Lögberg - 11.09.1930, Blaðsíða 2

Lögberg - 11.09.1930, Blaðsíða 2
Bls. 2 LÖGBERG, FTMTUDAGINN 11. SBPTEM'BER 1930. Sjötta þing Hins sameinaða kvenfélags, Hins ev. lút. kirkjufélags íslendinga í Vesturheimi var haldið í Árborg, Man., 29.—30 ágúst, og í Riverton, Man., þann 31. ágúst 1930. FYRSTI FUNDUR—var settur kl. 9 e.h., í kirkju Árdals- safnaðar í Árborg, Man. Sálmur sunjginn. Séra Sigurður ólafs- son las biblíukafla og flutti bæn. Forseti, Mrs. F. Johnson, ávarpaði fundinn og bauð erindsreka og gesti velkomna. í kjörbréfanefnd voru útnefndar þær Mrs. S. Ólafsson, . Árborg, Man., og Mrs. S. Sigurðsson, Riverton, Man. Samkvæmt kjörbréfum þeim, er fram voru lögð, eiga eft- irgreindar konur sæti á þinginu: Miss Ola Egilson, fyrir hönd kvenfél. Herðubreiðar safn., Langrutlh, Man. Mrs. O. Anderson, fyrir hönd kvenfél. “Baldursbrá,” Baldur, Man. Mrs. A. C. Johnson, Mrs. S. Bachman, Mrs. K. Hannesson og Mrs. O. Stephensen, fyrir hönd kvenfél. Fyrsta lút. safn- aðar í Winnipeg. Mrs. B. K. Thordarson, fyrir hönd kvenfél. “Framsókn”, Gimli, Man. Mrs. S. Sigurdson og Mrs. G. Elíasson, fyrir hönd kvenfél. Árdalssafnaðar, Árborg, Man. Miss G. Markússon, flyrir hönd kvenfélagsin® “Stjarnan”, Árnes, Man. Mrs. Silgríður Dalman og Miss Herdís Thorbergson, fyrir hönd kvenfél. Bræðra safn., Riverton, Man. Mrs. H. G. Henrickson, fyrir hönd Trúboðsfél. kvenna í Fyrsta lút, söfn., Winnipeg. Miss Lilja Guttormsson, ,fyrir hönd kvenfél. “Freyja” Geysir, Man. Ásamt Framkvæmdarnefnd félagsins og prestkonum kirkju- félagsins. Kvenfélagið “Freyja” í Geysir bygð, bað um inngöngu í félagið og var boðið velkomið og fagnað með því að allar stóðu á fætur. SKÝRSLUR. Lögðu svo embættiskonur félagsins fram skýrslur sínar. SKÝRSLA FORSETA. Ofur stuttorða skýrslu vil eg leyfa mér aS leggja fram á þessu þingi, sem er sjötta þing vors litla og fátæka félags; það er varla von að mikið liggi eftir það síðan á síðasta þingi, þar sem eru að- eins sjö mánuðir síðan að síðasta þing vort var haldið. Það er mikið ánægjuefni að geta sagt, að þessi litli kvistur, sem gróður- settur var fyrir fimm árum síðan, er að smá þroskast og styrkjast þótt hægt fari, en það gefur vonir um að hann geti orðið að stóru og sterku tré, ef vel og samvizkusamlega er að honum hlúð með óeigingjörnum mannkærleika. A síðasta þingi voru, sem haldið var í febrúar-mánuði síðastliðnum var skýrt frá því, að félaginu hefði auðnast að fá tvær stúlkur, Miss Jenny Johnson og Miss Guðrúnu Bíldfell, sem báðar eru kenzlukonur, til að fara noröur að Manitoba-vatni og halda þar námsskeið í kristindómsfræðslu, í sumarfríi sínu. Þessari starfsemi var frábærlega vel tekið þar norður frá og árangurinn ágætur, eins og skýrslur þeirra sýndu, • sem þær lögðu fram á þinginu. Báðar þéssar stúlkur ferðuðust til Evrópu í sumar, og gátu því ekki haldið starfinu áfram þetta sumar, en eg vona að félag vort beri gæfu til að njóta þeirra hæfi- leika og góðvildar á sama hátt síðar. Það er mikið ánægjuefni að geta skýrt þinginu frá því, að einnig á þessu sumri auðnaðist stjórnarnefnd félagsins að fá aðrar tvær ágætar stúlkur, sem af góðvild sinni og fórnfýsi eyddu þremur vikum af sumarfríi sínu til að halda þessari kristindómsfræðslu áfram, sem þær Miss John- son og Mis Bíldfell höfðu byrjað á, þessar góðu stúlkur eru þær Miss lnga Bjarnason frá Winnipeg og Miss Vigdís E. Olafson frá Árborg. Þær héldu kristindómsnámsskeið hjá þremur söfnuðum norður við vatnið, Siglunes, Oak View og Silver Bay, viku í hverj- um stað, og sóttu námsskeiðið alls 75 börn. Má óhætt fullyrða að árangurinn af starfi þeirra beri mikinn ávöxt. Árnes-söfnuður norður í Nýja íslandi, sem undanfarið hefir ekki haft neina fasta prestþjónustu mæltist til þess af félagi voru, að það sendi þangað kennara til að stofna sunnudagsskóla ef fé- lagið sæi sér það fært. Félagið varð við þessum tilmælum og fekk þriðju ágætisstúlkuna, sem bæði er skólakennari og þess utan vön sunnudagaskólastarfsemi, að fara þangað norður, hún er Miss Guðrún Marteinsson. Hún var þar í 11 daga og börnin, sem það námskeið sóttu voru 14. Er óhætt að fullyrða að árangurinn af þessari tilraun verði frábærlega góður. Miss Marteinsson bjóst við að þarna verði áframhaldandi kenzla til jóla. Erindi þessara stúlkna var alstaðar ágætlega tekið úti í bygðunum, og þeim sjálfum verður ekki fullþökkuð þessi góðvild og fórnfýsi, sem þær hafa sýnt með þessu. Eg þarf ekki að skýra frekara frá starfi þeirra, því þær væntanlega leggja fram skýrslur yfir starf sitt á þessu þingi. Eg er ekki í neinum efa um það að þörfin á svona lagaðri starfsemi er mikil á meðal vors unga fólks og sjái félag vort sér fært að halda þessu starfi áfram, er eg fullviss að þarfara verk er ekki hægt að vinna. Vil eg því benda þinginu á að gera nauðsynlegar ráðstaf- anir í þessu máli, fyrir næsta ár. A síðasta þingi voru var ákveðið að taka bindindismálið upp á dagskrá félagsins og reyna eftir mætti að styðja þá starfsemi og í þeim tilgangi var Mrs. Marteinsson kosin til að sitja á fundum nefndar, sem kallast “The League Against Alcoholism”, sem vinnur að útrýmingui áfengis og voru í því skyni lagðir fram $5.00 því málefni til styrktar, því með því tillagi fær maður rétt til að sitja á fundum þess. Hvað þar hefir gerst, get eg ekki skýrt frá, en væntanlega gefur Mrs. Marteinsson upplýsingar um það á þessu þingi. Þetta mál er eitt af stórmálum þjóðfélagsins og væri vel viðeigandi að félag vort beitti sínum kröftum og áhrifum eftir því sem möguleikar eru til, því máli til styrktar. Við konurnar getum það á ýmsan hátt, því miður erum við íslenzku konurnar, af gömlum vana, of afskiftalausar af ýms- um þjóðfélagsmálum, sem vér þó ættum að hafa áhuga fyrir og auka okkar þekkingu á. Eitt af þeim málum er bindindismálið, því það er svo náið uppeldismálunum að vér getum naumast látið það afskiftalaust. Sú heilaga skylda hvílir á herðum okkar kvennanna að ala upp syni vora og dætur, og framtíð þjóðfélagsins byggist á því hvernig okkur tekst að leysa það skyldustarf af hendi. Mér dettur ekki í hug með þessum orðum að draga úr þeim skerf, sem feðurnir leggja til uppeldis barna sinna, en þeirra afstaða gagn- vart barnauppeldinu er alt önnur en móðurinnar, eins og allir vita. Þeirra starfssvið flestra liggur utan heimilisins, svo af þeim á- stæðum geta þeir ekki náð sömu tökum á uppeldi barna sinna eins og móðirin getur gjört. Ber okkur því öllum konum og mæðrum brýn skylda til að athuga með nákvæmni hleypidómalaust hvert at- riði sem getur leitt til þess að gjöra þetta háleita starf auðvelt eða örðugt. Verum því allar samtaka bæði í þessum efnum og öðrum að hjálpa til að gera það auðvelt. Á síðasta þingi kom til tals hvort heppilegt mundi vera að taka inn í félag vort einstaklinga. Það hafa heyrst raddir úr ýmsum áttum að það gæti orðið félaginu til styrktar og sumir jafnvel mælst til þess að fá tækifæri til að gjörast meðlimir þess, og var svo þessu máli vísað til framkvæmdarnefndar. Hefir nefndin rætt þetta mál á fundum sínum og fundið margt, sem mælir bæði með og móti og hefir því ekki gjört neitt ákveðið og verður þetta mál því lagt fyrir þingið. Það hefir valdið mér og væntanlega okkur öllum, töluverðrar áhyggju, að enn hafa ekki nærri öll safnaða-kvenfélög gengið í þetta sameinaða félag. Mér finst að þau ættu að gera það, og eg sé enga góða og gilda ástæðu fyrir þau að láta það ógert. Vel get- ur að vísu verið að þau sjái engan hag í því fyrir sig, beinlínis, en hins má vænta, að þau sjái hag í því fyrir það málefni, sem öll safnaðakvenfélög vor eru að vinna fyrir. Því stærra og öflugra sem félag vort er, því meira má af því vænta. Eg vil því alvarlega skora á öll slík kvenfélög, að taka þetta mál til íhugunar á ný, og eg vona fastlega, að einlæg og skynsamleg ihugun málsins leiði til þess, að þau verði öll með okkur áður en langt líður. Að endingu vil eg þakka öllum félagskonum, og þá sérstaklega þeim, sem forstöðunefndir skipa, fyrir ágæta samvinnu fyr og síð- ar. Sérstaklega þakka eg þeim hve vel þær hafa haldið starfinu áfram, þá tvo til þrjá mánuði, sem eg að undanförnu hefi verið fjarverandi. Guðrún Johnson, forseti. SK^RSLA SKRIFARA. Hin Sameinuðu Kvenfélög á 6. þingi í Árborg, Manitoba, 29--3°--3i- ágúst. Heiðruðu Kvenfélög! Þann 20. júní, síðastliðinn, voru fimm ár liðin síðan Hið Sam- einaða Kvenfélag var stofnað, er það því vel viðeigandi, að við á þessu þingi lítum til baka yfir sögu félagsins. Með því fyrsta, sem íslendingar gjörðu hér í álfu, var það að stofna söfnuð og byggja kirkju. Störfuðu þessir söfnuðir hver í sínu lagi, að sinum sérstöku málum, og reyndu eftir mætti að ráða fram úr hinum ýmsu vandkvæðum. Kom það brátt í meðvitund leiðtoganna hér, að þetta fyrirkomulag var ekki heppilegt..... starfið var sundurlaust. Það mátti til að sameina kraftana. Var þá hið Ev. Lút. Kirkjufélag íslendinga í Vesturheimi stofnað og hefir það starfað stöðugt í 45 ár. Er það þessum félagsskap, þess- ari samvinnu Lútersku safnaðanna hér, að þakka, hve vel íslenzk- lútersk kristni hefir dafnað hér vestan hafs. Islenzkum börnum og ungmennum hefir verið kent að varðveita trú feðra sinna og að elska móðurmálið sitt ljúfa. Eins og ávalt hefir átt sér stað, þar sem um kirkjulegt starf er að ræða, tóku konurnar mikinn og góðan þátt í safnaðar starf- inu. Konurnar fundu fljótt til þess að þær höfðu hér sérstakt verk að vinna, mynduðu þær þá kvenfélögin og tóku þau félög að sér líknarstarfið, fyrir hönd safnaða sinna og tóku ætíð mikinn þátt í fjárframlögum til safnaðanna. Það hafði oft komið til tals að Kvenfélögin mynduðu Banda- lag eða sambnd sin á milli, eftir svipuðu fyrirkomulagi og kirkju- félagið. ('Mun það hafa verið Frú Lára Bjarnason, sem fyrst vakti máls á þvij. Félögin myndu öll hafa mjög gott af því að kynnast meðlimum annara félaga og tala saman um þeirra starf; með því- líku fyrirkomulagi myndi sjóndeildarhringur kvenfélagsstarfsem- innar víkka, eigingirni víkja og miklu meiri og betri skilningur fást á ýmsum vandamálum okkar. Þrátt fyrir það, að oft var vikið að þessu máli, var það samt ekki fyrr en árið 1925 að erindsrekar frá 12 Kvenfélögum mættu á fundi, sem haldinn var í sambandi við kirkjuþingið, til þess að ræða þetta mál. Kvenfélag Fyrsta lút- erska safnaðar hafði haft bréfa viðskifti við kvenfélög kirkjufé- lagsins um þetta mál og var þessi fundur af þeirra hvöt. Á þess- um fundi mættu erindrekar frá eftirfylgjandi söfnuðum:— Frá Upham, North Dakota; Langruth, Manitoba; Minneota, Minn.; Selkirk, Manitoba; Lundar, Manitoba; Árborg, Manitoba; Baldur, Manitoba; Kandahar, Saskatchewan; Winnipeg, Mani- toba; Churchbridge, Saskatchewan. Eftir langar og uppbyggilegar umræður, var ákveðið að stofna Hið Sameinaða Kvenfélag. Embættismenn voru kosnir og grund- vallarlög samin. Hefir svo þetta félag starfað í fimm ár. Fyrsta þing félagsins var haldið á Gimli, Man., 19. júní 1026, (8 kvenf.) ; Annað þing í Winnipeg, Man., 24 júní 1927, (10 kvenf.J ; Þriðja þing í Winnipeg, Man., 13.-14 febr., 1928, (10 kvenf.) Fjórða þing í Winnipeg, Man., 13.-14. febr. 1929, (12 kvenf.J; Fimta þing í Winnipeg, Man., 11.-12. febr. 1930 (12 kvenf). Skýrslur kvenfélaganna sem voru lagðar fram á þessum þing- um gerðu grein fyrir starfi félaganna. Sýndu þær undantekningar- laust að aðal starf kvenfélaganna, á fyrstu árum, var það að safna fé til styrktar söfnuðum sínum og til liknarstarfsemi, en nú eru fé- lögin farin að víkka starf sitt svo að þau taka öll meira og minna þátt í því að styrkja öll fyrirtæki kirkjufélagsins. Það var oft minst á það, á þingum Sameinaða Kvenfélagsins, að félagið ætti að taka að sér eitthvert sérstakt starf. Sumar fé- lagskonur ætluðu að heiðingjatrúboðsstarfið ætti að vera það mál, en er tímar liðu kom það í ljós, að heimatrúboðsmálið var þetta sérstaka mál. Margir söfnuðir kirkjufélagsins njóta lítillar eða engrar prestsþjónustu, er það því augljóst að börn og unglingar í þeim héruðum fara á mis við uppfræðslu í kristindóms efnum. Var hér mikið verk til að vinna. Á Sameinaða Kvenfélagsþinginu í febrúar 1929 lagði félagið “út á djúpið” með því að ákveðið var að senda kenslukonur út í landsbygð íslendinga til þess að stofna sunnudagaskóla. Sumarið 1929 fór kensla fram á tveimur stöðum og í sumar var starfað á fjórum stöðum. Við erum hjartanlega þakklátar þeim ungu vinum okkar, sem hafa svo glaðar og góðfúsar gefið af sínum tíma til þess að vinna að þessu verki fyrir hönd Sameinaða Kvenfélagsins, og vonum og biðjum, að þetta starf megi bera mikinn ávöxt. Okkur finst ef til vill að við höfum ekki komið miklu til leið- ar á þessum fimm árum. Við gerum okkur ekki grein fyrir þvi ár frá ári hvað gjört er, enn þegar við lítum til baka og hugsum um þau ánægjulegu þing, sem við höfum setið; um þau yndislegu og uppfræðandi erindi, sem hafa verið flutt þar, og að heimatrúboðs- starfið hefir tvöfaldast á þessu ári, þá hljótum við að kannast við það að þetta félag er að miða í rétta átt ,og ef við gerum það besta sem við getum þá hlýtur það að hafa góðan og varanlegan árangur á sínum tíma. Hér á eftir er skrá yfir þau erindi, er hafa verið flutt á þing- fundum. 1. þingi—“Kvenfélagsstarfsemi frá ýmsum hliðum”, Mrs. J. K. Olafson, Gardar, North Dakota. 2. þingi—“Heimilið”, Mrs. S. Olafson, Gimli, Manitoba. 3. þingi—“Sálarlif Barnsins”, Mrs. Finnur Johnson, Wpeg. “Heimilis guðsþjónusta”, Mrs. R. Marteinson, Wpg. “Framsókn kvenna,” Mrs. B. B. Jónsson, Winnipeg. “Heiðingjatrúboð,” Mrs. H. G. Henrickson, Wpeg. “Heimatrúboð,” Mrs. H. Olson, Winnipeg. “Bindindi,” Miss Aðalbjörg Johnson. 4. þingi—“Sunday School Wþrk,” Miss Jennie Johnson, Wpg. “Trúarlíf barnsins,” Mrs. A. Buhr, Winnipeg. “The Child and the Sunday School,” Mrs. Th. Thordarson, Fargo, N. D. “Námskeið úti í sveit,” Miss G. Bildfell, Winnipeg. “Hvar á konan heima,” Mrs. Thorleifson, Langruth. “I heiðri og vanheiðri,” Rev. Márteinsson, Wpeg. “Ferðaminningar,” Mrs. K. K. Olafson, Glenboro. Flora Benson, skrifari Þar næst lásu erindsrekar hinna ýmsu félaga skýrslur fé- laga sinna, og skrifari las skýrslu kvenfél. Immanúels safn- aðar I Wynyard, Sask, og kvenfél. Ágústinussafnaðar í Kan- dahar, Sask.; einnig skýrslu kvenfél. á Gimli. Var skýrslunum veitt viðtaka af þinginu. Mrs. S. Ólafson lagði til, stutt af Mrs. Hannesson, að öll- um kvenfélagskonum viðstöddum á þinginu, sé veitt málfrelsi. —Samþykt. Nokkur atriði, sem eru sérstaklega eftirtektarverð, er komu fram í skýrslunum, eru: 1. “Að gott væri að hafa eittíhvert samband milli kven- fél. í kirkjufélaginu, t. d. á þann hátt, að presturinn gefi stúlk. um eða öðrum, sem í annað pláss flytja, bréf til þess safnaðar, sem svo gæti leitt til þess að sú manneskja fyndi kirkjulegt heimili og máske vini í þeim söfnuði.” 2. Að kvenfél. ættu að halda opinn fund, eftir að erinds- rekarnir eru komnir heim af þingi Sam, kvenfél., til þess að skýra frá gjörðum þingsins og lesa erindi þau, er þar hafa verið borin fram. 3. Aðferð, er eitt af fél. Sam. kvenfél. hefir aðhylst, sú, að skifta fundum sínum þannig, að þeir séu 1 röð, trúboðsfund- ir, skemtifundir og starfsfundir, og hefir sú aðferð gefist vel. “Faðir-vor” lesið sameiginlega, og fundi isvo frestað til kl. 2 e. h. nfsta dag. ANNAR FUNDUR — settur kl. 2 e. h. í kirkju Árdals. safnaðar, Árborfe, Man., 30.' ágúst 1930. — Sálmur sunginn. — Mrs. B. Thorleifson las biblíukafla og flutti bæn. Skrifari las fundargjörning fyrsta fundar. Forseti skýrði frá því, að málefnið um inngöngu einstak- linga í Hið sameinaða kvenfélag, yrði nú tekið fyrir.— Þessu máli var vísað til Framkvæmdarnefndar á síðasta þingi. Forseti las einnig kafla úr fyrirlestri Mrs. K. K. Ólafson, Glenboro, Man. (sem fluttur var á síðasta þingi og sem birtur var í marz-númeri af Sameiningunni), þar sem minst er á þetta mál. — Þar eem þetta mál var falið Framkvæmdarnefndinni á síð- asta þingi, las Mrs. 8. Ólafson, Árborg, Man., eftirfylgjandi nefndarálit: “Nefndin álítur, að heppilegra sé, að breyta ekki fyrir- komulagi félagsins, af eftirgreindum ástæðum: 1. Hið sameinaða kvenfélag var myndað, eins og nafnið ber með sér, sem samband hinna ýmsu kvenfélaga, sem kirkju- félafeinu tilheyra. 2. Algjör breyting á fyrirkomulajgi væri nauðsynleg, ef einstaklingar yrðu teknir einn, t. d. ársgjöld og atkvæði ein- staklings-meðlima gætu ekki verið jafn rétthá og erindsreka, sem mæta fyrir 25 meðlimi. 3. Nefndin óttast, að ef fyrirkomulaiginu yrði breytt, myndi það spilla fyrir því að fleiri félög gengi inn, — að má- ske yrði litið svo á, að hér væri aðeins um nýtt kvenfélag að ræða. Mælir nfendin því með því, að ekki sé gerð breyting á lög- unum að svo stöddu, en haldið áfram í sama horfi og verið hefir, og að félagið sé vakandi fyrir hvort nauðsynlegt væri að gjöra þá breytingu síðar meir.” Eftir nokkrar umræður, þar sem flestir erindsrekar létu álit sitt í ljós, var uppástunga Mrs. S. Sigurdson, Árborg., “að nefndarálitið sé samþykt,” stutt af Mrs. Dalman, samþykt. Sunnudagsskóla málið. 1. Miss Ingibjöhg Bjarnason, Winnipeg, las skýrslu yfir starf hennar og Miss E. Olafson, Árborg, Man., við Siglunes. Oakview og Hayland. Sunnudagasóklwmálið—Skýrsla Ing. Bjarnason. HeiÖraði forseti, kæru kvenfélagskonur og gestir! Á þessu sumri féll þaö í hlut okkar Miss Olafson að halda áfram sd. skóla starfi því, sem hafið var af Hinu Sameinaða Kven- félagi í fyrrasumar. Tókum við með okkur allar þær bækur og þau lexíu-blöð, sem við þurftum. Lagði kvenfélagið til 12 sunnu- dagaskóla kver, biblíusögur, ensk myndaspjöld og blöð, bæði íslenzk og ensk, sem við útbýttum. Laugardaginn þann 5. júlí lögðurii við af stað frá WSnnipeg til Eriksdale, og vorum þaðan keyrðar til Sigluness af Freeman Hall- dórsson, á sunnudag eftir hádegi. Var mjög skemtilegt að keyra með fram Manitoba vatni, sérstaklega þar sem vegurinn liggur í gegnum stóran skóg, rétt við vatnsbakkan. Til heimilis vorum við á myndarheimili Mr. og Mrs. Ásmundar Freeman, sem er rétt við vatnið, og mættum við þar hinni mestu gestrisni okkar viku dvöl. Settum við skólan kl. 2 næsta dag, í Siglunes skólahúsi, og komu börn bæði frá Siglunesi og Hayland. Voru börnin 13 að tölu fyrsta daginn, en urðu 25 í alt. Komu þau flest ríðandi eða keyrandi, og komu mjög langt að, lengst um 4mílu. Var veðrið gott þó stundum væri heitt, og var aðsóknin á skólann f jarskalega góð. Áttum við svo gott að vera keyrðar fram og til baka á hverj- um degi. Af þessum hóp voru 11 fermingarbörn, sem fermast eiga í haust, og sökum þess, ogl hvað tíminn var stuttur, afréðum við að halda skóla frá kl. 11 f. h. til kl. 4 e. h. S'kiftum við þessum tíma í tvent, og höfðum tvær sérstakar athafnir, með fritíma fyrir há- degi og eftir hádegi. Byrjuðum við með hinu vanalega s.skóla formi og tóku börnin sérstaklega góðan þátt í söngnum. Mundu þau, nærri því öll, bæði á Siglunesi og Oak View, alla sálmana sem þeim var kent í fyrra. Því næst var kenslustund, sem fór fram á íslenzku og þar var og skólanum skipað í tvær deildir. Yngri börn- in upp að fermingaraldri, voru undir umsjón Miss Olafson. Lærðu þau sálmsvers og sögur úr Biblíunni, og notaði Miss Ólafson Ljós- geisla, sem voru í skólanum. Voru börnin mjög viljug að læra og kunnu æfinlega það sem þeim var sett fyrir. Fermingarbörnunum kendi eg. Lærðu þau boðorðin og út- skýringar þeirra, trúarjátninguna, sem eg útskýrði fyrir þeim, og auk þess útskýrði eg Faðir vor og sakramentið, eins og það er sett fram í kverinu. Reyndist tíminn of stuttur fyrir þau að læra öll fræðin utanbókar. Svo lásu þau upphátt lexíur úr biblíusögunum, sem séra H. J. Leo hafði beðið um. Kunnu þau öll að lesa ís- lenzku, sum betur en önnur auðvitað, en gátu samt öll tekið þátt í því. Fanst okkur mikil hjálp í því, að lesá á víxl Davíðs sálma á hverjum degi. Sýndu þessi börn sérstaklega góðan áhuga fyrir lærdómnum, og lærðu æfinlega það, sem þeim var sett fyrir, og oft meira. Lofuðust þau öll að lesa í gegn biblíusögurnar, og halda við því sem þau lærðu, sem eg tel víst að þau hafi gert. Á seinustu kenslustund dagsins fór fram sálmasöngur og tókst þeim á þessari viku, að læra átta nýja sálma. Á sunnudaginn þann 13. buðum við foreldrunum að vera við- stödd og komu nærri allir, sem börn áttu á skólanum. Kl. 2 settum við skólann og tóku allir þátt í guðsþjónustunni. Svo fór fram stutt kenslustund. Því næst þakkaði Mr. Jónas K. Jónasson, fyrir hönd foreldranna, mjög hlýlega fyrir verkið. Skömmu seinna lögðurn við af stað norður til Oak View, og vorum keyrðar þangað af Grettir Freeman. Veðrið var inndælt þann dag, var mjög skemtiltgt að keyra og var vegurinn fremur góður. Eftir þó nokkra keyrslu komum við að Dog Lake, stutt frá vatnsbakkanum, í fallegum skógarjaðri stendur hús Mrs. Sigríðar Gíslason, þar sem við héldum til þessa vikuna. Lagði hún sérstaklega fram til þess að dvölin yrði okkur sem ánægjulegust. Fór kenslan fram í Darwin skólahúsinu, sem er tæpa rnílu frá húsi Mrs. Gíslason. Liggur leiðin sumpart í gegn um skóg, og var mjög skemtilegt að ganga þangað þegar var sól- skin. Upp úr miðri vikunni breyttist veðrið og brá til rigninga. Við vorum svo hepnar, að þegar rigndi, vorum við keyrðar á skól- ann af Davidson’s drengjunum, sem eiga heima þar skamt frá. Sökum rigningarinnar var aðsóknin ekki eins góð og hún hefði orðið hefði veðrið verið betra. Flest af bömunum komu oftast gangandi, sum eins langt og f jórar mílur. Tuttugu og þrjú börn sóttu skólan og voru 4 norsk og ein stúlka af frönskum ættum, sem komu gangandi fjórar milur, þegar fært var veður. Hér var líka fermingardeild, og voru 9 börn í henni. Hófðum við því lengri kenslu 3 dagana. Einn daginn var ‘picnic” á Hayland, og þá kendum við frá kl. 11 tií 1. Hina dagana var kenslan bara 2/ tima. Framh. Spurningar Herra ritstjóri! Eg heyri að margir þeir, er heim fóru, séu nú óðum að koma til baka. Ekki hefi e!g séð einn einasta mann, er naut þeirrar gleði. Eng- inn af vinum mínum er kominn til baka; eg er að hlakka sem barn komu þeirra.. Eg hefi svo sterka löngun á að vita, hvaða áhrif landsýn hafði á íslandsfara. Hvernig leið ykkur, þegar þið sáuð íslands fjöll? Fanst ykkur ekki þið sjá þá mynd, er dýpst var stimpluð í huga ykkar? Sáuð þið ekki leikvelli ykkar frá æskuárunum? Duttu ykkur ekki í hug leiksystkini ykkar, er þið átt- uð nú von á að sjá eftir mörg, mörg ár? Voru ekki Ástur og Nonnar efst í huga ykkar, nú orðið gamalt fólk? Og hvernig leið ykkur, þeg- ar þið lentuð? Langaði ykkur ekki að leggjast niður og faðma c/g kyssa jörðina, sem þið stóðuð á? Fanst ykkur ekki ísland vera þús- und sinnum stórfengilegra, en sléttufylkin í Vesturheimi? Fanst ykkur ekki samt eitthvað vanta til að gera landið enn tilkomumeira? Söknuðuð þið ekki furutrjánna, sprústrjánna 0 g pine-trjánna? Vaknaði ekki hjá ykkur einhver þrá að vilja hlynna að þessu landi, er þið fórum heim að sjá, í því að klæða það með skógi? Hugsuðuð þið til okkar, er elsk- um og unnum íslandi sem móður, en gátum ekki haft þá gleði að sjá það og faðma? Hvernig getur íslands sonur yf- irigefið þig, landið mitt? Hjá þér vil eg ætíð vera, frá þér vil eg aldrei fara, — finst mér þið öll hafa hugsað; en örlög stríð við oss stríða, og til baka komuð þið. Þið voruð eins og selsinnan sagði forðum, þá hún sökti sér í sjó: “sjö á eg á landi og sjö í sjó”, þið elskuðuð bæði löndin. Skiljið þið nú ekki betur, hvað veiðimaðurinn átti við, þegar hann vildi klæða landið skófei? Sáuð þið það, sem ýmsir fram- kvæmdasamir menn eru að gera, með að sanna þjóðinni hvað ís- lands jörð getur framleitt? Voruð þið ekki hálf hissa, að sjá gróðrarstöðina á Akureyri, og víða hjá áhugasömu fólki, sem er að sanna, að ísland getur fram- leitt margt, er sumir hafa álitið ómögulegt? Hvernig kom það fyrir ykkur að heyra, að The Bird and Tree Club of New York skyldi senda sóma- samlega gjöf til að styðja endur- reisn skóga á íslandi? En aðeins fáar únzur af trjáfræi frá okkur! iNú er skógræktunarfélag stofn- að á íslandi. Eigum við nú ekki r.ð hjálpa þeim og styrkja af fremsta megni? Jú, látum oss nú vinna af meiri alúð og meiri á- huga 0g kappi, að endurreisn skóga íslands. Látum oss með því !gefa það eftirdæmi til niðja vorra hér í landi, að þeir elski og unni því landi, er þeir eru fæddir og upp- aldir í, engu síður en feður þeirra og mæður gerðu. Látum oss gróðursetja á fóst- urjörðinni íslandi, alt það bezta, er vér höfum lært að þekkja í Veisturheimi. Landið er fagurt og bjart, o(g framtíð þess er mikil, ef unnið er trúlega, frjófgun þess er mörg, sem styðst af sólarlöngum dögum. Viljið þið ekki hjálpa til að sanna það, hvað jörðin heima kann að færa? Gæti saimbandsstjórnin gefið nokkraj aðra betti gjöf íslandi, en 50,000 dali til skógrktun armála landsins? —Því e!g tel sjálfsagt, að Can- ada verði ekki óríflegri en Banda- ríkin, og láti það verða minnis- varða um minningu um þúsund ára afmæli Alþingis. Það yrði lif- andi minnisvarði. Hefjumst nú handa, og vinnum sem íslenzkir víkingar með Skóg- ræktunarfélagi íslands. B. Magnússon. 428 Queen Str. • St. James, Man. Frá Islandi. Dr. Jón biskup Helgason og séra Ásmundur, Guðmundsson docent, voru meðal farþega, sem hingað komu á e.s. Lyru í gær. Þeir voru fulltrúar íslenzku kirkjunnar við hátíðahöldin í Niðarósi 28.—30. júlí.

x

Lögberg

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögberg
https://timarit.is/publication/132

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.