Lögberg - 18.09.1930, Page 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 18. SEPTEMBEB, 1930.
Bla. 5.
á hárri steinsúlu, en fyrir endai
götunnar blasir við dómkirkjan
mikla, eitt af fegurstu listaverk-l
um gotneskrar kirkjusmíði.
Fólksþröng er hvergi að sjá.
Bærinn virðist alls ekki vita mik-
ið af hátíðinni, sem í vænduin er,
og ef ekki væru norsku fánarnir
Til “landsins helga,,
í norðri
Eftir Richard Beck.
II.
YFIR HAFIÐ.
Söngflokkurinn söng “'Eldgamla
með fram aðalgötunni og kring um Isafold». Sú fyrsta kveðja ætt-
sýningarstaðina, mundi maður, jarðarinnar hitaði eflaust mórg-
land með “Magna”, en miklu fleiri
með strandvarnarskipinu “Ægi”,
er kom að hafnarbakkanum um
miðnæturskeið. En þótt svo væri
liðið á nótt, og þrátt fyrir súld og
hráslagaveður, beið feikna mann-
grúi okkar vestanverja og fagnaði
okkur með húrrahrópum. Lýsti
sér hér orðum betur sá 'góðhugur,
sem Reykvíkingar og aðrir íslend-
ingar bera til landa sinna vestan
hafs. Böndin þeirra milli eru enn
traustum þáttum ofin, þrátt fyr-
ir hrakspárnar þar um. Sjálf-
sagt hefir fleirum en mér fundist
það mikil stund og merkileg, er
þeir vissu sér aftur íslenzka fold
undir fótum. Enda er “sú mold
manni skyld,”. Hugrennningar
margra á þeirri stund verða illa
túlkaðar í orðum. En eflaust hef-
ir þetta verið efst í hugum allra:
“E!g er kominn heim! heim til ís-
lands, heim í “nóttlausa vorald-
ar veröld þar sem víðsýnið
skín.”
* * *
Þegar til Reykjavíkur var kom-
ið, dreifðist hópur okkar. Dvöldu
sumir í gestvináttu vina og skyld-
menna víðsvegar í bænum, en aðr-1
ir notuðu tímann áður en hátíðin
hófst til þess að ferðast út um
land, einkanlega þeir, sem stutt
dvöldu á íslandi. — Margir
dvalarstað á Elliheimilinu nýja
hátíðin stæði yfir. Var ekki um
annað tíðræddara, er menn hittust
á förnum vegi.
Reykjavík var með hátíðarsvip,
víða flöggum skreytt. Tóku menn
nú að flykkjast þangað hvaðan-
æfa og jókst stórum mannstraum-
urinn eftir því, sem nær dró hátíð-
isdögunum. Hvert skipið kom á
fætur öðru, fullskipað hátíðar-i til Vesturheims.
gestum. Við komum einna fyrst
hinna stærri hópanna. Seint að
kveldi hinn 20. júní kom siðari
flokkur landa okkar vestan um
haf með “Montcalm”. Þar þeim,
sem okkur, tekið með mestu virkt-
um og manngrúi mikill niður á
hafnarbakka að fagna komu
þeirra.
Fjöldi annara skipa kom o'g til
Reykjavíkur um þessar mundir.
Margar erlendar þjóðir létu sér
eigi sæma annað en láta herskip
I flytja sendimenn sína á hátíðina.
Fulltrúar Frakka komu á herskip-
bogason, og Árni Pálsson bóka-, og lit”. Frumleiki, háfleygi og
öllum vel fegurð sameinast í meistaraverk-
þrungnar um hans, en engin tilraun verður
hér gerð til að lýsa þeim. Full-
komlega lýsa þau sér aðeins sjálf.
En þá, sem ekki eiga tök á að sjá
safn Einars, vildi eg minna á bók
hans “Myndir”, er út kom 1925 og
hefir inni að halda góðar ljós-
vörður. Mæltist þeim
og voru ræður þeirra
hlýleika í garð okka,r vestan-
verja. Var svo mikið lof á okkur
borið, að eg sagði í kunningjahóp
á eftir, að annað hvort væri að-
eins til afragðsfólk íslenzkt, eða
þá að úrval íslendinga hefði flutt
myndir af verkum hans til þess
Ekki má heldur gleyma því, að, tíma og ágæta ritgerð um list hans.
séra Friðrik Hallgrímsson bauð Sumir ferðamenn kváðu hafa lát-
Vestur-íslendingum sérstaklega að sér þau orð um munn fara, að
sækja guðsþjónustu í dómkirkj-
unni 22. júní, og fagnaði þeim
þar með einkar fö'grum orðum úr
prédikunarstól.
Mikinn sóma sýndi Háskóli ís-
lands einnig Vestur-íslendingum
með því, að, gera átta menn úr
þeirra hópi að heiðursdoktorum.
Þá ætla eg það eigi ómerkasta
vinarvott íslendinga heima, að út
það eitt, að sjá myndasafn snill-
ings þessa, hefði ríkulega goldið
þeim sjóferðina yfir Atlantshaf.
Og aumkunarverðir eru þeir
sannarlega, sem staðið geta
frammi fyrir listaverkum Einars
án þess að verða snortnir hrifn-
ingu, án þess að verða ögn betri
—að minsta kosti í svipinn. Verk
hans eru, eins og einn rithöfund-
inu ‘ISuffreen”. Bretar sendu1 lendinga í Vesturheimi.
“Rodney”, einn hinn stærsta víg-
dreka sinn, með fulltrúa sína.
var gefin, með styrk úr Menning-j ur komst nýlega að orði: “óður
arsjóði, úrval úr bókmentum Is-j baráttu og sigur hins góða.”
mikil bók, sem nefnist
um haf, en val efnisins önnuðust
Ríkiserfingi Svía, Gústaf Adólfj þeir Einar H. Kvaran og Guð-
og sænsku sendimennirnir, komu mundur Finnbogason. Mun e'g
á herskipinu “Óskar II.” En kon- geta rits þessa ítarlegar á öðrum1 allir þeir, sem hér unnu að. Sýn-
ingin var til húsa í Mentaskólan-
Er það^ Heimilisiðnaðarfélag íslands
Vestan gekst fyrir því, að haldin yrði
allsherjar sýning, Landsýning,
íslenzkum heimilisiðnaði í sumar.
Á félagið miklar þakkir skilið og
i
I ungur íslands og drotning, ásamt
fylgdarliði sínu, komu á herskip-
stað. Og rausnarlega var það
gert og fallega af þeim, er hlut,
, mu "Niels Juel”. AIls lá'gu sjö'áttu að máli, að gefa hverjum ís-
attU v. _ £ T>n ..íl... .1. m.ÍÍa. ' lnn/línr. llm V. O í" 111' hU”
um. Var þar öllu smekklega fyr-
ir komið. Mununum var raðað
niður eftir sýslum í hinar ýmsu
stofur skólans. Margt var hér
prýðilegra gripa. Eg veitti sér-
staka eftirtekt ábreiðu einni, er í
var ofin mynd af kvöldvöku í ís-
lenzkri baðstofu. Var þetta hik-
laust hið ágætasta listaverk. Sjálf-
sagt hefir marga, bæði innlenda
sem útlenda, furðað á hve margt
nytsamra verka og fagurra er
unnið á íslenzkum heimilum, Og
enginn vafi er á því, að sýningin
jók álit erlendra heimsækjenda á
íslenzkri þjóð; það létu ýmsir
þeirra 1 ljóa við mig. Þá má
einnig ætla, að hún auki, meðal
íslenezks almennings, áhuga fyr-
ir heimilisiðnaði.
Eg vissi það áður, að til var ís-
lenzk málararlist og hún eigi ó-
merkileg. En samt varð eg undr-
andi, er eg kom á Listasýninguna
í Reykjavík í sumar; eg átti
hreint ekki von á slíkri fjöl-
breytni og auðlegð í list, sem þar
bar fyrir augað. Hér voru mál-
verk og höggmyndir sextán ís-
lenzkra listamanna. Ekkert var
hér þó af verkum Einars Jónsson-
(Framh. á 8. bls.)
sverja fyrir, að hér væri nokkur
hátíð á ferðum. Að eins á her-
berígjáskrifstofunni er mikið að
gera. Þar standa átta menn snögg-
klæddir við að ávlsa gestum hús-
næði; þeir eru fljótir í snúning-
um og afgreiðslan gengur greitt,
en stundum kemuT það fyrir, að
þégar maður kemur að því lang-
j um viðstöddum um hjartarætur.
I Þá bauð borgarstjóri Vestur-ís-
lendinga velkomna. Kvaðst hann
vona, að bróðurbandið milli ís-
lendiníga beggja megin Atlantsála
treystist við þessa heimför. Hann
taldi það sæmd íslendingum
vestra, hversu þeir hefðu varð-
herskip á Reykjavíkurhöfn meðan lending vestan um
á hátíðinni stóð. Var það nýjung! tíðina sótti, eintak
ant um, að gera gestunum sem á-
nægjulegasta vistina. Efndu þeir
meðal annars til skemtifarar aust-
ur í Þrastarlund. Var farið á
bílum og voru um fimtíu manns
í förinni. Á austurleið var sezt að
veitt vel tungu sína. Væri þetta
þreyða herbergi, sem maður hefir|íslendingum heima fyrir hið
leigt sér á skrifstofunni, þá er mesfa gleðiefni. Að lokum óskaðij jnn 0g ]engra austur
það lofað öðrum og köttur kom-
inn í ból Bjarnar. Svo fór mér í
fyrsta og annað sinn, en þriðja
sinni fékk ég inni. Þegar leigjend-
urnir fá ekki gesti í hin fram-j
boðnu herbergi undir eins,
haf, er
_________ ___r_BL„______ . af merkisbók
Ki það hið prýðilegasta stórhýsi, mil{ilj að gjd gv0 morg þeirra í þessari til minja, í skrautbandi.
með öllum nútíma-jþægindum.1 . , f , , . . .
1 ° | emu a íslenzkri hofn. Af þvi emu
Létu stjórnendur þess sér mjög^ saman( yar au8gœtt( að 6venjuleg.
j ir atburðir stóðu fyrir dyrum.
| Af öðrum erlendum skipum má
nefna “Hellig Olav”, er
i dönsku fulltrúana, fjölda þing
manna af Norðurlöndum og á]lengi muna þær ágætu viðtökur;
i þriðja hundrað stúdenta frá Norð-j ættu þær að hvetja okkur til þess
snæðingi í gistihúsinu við Þrast-( urlondum Komu þingmennirnir að lifa framvegis í enn nánara
arlund, vai þar ríkulega á borð fil að taka þátt í fUndi Þiiigmarma- sambandi við landa okkar heima
borið. Síðan var farið um skóg- samhands Norðurlanda, en stúdent- fyrir, og styrkja okkur í þeim á-
bóginn 1
Hafa þá verið leidd fram nó!gu
mörg vitni þess, hversu íslend-
ingum heima fyrir lá hugur til
okkar systkinanna vestan um ver.
fluttij Varð hins sama vart hjá æðri sem
lægri um land alt. Megum við
"I
heimsókn Vestur-|,Er landslag víða fagurt og ein-
hann þess, að
íslendinga til ættlandsins mætti
verða þeim ógleymanle'g. — Munu
það reynast áhrínsorð.
Þá söng söngflokkurinn: “Ó,
k^jGuð vors lands”, með mikilli snild
sæta þeir lagi að leigja þau án önnur lögin- Hefi eg aldrei
milligöngu skrifstofunnar og láta heyrt lofgöng Matthíasar og Svein.
arnir til þátttöku í norrænu stú-
dentamóti. Var þetta hvorutveggja,
kennilegt á þessum svæðum; , . . . , , , , ,
r þingmannafurtdurmn og studenta-
fjallasýn og sævár tignarlegar.' , ,
6 motið, hað a íslandi í fyrsta smni.
Á heimleiðinni var staðar num- , . ,, ,,
Önnur skip, er fluttu fjolda er-
ið við Grýtu. Gýs hún reglulega' ]enda heimsækjendur á hátíðina>
á tveggja klukkutíma fresti, all-l „M11 Qg
■hana svo ekki vita um neitt. Og
þetta leiðir af sér marga fýlu-|
ferðir, án þess hægt sé að kenna
skrifstofunni um.
Stærstu gistihúsin i borginni
eru fullskipuð hinum erlendu boðs-
gestum. Á Hótel Phönix býr bisk-
up íslands og Ásmundur Guð-
mundsson háskólakennari — þar
cru nær eingöngu andlegrar stétt-
ar menn. Á Hótel Britannia býr
Sigurður Nordal prófessor. Aðr-
ir opinberir gestir munu ekki hafa
verið frá íslandi, því að við blaða-
mennirnir, Pétur Ólafsson og ég,
komum óboðnir.
bjarnar betur sunginn. Munu sum-
ir hafa klökknað undir áhrifum
þeirra himnesku hljóma og minst
þess sem oftar, að hér ætti ísland
gimstein'mikinn í óði og tónum.
Þá mælti dr. Brandson af hálfu
Vestur-íslendinga. Þakkaði hann
hlýjar kveðjur og kvað menn
mundu lengi minnast þessarar
stundar. Hann mintist á vestur-
farir íslendinga og benti á, að
hér væru nú fulltrúar þriggja
kynslóða að vestan, menn, sem
gamlir hefðu farið vestur; aðrir,
sem hefðu farið þangað á barns-
ísland var eina a;dri) 0g enn aðrir, sem aldrei
nágrannalandið, sem enlgum blaða-J hefðu ísland augum litið, en þektti
það af frásögn
manni var
tíðina.
—Vísir.
boðið frá á
Ólafshá-
Sk. Sk.
Ekkert nýtt undir sólinni.
Það eru nú ekki nema 20 ár síð-
an þau Curie og frú hans fundu
radíum, þeta merkilega efni, sem
er hið dýrasta, er enn þekkist á
jörðinni. Hvert gram af því kost-
ai víst um 50 þús. krónur. En nú
er það komið upp úr kafinu, að
Curie á ekki heiðurinn af því að
hafa uppgötvað það. Á fundi vís-
indamanna í Mið-Evrópu, sem ný-
lega var haldinn, fullyrti einn vís-
indamaðurinn, að Tycho Brahe,
stjörnuspekingurinn, hefði þekt
radíum og eru þá rúmlega 300 ár
síðan það fanst
Maður kemur hlaupandi inn í
lyfjabúð og hrópar í afgreiðslu-
manninn: Þér eruð laglegur Þér
hafið selt mér stryknin í staðinn
fyrir kínín.
Afgreiðslumaður: Nú, þá eigið
þér að borga einni krónu meira!
af frásögn einni. Kvaðst
hann ekki vita, hverjir hefðu
mest hlakkað til heimkomunnar,
þó !gæti hann trúað, að það væri
yngsta kynslóðin. Sýndi það
hversu íslendingum, fæddum
vestra, væri innrætt ástin á landi
feðra sinna. Hann sa!gðist vona,
að heimsókn þeirra yrði eigi
til þess á neinn hátt, að varpa
skugga á hátíðina, heldur til
þess að auka á hátíðargleðina.
Lauk hann máli sínu með þeirri
ósk, að hátíðin mætti verða hinni
íslenzku þjóð til ævarandi sóma.
Söngflokkurinn söng nú “Þú
álfu vorrar yngsta land”, og þar
með var móttökuathöfninni lokið.
Hafði hún verið hin áhrifamesta
og verður eflaust ólgleymanleg
þeim, sem viðstaddir voru. Hlý-
leikinn og bróðurþelið voru svo
auðsæ og auðfundin. Engum gat
tíulist, að íslendingar beggja me'g-
in hafsins eru eitt — greinar á
sama meiði.
Var nú búist til land'göngu; en
það dróst all-lengi af ýmsum
stæðum. Fóru sumir farþegar á
hátt; en svo óhappalega vildi til, I
að hún var nýbúin að gjósa, er
okkur bar að garði. Tími leyfði
eigi, að beðlð yrði eftir næsta
gosi hennar og urðum við því frá
að hverfa, þó súrt þætti. Varð
það að ráði, að við færum heim
á mjólkurbú þar í nágrenninu og
skoðuðum þar mannvirki öll. Var
okkur þar vel tekið; fengum alla
þá mjólk, er við vildum drekka.
Er sýnt, að íslenzk gestrisni er
enn langt frá því að vera aldauða.
Rjómabú þetta er hið myndarleg-
asta, og útbúnaður af nýjustu
gerð. Vélarnar knúðar með raf-
magni, en hveravatn notað til hit-
unar. Er gnótt hvera á iþessum
slóðum; rýkur svo viða upp úr
jörðinni, að manni finst sem þar
undir muni vera logandi eldhaf.
Er gott til þess að vita, að íslend-
ingar eru farnir að notfæra sér
jarðhitann víðsvegar um landið.
Eiga þeir þar orkulind og auðs.
Þessi ferð austur í sveitir var í
alla staði hin skemtilegasta og
eftirminnilegasta. Veðrið milt og
gott, þó rigndi með köflum. Sér-
staklega munu mörg af okkur
lengi minnast fararinar um
Kamba. Er þar bratt mjög og
liggur vegurinn í mörgum, hvöss-
um bugðum, mig minnir milli f jöru-
tíu og fimtíu. Þótti sumum nóg
um, er þeir litu af brúninni niður
á sléttlendið. En fagurt er um að
litast af Kambsbrún á heiðríkum
sumardegi. Einn af frjósömustu
hlutum íslandfs blasir við sjónum
manns; og þaðan sér langt inn til
dala og vítt á haf út.
En nú skal sögunni haldið á-
fram í Reykjavík. Hvarvetna varð
þess vart, að menn voru í hátíðar-
skapi, fullir tilhlökkunar, en þó
einnig kvíðandi þess, hversu úr
mypdi rætast um veðurla'g meðan
a
“Stella
Pol-
voru “Polonia”
aris”; skiftu farþegar þeirra' nærri tíu
hundruðum. Þá lágu flest þeirrai fanst hún
setningi, að gera heiður íslands
sem mestan með framkomu okkar
allri.
Ekki get eg skilist svo við þenn-
an kafla frásagnar minnar, að eg
drepi eigi á það, hversu Reykja-
vík horfði mér við sjónum eftir
ára hurtuveru. Mér
með mÍKlu meiri borg-
skipa, sem í förum eru við ís- arbrag nú en áður, enda hefir hún
land, á Reykjavíkurhöfn, meðan, stækkað feyki mikið á síðasta
á hátíðinni stóð. Mun með sanni
mega segja, að þar hafi aldrei áð-
ur sézt slíkur skipastóll. Innri
höfnin var til að sjá sem þéttur
skógur.
Þá komu menn einnig landveg
úr nálægum sveitum, og jafnvel
langt að. Var mér kunnugt um
nokkra, sem þá leiðina komu, í bíl
og á hestbaki, alla leið austan af
Fljótsdalshéraði.
Ekki þarf því mörgm orðum
áratug; heil ný bæjarhverfi hafa
myndast. Og úr því mér virtist
breytingin svo mikil eftir ekki
lengri brottveru, má 'geta nærri
hvað þeim hefir fundist, sem eigi
höfðu séð höfuðstað íslands í ald-
arfjórðung eða lengur. Reykja-
vík hefir vaxið svo ört, að nú eru
þar 26—27,000 manns, eða meira
en fjórði hluti allra landsbúa. Er
víst um það, að ekki eru þær marg-
ar höfuðborgir heimsins, sem
um það að fara, að fjölmargt var stærri eru í hlutfalli við fólks-
orðið í Reykjavík að komumanna fjölda lands þess, er þær eru í,
dagana næstu á undan hátíð-j Hitt má líklega deila um, hvort
inni. Voru í þeim hóp margirj Reykjavík sé ekki að vaxa íslandi
feöfugir gestir, úrvalsmenn er- yfir höfuð.
lendra þjóða, auk hinna tignustu
heimsækjenda — konungs íslands
og drotningar, og ríkiserfingja
Svía. Þrátt fyrir leiðindaveður—
í Reykjavík má sjá margan vott
þeirra verklegu framfara, sem orð-
ið hafa á íslandi á undanförnum
árum, og enginn fær dulist, ferð-
! þ-éttings rigningu — var mikill; ist hann eigi blindur á báðum
MACDONALD’S
Fiite Cut
Bezta tóbak í heimi fyrir þá, sem
búa til sína eigin vindlinga.
HALDIÐ SAMAN MYNDASEÐLUNUM
majjnfjöldi saman kominn að fagna
þessum konunglegu gestum, er
þeir stigu á land; en drynjandi
skotþrumur kváðu við frá her-
skipunum sjö, er á höfnini lágu.
Annars þarf ekki að taka það
fram, að öllum hinum merku full-
trúum erlendra þjóða var tekið
með kostum og kynjum á íslandi,
og öllum erlendum heimsækjend-
um var sýnd gestrisni og hlý-
leiki.
Þó ætla ég það satt vera, að
engir hafi verið Islendíngum kær-
komnari á hátíðina, en þjóðbræð-
ur iþeirra og systur vestan um
haf. Kom þetta fram með mörgu
móti, svo sem í umsögn blaðanna
og í ræðum víðsvegar. Gott dæmi
þess hlýhugar, sem fram kom
hvarvetna 1 okkar garð, er eftir-
farandi kafli úr ræðu Guðmund-
ar Ólafssonar, forseta efri deild-
ar Alþingis, sem hann flutti, er
Vestur-líslendingum var fagnað
að Lögergi föstudaginn 27. júní:
“Eg er þess fullviss, að engum
getur Alþingi og þjóðin öll látið
innilgra þakklæti í té fyrir komu
sína á Alþingishátðina heldur en
Vestur-íslendingum, sambornum
systrum hennar og bræðrum.”
í þessu sambandi má einnig
minna á >hina ágætu móttöku-sam-
komu, er Vestur-íslendingum var
haldin í Nýja Bíó í Reykjavík,
laugardaginn 21. júni. Sjálfur
borgarstjóri höfuðstaðar íslands
skipaði forsæti, og eigi voru ræðu-
mennirnir af lakari endanum, þar
sem voru þeir Einar H. Kvaran
augum um landið. Þar eru t. d.
ekki fáar stórbyggingarnar, sem
nýbúið er að reisa í Reykjavík.
Kaþólska kirkjan nýja dregur
fvrst að sér athygli manns, enda
gnæfir hún hæst við himin. Aðr-
ar eru: Landsspítalinn, Elliheim-
ilið og Barnaskólinn nýi, að tald-
ar séu fáeinar. Alt eru þetta hin
vönduðustu hús, prýðileg að öll-
um frágangi og búin nýtízku þæg-
indum. Á næstu árum er í ráði
að bygð verði: Þjóðleikhús, Há-
skólabygging, Dómkirkja, Stú-
dentagarður og IListasafn, meðal
annara; en þessara byggin'ga er
allra þörf. Sárt fanst mér eink
anlega, er útlendingar spurðu
mig um Háskóla Islands, að verða
að segja að hann ætti ekki þak
yfir höfuðið.
Margt bar fyrir augað og mikið
var um að vera í Reykjavík um
hátíðarleytið. Þar þurfti enginn
að láta sér leiðast. Og margt var
þar ágætt á boðstólum til skemt
unar. Þó var það fernt, sem mér
fanst mest til koma: Myndasafn
Einars Jónssonar, Landssýningin
á íslenzkum heimilisiðnaði, Lista
sýningin og hátíðarsýningin
Fjalla-Eyvindi.
Enginn ferðamaður, sízt af
öllu íslendingur, ætti að koma svo
til Reykjavíkur, að hann komi
eigi á safn Einars myndhöggvara
Það er svo einstakt í sinni rðð, að
ýtri- ásýnd sem að því, er það hef
ir að geyma. Eru þar öll listaverk
þessa mikla snillings, bæði högg
myndir og málverk. Má með

ZT9
rithöfundur, Ágúst H. Bjarnason' sanni segja, að í höndum þess
pórfessor, dr. Guðmundur Finn- manns “fær steinninn kaldur líf
MARTIN & CO.
Tilkynna Sína Tíunda
AFMÆLIS SDLU
AF
Bestu Tegundum af Karlmanna
Alfatnaði og Yfirhöfnum
Þetta er árlegur viðburður, sem kemur einmitt þegar vöru-
byrgðirnar eru fuilkomnar og gefur yður tækifæri til að
velja úr fyrir Haustið og Veturinn.
N0 ER TIMINN TIL AÐ KAUPA
Vér seljum með mjög lágu verði og þar að auki með
Sérstaklega Hœgum
Borgunarskilmálum
NIÐUR B0RGUN
fáið þér hvaða Alfatnað eða
Yfirhöfn sem er í búð vorri.
20 Vikur til að Borga
Afganginn
ALFATNAÐIR
X

Navy
tvíhnept
Fyrir ....
ÁGÆTIS VERÐ
Blue Serge, einhnept eða
$29.50
Svartir og bláir, með fallegum
röndum. *n r nn
Fyrir ........... «J)ÚU«UU
Brúnir, bláir, gráir, marglitir eða
einlitir
Fyrir .......
$39-50
D
YFIRHAFNIR
Ljósleitar og dökkleitar, Guard og
Slip-on gerðir <hin •yg-
Fyrir .......... vplU.f U
Blue Chinchillas, kragar úr sama
og marglitt efni, fyrirAftQ |-q
efni eða flaueli, tweed 4)ZU.OU
“Tegundin, sem vér ábyrgjumst”
'

Góðar og Hlýjar
YFIRHAFNIR
Gerðar úr beztu ull og saumaðar
á fyrirmyndar fataverkstæði
$35.00 TIL $65.00
Vorir skilmálar þægilegir.
Búðin opin á laugardögum til kl.'ÍO
Martin & Co.
Easy Payments Ltd.
2nd Floor, Winnip.g Piano Bldg., Portage and Hargrave
I