Lögberg - 13.11.1930, Side 1

PHONE: 86 311
i Seven Lines
i \JS
« For
Dry Cleaning
and Laundry
úaiurii.
PHONE: 86 311
Seven Lines

t°r,4
itect
■**>«$& ‘so
C°T’
For
Service
and Satisfaction
43. ARGANGUR
WINNIPEG, MAN., FIMTUDAGINN 13. NÓVEMBER 1930
NUMER 45
Helga Guðmundsdóttir
Fyrir mörgum árum fór 15 ára
.gömul stúlka héðan af landi burt,
til Danmerkur. — Hún fór með
dönskum hjónum. Síðan hefir
hún dvalist í Danmörku, aðeins
eitt sinn komið í kynnisför til átt-
haganna o!g er nú all-langt síðan.
Stúlka þessi heitir Helga Guð-
mundsdóttir, ættuð úr Vestmanna-
eyjum.
Eg býst við að margir landar
þeir, er til Hafnar hafa komið,
kannist við hana. Hún átti heima,
þá er eg vissi síðast til, í Nörre
Frihavnsgade 28, o!g rak þar sjálf-
stæða atvinnu.
Eg kom fyrst til hennar sum-
arið 1923. Hjá henni bjó maður
úr Vesamannaeyjum, er farið
hafði til Hafnar í þeim erindum,
að leita sér heilsubótar. Helga
hafði boðið honum ókeypis hús-
næði, tneðan hann dvaldist í
Höfn. Eg ætlaði mér að finna
þennan mann og kom ég þangað
út eftir nálægt miðjum de!gi, sem
var sunnudagur.
Ekki hafði eg séð Helgu áður.
Til dyranna kom miðaldra kona,
há vexti og þrekleg, svipmikil og
djarfmannleg í framgöngu. Það
var Hellga Guðmundsdóttir. Ekki
var sá heima, er ég spurði eftir,
en “hann kemur bráðum,” sagði
húsfreyja og bauð mér að bíða
hans.
Helga var kát og létt í máli.
Hún sagði mér hvenær og með
hverjum hætti hún hefði farið að
heiman — hún fór með Aagaar
sýslumanni og fjölskyldu hans,
þá er hann flutti alfari héðan ár-
ið 1891.
íE!g hafði ekki heyrt neitt fyr af
högum konu þessarar, né heldur
vissi ég það, að listakonan Nína
Sæmundsson átti þarna heima.
En þess varð eg brátt var. Hún
átti heima hjá Helgu Guðmunds
dóttur og hjá henni hafði hún átt
heima í mörg ár. Eg held helzt frá
því hún kom til Hafnar. Þó skal
ekkert um það fullyrt.
Það leyndi sér ekki, að Helga
hafði mikið dálæti á Nínu, hún
talaði af svo miklum áhuga o!g um-
byggju um list hennar og framtíð-
arhorfur, rétt eins og þetta væri
dóttir hennar, enda sagði Nína, að
Helga hefði reynst sér sem bezta
móðir frá því fyrsta.
Nína hafði mist heilsuna um
tíma, farið suður í lönd sér til
heilsubótar og var nú fyrir nokkru
komin aftur. Helga hafði mjö'g
styrkt Nínu í baráttunni við veik-
iudin og þóttist hana úr helju
heimt hafa, þá er hún kom.
Ekki gat Helga neitt um það, að
hún hefði veitt Nínu nokkurn
styrk, en veikindin skyldi Nína yf-
irvinna, annað var ekki umtalsmál.
Hún átti svo mahgt fallegt óunn-
ið ; heilsan varð að batna, annað
gat ekki komið til mála.
Auðheyrt var það á öllu og auð-
séð, að Nína mat mikils þessa
“töntu” sína, er hún svo nefndi,
en hvort þær eru mikið skyldar,
veit é gekki, héfi ekki hirt að
spyrja um það.
Ekki er að efa það, að ýmsir
hafa, eftir því sem eg hefi heyrt,
veitt Nínu styrk nokkurn við nám-
ið; einkum fyrstu árin. Hún hafði
sjálf ekki fé fram að leggja til
námsins, enda ekki við því að bú-
ast. En eigi að síður er það ætl-
un mín, að þar hafi Helga Guð-
mundsdóttir lagt fram langdrýgst-
an skerfinn; hún hefir eins og áð-
ur er sagt, gengið henni í móður-
.stað.
Sú er saga sögð, á fyrstu árum
Nínu í Höfn, hafi nokkrir menn,
er sáu listfengi hennar, veitt
henni styrk nokkurn mánaðar-
lega — eg veit ekki hve lengi. En
svo veiktist hún, og þá misti hún
þann fjárstyrk. Hún átti að fá
hann, þegar hún aftur gæti farið
að stunda námið. Er þá sagt, að
Helgu hafi mislíkað, henni hafi
þótt styrkveitendum ekki farast1
stórmannlega, og þar af leiðandi'
afþakkaði fyrir Nínu hönd allan
framhaldsstyrk frá þeim upp frá
því.
Eg hefi að vísu ekki óyggjandi
heimildir fyrir þessu, en trúlegt
þykir mér það, eftir því skaplyndi
sem eg hygg að Helga Guðmunds-
dóttir hafi.
Hún mundi heldur kjósa, að
leggja meira fé fram sjálf, ef með
þyrfti, heldur en að láta óska-
barnið þiggja það, sem ekki væri
greiðlega í té látið.
Nína hefir fengið hrós fyrir
verk sín, og hún hefir verið þjóð
sinni til sóma. Blöðin hafa getið
hennar við og við og lofað verk
hennar, en eg man ekki eftir að
hafa séð nafns Helgu Guðmunds-
dóttur getið, en það hefði þó mátt
vel sæma, því að hún hefir óefað,
teint og óbeint, átt mestan þátt
í því, hve Nínu Sæmundsson hef-
ir farnast vel á braut listarinnar.
Hún heiþr að minni hyggju mest
allra stutt að því, að Nína gat
notið þeirrar gáfu, er henni hafði
hlotnast í vöggugjöf.
Vitanlega hefir Helga, eftir því
sem kunnugir segja, verið táp-
mikil frá því fyrsta og líkleg til
alls þess, sem betur má fara. Hún
er ein þeirra, sem starfa í kyrþey,
ein þeirra, sem byggir landið,
hvar sem hún á heima.
Og þó maður segði, að það hafi
verið skaði að missa hana í annað
land, eins og svo marga aðra, er
leitað hafa gæfunnar utan land-
steinanna, þá mætti vel svara því,
að hún hafi, þó ekki sé annað
talið, bætt landinu tapið með því
að styrkja til náms Nínu Sæ-
mundsson. G. Ó.
—Mgbl.
Fimm menn ræna
járnbrautarlest
í grend við Berkley, Cal., rændu
fimm menn járnbrautarlest á
föstudaginn í vikunni sem leið, og
segir fréttin, að þeir hafi náð þar
einum $40,000. Stöðvuðu þeir lest-
ina þannig, að þeir lögðu tré þvert
yfir brautarteinana þannig, að það
sást langt til. Lestarstjórinn sá
tréð og þegar hann hafði náiega
stöðvað lestina,, réðust ræningj
arnir á hana og ógnuðu þeim, sem
þar áttu yfir að ráða, með byssum,
sem þeir höfðu meðferðis, meðan
sumir þeirra tóku það sem þeir
komu til að sækja. Að þessu búnu
héldu þeir sem hraðast af stað í
íi. í áttina til Oakland. Fréttin seg-
ir, að mikið af samskonar véla-
byssum, og þarna voru notsðar,
hafi nýlega verið sendar til San
Francisco og Oakland, frá New
York.
Hveitisamlagið
Manitoba hveitisamlagið hélt
ársfund sinn í Winnipeg í vik-
unni sem leið. Ekki verður ann-
ars vart, en að Samlagsbændur
séu rétt eins vel samtaka nú, eins
og þeir hafa áður verið, þó hveiti-
salan hafi reynst erfið að undan-
förnu. Eins og kunnugt er, tap-
aði Samlagið miklu fé árið 1929,
vegna þess að hveitið féll ákaflega
í verði og fylkisstjórnirnar gengu
þá í ábyrgð fyrir það. Kom það
ljóst fram á þessum fundi Mani-
tobádeildarinnag, að Samlags-
bændur möttu mikils þennan
stuðning stjórnarinnar, en eru
hins vegar ráðnir í því, að bera
sjálfir þann halla, sem orðið hef-
ir af sölu uppskerunnar 1929, þó
það væntanlega taki nokkur ár að
jafna þann halla. Stjórnin var
endurkosin. Colin H. Burnell ef
forseti eins og áður og F. W. Ran-
som ritari.
V erkamannaþing
Verkamannaþing fyrir alla Can-
ada var haldið í Vancouver, B.C.,
í síðustu viku. Helzta umræðu-
efnið var sambandspólitík. Að
undanförnu hafa aðeins örfáir
menn tilheyrandi verkamanna-
flokknum átt sæti á sambandsþing-
inu, og svo er enn, en nú vill
flokkurinn vinna að því til næstu
kosninga, að efla flokkinn sem
mest og reyna, við nstu kosning-
ar, að fá sem flesta verkamenn
kosna á þing og mögulegt er, all-
staðar í Canada.
Námaslys
Á miðvikudaginn í vikunni sem
leið, varð gassprenging mikil í
kolanámu í grend við Millfield,
0.t og létu þar lífið um áttatíu
manna, en margir fleiri meiddust
meira og minna. Um 150 menn
voru í námunni, þegar slysisð vildi
til. Um orsakir vita menn enn
ógerla.
Umbætur á loftskipum
Loftforinginn frægi, Dr. Eckn-
er hefir lýst yfir því, að flug-
slysið mikla, þegar R-101 fórst,
verði til þess, að skift verði um
eldsneyti í öllum stærro loftskip-
um, að minsta kosti Zeppelin skip-
unum, og mótorarnir verði þann-
ig gerðir, að nota megi óunna ol-
íu og gastegund, sem kallað er
helium gas. Er það gas að því
leyti ólíkt vanalegu gasi, að það
er óeldfimt og getur ekki valdið
sprengingum. Dr. Eckner segir,
að hefði R-101 haft þetta elds-
neyti, þá mundi ekki hafa orðið
meira af slysinu, en nokkrar
skemdir á loftfarinu, í stað þess
að það eyðilagðist alveg og 48
menn fórust.
Tíu ára fangelsi
Hinn 1. september í haust skaut
lögreglumaður, Joseph Pirt að
nafni, konu til dauðs á skemtisam-
komu í grend við Roblin, Man.
Konan hét Mrs. Sophia Light og
var frá North Dakota. Var frá
þessu sýrt hér í blaðinu á sínum
t;ma. Var maðurinn tekinn fast-
ur og kærður um morð. Hefir mál
þetta verið fyrir rétti nú að und-
anförnu og fór það þannig, að Pirt
var fundinn sekur um, að hafa
orðið konunni að bana. Var
hann dæmdur í tíu ára fangelsi.
Þaðg var sagt strax, þegar þetta
kom fyrir, að maðurinn hefði ver-
ið mjög ölvaður, þegar hann
framdi þetta voða verk, og sann-
aðist fyrir réttinum, oð svo hefði
verið. Lýsti dómarinn yfir þvl,
að hann væri fyllilega sannfærð-
ur um, að glæpur þessi hefði ekkj
verið framið af ásettu ráði, held-
ur í ölæði.
Næsti samveldisfundur
í Canada
Það er alls ekki ákveðið. En
Rt. Hon. J. H. Thomas hefir lát-
ið þá skoðun sína í ljós við E. W.
Beatty, KjC., forseta C.P.R. fé-
lagsins, að vel geti verið, að næsti
samveldisfundur yrði haldinn í
einhverju af samveldislöndunum,
og virðist þá ekki ólíklögt, að
það verði helzt Canada.
Úrslit kosninganna' í Pembina
County 4. nóv. 1930:
Judge of the Supreme Court—
John Burk .......*..,....w. 2,995
IV^. C. Freerks ....-...... 342
Sup. of Public Instruction—
Arthur E. Thompson .. 1,165
County Sup. of Schools—
Silvia Johnson 2.005
Gertrude Quam . 2,636
Sheriff—
Matt Bjornson .. 2.031
Harold C. Well .. 2,626
County Auditor—
Oscar Almlie .. 1,156
Wm. W. Felson .. 3,320
County Treasurer—
J. H. Hannesson .. 2,681
Harry B. Lesher .. 1,725
Clerk of District Court—
Almon Wa(lper .. 899
J. D. Winlaw .. 3,463
Register of Deeds—
Geoiige Roadhouse ...< .. 2,828
Edward A. Scheving .. 1,630
States Attorney—
Wm. McMurchie .. 2,671
H. B. Spiller .. 1,904
County Judge—
R. M. Carson .. 2,395
lj. J. Foster .. 2,173
Official Newspaper—
Cavalier Chronicle ) .. 2,486
Chronotype Express .... .... 881
County Commissioner 3rd Dist.—
Fred Wallace ... 454
J. M. Einarson ... 471
County Comm. lst Dist.—
E. A. Purdy ... 366
Borgaði greiðan með
lífi sínu
Það var hundur, sem gerði það.
Hann átti hvergi heima, en var í
Chicago, og kom daglega til lyf-
sala, sem Donald Russell heitir og
hann kendi í brjósti um hana og
gaf honum að éta. Þrír ungir
menn komu einu sinni inn til hans
og rændu þeim peningum, sem
bann hafði, en það voru $83.00.
Tveir af mönnunum komust burtu
i bíl, en einn hljóp og elti hund-
urinn hann og lögreglumaður eltl
þá svo báða, ræningjann og hund-
inn. Huhdurinn náði ræningjan-
um þegar hann var að komast yf-
ir girðingu, sem á vegi hans var,
og tafði töluvert fyrir honum.
Hinu megin við girðinguna náði
lögregluþjónn ræningjanum, sem
hafði peninígana á sér, en vesl-
ings hundurinn fanst rétt á eftir
skotinn til dauðs. Það hafði ræn-
inginn gert, þegar hundurinn
tafði för hans á flóttanum.
Alt verðar einu sinni fyrst
Um miðjan þennan mánuð sigl-
ir skip, hlaðið vörum, alla leið frá
Montreal til Japan, og er það 1
fyrsta sinn, sem vörur eru flutt-
ar þá leið. Skipið verður aðallega
hlaðið kornmat, en flytur þó eitt-
hvað af öðrum vörum jafnframt.
Hættulega veikur
William Hale Thompson, borg-
arstjóri í Chicago, hefir verið
hættulega veikur undanfarna
daga. Gekk undir uppskurð á
föstudaginn og var þá naumast
hugað líf um tíma. Síðustu frétt-
ir segja, að hann sé heldur á bata-
vegi.
D. Trudell ........... 112
County Comm. 5th Dist.—
John Holler ........... 491
Hugh Hamilton .......... 103
Initiated Amendment—
Voting No............. 1,542
Voting Yes ....>....... 1,402
bg ann þér
Eg ann þér, sem áveðra stendur
í illhryssing köldum
og kveinstafi byrgir í barmi
þó bylurinn harðni.
Eg ann þér, sem þorið og þroskann
í þögnina sækir,
þó líkama og sál þinni svíði,
þú segir ei neinum.
Eg ann þér, sem norræna eldinn
lézt aldreigi deyja,
sem leysir þá ísa úr læðing,
sem lífinu granda.
Eg ann þér, sem orkuna stælir
í aflraunum meiri,
og trúir á mátt þann og megin,
sem mennirnir skapa.
Eg ann þér, sem sorginni svarar
með sókn eins og áður------
Hugprýði, ef hjartanu blæðir,
mun himininn vinna.
Eg ann þér, ef aleinn þú stendur
og ógnin og dauðinn
sækja að þér sitt hvoru megin,
en sigra þig eigi.
Eg ann þér, sem óvini mætir
án ótta og kvíða,
og hönkina úr hendi hans dregur,
en heiðurinn eigi.
Eg ann þér, ef andlega göfgi
þú erfðir með Kára —
Að ámæla óvini’ að baki,
er einkenni þræla.
Eg ann þér, sem ellinni gleymir,
þó aldurinn hnekki,
og liðsinnir gróandi gáfum,
sem glóparnir hata.
Eg ann þér, ef æskunnar megin
þú einhuga stendur,
þó hárin á höfði þér gráni,
hugljúfi vinur.
J. S. frá Kaldbak.
Rithöfundamótið í Osló
Þess hefir lauslega verið getið
í íslenzkum blöðum, að norrænir
Fimtíu ára afmæli
Víkursafnaðar að Mountain.
Sunnudaginn 23. nóv. á að vera
rithöfundar héldu hið þriðja mót' mikig hátíðarhald að Mountain.
sitt í júnímánuði í sumar í Osló.|Verður þegs mingt þar> að vikur_
söfnuður er 50 ára í haust. Hann
var stofnaður af séra Páli sál.
ar frá Svíþjóð, Danmörku, og Thorlákssyni 30. nóvember 1880.
Til þess er vonast, að þar verði
Auk hinna norsku rithöfunda komu^
þangað margir frægir rithöfund-|
Finnlandi, og af Islands hálfu
var þar Gunnar Gunnarsson, for-
maður og fulltrúi hins íslenzka
rithöfundafélags.
Mótið var sett með mikilli við-
einn eða fleiri þeirra presta, sem
hafa þjónað söfnuðinum fyr á
árum, auk þeirra, sem heimilis-
fang eiga hér. Fáir eru á lífi
höfn í hátíðasal háskólans, í við- þeirraj er sátu ,stofnfund safnað-
urvist Ólafs
margs annars
Ronald Fangen hafði boðið. gest-
ríkiserfingja og arinS) €n mjög væri söfnuðinum
stórmennis. Þegar það kært> ef ^ sem enn eru á
hafði boðið gest- lifi) ár ^jjjj bópj. sem telja má
velkomna, talaði Sophus stofnendur safnaðarinS; bæði kon-
Michaelis af hálfu Dana, þá Gunn- ur Qg karlar> feœtu getið þegsa há_
ar Gunnarsson, þá fulltrúar Finn- tíð Qg býður s6fnuðurinn þá
ma
lands, Arvid Lydecker og Bertel
Gripenberg, og síðastur Axel
Lundegárd, fulltrúi Svía.
Vísi bárust nú um helgina ur-
alla hjartanlega velkðomna hér-
með. Einnig æskir söfnuðurinn
eftir því, að sem allra flestir af-
komendur stofnenda safnaðarins
klippur úr nokkrum blöðum frá geti yerið á hátiðinni og býður þá
Osló, sem geta um mót þetta, og nka a]la hjartanlega velkomna.
ljúka þau öll miklu lofsorði á ræðu Yfirleitt öllum vinum safnaðar-
Gunnars Gunnarssonar, flytja af ing nær Qg fjær> er boðið að taka
honum myndir, og telja hann; með safnaðarfólkinu sjalfu þátt i
snjallan ræðumann og skörulegan)
5 framgöngu.
Blaðið National segir svo frá:
“Þá talaði íslendingurinn, Gunn-
ar Gunnarsson. Hann kvað þetta
ekki í fyrsta sinn, sem íslenzk
skáld kæmi til Noregs. í fornöld
þessu hátíðarhaldi. Og er vonast
eftir, að það geti orðið fólki til
uppörfunar og gleði, og málefni
safnaðarins til blessunar.
Hátíðarhaldið er fyrirhugað á
þann hátt, að í kirkju Víkursafn-
Fyrirlestur um Alþingis-
hátíðma
Frú Thorstína Jackson Walt
ers flutti sitt fyrsta erindi um Al-
þingishátíðina og sýndi hundrað
myndir í Brooklyn Academy of
Music, Brooklyn, þann 3. október
s.l. Um þúsund manns voru við-
staddir. Frúin flytur þar bráð-
lega annan fyrirlestur og sýnir
myndir af Oberammergau og
píslarleiknum þar.
Skuggalitmyndirnar af Alþing-
ishátíðinni, sem sýndar voru, eru
aðallega teknar’ af Emile Walt-
ers og litðar eftir hans fyrirsögn.
Þær tókust sérlega vel, til dæmis
n.yndirnar af ríkis- og þjóðar-
fulltrúunum, þegar þeir voru að
flytja erindi sín á Þingvöllum.
Séra Stephen Paulson var einn af
þeim, sem hlustuðu á Thórstínu í
Brooklyn, og sagði hann á eftir,
að sér hefði fundist bróðir sinn
W. H. Paulson, koma bráðlifandi
fram á tjaldið.
Frú Thórstína hefir. hundrað
alveg nýjar litmyndir af íslandi
cg er meir en helmingurinn af
þtim af hátíðahöldunum í Reykja-
vík og á Þingvöllum. Þann 19.
þessa mánaðar flytur hún fyrir-
lestur um ísland og Alþingishá-
tíðina og sýnir myndir fyrir Geo-
graphical Society of Philadel-
phia.
Dánarfregn.
Miss Margrét Freeman lézt á
heilsuhælinu að Ninette, 14. okt.,
þrjátíu og eins árs að aldri, eftir
langt og erfitt sjúkdómsstríð. Hún
var dóttir Sigurðar og Guðlaugar
Freeman, í Charleswood. Það er
þungur harmur kveðinn upp yf-
ir þessum marg-reyndu og sorg-
mæddu foreldrum og systkinum.
Þessi unga og efnilega stúlka átti
ekki langan lífsferil hér, en svo
undur fagran. Hún var mesti
kvenkostur ,trúföst, trygglynd og
hjálpsöm öllum, sem hún náði til.
Guð blessi okkur öllum minningu
hennar. — Foreldri og systkini
þakka öllum, sem á einn eða arn-
an hátt hlyntu að henni í hennar
langa sjúkdómsstríði og biðja
guð að launa þeim öllum, þegar
þeim mest á liggur; og þakkir ti!
allra þeirra, er sendu blóm og
voru við útför hennar.
Guð blessi minningu Margrétar
Freeman. Vinur.
hefði þau oft komið og sum dval- aðar að Mountain verði guðsþjón-
ist þar alla æfi, en hann kvaðst ust& kl. 2 e. h. \erða þar tvær
vona, að ekki færi svo fyrir þess- stuttar prédikanir og mikill söng-
um fulltrúum þeirra. En á hinn ur. Offurs verður þar leitað, sem
bóginn væri þetta í fyrsta sinn, gengur í þann sjóð, sem myndað-
sem íslenzkt rithöfundafélag sendi ur hefir verið í því skyni, að
fulltrúa til Noregs. Sagði hann. greiða alla skuld safnaðarins á
að félagið hefði verið stofnað ár- þcssu afmælisári. Sama kveld kl.
ið 1928, og vildi svo einkennilega útta, verður samkoma í A.O.U.Vi.
til, að það ætti engan samastað, Hall, Mountain, undir umsjón full-
ritari þess byggi í Þýzkalandi, trua °8 djákna ; verður þar skemt
gjaldkerinn á íslandi og formað- me^ ræðum og söng og sögu safn-
urinn í Danmörku. aðarins, með fleiru. Einnig bera
Þá rann upp hin mikla stund honur safnaðarins fram kaffi og
mótsins, þegar Gunnar Gunnars- a^rar veitingar undir umsjón
son flutti fulltrúunum glæsilega djáknanna. Enginn aðgangur er
drápu, að sið hinna fornu, íslenzku selúur að þessari samkomu, og
skálda, sem bæði var vel og sköru- veitt verður endurgjaldslaust, það
lega fram borin. Að lokum aí-.sem ^ar er horið fram.
hjúpaði hann málverk af Þing-
Það var von safnaðarráðsins við
völlum, eftir listamanninn Ásgrím byrjun þessa afmælisárs, að geta
Jónsson, og var það gjöf frá hinu búið svo um hag safnaðarins á
íslenzka rithöfundafélagi. Dráp-' arinUi að hann yrði skuldlaus að
unni og gjöfinni var tekið með
drynjandi lófaklappi.”
Einnig birstist skömmu síðar
vinsamleg grein um Gunnar
Gunnarsson, í tímaritinu “Urd”.
haustinu, þá er að afmfælisdeg-
inum kæmi. í sambandi við þá
fyrirhugun, var útbýtt “Litlu bók-
unum”, sem yngri og eldri tóku
við til að 1 eggja skerf í, til
lofsorði á hina snjöllu ræðu, sem
hann flutti á rithöfundamótinu,
skáldskap hans og áhuga
norrænum málum.
í viðtali við hann, sem birt er
eftir Inger Tostrup. Er þar lokið greiðslu þessarar skuldar. Einn-
ig lofuðu ýmsir gjöfum til við-
bótar. Er æskilegt að alt þetta
fyrir komi fram fyrir hátíðina. Er því
fólk beðið að koma öllu fé, sem
ganga á 1 þenna sjóð, til fulltrúa
í greininni, .víkur Gunnar Gunn- safnaðarins fyrir 23. nóvember
arsson að því, að Norðmenn hafi
ekki metið sína beztu rnenn að
verðleikum, svo sem
Björnson, sem allur
dái. Norðmenn hafi aldrei litið
sína beztu menn sömu augum og
umheimurinn — nema Friðþjóf
Nansen.
Gunnar Gunnarsson, segir grein-
arhöf., er einlægur og sterkur í
trúnni á framgang þeirra mála,
sem hann hefir áhuga fyrir —
og magnar áhuga annara fyrir
þeim með eldlegum áhuga sín-
um. — Vísir.
Senator Turrifíí dáinn
Senator J. G. Turriff frá Assini-
boia, Sask., andaðist að heimili
sínu í Ottawa á mánudaginn í
þessari viku, á fimta ári eftir sjö-
tugt. Hafði all-lengi verið bil-
aður á heilsu.
Fulltrúarnir taka með fögnuði
á móti sérhverri vinargjöf, sem
Ibsen og send er eða fram borin.
heimurinn
Fulltrúar safnaðarins þetta ár
eru þeir: A. F. Björnson, forseti;
Thos. Halldórson, ritari; J. K.
Johnson, féhirðir, Arnljótur ólaf-
son og Freeman Einarson.
Þessir yfirstandandi tímar eru
erfiðir. Það vill jafnvel svo fara,
að þeir dragi úr starfskröftum og
áhuga. En nú skiftir miklu máli,
að allir leggist á eitt og allir leggi
fram krafta eftir möguleikum, svo
að byrðin verði engum of þung.
Verum nú samtaka og einhuga.
Reynum að láta þessi hátíðarhöld
og starfið alt, verða guði til dýrð-
ar og til eflingar ríkinu hans.
H. S.
Minni tekjur
Á fyrstu fjórum mánuðunum af
yfirstandandi fjárhagsári, hafa
Bandaríkja kosningarnar
Þær gengu Demokrataflokknum
mjög í vil, og hefir sá flokkur
nú meiri hluta í neðri málstofunni,
eða 218 þin&sæti, en Republikanar
stjórnartekjur Bandaríkjanna orð- ekki nema 216, Farm-Labor 1. Hafa
ið $174,000,000 minni heldur en á Demokratar því meiri hluta. En í
sama tímabili árið sem leið. Mestu
munar á tolltekjunum, eða $84,-
500,000, o!g tekjuskatturinn er
öldungadeildinni er aftur þannig
skipað, að þar eiga nú sæti 49 Re-
publikanar, 46 Demokratar og einn
58 milj. doll. lægri. Hafa og ýms- Farm-Labor. Munu þess fá dæmi
ar aðrar tekjur minkað töluvert. eða engin, að þingflokkar séu svona
Útgjöldin hafa á þessu tímabili jafnir í báðum deildum. Halda
þar á móti verið $47,000,000 minni margir, að samvinna í þinginu
en þau voru á sama tímabili í verði heldur erfið, þar sem þing-
fýrra. flokkarnir ve!ga þannig salt.