Lögberg - 13.11.1930, Qupperneq 7

LÖGBERG, FIMTUDAGINN 13. NÓVEMBER 1930.
Bla. 7.
Vestan af strönd
Los Angeles, Cal., 17. okt. 1930.
Mér er það sannarlega ljúft og
skylt, að minnast og þakka af al-
hug, og óska og biðja blessunar
þeim öllum nær og fjær, sem að
því studddu, að mér yrði þessi
sjötugasti afmælisdagur minn, 17.
okt., 1930, til sem mestrar gleði
og ánægju. Já, eg óska þeim öll-
um, og bið allrar gæfu, hagsæld-
ar og unaðar, þessa lífs olg annars.
Og mín ósk og von ér, að nöfn
þeirra afmáist ekki á söguspjöld-
um ókominna alda. Og hinn spak-
vitri Grettir Ásmundsson frá
Bjargi í Miðfirði, sagði: “Þess er
getið, sem gjört er.”
Þetta samsæti sýndi og sann-
aði, að enn þá er eftir norrænt
höfðingjablóð í æðum þeirra, þó
þeir séu komnir í þessa miklu
fjarlægð frá ættlandi sínu, ís
landi. Og sami mergurinn hefir
runnið í bein þeirra, sem hér eru
fæddir og uppaldir í þessari álfu.
íslendinlgar merkja sig út úr
öðrum þjóðum með gestrisni og
■ höfðingsskap, skáldskap og öllum
sögulegum fróðleik, djarfleik og
íþróttum, eins og allar þjóðir
hafa fundið, sem hafa kynst þeim,
og hafa þeir getið þess í sínum
ferðabókum, og hvar sem þeir
hafa minst þeirra.
Mér hefir oft fundist vera hall-
að á hluta kvenfólksins, og af
þeim dregið þeirra atgjörfi og
starf; því vel má sýna og sanna,
að þær hafa fullkomlega haldið
uppi sínum enda af listfengi,
verklefea og andlega, íþróttum og
öllum fræknleik. Og það var líka
kona, sem varð til þess að vekja
þá hugmynd hjá íslendingum, að
minnast mín á sjötugasta aldurs-
afmæli mínu, og þurfti ekki að
bi ýna þá til þess, því bæði menn
og konur keptust um að hafa alt
sem fullkomnast, mér til sóma og
ánægju, og sjálfum þeim til ó-
Igleymanlegs heiðurs, og þeirra
þjóðflokki; og það fullkomlega
hepnaðist því.
Það er ætíð mestur vandi og
erfiðast að stíga fyrsta sporið að
því, sem menn vilja framkvæma.
En frú Guðbjörg, dóttir Ólafs sál.
Árnasonar bókbindara, sem var
á Eyrarakka (þeir ólafur og Þor-
steinn skáld Erlingsson, voru
bræðrasynir), en móðir hennar er
frú Málfríður Jónsdóttir; hún ólst
upp hjá hinum merku hjónum, séra
Stefáni Thorarrensen og frú hans
á Kálfastjörn í Gullbringusýslu;
hún var sannur vinur vina sinna.
— Frú Guðbjörg reið fyrst á vað-
ið, og bróðir hennar við hlið henn-
ar, Mr. Júlíus ólafsson Árnason,
að öllum framkvæmdum, og létu
þau ekkert á vanta, til að leysa
það verk sem bezt af höndum. —
Að vitja bústaða íslendinga og
gefa út og senda skrautprentuð
spjöld, og svo gaf frú G. ólafs-
dóttir þá allra myndarlegustu,
fínustu og gómsætustu afmælis-
köku, sem verða mátti, skreytta
með 70 kertaljósum, eins og mín
lífsár eru mörg.
Eg og fjölskylda mín komum
kringum kl. 8.30 að kveldinu á
samkomustaðinn, og var þá mikið
fjölmenni saman komið, íslend-
ingar frá flestum sýslum íslands,
og þar að auki enskir, þýzkir,
danskir og belgiskir, og máske frá
fleiri þjóðum. Mér var sagt, að
það mundi vera um 150 til 200
manns. — Allir voru svo ungleg-
ir, að ekki var hægt að efa, að
fólkið hefði nærst á Iðunnar epl-
um hér í hinni sólríku Californíu.
Og einn eldri maður sagði við
mig, að hann mintist ekki að hafa
séð fegri og skemtilegri íslend-
in^ahóp. Fjöldi af fólkinu fagn-
aði mér með handabandi og heilla-
óskum.
Mr. Halldór Halldórsson, sem er
vestfirzkur að ættum (frá Önund-
arfirði), er höfðingi okkar íslend-
inga hér í Californíu. Hann fór
ungur frá íslandi til útlanda, og
eg held alla leið til Ástralíu, og
víst víðar um heim, og var í því
ferðalagi í lengri tíð. En samt er
hann svo mikill íslendingur, að
hann er manna fljótastur til að
grípa alt sem íslenzkt er og fella
það saman í fallegt íslenzkt mál,
og er hann orðinn alkunnur fyrir
það.
Halldór var forseti samsætisins,
og leysti það af hendi með sinni
vanalegu lipurð, djörfung og
dugnaði. Hann talaði til afmæl-
is-öldungsins og gerði það með
sinni vanalegu snild.
Frú Halldórsson er dönsk, og
sýnir í öllu, að hún er af hinu
bezta bergi brotin. Að sjálf-
sögðu má rekja ættir hennar til
Ragnarsl oðbrókar Danakonungs
og drotningar hans, Áslaugar,
dóttur Sigurðar Fáfnisbana og
Brynhildar Buðladóttur. — Hún
skreytti í kringum sæti mitt í
samkomusalnum með hinum feg-
urstu blómum, er hún hafði sjálf
ræktað hér í Californíu. Það voru
víst níu blómastandar og þar að
auki stór blómavöndur. Alt var
þetta af hinni mestu kunnáttu
gert af hendi leyst. Einnig mun
hún hafa séð um kaffiveitingar,
ásamt fleiri frúm, og var það alt
hið fullkomnasta.
Og þar stóð Þorgils á þingi Ás-
mundsson, sem er náinn að skyld-
leika prófessor Einari Arnórs-
syni háskólakennara á íslandi,
(þeir eru systkinasynir). Hann
fór heim til íslands í sumar og var
við hátíðahaldið þar á Þingvöll
um. Hann var svo hrifinn í huga
og hjarta af því ferðalagi og við
tökum á íslandi, fegurð þess á
Þingvöllum o. fl. Og þarna fór
hann um sínar æskustðvar, og
fanst víst smjör drjúpa af hverju
strái. Hefir honum eflaust sýnst
sem Gunnari á Hlíðarenda í Fljóts-
hlíð: “Bleikir akrar og slegin
tún, er hann hætti við að fara af
landi, þó hann vissi að það kost-
aði hann dauðann.
Einnig kom þá fram Mr. Er-
lendur, sonur Jóns Erlendssonar
hreppstjóra, er bjó á Auðnum á
Vatnsleysuströnd og síðar á Þorl
móðsstöðum við Skerjafjörð. Var
hann náinn að frændsemi snill-
ingnum Árna Gíslasyni leturgraf-
ara, sem var í Reykjavík, o'g einn-
ig Guðmundi Guðmundssyni skóla-
skáldi og fleiri skáldum, enda er
hann slyngur í að slá hörpu
Braga.
Þuldi Erlendur afmælisljóð, er
er hann hafði gert til mín í hátt-
um vöndum. — Þá kom Mr. Sig-
urður Helgason tónskáld og söng
og lék nokkur íslenzk ættjarðar-
lög, og fórst það af venjulegri
snild. Og hann hafði með sér
góða söngkrafta: Mr. John Þor-
bergsson, sem er ágætur söng-
maur;ð Mr. Pétur Feldsted og Jór.
Austmann yngri, og máske fleiri.
Forstöðukona kvenfél. “Ögn” í
Los Angeles, sem er frú J. Bjarna-
sonar, eða á íslenzku frú Margrét
dóttir Þorsteins héraðslæknis
Jónssonar, sem var í Vestmanna-
eyjum, sérlega sköruleg kona, eins
og hún á ættir til, færði mér gjöf
frá kvenfélaginu og heillaóska-
spjald. Margir fleiri færðu mér
prentaðar heilaóskir og gjafir. —
Þá voru mér send heillaóskaspjöld
víða að og sendingar t. d. frá G.
Stevenson í Brendwood, frú ólínu
Erlnedson, Wasco, Cal.; frú Hönnu
Miller, Wasvo, Cal.; frú B. Guð-
mundsson frá San Diego, og þessi
vísa frá vini og jafnaldra (þing-
eyskum) og heillaóska-skeyti;
hann á heima í Winnipegosis:
“Hygg eg bráðum héðan af
heims sé ráðin glíma;
þökkum báðir þeim, sem gaf
þennan náðartíma.” F.
H.
Hjálpar tvisvar
Saga Dóttur Læknisins.
Hér er önnur saga frá Toronto,
sem sannar hvernig smáskurður,
sár eða mar getur leitt af sér ban-
væna blóðeitrun og hve afar nauð-
jafnan Zam-
Þá bárust mér og skeyti frá War-
renton í Oregon, og víðar að.
Unga fólkið sté léttilega og fjör-'synlegt er að hafa
lega dans, en fyrir dansinum spil-'Buk við hendina.
uðu og léku tvær glóhærðar og Þegar Mrs. J. E. Zealley, 3 Bush-
bláeygar meyjar. — Fyrir sam- ness ave., dóttir dr. Bevan, frá St.
komusalinn o'g spilið fyrir dans- David’s’ Wales, yar• fundin að
, , , , imali, sagði hun: Alfred sonur
inum borguðu börn min. i | minn hrufiaði sig 4 fæti á bras-
Eg hefði gjarnan viljað minnast hólk á reimarenda. Ilt hljóp í sár-
fleiri vina minna, sem heiðruðu ið. Eg hafði heyrt mikið látið af
mig með heillaóska-spjöldum og Zam-Buk, og reyndi það. Mér til
nærveru sinni. En íslenzku viku- £Íeði greri sárið fljótt og
vel, svo að ekki sast or eftir.
blöðin hafa vanalega svo mikið ... , , , . ,
. , . . , , Aftur kom það ynr, að eg
af greinum, að þau þau verða að datt 4 j4rngrind og meiddi mig
afskamta mönnum pláss.
| illa á hné, en Zam-Buk reyndist þá
En svo á eg eftir að geta hinnar líka vel. Dóttir mín, sem er hjúkr-
stórmerkilegu gjafar, sem
gaf mér. Það er sannur minja-.
fólkið unarkona, hélt að uppskurður einn
1 mundi duga. Sem áður hafði eg
- , . . . , trú á Zam-iBuk, enda græddi það
gripur. Það er h.n fegursta gárið ágætíega» _ Allir lyfsalar
klukka, sem eg hefi nokkru sinni og aðrir seija Zam-Buk á 50 cent.
litið. Hún genlgur í 40 daga, án öskjuna. Á við hringormi, bólum,
þess að hún sé «ndin upp. Og ekk-1 skurðum, brunasárum o.s.frv.
ert heyrist til hennar. Hún er' — ■ ■■ -. ......
ii bænda um hið háa kaupgjald.
Og þó hinn vaxandi jarðræktará-
hulgi og jarðræktarmöguleikar sé
nokkur ljósglæta á framtíðarvegi
búnaðarins, þá sýnist mér, segir
S. S., að sjaldan hafi verið jafn-
dimt framundan fyrir sveitabú-
skapinn eins og nú.
Þannig er hljóðið í Sigurði bún-
aðarmálastjóra eftir sumarferða-
lag hans. — Mgbl.
innan í glerkúpli, og er gangverk Núpasveit og Benedikt Kristjáns-
son að Þverá í Axarfirði.
Mest er þó nýræktin í Eyjafirði.
Þar unnu tveir þúfnabanar í
hennar sem af skíru gulli sé, —
og líkist draum-klukku, "er Jón
Thóroddsen lýsir í kvæði sínu:
“Og sigurverk þar sá eg standa
inni, Og seggir hygg ég trauðla
þvílíkt finni; Það taldi ár o'g ald-
ir, En ekki stunda skil. Og tim-
inn leið svo liðugt, sem lækur
sjávar til; Gleði við og glauminn
hörpuhljóða, Viður hlið, vífsins
sat ég góða, vígs við hlið.”
Kona mín er Þorbjörg Hákonar-
dóttir bónda á Hreggstöðum á
Barðaströnd, Snæbjörnssonar frá
Dufinsdal í Arnarfirði, og konu
Setning háskólans í gær
Reykjavík, 4. okt. 1930.
kl. 11 fyrir hádegi í gær, var
háskólinn settur í Neðrideildarsal
Alþingis. Rektor háskólans, Magn.
Jónsson guðfræða4)rófessor, hóf
mál sitt með því, að skýra frá því
helzta, sem gerst hafði á hinu
liðna skólaári.
Mintist hann Ólafs heit. Rosen-
kranz, er lengi var háskólaritari.
En hann andaðist 14. nóv. sl.
Gat hann því næst um breyting
ar þær, sem orðið hafa á kennara
liði skólans, er Páll E. Ólason var
bankastjóri, en heimspekideild á-
kvað að fram skyldi fara sam-
kepnispróf um embætti það, er
Hvemig Hægðaleysi Getur
Valdið Verulegum Veikindum.
Ef þú hefir ekki reglulegar
hægðir á hverjum degi, þá er mjög
hætt við að óholl og eitruð efni
setjist fyrir í líkamanum, sem get-
ur valdið miklum veikindum, svo
sem meltingarleysi, gasi og upp-
þembu í maganum, nýrnakvillum
og blöðru- og taugaveiklun, svefn-
leysi, höfuðverk, svima og al-
mennri veiklun, er oft getur snú-
ist upp í hættuleg veikindi.
Nuga-Tone læknar hæ'gðaleysi
bæði fljótt og vel. Það hreinsar
óholl efni úr líkamanum og styrkir
meltingarfærin, bætir matarlyst-
ina, stillir vöðvana og taugarnar,
eykur orkuna og veitir manneskj-
unni hressandi svefn.
Nuga-Tone fæst allstaðar, þar
sem meðul eru seld. Hafi lyfsal-
inn það ekki við hendina, þá láttu
hann útvega þér það frá heildsöl-
unni.
sumar og sjö dráttarvélar. Þar er hann hefir haft. En til bráða-
! það bændum stoð við jarðabæt-j birgða hefir Barði Guðmundsson
urnar, að Kaupfélag Eyfirðinga^ magister verið settur í
lánar bændum fé til áburðar- og1 bætti.
frækaupa á vorin. Ennfremur lán-
ar félagið til kaupa á sláttuvél-
um — og fjölgar vélum þeim nú
það em-
Rektor skýrði enn fremur frá
lögum þeim, um háskólakennara,
er síðasta Alþingi afgreiddi, þai
ört — jafnframt því sem meðferð sem svo var ákveðið, að þeir sem
þeirra og hirðing batnar, og er sex ár hafa verið dócentar við há-
nú sá ósiður að hverfa, að láta
I dýrar vinnuvélar standa úti
i skólann, verði prófessorar; og
a, samkvæmt þeim lögum væri dr.
árunum 1933—1940, þar sem aðal-
byggingin á að kosta 600 þús. kr
Að lokum bauð rektor hina nýju
háskólaborgara velkomna til náms
og starfs og óskaði þeim allra
heilla.
Nýir stúdentar, er hafa innrit-
að sig við Hásólann, skiftast
þannig milli deildanna: Lög-
fræði 10, læknisfræði 9, heimspeki
6 og guðfræði 2. — Mgbl.
Dettifoss kominn
jfESF
hans Jóhönnu, dóttur Jóns í Hok- vetrum og ryðga og skemmast. | Alexander Jóhannesson nú skip
insdal í Arnarfirði, konu Hákon-
ar, og er það göfugt fólk af Vest-
urlandi. — Börn mín heita: Gísli
Þórður og Jóhanna Anna; þau
hafa hér vinsældir og álit,
Það má vera, að eg hafi gleymt
einhverju af því, sem fram fór, en
það vona eg að mér fyrirfgefist.
Enn fremur vil eg geta þess, að
þessi afmælisdagur minn var sá
lang-skemtilegasti, sem eg hefi
lifað hér vestan hafs. Og það var
eins og sólargeislar skini af hverju
andliit.
Kl. að ganga 2 stigu menn út i
sína fögru bíla og runnu eftir
hinum raflýstu og steyptu braut-
um í blíðviðrinu heim til sín.
Þannig endaði þessi dagur, 17.
október 1930.
En e'g, sem heiðraður var, er
Ásgeir Tryggvi Friðgeirsson, frá
Garði í Fnjóskadal í Suður Þing-
eyjarsýslu á fslandi.
Verustaður minn er 1334, 19th
St., Santa Monica, Calif.
Nýrækt og mjólkurbú
á íslandi.
Sig. Sigurðsson
stjóri kom nýlega
búnaðarmála-
úr ferð um
Yfirleitt er það mjög mikils aður professor.
virði fyrir hvert hérað, að það^ Er hann hafði skýrt fr4 útnefn.
fái einhvern áhugasaman for-j jng heiðursdoktoranna vestur-ís-
göngumann í jarðræktinni til þess' lenzku j sambandi við Alþingishá-
að sýna héraðsbúum í verki hvað tlMna Qg þátttöku haskóian9 í nor-
hægt er að gera. Með fordæmin; læna stúdentamótinu og hátíða-
fyrir augum fara menn að hrista^ holdunum j Þrandheimi í sumar,
af sér slénið og taka til óspiltra; bauð hann gesf háskóianS) próf.
mála í nýræktinni. j Neckel velkominn hingað.
í Eyjafirði hefir Bergsteinnj -Að svo mæltu lýsti rektor þeim
bóndi, sem lengi var í Kaupangi, tvenskonar erfiðleikum, er mest
en nú er á Leifsstöðum, um langt ba!ga háskólann; að kennarar hans
skeið verið meðal mestu fram- skuli lítt geta sint vísindalegum
kvæmdamanna. En hann hafði störfum, vegna þess hve kennara-
lengi vel fullkomna ótrú á því, að launin hrökkva litt til lífsviður-
hægt væri að rækta með fræsán- væris og fjölskyldu framfæris, og
ingu, og breyta óræktarmóum á að stofnunin skuli enn eftir nær-
skömmum tíma í frjósamt tún. En felt 20 ára starfsemi vera svo til
nú er hann kominn á aðra skoð- húsnæðislaus.
un. Nú hefir hann gerbrreytt býl- Fór hann nokkrum orðum um
inu Leifsstöðum á einum tveim það, hve nám háskólastúdenta og
— óg námsvist þeirra öll, verður alt
• öðru vísi, en vera bæri, meðan há-
j skólinn hefir ekki annað húsnæði
• en herbergiskytrurnar í þinghús-
Á tveim stöðum hugsa menn nú inu, og stúdentum er hvergi bú-
til þess að koma upp mjólkurbú- inn viðuandi staður til vistar og
árum, ræktað stærðar tún
ræktað bæ sinn jafnframt.
Fjölgun mjólkurbúa.
um, í Skagafirði og í Dölum.
vinnu utan kenslustunda.
í Skagafirði hafa bændur nú um Nokkuð hefði þó birt yfir hús-
eina miljón lítra á ári, er þeir næðismáli skólans á síðasta ári, er
gætu sett i mjólkurbú. — Bændurj lagafrumvarp var lagt fyrir þing-
Norðurland. Hann fór alla
austur á Melrakkasléttu. —
ferðaagi sínu hefir
Mgbl. meðal annars það sem
segir.
þar veigra sér við að fjölga sauð-
fénaði að miklum mun, því sauð-
ið um bygging háskóla og séð
væri fyrir hentugum stað fyrir
hér
Mikið þótti honum til þeás koma
hve nýrækt er mikil orðin austur
í Axarfirði og Núpasveit. Þar eru
víða mjög fallegar sáðsléttur og
stórar. Forgöngumenn nýræktar
þar um slóðir eru þeir bræður,
Kristjánssynir að Leirhöfn á
Sléttu og þó einkum Helgi. Hann
anfarin á*", og komið því í svo
góða rækt, að þarna á þessum
útkjálka, er nú meira hey, en búið
í Leirhöfn með 700 fjár þarf á að
halda. Þeir vilja selja hey, en
koma því ekki frá sér.
Dettifoss, hið nýja og vandaða
farþega- og vöruflutningaskip
Eimskipafélagsins, kom hinlgað
kl. 6—7 e. h. í gær. Skipið var
fullfermt vörum. Hvert farþega-
rúm var skipað. Skipið er smíðað
í Danmörku, í “Frederikshavns
Værft og Flydedok”, samkvæmt
ströngustu reglum Veritas. Vélin
hefir 1700 hestöfl. Lengd skips-
ins er 235 fet, breidd 36, dýpt 23.6
fet. Burðarmagn 2000 smálestir.
í tilraunaferðinni, sem fram fór i
Danmörku, áður en skipið var af-
hent félaginu, fór það með 14
mílna hraða. — Á fyrsta farrými
er rúm fyrir 22 farþelga, en á öðru
farrými fyrir 14. Fyrsta farrými
er miðskipa. Eru þar eingöngu
tveggja manna klefar. Eru þeir
útbúnir öllum nútimaþægindum.
Heitt og kalt vatn leitt í hvern
klefa. Hreinu lofti er dælt inn í
klefana með rafmagni. Matsalur
og reykingarsalur eru prýðilega
útbúnir. — Annað farrými er og
vel útbúið. Klefar skipsmanna
eru undir hvalbaknum. Þar er og
baðklefi skipshafnar.—Loftskeyta-
stöð skipsins hefir 1 kw. styrk-
leika. — Skipstjóri er Einar Stef-
ánsson. — Fjöldi manna skoðaði
skipið í gærkveldi. — Vísir 11
okt.
Öllu fer fram.
MACDONALD’S
Fitte QjX
Bezta tóbak í hebni fyrir þá, sem
búa til sína eigin vindlinga.
HALDIÐ SAMAN MYNDASEÐLUNUM
leiðj f járbeitilöndin eru þar ekki góð. j framtíðarbústað skólans.
Fráj Tveir staðir koma til mála fyrir^ Frá því undirbúningsstarfi
hann sagt: mjólkurbúið í Ska'gafirði, Reykj- skýrði rektor á þessa leið:
arhólar og Sauðárkrókur. | Síðastliðið haust vakti háskóla-
Relikna verður út, hve jarðhit- ráðið máls á því, að nauðsyn bæiú
inn að Reykjarhóli verður búinu til þess, að sjá þjóðinni fyrir há-
mikils virði. Reykjarhóll er mjög skólabyggingu, og ritaði lands-
vel í sveit komið fyrir mjólkur- stjórninni bréf um það efni. Þann
flutninga að búinu. En flutning- 8. jan. fékk háskólaráðið bréf frá
ur þaðan er aftur erfiðara en á kenslumálaráðherra, þar sem vel
Sauðárkróki. ; er tekið í það mál.
En þar sem bændur ætla sér að Þá snýr háskólaráðið sér til
| koma upp mjólkurbúum, verða háskóladeildanna með tilmæli um
hefir ræktað svo mikið land und-!þeir að búa sig undir Það- með að hver deild skýri frá törfum
því að stækka túnin og byrja á sínum eða framtíðarkröfum í
uppeldi ungviðis, svo kúafjöldinn þessu efni. Jafnframt snýr há-
sé kominn til, ef búin taka til skólaráðið sér til bæjarstjórxxar-
starfa. innar um það, að fá hentuga lóð
í Dölum eru skilyrðin fyrir fyrir háskólann.
mjólkurbúi ekki eins álitleg eins Upprunalega var talað um, að
Miklir jarðræktarmenn aðrir °'g 1 Skagafirði, mjólkurmagn lóð fyrir háskólann þyrfti að vera
þar um slóðir eru þeir Friðrik minna fyrir hendi> og sauðfjár- um einn hektari að stærð. Var þá
^jhagar á hinn bóginn betri og því talað um lóð í Skólavörðuholtinu.
j hentugt að fjölga sauðfénu. j En í frumvarpi því, sem lagt
Fáh Crdra k iregtEfuð 12345 1 var fyrir þingið, var gert ráð fyr-
Jarðræktaráhugi bænda er með ir að háskólinn efngi níu hektaraj
hverju ári að verða almennari, og lóð hjá bænum.
trú þeirra á möguleika jarðrækt- Þá benti borgarstjóri á, að ó-j
ar-búskapar. En fátæktin og pen- hentugt væri að binda sig viðj
ingavandræðin eru víða svo mik- Skólavörðuholtið, því að lóðin þarj
il, að bændur eiga erfitt með að yrði brátt grýtt og um hana1
kaupa áburð og fræ að vorinu. myndi liggja götur. Auk þess væri
Þau vandræði draga úr fram- svo stór lóð þar ákaflega dýr —
kvæmdum. ' j um 400 þús. kr. Hann stakk upp
Sumstaðar er deyfðin enn í dag á, að háskólanum yrði ætlað rúmt
alveg óskiljanleg. Dæmi eru til svæði, 101—12 hektarar sunnan viðj
þess, að bændur, er sitja á lands- Hringbraut, austan við íþróttavöll-j
sjóðsjörðum, hafa ekki enn notað inn á Melunum. Og var væntan-j
sér það, að vinna af sér lands- lelgri háskólabygggingu valinn
skuldina með jarðabótum. Og þó þar staður.
hafa jarðræktarlögin verið í gildi Lögin um háskólabyggingu náðu j
í siö ár, sem gera leiguliðum á að vísu ekki fram að ganga á
landssjóðs- og kirkjujörðum þetta síðasta þingi. En í frumvarpi
mögulegt. því, sem stjórnin bar þá fram, er;
Allstaðar heyra menn kvartan- ákveðin heimild til byggingar á^
Enskt blað þurfti nýlega að tala
þráðlaust við ritstjóra í Argen-
tínu, en fyrir einhver mistök fékk
það samband við einhvern Mr.
Smith í Chile. Rétt samband fékst
þó von bráðar — Eins og menn
vita, er það alvarlegt, að skakt
samband sé gefið, en þetta mun í
fyrsta sinn að skekkjan er svo
mikil, að símastúlkan fer landa-
vilt. — Mgbl.
Mrs. Kristín María
Björnsdóttir Johnson
Æfiminning.
Síðastliðinn 10. okt., föstudag,
kl. 2 að morgni, andaðist Mrs.
Kristín María Björnsdóttir John-
son, að heimili Jóns Johnson son-
ar síns, 13th Street and Marine
Drive, West Vancouver, B. C.. w
Hún fæddist 3. maí 1851, að Döl-
um í Mjóafirði. Foreldrar: Björn
Guttormsson og kona hans Guð-
rún Jónsdóttir, er lézt, þegar
Kristín var átta ára að aldri. Síð-
ar fluttist faðir hennar til Loð-
mundarfjarðar, og ólst Kristín
þar upp, hjá séra Finni Jónssyni
og maddömu Ólöfu, að Klifstað.
Giftist hún 24 ára Jóni Jónssyni,
frá Bæ, í Lóni, Austur-Skaftafells-
sýslu. Gifti séra Finnur þau, að
Hólshúsum, í Húsavík. Bjuggu
þau síðan að Búðareyri, Seyðis-
firði, unz þau fluttu búferlum
vestur um haf, árið 1888, o'g sett-
ust að í Brandon, Man. Eignuð-
ust þau þar heimili, og nutu vin-
sælda meðal íslendinga, sem þar
héldu hópinn. Hafði heimili-
■þeirra á sér orð gestrisni og fé-
lagslyndis, bæði þar, og síðar í
Vancouver. Þangað komu þau ár-
ið 1903, og dvöldu þar æ síðan —
síðast að 333 Fourteenth Street
West, North Vancouver. — Þeim
hjónum varð átta barna auðið.
Komust fjögur þeirra á fullorð-
insaldur, þrír synir og ein dóttir,
Björg að nafni. Hún dó árið
1918, og átti unga dóttur, Rósu,
er Jón og Kristín tóku þá og ólu
vpp. Hún er gift Clifford Chris-
mas, Vancouver. Synirnir þrír
eru þessir: Björn, Commercial
Traveller, ókvæntur, Winnipeg;
Albert, kyndari hjá C. P. R., í
Joldent, B.C., kvæntur Edyth Midd-
leton frá Vancouver; og Jón,
“salesman”, kvæntur Lilju Ein-
arsson frá Winnipeg.
Jón, maður Kristinar, er enn á
lífi, 82 ára að aldri. Höfðu þau
öldruðu hjón flutt til Jóns sonar
síns tveim mánuðum áður en dauða
hennar bar að. Yfirleitt hafði
hún nokkuð hraust verið um æf-
ina, þótt töluvert kendi hún elli-
lasleika hin síðari árin. Var and-
lát hennar hægt og friðsælt, sem
sigi á hana svefnró. Hún varð 79
ára sl. 3. maí Jarðsetningin fór
fram að viðstöddu allmiklu fjöl-
rienni, undir umsjón W. G. Ham-
ilton útafararstjóra, í Mountain
View Cemetery. Séra Friðrik A.
Friðriksson frá Blaine, Wash.,
jarðsöng.
Að sögn kunnugra, var Kristín
heitin gædd góðu sálar- og starfs-
þreki, trygglynd og vinföst, og
stóð reiðubúin að hjálpa bág-
stöddum af fremsta megni. Á
síðustu og örðugustu áföngum æf-
innar, naut hún ástúðlegrar um-
hyggju og hjúkrunar ástvinanna,
einkum tengdadóttur sinnar,
Lilju. Fr. A. Fr.
Sæmundsson
eru
að Efri-Hólum
ELNA LASSEN,
Auðæfi Inkanna.
“New York Times” hefir þá
fregna frá Guayaquil í Ecquador
að rannsóknarleiðangur hafi fund-
ið auðæfi seinasta konungs Ink-
anna, Atahnalpas, í fjallvígi einu
í Andesfjöllunum. Hafi leiðang-
ursmenn beðið fjármálaráðuneyti nema maður
Bandarkjanna að sjá um, að her-| Tiemroth, lögfræðingur hennar.
flokkur verði sendur þangað tihFrú Elna Lassen var aðeins 29
varnar gegn árásum Indíana. — I ára að aldri. — Mgbl.
frægasta danskona Dana (dans-
mær við Konunglega leikhúsið)
réð sér bana að kvöldi þess 19.
sept. s.l. heima hjá sér. Skaut
hún skammbyssukúlu í gegn um
hjartað. Maður hennar, dr. Fritz
Lassen, var ekki heima. Hún hafði
skrifað honum bréf og í því stóð
meðal annars: “Eg er þreytt og
mig langar aðeins til þess að sofa
—sofa. Eg hefi enkis framar af
lífinu að vænta.” Svo bað hún
þess, að engir fylgdi sér til grafar
sinn og Christian
279
ROSEDALE KOL
MORE HEAT—UESS ASH
Exclusive Retailers in Greater Winnipeg''
Lump $12.00 Egg $11.00
Coke9 all kinds, Stove or Nut $15.52N
Souris, for real economy, $7.00 per ton
Poca Lump — Foothills
Canmore Bricquets
Credit to responsible porties
THOS. JACKSON & SONS
370 Colony St. Phone 37 021