskafli hefir verið í Húsavík
'ekki sé það alment enn. Hin þegar hægt er að róa, en það hef-
ir veiftð afar sjajldan vegna ó<-
gæfta, það sem af er vetri. —■-
Vísir.
fyrstu í sveitunum voru sett upp
fyrri partinn í vetur, tvö í Bárð-
ardal og eitt í Reykjahverfi
(Þverá). Þykir mönnum það ný
^ Btenheyr það í nafni Drott-
gat svarað, var æfinlega leitað til ins vors og Frelsara, Jesú Krists.
Siggu, og var svarið æfinlega til. i Amen.”
Þeim bar þó furðu lítið á milli, j Næsta dag, á föstudaginn langa,
þangað til daginn áður en átti að vorum við öll fermd.
ferma. Eyddi þá presturinn ná-j Eg sá Siggu sjaldan eftir þetta.
lega öllum deginum í að spyrja En hlýtt: var mér í hug til henn-
og uppfræða okkur, og leggja ar# Árin liðu og eg varð fullorð-
okkur síðustu ehilræðin, sem hann inn. isvo giftist eg stúlku, sem
óskaði að við festum í huga. I ekki hát Sigga.
Hann var að tala um trú og^ En dag einn, þegar sízt varði,
spyrja Siggu úr kverinu og ritn-!kom sigga. Hún hafði ekki
ingargreinunum. Þá kom svar gleymt mer og sagðist nú vera
frá Siggu, sem okkur fanst öllum'komin til að kveðja, því hún væri
alveg óhæft. Prestur, lagði sam- að fara til íslands. Og sagðist
an bókina og horfði forviða á aldrei mundu koma til baka.
1930 því sjálfkjörið, enda vel við
eigandi á þessum tímamótum að
áthuga hvar við stöndum «í þessu
efni.
Þjóðin þarf að sjá þarna sem
skýrast og glegst mynd af at-
vinnubrögðum sínum, svo að hún
mann
mununum til Reykjavíkur á sinn úti fyrir og varla verður komist
kostnað, og er það mjög vel til milli bæja_ 0g þá ekki aiður) að
fallið, óskandi að sem flest sýslu- fá þæði yeðurskeyti og allskonar
félög eða félagasambönd sjái sér fróttir úr Reykjavík frá stððinni
fært að gera þetta. Ef ein þar Það er eitthvað annað, en
grein handavinnu einkennir hér-
aðið sérstaklega, væri vel við eig-
geti attað sig á, hvernig ástandið and- að það kæmi skýrt fram á
Borgið
Lögberg
Siggu. Síðan sagði hann við hana
með hægð:
“Þú meinar ekki þetta.”
írtskýrði hann svo grandgæfi-
lega atriðin, sem um var að ræða,
og sagði svo:
‘,Nú ætla eg að gefa þér tæki-
færi að svara spurningunni aft-
ur.”
En öll urðum við hissa, þegar
hún svaraði að eins:
PÞú heyrðir svar mitt
Hún var að flýta sér, og höfð-
um við því ekki tækifæri að tala
mikið saman. Hún var bara að
kveðja. Það var rétt að eg hafði
tíma til að segja:
“Eitt mátt þú þó til að gjöra
fyrir mig.”
“Já,” sagði hún, “en hvað er
það?”
‘'Það er nú hvorki meira né
minna, en að láta mig einhvern-
í tíma frétta frá þér.”
er og út frá því séð, hvað gera
þarf í framtíðinni. En aðkomu-
menn eiga að geta fengið hug-
mynd um íslenzk heimili með því
að skoða fjölbreytt handbragð
heimilismanna. Sýningin þarf að
leiða í ljós alt sem fyr og síðar
hefir einkent gott íslenzkt heim-i
ili og gefið því sinn sérkennilega
blæ, og hún þarf að gera það svo,1
landssýningunni.
Til þess að sýningin verði ekki j
of umfangsmikil, er gert ráð fyr- j
ir, að 12 munir verði til jafnað-'
ar sendir úr hverjum hreppi. Þó
má geta þess, ef um samstæður,
er að ræða, t. d. karla-, kvenna-
eða barnaklæðnað, þá telst það
sem eitt númer. Kaupstaðirnir
hafa sérdeildir, ef þeir óska.
að íslendingar finni, að henni lok- ,, . , - „ , ___.,
.................... . . | Munina ber að senda same'gln-,
An Angel Cake
[Engll kakan}
% bolli af smjöri, 2 bollar hvítur sykur, 1
bolli mjólk, 2 bollar Purity Flour, 2 teskeið-
ar bökunarduft, 1 bolli cornstarch, 7 eggja-
hvítur, 1 teskeið Vanilla.
Rjómi, smjör og sykur, einnig mjólk. hveiti
með bökunardufti, cornstarch, Vanilla og síð-
ast vel hrærðri eggjahvítu. Bakið þetta svo
við hægan eld i klukutíma. 250 gr.
Þér þurfið minna af “Purity” en vanalegu
hveiti úr linu hveitikorni, af því það er mal-
að úr úrvals hörðu vorhveiti.
sem samsvara
nafninu
fyrstu-” | “Já, það mun mér
“Getur þú þá ekkert breytt þvi ánægja að gjöra.”
inni, hvöt hjá sér til að gera heim-
ili sín þjóðlegri — íslenzkari að
útliti, og að þeir sjái, að heima-
vinnan megnar að gera heimilin
hlýleg og vistleg. Sem allra fjöl-
breyttust þarf sýningin að vera
’og engu síður karla en kvenna
vinna. Alt, sem nöfnum tjáir að
nefna til fatnaðar,', rúmfatnaðar
og híbýlabúnaðar, verkfæri, á-
vera sönn^höld og amboð, leikföng og skart-
Og til þess að segja eitthvað
né bætt það?” sgaði prestur.
“Nei,” sagði hún dálítið hærra'meira, bætti eg svo við
en þörf var á. j “Láttu það vera um einhver
Var nú auðsætt, að prestur. áhugamál, sem þér liggja þungt
þóttist í vanda staddur. Hann' á hjarta. Náttúrlega velferðar-
mál íslands. Þú veizt, hvað mig
þagði æði lengi, en sagði svo:
“Komdu, Sigga, og stattu hérnaj vantar.”
hjá mér. Eg þarf að tala við “Já,” segir hún. “Þú meínar,
þ’-K-” I við elskum bæði Island, jafnt, því
Við vissum öll, hvað þetta við ólumst bæði upp í fjarlægð-
meinti og kendum í brjósti um inni á sléttunum hérna á frum-
hana, að verða fyrir þessu. Við býlingsárunum ógleymanlegu. Og
höfðum tvisvar áður séð hann!eg ætti að skilja íslands-ást þína
gripir. Enginn má skorast und-
an að láta þann hlut á sýninguna
sem þeir, er skyn bera á þessa
hluti, telji sýningarhæfan. Þótt
hluturinn sé algengur að gerð og
útliti, getur hann engu að síður
verið ágætur sýningargripur. Það
þarf að sýna fleira en það, sem
er hárfínt og margbrotið að gerð. j
Ef á að sýna vinnubrögð lands-
manna eins og þau koma fyrir i
daglegu lífi þjóðarinnar, 0g óll-
um ber saman um, að svo eigi að
lega frá öllum hreppum hverrar
. sýslu fyrir milligöngu nefnda
] þeirra, sem kosnar eru í sýslunni
■ til að annast um þetta mál, en
ekki beint til landssýningarnefnd-
arinnar.
| Á sýninguna verður ekki tekið:
. 1. Kunstsaumaðar landslagsmynd-
I ir, 2. maskínuflos, 3. nýtízku silki-;
og flauelsmálning.
Búast má við mikilli sölu á
ýmsum smærri munum á sýning-
unni, og munum við rita yður
nánar um það síðar.
í Landssýningarnefndinni:
Halldóra Bjarnadóttir, form. M.
Júl. Magnús, ritari. Sigríður
Björnsdóttir, gjaldkeri; Guðrún
Pétursdóttir, Kristín V. Jacobson,
! Júlíana Sveinsdóttir, Þorbjörg
Bergmann.
Aths.—
Þetta skjal hefir oss verið sent
Sendið 30 cent
fyrir
Matreiðslubók
vora með 700
forskriftum.
Western Cenada Flour
Mills Co. Limited
Winnipeg - Calgary | ^
PURJTV
flouR
kalla ^vona á barn upp á gólfið betur, en flestir aðrir, og vita
til sín og tala við þau fyrir fram-jhvað þig vantar að fræðast um.jþurfum í þessu sem öðru, að koma sýningarnefndarinnar,
vera, þá vitum við öll, að þar er til birtingar, og er oss ánægjuefni
ekki alt smágert og fínt. Við [ að verða við þeim tilmælum Lands-
að birta
máli.
Það var harðasta Eg skal reyna að segja sannleik-
refsingin, sem til var í þessum'nn.” Og hún hló um leið.
skóla. Við hugsuðum víst öll, að( “Já, nú er eg ekki orðinn hrædd-
það væri sárt að Sigga skyldi^ ur um þú skrökvir að mér. Nú er
verða fyrir þessu og það síðasta eg að verða nógu gamall til að
daginn.
Nú fór Sigga til
prestsins og
skilja þig, þó seint gengi.’
til dyranna sem við erum klædd-
ir» og þykja engin skömm að.
Til þess að fá sem fjölbreyttasta
og bezta vinnu þutfa þær nefnd-
ir, sem vinna fyrir þetta mál í
sveitum og bæjum landsins bein-
það í Lögbergi. — Ritstj.
‘Mér þykir vænt um þessa játn- línis að biðja þá, sem vinna bezt,
ZAM-BUK
Ends Pain, Swelling & Bleeding Of
HÆM0RRH0IDS (Piles)
ROSEDALE KQL
Lump $12.00 Stove $11.00
FORD COKE $15.50 Ton
SCRANrON HARDKOL
POCA LUMP og
CANMORE BRICQUETS
Thomas Jackson & Sons
370 COLONY ST. PHONE: 37 021
I