Lögberg - 16.10.1930, Side 1

PHONE: 80 311
Seven Lines
For
Service
and Satisfaction
43. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN ló.OKTÓBER 1930
NUMER 41
ARNGRÍMUR VALAGILS
Fyrstu lút. kirkju,
baritón-söngvari, heldur söng3kemtun
fimtudagskvöldið, þann 23. þ. m.
Hvers vegna? Vegna þess
1 Heimskringlu, er kom út 17.
sept. síðastliðinn, er ritstjórnar-
grein með fyrirsögninni “Stjórn-
málavizka Dr. Sigurðar.” Þar
gjörir ritstjórinn 'grein fyrir því,
hver afstaða ritstjórans eigi og
hljóti að vera gagnvart eigendum
og útgefendum þeirra blaða, sem
þeir eru ritstjórar fyrir. Rök-
■semdir þær, sem hann flytur, eru
réttar. Það hlýtur að vera flestum
siciljanlegt, að í flestym tilfellum
eru blöð gefin út í einhverjum til-
feangi og með einhverri stefnu, og
hljóta því eigendur og útgefendur
að ráða aðeins þá fyrir ritstjóra,
átt við það, að hann neitaði að
ilytja fjárbón hennar við stjórn-
ina í Ottawa, og að hann hafi
verið að daðra við sjálfboða, er
að sjálfsögðu átt við það, að hann
ráðlagði stjórninni í Ottawa að
senda Dr. B. J. Brandson heim
sem fulltrúa sinn á Alþingishá-
tíð íslands. Fyrir þetta tvent er
hann, að 'dómi “eigenda o!g útgef-
enda” Heimskringlu óþjóðrækinn
fslendingur.
Dr. Joseph Thorson er einn af
þeim mörgu mætra Vestur-fslend-
inga, sem ekki duldist hversu
mikla minkunn Heimfararnefndin
var að gera þjóðflokki sínum hér
vestra, með slíkri þrotabús yfir-
lýsingu og fjárbetli hennar til
heimfararinnar. Hann þVí að
sjálfsögðu neitaði fylgi sínu við
fjárbónina. Að hann hafi “fyrir-
gert trausti sínu meðal íslendinga
hér í borg”, það er að segja Win-
nipeg, — einkennilega að orði kom-
ist, — á víst að meina það, að
hann hafi fyriiigert trausti ís-
lendinga á sér, — má vel vera að
sé að einhverju leyti satt. Þeir,
sem eru svo úr garði gerðir af
náttúrunnar hendi, að bera ekki
traust til nokkurs manns, sé hann
ekki fjárbónasnati í þeirra þágu,
hafa að líkindum mist traust sitt
á honum, en eg hygg, að þegar
“eigendur og útígefendur” Heims-
I
Fleiri atkvæðisbærar
konur en karlar
asta íslending, sem greiddi at-j
kvæði með Conservative-flokkn-
um, mundi finnast sér stórum
misboðið, ef honum væri borið A Englandi og Wales eru 362,000
það á brýn, að hann væri leidduri tle*r* honur en karlar, sem at-
í stjórnmálum af Heimskringlu og
“meinakindum” hennar. Þeir
i kvæðisrétt hafa. Af stærri bohg-
um, er London sú eina, þar sem
karlmenn eru í meiri hluta. í
South Kensington, ”eru konur meir
en helmingi fleiri heldur en karl-
mennirnir. Það er eftirtektarvert,
að í helztu verksmiðjubæjunum,
eru atkvæðisbærar konur tiltölu-
lega fæstar.
mundu gefa einhverjar aðrar or-
sakir en þær fyrir því, að þeir
léðu Conservativum fylgi sitt.
En þær eru ritaðar til þess, að
benda fólki á, hvort það sé ekki
þess vert, að íhuga, hver skyr.s
þjóðrækni það er, sem þessir menn
| _____________________
eru að halda að okkur Vestur-j
íslendingum; og hvort hún sé ekkij Rev. J. L. Gordon dáinn
ráskyld guðsdýrkun AnnasarJ T_ , , T
, i Hann andaðist í Los Angeles, a
tengdafoður Kaifasar, sem ser til, , , . ,
,, , _ , , l laugardaginn í vikunni sem leið,
stor-hagnaoaú, ,rak dufnaverzlunI . ,, , ,.
, „ ... , T , , leítir all-langvarandi veikindi. Um
í forgarði musterisins í Jerusal- , , , ■ „ , ,
, , ... ,, „ „ riu ara skeið var Dr. Gordon í Wm-
em, þar sem hann seldi dufur með . , ,
, ... . ,. nipeg-'Og þjonaði þa Central Con
okurverði, til fatækra pilagnma, ,
, , .. , , , T i gregational kirkjunni her i borg-
sem komu ur fjarlægum heruðum
Conservatives að málum, helúu
fyrir það, að hann er íslendingur.
Telur séra Rögnv. Pétursson það
þjóðræknisskyldu, að kjósa Mr.
Hannesson. Ávítar hann harðlega
íslendinga fyrir, að hafa ekki: kringlu Qg nokkrir menn úr Heim.
veitt fylgi þeim samlöndum sín- fararnefn(jinni eru undanskildir,
um, er’ atkvæða þeirra leituðu.;þá verði gú fylking meðal Vestur-
Telur hann upp dæmi, bæði norð-j íslendinga ærið þunnskipuð, og
an og sunnan landamæranna, og. þegar til lengdar lætur ábati en
velur hann kjósendum ýms hæði-J ekki tap> að ]osast við traust
yrði fyrir framkomu ,þeirra í
Júðaríkis til Jerúsalem, til að færa
smáfórnir Guði þeim er þeir trúðu
á, — Samanber ræðu flutta í
Sambandskirkjunni í Winnipeg 7.
sept. síðastl., af séra Benjamín
Kristjánssyni.
Og eru ekki möguleikar fyrir
því, að örlögin verði hin sömu
fyrir verzlun þessara manna, eins
og fyrir dúfnaverzlun Annasar, og
annara þeirra, er gjört hðfðu guðs-
húsið í Jerúsalem að ræningja-
bæli?
i inni. Ræðumaður þótti hann með
I aíbrigðum, og fólk þyrptist til
kirkju hans í hvert sinn sem hann
I prédikaði, svo þar var jafnan
! fult hús. Frá Winnipeg fór Dr.
i Gordon árið 1914 og var eftir það
I á ýmsum stöðum í Bandaríkjun-
I um, síðast í Los Angeles, Cal. En
I hvar sem hann var, þótti allstað-
ar mikið til hans koma sem af-
burða prédikara.
Men’s Club
Minni Nýja Islands
Flutt að Hanusum 4. ág. 1930.
Minni herfloti
Það eru því enlgin undur, þó aðj f samræmi við Lundúna samn.
núverandi ritstjóri Heimskr. kyn- in,ginnj hefir nú gtjórn Banda.
cki sér við, að bera alla ábyrgðina ríkjanna gert fyrstu ráðstafanir
til að minka herflota sinn. Er
a þeim
flytur.
skoðunum, sem blaðið
Gengur hann því hreint
þeirri grein.
“Sú þjóð lýsir vantrausti á
sjálfri sér, sem lætur hafa sig
til þess að hafna sínum eigin
sem þeirri stefnu eru hlyntir, erf mönnum, en velja keppinautinn,
útgefendur ætla að láta blað sittjaf þvi hann er af öðru bergi
flytja, eða þá stefnuleysingja, semj brotinn. Enda eru þeir þjóð-
geta ritað um alt milli himins og, flokkarnir, sem bezt hafa haft
jarðar án þess að hafa nokkra1 sig áfram hér í álfu, ekki oft
skoðun sjálfir.. Og þar sem rit-j staðnir að þeirri sneypu. Þeir
stjóri Heimskringlu gerir slíka yf-j þeita ekki öllum sínum stund-
irlýsing og þessa, þá hlýtur þessi, legu krötum og sínu litla viti í
r.fstaða að vera milli ritstjóra það> að Semja, ræða og sam-
Heimskringlu og útgefenda og eig-j þykkja þessháttar vantrausts-
enda hennar, og það er þá að| vfirlýsingar á sjálfa si'g. Þeir
sjálfsögðu rétt ályktað, að þegar
ritstjórinn ritar um hin helztu mál-
efni, sem á dagskrá eru, svo sem
pólitík, þjóðrækni, heimfararmál
og styrkveitingar, þá er það andi
«g vilji “eiganda og útgefanda”,
sem stýrir penna ritstjórans.
Það munu vera um eða
tuttugu ár síðan “Thé Viking
Press, Ltd.” var stofnað, og þótt
á ýmsu hafi oltið með ráðsmenn og
ritstjóra fyrir blaðið, þá eru hin-
ir sðmu menn “eigendur og út-
gefendur” Heimskringlu í dag, sem
voru, þegar “Viking Press, Ltd.”
var stofnað. Það eru því skoð-
anir, stefna pg stefnuleysi þess-
ara manna, sem Heimskringla
hefir flutt á þessu tímabili, sam-
kvæmt skýringu núverandi rit-
stjóra Hkr., ekki skoðanir hinna
mismunandi ritstjóra hennar.
Fram til ársins 1921—2 veitti
Heimskringla iConservative-flokkn-
um eindregið fylgi sitt. Þá misti
Conservative flokkurinn völdin í
Ottawa, og samtímis fer Heims-
kringla að “daðra” — svo e'g við-
hafi kjörorð ritstjóra Heimskringlu
— við Framsóknarflokkinn svo-
nefnda, sem þá hafði völdin hér i
Manitoba, og álitu nokkrir, að sá
flokkur myndi á stuttum tíma
ryðja sér svo til rúms hér í Can-
ada, að aðrir pólitiskir flokkar
mundu brátt hverfa úr sögunni.
í sambandskosningunum 1926,
var svo mikil andúð gagnvart Con-
servative flokknum, og sérstaklega
í Sléttufylkjunum, að allir gengu
út frá því sem sjáfsögðu, að sá
flokkur mundi ekki vinna sigur í
kosningunum. Heimskringla léði
þá fylgi sitt Framsóknarflokknum
tremur en Conservatives. Einum
úr flokki Canservativa mælir blað-
íð sterklega með: íslendingnum
Marino Hannessyni. Á fremstu
síðu Heimskringlu, er kom út 8.
sept. það ár, er löng grein eftir
séra Rðgnvald Pétursson. Er hún
áskorun til íslendinga í Selkirk-
kjördæmi, að kjósa Mr Hannes-
son. Ekki fyrir það að hann fylgi
þeirra.
Flestum íslendingum mun vera
það full-kunnugt, að enginn Is-
lendingur hér í Canada nýtur
meiri hylli og virðingar Islend-
inga hér í álfu, en Dr. B. J. Brand-
son. Og fyrir það, að Thorson
ráðlagði stjórninni í Ottawa að
senda þenna mann sem fulltrúa
sinn á Alþingishátíð íslands, þá
er hann, að dómi “eigenda og út-
gefenda” Heimskringlu óþjóðræk-
inn maður. Og fyrir þetta tvent
láta þeir lausar allar þær “meina-
kindur”, sem þeir eiga kost á, til
að leggja Thorson í eineltj.
En þegar við snúum okkur til
fslands og íhugum hvernig menta-
mennirnir þar líta á framkomu
ráfa ekki aftur og fram um land-
ið eins og andlegar meinakindur
til þess að svíkjast aftan að
mannorði samþjóðarmanna sinna Jogeph Thorsons j heimfararmál. hann ætli sér að sækja um em-
i svo ráð fyrir gert, að minka flot-
að verki, og kastar ábyrgðinni ann um 49 skip og fækka sjóliðum
þangað, sem hún á heima, og seg-
ir við húsbændur
um 4,800. Hermálastjórnin segir,
sögðu
sinn: “Sjá þú sjálfur fyrir því,
Selkirk, 8. okt. 1930.
Stephen Thorson.
sína, svipað að þessi takmörkun flotans, eins
r°g
eins og æðstu prestar Gyðinga ov henni verður fyrir komið>
forðum við kaupamann spari $10,998,949 á árunum 1931
og 1932. Þetta verður ekki gert
Vill halda áfram
Ralph H. Webb borgarstjóri í
alt í einu, heldur smátt og smátt
á tveggja ára tímabili.
Eldsvoði í Minto
Aðfaranótt þriðjudagsins í þess-
Winnipeg, hefir lýst yfir þvi, að ari viku, varð eldsvoði mikill í smá-
hann sé til þess búinn, að aækja! bænum Minto, Man. Er áætlað, að
enn um borgarstjórastöðuna, “efi skaðinn nemi að minsta kosti um
fólkið vilji”. En hvað fólkið vill, hundrað þúsund dölum. Verzlun-
er sjálfsagt nokkuð erfitt að vitaj arhús flest í bænum brunnu.
fyrir víst, þangað til kosningarn-| Mannskaði varð enginn, en nokkr-
ar eru afstaðnar. Þýðir því yf- ir menn meiddust þó lítilsháttar.
irlýsing hans vafalaust það, að
og leggja það í baklð.”
Þetta sagði séra Rögnv. Péturs-
son þá. Það lítur helzt út, sem
yfirl hann hafi verið gæddur einhverri
spásagnahgáfu, þar sem hann tal-
ar um “meinakindurnar, sem
svíkjasta aftan að mannorði sam-
þjóðarmanna sinna og leggja það
í bakið.” Margir Islendingar í
Suður-Mið-Winnipeg, munu kann-
ast við eina slíka meinakind, sem
vappaði fram og aftur um kjör-
dæmið, þar sem íslendingar
bjuggu.
Nú er alt annað uppi á ten-
ingnum hjá Heimskringlu heldur
en árið 1926. Hvað hefir orsakað
þessi straumhvörf í hugum 0g
hjörtum “eiganda og útgefenda”
blaðsins? Hvers vegna hætta
þeir að “daðra” við Framsóknar-
flokkinn, en styðja af alefli Con-
servative flokkinn Orsakirnar
eru, að eg hygg, hverjum manni
auðsæjar. En hvers ve'gna beita
“eigendur og útgefendur” blaðs-
ms (eftir því sem ritstjóri Heims-
kringlu skýrir frá) öllum sínum
öflum, bæði svinnum 0g ósvinnum,
móti íslendingnum, sem að allra
mætra manna dómi, þeirra er til
þekkja, er sérstökum þingmanns-
hæfileikum gæddur? Ritstjóri
Heimskringlu se'gir frá, — auð-
vitað talar hann fyrir munn “eig-
enda og útgefenda” Heimskringlu,
Hann segir svo:
“Sannleikurinn mun þó vera sá,
i.Ö Joseph Thorson hefir ef til
vill fyrirgert mest trausti sínu
meðal íslendinga hér í borg, á því,
hversu slælega hann reyndist
heimfararnefndinni og á daðri
sínu við sjálfboða. Einhver von
hefði verið til þess, að Heims-
kringla hefði stutt hann til þings,
ef hann hefði reynst betri íslend-
ingur í því máli.”
Að Thorson hafi slælega reynst
heimfararnefndinni, er auðvitað
inu, þá kveður við alt annan tón.
Þeim er að sjálfsögðu kunnugt um
afstöðu hans gagnvart fjárbónum
heimfararnefndarinnar, og þeir
\ issu líka, að Dr. B. J. Brandson
var að tilhlutan Thorsons sendur
heim sem fulltrúi Canada á Al-
þingishátíðina. Fyrir þessi af-
skifti sín af heimfararmálinu,
sæma þeir hann doktors nafnbót
í lögum, og hann þarf ekki að fara
heim til íslands til að sækja þessa
sæmd, heldur er hún send honum
hingað vestur. Slíka sæmd hafa
þeir ekki sýnt neinum styrkbónar
manni.
* Dr. R. Pétursson viðhefir á
stundum fyndnar og einkennileg-
ar mannlýsirigar. Lýsing hans á
meinakindpnum er aðdáanleg. Það
er eins og hann þekki einhverja
þeirra persónulega.
Það hlýtur að vera hverjum
skynbærum manni auðsætt, að það
er talsverður skoðanamunur á
milli mentamannanna heima á ls-
landi annars vegar, og “eigenda
og útgefenda” Heimskringlu hins
ve'gar, á því, hvað það sé að vera
þjóðrækinn. Sæmd sú, er þeir
heima á íslandi veittu Dr. Thor-
son, ber þess ljósan vott, að fram-
koma hans í heimfararmálinu var
í fullu samræmi við þjóðræknis-
tilfinningar þeirra. Hins vegar
er það jafn-auðsætt, samkvæmr
skýring Heimskr. frá ástæðum
j:«eim, er knúðu “eigendur og út-
gefendur” blaðsins til að beita sér
á móti Thorson í síðustu kosning-
um, að sá einn er góður o!g þjóð-
rækinn íslendingur, sem af hug,
hjarta og munni og í stöðugri trú
fylgir betlistefnu heimfararnefnd-
arinnar.
Þessar athugasemdir eru ekki
ritaðar sökum þess, að e'g hafi
skoðað Heimskr. sem neitt stór-
veldi í síðastl. kosningum. Eg er
sannfærður um, að hverjum ein-
bættið við bæjarstjórnarko&iiing-
arnar í haust.
Fjörutíu og átta í einni
gröf
Þeir 48 menn, sem fórust í slys-
inu mikla, þegar loftskipið R-101
fórst fyrra sunnudag, voru allir
lagðir í eina gröf, í Cardinlgton á
Englandi, á laugardaginn í síð-
ustu viku. Hafði áður afar fjöl-
menn útfararathöfn verið haldin
í St. Pauls kirkjunni í London.
Er þett talin ein af hinum mestu
sorgarathöfnum, sem fram hefir
farið á Englandi um langt skeið.
Félag þetta hélt sitt fyrsta sam-
sæti, á þessu hausti, í samkomu-
sal Fyrstu lút. kirkju á þriðju-
dagskveldið í þessari viku. For-
sc-ti félagsins, Mr. J. J. Swanson,
stýrði samsætinu. Fyrst var
sungði “O, Canada”, þá flutti Dr.
Björn B. Jónsson borðbæn og var
þvínæst sezt að góðri máltíð, sem
trúboðsfélag kvenna framreiddi.
Að máltíðinni lokinni talaði for-
seti nokkur orð og bað svo Hon.
W. J. Major, dómsmálaráðherra,
að taka til máls. Flutti ráðherr-
ann stutta, en skemtilelga tölu.
Talaði hann einkar hlýlega og
vinsamlega um íslendinga, eins
og hann hefir gert við ýms önnur
tækifæri, síðan hann kom úr ís-
landsförinni. Þótti honum mikið
til margs koma, er hann sá og
heyrði á íslandi, en sérstaklega
þess, hve mönnuð þjóðin er, sið-
fáguð og gestrisin. Viðtökur þær,
sem hann hefði mætt á íslandi,
taldi hann með afbrigðum góðar
og ánægjulegar í alla staði. Þá
talaði Dr. Thorláksson nokkur
orð og sagði nokkrar stuttar gam-
ansölgur af ferðalaginu.
En aðal ræðumaðurinn þetta
kveld, var Dr. B. J. Brandson.
Hann talaði um ísland og íslend-
inga og sérstaklega um Alþingis-
hátíðina, og hann sýndi og skýrði
fjölda af myndum frá íslandi,
bæði vanalelgar ljósmyndir og
kvikmyndir., Voru allar kvik-
myndirnar teknar í sumar og
hafði Dr. Brandson tekið þær
flestar sjálfur og var mikill hluti
þeirra beinlínis af hátíðahöldun-
um á Þingvöllum. Hinar mynd-
irnar voru líka margar þaðan, og
svo frá ýmsum öðrum stöðum á
íslandi, sérstaklega frá Reykja-
vík. Auk þess að sýna myndirn-
ar, flutti Dr. Brandson all-lan!gt
og mjög jróðlegt erindi um ís-
land. Hann var þar ekki nema
þrjár vikur, en sá fróðleikur, sem
hann hefir aflað sér um íslenzk
málefni, er mjög mikill og skiln-
ingur hans afar 'glöggur á þeim
efnum. Dr. Brandson gat þess
í upphafi máls síns, að sér fynd-
ist það vera að bera í bakkafull-
an lækinn, að flytja erindi um ís-
land og Alþingishátíðina, fyrir ís-
lendingum hér, þar sem svo mik-
ið hefði verið um þessi efni talað
síðustu mánuðina. En hvað sem
því líður, þá má reiða sig á, að
slíku erindi sem því, er Dr. Brand-
son flutti á þriðjudagskveldið, er
Fjarsta frumskóga ströndin,
Frelsi útlagans hlaut.
Blöktu Fjallkonu f-ánar,
Við þitt frumbýlings skaut.
Bundu herskarar himins
Heilan landnema krans.
Kveðju Sóleyjar sonum
Sungu hollvættir lands.
Þú tókst íslending örmum:
“Ungi kjörsonur minn,
Bæði ást mína og óðul
Eignist vorhugur þinn.
Gef e'g hönd mína og hjarta,
Hverja hæð mína og laut,
Þínum framfara fullhug
Langt á framtiðar braut.”
Fram úr hörmung og hrakning,
Gegn um fjárskort og flóð,
Þar sem eyðing og eldar
Sungu útfarar ljóð,
Þar sem veglausar vonir
Vættu landnemans kinn,
Inn á byrsælli brautir
Barstu kjörsoninn þinn.
Nú er búsældar bragur
trt um blómalönd þín,
Yfir blikandi bygðir
Birta hugsjóna skín.
Hvílir blíðheima bjarmi
Yfir skjólsælum skóg,
Faðmar æskunnar eldfjör,
Signir ellinnar ró.
Geymi hugsjóna heimur
Alt þitt íslenzka mál,
Glatist aldrei sá auður
Hinni óbornu sál.
Grept í framtíðar forlög
Verði einkennin þín,
Inn í kynþátta kvæðin,
Kæra nýlendan mín.
G. O. Einarson.
Tollstríð
Á þeim níu mánuðum, sem liðn-
ir eru af árinu 1930, hafa ellefu
þjóðir hækkað innflutningstolla á
vörum frá Bandaríkjunum, eða
breytt toll-löggjöf sinni þannig, að
Bandaríkjamönnum er gert erfitt
fyrir að selja vörur sínar út úrj ávalt og allstaðar tekið með fogn.
uði, hvar sem fslendingar eru
Nýtt bakarí í Winnipeg
Bakarafélagið Christie Brown
Ltd., er í þann veginn að byggja
stórt og vandað bökunarhús í
Winnipeg, sem á að kosta $750,000.
Hefir félagið þegar keypt all-
stra landspildu fyrir býgging-
arnar, sem er á milli Notre Dame
'Ave. og Winnipeg Ave., rétt aust-
an við C. P. R. járnbrautarsporið.
Það er gert ráð fyrir, að þetta
bökunarhús taki til starfa eftir
svo sem níu m^nuði og þar muni
um hundrað manns hafa atvinnu.
landinu. Er álitið, að þetta sé að
mestu leyti afleiðirig af Hawley-
Smoot hátolla löggjöfinni nýju.
Manion fer til Churchill
Dr. R. J. ÍManion, járnbrauta-
ráðherra, var staddur í Winnipeg
í síðustu viku. Hann kom frá
Churchill og hafði farið þangað
nú í fyrsta sinn, og var erindið
að líta eftir hvernig gengi með
Samveldisfundurinn
í London sitja nú á ráðstefnu
forsætisráðherrar og aðrir fu’.l-
trúar, allra brezkra landa, til aðjborginni, þegar hann kom að
ræða um sameiginlega hagsmuni norðan, og hélt hann þar ræðu,
saman komnir.
Að erindinu loknu, gerði Dr. A.
Blöndal þá tillögu, að samkvæmið
þakkaði Dr. Brandson hans á-
gæta erindi, o'g tóku allir við-
staddir undir það með mikilli á-
nægju.
Þetta fyrsta samkvæmi félags-
ins á þessu hausti, var mjög vei
hafnargerðina og alt sem að henni' sótt- um áttatíu er tn borðs sátu
lýtur. Flokksmenn hans hélduí Var það 1 alla staði hið ánægju-
honum fjölment samsæti hér í
Uppreisn í Brazilíu
Þar hefir verið hafin uppreisn
'gegn stjórninni, af fjölmennum
1 flokki og alt logað þar í uppreisn-
arbáli síðustu tvær vikurnar, eða
bil. Fréttir þær, sem borist hafa
af þessu, eru ógreinilegar. Leit
fynst út fyrir, að stjórnin væri í
hættu stödd og uppreisnarmenn
mundu að líkindum vinna sigur,
en síðustu fréttir benda frekar í
þá áttina, að stjórninni sé að
akast fylgi og líklegt sé, að upp-
reisnin verði bæld niður áður en
langt líður.
hins víðlenda, brezka ríkis, og um
hagsmuni hvers ríkis út af fyrir
sig. Var fundurinn settur hinn
1. þ.m. eins og til stóð. Svo að
segja strax bar Bennett forsætis-j seint, en í þessari ferð hefði hann
ráðherra Canada fram þá tillögu, J rannfærst um, að þær kvartanir
að Bretar legðu innflutningstoll væru ekki á rökum bygðar. Verk-
tins og gengur. Sagðist Dr. Man-
ion hafa farið til Churchill vegna
þess, að sér hefðu borist margar
umkvartanir um að verkið gengi
legasta og spáir góðu um starf
semi félagsins á þessu starfs-
ári.
á matvöru frá öllum öðrm lönd-
um en brezkum, og gæfu þannig
ið væri lengra á veg komið, held-
ur en áætlað hefði verið, og næsta
brezkm löndum tækifæri til aðjhaust yrði áreiðanlega gerð fyrsta
selja vörur sínar á Bretlandi, með^ tilraun að senda þaðan hveiti frá
sæmilegum ágóða. Hafði hann Vestur-Canada til Evrópu.. Hann
sagði, að fyrverandi stjórn
þakkir skyldar fyrir það,
þar að sjálfsögðu fyrst og fremst
í huga Canadahveitið. Þar á móti
vildi hann, að Canada og önnur
sambandslönd, ívilnuðu Bretum
ætti
hve
framkvæmdasöm og hagsýn hún
hefði verið í Hudsons Bay braut-
í því, að
hafnarbæ,
með toll á iðnaðarvarningi margs- armálinu og ekki sízt
konar. Þessari tillögu hefir brezka \elja Churchill fyrir
stjórnin þegar hafnað, sem við því það hefði áreiðanlega verið
var að búast, því hún er andvíg( viturlega ráðið. Yfirleitt lét ráð-
herrann þannig, sem sér hefði
litist vel á sig þar norður frá og
anlega er ekki þar með sagt, að að hann gerði sér miklar vonir
hátollastefnunni
innflutningstolli
og sérstaklega
á matvöru. Vit-
Bretar og Canadamenn komist ekki
að einhverjum viðskiftasamning-
um, á þessum samveldisfudi.
um að þetta mikla fyrirtæki mundi
verða Vestur-Canada til mikilla
hagsmuna.
Atlantshafsflug
í síðustu viku flugu þeir Capt.
J. Enal Boyd og Lieut. Harry R.
Conner, frá Harbor Grace í Ný-
fundnalándi til loftskipastöðv-
anna í Croydon á Englandi og
komust þeir alla leið með heilu og
höldnu. Er sá fyrnefndi Canada-
ma^ur, en hinn síðarnefndi Ban-
daríkjamaður. Þessa leið flugu
Mussolini segist elska
friðinn
Mussolini hefir lýst yfir því, að
hann skuli gera alt sem í sínu
valdi standi til að efla friðinn.
Hann segir einnig, að það muni
ekki verða fyr en eftir þrjú ár, að
viðskiftakreppunni, sem nú þjak-
ar flestum þjóðum, verði aflétt og
viðskifti og iðnaður komist aftur
í eðlilegt horf.
GJAFIR
til Jóns Bjarnasonar skóla.
þeir á rúmum 24 klukkustundum,1 Eristján Siverts, "Victoria $10.00
en ekki komust þeir alla leiðina í Pelr|tiina söfn., Pembina .... 8.80
einum áfanga. Urð að lenda á Mikleyjar söfn. (samskot við
eyjunni Tresco, sem er ein af bin-
um svonefndu Scilly eyjum suð-
vestur af Englandi. Hafði þá fé-
laga borið all-mikið af leið, eða
farið of sunnarle'ga. Loftfarið,
guðsþjónustu 14. sept)
Arður af samkomu,
Langruth, Man............
P. S. Guðmundson, Árborg....
Mrs Valgerður Erlendson,
Reykjavík, Man...........
6.45
35.00
5.00
10.^0
sem þeir notuðu, er tiltölulega Guðm. Kjartanson, Rvík, Man 5.70
lítil flugvél, og heitir ColumbiaJA. M. Ásgrímsson Vídalíns
samaflugvélin sem þeir Charles1 ,Ladies Aid’ Hensel’ N' D’ 10 00
A. Levine og Clarence Chamber-
lin notuðu, er þeir flugu yfir At-
lantshaf.
Fred. Snidal, Steep Rock.... 10.00
G. B. Björnsson, St. Paul .... 10.00
S. W. Melsted,
gjaldkeri skólans.