Lögberg - 09.10.1930, Blaðsíða 5

LÖGBERG. FIMTUDAGINN 9. OKTÓBER 1930.
Bls. 5.

IíW^íp::
i"
..... íjí1
1840 - 1930

Dveljið um jólin ofe nýárið
yðar forna föðurlandi. Sigl-
ið á einu hinna stóru Cunard
skipa frá Montreal—afbragðs
farrými, fyrirtaks fæði og
fyrsta flokks aðbúð.
Sérstök Jólaferð (undir um-
sjón Mr. Einars Lindblad)
með S.S. “Alaunia” 28. nóv-
ember til skandinavisku land-
anna. Lágt verð til stór-
borga Norðurálfunnar.
Leitið upplýsinga á yðar eig-
jin tungumáli. ^
J79 Maln St Wlnnlpen
, - Canadian Service "
“Hvar er Tommy litli?” in!gs varnarlausa barnið! Hann
“Hann er þarna í hjólarúminu.” Hfði í kristnu landi, landi, sem
með mestu gætni kemur á lögum
til að vernda sauðfé, og með var-
úð gefur reglur um dýraverndun.
Óskandi væri að börnin væru álit-
“Er hann veikur?”
“Hann er nú aldrei mjög sterk-
ur, og svo varð hann að vinna um
megn fram, bera inn vatn og
hjálpa mér að lyfta þvottabölun-
! in eins dýrmæta eins og gripir og
Vikulegar siglingar frá
Montreal til Evrópu
fram atS 28. n6v., eftir
það frá Halifax. >
Tommy Brown
“Hvað heitirðu?” spurði kenn-
arinn.
“Tommy Brown,” svaraði dreng-
urinn.
Hann var raunalegur, lítill
drengur, og þunnleitur. Það var
auðséð á öllu hans útliti, að hann
hafði ónófea næringu fyrir litla
kroppinn. Fötin hans voru auð-
sjáanlega löguð til upp úr annara
fötum, og voru bætt með annars-
konar litum; skór hans voru
gamlir og hárið stubbað í hnakk-
anum. — Sumt kvenfólk sýnir
grunnhygni sína, þegar’það sker
þannig hár drengja.
Dafeurinn var æði kaldur; samt
var drengurinn yfirhafnarlaus og
berhentur, og hendurnar voru
rauðar af kulda..
“Hvað ertu gamall, Tommy?”
nóttunni, svoleiðis líta fötin þín
út.”
Áður en kennarinn kom því við
I að þagga niðri í drenfejunum, tók
enn einn þeirra undir og safeði
að þessi drengur væri sonur gamla
Si. Brown, sem alt af væri drukk
inn.
Veslings barnið leit í kring um
sig eins og fufel í snöru, leit á
þessa kvalara, og áður en við
varð varð litið, tók hann til fót-
anna, um leið og hann reyndi að
þagga niður neyðarvein, hljóp út
úr herberginu, út úr byggingunni,
ofan á strætið ofe var horfinn.
Kennarinn gekk að skylduverk-
um sínum með þungu hjarta. Hið
raunalega útlit þessa drengs
stóð henni fyrir hugskotssjónum
allan daginn. Að hrinda því frá
sér, var henni um megn. Með
nokkurri fyrirhöfn komst hún að
því, hvar hann ætti heima, og svo
um, og ymislegt fleira. Hann hef-, , .... ,
, , ... ... .1 ur að meðferð ofe retti kvenna og
ír nu þrað svo mjog að byrja a
,,, . ii* • D31 2L *
skola, en eg matti aldrei missa
hann fyr en núna. Hann hélt alt Innsoknu augun voru nú björt
af, að ef hann fengi dálitla ment-jog hitasvipur á andlitinu, en
un, þá gæti hann hjálpað meira' langt, dökkblátt mar sást á gagn-
ofe séð um mig og Lissy og barn-j auganu. Hann rétti aðra þunnu
ið, svo ég lagaði til fötin hans höndina yfir marið um leið og
eins vel og ég gat, og í vikunni hann sagði: “Það var bara af
sem leið fór hann nú á skólann. því pabbi var að drekka; annars
Eg var nú hrædd um að dreng-|hefði hann ekki gjört þetta”. Og
irnir myndu hlæja að honum, en^ svo bætti hann við í veikum rómi:
vonaði þó að hann myndi afbera “Það er feott, að ég ætla nú að
það. Eg stóð utan við dyrnar og| deyja. Eg er ekki fær um að
horfði á eftir elsku barninu.J hjálpa mömmu hvort sem er. Á
Hvernife hann leit út, það verður^ himnum munu englarnir ekki —
mér ógleymanlegt. Bættu fötin^ hæða mig — fötin mín — og kalla
hans,” sagði hún og tárin runnu mig drykkjumannsson. — Ef eg
niður hinar fölu kinnar hennar, er þá góður þar — hjá guði — þá
“og vesþngs litla andlitið hans get éfe mint hann — á mömmu —
var svo vonaríkt. Hann sneri sér 0<g hann kannske — gjört henni
við til mín og sagði: “Hafðu enga ___
— þá hægra fyrir.” — Með erfið-
ieikum sneri hann höfðinu á kodd-
anum og sagði svo í lægri róm:
“Einhvern tíma — hætta þeir —
að selja vínið
ur— aumingja — pabbi þá dá-
inn”. — Svo lokaði hann sínum
þreyttu aufeum.
Næsta morgun skein sólin inn
á framliðna andlitið á litla
Tomma.
Orsakaðist nú dauði þessa sak-
lausa barns fyrir atkvæði svo
kallaðs kristins lýðs?.
“Átti ég að gæta bróður míns?”
Yður Þykir Shortbread Gott!
en líklega verð- % bolli iclnB sykur
2/3 bolli af smjöri.
Thora B.
Thorsteinsson,
þýddi.
I Ameríku hafa þeir alþýðubóka-
söfnin í bílum, sem þjóta á milli bæj-
anna og smáþorpanna. Það er altaf
mikil ös þegar “sögubíllinn” kemur
—það eru þessi þjótandi alþýðu-
bókasöfn alment kölluð.
Borgið Lögberg !
“Níu ára í apríl. Eg hefi lært fóru tvær góðar konur að heim-
að lesa heima og dálítið í reikningi sækja hann. Húsið var hrörlegt,
nefi ég líka lært.” | ofe þegar inn kom var nær ómögu-
“Jæja, það er mál fyrir þig að legt að átta sig á neinu fyrir
byrja á skóla. Hvers vegna hef-'gufu af sápuskoli. Tveir voru þó
irðu aldrei komið fyr?” ] gluggar, en svo nálægt hárri
Drenfeurinn handlék húfuna steinsteypubyggingu, að hún úti-
áhyggju út af mér, mamma. Eg
skal ekkert láta á mig fá það sem
krakkarnir kunna að segja.’ En
hann gerði það nú samt. Það leið
ekki klukkutími þar til hann kom
aftur, með sundur marðar tilfinn-j
ingar. Eg hélt að mínar eigin
tilfnningar hefðu verið marðar
áður að fullu, ef ekki, þá mörðust
þær að nýju þann dag. Eg feet nú
staðist nálega alt sjálfrar mín
vegna, en eg þoli ekki að sjá börn-^
in mín líða.”
Nú brast konan í krampakend-
an grát. Litla stúlkan kom þá til
hennar, ré/tti litla handlegginn
utan um hálsinn á henni og sagði:
“Yertu ekki að fráta, mamma.
I ‘Vertu ekki að gráta, mamma,
Móðirin reyndi að ná jafnvægi,
þerraði tárin af sér og hélt svo á-
fram tali sínu:
‘Weslings Tommy grét allan
daginn. Eg gat ekki huggað hann.!
Hann stóð á því, að ekkert þýddí
sína fremur vandræðalega og hik
aði við að svara. Húfan var elli-
leg og biluð, enda var ómögulegt
að segja um hennar upphaflega
lit.. Loks sagði hann: “Eg hefi
aldrei farið á skóla vefena þess —
vegna þess að — mamma' tekur
lieim þvott, og hún gat ekki án mín
verið
lokaði að miklu dafesljósið. Svo
var nú líka dagurinn skuggaleg-
ur, með þykkum skýjadrögum,
sem útrýmdu jafnvel minningu
sólarljóssins.
Konan þurkaði sér um hendurn-
ar og kom á móti gestunum. Hún
hafði verið falleg kona, það var
en nú er nú er Lissy nógu' auðséð, en nú var hún fölleit og
harðir. Hún
stór til að hjálpa, og svo gætir' andlitsdrættirnir
hún að litla barninu líka.”
Tími var ekki alveg kominn til
að byrja skóla, og alt I kringum
kennarann og þennan nýja skóla-
svein stóðu drenfeir, sem tilheyrðu
sama bekk.
Á meðan veslings Tommy stam-
aði út þessum afsökunum, hlógu
sumir drengjanna, og einn þeirra
kallaði upp: “Hjeyrðu, Tommy,
hvar er kraginn þinn?”
Þá gall annar við og sagði: “Þú
hlýtur að sofa í tuskupokanum á
bauð þeim sæti, ofe setist niður
sjálf um leið og hún sagði: “Lissy
fáðu mér barnið.”
Lítil stúlka kom út úr dimmu
skoti með smábarn, sem hún lagði
í kjöltu móftyrinnar. Barnið var
veiklulegt, með sömu sokknu aug-
un og Tommy.
Önnur konan sagði þá: “Barn-
ið þitt er ekki hraustlegt.”
“Nei, eg er ekki vel heilbrigð
sjálf, ofe eg býst við það hafi á-
hrif á hana.”
að reyna neitt. Allir myndu að-
eins hlæja að honum fyrir að vera
drykkjumannssonur. Efe reyndi
að hugga hann áður en maðurinn
minn kom heim. Eg sagði honum,
að faðir hans myndi reiðast, ef
hann sæi hann grátandi. Það stóð
alt á sama, það sýndist sem hann
gæti ekki hætt að gráta. Faðir
hans kom og sá hann. — Hann
hefði nú ekki gjört það, ef hann
hefði ekki verið að drekka. Hann
er ekki vondur maður, þegar
hann er alfeáður. — Eg vildi helzt
ekki þurfa að segja frá því — en|
hann barði drenginn svo að hann]
datt og meiddist á höfðinu. — Eg
býst við, að hann hefði kannske
verið veikur hvort sem var. En,
ó, veslings drengurinn minn líð-
ur mikið, barnið mitt þjáist.
Hvernig geta þeir leyft vínsöluna,
sem orsakar hinum saklausu all-
ar þessar hörmungar!”
October 5tb to 1 Ith
FIRE
PREVEINTION
WEEK
FIRE
PREVENTION
WEEK
BUREAU OF LABOR AND FIRE
PREVENTION BRANCH
FIRE
Causes Untold Suffering
1 bolli Purity Flour.
% bolli corn starch
Hrærið þetta ait vandlega saman. Jafnið það allt I pönn-
unni og styngið gegm um það með gafli. Bakist við hægan
hita (375°) 20 mínútur eða þangað til ljósbrúnt. Skerist
í ffóra parta og sé látið kólna 1 pönnunni. Brúnan sykur
má nota fyrir icing sykur. Verið vissar um að það sé Purity
Flour sem þér notið.
Sendið 30c fyr-
ir Purity Flour
Cook Book.
(R

FL’OUB
98Lbs-
*"nnimg '***"
••ÍANOOW CO^O*4
Ný for-
skrift fyrir„.
Purity Flour
Pastry
MANITOBA’S FIRE LOSS
For 1929
Fyrir tvær pie skorpur: 3 bollar Purity
Flour, 1 bolli lard, % teskeið salt, 1 bolli
kalt vatn. ■ (Til að gera það bragðmeira
notið % smjör og % lard).
AÐFERÐIN: Blandið hveitið og saltið, en
aðeins helminginn af fitunni og hrærið
þangað til þetta er orðið eins og fint mjöl.
Bætið við hæíilega miklu af vatni. Látið
ofurlítið af Purity Flour á þorðið og fletjið
út deigið þangað til það er % þuml. á þykt.
Látið svo hinn helmingmn af fitunni ofan I deigið. Vefjið þvi saman þrisvar og
fletjið þangað til það verður hæfilega þykt, Bakið I heitum ofni. (475°) 307.
Western Canada Flour Mills Co., Ltd., Toronto, Winnipeg, Calgary.
Gætið að nafni félagsins á Purity Flour sekkjum. Það er trygging
yðar fyrir gæðum hveitisins frá áreiðanlegu félagi.
Mjöl úr beta hveiti
fl/rir allskonar bökun.
FORTY-THREE
(43)
HUMAN LIVES
$2,652,497
IN PROPERTY
ÐESTROYID
Everyone can Help
make Manitoba Fireproof
by being careful
Issued by authority ot
HON. W. R. CLUBB,
Minister of Public Works
and Fire Prevention Branch
E. McGRATH,
Provincial Fire Commissioner,
Winnipeg.
Ljómandi fagrar
Grandfather
Clocks
Nýtt! Undnar upp meðjraforku
KLUKKUB, sem eru engu að síður fagrar og tign-
arlegar, heldur en þær, sem töklu tímann í sölum
forfeðranna. En þær hafa síðustu tíma umbœtur
frá árinu 1930. Þær eni undnar upp og ganga fyrir
raforku.
Klukkurnar hafa “tubular” ganfeverk, sem eru framúr- '
skarandi viss ofe áreiðanleg. Westminster hljómurinn
tilkynnir stundir og stundarfjórðunga.
Sérstök umbót er það, að klukkan vindur sig upp sjálf.
Vanalega hætta slíkar klukkur, þegar raforkan er tekin
af, en þessi heldur áfram að ganfea í sólarhring, eftir
að raforkan er tekin af.
Uppsetningin er afar einföld. Klukkan er bara sett í
samband við raforkuna á sama hátt, eins og vanalegur
gólflampi.
Undarlegast af öllu er það, hve lítið það kostar að
halda henni gangandi. Sjötíu og fimm cents er vana-
legur árskostnaður.. %
Kassinn er úr dökkleitum mahónívið, með fallefea
skreyttar boga að ofan. útskornar hliðar, fallegar
glerhurðir, upphleyptir, gyltir tölustafir á silfurlit-
aðri skífu. Sýnir einnig hvernig stendur á tungli.
$300.00
Gullstáss deldin. Fyrsta gólfi, Donald.
GRÆNLAND.
Þegar Stauning forsætisráðherra
Dana hafði heimsótt fimtán nýlend-
ur og Færeyingahöfnina í Vestur-
önnur konan smeygði sér inn að Grænkndi, lét hann meSal annars
rúminu. Þarna lá Tommy, vesal- sV0 ummælt á samkomu í Upernivik:
“Með því að íbúar Grænlands hafa
nú kynlóð eftir kynslóð tekið fram-
förum í þekkingu, dugnaði og bætt-
um atvinnuvegum, undir umhyggju
dönsku þjóðarinnar og með stuðn-
ingi danskrar löggjafar og forráða,
þá hafa á síðari árum heyrst raddir
um, að aðrar þjóðir hafi hug á Græn-
landi, og því er fleygt, aS Danir vilji
setja Grænland. Engum manni í
Danmörku kemur til hugar að selja
Grænland, og engum kemur til hug-
ar að viðurkenna rétt annara þjóða
til þess lands. Danir hafa allmikið
lagt í sölurnar Grænlands vegna,
bæði við vísindarannsóknir og þjóð-
inni til menningar, og þeir munu enn
leggja það fram, sem nauðsyn kref-
ur til þess að tryggja vaxandi þroska
og framfarir, bæöi á sviði fjárhas
og menningar. íbúar Grænlands
T. EATON C
O
LIMITED
hafa fengið hlutdeild í stjórnarmál-
efnum lands og þjóðar, og þau rétt-
indi skulu fara vaxandi. Rætt hefir
verið um aukinn aðgang að græn-
lenskum landshlutum til handa fiski-
mönnum og til annara athafna, en
um slíka rýmkun verður ekki að
ræða, fyrr en Grænlendingar hafa
látið í ljós vilja sinn um það efni.
Það er vitanlega takmarkið, að koma
hér á frjálsu skipulagi eins og hver-
vetna annarsstaðar, en það hlýtur að
verða að gerast með eðlilegri fram-
þróun, þar sem þjóðin getur sjálf
látið til sín taka og sýnt nauðsyn-
legan áhuga og skilning.”
Forsætisráðherra hét því, í nafni
stjórnarinnar, ða veita grænlensku
þjóðinni hugheila samvinnu í öllnm
framfaramálum hennar, og hét á
landsmenn til traustrar og^ bróður-
legrar samvinnu um öll viðfangsefni,
sem orÖið geta til gags, frmfara og
þroska þjóðarinnar, og til styrktar
bandalaginu milli dönsku og græn-
lenzku þjóðarinnar.—(tJr tilkynn-
ingu frá sendiherra Dana).
“Tanglefin Fiski Net
Veiða Meiri Fisk’
Linen ofe Cotton Net, hæfilefe fyrir öll vötn í Manitoba.
WINNIPEG-VATN; Sea Island Cotton Natco fyrir Tulibee-
veiðar með No. 30, 32, 36 ofe 40 möskva dýpt, með 60/6, 70/6
)g 80/6 stærðum.
Lake Manitoba, Winnipegosis og Dauphin: Linen og Cotton
Net af öllum vanalegum stærðum.
Auk þess saumþráður, flær og sökkur. »
Vér fellum net, ef óskað er.
Komið og sjáið, eða skrifið ofe biðjfð
ishorn. i '
um verðlista og sýn-
FISHERMEN’S SUPPLIES LTD.
132 Princess St., Cor. William & Princess, Winnipeg
Telephone 28 071
Skýrsla yfir sunnudagsskólastarf
í Arnesi
eftir Guðrúnu Marteinsson.
Laugardaginn fimta júlí lagði eg af stað til Árnes, sem svar upp
á beiðni frá kvenfélaginu þar, um hjálp að endurreisa sunnudagsskóla.
Mrs. O’Hare og Miss Heiða Jónasson buðust til þess að vinna með
mér. Sunnudagsskóli hafði verið auglýst að byrjaði klukkan tvö í
kirkjunni næsta dag. Auk tólf skólabarna, kom nokkuð margt full-
orðið fólk og nokkur smábörn. Var það mikil hjálp þennan fyrsta
dag að hafa fullorðna fólkið til þess að hjálpa til að syngja sálmana
og svörin, og sýndi það vinsemd til starfsins sem var hvetjandi fyrir
okkur. Við Mrs. O’Hare skiftum börnunum í tvo flokka fyrir kenslu-
stundina. Hún tók að sér þau yngri, en eg þau eldri. Eftir sunnu-
dagsskóla höfðum við söngæfingu. Við æfðum svörin eftir að eg hafði
útskýrt þau, líka sálma, og börnunum var siðan gefin vers að læra
fyrir næsta dag.
Næst var að semja dagskrá fyrir hvern dag. Við skiftum timan-
um í þrjár stundir. Fyrstu klukkustundina höfðum við vanalegan
sunnudagaskóla. Yngri deildin hafði íslenzka ljósgeisla, en hin eldri
biblíusögur. Svo átti að vera frístund í fimtán mínútur. Þá léku
kennarar og börn sér saman úti. Seinasta klukkutimanum var skift í
tvent. Á fyrri hálftímanum ætluðum við að kenna íslenzkan lestur,
samkvæmt beiðni, seni kom frá einni konu í bygðinni. Við ákvörðuð-
um að gjöra það, sem við gætum í þessu efni, þó það væri ekki beint
verk sunnudagsskólans. Mrs. O’Hare kendi því minni börnunum lestur
á þessum tíma. Þegar eg sá að minn bekkur þurfti mjög litla tilsögn
í lestri, varði eg þessari stund fyrir ýmislegan lærdóm. svo sem að
læra formið, boðorðin, og ef tími gæfist að læra lexíur um æfi Krists.
Semasta hálftímann ætluðum við að hafa söngæfingu.
Næsta dag, á mánudaginn, bættust við tveir nemendur, tveir út-
lendir drengir. Miss Jónasson tók þá að sér, og kendi þeim á ensku.
Fjórtán börn sóttu sunnudagsskólann reglulega, þó stundum væri þau
dálítið fleiri. Flest börnin höfðu langt að fara, og lögðu mikið á sig,
bæði að koma og eins við lærdóm. Þrjú börnin gengu eins langt eins
og þrjár og hálfa mílu til þess að geta sótt skólann, og var mjög heitt
allan tímann sem skólinn stóð yfir.
Var eg forviða hvað börnin gátu lært mikið á svo stuttum tíma.
Litlu börnin höfðu sérstakt yndi af Ljósgeislunun\og voru dugleg að
læra þá, og þeim gekk vel með lestur. Eldri deildin lauk við biblíusög-
ur gamla testamentisins. Þegar þau kunnu alt form sunnudagsskólans
svo sem trúarjátninguna, tuttugasta og þriðja Davíðs sálm og svo
framvegis, boðorðin, fóiaim við yfir sérstakar lexíur um æfi Krists.
Til þess að hjálpa okkur, notuðum við “The Augsburg Junior Lesson
Book.” Hverju barni var gefin ein bók. Voru í henni lexíur, sögur,
kvæði og myndir. Á hverjum degi gáfum við hverju barni barna-
blöð, bæði á íslenzku og ensku. Þau höfðu gaman af þeim. Söngæf-
ingarnar voru góðar. Börnin höfðu yndi af söng. Þegar eg fór kunnu
þau sextán sálmalög, og öll versin af mörgum sálmunum.
Okkur var ant um að starfinu væri haldið áfram, og vildum við
gjöra alt, sem við gátum til þess að gjöra það varanlegt. Góður söng-
ur færir líf og fjör í sunnudagsskóla. En erfitt er að syngja vel án
hljóðfæris, svo nú fórum við að leita að organista, sem gæti tekið
við þegar eg færi. Ein skólastúlkan, Margaret Sigurdson, dóttir Hrólfs
Sigurdson, lék á píanó, og var hún viljug að æfa sig á orgel með mér
Fyrst byrjaði hún að spila nokkra sálma við æfingar, og svo áður en
eg fór, var hún farin að spila fyrir öllum söng og gjörði það vel.
Við liéldum uppi sunnudagsskóla verkinu í tíu daga, og ellefta dag-
inn ákvörðuðum við kennararnir og kvenfélagið að stofna til “picnics”
fyrir börnin og alla, sem vildu koma. Kvenfélagið var mjög hjálp-
samt, og gaf það okkur fimm dali fyrir verðlaun fyrir hlaup og bauðst
svo til þess að sjá algjörlega um veitingar. Þó nokkuð margir komu:
var veður hið bezta. Við byrjuðum með stuttri guðsþjónustu. Sagði
eg með nokkrum orðum frá starfinu. Mrs. Hrólfur Sigurdson las
þakkarávarp frá kvenfélaginu. Börnin gáfu mér peninga, sem eg á^i
að kaupa mér gjöf fyrir. Fanst mér mikið þakklæti sýnt fyrir ekki
meira verk. Allir, bæði börn og eldra fólk, tóku góðan þátt í “picnic-
inu”, og skemtu sér vel.
Á þessum degi kom til mín ung stúlka, Miss Guðný Einarsson, og
bauð hjálp sína við verkið þegar eg væri farin. Var þetta góða boð
tekið með þökkum. Hún hefir hjálpað síðan. Skólinn heldur áfram
undir umsjón Miss Jónasson, Miss Einarsson og Mrs. O’Hare. Ætla
konurnar að halda honum uppi til jóla.
Fanst mér ferðin að Árnesi skemtileg í alla staði. Eg var til
heimilis hjá Mr. og Mrs. Hrólfi Sigurdson, sem sýndu mér mestu alúð.
Kyntist eg flestum foreldrum skólabarna, og sum þeirra buðu mér heim
til sín. Þakka eg öllu þessu fólki gæði þess. Eins vil eg þakka sam-
verkakonum mínum, sem gjörðu svo mikið fyrir skólann, og eru enn
að halda honum við.
Eg er alveg sannfærð um að sunnudagskóslastarfið, sem Hið Sam-
einaða Kvenfélag hefir með höndum, er ekki að eins gott, lieldur mjög
nauðsynlegt verk. Barnsárin eru þau áhriTamestu. “Kenn þeim tinga
þann veg sem hann á að ganga og þegar hann eldist mun hann ekki af
honum víkja." Er þetta eins satt nú og þegar það var fyrst skrifað.
Sérstaklega finst mér þörf á svona starfi, í bygðum sem hafa ekki
þjónandi prest. Eg vona að guð blessi starfið, og láti það dafna. Svo
vil eg þakka kvenfélaginu fyrir tækifærið að hjálpa til með svona áríð-
andi verk, og fyrir verulega skemtilega dvöl í Árnesi.
— Sameiningin.
Áður en þér kaupið Kol eða Coke forða, þá látið oss senda
yður hlass af ekta við. Við höfum úrvals birgðir.
Dirch ..... $11.00 per cord Poplar .... $7.50 per cord
Tamarac .... $10.00 per cord Slabs, heavy ...... $8.50
Pine ...... $ 8.00 per cord
$1 að auki sagað eða klofið.
PANTIÐ HLASS í DAG
Phones: 25 337 — 27 165 — 34 242
HALLIDAY BROS.f LIMITED
342 PORTAGE AVe. — Mason and Risch Building
Jón Ólafsson umboðsmaður.